از سال ۱۳۹۰ تقریبا هرسال نوروز بلافاصله بعد از پیام نوروزی حضرت آقا طبعم به جوش و خروش می افته و با عنایت خدا چند بیت ناقابل برای شعار سال متولد میشه. در آستانه ی تحویل سال ۱۴۰۳ بعضی هاشون رو تقدیم می کنم به مخاطبین محترم کانال...

"سال ۱۳۹۰؛سال جهاد اقتصادی" برضد ولایت اتحادی شده است                     ای اهل ولایت چه جهادی شده است! سید علی خامنه ای امر نمود                     هنگام "جهاد اقتصادی"شده است ********             باید زجهاد وجنگ یادی بکنیم                       هنگام جهاد است،جهادی بکنیم فرمود امام خوبمان خامنه ای                   وقت است،"جهاد اقتصادی"بکنیم ********                تو خود ز اهالی جهادی آقا                 اسطوره ی صبر واجتهادی آقا آماده ام ای امام من؛ جان برکف                    از بهر"جهاد اقتصادی"٬آقا

"سال ۱۳۹۱ سال تولید ملی؛حمایت از کار و سرمایه ی ملی" سیدعلی ای رهبر آگاه و عرفانی              تو رهبر ما تا قیام عشق می مانی ما با اطاعت از تو می مانیم تاآخر              حامی سرمایه و کار فرد ایرانی ********                                            داریم اگر ما با ولایت عهد و پیمانی            لبیک باید گفت بر این مرد نورانی آری؛حمایت می کنیم ای رهبر خوبان         از کار و از سرمایه ی ایران و ایرانی

"سال ۱۳۹۲؛سال حماسه ی سیاسی و حماسه ی اقتصادی" نمی شود به هلاکت دچار،وادی ما            چرا که سید علی رهبر است و هادی ما نشان عشق به مولای بابصیرتمان              حماسه های سیاسی و اقتصادی ما... ********                                   به هوشیاری مولای خویش می نازیم           برای سیدعلی تاهمیشه سربازیم حماسه های سیاسی و اقتصادی را      به امر نافذ او عاشقانه می سازیم

"سال ۱۴۰۰ سال تولید؛پشتیبانی ها و مانع زدایی ها" آقای ما لب تر نموده؛ای فدایی ها ای روز و شب در حسرتِ "مهدی کجایی"ها امسال هم تولید در اندیشه ی آقاست رمز نجات ماست این خوداتکایی ها کالای ایرانی بخر؛آری جهاد است این بگذار پایت را به روی خودنمایی ها دستور فرمانده است پشتیبانی از تولید حیّ علی دستور فرمانده؛ولایی ها! باید کسی سُکّان کشور را بگیرد که همت کند در عرصه ی مانع زدایی ها

"سال ۱۴۰۱ سال تولید؛دانش بنیان و اشتغال آفرین" آقای ما؛ما را به میدان باز هم خوانده ست نور کلامش را به جان و قلب تابانده ست امسال هم تولید در اندیشه ی آقاست باید به پا خیزیم؛این دستور فرمانده ست این سالهای استقامت کار خود را کرد دشمن خودش اقرار کرده که چه درمانده ست تولید اگر بنیان آن دانش شود قطعا دست اجانب را از ایران تا ابد رانده ست باید برای اشتغال؛کار جهادی کرد بازنده هرکس که از این پیکار جامانده ست به روزهای خوب آینده چه خوش بینم با دولتی که یأس را از ریشه میرانده ست

"سال ۱۴۰۲ سال مهار تورم؛رشد تولید" دلم رهی به سوی نوبهار می‌یابد قرار را ز کلام نگار می‌یابد نگار لب چو گشاید؛ برای پابوسی دلم به محضر خورشید بار می‌یابد برای رشد وطن؛ راه #رشد_تولید است وطن چو رشد نماید؛ قرار می‌یابد اگر مطیع ولایت شویم خواهی دید به لطف حق که تورم مهار می‌یابد امیدوار به آینده باش؛ این دنیا به نور مهدی ما افتخار می‌یابد در اختیار من و توست نبض آینده و دشمن است که راه فرار می‌یابد...

"سال ۱۴۰۳ سال جهش تولید با مشارکت مردم" دوباره لب که گشودی به من نفس دادی و خوب شد ز کلامت هوای این وادی وزید عطر کلامت به سرسرای دلم و گم‌ نمی شوم آخر؛اگر تویی هادی و باز دست اشاره به سمت تولید است جهش چنانچه بیابد؛می آید آبادی و هر کسی که دلش می تپد برای وطن برای استقلال و برای آزادی وظیفه دارد و باید به سهم خود باشد سهیم در جهشی که می آورد شادی و با مشارکت مردم است شور و نشاط و با مشارکت مردم است آبادی... #امام_زمان #عید_نوروز #نوروز #لحظه_طلایی #علیرضا_بیاتانی

عمری است با عنایتتان گریه می کنم                      با روضه های مادرتان گریه می کنم وقتی میان روضه به گودال می رسم                       با اشک های خواهرتان گریه می کنم گریان برای ساقی لب تشنه،مشک هم                   با مشک بر برادرتان گریه می کنم گاهی برای آن سربالای نی،گهی بر زخم های پیکرتان گریه می کنم هر وقت روضه،روضه ی6ماهه می شود                   باروضه خوان هیئتتان گریه می کنم اصلا چگونه اشک نریزم برایتان                              من که مدام با غمتان گریه می کنم حس می کنم میان حرم ایستاده ام                      هروقت پای بیرقتان گریه می کنم گر دست من رسد به شما می نهم ز درد               سررا به روی دامنتان؛ گریه می کنم من راحسین زائر شش گوشه می کنی؟                من که برای اکبرتان گریه می کنم... یک تکه از بهشت خدا می شود دلم                   هر وقت با زیارتتان گریه می کنم عمری است گشته مرغ دلم مبتلایتان                    تنها نه در محرمتان گریه می کنم #شب_جمعه #ماه_رمضان #امام_زمان #هیئت سروده شده در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۰

دلم هوایی کرب و بلا شده آقا                       گریستم و زجنس طلا شده آقا دوباره بر غمتان مبتلا شده آقا                       و راز گریه ی من برملا شده آقا میان روضه ی تان عطر گریه می آید                    صدای ناله ی افلاک هم که می آید وروضه،روضه ی 6ماهه است واویلا                    گرفته حرمله تیری به دست واویلا سه شعبه تیر به حنجر نشست واویلا             نشان دهد به چه کس ناز شست؟ واویلا رباب مژده که سیراب گشته اصغرتو                فدای همسرتو؛نه،فدای رهبر تو چه محشری شده در خیمه های حق برپا        نشسته بر دل زینب تمام ماتم ها و دختری که صدا می زند "عطش؛بابا"             و مشک های پر از تشنگی و کرب و بلا عدو شود ز تو سیراب و کودکان بی تاب؟         ز تشنه کامی اهل حرم حیا کن آب دگر نمانده دلی که نگشته بارانی                 چقدر هم شده اینجای روضه طوفانی فضای مجلس ارباب هم که می دانی             عجیب نیست بگیرد چنانچه قربانی حسین گفتم و از عرش ناله ای آمد                صدای گریه ی طفل سه ساله ای آمد حسین مانده و آن نانجیب می آید                 صدای روضه ی شیب الخضیب می آید ز خیمه ناله ی امّن یُجیب می آید                       و "عطر یاس" خدایا عجیب می آید و خواهری که دوان سوی قتلگاه آید                گهی به پا دود و گاه با سرش شاید                                                  ** از این به بعد به اهل حرم پرستاری                 برو که یک سفر سخت پیش رو داری مباد نزد عدو خواهرم کنی زاری                     تو دختری علوی زاده؛بنت کراری برای دربدری زینبم مهیا شو                           نظاره می کند این صحنه را عدو؛پاشو ز سوگواری زینب قد قلم خم شد                    که روضه،روضه ی مظلومه ی محرم شد گمان نکن که فقط انس غرق ماتم شد             اگر غلط نکنم ماورای ما هم شد امان ز قلب عزادار زینب کبری                         در این سفر ید حق یار زینب کبری #شب_جمعه #روضه #امام_زمان #رمضان_مهدوی #حجاب #غزه

دلم شکست ؛دوباره هوای دلبر کرد              حضور دلبر خود را دوباره باور کرد دلم به رسم ادب رو به سوی حیدر کرد          فضای ذهن مرا یاد او معطر کرد به نام نامی مولا دوباره مست شدم برای گفتنِ از او قلم به دست شدم قلم به دست گرفتم,ز عشق بنویسم           شکسته بسته و با رمز عشق بنویسم امان دهید که من هم ز عشق بنویسم         کنون نه؛بلکه دمادم ز عشق بنویسم خدا نموده مرا خلق تا علی گویم که یا,علی بنویسم و یا,علی گویم به روی سینه ی من حک شده است نام علی وجود داشت ز روز الست نام علی به جز خدا سبب هرچه هست نام علی        غرور قافیه ها را شکست نام علی برای وصف علی شعر و واژه لازم نیست "علی,علی است" تمام سروده ها ضمنی است علی که خلق نشد جز نبی از او بهتر            و گفت فاطمه بنت اسد به او حیدر خدای عزوجل هم اگر کنی باور                   صراحتا به علی گفت نفس پیغمبر علی, یلی که همیشه میان معرکه بود میان معرکه نه؛آسمان معرکه بود فقط علی است خلیفه برای پیغمبر               فقط خلیفه نه؛صاحب لوای پیغمبر نگاه کن به حدیث کسای پیغمبر                 علی کجاست کسی ماسوای پیغمبر درون خانه ی او جا نداشت غیر علی                             چرا که فاطمه همتا نداشت غیرعلی برای وصف شما ای امام پاکی ها      چگونه از تو بگویم؛ نگویم از زهرا برای عرض ارادت به حضرت مولا                  مدام زمزمه کردیم نام زهرا را به نام نامی مادر به آخر آمد شعر بدون فاطمه چنگی به دل نمی زد شعر... #ماه_رمضان #شهادت_امام_علی #امام_علی #شب_قدر