🌿🌸🌿🌸🌿🌸"ثواب عظیم لعن بر جبت و طاغوت در کلام امام سجاد علیه السلام(با تصویر کتاب)🌿🌸🌿🌸🌿🌸 میرزا ابی الفضل طهرانی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه می‌نویسد: فاضل زاهد ورع آخوند ملا محمد کاظم هزار جریبی که از تلامذه استاد اعظم آقای بهبهانی قدس سره بوده و خود از فضلای محدثین و عرفای محصلین است در کتاب «جمع الفضايح لأرباب القبايح» از ابو حمزه ثمالی حدیث می‌کند که وی از امام همام زین العابدین و سید الساجدین علیه السلام روایت کرده است: «قال: من لعن الجبت و الطاغوت لعنة واحدة کتب الله له سبعین الف الف حسنة و محی عنه سبعین الف الف سیئة و رفع له سبعین الف الف درجه و من امسی یلعنهما لعنة واحدة کتب له مثل ذلک. قال: فمضی مولا نا علی بن الحسین علیهم السلام فد خلت علی مولانا ابی جعفر محمد الباقر علیه السلام فقلت: یا مولای حدیثاً سمعته من ابیک، فقال: هات یا ثمالی فاعدت علیه الحدیث؟ فقال: نعم یا ثمالی اتحب ان ازیدک؟ فقلت: بلی یا مولای. فقال: من لعنهما لعنة واحدة فی کل غداة لم یکتب علیه ذنب فی ذلک الیوم حتی یمسی و من امسی و لعنهما لم یکتب له ذنب فی لیلة حتی یصبح. قال: فمضی ابو جعفر، فد خلت علی مولانا الصادق علیه السلام فقلت: حدیثاً سمعتهمن ابیک وجدک. فقال: هات یا ابا جعفر فاعدت علیه الحدیث، فقال: حقاً یا ابا حمزه ثم قال علیه السلام: و یرفع له الف الف درجه ثم قال: ان الله واسع کریم.» امام سجاد علیه السلام فرمودند: کسی که یک مرتبه لعن بفرستد بر جبت و طاغوت (ابو بکر و عمر)، خدای تبارک و تعالی هفتاد هزار هزار (هفتاد میلیون) حسنه برای او ثبت می‌نماید و هفتاد هزار هزار گناه او را می‌بخشد و هفتاد هزار هزار درجه بر او می‌افزاید و اگر کسی در شامگاه این چنین کند همان ثواب را برای او می‌نویسند. ابو حمزه در ادامه می‌گوید: بعد از شهادت امام سجاد علیه السلام خدمت مولایم امام باقر علیه السلام شرفیاب شدم و عرض کردم: مولای من ! حدیثی است که از پدر بزرگوارتان شنیده‌ام. فرمودند: بگو. و من حدیث را برای حضرت خواندم. حضرت فرمودند: بله؛ ای ثمالی آیا دوست داری که من هم بر آن بیفزایم؟ عرض کردم: آری ای مولای من. حضرت فرمودند: هر کس که آن دو را یک مرتبه لعن کند در هر صبحگاهان هیچ گناهی برای او نوشته نمی‌شود در آن روز تا این که شب هنگام را درک کند و هر کس شب را سپری کند و آن دو را لعن کند برای او گناهی نوشته نمی‌شود در آن شب تا این که صبح را درک کند. ابو حمزه در ادامه می‌گوید: بعد از شهادت امام باقر علیه السلام خدمت مولایمان امام صادق علیه السلام شرفیاب شدم و عرضه داشتم: حدیثی است که از پدرتان و جدتان شنیده‌ام. حضرت فرمودند: بگو آن را ای ابا حمزه. من نیز حدیث را برای حضرتش خواندم. حضرت فرمودند: حق است ای ابا حمزه و فرمودند: و هزار هزار (یک میلیون) درجه بر او افزوده می‌شود. سپس فرمودند: همانا که خدا وسعت دهنده و بخشنده است. شفاء الصدور، تالیف میرزا ابی الفضل طهرانی، صفحه ۶۰۸، چاپ انتشارات نبوغ تقریظ و تایید میرزای شیرازی بر کتاب شفاء الصدور: کتاب شریف «شفاء الصدور» الحق کتابی است در نهایت خوبی و تمامیت و متانت و جامع بین مراتب تحقیق و تتبع و محیط به ذکر انواع فضائل و معارف. برای اصناف و طبقات مردم نافع و ممتع، در باب خود بی‌نظیر، شایسته است که عموم خوانندگان به آن رجوع نموده و از تامل در مباحث آن، تصحیح عقاید و رفع مشکلات نمایند. شفاء الصدور، تقریظ میرزای شیرازی بر کتاب" پ.ن :: ممکن است بپرسند آیا این روایت گنهکاران را جری نمی‌کند؟ پاسخ اینست که کسی که توفیق عمل به توصیۀ امام علیه‌السلام را داشته باشد، از #شقاوت_نافرمانی به دور خواهد بود؛ و #توفیق چنین عبادتی نصیب هر بی‌ایمانِ منافقی نخواهد گردید.

. آیت الله ضیاء آبادی رضوان الله علیه: به مردم برائت را یاد بدهید و دین آنها را تقویت کنید چون مسلمانها وجوانها تا زنده اند باید در فهم برائت محکم شوند چون بعد از مرگ با این دین زندگی میکنند: در حج اگر برائت از مشرکین نباشد حج اصلا قبول نیست آنوقت چطور در دین اگر برائت نباشد دین قبول است⁉️ تبلیغ برائت واجب است، پس با این و آن تعارف نکنید، تا کی میخواهید بدی ها را نگویید تا مردم گمراه شوند؟ تا صد سال دیگر؟ تا کی؟ دروغ میگویند آنهای که میگویند: علی علیه السلام با ابوبکر و سقیفه رفیق بوده است و از آنها تبری نکرده است❗️ اینکه بعضی مردم از تبلیغ تبری بدشان می آید بگذارید بدشان بیاید، برای شما دلیل و مجوز نیست که بخاطر بد آمدن عده ای به مردم نگویید که ابوبکر ولایت را غصب کرد و خانه دین را خراب کرد چون امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه فریاد میزند که: پسر ابوقحافه پیراهن خلافت مرا غصب کرده است❗️

روز اول ماه ربیع الثانی صدقه ودعا برای سلامتی وجود مقدس و نازنین امام زمان حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف را فراموش نفرمائید و به عزیزان خود نیز تو صیه فرمائید .

▫️سلام بر مولایی که با آمدنش دوستان خدا سربلند می‌شوند و دشمنان خدا سر به نیست. سلام بر او و بر روزی که خدا در انتظار آن است. 📖 السَّلامُ عَلی الْمُدَّخَرِ لِکَرامَةِ اَوْلِیآءِ اللَّهِ وَ بَوارِ اَعْدآئِهِ... 📚 بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۱۱۷. ☘️هفته را با سلام بر تو آغاز میکنم، مولای مهربانم #سلام_نامه @Elteja

#حجامت حجامت در اسرائیل ❗️آدرس صفحات فعال در فضای مجازی: https://zil.ink/evanteb @rezaie_erfan ❕ایوان مسیر سبز زندگی ☘👇👇🏻👇🏽 @Evanteb | ایوان طب

🍁🍂🍁🍂🍁🍂دلالی خر، شغل شریف عمر بن خطاب از کتب اهل سنت با تصویر کتاب🍁🍂🍁🍂🍁🍂 🔹 زبیدی از علما و لغت‌شناسان بزرگ اهل سنت می‌نویسد: ✍ المُبَرْطِشُ، أَهمله الجَوْهَرِيُّ والصّاغَانِيُّ وصاحِبُ اللِّسَانِ ، وهو الدَّلاّلُ، أَو السّاعِي بينَ البائِعِ والمُشْتَرِي ، ووَرَدَ في الحَدِيث كانَ عُمَرُ [...] في الجَاهِلِيَّةِ مُبَرْطِشاً أَيْ كان يَكْتَرِي للنّاسِ الإبِلَ والحَمِيرَ. 🔸 المبرطش: جوهری و صاغانی و صاحب لسان العرب (ابن منظور) کوتاهی کردند و در کتبشان نیاوردند که مبرطش یعنی دلال و کمک‌کننده بین فروشنده و مشتری؛ چنانچه در حدیث وارد شده که عمر بن خطاب در جاهلیت دلال خر و شتر بوده، یعنی تبلیغ می‌کرده تا مردم خر و شتر بخرند. 📚 تاج العروس من جواهر القاموس، تألیف زبیدی، جلد ۱۷، صفحه ۷۳، چاپ مطبعة حکومة الکویت 📃 اسکن کتاب: 🌐 http://bit.ly/2Uon8sd 📃 پوستر: 🌐 http://bit.ly/2WoQeta و طبق شواهد عمربن الحطاب در زمان اسلامش نیز مشغول همین کار بوده است 1080 - حدثنا : أبو مطرف بن أبي الوزير قال : ، حدثنا : سفيان إبن عيينة ، عن عمرو بن دينار ، عن بجالة قال : مر عمر بغلام معه مصحف وهو يقرأ : النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم ، وأزواجه أمهاتهم ، وهو أب لهم فقال عمر  : يا غلام حكها ، فقال : هذا مصحف أبي بن كعب ، فذهب إلى أبي فقال : ما هذا ؟ فنادى أبي بأعلى صوته : أن كان يشغلني القرآن وكان يشغلك الصفق بالأسواق ! فمضى عمر. ودراین روایت میگوید : عمر بر غلامی گذشت که با او مصحفی بود و او اینگونه میخواند : النبي أولى بالمؤمنين من أنفسهم ، وأزواجه أمهاتهم ، وهو أب لهم عمر به او گفت : این را از مصحفت پاک کن ای غلام . غلام گفت : این مصحف ابی ابن کعب است . پس عمر رفت پیش ابی و گفت این چیست و ابی ابن کعب با صدای بلند فریاد زد که آن زمانی که من مشغول فراگیری قرآن بودم تو  در بازار حیوانات جار میزدی  ..  تاريخ المدينة لابن شبة » أَخْبَارُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ ، رضي الله عنه » مَا رُوِيَ عَنْهُ ، رضي الله عنه ، فِي جَمْعِ الْقُرْآنِ_ جلد۲ -صفحه 708 تاريخ المدينة - عمر بن شبه النميري البصري - کتابخانه مدرسه فقاهت https://lib.eshia.ir/22011/2/708

زهد عمر بن خطاب- حجه الاسلام یزدانی

🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁شرابخواری عمر بن خطاب در بستر مرگ از کتب اهل سنت(باتصویرسندها)🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁 احمد بن حنبل [پیشوای  حنبلی ]در مسند و ابن عساکر در تاریخ مدینه دمشق چنین نقل می‌کنند: فقال سالم: فسمعت عبدالله بن عمر یقول: قال عمر: إرسلوا إلی طبیبنا ینظر جرحی هذا. قال: فأرسلوا إلی طبیب من العرب فسقی عمر نبیذا فشبه النبیذ بالدم من الطعنه التی تحت السره. سالم می‌گوید: از فرزند عمر شنیدم که گفت: پدرم عمر بن الخطاب فرستاد تا دکتر او را حاضر کرده تا به جراحتش [همان جراحتی که #ابولؤلؤ (رضوان الله علیه) بر او زد] نگاهی بیندازد . طبیب شراب به عمر بن خطاب داد و او خورد و از آن جراحتی که زیر نافش ایجاد شده بود ، خون همراه شراب خارج شد. منبع: مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ، ص ۴۲ ، مسند عمر بن الخطاب ، دارصادر ، بیروت. تاریخ مدینة دمشق ، ابن عساکر: ج ۴۴ ، ص ۴۱۴ ، رقم ۶/۵۲ ، شرح حال عمر بن الخطاب. معناي نبيذ در کتب اهل سنت : و نبيذ را اهل لغت ، اين گونه معنا كرده‌اند : وإنما سمي نبيذا لأن الذي يتخذه يأخذ تمرا أو زبيبا فينبذه في وعاء أو سقاء عليه الماء ويتركه حتى يفور [ ويهدر ] فيصير مسكرا . تاج العروس ، ج5 ، ص500 ، ماده نبذ . به آن نبيذ گفته مي شود ، زيرا کسي که آن را درست مي کند خرما و کشمش را گرفته و آن ها را در ظرف يا مَشکي ريخته و سپس بر روي آن آب مي ريزد . و آن را مي گذارد تا (خود به خود) جوشيده و سر برود ؛ كه در اين صورت مست كننده مي‌شود . و محيي الدين نووي در كتاب المجموع مي‌نويسد : واما الخمر فهي نجسة لقوله عز وجل ( إنما الخمر والميسر والأنصاب والأزلام رجس من عمل الشيطان ) ولأنه يحرم تناوله من غير ضرر فكان نجسا كالدم واما النبيذ فهو نجس لأنه شراب فيه شدة مطربة فكان نجسا كالخمر . المجموع ، محيى الدين النووي ، ج 2 ، ص 563 . اما شراب نجس است ؛ زيرا خداوند عز و جل فرموده است : " شراب و قمار و بت ها وتيرهاي قرعه پليدند و از عمل شيطانند" و نيز به اين علت که نوشيدن آن اگر ( ترک آن ) ضرر نداشته باشد ، حرام است ؛ پس مانند خون نجس است ؛ و اما نبيذ ، پس آن نيز نجس است ؛ زيرا شرابي است که غليظ شده و به طرب مي آورد ؛ از اين رو ، مانند شراب نجس است.