✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١. پایان حاکمیّت رسول خدا (ص)، آغاز حاکمیّت یهود خداوند قرار است فرمانی صادر کند و تازه‌مسلمانان را از رفقایشان جدا سازد، از همین‌رو آنان را به صفتی می‌خواند که برای این تازه‌مسلمانان بسیار خوش‌آیند و شوق‌آور است. و شنیدن آن از زبان رسول خدا (ص) بر لذّت آن می‌افزاید. ای تازه‌مسلمانانی که هنوز مراحل اولیّهٔ ایمان را نمی‌دانید، بشنوید که خدای حکیم شما را #مؤمن می‌خواند. و قطعاً این عبارت کوتاهِ - یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا - جان آن تازه‌مسلمانان را نوازش می‌داد و روح آنان را مستعدّ و آمادهٔ دریافت امر و یا نهی‌ای از جانب خدای متعال می‌ساخت. پذیرش امر و نهی به یک مشوّق قوی نیاز دارد، و چه صفتی قوی‌تر از صفت #ایمان می‌تواند ما را در مسیر وحی ثابت قدم نگه‌دارد؟ پایان اُحُد، آغاز تحلیل برای این‌که حدّ و اندازهٔ مردمی که خدای بزرگ آنان را با وصف ایمان مورد خطاب قرار می‌دهد بدانید، به مکالمه و گفت‌وگوی کوتاهی که بیان‌گر تزلزل در کردار و عدم نتیجه‌گیریِ صحیح از فکر و اندیشهٔ دینی در نومسلمانان است و در عین حال اهتمام ویژه‌ای که خدای بزرگ در تصحیح عقیده و رفتار نومسلمانان دارد، دقّت ویژه و تأمّل وافی نمایید. زمانی‌که واقعهٔ اُحُد رخ داد و آن شکست سهمگین و دلهره‌آور واقع شد، جمعی از تازه‌مسلمانان به شهادت رسیدند و تعدادی نیز زخمی و مجروح به خانه‌هایشان بازگشتند. پایان اُحُد قطعاً آغاز تحلیل‌هاست. چه حادثه‌ای باعث شکست شد؟! حال که شکست خوردیم چه کنیم؟! جمعی در تحلیل‌هایشان به این‌جا رسیدند که اگر شکستِ جزئی به شکستِ کلّی منجر شود و حاکمیّت رسول خدا (ص) در مدینه منهزم گردد و کفّار مسلّط بر امور شوند، ما چه کنیم؟! چگونه خودمان و زن و فرزندمان را از مهلکه نجات دهیم؟! در این میان، یکی از همین تازه‌مسلمان‌ها به تازه‌مسلمان دیگری گفت: «أمّا أنَا فألحق بذلک الیهودیّ، فآخذ منه أمَاناً و أتَهَوَّدُ معه». من به دوست یهودی خود ملحق می‌شوم، پناهنده به او و همانند او #یهودی می‌گردم. این نومسلمان در تحلیلش به این‌جا رسیده بود که گمان می‌کرد ممکن است #یهود بر شهر و دیار او مسلّط شود، در تصوّر او پایان «حاکمیّت رسول خدا (ص)»، ابتدای «حاکمیّت یهود» قرار داشت و البته ترس خود را از این‌که یهود حاکم بر او و حاکم بر سرزمین او شود، پنهان نمی‌کرد. می‌گوید: «فإنّی أخاف أن تُدالّ علینا الیهود». من از استقرار دولتی یهودی بر خودمان می‌ترسم. فرد دیگری از تازه‌مسلمان‌ها با کمی تفاوت، تحلیل مشابهی را ارائه می‌کند. می‌گوید: من به فلان شخص که یک نصرانی است و در سرزمین شام زندگی می‌کند، ملحق می‌شوم از او اَمان می‌گیرم و همانند او کیش نصرانیّت را پیشهٔ خود می‌کنم [*]. همان‌طور که خوانندگان فهیم دقّت دارند، ظاهراً این دو تازه‌مسلمان تحلیل درستی ارائه دادند. پایان حاکمیّت رسول خدا (ص)، آغاز حاکمیّت یهود و نصاری است. 🔸 ادامه دارد.... منبع: [*] مجمع البیان، ج٣، ص٣۵۵؛ تفسیر اهل بیت ج۴، ص۸۸؛ تفسیر روح‌المعانی، ج۶، ص١۶۵؛ الدرّ المنثور، ج٣، ص٩٩؛ تفسیر طبری، ج١٠، ص٣٩٧. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض 💥 نهی از موالاة یهود ٣. خیاطان، آشپزان و آرایشگران خطاب خداوند تعالی در «نهی از دوستی با یهود و نصاری» به صیغهٔ مفرد نیست، به‌صورت جمع است. نمی‌فرماید: یا أیُّها الَّذی آمن. ای فردی که مؤمن شده‌ای. بلکه می‌فرماید: ای کسانی که ایمان آورده‌اید. همهٔ مؤمنان باید این نهی را به جان بپذیرند. در هر شغل و در هر منصبی که قرار دارند. اما به‌واسطهٔ حدیثی که خواهم آورد و به‌واسطهٔ فراگیر بودن آن، خطاب من به خیاطان، آشپزان و آرایشگران و توابع این مشاغل است. #خیاط‌ها لباس‌هایی که انحصاریِ دشمنان است ندوزند، واردکنندگان وارد نکنند، فروشندگان نفروشند، مبلّغان و رسانه‌ها تبلیغ نکنند، بازرسان و محتسبان در جلوگیری و مجازات خاطیان اهتمام ورزند و البته مهم‌تر از همه، مردم به چنین لباس‌هایی رغبت نشان ندهند. #آشپزها غذاهایی را تدارک نبینند که انحصاریِ دشمنان است، سالن‌های غذاخوری از سِرو چنین غذاهایی به‌شدّت پرهیز کنند، واردکنندگان و فروشندگان از واردات آن و از فروش آن به مردم خودداری کنند، بنگاه‌های مجری تبلیغات از خوشمزه‌سازی و ذائقه‌آفرینی اجتناب ورزند، مأموران گمرگ و بازرسان ادارهٔ بهداشت در این رابطه سخت‌گیر باشند و مهم‌تر از همه مادرانند که ذائقهٔ اهل خانه را با غذاهای #یهودی و نصرانی آشنا نسازند. دوستان گرامی توجه دارند که همهٔ غذاها، منحصر در غذاهای مادّی که شکم ما را سیر می‌سازد، نیست. بخش مهمّی از غذاها، #غذاهای_فکری و فرهنگی است که از طریق کتاب، مجلّه، سایت، سینما، فیلم، نمایشنامه، اینترنت، گفت‌وگو، کنفرانس، مدرسه، حوزه، دانشگاه و چیزهای دیگری که ممکن است در آینده ایجاد شود به جان ما تزریق می‌شود، و افکار، اهداف، رفتار و گفتار ما را شکل می‌دهد. بر همهٔ اولیای فکری و فرهنگی به‌ویژه آنانی که با #صنعت_فیلم و فیلم‌سازی سر و کار دارند، فرض اَکید است که از استقرار افکار دشمنان در ذهن و اندیشهٔ جوانان و نوجوانان مسلمان که متأسفانه در این زمینه بسیار بی‌دفاع هستند، جلوگیری نمایند. و اما #آرایشگران که هنرِ سر و سامان دادن و انتظام بخشیدن به سر و صورت آدمی را دارند، بدانند: گرچه امروزه به‌واسطهٔ مجاهدت علماء و شهادت اولیاء خدا، اسلام عزیز استوارتر از هر زمان دیگری است و مردم انتخاب‌های آزادی دارند، اما فرمودهٔ رسول خدا (ص): «لَا تَشَبَّهُوا بِالْیَهُودِ» [١]، هم‌چنان زنده است. مبادا به‌خاطر تبعیّت از مُد، آرایش‌های شیطانی بر سر و صورت مردم بنشانید و آنان را شبیه #یهود و بازی‌خوردگان از یهود قرار دهید. روایتی از امام باقر از پدرش علی بن الحسین از جدّش امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیهم. می‌فرمایند: أَوْحَی اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی إِلَی نَبِیٍّ مِنَ الْأَنْبِیاءِ، قُلْ لِقَوْمِک: از جانب خدای متعال به پیغمبری از پیغمبران وحی فرستاده شد که به مردم وابسطه به خودت بگو: 1. لَا یَلْبَسُوا لِبَاسَ أَعْدَائِی: #لباس و پوشش دشمنانم را به تن نکنند. 2. وَ لَا یَطْعَمُوا مَطَاعِمَ أَعْدَائِی: آن‌چه #خوراک دشمنان من است را نخورند. 3. وَ لَا یَتَشَکَّلُوا بِمَشَاکِلِ [بِأَشْکَالِ‏] أَعْدَائِی: و خود را به شکل و شمائل دشمنانم در نیاورند. عدم توجه به موارد فوق، قوم را همانند دشمنان، #دشمن_خدا قرار می‌دهد: فیَکُونُوا أَعْدَائِی‏ کَمَا هُمْ أَعْدَائِی [٢]. 📚 منابع: [١] نهج‌البلاغه، حکمت ١٧؛ مستدرک الوسائل، ج١، ص۴١۴؛ من لا يحضره الفقيه، ج١، ص١٣٠؛ بحارالأنوار، ج٧٣، ص١٧۶؛ الکافی، ج۶، ص۵۳۱. [٢] من لا يحضره الفقيه، ج۱، ص۲۵۲؛ تهذيب الأحکام، ج۶، ص۱۷۲؛ الجعفریات (الأشعثیات)، ج۱، ص۲۳۴. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ۴. به خدای حکیم اعتماد کنیم برای این‌که به شما دوستان جوانم بگویم که با یهود و نصاری متّصل نباشید، محتاجِ بیان مقدمه و ذی‌المقدمه شده‌ام، از آیات و روایات کمک می‌گیرم. در صددم تا با کلمات و جملات، عبارات روانی بسازم و همهٔ این‌ها جدای از فقرِ ذاتیم، به این خاطر است که به میزان خسارت ناشی از معاشرت و مواصلت با یهود آگاهی تامّ ندارم. اما خدای متعال بدون هیچ مقدمه و پیش از بیان هرگونه دلیلی، از کسی که در دایرهٔ ایمان قرار می‌گیرد، و با رسول خدا (ص) و ائمهٔ سعادت و نیک‌بختی (ع) مرتبط می‌شود، می‌خواهد که با یهود و نصاری دوستی نداشته باشد. این قبیل امرها و نهی‌های صریح و بدون مقدمه، در زندگی روزمرهٔ ما آدم‌ها کم و بیش وجود دارد. گاهی وقت‌ها خطر بزرگ است و زمان کوتاه، فرصتِ مقدمه‌چینی و بیان دلیل وجود ندارد. شدّت علاقه و یا احساس مسئولیت، شما را وادار می‌سازد آشنا یا غریبه‌ای را به کاری امر و یا از کاری باز بدارید. هرچه می‌گوید: کمی امان بدهید، لَختی مهلت بدهید. و یا بگویید چه شده است که با این شتاب از من انجام کاری و یا عدم انجام کاری را می‌خواهید؟! در پاسخ و در گزیده‌ترین کلمات می‌گویید: بعداً خواهید فهمید. الآن زمان مناسبی برای بیان دلیل نیست. اعتماد کن. من دوست تو هستم و خیر تو را می‌خواهم. و ما بارها شده که اعتماد کردیم و البته در مواردی هم سود برده‌ایم. اکنون خدای متعال که ما را به شرافت ورود در ایمان، #مؤمن نامیده است، از ما و از شما می‌خواهد به یکی از اقتضائات ایمان گردن نهیم و از دوستی با یهود و نصاری بپرهیزیم: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصَارَی‏ أَوْلِیَاءَ [١]. به خدای حکیم اعتماد کنیم و از این لحظه همهٔ موارد و مصادیق پیوند با یهود و نصاری را از بین ببریم. «نهی از دوستی» به تعبیر جناب ثقفی در تفسیر روان جاوید، یک معنای عرفی است که شامل معاشرت، مخالطت، مرافقت، متابعت، مشابهت، استنصار، استظهار و امثال این‌ها می‌شود [٢]. آن‌چه مهم است و دوستِ من قطعاً به آن توجه دارد، این است که کلمهٔ #أولیاء علاوه بر معانی گفته شده، در معنای مولا و رئیس و حاکم و سرپرست استعمالِ جدّی دارد، و آیهٔ شریفه نهی صریح دارد که #یهود و نصاری را حاکم بر فکر و اندیشه، حاکم بر گفتار و کردار، حاکم بر اقتصاد و سیاست، حاکم بر فرهنگ و هنر و سینما، حاکم بر جان و مال و خانه و کاشانه و سرزمین خود قرار ندهید. گفته شده این معنا با ظاهر آیه سازگار نیست. زیرا: مؤمنین با سرپرستی شخصیتی مثل پیامبر اسلام (ص) معقول نبود که خود را تحت سرپرستی اهل کتاب قرار دهند... از سوی دیگر: چون این معنا در زمان حیات پیغمبر عملی نشده است، لذا نسبت به آینده هم مفهوم ندارد. زیرا شیء معدوم مورد نهی قرار نمی‌گیرد [٣]. اما آن‌چه امروز با نگاهی مختصر به اوضاع و احوال سرزمین‌های اسلامی و با دقت در رفتار و گفتار و مواضع و عملکرد سران ریز و درشت کشورهای اسلامی می‌توان مشاهده کرد، حکایت از آن دارد که یکی از معانی کاربردی «اولیاء» علاوه بر معانی دیگر می‌تواند #سرپرست، #مولا و #حاکم باشد. جدای از این، محصور کردنِ قرآن به زمان رسول خدا (ص) و به مکان اولیهٔ فرود آیات، #مهجور نمودن قرآن عزیز است. 📚 منابع: [١] سورهٔ مائده، آیهٔ۵١؛ ای اهل ایمان! یهود و نصاری را سرپرستان و دوستان خود مگیرید. [٢] تفسیر روان جاوید، ج٢، ص٢٢۴. [٣] تفسیر آسان، ج۴، ص١٨٩. البته همین نویسنده در ادامه تأیید می‌کند که: «هنگامی‌که دوستی قلبی با غیرمسلمان جایز نباشد، به طریق اولی در تحت سرپرستی آنان قرار گرفتن هرگز مجاز نخواهد بود». ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ #یهود تسلیم قانون خود شد که می‌گوید: 👈 در مقابل قوی، ضعیف باش و در مقابل ضعیف، قوی! https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض 💥 نهی از موالاة یهود ٨. ادامه داستان گاو: یهود تسلیم قانون خود شد! #یهود تسلیم شد، ولی نه از ته دل! تسلیم شد چون دیگر بهانه‌ای نداشت. تسلیم شد چون خداوند را قوی‌تر از خود دید. در حقیقت، یهود تسلیم قانون خود شد که می‌گوید: در مقابل قوی، ضعیف باش و در مقابل ضعیف، قوی! قرآن عزیز حالت پذیرش و تسلیم یهود را این‌گونه به تصویر می‌کشد: «قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَ مَا کَادُوا یَفْعَلُونَ [بقره : ٧١]؛ گفتند: اکنون حق را برای ما آوردی. پس آن را ذبح کردند، در حالی‌که نزدیک بود فرمان خدا را اجرا نکنند»! به #اهانت موجود در کلام یهودیان توجّه کنید. گو این‌که تا الآن سخن خدا مبهم بوده و اینان به‌خاطر ابهامی که در بیان خدای متعال وجود داشته، سر از حقّ و حقیقت در نمی‌آوردند! می‌گویند: الآن حقّ روشن شد. و گاوی با آن اوصافی که در داستان گفته شده را ذبح کردند. با این‌که اعتراف کردند که الآن حقّ و حقیقت برای‌شان آشکار شده، خدای بزرگ می‌فرماید: چیزی نمانده بود که از این فرمان سرپیچی کنند! در پایان داستان، خدای حکیم پرده از راز #یهودیان برمی‌دارد: «وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ مَا کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ [بقره : ٧٢]؛ و (به یاد آورید) هنگامی را که فردی را به قتل رساندید؛ سپس دربارهٔ (قاتل) او به نزاع پرداختید؛ و خداوند آن‌چه را مخفی می‌داشتید، آشکار می‌سازد». در انتهای آیه خداوند مطلبی را اعلان می‌کند مبنی بر این‌که این‌طور نیست که اینان قاتل را نشناسند و حالا چون قاتل ناشناخته مانده به نزاع و ستیزه پرداخته‌اند. خیر! اینان می‌دانستند اما کتمان می‌کردند. از خصوصیات فرد یا جامعه‌ای که در آن #کتمان وجود دارد، فراوانی تبهکاری و در عین حال نشان‌دهندهٔ مهارت شگرف تبهکاران در پنهان‌سازی جرم و جنایت است. یهودیان همین امروز هم به‌گونه‌ای دست به ظلم و ستم می‌بَرند و قتل و غارت به‌راه می‌اندازند که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده است! از همین‌روست که می‌گوییم: در #مذاکره_با_یهود و دنیای گرفتار شده در دام یهود، باید بدانید که با گروهی مواجه‌اید که نادان نیست، بلکه کاتم و پنهان‌کار است. لذا می‌فرماید: «وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ مَا کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ؛ خداوند آن‌چه را پنهان می‌دارید آشکار و برملا می‌سازد». 🔸 ادامه دارد.... ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١٠. یهود، دشمن اصلی است. #یهودیان، این #مغضوبین_ارض، مردمان پیچیده و تودرتویی هستند. هرکدام دارای لایه‌ای و هر لایه‌ای دارای لایه‌ای دیگر. نفوذ در میان لایه‌های بعضاً نامتجانس، اما در خدمت هدفی واحد، نیازمند زحمت و تحمّل مشقّت است. سعی کنید عمر مطالعاتی و تحقیقاتی‌تان در #فرقه‌شناسی یهود طی نشود. این یک دام است. گرچه قرآن حکیم از مؤمنان می‌خواهد که گوش به حرف فرقه و دسته‌ای از اهل کتاب هم ندهند و هشدار می‌دهد که: «إِنْ تُطِیعُوا فَرِیقاً مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ یَرُدُّوکُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ کَافِرِینَ [آل‌عمران : ١٠٠]؛ اگر از گروهی از اهل کتاب اطاعت کنید، شما را بعد از ایمان به وادی کفر و ارتداد رهنمون خواهند شد». با این حال اهتمام قرآن عزیز در شناساندن دشمن، #فرقه‌های_یهودی یا #یهودساخته نیست، خودِ #یهود است. نمی‌فرماید: لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا فِرَقَ الْیهُودِیَّةِ! فرقه‌های یهود یا یهودساخته، همگی حکمِ شاخ و برگ را دارند. ریشه، #یهود است. لذا قرآن حکیم می‌فرماید: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ [مائده : ٨٢]. در #یهودشناسی، شناخت فرقه‌ها و مطالعه روی فرقه‌های خاص، گرچه لازم و ضروری است، اما کافی نیست. فرقه‌هایی که هر از چندگاهی در مجامع و محافل با شکل و شمایل گوناگون خودنمایی می‌کنند، و بعد از مدت کوتاهی نیست و نابود می‌شوند و میدان را برای اسم و عنوان دیگری به امانت وامی‌گذارند، همگی ریشه در #یهود دارند. تأسیس فرقه‌های متعدّد، از #نیرنگ‌های_یهود است؛ #فریسیان به سنّت توصیه می‌کنند. #صدوقیان به انکار معاد می‌پردازند. #اسنیان مروّج زندگی اشتراکی می‌شوند، انباشت زر و سیم را حرام می‌کنند و به عبادت و زهد مشغول می‌شوند. #کاتبان با نسخه‌برداری به تجارت کتاب مقدس شهره‌اند. #یورغان پیروانش را به زهد و نماز فراوان دعوت می‌کند و آنان را از خوردن گوشت و فشردهٔ میوه بازمی‌دارد. #مقاربه‌ای‌ها به نبوّت محمد مصطفی (ص) اعتراف می‌کنند و ایشان را به‌عنوان پیامبری مبعوث بر همهٔ جهانیان به‌جز یهود معرفی می‌کنند. معتقدان به #صهیون ماجراجویی و فتنه‌انگیزی می‌کنند. با سنگ‌دلی و شقاوت کودکان، زنان و مردان بی‌دفاع فلسطینی را آواره و قتل‌عام می‌کنند. و با پایگاه قرار دادنِ #فلسطین، به شرارت ذاتی یهود و به بدخُلقی همیشگی یهودیان جنبهٔ قانونی می‌دهند. و با تأسیس #اسرائیل، این زقّومِ تلخِ شجرهٔ خبیثهٔ شرک و کفر یهودی، به‌طور رسمی و علنی صاحب کرسی در مجامع و محافل بین‌المللی می‌گردند. وظیفهٔ همهٔ کسانی که با ایمان به خدا و رسول خدا مورد لطف پروردگار قرار گرفته‌اند، در این لحظات حساس که ریشه، یعنی #یهود، در میان انبوهی از شاخ و برگ، یعنی فرقه‌های یهودی و یهودساخته پنهان شده، این است که هرکدام به اندازهٔ وُسع‌شان به روشنگری اذهان مردم بپردازند. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١١. نصاری طفیلی است! برای این‌که خوانندهٔ ارجمند شدّت علاقه و مهربانی خدای متعال نسبت به #مؤمن را دریابد، لازم است یک‌بارِ دیگر آیهٔ شریفهٔ: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصَارَی‏ أَوْلِیَاءَ [مائده : ۵١]؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، #یهود و نصاری را سرپرستان و دوستان خود مگیرید»، را بخواند و در کلمهٔ نصاری تأمّل کند. ذکر #نصاری استطرادی و طفیلی است. نصاری به طفیلیِ یهود ارتزاق می‌کند. خداوند، نصاری را ذکر کرد تا مسیرِ #دوستی_با_یهود مسدود شود. در حقیقت نصاری جاده صاف کُن یهود است، و برای #یهودی‌سازی، طریقی بهتر از نصرانیّت وجود ندارد، و یهود از این فرصت و از این دام، نهایتِ بهره را برده است. کفر تعدّد ندارد! آنان خود دوستانِ یکدیگرند، عبارتِ «بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ [مائده : ۵١]»، در صددِ بیان این مطلب است که یهود و نصاری در اصل از یک کیش تبعیّت می‌کنند. این‌که گفته شده: اَلْکُفْرُ مِلَّةٌ وَاحِدَةٌ، ناظر به همین معناست. کفر تعدّد ندارد، همان‌طور که ایمان متعدّد نیست. البته کفر و ایمان مراتب دارند. و بالتّبع مؤمنان و کافران در مرتبه‌های مختلفِ کفر و ایمان قرار دارند. بنابراین «بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ»، یعنی ریشهٔ یهود و نصاری در #کفر است. چنان‌چه ریشهٔ ایمانیِ مردان مؤمن و زنان مؤمن نیز در همهٔ رده‌ها به‌فرمودهٔ خدای متعال، یکی است. می‌فرماید: وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ [توبه : ٧١]؛ مردان مؤمن و زنان مؤمن ولیّ (و یار و یاور) یکدیگرند». بیان رسول خدا (ص) مبنی بر این‌که: اَلْمُؤمِنُونَ کَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ؛ در بَر دارندهٔ همین معنی است. علت نهی، تحزّب یهود و نصاری است مفسّران عالی‌قدر «بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْض» را علّتِ نهی در آیهٔ شریفهٔ: «لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصَارَی‏ أَوْلِیَاءَ» [مائده : ۵١] می‌دانند. جدای از آیه، نگاهی به حال و روز امروز و احیاناً فردای مسلمانان و مؤمنان و سرزمین‌های اسلامی، دلالت می‌کند که یهود و نصاری در اجرای آئین شرارت، غارت‌گری، تفرقه، آوارگی، قتل و کشتار و به ضعف گرفتنِ مسلمانان، تحزّب و تجمّع دارند. آنان در این‌که مسلمانان فرودست باشند و خود فرادست، به وحدت و یکتایی رسیده‌اند. از همین‌روست که در عناد و ضدیّت با مؤمنان سرِ سوزنی شکّ و تردید به خود راه نمی‌دهند. یک‌دل و یک‌زبانند. یک‌دست و هماهنگ عمل می‌کنند و با همهٔ تضادّ و بُغضی که از هم دارند، در مقابلِ مؤمنان متّحد و یگانه‌اند. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١٢. بی‌اعتمادی بین یهود و نصاری دوست جوان من بداند که به‌فرمودهٔ قرآن عزیز، خدای حکیم برای این دو گروه بُغض و عداوتِ همیشگی قرار داده است: «فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَی‏ یَوْمِ الْقِیَامَةِ» [مائده : ١۴]. در این آیه خدای متعال با اشاره به #نصاری و به‌خاطر فراموشی میثاقی که با خدا بسته بودند، می‌فرماید: «و ما نیز تا روز قیامت در بین آن‌ها کینه و دشمنی افکندیم». و در جای دیگر، و با اشاره به بَدزبانی و بی‌ادبی #یهود می‌فرماید: «وَ أَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ إِلَی‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ [مائده : ۶۴]؛ و ما تا روز قیامت میان آن‌ها دشمنی و کینه افکندیم». قرآن عزیز علاوه‌بر عداوتِ درون‌گروهی، خبر از شقاق و جداییِ یهود و نصاری از یکدیگر نیز می‌دهد و می‌فرماید: «وَ قَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَی‏ عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَی‏ لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ [بقره : ١١٣]؛ یهودیان گفتند: مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند، و مسیحیان نیز گفتند: یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند)». در این آیه گرچه نوعِ استدلال و طرز بیانِ یهود و نصاری، جاهلانه است، اما خداوند سخنِ دانایانِ یهود و نصاری را آورده است. از مفهوم آیه و از مبالغهٔ شدیدی که در «عَلَی‏ شَیْ‏ءٍ» وجود دارد، به‌دست می‌آید که یهود و نصاری یکدیگر را غیر قابل اعتماد می‌دانند. راز اتحاد یهود و نصاری اما چه چیزی آنان را با وجود چنین عداوتی، به چنین اتّحادی رسانده است که خدای متعال در علّت نهی از دوستی با آنان، می‌فرماید: «بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ»؟ [مائده : ۵١] راز این #دوستی در چیست؟ راز پشتیبانی این دو فرقه در کجاست؟ چرا آنان یکدیگر را تقویت و در مواردی تأیید و در مواردی استتار می‌کنند؟ واقعاً آنان چه در سر دارند و چه می‌خواهند؟ 🔸 ادامه دارد..... ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١۴. ربوبیّت و پرستش نامحسوس در روایتی که از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام به ما رسیده است، می‌خوانیم که این دو عزیز فرموده‌اند: «أَمَا وَ اَللَّهِ مَا صَامُوا لَهُمْ وَ لاَ صَلَّوْا لَهُمْ وَ لَكِنَّهُمْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً وَ حَرَّمُوا عَلَيْهِمْ حَلاَلاً فَاتَّبَعُوهُمْ فَعَبَدُوهُمْ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ‌؛ به‌خدا قسم مردم براى اَحبار و رُهبان خود نماز نخواندند و روزه نگرفتند، ولى آن‌ها براى مردم حلال‌هایى را حرام و حرام‌هایى را حلال نمودند، مردم نيز از آن‌ها پيروى كردند، و در نتيجه آن‌ها را ناخودآگاه پرستش نمودند». [بحارالأنوار، ج۹، ص۹۷] یهودیان و نصرانیان برای علمای‌شان روزه نگرفتند و نماز نگذاردند، بلکه به حلال‌سازی و حرام‌سازی علمای‌شان توجّه و عنایت داشتند و از آن تبعیّت می‌کردند. و بدون این‌که متوجّه باشند، به پرستش ملاهای‌شان می‌پرداختند. نکتهٔ موجود این‌که آیهٔ ٣١ سورهٔ توبه [اِتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَ رُهْبَانَهُمْ أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ] فقط برای سرزنش مردم یهودی و نصرانی نیست؛ امروز هم اگر کسی بدون هیچ قید و شرطی فرمان‌برِ حاخام‌ها و کشیش‌ها باشد و از #مجامع و محافل تحمیلی که به‌طور آشکار و نهان تدبیر امور می‌کنند و به مدیریت جامعهٔ جهانی می‌پردازند، تبعیّت کند و به‌جای خدا آنان را ارباب خود قرار دهد، باید سرزنش شود. نهی رسول خدا (ص) را در روایتی که از آن سرور رسیده است، آویزهٔ گوش کنیم و آن‌چه را که #یهودیان مرتکب شدند، مرتکب نشویم: «لَا تَرْتَكِبُوا مَا ارْتَكَبَتِ الْيَهُودُ». بدانیم که اگر مرتکب گناه یهودی شدیم، پی‌آمدش آن است که حرام خدا را با کمترین توجیه حلال می‌سازیم: «فَتَسْتَحِلُّوا مَحَارِمَ اللَّهِ بِأَدْنَى الْحِيَلِ» [الدر المنثور، ج٣، ص۵٩٢]. آن‌چه در این حدیث محل تأمّل و تفکّر است، عبارتِ «بِأَدْنَى الْحِيَلِ» است. یعنی با کمترین حیله، حلال‌سازی صورت می‌گیرد. رمزگشایی از وحدت یهود و نصاری در عین دشمنی! #یهود سابقهٔ طولانی در برده‌گیری و برده‌سازی دارد. آن‌چه امروز آن‌ها را با همهٔ اختلافات «بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ» [مائده : ۵١] ساخته است و با همهٔ نزاع‌ها یکی ساخته است، این است که همهٔ دنیا باید در مقابل پادشاهی و ربوبیّت سرانِ پیدا و ناپیدای یهود و نصاری خاضع و خاشع باشند. و در این میان #رسانه‌ها در تلاشی هماهنگ می‌کوشند تا «هم‌نشینی با یهود» را تسهیل و زمینه‌های به‌رسمیّت شناختن ربوبیّت #سران_یهودی را با «أدنی حیل» ممکن سازند. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✍️ مقالهٔ برگزیده: نقش عقلانیت غربی یهودی در شهادت سردار سلیمانی «غربِ معرفتی» و «امپریالیسم» هر دو سَر می‌بُرند، یکی با شمشیر و دیگری با گوشواره. او به «گفت‌وگو» می‌نشیند تا به‌اصطلاح با پنبه سَر ببرد. دیگری بدون گفت‌وگو بمب می‌اندازد، خانه خراب می‌کند و راکت و گلوله می‌زند. «غربِ مسیحی» و «غربِ معرفتی» به طُفیلیِ #یهود ارتزاق می‌کند. این سنگدلیِ مستمر که بی‌محابا در گوشه‌گوشهٔ دنیا از فرزندان رشید اسلام و غیراسلام قربانی می‌گیرد، ریشه‌اش در یهود، و شاخه و برگش را «مسیحیتِ یهودی‌شده» تزیین می‌کند. توجه مسئولینی که تصمیم دارند از دشمن عنود به‌واسطهٔ به‌شهادت رساندن سردار مقاومت حاج قاسم سلیمانی #انتقام_سخت بگیرند را به آیهٔ ١۴ سورهٔ حشر جلب می‌کنیم، که می‌فرماید: لا يُقاتِلُونَكُمْ جَمِيعاً إِلاَّ فِي قُرىً مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَراءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْقِلُون. ✍️ متن کامل این مقاله را در آدرس زیر بخوانید: https://jscenter.ir/judaism-and-islam/jewish-intrigue/12934 __ https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١۵. رسول خدا (ص) یهودی نمی‌شود! خدای متعال در خطابی به رسول معظّم و نبی مکرّم می‌فرماید: «وَ لَنْ تَرْضَی‏ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لَا النَّصَارَی حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم [بقره : ١٢٠]؛ یهود و نصاری هرگز از تو خشنود نخواهند شد، مگر این‌که به آیین‌شان گردن نهی و از دین‌شان تبعیّت نمایی». جمعی از #یهود خدمت رسول خدا (ص) عرض کردند: اگر با ما صلح کنی و مدارا کنی، ما به تو ایمان آریم. حضرت چون حریص در ایمان بود، مدارا فرمود. حق تعالی اِخبار نمود که هرگز راضی نشوند از تو یهود و نصاری تا پیروی کیش آن‌ها را بنمائی. [تفسیر اثناعشری، ج‏١، ص٢۴٣] به فرمایش شیخ طبرسی، این جمله دلالت می‌کند بر این‌که در هیچ حال خشنود کردن آنان ممکن نیست؛ زیرا خداوند خشنودی آنان را فقط در یک صورت عملی می‌داند، و آن وقتی است که پیامبر اسلام #یهودی و یا #نصرانی شود، و چون این معنی ممتنع است، پس خشنود کردن آنان نیز همین نحو است. [مجمع البیان، ج١، ص٣۶٩] جملهٔ «لَنْ تَرْضَی‏ عَنْکَ»، نافیه به نفی اَبد، و اسم مصدرِ آن «رضا» است که از حالات نفسانیّه بوده و به‌معنی خوشنودی و ضدّ غضب و خشم می‌باشد، و چون با حرف «عن» متعدی شده به معنی آن است که یهود و نصاری همواره با تو و دین اسلام در غضب و خشم هستند، و هرگز دین #اسلام را نپذیرفته و از تو پیروی نخواهند نمود. [تفسیر انوار درخشان، ج‏١، ص٣١۵] و ای رسول خدا! یهودیان و ترسایان از تو خشنود نمی‌شوند. آنان هیچ‌گاه به تو و آیین تو ایمان نمی‌آورند. مگر خود نفرموده‌ای که: لَوْ آمَنَ بِي عَشَرَةٌ مِنَ الْيَهُودِ، لآمَنَ بِي الْيَهُودُ؛ اگر ده تن از یهودیان به من ایمان آورده بودند، همهٔ یهودیان به من ایمان می‌آوردند [نهج الفصاحة، ص۶۴٣]. و این در حالی بود که تا آن زمان بیش از هزار نفر از یهودیان به دست تو ای رسول خدا، به‌اصطلاح ایمان آورده و مسلمان شده بودند!! آن‌چه می‌تواند رافع خشم و غضب یهود و نصاری از رسول خدا (ص) شود، و لبخند رضایت و شادمانی را بر لب‌های آنان بنشاند، پا گذاشتن بر یک آیه، دو آیه، ده آیه، صد آیه، و هزار آیه نیست. اگر تصمیم به صلح، سازش، مدارا، همزیستی مسالمت‌آمیز و... با یهود و نصاری دارید، باید بدانید که همهٔ راه‌ها مسدود است، جز یک راه: «حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ»، تنها راه این است که به آیین‌شان گردن نهاده و #یهودی شوید! ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh

✡️ مغضوبین ارض نهی از موالاة یهود ١۶. یهود و عصب‌های حسّاس و اما دوستان جوان ما قطعاً توجه دارند که یهود و نصاری سخت‌تر از آنند که بخواهند شما را بدون پرداخت بهایی و به‌صورت مجّانی در زمرهٔ دوستان خود به‌حساب آورند. تا زمانی که نسبت به اسلام عزیز و آیات منوّر قرآن متعهّد هستید، آنان نیز از شما راضی و خشنود نخواهند بود. آنان زمانی شما را به‌عنوان دوست می‌پذیرند که ربوبیّت و آقایی آن‌ها را بپذیرید. و مطمئن باشید که به چیزی کمتر از این رضایت نخواهند داد. آن‌چه که آن‌ها را در مقابل شما یکی ساخته است و حاضر نیستند سرِ سوزنی از آن کوتاه بیایند، همین مطلب است. تمام دعواها و نزاع‌هایی که یهودیان و مسیحیان با خود، و متحداً با غیریهود داشته‌اند، حتّی آن‌هایی که رنگ و لعاب معنوی و دینی به خود گرفته است، ریشه در این #خودخواهی بزرگ دارد. یهود و نصاری به‌مثابه صیّادی که قصد ماهی‌گیری دارد، لذا قایقی مهیّا می‌کند، به دلِ دریا می‌زند و با توری که از پیش آماده کرده است، به صید ماهی می‌پردازد، زمینه‌های #برده‌گیری را مهیّا کرده‌اند. یهودیان دست روی عصب حسّاس ذهن آدمی می‌گذارند! جمعی، عصب حسّاس‌شان در شکم‌شان است. لذا با حرام‌خواری، شراب‌خواری، خوردن گوشت خوک و اخیراً با خوردن قاذورات، همراه با آخرین متدهای نمایشی با به‌کارگیری مطربان، رقّاصان و اعمال شنیع شهوانی و با استفاده از کاباره‌های گران‌قیمت، در تور گستردهٔ اَحبار و رُهبان که قرآن عزیز مُهر حرام‌خواری بر پیشانی‌شان زده است، می‌افتند. و در این میان جمعی حقیر عصب حسّاس‌شان در حسّ بویایی‌شان قرار دارد. اینان نخورده مَستند! قطعاً حسرت این گروه در جهنّم بیشتر است. اصطلاح آشِ نخورده و دهن سوخته حکایت‌گر حال این دسته از گرفتاران است. این‌ها کسانی هستند که غیرمستقیم، رسانه‌ای، مِن حیثُ لا یَشعُرون و از طریق دستگاه‌های گیرندهٔ ماهواره، فیلم‌ها، نمایش‌ها و از طریق ژورنال‌های بعضاً موجّه و رادیوهای پرطمطراق در تور #حاخام‌ها قرار گرفته‌اند. #یهود برای آن‌ها که به هر دلیلی دوست ندارند عصب حسّاس‌شان در شکم‌شان باشد، نیز برنامه دارد. تحریک عصبِ مال‌اندوزی، شُهرت‌طلبی و مقام‌پرستی، از جمله حیله‌های کارای آنان است. از خُدعه‌های کثیف و از نیرنگ‌های تهوّع‌آور، دست‌گذاشتن بر عصب #دانش‌طلبی آدمیان است. لذا جمعی با صرف هزینه و از دست دادنِ عمر و رنج دوری از خانه و خانواده به‌حساب خود دانشی کسب کرده‌اند، و برای خود جشن فارغ‌التحصیلی گرفته‌اند، غافل از این‌که ریشه‌های #دانش_غربی به‌مثابه: «کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَاراً» ، کنیسه‌ای است و با دانش‌جویش معاملهٔ حِمار دارد، و از آنان فراوان و فراوان در انقلاب‌های استحماری و رنگی دنیا که منجر به استثمار ملّت‌ها شده و می‌شود، بهره بُرده و می‌بَرد. خروج از این دام به آسانی میسّر نیست. از خدا امداد می‌طلبیم و به او استغاثه می‌بریم. ✍️ علی خلیل اسماعیل https://eitaa.com/alisalsobh