❇️الوضع الثقافي عند العامة في النجف (بداية القرن ١٤ الهجري) يقول شيخنا المحقق : • إن السكنة الأصليّين للبلد المذكور و بعبارة أخرى طبقة العوام فيها لم يتأثّروا بمجاورة مقام الامام عليه السلام و لا بوجود الحوزة العلمية ، بين أظهرهم مسافة قرون بشيء من الدين و لو بالقليل منه . فهُم و الحوزة العلمية و مجاورة مرقد الإمام على طرفَي نقيضٍ و قد عانت الجالية منهم كل مزاحمة خصوصاً ازمان العثمانيّين و ضعف حكومتهم بل قد يتردّى الضعفُ بالجالية الى أن تؤدّي الجزيةَ للأشرار صيانةً لأنفسها و حفظاً لنواميسها و إبقاءاً على راحتها . #زندگی_نامه #السيرة_الذاتية #سيرة_الشيخ_محمد_الكرمي @alkarami_alhowaizi

ترجمه متن مزبور : وضع فرهنگیِ عوام الناسِ نجف در دهه های ابتدایی قرن ۱۴ هجری ایشان اینگونه می نویسند که : ساکنان اصلی و به عبارتی عوام الناس نجف نه از مجاورتْ و در کنار حرم امیرالمومنین بودن متأثّر بودن و اثرپذیری داشتند و نه از حوزه علمیه نجف متاثر بودند . و فاصله زیادی بین آنها و بین فرهنگ دینی وجود داشت . آنها در طرفی از فرهنگ می زیستند و حرم امیرالمومنین و حوزه علمیه در طرفی دیگر . و مردمی هم که جهت تحصیل و ... از شهر خود به این شهر مهاجرت کرده بودند ، مزاحمت های زیادی از آنها متحمل می شدند خصوصاً در زمانی که حکومت عثمانی بر آن دیار حکمرانی می کرد . وضع به طوری بود که این مردم مهاجر مجبور بوده اند برای حفظ خود و خانواده خود و همچنین حفظ آرامش خودشان ، به اشرارِ شهر باج می دادند . @alkarami_alhowaizi

🔅يقول شيخنا في ضمن قصيدة يخاطب بها النجف : • أمُّ القرى هل عَودةٌ تشفي الضَّنى • مِمَّن يرى دُنياهُ مِنْ دنياكِ • ضاق الخَناقُ بكلِّ حُرٍّ أعزَلِ • سهَر الدُّجَى مُتَعطِّشاً لرُؤاكِ • و دَهاه من سُود النَّوائبِ مثلَ ما • بصُروفه رَيبُ الزَّمانِ دهاكِ ● أم القرى : المقصود به هو مدينة النجف الأشرف ■ نقلا عن كتاب " عبقري من دياري" @alkarami_alhowaizi

✅ ایشان در سال ۱۳١٧ شمسی نجف اشرف را ترک کردند .

کانال نشر سیره و افکار حضرت آیت الله کرمی (عربی،فارسی) ایتا ⬇️ https://eitaa.com/alkarami_alhowaizi تلگرام ⬇️ https://t.me/alkarami_alhowaizi ادمین ⬇️ @Admin_almeskalathfar

🗓سه شنبه ، ١ رمضان ١٤٤٥ ۲۲ اسفند ۱۴۰۲

نکات تفسیری : 1⃣سجده در لغت به معنای کرنش و خضوع است و در عرف اهل شرع به معنی گذاشتن پیشانی بر روی زمین با کیفیتی خاص می باشد . 2⃣سجده ای که در این آیه ذکر شده برای آدم بود نه اینکه برای خداوند بود و در آن حضرت آدم قبله آنها بوده ، به این جهت که ابلیس از سجده برای آدم امتناع ورزید نه سجده برای خداوند تعالی . 3⃣کلمه ابلیس یک کلمه غیر عربی است و کلمه عربی ای که از کلمه ای دیگر مشتق شده نیست . 4⃣ " أبى " از إباء گرفته شده و به معنای امتناع ورزیدن است . 5⃣استکبار به معنای تظاهر به بزرگی و بزرگ نمایی است از کسی که سزاوار بزرگی نیست . 6⃣خداوند در آخر آیه حکم به کفر ابلیس کرده اند ، چون که از سجده برای آدم امتناع ورزید ، در حالی که مخالف با اوامر الهی موجب فسق می شود نه موجب کُفر و این حکم از این بابت است که ابلیس در برابر خدا تکبر ورزید و با او مجادله می کرد که او بهتر از کسی بود که او را به سجده امر کرد و در چنین مواردی از هر حسابی کفر می شود زیرا فاسق کسی است که با عمل خود عصیان و تمرد کند نه با عقیده و اعتقاد خود . 7⃣استثناء مذکور در آیه [الا ابلیس ...] از نوع استثناء منقطع است [یعنی ما بعد إلا از جنس ما قبل إلا نمی باشد ] زیرا ابلیس از جنس ملائکه نمی باشد ، همانطور که قرآن به آن اشاره می کند . ولی ممکن است استثناء متصل باشد [یعنی ما بعد إلّا از جنس ما قبل إلّا می باشد ] از این جهت که ابلیس در جمع ملائکه بود و با اینکه از جنیان است ، با آنها محشور بوده و او یکی در میان آن عده ی زیاد ملائکه بود . #نکات_علمی #النكت_التفسيرية #رمضان_عام١٤٤٥ @alkarami_alhowaizi

🟠تفسیر یک آیه از جزء اول قرآن از کتاب " التفسیر لکتاب الله المنیر "