🔉 بیانات حضرت آیت‌الله حسینی طهرانی (مدّظلّه‌العالی) در روز افتتاحیهٔ مدرسهٔ علمیّهٔ نورالرضا (علیه‌السلام) 🗓 ۴ ربیع‌الاول ۱۴۴۶ 🆔 @allame_tehrani

📝 شـنـاسـنـامـه كاری كنيد كه‌ فعليّت‌ شما خوب‌ باشد و كارنامۀ قبولی بدست‌ شما آيد. در آن‌ موقع‌ شناسنامۀ شما را عوض‌ می‌كنند و اسم‌ دگری برای شما می‌گذارند؛ كاری كنيد كه‌ آن‌ اسم‌، مؤمن‌ و صالح‌ و متّقی باشد نه‌ كافر و طالح‌ و متجرّی. اگر به‌ طريق‌ اوّل‌ باشد آن‌ درنگ‌ پيوسته‌ توأم‌ با سرور و نشاط‌ و بهجت‌ و لذّت‌ خواهد بود. و اگر بطريق‌ دوّم‌ باشد آن‌ اقامت‌ مشحون‌ به‌ انواع‌ گرفتاری‌ها و اندوه‌ها و مرارت‌ها خواهد بود. 📚 معادشناسی، ج۱، ص۲۷۷ 📍مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇 https://eitaa.com/allame_tehrani/2549 🆔 @allame_tehrani

🔹خدایا ما تو را می‌خواهیم، همین... 🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 آیین رستگاری، ص۴۸ 🆔 @allame_tehrani

💫 اخلاص عمل برای خدا وقتی انسان می‌خواهد عملی انجام بدهد، بگردد؛ مثلاً همان‌طوری که وقتی انسان می‌خواهد غذایی بخورد، می‌گردد که این غذا آلوده نباشد یا مثلاً با این غذا خار و خاشاک و چیزی مخلوط نباشد یا در این میوه‌ها میوۀ فاسد و گندیده نباشد یا این آب، آب پاکی باشد، ﴿فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ﴾(۱)؛ عملی هم که انسان انجام می‌دهد، غذای برای روح است و باید پاک باشد، و پاکی‌اش به این است که باید در آن اخلاص باشد، یعنی انسان باید سعی کند که شائبه‌ای در آن نباشد که بالأخره راجع به خود او است. وقتی عمل این‌طور بشود، این عمل دیگر روی قلب اثر بد نمی‌گذارد؛ چون اثر بد و بدی عمل، اصلاً هیچ ملاکی ندارد الّا منیّت و اینکه انسان آن عمل را به خودش نسبت بدهد، و در دنیا هم از خدا غافل باشد و برای غرضی از اغراض غیر خدایی انجام بدهد. این عمل بد فی‌حدّنفسه چه یک عمل چشم‌گیر و مستحسنی در خارج باشد یا نباشد، قلب را آزاد نمی‌کند؛ بلکه این عمل روی قلب یک پرده و حجاب می‌اندازد و روی قلب را گَرد می‌گیرد، و این عمل «لایغلّ علیهنّ» نیست و آن به دل انسان و سبیل انسان غِلّ می‌دهد. 📚 مبانی اخلاق، ج۲، ص۱۵۴ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 https://eitaa.com/allame_tehrani/4234 🆔 @allame_tehrani

💫 اخلاص عمل برای خدا می‌فرماید: اخلاصُ العمل لِلّه؛ «عمل انسان فقط برای خدا باشد.» یعنی وقتی انسان می‌خواهد عملی انجام بدهد، بگردد؛ مثلاً همان‌طوری که وقتی انسان می‌خواهد غذایی بخورد، می‌گردد که این غذا آلوده نباشد یا مثلاً با این غذا خار و خاشاک و چیزی مخلوط نباشد یا در این میوه‌ها میوۀ فاسد و گندیده نباشد یا این آب، آب پاکی باشد، ﴿فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ﴾(۱)؛ عملی هم که انسان انجام می‌دهد، غذای برای روح است و باید پاک باشد، و پاکی‌اش به این است که باید در آن اخلاص باشد، یعنی انسان باید سعی کند که شائبه‌ای در آن نباشد که بالأخره راجع به خود او است. وقتی عمل این‌طور بشود، این عمل دیگر روی قلب اثر بد نمی‌گذارد؛ چون اثر بد و بدی عمل، اصلاً هیچ ملاکی ندارد الّا منیّت و اینکه انسان آن عمل را به خودش نسبت بدهد، و در دنیا هم از خدا غافل باشد و برای غرضی از اغراض غیر خدایی انجام بدهد. این عمل بد فی‌حدّنفسه چه یک عمل چشم‌گیر و مستحسنی در خارج باشد یا نباشد، قلب را آزاد نمی‌کند؛ بلکه این عمل روی قلب یک پرده و حجاب می‌اندازد و روی قلب را گَرد می‌گیرد، و این عمل «لایغلّ علیهنّ» نیست و آن به دل انسان و سبیل انسان غِلّ می‌دهد. «عمل برای خدا باشد» این نیست که مثلاً انسان کاری برای بچّه‌اش انجام ندهد، برای زنش انجام ندهد، برای رفیقش انجام ندهد، برای همسایه‌اش انجام ندهد و بگوید که عمل باید فقط برای خود خدا باشد؛ بلکه صحبت در این است که اعمالی هم که برای اینها انجام می‌دهد برای خدا باشد، و الّا اگر انسان بخواهد عملی برای خدا انجام بدهد و خدا را از همۀ عوالم و کائنات مجزّا کند، آنکه دیگر خدا نمی‌شود! «عمل برای خدا باشد» یعنی همهٔ اعمالی که انسان انجام می‌دهد، از رفت‌وآمدها، سلام و علیک‌ها، خطابه‌ها، نمازها، سورها، سرورها، سوگواری‌ها، خواندن‌ها، تعلیم‌ها و تعلّم‌ها، برای آن افرادی که با آنها سر و کار دارد، از نقطه‌نظر بصیرت الهی باشد، نه از نقطه‌نظر نفع شخصی؛ یعنی با اینها کار داشته باشد و محبّت داشته باشد، امّا به آن وِجهۀ الهی. اگر این مسئله را دائماً جلو ببرد و مدام قوی کند،: «إخلاصُ العمل لِلّه» می‌شود و این کار را تمام می‌کند. علت اینکه یک‌مرتبه کارهای ما یک‌سره نمی‌شود، برای همین جهت است که ما اعمالمان را مشوب می‌کنیم و خدا را در آن دخالت می‌دهیم؛ امّا ﴿أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُ﴾(۲) نیست. این «أشرکوا» است، یعنی خدا را به غیر خدا ضمیمه می‌کنیم؛ یعنی مِن‌حیث‌المجموع برای خوشایندی دل زید و عَمرو و برای هر دو این کار را می‌کنیم، نه فقط برای خوشایندی زید. ما باید برای خوشایندی خود آن صاحب‌خانه و برای خود خدا کار کنیم و چیزی را به آن ضمیمه نکنیم. انسان خیال نکند که این خیلی مشکل است، نه‌خیر این‌طور نیست! اگر مشکل بود، انسان مکلّف به این نبود. البتّه مشکل است، ولی از نقطه‌نظر اینکه انسان بخواهد خودش را اوّل به این عادت بدهد، چون ذهن انس گرفته است و مدّتی با استیناس و ائتلاف با آن هویٰ‌ها بوده است، وقتی بخواهد دست بردارد، قدری برایش سنگین است. ولی وقتی در این رشته وارد شد، این دیگر برایش مثل یک امر عادی می‌شود؛ آن‌وقت دیگر با هر کسی از دید خدایی هر معامله‌ای بکند یا هر نظری بکند یا هر کاری بکند، همان محبّت به او تبدیل به آن محبّت خدایی می‌شود و عمل او هم تبدیل به عمل خدایی می‌شود. به این «إخلاص العمل» می‌گویند. 📚 مبانی اخلاق، ج۲، ص۱۵۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- سورهٔ زمر (٣٩) آیهٔ ٣. ۲- سورهٔ عبس (٨٠) آیهٔ ٢٤؛ «انسان باید به مأکولات خویش نظر اندازد و با دقّت به آنان بنگرد.» 🆔 @allame_tehrani

🔴 تا انسان از نفس نگذرد، محال است به آن درجهٔ فناء برسد! 🎙حضرت آیةالله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🔰مراقبات هفدهم ربیع‌الأول 📜 دعای بعد از نماز روز هفدهم ربیع‌الأول 📜 زیارت پیامبر اکرم در هفدهم ربیع‌الأول 📜 زیارت امیرالمؤمنین در هفده ربیع‌الأول 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

🌷شب و روز بسیار محترم🌷 میلاد با سعادت حضرت رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) است. این شب خیلی محترم است و همچنین فردا خیلی محترم است و در آن زیارت حضرت رسول وارد شده است. حضرت را از راه دور زیارت کنید! خود حضرت می‌فرمایند: «هر کس به من سلام کند از او دستگیری می‌کنم.» ...از حضرت آنچه را خیر ماست که همان عبور از دنیا و نفس باشد بخواهیم؛ از حضرت بخواهیم هر چه نفس داریم، هر چه آمال داریم همه را محو کرده و از بین ببرد و خدا را جایگزین آن نماید. ✍ حضرت آیةالله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 📚 «گلشن‌احباب»، ج۱، ص۲۰۶ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📜 زیارت پیامبر اکرم از راه دور:👇 🌐 https://erfan.ir/m198 📜 زيارت پیامبر اکرم:👇 eitaa.com/allame_tehrani/2603 📜 سلام و صلوات بر پیامبر اکرم:👇 eitaa.com/allame_tehrani/2962 🆔 @allame_tehrani

🔉 مدیحه سرایی و سرود 💐 روز ولادت حضرت رسول اکرم و امام صادق (صلوات‌الله‌علیهما) 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani

📜 سلام و صلوات بر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) منقول از امام رضا (علیه‌السلام) 🎙مهدی نجفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ‌اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صِفْوَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ‏ أشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ‏ و أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ عَبَدْتَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ‏ فجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ‌اللَّهِ أَفْضَلَ مَا جَزَى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ‏ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. 📚 مفاتیح‌الجنان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📜 صلوات خاصهٔ پیامبر اکرم: 🌐 https://erfan.ir/m664 📹 www.aparat.com/v/h712gl1 📜 زیارت پیامبر اکرم از راه دور: 🌐 https://erfan.ir/m198 📜 زيارت مختصر پیامبر اکرم: eitaa.com/allame_tehrani/2603 🆔 @allame_tehrani

📜 صلوات خاصّهٔ امام صادق (علیه‌السّلام) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِینِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَ وَحْیِکَ وَ خَازِنَ عِلْمِکَ وَ لِسَانَ تَوْحِیدِکَ وَ وَلِیَّ أَمْرِکَ وَ مُسْتَحْفَظَ [مُسْتَحْفِظَ] دِینِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ. خدایا درود فرست بر جعفر بن محمد صادق، خزانه‏‌دار علم و دانش، دعوت‌‌کننده به سوی تو بر پایهٔ حق، آن نور آشکار! خدایا چنان‏که او را قرار دادی معدن کلامت، و وحی‌‌ات، و خزانه‌دار دانشت، و زبان توحیدت و سرپرست‏ فرمانت، و نگهدارندهٔ دینت، پس بر او درود فرست؛ بهترین درودی که بر یکی از برگزیدگانت، و حجّت‌هایت فرستادی که تو ستوده و بزرگواری. 📚 مفاتیح‌الجنان 🆔 @allame_tehrani

💫 ابدیّت امام صادق علیه‌السلام 🔆 امام‌ صادق‌ علیه‌السلام نمونۀ بارز بلد طیّب‌ حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام از آن یگانه نباتى است که در زمین طیّب توحید روئیده است و آثار علمى و هدایتى وى نه تنها براى شیعه بلکه براى نسل آدمیّت، و نه تنها براى مدینهٔ منوّره بلکه براى سراسر گیتى، و نه تنها براى زمانى و قرنى و قرونى بلکه بطور جاودان إلى الأبد ضمانت دارد. چرا؟ براى آنکه وى داراى عصمت است، و هر معصومى همچون قرآن که داراى عصمت است أبدیّت خواهد داشت. کلمه و فتوى و حکم و رأى هر فقیهى از شیخ طوسى و علَّامهٔ حلّى تا آیةالله بروجردى و حکیم و من شابَهَهم در زمان حیاتشان حجیّت دارد و به مجرّد مرگ ساقط مى‌گردد. زیرا داراى عصمت نیستند و براى مردم لازم است از مجتهد حَىّ أعْلَم جامع‌الشَّرایط زمان تقلید کنند. اما آیات کریمهٔ قرآنیّه، و سُنَّت ثابتهٔ نبویّه، و سیرهٔ مُسَلَّمهٔ امامیّه تا روز قیامت حُجَّت است. 📚 امام شناسی، ج۱۸، ص۱۸ 🆔 @allame_tehrani

💠 استواری کار بر چهار بنیان قيلَ لِلصّادِقِ عليه‌السلام: عَلى ماذا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟ فَقالَ عليه‌السلام: عَلَىٰ أَرْبَعَة أَشْياءَ: عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلى لايَعْمَلُهُ غَيرى فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللّٰهَ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزقى لايَأْكُلُهُ غَيرى فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرى الْمَوتُ فَاسْتَعْدَدتُ. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به امام‌صادق عليه‌السلام گفته شد: كار خود را بر چه اساسى استوار ساخته‌اى؟ حضرت فرمود: بر چهار بنيان؛ 1⃣ دانستم كه عمل مرا كسى ديگر انجام نمى‌دهد پس تلاش نمودم. 2⃣ دانستم كه خداى بر من آگاه است پس حيا كردم. 3⃣ دانستم كه روزى مرا ديگرى نمى‌خورد پس آرام گرفتم. 4⃣ دانستم كه پايان كار من مرگ است پس براى آن آماده شدم. 📚 بحارالأنوار، ج۷۸، ص۲۲۸ #حدیث 🆔 @allame_tehrani

🌿 «سُبُلِ سَلام» 🔰 25 راهکار موفقیت در بیان امام صادق (علیه‌السلام) 1- طَلَبْتُ‏ الْجَنَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي السَّخَاءِ؛ بهشت را جست و جو نمودم، پس آن را در بخشندگی و جوانمردی یافتم. 2- وَ طَلَبْتُ الْعَافِيَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعُزْلَة؛ و تندرستی و رستگاری را جست و جو نمودم، پس آن را در گوشه‌گیری (‌مثبت و سازنده) یافتم. 3- وَ طَلَبْتُ ثِقْلَ الْمِيزَانِ فَوَجَدْتُهُ فِي شَهَادَةِ أَنْ لا إِلَـٰهَ إِلّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه‏؛ و سنگینی ترازوی اعمال را جست و جو نمودم، پس آن را در گواهی به یگانگی خدای تعالی و رسالت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله یافتم. 4- وَ طَلَبْتُ السُّرْعَةَ فِي الدُّخُولِ إِلَی الْجَنَّةِ، فَوَجَدْتُهَا فِي الْعَمَلِ لِلَّهِ تَعَالَی؛ سرعت در ورود به بهشت را جست و جو نمودم، پس آن را در کار خالصانه برای خدای تعالی یافتم. 5- وَ طَلَبْتُ حُبَّ الْمَوْتِ فَوَجَدْتُهُ فِي تَقْدِيمِ الْمَالِ لِوَجْهِ اللَّه‏؛ و دوست داشتن مرگ را جست و جو نمودم، پس آن را در پیش فرستادن ثروت (انفاق) برای خشنودی خدا یافتم. 6- وَ طَلَبْتُ حَلاوَةَ الْعِبَادَةِ فَوَجَدْتُهَا فِي تَرْكِ الْمَعْصِيَة؛ و شیرینی عبادت را جست و جو نمودم، پس آن را در ترک گناه یافتم. 7- وَ طَلَبْتُ رِقَّةَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْجُوعِ وَ الْعَطَش‏؛ و رقت (نرمی) قلب را جست و جو نمودم، پس آن را در گرسنگی و تشنگی یافتم. 8- وَ طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ‏ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ؛ و روشنی قلب را جست و جو نمودم، پس آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم. 9- وَ طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَی الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَة؛ و (آسانی) عبور بر صراط را جست و جو نمودم، پس آن را در صدقه یافتم. 10- وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ‏ فِي صَلاةِ اللَّيْل‏؛ و روشنی رخسار را جست و جو نمودم، پس آن را در نماز شب یافتم. 11- وَ طَلَبْتُ‏ فَضْلَ‏ الْجِهَادِ فَوَجَدْتُهُ فِي الْكَسْبِ لِلْعِيَال‏؛ و فضیلت جهاد را جست و جو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزینهٔ زندگی زن و فرزند یافتم. 12- وَ طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِي بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِي‏؛ و دوستی خدای تعالی را جست و جو کردم، پس آن را در دشمنی با گنهکاران یافتم. 13- وَ طَلَبْتُ الرِّئَاسَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي النَّصِيحَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ؛ و سروری و بزرگی را جست و جو نمودم، پس آن را در خیرخواهی برای بندگان خدا یافتم. 14- وَ طَلَبْتُ فَرَاغَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي قِلَّةِ الْمَالِ؛ و آسایش قلب را جست و جو نمودم، پس آن را در کمی ثروت یافتم. 15- وَ طَلَبْتُ عَزَائِمَ الْأُمُورِ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّبْرِ؛ و کارهای پرارزش را جست و جو نمودم، پس آن را در شکیبایی یافتم. 16- وَ طَلَبْتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِي الْعِلْمِ؛ و بلندی قدر و حسب را جست و جو نمودم، پس آن را در دانش یافتم. 17- وَ طَلَبْتُ الْعِبَادَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْوَرَعِ؛ و عبادت را جست و جو نمودم، پس آن را در پرهیزکاری یافتم. 18- وَ طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الزُّهْدِ؛ و آسایش را جست و جو نمودم، پس آن را در پارسایی یافتم. 19- وَ طَلَبْتُ الرِّفْعَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي التَّوَاضُعِ؛ برتری و بزرگواری را جست و جو نمودم، پس آن را در فروتنی یافتم. 20- وَ طَلَبْتُ الْعِزَّ فَوَجَدْتُهُ فِي الصِّدْقِ؛ و عزت (ارجمندی) را جست و جو نمودم، پس آن را در راستی و درستی یافتم. 21- وَ طَلَبْتُ الذِّلَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّوْمِ؛ و نرمی و فروتنی را جست و جو نمودم، پس آن را در روزه یافتم. 22- وَ طَلَبْتُ الْغِنَى فَوَجَدْتُهُ فِي الْقَنَاعَةِ؛ و توانگری را جست و جو نمودم، پس آن را در قناعت یافتم. 23- وَ طَلَبْتُ الْأُنْسَ فَوَجَدْتُهُ فِي قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ؛ و آرامش و همدمی را جست و جو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن یافتم. 24- وَ طَلَبْتُ صُحْبَةَ النَّاسِ فَوَجَدْتُهَا فِي حُسْنِ الْخُلُقِ؛ و همراهی و گفت و گوی با مردم را جست و جو نمودم، پس آن را در خوش‌خویی یافتم. 25- وَ طَلَبْتُ رِضَى اللَّهِ فَوَجَدْتُهُ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْنِ؛ و خشنودی خدای تعالی را جست و جو نمودم، پس آن را در نیکی به پدر و مادر یافتم. 📚 مستدرک الوسائل، ج 12، ص 173- 174، ح 13810 #حدیث 🆔 @allame_tehrani

🔴 حركت در راه خدا بدون تحصيل محبّت خدا محال است بر أفرادى كه طالب راه خدا هستند لازم و حتم است كه خود را به صفات خدا درآورند و اين معنى بدون تحصيل محبّت خداوند محال است؛ يعنى اگر كسى در تمام عمر به كارهاى خير مشغول باشد و از بدى‏ها اجتناب كند، ولى محبّت خدا را در دل نپروريده باشد، جان او از صفا و وفا كاملاً تهى بوده و مانند قبرى است كه روى آن را با نقش و نگار زينت نموده باشند. جان و حقيقت انسان همان قوّهٔ جاذبه و كشش روحى اوست وگرنه با ديوار ساكن و قبر خراب چه تفاوتى دارد. عمل صالح كه از جان زنده و روح صفا و محبّت برنخيزد چون گوشوار و دست بَرَنجَنى[1] است كه در دست مرده و در گوش او آويزند. ولى اگر با محبّت توأم شد، مانند زينتى كه به انسان زنده آرايش دهند، موجب كمال و مزيّت او خواهد بود. محبّ خدا بواسطهٔ أعمال نيک، دائماً محبّت خدا را در دل خود شديد می‌كند و با مخالفت هواى نفس و موافقت رضاى محبوب عشق خدا را در دل زياده می‌گرداند، تا به حدّى كه مورد رضاى او واقع شده، از هواى خود بيرون آمده، به هواى دوست زنده است. در اين حال خدا در وجود او حكومت می‌كند، تمام أعمال و رفتارش خود به خود به ارادهٔ خدا خواهد شد؛ كأنّه از خود خالى گرديده و از خدا سرشار است. از حركت به خود دست كشيده و به حركت خدا متحرّک است. ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 رسالهٔ مودّت، ص38 📝 مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- دست بَرَنْجَن: دست‏بند، النگو (دهخدا) 🆔 @allame_tehrani