ساعت #هفت صبح روز پنجشنبه 11#نوامبر سال 1982#میلادی صدای #انفجار مهیبی در #مقر #فرماندهان نظامی ارتش رژیم صهیونیستی واقع در #جنوب #لبنان به گوش رسید که آتش و دود غلیظی منطقه را فرا گرفت. 🍃🌷🍃 به روایت از یکی از شاهدان عینی : بین ساعت شش و نیم تا هفت صبح پژوی #احمد قصیر چندین بار طول خیابان را طی کرد و دوباره بازگشت، بعدها مشخص شد که #علت آن همه تردد و #رفت و آمدهای #قصیر در خیابان پیش از #عملیات برای چه بوده 🍃🌷🍃 #مقامات این رژیم در میان #حیرت به #تحلیل‌های مختلف #نظامی در این خصوص پرداختند و در نهایت این #روز به #عنوان بزرگترین روز #اندوه در #سرزمین‌های اشغالی نامگذاری شد. 🍃🌷🍃 و #شهید منتظر بوده تا تعداد #بیشتری از آنها وارد ساختمان شوند. پس از این‌ که #احمد قصیر #اطمینان حاصل می‌کند که اکثر قریب به اتفاق صهیونیست‌ها برای فرار از باران به ساختمان پناه برده‌اند. در واقع در آن ساعت هر لحظه بر شدت باران افزوده می‌شده و همین موضوع صهیونیست‌هایی را که خارج از ساختمان بودند، وادار می‌کند برای در امان ماندن از باران به داخل آن ساختمان هشت طبقه محل استقرار خود بروند.