#سخنرانی_فارسی ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ #قم #محکمات_و_متشابهات در #فرهنگ_دینی بخش‌هایی از جامعه ما نمونه‌ها: - عصمت‌انگاری برای غیر معصومان - ازدواج - نهی از منکر #دین_پرست https://t.me/anbaz60/936 https://eitaa.com/anbaz60/954

✔️ چهره‌ خشنی که از پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) به تصویر کشیده‌اند، به چه خاطر بوده است؟ ◾️ بیانات استاد طاووسی @Nardebane_feghahat

❌ تمام نقل‌های تاریخی که در آنها خشونت بی‌منطقی به پیامبر اکرم و اهل بیت عصمت علیهم السلام نسبت می‌دهند، حتی اگر از نظر سندی مشکل نداشته باشند، از #متشابهات به شمار می‌آیند. https://eitaa.com/anbaz60/956

🏴یه نرم افزار کاربردی برا اربعین🏴 ⭕️برنامه زبان یار #اربعین خیلی چیز جالبیه داخل بازار داره 🔹این حالت مقایسه جملات بین عربی فصیح و عربی با لهجه عراقی اش عالیه 🔹جملات عربی قابلیت پخش صوتی هم داره جستجوی خوبی هم داره 🔹از همه جالب تر بخش ضرب المثل هاست که خیلی خوشم آمد👌 ‏«زبان یار اربعین (عراقی و عربی)» را در بازار اندروید ببین: http://cafebazaar.ir/app/?id=ir.esfandune.zabanyar__arbayeen&ref=share #مناسبتی @hadianeha

چرا بعضی‌ها اصرار دارند احمق باشند؟ #احمق_نباشیم

☄️از مراقبت تا مراقبه 📝 سرکار خانم فاطمه توفیقی: در احادیث عامه خوانده بودم که پیامبر اکرم (ص) در حالی دیده شده بود که نوه دختری‌اش (أمامه بنت ابی‌العاص) را در دست (یا بر دوش) داشته و هنگام رکوع او را زمین می‌گذاشته و هنگام برخاستن بلندش می‌کرد. علمای اهل سنت در این باره بحث کرده‌اند که آیا این از اختصاصات پیامبر است یا نه. احادیثی مشابه را درباره سجده‌های طولانی پیامبر اکرم (ص) آن گاه که حسن و حسین (ع) پشتش بازی می‌کردند، شنیده بودم. راستش فکر می‌کردم اگر این احادیث نبود، ما شاید فکر می‌کردیم بچه‌ها مزاحم نماز ما باشند. اما نماز پیامبر (ص) با حضور کودکان دچار اختلال و زحمتی نمی‌شد. مراقبه درون نماز برای رسول خدا (ص) همراه با مراقبت از دیگری بود. در روزهای #مادری این انطباق مراقبت و مراقبه را بسیار دیده‌ام. گرچه برایم مهم بوده که پسر یک‌ساله‌ام خودش تنها بازی کند و بتواند مستقلاً خودش را سرگرم نگه دارد، وقت‌هایی که باید از او مراقبت کنم، هیچ کاری جز برخی از کارهای آشپزخانه را نمی‌توانم انجام بدهم. اگر کتاب دستم باشد، آن را می‌گیرد و دوست دارد با برگه‌هایش بازی کند. اگر لپ‌تاپ دستم باشد، روی کیبورد دست می‌زند. اگر گوشی هم باشد، آن را از دستم می‌قاپد. اگر چشم‌هایم روی هم برود، از رویم می‌پرد و دست در چشمم می‌کند. اگر به آشپزخانه بروم، آزادی نسبی دارم. ولی کاملاً ممکن است سر یخچال برود و …. به همین دلیل اگر هم با او بازی نکنم، تماشایش می‌کنم. بچه‌ها در این سن بازهٔ توجه طولانی ندارند و پس از چند دقیقه از یک فعالیت به فعالیت دیگر می‌روند، اما در همان موضوع مورد توجه عمیق می‌شوند. یک توپ را دستشان می‌گیرند و در آن کاملاً تأمل می‌کنند. برایشان اینکه یک وسیله به جایی بخورد و صدا تولید کند، تازگی دارد و دوست دارند آن را تکرار کنند. هر چیزی را به نیت کاوش می‌بینند و می‌گیرند. اشیاء از نظر آنها هم ابزارند و هم موضوع شناخت عمیق. کودکم وسط بازی‌هایش سراغ من می‌آید و تماس چشمی می‌گیرد و با هم صحبت و بازی می‌کنیم و بعد باز سراغ چیزی دیگر می‌رود. طبعاً ترجیح می‌دهد که فعالیت‌هایمان مشارکتی باشد. با او همراه می‌شوم در لذت کشف و کاوش، گرچه نمی‌داند که بخشی از این لذت را باید از او بیاموزم. من در این وضعیت مراقبت از او، مشغول به کاری می‌شوم که کتاب‌های خودیاری توصیه می‌کنند: اینکه از شبکه‌های مجازی فاصله بگیریم، سرعت زندگی را کم کنیم، مشغول کاری خلاقانه و آرام شویم، کاری مثل نقاشی یا باغبانی یا مدیتیشن و یوگا. او مرا دعوت می‌کند که از همه چیز فاصله بگیرم، یادم نباشد که در همه دنیا چه می‌گذرد و فقط یا او را ببینم یا همراه با او ببینم. یادم نباشد که همه چیزهای جهانِ او را بارها دیده‌ام و به کاربرده‌ام؛ بلکه مواجهه‌ای تازه با هر چیز داشته باشم. مراقبت می‌شود نوعی مراقبه؛ با این تفاوت که بر خودم تمرکز نکنم و تنهایی‌ام را ارج نگذارم، بلکه متوجه دیگری باشم. در زندگی همیشه سریع من، هم شلوغی‌های زیاد بوده و هم تنهایی‌های زیاد. اما پسرم مرا به جایی دیگر می‌برد که نه فقط همهٔ جهان هست و نه فقط خودم. من هستم و او و کشف. در حال سلام نماز هستم. نسیمی می‌خورد. دست‌هایش روی صورتم هستند و دوست دارد در چشم هم نگاه کنیم و لبخند بزنیم. یادم می‌آید که چند سال پیش با خودم فکر می‌کردم تصویر #تجربه_دینی می‌تواند دست‌های کودکی باشد. من در نماز و در حالی که کودکی با لبخند به صورتم دست می‌کشد، گویی در همان تجربهٔ مراقبتی پیامبر (ص) شریک می‌شوم. در صف‌های نماز جماعت زنان هم دیده‌ام که در میان نماز با کودکشان تعاملی مختصر و غیرمُخل دارند. این مادران مراقب نمی‌توانستند به چله‌نشینی بروند. مراقبت شاید برایشان فرصت مراقبه بود. اینها را آن مردان دانشمند که فکر می‌کردند حضور غیرمُخل کودکان در نماز از اختصاصات پیامبر (ص) است، هیچ گاه نمی‌فهمیدند. https://t.me/ftofighi/175

خدا و مادر 🪞 گمان می‌کنم اگر قرار بود خدا بشر باشد، حتما #مادر هم می‌شد؛ وه چه مادری! صدای مادرانه، آغوش مادرانه، جوششِ صلابت و محبت و آرامش و متانت #مادرانه. گویا خدا آینه‌ی مادری را در قاب ویژه‌ای نزد خودش نگه‌می‌دارد. و گمان می‌کنم خدا به دست برخی از اهل زمین آینه‌هایی داده که جمالش را می‌نمایانند؛ و #همگانی‌ترین_آینه_خدا، به دست #مادران است. کاش همه مادران، آینه‌داری قلب تپنده‌ی خدا را ارج نهند. تلگرام: https://t.me/anbaz60 ایتا: https://eitaa.com/anbaz60

🖊 افشین علا ▪️آرزوی مرگ می‌کنم▪️ با ناباوری و استیصال دعا می‌کنم معجزه‌ای بشود و مهسا امینی چشم‌هایش را باز کند. چقدر در این سالها گفتیم و نوشتیم و التماس کردیم گشت ارشاد را جمع کنید. چقدر گفتیم هر کسی را مسئول برخورد با دختران و زنان مردم نکنید. فکر نکنید با این گونه فجایع فقط پدر و مادر مهسا داغدار می‌شوند. دود آتش این داغ به چشم همه می‌رود. فقط روح و روان مردم خدشه‌دار نمی‌شود، بلکه پایه‌های نظام نیز سست می‌شود. چرا با دست خودتان برای رسانه‌های بیگانه خوراک جمع می‌کنید؟ والله من نگران کارکنان زحمت‌کش نیروی انتظامی هم هستم. زنان و مردان گمنام و مظلومی که در سخت‌ترین شرایط و کمترین حقوق، مراقب امنیت مردمند. چرا این قشر خدوم را بدنام می‌کنید؟ چرا کاری می‌کنید که مردم همه را به یک چشم ببینند و زحمات طاقت‌فرسای آنان را در حفاظت از جان و مال و نوامیس ملت نادیده بگیرند و آه و نفرین‌شان را نثار همه کنند؟ چرا با دخترانی که به هر دلیل پوشش اسلامی را باور ندارند مانند اشرار و‌ بزهکاران برخورد می‌کنید؟ دیگر نمی‌دانم چه بگویم؟ حالم بد است. نمی‌دانم مهسا آن طور که دیگران می‌گویند مورد ضرب و شتم قرار گرفته یا طبق اظهارات نیروی انتظامی سکته کرده است. در هر دو صورت جا دارد از غصه بمیریم. ای کاش من روی آن تخت افتاده بودم. کاش خدا جان مرا بگیرد و این دختر را به پدر و مادرش بازگرداند... ✍ افشین علا 🗓 شهریور ۱۴۰۱ https://t.me/afshinala/2945

بغداد تا کربلا