22.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اشعار هر فرد باید شناسنامه داشته باشد و مشخص شود برای چه فردی است
- شاعران جوانی شعرهای خود را در معرض دید قرار میدهند و بیشتر این افراد متخصص نیستند
+ حسنا محمد زاده، کارشناس شعر
@arayehha
30.7M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خواندن شعر از کتاب شعر مهمان برنامه برای کودکان و زنان جنگ زده
+ حسنا محمد زاده، کارشناس شعر
@arayehha
برخوردار
از مشهورات است که بر در جزء اول برخوردار و برخوردن همان «ثمر» است. پس چسبیده به هم نوشتن دو جزء کلمه نادرست است. مع هذا، بعید نیست ـــ و به نظر ما بکلی پذیرفتهتر است ـــ که بر پیشوند فعل باشد. یک معنای خوردن «تمتّع برداشتن» است (مشهورترین کاربردش در جهان خوردن است). سیر تحول بایست چنین باشد که این معنی را با پیشوند بر نیز بیان کرده باشند و آن گاه چون فعل خوردن را چندمعنایی دیدهاند، برخوردن را در این معنی بیشتر و بیشتر به کار برده باشند تا آنکه خوردن در این معنی تقریباً منسوخ شده (و جز در «امریکای جهانخوار» باقی نمانده).
برخوردن در این معنی غالباً با حرف اضافهٔ از و ندرتاً با حرف اضافهٔ به به کار رفته. همین حرف اضافهٔ دوم هم ممکن است مؤیّد این باشد که برخوردن «میوه خوردن» نبوده است.
مانند این را میتوان در برگشتن دید. برگشتن و گشتن یک معنی داشتهاند، ولی گشتن چون فعل ربطی نیز بوده کاربردش کم کم منحصر به آن شده و برگشتن معنای دیگری پیدا کرده که میشناسیم.
این از خاصیّت پیشوند بر است. نویسندهٔ حاضر کم کم به این مایل شده که بر در استعمال بسیاری از گویندگان و نویسندگان فرقی با باء معروف به باء تأکید یا زینت نداشته. این افعال ممکن است مؤید سخن او باشند:
برآراستن، برآسودن، برآشفتن، برآگندن (نه پر آگندن که ظاهراً جعل متأخران و معاصران است)، برآماسیدن برافتادن، برافروختن، برافزودن، برانباشتن، برانداختن، براندیشیدن، برتاختن، برخندیدن، برخواندن، بردریدن، بردوشیدن، برساختن، برسنجیدن، برسفتن، برشکافتن، برشمردن، برگراییدن، برگذشتن، برگزیدن، برگسستن، برگشتن، برگشودن، برگفتن، برگماردن، برنوَشتن.
راست است که افعالی مانند برآهیختن و برخاستن و برگرفتن و برکشیدن و برگرفتن و برنشستن، که در هر یک جزء اول کمابیش معنای خود را داراست، مبدأ استعمال پیشوند بر در فارسی (و فارسی میانه) بودهاند و راست است که در آن افعالی نیز که ذکرشان گذشت در بعضی معانی بر هنوز بکلی از معنای خود تهی نشده بوده، باز پیداست که بر در این افعال یا غالب آنها فرقی با باء سابقالذکر ندارد. عبارت اخری از این آن است که بر استعمالی «نزدیک به» باء زینت و ها (یعنی فرا) و آ در بعضی گویشها یافته، ولی مانند آنها نتوانسته به جزئی در تصریف فعل بدل شود. به این معنی، تحقیق دربارهٔ بر با تحقیق دربارهٔ باء زینت باید پیوند بخورد.
نقطۀ شروع این کاربرد بر را در ایرانی باستان باید جست. اجمال آن را نویسنده میداند، ولی درک تفصیل آن، چنانکه در یادداشت دیگر نیز گفته شد، محتاج نوشتن رسالهای مجزاست.
فیالجمله برخوردن و صورت ترکیبی آن، برخوردار شدن، به نظر فعلی نویسنده در اشتقاق ارتباطی با بر و میوه و ثمر ندارد و با این همه بعضی نویسندگان و گویندگان قدیم در ذهن خود آن را با بر به معنای میوه بیربط نمیدانستهاند، و این را از بعضی شواهد لغتنامه نیز میتوان دریافت. اسم فاعل ساختهشده با «ار» از فعل پیشوندی در پهلوی سابقهای دارد، مانند ابررفتار.
اگر کسی قصد تحقیق در این مسائل را داشته باشد، این مقاله، که سالی پیش از این جناب استاد صادقی نسخهای از آن را به بنده مرحمت فرمودند و متذکر شدند که ترجمهٔ آن به فارسی مفید خواهد بود، راهنمایی خوب است:
ZS. Telegdi, "Beiträge zur historischen Grammatik des Neupersischen: I. Über die Partikelkomposition im Neupersischen," Acta Linguistica Academiae Scientiarum Hungaricae, Vol. 5, No. 1/2 (1955), pp. 67-183.
دکتر سید احمدرضا قائممقامی
@arayehha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نوواژه (۱)
فرهنگستان زبان و ادب فارسی، «آزمونک» را بهجای «کوییز» برگزید.
@arayehha
1.04M
اینک
با زخم های بی شمار
روی دست هایم
تنها مانده ای
در کوره راه غربت
ای زخمی ای وامانده
ای زندگی
و کسی برای ما ماشین نگه نمیدارد
باید برگردیم به روستایمان
باید برگردیم به کوه هایمان
آنجا که معجون هزار علف
در زیر زبان بره ها حس می شود
و فواصل در خانه های کاهگلی
آنقدر کم است
که چراغ کوچک نفتی
هر تاریکی را روشن می سازد.
#تهمینه_ظروفی✍
نقداثر توسط بانو
#صفیه_قومنجانی
@arayehha
21 مرداد ماه
✔️ روز ملی دریای خزر گرامی باد
گرامیداشت گنجینه ارزشمند محیط زیست ایران
@arayehha
#نکته_های_دستوری
#رای_زاید
❇️ درباره رای زاید اختلاف هست.
رکن زاید دستوری در اصل یعنی اینکه وجود و عدم آن تأثیری در متن ندارد. در حالیکه خودتان هم می فرمایید «را» در این عبارات نشانگر زمان و مکان است.
شادروان استاد ما دکتر کورش صفوی به این نوع رای قیدی می گفت.
دکترحسن انوری در فرهنگ سخن آن را حرف اضافه به معنای «در طی» دانسته.
استاد ابوالحسن نجفی در فرهنک عامیانه فارسی ج۱ آن را رای زاید گرفته.
دکتر خلیل خطیب رهبر رای زاید را به نظر درست تشخیص داده. رایی که بود و نبودش خللی در معنا ندارد.
ما نگاهمان در طرح این پرسش بر دستور زبان فارسی کتاب حروف اضافه و ربط خطیب رهبر بوده است.
رای فک اضافه در فارسی هفتم و دهم از یک متن امروزی به کار رفته.
❇️ پژوهش از : دکتر علی اصغری
@arayehha
«است» در محاورهنویسی
در محاورهنویسی، در پیبستهای ضمیری (ضمایر متصل ملکی) معمولاً قاعده این است که «الف» میافتد؛ یعنی اگر سالم پیبستی بشود «خانهات»*، شکستهی پیبستی میشود «خونهت».
حال «است» نیز صیغهی پیبستی سومشخص فعل ربطی «بودن» است؛ پس در اینکه هنگام رسیدنش به کلمات مختوم به «ه» حتماً «الف»ش میافتد، شکی نیست. یعنی گزینهای مانند «خونهاس» عملاً از لحاظ منطق شکستهنویسی منتفی است.
سؤالی که میماند این است که برای مثال «خونهست» بنویسیم یا «خونهس»؟
به نظر من، با توجه به لحنی که نویسنده یا مترجم برای شخصیتها در نظر میگیرد، هر دو صحیح است. شخصاً اگر گوینده را ضابطهمندتر بدانم، حرف «ت» را نمیاندازم، اما اگر خودمانیتر بیابم، ممکن است به همان «س» اکتفا کنم؛ البته ترجیحم بیشتر با «ست» است؛ چراکه این «است» هم ماهیتاً فعل است و ترجیح میدهم رنگوبویی بیشتر از حرف «سِ» خالی در جمله داشته باشد، به هر حال فعل هم حق آبوگل دارد!
خلاصه «خونهست» را بیشتر میپسندم و گاهی «خونهس» را.
آقای طبیبزاده در کتاب «فارسی شکسته؛ دستور خط و فرهنگ املایی»، «خونهس/خونهئه» را پیشنهاد میکنند.
*نکته: لغت «خانه» مثالی است از کلمات مختوم به «ه»؛ یعنی میشود با لانه، کاشانه، پیمانه، صبحانه، هنگامه، پسره، دختره و... جاینشین شود.
#گفتارینویسی
#شکستهنویسی
C᭄❁࿇༅══════┅─
┄┅✿░⃟♥️❃─═
@arayehha
࿇࿇༅═─🦋🎶═
بیست و دوم مرداد ماه
سالروز درگذشت «نوذر پرنگ» شاعر و ترانه سرا
زادروز: ۲۰ اسفند ۱۳۱۶ _ تهران
درگذشت: ۲۲ مرداد ۱۳۸۵ _ تهران
روحش شاد و یادش گرامی
@arayehha