. تمام عالم این شبها پریشان ابالفضل است دلم تنگ نشستن زیر ایوان ابالفضل است مسیر قرب میخواهی از شارع العباس صراط مستقیم حق خیابان ابالفضل است شفاعت کار زهرا باشد اما در صف محشر به دست حضرت مرضیه دستان ابالفضل است به او ام البنین درس ادب آموخته آری ادب ریزه خوره حُسن نمایان ابالفضل است صد و سی و سه بار از دل بخوان باب الحوائج را تمام روزی عالم از احسان ابالفضل است نمیدانم چه دینی دارد اصلا ارمنی شهر همیشه روز تاسوعا مسلمان ابالفضل است نه تنها ذکر خاکی ها سخن از عبد صالح شد میان عرشیان صحبت  از ایمان ابالفضل است رقیه دارد آرامش سرِ دوش ابوفاضل دمِ لالایی اش ترتیل قرآن ابالفضل است نشد تنها گذارد لحظه ای حتی حسینش را فدائی اش شدن همواره پیمان ابالفضل است وفاداری او را جستجو از مشک آبش کن نظر کن بر روی آن جای دندان ابالفضل است ابالفضلی ترین مرد جهان مهدیِ موعود است امام عصر ما پاره گریبان ابالفضل است .

زد علمدار کربلا عباس یابن المرتضی به قلب قوم اشقیا عباس یابن المرتضی چه ضرب شستی مرحبا عباس یابن المرتضی جنگید عین مرتضی عباس یابن المرتضی شده مات این ابهت لشکر ابوفاضل آمده یا حیدر او قدم میزند تا علم میزند لشکری را فقط با نگاهش بهم میزند چه علمداری عباس علی به چه سرداری عباس علی باوفا یاری عباس علی مرد پیکاری عباس علی دلبر و دلداری عباس علی سید و سالاری عباس علی جا عجب حیدر کراری عباس علی **** به عشیره قمر تویی عباس یابن المرتضی به فاطمه پسر تویی عباس یابن المرتضی به شیعه بال و پر تویی عباس یابن المرتضی به شام غم سحر تویی عباس یابن المرتضی قمر از تو آبرویی دارد رقیه عجب عمویی دارد شیر ام البنین با وفا مه جبین دستِ از تن جدا لنگر آسمان و زمین یار اربابی عباس علی حضرت آبی عباس علی ماه جذابی عباس علی نور مهتابی عباس علی جلوه ی آدابی عباس علی مایه ی اعجابی عباس علی در وفا الگوی اصحابی عباس علی **** شده دنیا پر از بلا عباس یابن المرتضی پر از ستم پر از جفا عباس یابن المرتضی الیوم یوم العاشورا عباس یابن المرتضی غزه شده کرب و بلا عباس یابن المرتضی ابالفضلی با تو پیمان بستیم حسینی و عاشورایی هستیم مرگ بر صهیونیست این فقط شعار نیست در نبرد با ستم الگوی ما حسینِ علیست از تو میخوانیم عباس علی با تو میمانیم عباس علی پای پیمانیم عباس علی مرد میدانیم عباس علی ملت ایرانیم عباس علی لشکر سلمانیم عباس علی گوش به فرمان حسین جانیم

. #امام_حسین #واحد_سنگین هرجای کربلا دارد نشان تُربت اعلای کربلا ما را که خواهشی در سینه نیست غیر تمنّای کربلا کور است در جهان چشمی که نیست محو تماشای کربلا خاکی بهشتی است این است رمز و راز معمای کربلا در راه اربعین پِی برده‌ام به معجزه‌ی چای کربلا با وعده‌ی ظهور سبز است راه روشن فردای کربلا گریان که می‌شویم در چشم ماست صحنه‌ی زیبای کربلا گریه که سود ماست یک قطره اشک ضامن یَوْمُ الورود ماست پای غم توأییم این همان غم است که بود و نبود ماست این غم که از ازل در جان ما و باور ما و وجود ماست با این همه خوشیم از ریشه‌ی مَحَبَّت تو تار و پود ماست ما اهل سجده‌ایم تا خاک کربلای تو مُهر سجود ماست ذکر حسین شد ذکری که لحظه‌ی غم و شادی صعود ماست در این مسیر سخت دریای کربلای تو پایان رود ماست جز غم عزیز نیست پای غم تو شادیه عالم عزیز نیست ما اهل گریه‌ایم گریه‌کن تو پیش خدا کم عزیز نیست در چشم‌های ما کوثر که هست چشمه‌ی زمزم عزیز نیست جان‌ها فدای تو در امتحان عشق تو جان هم عزیز نیست با تو خوش است عمر اما بدون لطف تو یک دَم عزیز نیست کُلّ کتابها اندازه‌ی لهوف و مُقَرَّم عزیز نیست چون ماه عشق توست ماهی شبیه ماه مُحَرَّم عزیز نیست آرامشم حسین ناز تو را به جان و دلم می‌کشم حسین اَبرم که بوده است نام تو بهترین سبب بارشم حسین طوفان شده‌ست و من در زیر پرچم تو در آسایشم حسین با تو بهشتی‌ام بی‌تو اگر چه لایق فرسایشم حسین رزق مرا بده غیر از زیارت است مگر خواهشم حسین تنها نه غم گریست نام حسین را که نوشتم قلم گریست اشکی نداشت چشم آن را دادم به حق فاطمه دادم قسم گریست باارزش است چشمی که پای روضه‌ی تو دَم به دَم گریست در بین روضه‌ها خوشبخت آن کسی که به یاد حَرَم گریست در راه کربلا گوشه به گوشه زائر تو هر قدم گریست حسرت زیاد خورد هرکس که در مصیبت ارباب کم گریست اجرا #شب_پنجم_محرم .👇

👆 #حضرت_اباالفضل نه آب مانده برایم نه آبرو چه کنم؟ نه باده مانده نه چیزی از این سبو چه کنم؟ به فرض اینکه مرا سمت خیمه ها بردی اگر سکینه به من گفت آب کو چه کنم؟ به پای مشک سر و چشم و دست را دادم ولی به روی زمین ریخت آرزو چه کنم؟ از اینکه آب رساندم به خیمه ها یا نه اگر که ام بنین کرد پرس و جو چه کنم؟ بدون دست شدم من که پای میکوبند عزیز فاطمه درمانده ام بگو چه کنم؟ دو دست خونی من را اگر که مادر تو به اشک دیده ی تر داد شست و شو چه کنم؟ ببخش دیدن دست بریده باعث شد برات زنده، غم ماجرای کوچه کنم؟ چهار تا یل ام البنین فدات شوند تو را چو دوره کنند از چهارسو چه کنم؟ برای حنجر تو سینه ام به تنگ آمد اگر که نیزه نشیند بر این گلو چه کنم؟ ببینم از سر نیزه سه ساله را، که کسی به قصد کشت دویده به سمت او چه کنم؟ و یا که از سر نیزه ببینم افتاده‌ست سرت به زیر سم و چکمه‌ی عدو چه کنم؟ بگو ببینم اگر خواهرت شود جایی کنار رأس تو با شمر روبه رو چه کنم؟ #شب_نهم_محرم #حضرت_عباس #گروه_یامظلوم .👇

📌 مراسم عزاداری #شب_تاسوعا 🎙 مدّاح: #حاج_محمود_كريمى واحد (نه آب مانده برایم نه آبرو؛ چه کنم؟) شب #تاسوعا 🗓 یک‌شنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۳

. بسم الله الرّحمن الرّحیم غزل امام حسین علیه السّلام ((ای دستگیر مردم بی دست و پا حُسین)) دستم بگیر محض رضای خدا حُسین راه تسلّی دل من غیر گریه چیست؟ حالا که روزی ام نشده کربلا حُسین روزی نداشتم که بدون تو سر شود از‌ لحظه‌ای‌ که‌با‌تو شدم‌ آشنا‌ حُسین جُز دوری‌از خدا‌به‌خداحاصلی‌نداشت جُز دورِ تو پرید دلم هر کجا حُسین گرم‌است‌پُشت‌من‌به‌تو‌ ای‌کوه‌معرفت گرچه‌همه‌زدند به من پُشت‌ِ پا حُسین تاانتها به‌مَرحمت گریه‌ با‌ من‌ است شوقی‌که‌داشتم‌‌به تو از ابتدا‌ حُسین داروی دردهای بدون دوای من چیزی‌به‌غیر تُربت‌ِتو نیست"یاحُسین" ((دربارگاه‌قُدس‌که‌جای مَلال نیست)) شیون کنند در غم تو انبیا حُسین حور و ملک به صورت خود لطمه می‌زنند با ضجّه‌های حضرت خیرُالنّسا حُسین مادر گرفته بود سرت را به دامنش که شمر ذبح کرد تورا از قفا حُسین این غم کجا بَریم که قبل از شهادتت لِه شد تن تو زیر سُمّ اسب‌هاحُسین #محمدقاسمی✍ #امام_حسین .

#زمزمه #شب_عاشورا #عاشورا شب شبه روضه خونیه... شب شبه لطمه زنیه فردا دیگه این موقعا دعوا سرِ غارتیه سنان میخنده به حسین یکی سرش داد میزنه یه ذره اونطرف برید یه جا بدید شمرم بیاد شمرو جالسُ راحتش کن اینقده حسبن و معطلش نکن کربلایی مجتبی رمضانی شب عاشورا محرم ۱۴۰۳ دوشنبه ۲۵ تیر  ماه 1403

. #بعد_از_شهادت_امام_حسین #راس_الحسین السلام علیک یا مظلوم یا اباعبدالله اندوه عزا به ذکر یا رب سر زد در روز چرا ستاره ی شب سر زد خورشید مگر دمیده در وقت غروب یا از سر نی هلال زینب سر زد ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ روح از تن بی قرار من پر زده است غم آمده و به سینه خنجر زده است مهتاب به مهمانی ما آمده یا خورشید ز روی نیزه ها سر زده است ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ یک قافله می رود ، برابر ، نیزه شد همره قافله سراسر نیزه هشتاد و چهار یاس نیلی ، ناقه هجده سر یوسف از جفا بر نیزه ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ در قبر چو آن پیکر صد چاک گذاشت گویا که تو را به اوج افلاک گذاشت چون سر به تنت نیست ، امام سجاد آخر رگ حنجر تو بر خاک گذاشت جمعه ۲۹ تیر ۱۴۰۳ #محمدعلی_شهاب ✍ شب چهاردهم محرم ۱۴۴۶ .