#قسمت_اول #شعر_مدح_حضرت_زهرا (س) #یادآوری قصیده ی حاج آقا موید ، در روضه شماره هفت هم آمده است ، اما در اینجا ، جناب استاد حیدرزاده ، به شکل دیگر و با ابیات متفاوتی اجرا میکنند : السلامُ علیکِ ایتها الصدیقهُ الشهیدَه فاطمهُ الزهراء ، سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ فاطمه، مجموعه‌ی صفات خداوند فاطمه، آیینه‌ی کمال پیمبر عصمتِ کبری، ولیَّتُ اللَّهِ عُظمی قُرّتِ عینِ نبی ، حبیبه‌ی داور شهرِ خِرد ، احمد و علیست درِآن فاطمه این شهر راست ، مرکز و محور خانه‌ی تو کعبه‌ی امید امامان بیت تو معراج ، صبح و شام پیمبر حبلِ متینِ هزار ، عارف و عامی است هر نخی از چادرت ، به عرصه‌ی محشر فاطمه جان : بانوی اسلامی و به خانه ی شوهر کهنه حصیری ، تو راست مَفرَش و بستر بی بی جانم : تا که خدا فخر آورد به ملائک جانب محراب خیز و روی بیاور شاعر : #حاج_سید_رضا_موید ملائکه دیدند آسمانها روشن شد ، دیدند نوری از زمین به آسمان می تابه ، همیشه نور از آسمان به زمین می تابه ، اما این چه نوریست که از زمین آسمان ها را روشن کرده ؟ سئوال کردند خدایا این نوریه که اینطور درخشانه ؟ خطاب آمد حبیبه ی ما ، فاطمه به نماز ایستاده .. این نور نماز فاطمه است که آسمانها را روشن کرده .. بی امتحان مرا به غلامی قبول کن رسوا شود دلِ من اگر امتحان دهد #کرونا_را_شکست_میدهیم .

#استاد_حیدرزاده #قسمت_سوم #مقدمه_روضه مگه میشه روضه مادر باشه و پسر نیاد؟ مگه میشه امام زمان (عج) نیاد و آقا امیرالمومنین (ع) نیاد ؟ صاحب عزا امیرالمومنینِ ، معمولا صاحب عزا دمِ در می ایسته و خوش آمد میگه .. مادر مادر مادر .. میخاستم از امام زمان (عج) بیشتر برات بگم ، اما دلت آماده است ، آدم نسبت به مادرش یه جورِ دیگه است ، با مادرش یه طور دیگه است ، ارتباط با #مادر غیر از دیگرانِ ، آدم با مادرش خودمونیه ، حرف دل با مادر میزنه .. اِاا ی ی ی .. مگر ز اهل مدینه چه دیدی ای مادر ؟ که دل زِ عمرِ عزیزت بریدی مادر ... ؟ صفای ما ، به وجود تو بستگي دارد چرا زِ زندگي‌ات نااميدي اي مادر... ؟ شاعر : #حاج_سید_رضا_موید باریکلا ، با این همه شور، با این همه حالِ خوشت اومدی .. مدینه یاد بگیر ! شیعیان تو هر کجای دنیا هم که باشند میان ، دوستداران مادر میان ، اما مادرتون تو مدینه آنقدر غریب بود ! نیمه شب کسی نبود بدنش رو برداره ! ... خودش گفت غریبانه باشه ، حسن و حسین درب خانه ی سلمان ، مقداد ، اباذر .. سلمان بیا ، مقداد بیا ، اباذر بیا ، بابام علی غریبه ! غریبه ! غریبه ! شب آمد و مراسمِ تشیع فاطمه است برگو رود حسین به سلمان خبر دهد هر کسی تو شهر غربت از دنیا بره ، بدنش رو میبرند تو شهر خودش ، میگن ازش تجلیل بشه ، اما بمیرم ، مادر تو شهرِ خودش هم #غریب بود ، غریب بود .. سیدا مادرِ شما تو محله خودش غریب بود ! .

#شهادت_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده #واحد دست زهرا را که پیغمبر مکرر بوسه زد وااسف ، ضرب غلاف و تیغ آخر بوسه زد سینه ی زهرا پیمبر می گفت مینوی من است میخ داغِ در به مینوی پیمبر بوسه زد ( یا فاطمه یا زهرا ) تکرار #حاج_سید_رضا_موید #شعر_دوم : از نخست زندگی ، هرگز نمیشد باورم که شود این خانه روزی قتلگاه همسرم روزتنهایی که حتی یک نفر یارم نبود دیدم اینجا پشت در افتاده تنها یاورم او مرا میخواند و من آن روز دستم بسته بود کاش آنجا جان من می شد برون از پیکرم ای باوفا : اباالفضل مشکل گشا : اباالفضل #ذکر_پایانی ای علمدار سپاه منو ای میرِ حرم دیده بگشا و نظر که چه آمد به سرم دیده بر هم منه ای سروِ به خون غلطیده تا نگویند حسین ، داغ برادر دیده ... ۲۶ مهرماه ۱۳۹۹ تکیه آقا سیدحسن قم به همت جواد افشانی

. #تخریب_قبور_ائمه_بقیع #استاد_حیدرزاده 🎤 سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش ... برآن حریم که باشد ملک نگهبانش .. سلام ما به بقیع آن تجسم غربت ! گواه بر سخنم ، تربت امامانش ... بقیع ، کعبه ی قدسِ چهار معصوم است چهار نور خدا ، می دمد زدامانش .. یکی است حضرت باقر (ع) از آن چهار امام ! که داغ او زده آتش به قلب یارانش .. شهید شد ز جفای هشام آن مولا ز زهر تعبیه در زین که آب شد جانش .. غریب اوست که در موسم زیارت حج مدینه و آنهمه زائر که هست مهمانش ؟ شب شهادت او یک نفر نمی ماند که اشک غم بفشاند به قبر ویرانش ... دری که سجده گهِ قدسیان بود خاکش ! به زائرش ندهد اِذن بوسه دربانش .. ؟ شاعر : #حاج_سید_رضا_موید #تخریب_بقیع 👇

#روضه_امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) #استاد_حیدرزاده #قسمت_هشتم_و_پایانی #یک_گریز_کوتاه_به_کربلا حالا که فهمیدی تو کوچه ها چه اتفاقی افتاد ، بزار این یه بیتو بخونم التماس دعا : مادر دیدم که خصمِ ستمکارریخت برسرت ، یازهرا یازهرا ... خدا میدونه من با این یک بیت شعر مدت ها گریه میکردم ! مادر : دیدم که ریخت خصمِ ستمکار بر سرت قدم نمی رسید که خود را سپر کنم ( شاعر : حاج غلامرضا سازگار ) اِاای ی ی .. قربونِ این خانومِ 5 ساله برم ، که زبان حالش اینه میگه دستم نمیرسید ، اگه مدینه قدت نرسید که دفاع کنی از مادر ، اما کربلا تلافی کرد ، کجا ؟ هر موقع می اومدند بچه هارو کتک بزنند، می دوید بازوشو سپر میکرد ، رقیه رو نزنید ، سکینه رونزنید ، آآی ی آی بابا بابا بابا ... به جانِ مادرت زهرا ، پدرجان از تو ممنونم که من با پا تو را خواندم ، تو با سر آمدی پیشم ... ! شاعر : #جواد_زمانی بیش از همه به حالِ زینب دلم بسوخت (آخه) مادر کسی مقابلِ دختر نمیزند ! شاعر : #حاج_سید_رضا_موید

قسمت پنجم : #روضه_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده قربونت برم مادر مادر مادر .. آدم با مادرش راحته ، حرف دل میزنه ، اگه همه غم های عالم روی سینت باشه ، وقتی مادرت رو ببینی ، آرام میشی ، ساحلِ آرامشه .. نمیدونم مادرت کنارت هست ، یا از مادرت دوری ، دلت برای مادرت تنگ شده ، اگر هم مادرت از دنیا رفته ، همین الان یادش کن ، در مجلس #زهرای_اطهر ، روح مادرت شاد بشه ، بگه پسرم دستت درد نگنه تو مجلس روضه یادم کردی ، مادرم دستت درد نکنه تو مجلس زهرای اطهر یادم کردی .. فدای این مادری بشم که جلو چشم بچه هاش #میزدنش ! فدای این مادری بشم که وقتی میخاست راه بره ، #دست_به_دیوار میگرفت ! فدای این مادری بشم که دیگه نمیتونست زینبش رو بغل بگیره ! دختر چهار ساله دلش میخاد مادربغلش بگیره ، وقتی دختر روی زانوی مادرمینشینه ، مادر موهاشو شونه میکنه ، اما زینب چند وقته که مادر بغلش نگرفته ! از اون روزی که مادر بین #در_و_دیواربوده ، نتونسته زینبش رو بغل بگیره ... به به ، دلت رفت مدینه ، این صدای نالت معلومه یه ارتباطی با مدینه پیدا کردی ، داری با مادرت حرف میزنی : چرا به سینه و پهلو مرا نمیگیری؟ مگر ز سینه و پهلو چه دیدی ای مادر #حاج_سید_رضا_موید این یک بیت شعر از زبان امیرالمومنینِ ، مادر با همون دستِ شکسته و پهلوی شکسته ، موهای زینبش رو شانه میزنه ، خیلی جانسوز گفته : فاطمه جان : دیدم آن شب ، خنده برلب موی زینب ، شانه کردی ! شانه از دستِ تو افتاد .. قربونِ دست شکستت مادر ، مادر ، مادر .. اون قدر #مادر_مهربونه ، محبت مادر رو هیچ کسی نداره غیر از خدا ، محبتش رو میخای ببینی بیا بریم مدینه ...

قسمت دوم : #مدح_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده کشتیِ حلم ، لنگرش زهراست مصطفی آسمان خوبی هاست آسمانی که اخترش زهراست دو امانت ز مصطفی باقیست یک کتاب و دو دیگرش زهراست یادگاری گران بوَد قرآن یادگارِ گرانترش زهراست منشا خیر و مبدا برکات هر چه خوبیست ، مظهرش زهراست مرتضی با همه فضیلت ها فخر دارد که همسرش زهراست ( کیه این فاطمه ؟ ) خون پاک حسین و آثارش اثرِ شیرِمادرش زهراست پشنوانه است کشور ما را آنکه نامِ مطهرش زهراست شاعر : #حاج_سید_رضا_موید هرکسی افتخار داره ، به نوعی به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) منصوبِ ، پبغمبر خدا افتخارش اینه دخترش فاطمه است ، امیرالمومنین افتخارشون اینه همسرشون فاطمه است ، سادات افتخارشون اینه جده شون زهرای اطهراست ، شیعه هم افتخارش اینه فرزند فاطمه است ، در پناه مادرِ مادرِ مادر ... رشته چادرش اگر به دست انبیا رسد شعار فخر انبیا به عرش کبریا رسد از لب جانفزاش اگر زمزمه ی دعا رسد جان زِ نوای گرم او به جسم مصطفی رسد کسی که در کتاب خود ثنای او خدا کند ... #حاج_غلامرضا_سازگار

#نوحه_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده #واحد دست زهرا را که پیغمبر مکرر بوسه زد وااسف ، ضرب غلاف و تیغ آخر بوسه زد سینه ی زهرا پیمبر می گفت مینوی من است میخ داغِ در به مینوی پیمبر بوسه زد ( یا فاطمه یا زهرا ) تکرار #حاج_سید_رضا_موید #شعر_دوم : از نخست زندگی ، هرگز نمیشد باورم که شود این خانه روزی قتلگاه همسرم روزتنهایی که حتی یک نفر یارم نبود دیدم اینجا پشت در افتاده تنها یاورم او مرا میخواند و من آن روز دستم بسته بود کاش آنجا جان من می شد برون از پیکرم ای باوفا : اباالفضل مشکل گشا : اباالفضل #ذکر_پایانی ای علمدار سپاه منو ای میرِ حرم دیده بگشا و نظر که چه آمد به سرم دیده بر هم منه ای سروِ به خون غلطیده تا نگویند حسین ، داغ برادر دیده ...

#مدح_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) فاطمه ، مجموعه ی صفات خداوند فاطمه ، آئینه ی کمال پیمبر عصمت کبری ، ولیّه اللَّهِ عُظمی قرّهِ عین النّبی ، حبیبه‌ی داور شهرِ خِرد احمد و علیست درِ آن فاطمه این شهر راست مرکز و محور در شب معراج از حقیقت خلقت پرده زِ رازی گشود خالقِ اکبر گفت به احمد نیافریده‌ام افلاک جز که برای تو ، ای رسول مظفّر باز رسید این ندا که خلق نکردم ذات تو را جز برای حیدر صفدر هم که نیاورده‌ام تو را و علی را اِلّا بر فاطمه ، بتولِ مطهّر ( لولا فاطمه لما خلقتکما ) زن نتوان خوانمت بدین همه شوکت ای سبب آفرینش اَب و شوهر بانوی اسلامی و به خانه‌ی شوهر کهنه حصیری تو راست مَفرَش و بستر #بی_بی_جان خانه‌ی تو کعبه‌ی امید امامان بیت تو معراج صبح و شام پیمبر حبل متینِ هزار عارف و عامی است هر نخی از چادرت به عرصه‌ی محشر #قصیده_از : #حاج_سید_رضا_موید #شعر_دوم : رشته ی چادرش اگر به دست انبیاء رسد شعار فخر انبیاء به عرش کبریا رسد از لب جانفزاش اگر زمزمه دعا رسد جان زِ نوایِ گرم او به جسمِ مصطفی رسد ... #استاد_سازگار 15/11/1398 #منزل_حاج_محمد_هندیانی ( از کیفیت پایین فایل، عذرخواهی میکنم ، با موبایل ضبط کردم ... ) 🖤🖤🖤🖤🖤🖤