۶۱ تا ۸۰ (۲۰ قسمت)✨🕌👇

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۶۱ و ۶۲ موهامو خشک کردمو گیس کردم. رفتم توی پذیرایی. بوی غذای عزیز جون همه خونه رو پیچیده بود. -ببخشید عزیزجون، کمکتون نکردم. عزیزجون:_این چه حرفیه دخترم. صدای زنگ دراومد. چادرمو سرم کردم رفتم دم‌در درو باز کردم. نرگس بود. نرگس:_سلاااام، عروس تنبل -سلام مدیر بداخلاق وارد خونه شدیم. نرگس:_به‌به چه بویی میاااد، عزیزجون، عروس خانم ناهار درست کرده؟ عزیزجون:_نرگس جان، رها رو اذیت نکن. نرگس:_چشم عزیزجون منم یه لبخندی زدم براش. نرگس:_بخند، بخند، فردا تو کانون جواب این خنده‌اتو میدم -بدجنس، تلافی نداشتیماااا نرگس:_باشه بابا، تو درست میگی. سفره رو پهن کرده بودیم داخل پذیرایی که در خونه باز شد.رضا اومده بود و تو دستش سه تا شاخه گل داشت. نرگس:_سلام داداشی +سلام رضا:_سلاااامم بر خانوم‌های عزیز این خونه نرگس:_داداش داری به در میزنی دیوار بشنوه دیگه. رضا:_ععع، نرگس خندم گرفت. رضا هم اول رفت پیش عزیز جون دستشو بوسید و یه شاخه گل داد به عزیز جون. عزیزجون:_دستت درد نکنه مادر بعد رفت سمت نرگس: _بفرمایین تقدیم به خواهر گلم نرگس هاجوواج مونده بود. نرگس:_داداش رها اونجاستااا، من نرگسم رضا:_نمک نریز دختر، بگیر. نرگس:_دستت درد نکنه بعد اومد سمتم گلو گرفت به سمتم.تو نگاهش پر از حرفای قشنگ بود ولی جلوی عزیز جون و نرگس حیاش اجازه گفتن نمیداد. رضا:_بفرمایید +خیلی ممنونم رضا:_خوب بریم ناهار بخوریم که خیلی گشنمه. بعد از خوردن ناهار، با نرگس سفره رو جمع کردیمو شستیم.‌ بعد از شستن ظرفا رفتم توی اتاق. رضا در حال خوندن کتابی بود که روی تخت گذاشته بودمش. +ببخشید حوصله‌ام سر رفته بود گفتم کتاب بخونم. رضا:_عع،ببخشید چرا؟ کل اتاق واسه شماست خانوووم. حالا خوشت اومد؟ +زیاد نخوندم ولی‌ تا جایی رو که خوندم خیلی قشنگ بود....رضا جان؟ رضا:_جانم +مامان صبح زنگ زد واسه شام دعوتمون کرد، میریم؟ رضا:_چرا که نه!مگه میشه به مادرخانوم گفت نه -دستت درد نکنه (به مامان زنگ زدمو گفتم که امشب میایم) ساعت ۷ بود که رضا اومد دنبالم باهم رفتیم سمت خونه ما. رسیدیم خونه ما زنگ در و زدیم. در باز شد. رضا:_حیاط‌تون چقدر قشنگه -مگه اونشب اومدین ندیده بودی؟ رضا:_نه اونشب اینقدر استرس جواب تو رو داشتم که هیچ چیز و نمیدیدم -چه جالب ، یعنی اونشبم چایی نصفه تو فنجونتو هم ندیدی؟ رضا:_چرا اون چون‌ تو دستای زیبای تو بود و که دیدم،‌ البته چایی خالیو ندیدم، لرزش دستات بیشتر خندم میگرفت، انگار مثل من بودی -جدی، منو باش که فکر میکردم به خاطر چایی خندت گرفت. مامان:_نمیخواین بیاین داخل؟ رضا:_سلام -سلام مامان‌جون، چشم‌ الان میایم مامان:_سلام وارد خونه شدیمو بعد از احوال‌پرسی رضا رفت‌ سمت پذیرایی منم رفتم تو اتاقم لباسامو عوض کنم. بابا هنوز نیومده بود. لباسمو عوض کردم از اتاق اومدم بیرون رفتم تو اتاق هانا. هانا تا منو دید جیغ کشید. -دیونه اون هدفونو بردار از گوشت،‌ صدای جیغتو خودت هم بشنوی. هانا پرید تو بغلم: _کی اومدی؟ -سه چهار روزی میشه هانا:_لوووس، دلم برات خیلی تنگ شده بود -منم همینطور هانا:_آقارضا هم اومده؟ -اره هانا:_امشب میری همراش؟ -اره هانا:نمیشه نری؟ -نوچ (هانا زد به بازوم): _آها همین دو روزی فهمیدین -اره دقیقا، اصلا هیچ حسی به اتاق خودم ندارم، ولی اتاق رضا، بوی زندگی میده، بوی آرامش میده، حرفاش، خنده‌هاش، مثل ویتامین میمونه هانا:_خانم ویتامین، باشه، حالا برو پایین آقای ویتامین تنهاست -دیونه رفتم پایین کنار رضا نشستم. رضا هم با نگاهش براندازم میکرد. مامان:_رها جان،یه لحظه بیا -چشم (لبخندی به رضا زدمو بلند شدم) همین لحظه در باز شد و بابا اومد تو خونه. رفتم بغلش کردم: _سلام باباجون بابا:_سلام بابا، خوبی؟ _مرسی بابا رفت سمت رضا و‌ منم رفتم تو‌ آشپزخونه. 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۶۳ و ۶۴ -جانم مامان مامان:_بیا این‌چایی رو ببر -چشم سینی چایی رو برداشتم. داشتم میرفتم که مامان گفت: _رها میدونی نوید به‌هوش‌ اومد؟ (تمام تنم یخ کرد و بی‌حس شد، سینی ازدستم افتاد زمین، استکان‌ها هزار تیکه شدن و همه پخش شدن تو آشپزخونه،) بابا و رضا هم تندتند اومدن آشپزخونه. بابا:_چیشده؟ رضا:_رها جان خوبی؟حرکت نکنیاا، شیشه میره تو پات (من چشمامو دوخته بودم به رضا و چیزی نمیگفتم) مامان که فهمید حالمو: _چیزی نشده، سینی‌ یه دفعه سر خورد از دستش، برین عقب، شما آقایون برین تو پذیرایی ما خودمون تمیز میکنیم. رضا از گوشه سالن یه دمپایی آورد داد به مامان: _اگه میشه بدین رها بپوشه، شیشه داخل پاهاش نره. مامان:_چشم، شما برین، الان چایی میارم براتون. مامان اومد سمتم دمپایی رو پام کرد، منو برد سمت میز ناهارخوری، صندلی رو کشید بیرون. نشستم روی صندلی. مامان:_چت شده تو یه دفعه، بهوش اومده که اومده. (اشک از چشمام جاری شد): _مامان اگه‌ بیاد سراغمون چی؟اگه یه بلایی سر رضا بیاره چی؟ من چیکار کنم؟ مامان:_ای بابا، نمیزاری آدم حرفشو‌ بزنه، بهوش اومده ولی فلج شده -یعنی چی؟ مامان:_دیروز رفته بودم بیمارستان، زن‌عموت میگفت به خاطر کمایی که بوده مغزش آسیب دیده، واسه همین فلج شده. -یعنی خوب نمیشه مامان:_دکترا که میگن به خاطر آسیبی که دیده امکان نداره، مگه اینکه معجزه‌ای بشه (یه نفس عمیقی کشیدم) مامان:_پاشو صورتتو یه آبی بزن، برو بشین، میدونم آقارضا دل تو دلش نیست الان ببینتت. -بزار کمکت کنم بعد میرم مامان:_نمیخواد، خودم تمیز میکنم. بلند شدمو رفتم سمت پذیرایی، رضا با بابا داشت صحبت میکرد. رفتم روی یه مبل نشستم. از نگاه رضا دلشورهاشو میتونستم بخونم، لبخندی زدم که متوجه بشه حالم خوبه. بابا:_خوبی رها؟ چیشد یهو؟ -هیچی سینی از دستم سر خورد. رضا:_خودت که چیزیت نشد؟ -نه خوبم رضا:_خداروشکر موقع شام فقط با غذام بازی میکردم. بابا:_رها چرا چیزی نمیخوری؟ مامان:_آشپزخونه چند تا شیرینی خورده‌ حتما سیره...رها،دانشگاه نمیخوای بری؟ -نه میخوام برم، همون کانونی که قبلا در موردش باهاتون صحبت کردم مامان:_آها، موفق باشی -مرسی بعد خوردن شام، زود بلند شدیمو خداحفظی کردیمو رفتیم. توی راه، رضا هیچی نگفت. رسیدیم خونه،برقا خاموش بود. آروم درو باز کردیم رفتیم توی اتاقمون. چادرمو لباسامو درآوردمو آویز کردم. رفتم دراز کشیدم. رضا اومد کنارم نشست. رضا:_اتفاقی افتاده خانومم -نه رضا:یعنی من خانم خودمو نمیشناسم دیگه، بگو چیشده -چیز خاصی نیست رضا:_آها چیز خاصی‌ نبود که سینی چایی از دستت افتاد همه شکستن، چیزی‌ خاصی نبود که نه شام خوردی نه تا آخر مهمونی حرفی زدی؟ (اشکام جاری شد) 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۶۵ و ۶۶ رضا:_الهی قربونت برم، مگه نگفتم حق نداری گریه کنی -میشه باهم نماز بخونیمو بعدش تو دعا بخونی؟ رضا:_چراکه نمیشه،‌ پاشو بریم وضو بگیریم بعد از خوندن نمازشب،‌ سجادهمو بردم کنار سجاده رضا گذاشتم. تسبیحو تو دستم گرفتمو سرمو گذاشتم رو شونه رضا. رضا شروع کرد به خوندن دعا. بعد از تموم شدن دعا رضا گفت: _حالا هم نمیخوای بگی چیشده، رها جان -نوید به هوش اومده رضا:_خوب خداروشکر -مامان میگه الان فلج شده رضا:_انشاءالله که خدا‌ شفاش بده، خوب؟ -خوب؟میدونستی اگه خوب بود، الان چه کارایی میتونست بکنه؟ رضا:_عزیزدلم، همون خدایی که تا این لحظه مواظب تو و من بود، از همین حالا هم مواظبمون هست، #توکلت به خدات باشه -میشه عروسی کنیم؟ رضا خندش گرفت: _خوب الان‌عروسی کنیم دیگه همه چی حله؟ -اره، نمیدونم، شاید، گیج شدم. رضا:_پاشو بگیر بخواب که صبح خانم مدیر عصبانی‌میشه،‌ دیگه اخراجت میکنه -اره راست میگی صبح باصدای رضا بیدار شدم رضا:_رها جان، بیدار شو، الان خانم مدیر بیدار‌ میشه‌هااا (چشمام به زور باز میشد) -خوابم میاد رضا رضا:_پاشو دستو صورتتو یه آب بزن، خوابت میپره -چشم رضا:چشمت بی‌بلا بلند شدم رفتم تو حیاط دستو صورتمو آب زدم، برگشتم تو اتاقم لباسامو پوشیدم.رفتم تو آشپزخونه، عزیز جونو رضا داشتن صبحانه میخوردن. -سلام عزیزجون:_سلام دخترم! بشین کنار رضا -چشم رضا تو چشمام نگاه میکرد، میخندید -چیشده؟ رضا:_میسوزه چشمات؟ -از کجا فهمیدی؟ رضا:_خوب تابلوعه دیگه، قرمزه چشمات عزیزجون:_خوب رها مادر نرو امروز -نه عزیزجون باید برم حتما، از این خانم مدیرم زودتر باید اونجا باشم.رضا جان پاشو بریم. رضا:خو یه چیزی بخور اول، بعد بریم تندتند چند تا لقمه برداشتمو خوردم، چاییمو هم داغ بود هی فوت میکردمو میخوردم. -تمام شد بریم،یاعلی رضا و عزیزجون هر دو تا خندیدن رضا:_یاعلی سوار ماشین شدیمو حرکت کردیم -رضاجان فکر کردی؟ رضا:_درباره چی؟ -درباره عروسی؟ رضا:_چشم، یه کم فرصت بهم بده یه خونه پیدا کنم، هزینه عروسیمونم جور کنم -من عروسی نمیخوام، خونه هم همین اتاقی که الان داخلش هستیم عالیه. (رضا یه نگاهی به من انداخت، دستشو گذاشت روی سرم) رضا:_تبم نداری آخه! -عع،،جدیامااااا رضا:_خوب خانواده‌ات چی؟ قبول میکنن؟تازه از اون گذشته خودت دوست نداری لباس عروس بپوشی؟ از اون مهمتر جهیزیه نمیخوای بیاری . -اولا، خانواده‌ام با من دوما، نه مهم نیست برام لباس عروس بپوشم یا نه، میریم ماه‌عسل مشهد، تا حالا نرفتم. سومأ، شما زن میخواستین یا لوازم خانگی. رضا:شوخی کردم بابا، چشم با خانواده‌ات صحبت کن، هرچی گفتن من قبول میکنم. -عاشقتم چشم، پس دو هفته دیگه میریم مشهد؟ رضا:_دو هفته دیگه؟ چرا؟ -تولد امام رضاست بریمو برگردیم زندگیمونو شروع کنیم. رضا:_واییی از دست تو ، موندم کی فکر کردی، کی تقویم دیدی، که من متوجه نشدم -ما اینیم دیگه رضا منو رسوند کانون، بعد خودش رفت سپاه. وارد حیاط شدم که آقا مرتضی را دیدم. -سلام آقامرتضی! مرتضی:سلام زن‌داداش -میخواستم راجبه یه موضوعی با شما صحبت کنم. مرتضی:_بفرمایید درخدمتم -من متوجه نگاهای شما و نرگس شدم، به نظرم این همه سکوت دیگه جایز‌ نیستااا (آقامرتضی، صورتش از خجالت گر گرفته بود ) مرتضی:_خوب، من نمیدونم نرگس خانوم.... -بله نرگسم به شما فکر میکنه، البته اگه بفهمه که به شما چیزی گفتم منو میکشه مرتضی:شما مطمئنین؟ -بله، لطفا به مادرتون بگین با عزیزجون صحبت کنه مرتضی:_چشم حتما، دستتون دردنکنه که کمکم کردین. -خواهش میکنم، من دیگه برم فعلا مرتضی:_یاعلی وارد سالن شدم، زهرا خانم با دیدنم اومد سمتم. زهراخانم:_سلام رهاجان تبریک میگم، انشاءالله به پای هم پیرشین. -سلام،خیلی ممنونم زهراخانم:_نرگس جان نیومد؟ -چرا میان، تو راه هستن،‌ فعلا من برم تو اتاقم. زهراخانم:_منم برم پیش بچه‌ها وارد اتاقم شدم،پشت میز نشستم -خوب من باید چیکار کنم؟ حوصله‌ام سر رفته بود. رفتم سمت سالن نشستم کنار پیانو، -من اینجام که آهنگ بزنم، نه اینکه بیکار بشینم تو چهار دیواری اتاق. شروع کردم به پیانو زدن. کمکم بچه‌ها از در وارد شدنو دویدن سمتم.دورم حلقه زده بودن و یکی یکی میپریدن توی بغلم. واقعا خوشحال بودم، در کنار این بچه‌هایی که عشقو دوستداشتنو به راحتی آدم هدیه میدن. مریم خانم:_بچه‌ها، رها جونو اذیت نکنین -سلام مریم خانوم مریم خانم:_سلام گلم،تبریک میگم، بچه‌ها خیلی بهونه‌اتو گرفته بودن، هی میگفتن رها جون کی میاد 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۶۷ و ۶۸ -الهیی عزیزم، از این به بعد هر روز میام بچه‌ها مرتب ایستادن مریم‌خانم:_ رها جون بچه‌ها میخوان یه چیزی بهت بگن. -خوب میشنوم مریم خانم:_ ۱،۲،۳ بچه‌ها:_رها جون‌ تبریک میگیم (بعد همه شروع کردن به دست زدن) گریه‌ام گرفته بود،بهترین تبریک زندگیم بود -خوب بچه‌ها، منم امروز میخوام براتون پیانو بزنم شما هم بخونین برام، موافقین؟ بچه‌ها:_ببببببببللللللله شروع کردم به پیانو زدن، بچه‌ها هم شعر ایرانو میخوندن. بعد از تمام شدن، صدای دست زدن از ته سالن و شنیدم. برگشتم نگاه کردم،نرگس بود. نرگس:_به، رهاخانم صبحت بخیر -سلام خانم مدیر، صبح شما هم بخیر مریم‌خانم:_خوب بچه‌ها بریم به ادامه درسامون برسیم نرگس اومد سمتم: _کاره خوبی کردی اومدی اینجا، واسه روحیه بچه‌ها عالی بود. -پس جبران غیبتام شده نرگس:_بله -راستی یه خبر داغ بدم بهت؟ نرگس:_عع تازه از تنور دراومده پس -صددرصد نرگس:_خوب بگو ببینم با شنیدنش آتیش میگیرم یا نه -ما دو هفته دیگه میخوایم بریم مشهد. نرگس:_خوب به‌سلامتی،الان این داغ بود؟ -نه خیر، خبر بعدیم اینه که، ما نمیخوایم عروسی بگیریم بعد اومدن از مشهد میریم سر خونه زندگیمون. نرگس:_نه بابا -داغترش اینه که میخوام تو همون اتاق زندگیمونو شروع کنیم نرگس:_این تصمیم تو بود یا رضا؟ -من نرگس:_میگم دیگه، این دیونه بازیااا از تو فقط برمیاد -دیونه خودتی، که از آقامرتضی خوشت میاد و چیزی نمیگی! از تو دیونه‌تر اون آقا مرتضی‌ست که اونم تو رو دوست داره ولی چیزی نمیگه نرگس:_هیییبیسسسس ، زشته دختر میشنون بچه‌ها، میخوای این یه کم آبرویما بره -آبرو چرا؟آخر هفته که اومدن، دیگه میشه مایه افتخار نرگس:_باز چه دیونه بازی تو درآوردی دختر -هیچی نرگس:_من برم تا باز با خبرای داغت خودکشی نکردم -برو بابا، راستی واسه آخرهفته چی بپوشم خوبه؟ نرگس:_رهاااااااا کارامو رسیدم رفتم سمت اتاقم در و باز کردم خشکم زده بود. نگار بود. -وااییی نگار تو اینجا چیکار میکنی؟ نگار:_سلام به دوست بی‌معرفت، منو باش فکر کردم گموگور شدی رفتی (بغلش کردم): _وایی که چقدر دلم‌برات تنگ شده بود. (دستمو نیشگون گرفت): _آییی چته دیونه؟ نگار:_تو الان باید زیر مشتو لگدم له بشی، اینکه چیزی نبود. یعنی نباید میگفتی، برگشتی، واااییی از اون بدتر، زلیل شده نباید میگفتی شوهر کردی؟ (خندم گرفته بود از حرفاش یه نفس داشت‌میگفت): _شرمندتم نگارجون نگار:_کوفتو شرمندم، بشین تعریف کن برام کل ماجرا رو -چشم (همه ماجرا رو واسه نگار تعریف کردم) نگار:_خوب احیانا یه برادرشوهر نداری بیاد ما رو بگیره -شرمنده، یه خواهرشوهر دارم، اونم واسه یه نفر دیگه‌است نگار:_ولی خدا خیلی بهت #رحم کرد،حقش‌ بود اون نوید عوضی -بیخیال، از خودت بگو، چیکارا میکنی؟ نگار:_هیچی از وقتی تو غیب شدی، منم زیاد دانشگاه نمیرفتم، البته بیشتر از ترس نوید بود، احتمالا همه درسا رو ترم بعد با هم برمیداریم. -من دیگه نمیخوام ادامه بدم نگار:_چرا ؟ -دلم میخواد اینجا باشم، پیش بچه‌ها، اینقدر شیرینن که نگو نگار:_دیونه‌ای به خدا -خواهر شوهرمم میگه نگار:_حالا عروسیت دعوتم میکنی دیگه؟ -عروسی نمیخوام بگیرم، ولی اگه یه مهمونی ساده گرفتیم حتما خبرت میکنم. نگار:_چقدر این شاه‌دوماد تغییرت داده، مهره‌مار داره حتما 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۶۹ و ‌۷۰ -اره خیلییییی نگار:_باشه، من دیگه برم، دیدمت خیالم راحت شد. -قربونت برم، بازم شرمندم که خبر ندادم نگار:_باشه، تلافی میکنم اینکارتو -بازم بیا اینجا ببینمت نگار:_شعور نداری دیگه، یه دعوت نمیکنی بیام خونت، میگی بیااینجا -وای از دست تو نگار:_فعلا خداحافظ -به سلامت نزدیکای ظهر بود که گوشیم زنگ خورد، رضا بود. -جانم رضا:_جانت سلامت بانو؟ خوبی؟ -با شنیدن صدای شما عالی رضا:_باش، خودم میام دنبالت بریم خونه -رضاجان میخوام برم خونه، با مامانو بابا صحبت کن مواسه عروسیمون رضا:_رهاجان، جدی جدی‌ بود حرفای صبح؟ -نه گلوم خشک شده بود، گفتم یه کم حرف بزنم خوب بشه رضا:_آخه تو اینقدر خوابت می‌اومد گفتم حتما، داری ادامه خوابتو تعریف میکنی برام -ععع،،یعنی تا اینقدر خلو چلم رضا:_دور از جونت خانوم، باشه بمون خودم میرسونمت خونتون -باشه منتظرت میمونم رضا:_فعلایاعلی -علی یارت وسیله‌هامو جمع کردم رفتم سمت دفتر نرگس در و باز کردم. نرگس:_بابا مثلا‌ ما مدیریماااا، یه در بزن بیا تو -چشم خواهر شوهر عزیز نرگس:_خوب کاری داشتی؟ -میخواستم بگم، رضا داره میاد دنبالم، میتونم زودتر برم. نرگس:_صبر کن با هم بریم خونه دیگه -من میخوام برم خونه مامانم نرگس:_آها باشه، رفتی زود‌بیا -ببینم چی میشه نرگس:_لوووس، برو رفتم تو حیاط منتظر رضا شدم.دیدم بچه‌ها یه گوشه از حیاط دارن بازی میکنن. رفتم نزدیکشون -بچه‌ها منم بازی؟! بچه‌ها:_ببببلله زهراخانم:_خوب بچه‌ها دستای دوستاتونو بگیرین -آفرین بچه‌ها زهراخانم:_حالا بچرخیم، میخوایم عمو زنجیربافت بازی کنیم -عمو زنجیر‌ بافت بچها:_بهههله -زنجیر منو بافتی بچهها:_بهههله (یه دفعه رضا اومد دست یکی از بچه‌ها رو گرفت) رضا:_پشت کوه انداختی؟ بچه‌هاومن:_بههههله رضا:_بابا اومده بچه‌ها:_چیچی آورده؟ رضا:_نخود، لوبیا بچهها:_بخورو بیا بعد یه کم بازی کردن رفتیم. رضا منو رسوند خونمون. رضا:_رها جان غروب بیام دنبالت؟ -تو دوستداری بیام؟ رضا:_از من بپرسی که میگم همینجا میمونم تا تو بری صحبتاتو بکنی بیای بریم خونه -الهی فداتشم، غروب بیا دنبالم رضا:_چشم -چشمت بی‌بلا رضا:_فعلا، یاعلی وارد خونه شدم -ماماااان؟ مامان:_تو اتاقم رها از پله‌ها رفتم بالا. در اتاقو باز کردم -سلام، دارین چیکار میکنین؟ مامان:_دارم یه کم تمیزکاری میکنم. -جدی ،معصومه خانمو چرا نگفتی بیاد مامان:_معصومه خانم، دخترش تصادف کرده رفته پیشش بیمارستان -آخییی، خدا انشاءالله شفا بده مامان:_الهی آمین،، چیزی شده این موقع اومدی اینجا؟ -بابا میاد ناهار؟ 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

۱۰ تای بعدی👇

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۷۱ و ۷۲ مامان:_اره گفت ساعت دو میام -باشه، من میرم تو اتاقم مامان:_نگفتی چیشده -بابا اومد میگم بهتون مامان:_ازدست تو، باز معلوم نیست چی در انتظارمونه بابا اومد و نشستیم دور میز. همین لحظه هانا هم وارد خونه شد. هانا:_سلام مامان:_سلام دخترم بابا:_سلام بابا -سلام،بچه درسخون هانا:_مشکوک میزنی رهااا، اینجا چیکار میکنی -وااا یعنی اینقدر تابلوام که همه فهمیدین مشکوک میزنم اینجام. (همه با هم خندیدن) مامان:_هانا برو لباستو عوض کن بیا هانا:_باشه مامان:_خوب رهاخانم، بابات هم اومده، بگو چیشده؟ -اوممممم، منن میخوامدعروسی بگیرم، میخوایم دو هفته دیگه بریم مشهد، ماه‌عسلمون بشه مامان:_وااا، این خل بازیااا چیه، آقا رضا این پیشنهادو داده؟ -نه، من خواستم! مامان:_اصلا حرفشو نزن، دختر بزرگ نکردم، همینجوری بفرستمش بره، مگه بی‌کسی تو -عع،مامان چه ربطی داره، من دلم نمیخواد هزینه الکی کنم بابا:_با این شرایطی که الان نوید داره، و زبونزد کل فامیل شدیم، به نظر منم کار درستیه مامان:_نمیدونم چی بگم، هرچی بگم باز تو کاره خودتو میکنی -خیلی ممنونم مامان:خوب تو این دو هفته‌ای، خونه پیدا کردین؟ -نه دلم میخواد با عزیزجون زندگی کنم مامان:_وااییی رها، توروخدا، میرم سرمو میکوبم به دیوارااااااا بابا:_نمیخواد من خودم یه آپارتمان براتون میخرم -نه بابا جون، رضا خودش هم میخواست یه خونه بگیریم ولی من نزاشتم، کلا دوست دارم همونجا باشم. مامان:_پس جهازتو کجا میخوای بزاری؟ -چیز مهمی نمیخوام، یه کم وسیله‌های جزئی میخوام بابا:_پولشو بهتون میدیم، بعد هرموقع اگه خواستین، مستقل بشین، بری بخری واسه خودت -قبول مامان:_واییی خدای من، مردم چی میگن -مردم، همون مردم قدیما مامان، حرفاشون هیچوقت تموم شدنی نیست، الهی قربونتون بشم، مهم خوشبختی منه که خوشبخت میشم در کنار رضا مامان:_ان‌شاءالله تو اتاقم دراز کشیده بودم، گوشیم زنگ خورد، نرگس بود -جونم خواهرشوهر نرگس:_رها، تو میدونستی؟ -چیوو؟ نرگس:_قضیه خواستگاری آقامرتضی؟ -واااییی مامانش زنگ زد؟ نرگس:_پس میدونستی، مگه اینکه دستم بهت نرسه! -چرا، مگه دلت پیش آقامرتضی نبود؟ نرگس:_چرا بود، ولی تو نباید میگفتی بهش زنگ بزنه -وااا، دوتا دیونه از هم خوششون میاد، تردید دارن که اون یکی میخوادش یا نه، چه کاریه بابا، من شدم مسبب کار خیر نرگس:_کووفت،یه مسببی نشونت بدم من -حالا کی میان؟ نرگس:_امشب -واییی، آقامرتضی چقدر هول بود، میدونستم زودتر میگفتم، تا از شرت خلاص شم. نرگس:خیلی بی‌مزه‌ای، امشب زودتر بیا -نمیام نرگس:_چرا؟ بیا دیگه، میمیرم از استرس تا شب -نه خیر بیام، کتک میخورم از دستت نرگس:_حالا فکرکن من جلو داداشم بزنمت، یکی بزنم که شیش تا از داداشم کتک میخورم که -باشه میام پس نرگس:قربونت برم، زودتر بیا -رضا میاد دنبالم، تازه به رضا گفتی؟ نرگس:_نه نگفتم، یعنی روم نمیشه، الانم ناهارشو خورد رفت. -باشه خودم میگم بهش، اگه چیزی میخواین بگو داریم میایم بخریم نرگس:اره اره،، شیرینی،میوه،شکلات بخرین -چیز دیگه نمیخوای؟ نرگس:_نه دیگه، اینقدر استرس دارم، نمیتونم تا سرکوچه برم، قربون دستت -فداتشم، باشه نرگس:_من برم کلی کار دارم -باشه برو عروس خانم بعد از خداحافظی با نرگس، زنگ زدم به رضا. رضا:_جانم خانومم -سلام رضا جان رضا:سلام گل بانو -رضاجان، امشب واسه نرگس میخواد خواستگار بیاد رضا:_جدی؟، کی هست این داماد بدبخت ؟ -آقامرتضی! رضا:_شوخی میکنی!میگم این مرتضی صبح تا الان آفتابی نشده پیشم -بیچاره، حالا رضا جان یه کم زودتر بیا باید بریم یه کم وسیلهدبخریم واسه امشب رضا:چشم بانووو -کاری نداری؟ رضا:نه عزیزم، مواظب خودت باش -چشم چند دست لباس برداشتم گذاشتم داخل ساک، نزدیک‌های غروب بود که رضا اومد دنبالم. از مامانو هانا خداحافظی کردمو رفتم، سوار ماشین شدم. -سلام رضا:_سلام عزیزم (یه گل از روی داشبورد ماشین برداشت به سمت من گرفت) رضا:تقدیم به خانوم خودم -خیلی ممنونم، خودتون گلین چرا زحمت کشیدین رضا:اینکه صد البته -بریم که نرگس تا الان صد بار از استرس غش کرده 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۷۳ و ۷۴ رضا:خوب، خواهر شوهرتو شناختیااا (گوشیم زنگ خورد) -بیا حلال‌زاده‌اس،،جونم نرگسی نرگس:_کجایی رها، خوبه گفتم زود بیای، نکنه همراه طرف دوماد میخوای بیای -داریم میایم نرگس جون، تو راهیم نرگس:_وسیله‌ها یادتون نره -چشم گلم، تو حرص نخور، واسه پوستت خوب نیست. نرگس:_دیونه، زود بیاین -رضاجان، بریم وسیله بخریم، یادمون بره نرگسه منو کشته رضا:_خریدم صندلی عقب ماشینو نگاه کن -ای وااایی، اصلا متوجه نشدم رضا:_از بس که من اینقدر جذابم، فقط محو تماشای من شدی -نکن بابا، اعتماد به نفست داره میخوره به سقف ماشین رسیدم خونه عزیزجون، در حیاطو باز کردیم، نرگس داشت تو حیاط رژه میرفت. -یعنی تو سرگیجه نگرفتی اینقدر راه رفتی تو دختر. (نرگس یه نگاهی به رضا کرد و خجالت کشید، آروم گفت): _سلام (رضا خندید): _علیک سلام نرگس خانم نرگس از خجالت فرار کرد رفت تو خونه. وسیله‌ها رو آشپزخونه بردیم، رضا هم رفت توی اتاق. منم رفتم توی اتاق نرگس. -وااییی فکر نمیکردم اینقدر خجالتی باشی تو دختر نرگس:_مگه تو فکرم میکنی😄 -نه پس، داداشتو از داخل لپ‌لپ برداشتم پس😜 نرگس:ععع، باشه اگه به داداش نگفتم😄 -نرگس جون این شتریه که دم در خونه هرکسی میخوابه، استرس نداشته باش.😁 نرگس:_پرفسور، انیشتین، گراهامبل، احیاناً این مثالو واسه مردن نمیزنن؟ -عع،، ولی واسه هر دو جا کاربرد داره‌هااا نرگس:_پاشو، برو تا منو مثل خودت دیونه نکردی -خودتی نزدیکای ساعت۹ بود که صدای زنگ در اومد. رضا رفت در و باز کرد آقامرتضی به همراه مادر و پدرش اومده بود. بعد سلام و احوال‌پرسی رفتم تو آشپزخونه به نرگس سر بزنم که نکنه از خوشحالی پس بیافته -نرگس چرا نشستی؟پاشو سینی چاییو آماده کن. نرگس:_رها،تمام تنم میلرزه -خوب طبیعیه دیگه،من خودم اینقدر میلرزیدم چایی تا برسه دست داماد نصف شده بود. نرگس:_جدی؟ اگه منم بریزم چی؟آبروم میره -مگه آبروی من رفت نرگس:چه میدونم، فکر کنم دارم چرت و پرت میگم. -من میرم تو هم چند دقیقه دیگه رضا صدات کرد بیا. نرگس:_نه‌نه، رضا صدام کنه، که سکته میکنم، خودت صدام کن😬 -باز به من میگه دیونه😂 رفتم کنار عزیز نشستمو بعد چند دقیقه نرگسو صدا زدم. نرگس هم وارد پذیرایی شد. چایی روددور زد به همه چایی داد به جز من. از استرس نشمرد چند تا چایی باید بریزه. نرگس یه نگاهی به من کرد (آروم گفت): _واایی دیدی آبروم رفت. -دختره خل استکان کم اومد یا چاییت تمام شد نرگس:_هیسسس -برو بشین بعد چند دقیقه نرگس و آقامرتضی رفتن داخل حیاط تا حرفاشونو بزنن.ولی من چشمم آب نمیخورد از این دو نفر حرفی دربیاد. نزدیک ۴۵دقیقه گذشت، رضا یه نگاهی به من انداخت، از چهره‌اش فهمیدم که میگفت چرا نیومدن،منم بلند شدمو از پنجره نگاه کردم. وااییی باورم نمیشد فقط دارن دور و برشونو نگاه میکنن. درو باز کردم. -ببخشید احیاناً دارین میگردین یه لنگ کفشم گمشده پیدا نکردین نرگس:_وااییی، رها جان، زشته، این حرفا چیه میزنی. -حاضرم شرط ببندم که هیچدحرفی تو این ۴۵دقیقه نزدین آقامرتضی و نرگس شروع کردن به خندیدن -به نظر من این سکوتتون نشونه تفاهمه زیاده، تشریف بیارین داخل، خانواده‌ها خسته شدن آقامرتضی:_چشم نرگس:_باشه وارد خونه شدیم همه به هم نگاه میکردن بابای آقامرتضی گفت: _خوب چیشد؟ نرگس و آقامرتضی به هم نگاه میکردن (منمگفتم) _مبارکه همه شروع کردن به صلوات کشیدن. چون ما دوهفته دیگه میخواستیم بریم مشهد، قرار شد آقامرتضی و نرگس زودتر عقد کنن با همدیگه بریم این زیارت. یه عقد ساده برگزار کردیمو آقامرتضی و نرگس شدن محرم همدیگه.یعنی از خجالت نرگس یه بارم همراه آقامرتضی بیرون نمیرفت، فقط به هم پیام میدادن تو کانون هم زیاد صحبت نمیکردن با همدیگه.با دیدنشون حرصم میگرفت، آخه آدم تااین حد خجالتی. تو این مدت هم یه کم جهیزیه خریدم به اصرار مامان، وسیله‌هایی که خریدمو کل خونه چیدیم، مبل، فرش، وسایل‌برقی، ظرف... عزیزجون اصرار داشت که وسیله‌ها رو باز نکنم ولی من تصمیمو گرفته بودم کجا بهتر از اینجا که بوی زندگی، بوی عشق میده. چمدونا رو بستیم. -نرگس آماده‌ای؟ نرگس:_اره اره ،،الان میام رضا:_زود باشین خانوما، دیر شد -رضا جان چمدونو بزار صندوق! رضا:_چشم از عزیزجون خداحافظی کردیم سوار ماشین شدیم. رفتم دم خونه آقامرتضی تا اونم سوار کنیم. اینقدر این مدت از دست این دو تا حرص خوردم.از قبل با رضا هماهنگ کردیم که من جلو بشینم آقامرتضی و نرگس عقب ماشین. -نرگس جان یه زنگی بزن ببین این آقات کجا مونده؟ یه ربعه اینجاییمااا 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۷۵ و ۷۶ نرگس:_رهاجان حتما داره وسیله‌هاشو جمع میکنه -خوبه یکی پیدا شد دستما خانوما رو از پشت بست نرگس:_عع،، رهااا داشتیم! (در خونه باز شد آقامرتضی اومد بیرون) رضا:_بالااخره شازده تشریف فرما شدن، مرتضی داداش اگه باز کاره دیگه‌ای داری برو انجام بده ما همینجا هستیم. (آقامرتضی، از خجالت یه دستی به موهاش کشید): _سلام، شرمنده رضا:_سوار شو بریم آقامرتضی یه نگاهی به من کرد. رضا:_چیه داداش، نگاه میکنی، برو عقب پیش خانومت بشین. آقامرتضی:_چشم توی راه چند تا میوه با ظرف دادم به نرگس -نرگس، پوست بکن با آقامرتضی بخورین (نرگسم یه چشم غره‌ای برام رفت ) از داخل کیفم تسبیح فیروزه‌ای‌مو درآوردم شروع کردم به ذکر گفتن. وسط‌های راه رضا ایستاد.و جاهامونو بانرگس و آقامرتضی عوض کردیم. سرمو گذاشتم رو شونه رضا و خوابیدم. چشمامو باز کردم، یه گنبد طلایی روبه‌رو بود. با اینکه اولین باری بود که می‌اومدم امام رضا، با دیدن گنبد اشکم سرازیر شد. تو دلم سلامی دادم به آقا. بعد از چند دقیقه رسیدیم به هتل. رضا از قبل دو تا اتاق نزدیک حرم رزرو کرده بود. منو رضا رفتیم توی یه اتاق، مرتضی و نرگس هم رفتن تو یه اتاق که کنار اتاق ما بود. بعد از کمی استراحت، یه غسل زیارتی کردیم رفتیم پایین هتل منتظر نرگس و آقا مرتضی شدیم، رفتیم سمت حرم.با هر لحظه نزدیک شدن به حیاط حرم توی دلم غوغایی بود که هیچکس نمی‌فهمیدش غیر از خود آقا. رضا گوشیشو بیرون آورد یه آهنگی گذاشت.... «آمدم‌ ای‌ شاه‌ پناهم‌دبده، خط‌ امانی‌ ز گناهم‌ بده» «ای‌ حرمت‌ ملجأ درماندگان، دور مران از در و راهم بده» «ای گل بی‌خار گلستان عشق، قرب مکانی چو گیاهم بده» «لایق وصل تو که من نیستم، اذن به یک لحظه نگاهم بده» «ای که حریمت مثل کهرباست، شوق و سبک‌خیزی کاهم بده» «تا که ز عشق تو گدازم چو شمع، گرمی جان‌سوز به آهم بده» «لشکر شیطان به کمین منند، بی‌کسم ای شاه پناهم بده» «از صف مژگان نگهی کن به من، با نظری یار و سپاهم بده» «در شب اول که به قبرم نهند، نور بدان شام سیاهم بده» «ای که عطا بخش همه عالمی، جمله حاجات مراه مبده» «آنچه صلاح است برای حسان، از تو اگر هم که نخواهم بده» اشکام مهمون صورتم شده بودند. یه گوشه‌ای ایستادیمو فقط گریه میکردیم. من شکر میکردم به خاطر اینکه آقا ما رو برای تولدش #طلبید حرم. دستای رضا رو گرفتمو به گنبد نگاه میکردم. " شکر که این آقا شده سایه‌سرم، شکر که این آقا شده تمام نفسم، شکر که این آقا شده زندگی من..آقا جان خودت مواظب این زندگیم باش. " رضا آروم زیر گوشم زمزمه کرد: _شکر که‌ این خانم شده تاج سرم. شکر که این خانم شده بندبند دلم برگشتم سمتش و نگاهش کردمو اشک از چشم‌های هر دومون جاری شد. رضا:_بریم زیارت؟ -بریم من و نرگس رفتیم وارد حرم شدیم. الله‌اکبر به این ازدحام. نرگس:_رهاجان نمی‌تونیم بریم زیارت -ولی دلم میخواد یه بارم شده دستم به ضریح بخوره. نرگس:_رها جان امشب شب تولد آقاست، واسه همین خیلی شلوغه، بزار فردا بیایم شاید خلوت باشه. -ولی من سعی خودمو میکنم، شاید تونستم نرگس:_باشه، پس من میرم روی اون فرش میشینم، نماز و قرآن میخونم تا تو بیای. -باشه نرگس:_رها، دیدی نمیتونی بری برگرد، زیر دست و پا له میشی -باشه مواظبم وارد محوطه ضریح شدم. نمیدونستم کجا باید برم.جسمم در بین ازدحام این سمت و آن سمت میرفت. ولی من چشم دوخته بودم به ضریح. " آقا جان بعد از ۲۳ سال اومدم حرمت، بزار دستم به ضریحت بخوره، یکبار فقط، یکبار در آغوش بگیرم ضریحتو برام کافیه.." نفهمیدم چیشد که یه دفعه دستم کشیده میشد. یه خانمی بود انگار عرب بود، زبونش رو نمی‌فهمیدم. نزدیک ضریح بود، دستمو میکشید. و منو بهدسمتدخودش میکشوند. نفسم بند اومده بود، یه لحظه به خودم اومدم که دستام روی ضریحه. آخ که چقدر تو مهمان‌نوازی. مهمان‌ نوازی‌ات شهره شهر شده. اما من گناهکار، کر بودمو نشنیدم. " یا امام رضا، آمدم تا برایت بگویم رازهای بزرگ دلم را. بر ضریحت دخیلی ببندم، تا کنی چاره‌ای مشکلم را. آمدم با دلی تنگ و خسته، تا به پای ضریحت بمیرم. یا که ای ضامن آهو از تو حاجتم را اجابت بگیرم. خودت مواظب زندگیم باش آقاجون." خودمو از جمعیت رها کردمو از ضریح دور شدم. رفتم سمت نرگس، نرگس درحال نماز خوندن بود. منم یه مهر برداشتمو اول دو رکعت نماز #شکرانه خوندم بعد دورکعت نماز #زیارت. بعد از کمی خوندن نماز و قرآن با نرگس رفتیم بیرون. آقامرتضی و‌ رضا، بیرون حیاط روی فرش نشسته بودن، رفتیم کنارشون. 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱

🌱✨🌱✨🌱✨ ✨🌱✨🌱✨ 🌱✨🌱✨ ✨رمان فانتزی، عاشقانه شهدایی #تسبیح_فیروزه‌ای 🇮🇷قسمت ۷۷ و ۷۸ (رضا نگاهی به من کرد): _زیارت قبول بانو. -زیارت شما هم قبول، آقااا یه کم تو حیاط حرم نشستیمو چند تا عکس هم گرفتیم، من که اینقدر از هر مدل ژست عکس میگرفتم با رضا، که نرگس میگفت: _رها حیف شدی باید میرفتی کلاس عکاسی -عع،،مثلا اومدیم ماه‌عسلمونااا، به جای اینکه بریم #آتلیه هزینه کنیم، #همینجا از گوشیمون عکس میگیریم. رضا:_اره عزیزم بیا عکس بگیریم، اینا حسودن بعد از کلی عکس گرفتن رفتیم سمت هتل، ناهار خوردیمو یه کم استراحت کردیم که غروب زودتر بریم حرم. چون پنجشنبه هم بود، مراسم دعای کمیل برگزار میشد. اینقدر خسته بودم که خوابم برد. رضا:_رها جان، خانومم (چشمام نصفه باز شد): _جانم رضا:_پاشو بریم نزدیک اذانه‌هاا (یعنی مثل موشک بلند شدم از جام) -وااایی چقدر خوابیدم من، الان آماده میشم، زنگ بزن واسه نرگس اینا آماده شدن؟ رضا:_خانم گل، نرگس و مرتضی خیلی وقته که رفتن -ای واییی پس چرا زودتر بیدارم نکردی؟ رضا:_دلم نیومد، الان بخاطر مراسم بیدارت کردم وگرنه میذاشتم بخوابی -چقدر تو ماهییییی زود آماده شدم چادرمو سرم کردم، تسبیح فیروزه‌ای رو دور دستم پیچیدم رفتیم.صدای اذان می‌اومد. تندتند راه میرفتیم.نفس نفس میزدیمو همدیگه رو نگاه میکردیمو میخندیدیم. وارد حیاط شدیم جای سوزن انداختن نبود، رضا اول منو برد یه جایی. رضا:_رهاجان، تو همین جا بشین منم میرم سمت آقایون، جایی نریااا خودم بعد نماز میام پیشت. -چشم نشستم با تسبیح‌ام ذکر میگفتم. صدای اقامه نماز اومد ایستادم که نماز بخونم فهمیدم مهر ندارم. چند قدم اون طرف‌تر دیدم یه بچه‌ داره با مهر بازی میکنه. رفتم نزدیکش شدم -خاله به من یه مهر میدی نماز بخونم؟ (با دستای کوچیکش یه مهرو انتخاب کرد گرفت سمتم): _بفلما -خیلی ممنونم عزیزم برگشتم سرجام، نمازمو اقتدا کردمو الله‌اکبر گفتم. بعد از خوندن نماز جمعیت بلند شدنو رفتن، بعضیاا رفتن سمت حرم بعضیا هم ازصحن حیاط خارج میشدن. بعد از مدتی رضا اومد سمتم. رضا:_قبول باشه -قبول حق باشه نشست کنارمو یه کتاب مفاتیح باز کرد، شروع کردیم به خوندن زیارت امین‌الله، بعد هم زیارت عاشورا خوندیم. بعد مراسم دعای کمیل شروع شد. رضا میگفت، حاج‌مهدی‌ میرداماد میخواد بخونه، ولی من نمی‌شناختمش. بندبند دعای کمیلو که میخوند، دلمو به آتیش میکشوند.تو بندبند دعاش از حسین و کربلا گفت.از حسین و قتلگاه گفت. از زینب و اسارتش گفت. هر حرفی که میزد بیشتر #شرمسار میشدم که چقدر گناهکار بودم. که چقدر راهو اشتباه رفتم.هر دفعه الهی‌العفو که میگفت، انگار #راه_بازگشت به سویم #باز میشد. انگار #نوری بود توی تاریکی دلم. بعد از #مدافعین_حرم گفت، با آوردن اسمش صدای زجه‌های رضا رو میشنیدم... 🌱ادامه دارد..... ✨نویسنده؛ فاطمه باقری 🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ✨🌱🌱✨🌱✨✨🌱