حکایت زندگی مؤمن حکایت این کارتون دیپ داپ است.😄 از امیرالمؤمنین علی (عليه السلام) روایت است: ماضي يَومِكَ فائتٌ، وآتيهِ مُتَّهَمٌ، ووَقتُكَ مُغتَنَمٌ. 👈 گذشته گذشت و رفت، آينده‌ هم معلوم نیست چه شود، زمان حالت مغتنم است. ..... مؤمن در لحظه زندگی می‌کند، غصه گذشته را نمی‌خورد، چون اتکای او به خداوند جبار است. جبار یعنی بسیار جبران کننده و هرچه هم کمبود و نقصان در گذشته باشد با اتکاء به خداوند می‌شود جبران شود. مؤمن خیلی نگران آینده هم نیست، برنامه‌ریزی چندان بلند مدت هم ندارد کار را به خدا سپرده و آنچه می‌داند الان لازم است را انجام می‌دهد و خدا هم مرحله به مرحله او را پیش می‌برد. در بازی خدا هم با لطف و کرمش آخرش می‌گذارد، شما برنده شوی.😁 @ayat_va_revayat

مولا علی ع: «فِي غُرُورِ اَلآمَالِ اِنقِضَاءُ اَلآجَال» در فریب آرزوها، عمرها مى‌گذرد. @ayat_va_revayat

آیه ۷۲ سوره مبارکه احزاب نکته بسیار مهمی دارد که در ترجمه‌های قرآن چندان منتقل نشده است. خداوند می‌گوید امانت الهی را به آسمان و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم اما آنها نپذیرفتند. از اینکه اینها نمی‌پذیرند، معلوم می‌شود این امانت الهی به آنها اعطا نشده است بلکه عرضه بوده است، امری هم در کار نبوده است، وگرنه امنتاعی در این موجودات امکان نداشت، در واقع خداوند از آنها سوال می‌کند آیا شما در خود می‌بینید این امانت الهی را تحمل کنید، آنها می‌گویند خیر. در روایات این امانت را ولایت الهی معرفی کرده است. اما وقتی خداوند به همین نحو این امانت را بر انسان عرضه می‌کند؛ انسان ادعای توان پذیرش آن را می‌کند و از جهت همین ادعا، خداوند به او می‌گوید بسیار ظالم و بسیار جاهل. (ر.ب: تفسیر البرهان ذیل آیه مذکور) برخی جوری ترجمه می‌کنند که انگار تکلیف الهی بود و آنها از پذیرشش امتناع کردند و انسان خل و چل و ظالم این تکلیف الهی را پذیرفت! حاشا که خداوند به کسی تکلیف الهی را بپذیرد چنین بگوید! بلکه وصف ظلوم و جهول برای کسی است که ادعای توان تحمل ولایت الهی را دارد. معلوم می‌شود هرکس خودش به دنبال پذیرش ولایت الهی برود مصداق ظلوم و جهول است و جنس انسان جز در مواردی که استثناء شوند لیاقت ولی خدا شدن را ندارند. این ولایت باید از سوی خداوند به افرادی برگزیده اعطاء شود نه اینکه خود افراد خود را با سقیفه یا انتخاب، به این مقام برسانند! @ayat_va_revayat

از امام جواد علیه السلام روایت است: «آن كه در تكفّل خداوند است چگونه درماند و آن كه خداوند در پى اوست چگونه بگريزد؟!» ....... حقیر تا سال دوم دانشگاه، هیچ وقت فکر این را هم که طلبه شوم نکرده بودم، اما الحمد لله که خداوند منت بر من گذاشت و این فکر را از سال دوم دانشگاه به ذهن من انداخت. این روزها زمان ثبت‌نام حوزه علمیه است. بعد از ۱۲ سال طلبگی عرض می‌کنم با همه درب و داغون بودن خودم اما هیچ کاری را با طلبگی عوض نمی‌کنم. وقتی طلبه شدم مهندس بودم و موقعیت کاری و اقتصادی خوبی داشتم ولی بازهم اگر برگردم، به حوزه می‌آیم. الحمد لله در زندگی درنماندیم و این انتساب به سربازی امام زمان بزرگ‌ترین افتخار و سرمایه ماست که ان شاء الله برایمان بماند. @ayat_va_revayat

👈 «وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ » یک سنت خداوند است که در هر شهر و روستایی که فکرش را کنید، خداوند یک سردمدار گناه‌ و فساد را قرار داده است تا برای گسترش فساد و ظلم‌هایشان نقشه بکشند. رسانه با ذهن‌های ما چه می‌کند؟ این گناه‌کاران بزرگ را در هرجایی به چشم می‌آورد تا ما گمان کنیم فساد همه‌جا را گرفته است، همه چیز از دست رفت، گناه عادی شده است. اما قرآن به عنوان رسانه خداوند چه می‌گوید؟! 👈 «وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ» اما این گناه‌کاران فقط سرکار هستند و بی‌خود برای خودشان نقشه می‌کشند و متوجه این مطلب هم نیستند. 📌 آنجایی که جنگ واقعی است و گناه‌کاران و ظالمان بزرگ پیروز می‌شوند در ذهن ما است. اول در ذهن ما پیروز می‌شوند و ما فکر می‌کنیم گناه عادی شد، همه‌گیر شد، بعد واقعا در خارج از ذهن ما پیروز می‌شوند و گناه و ظلم عادی می‌شود. @ayat_va_revayat

جمله معروفی به نقل از امیرالمؤمنین زیاد شنیده‌اید: «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا» یا « من علمنی حرفا کنت له عبدا» اما اولا این چنین نقلی از حضرت سندی ندارد. کلا هم در چیزهایی که همه می‌دانند و شنیده‌اند شک کنید و تحقیقی کنید ببینید جریان آن چیست؟ معمولا شیطان در نشر چیزهای بی‌حساب و مشتبه همکاری می‌کند. دوما این کلام را برای اغراق در تعظیم مقام معلم (اگرچه بزرگ است) استفاده می‌کنند اما اگر هم این کلام از حضرت امیر صادر شده باشد در مقام تحدی است که اگر کسی توانست یک چیز کوچک به قدر حرفی هم به من بیاموزد من بنده او می‌شوم. نه اینکه اگر کسی چیز کوچکی هم به ما آموخت ما بنده او شویم، اگر اینطور باشد ما باید بنده هزاران نفر از کافر و غیر مؤمن و... باشیم. @ayat_va_revayat

در داستان فرار حضرت موسی علیه السلام و بنی‌اسرائیل و رسیدنشان به بن‌بست نیل، صحنه شگفتی رقم می‌خورد. یک عده پیر و زن و بچه پشت رود نیل مانده‌اند. خداوند به موسی دستور داده است از نیل بگذرند و سپاه عظیم دشمن هم از پشت دیده می‌شود. موسی می‌داند فرمان خدا چیست اما متحیر مانده چطور به این جماعت بگوید به دریا بزنید! با این وجود ناامید نیز نیست، می‌داند خدا با اوست. متحیر و منتظر است تا اینکه فردی به نام یوشع بن نون می‌ایستد و به موسی می‌گوید: ای رسول خدا! فرمان پروردگارت چیست؟ موسی می‌گوید: گذر از دریا! یوشع بی‌درنگ با اسبش به سوی دریا می‌تازد؛ وقتی او دل به دریا می‌زند، اینجاست که خداوند به موسی وحی می‌کند: «أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ» و موسی این كار را انجام می‌دهد و «فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ»،‌ یعنی آن دریای عظیم شكافته می‌شود... ر.ب: تفسیر روایی البرهان، ذیل آیات مذکور. .... در مسیر خداوند مقصد واضح است اما طول مسیر چندان واضح نیست، دل به دریا زدن و خط شکنی می‌خواهد، بعدش چه می‌شود؟ «إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ» وقتی دل به دریا زدی خود خداوند هدایت می‌کند. 📌 هدایت در مسیر است. @ayat_va_revayat

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت است: «نَهَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنْ يَطْرُقَ اَلرَّجُلُ أَهْلَهُ لَيْلاً إِذَا جَاءَ مِنَ اَلْغَيْبَةِ حَتَّى يُؤْذِنَهُمْ» پیامبر اکرم نهی کردند که اگر مردی در مسافرت بود و شبانه به منزلش بازگشت نزد خانواده‌اش برود الا اینکه قبل از رسیدن آنها را مطلع کرده باشد. به همین جهت در خاطرات علما هست که وقتی از مسافرت برمی‌گشته‌اند، اگر شب بوده‌است، شب را به خانه نمی‌رفته‌اند و بیرون می‌خوابیده‌اند تا صبح شود. این نهی دلالت بر کراهت دارد و نه حرمت و ظاهر آن هم به احتمال قوی جهت رعایت حال خانم خانه بوده است که از آمدن یکباره همسر خود غافل‌گیر نشود. البته مرد صبح هم که برود زن غافلگیر می‌شود و فرصت جمع‌ و جور کردن خانه را ندارد ولی به هرحال کمتر غافلگیر می‌شود. @ayat_va_revayat

✍ أَحِبُّوهُ وَ أَبْغِضُوا عَمَلَهُ... در زمان اهل بیت برخی از شیعیان، گناهانی را آشکارا انجام می‌دادند و آنان که اهل ایمان بالاتری بودند به خاطر این گناهان، به عنوان نهی از منکر، از آنها بی‌زاری می‌جستند. حضرات معصومین در چندین قضیه که این مطلب پیش آمده است تذکر داده‌اند که از عمل آنها بی‌زاری بجویید ولی از خودشان خیر. در یکی از این موارد راوی از امام کاظم (ع) سوال می‌کند یکی از شیعیان شما «يَشْرَبُ اَلْخَمْرَ وَ يَرْتَكِبُ اَلْمُوبِقَ مِنَ اَلذُّنُوبِ نَتَبَرَّأُ مِنْهُ» شراب می‌نوشد و گناهان هلاک کننده مرتکب می‌شود. آیا از او برائت بجوییم؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «تَبَرَّءُوا مِنْ فِعْلِهِ وَ لاَ تَبَرَّءُوا مِنْهُ أَحِبُّوهُ وَ أَبْغِضُوا عَمَلَهُ» از عملش برائت بجویید و از خودش خیر، دوستش بدارید ولی عملش را خیر. راوی می‌پرسد آیا می‌توانیم به او بگوییم فاسق فاجر؟ حضرت پاسخ دادند: فاسق فاجر کافر، فرد دشمنی کننده با ما و دشمن پیروان ما است. ......... 🔻در همین رابطه: 🔗اول دوستی بعد تذکر (آیت‌الله حائری شیرازی) ... 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

وقتی در آیات قرآن در موضوع برائت (بی‌زاری جستن) دقت کنیم: 🔻۲ آیه مربوط به برائت مؤمنین از مشرکین است: 👈 « قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِيٓ إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُٓ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآٓءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُٓ» 👈 «أَنَّ اللَّهَ بَرِيٓءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ» 🔻۲ آیه مربوط به برائت شیطان از پیروانش است. 👈 «وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكُمْ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ» 👈 «كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِنْكَ إِنِّيٓ أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ» 🔻بقیه موارد، همه برائت مؤمنین از عمل گناه و یا آنچه از شرک در اعمال مؤمنین یا مشرکین وجود دارد، است. 🔹۳ مورد برائت از آنچه به آن مشرک شده‌اند. 👈 «إِنَّنِي بَرِيٓءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ» 🔹۱ مورد برائت از جرم مجرمان. 👈 «أَنَا بَرِيٓءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ» 🔹۲ مورد برائت از عمل گناه‌کاران است. 👈 «وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ» 👈 «فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ» ..... مجموع این آیات نشان می‌دهد، نسبت به مؤمنین گناه‌کار نباید برائت جوییم بلکه از عمل آنها باید برائت جوییم اما نسبت به مشرکان هم از خودشان و هم از عملشان باید برائت جوییم.

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: 👈 «مَنْ كَمُلَ عَقْلُهُ اِسْتَهَانَ بِالشَّهَوَاتِ» هرکس عقل او کامل شود شهوات را حقیر شمارد. ..... جوانی مشورت می‌کرد و گفت گاهی نماز می‌خوانم گاهی نه، می‌دانم یک سری کارها بد است ولی زورم به خودم نمی‌رسد. پرسیدم: ازدواج کرده‌ای گفت نه! تفریح سالم داری: گفت نه، کارش زمین خورده بود و هرچه داشت از دستش رفته بود. گفتم اهل مطالعه و تفکر هستی؟! گفت نه اصلا نمی‌توانم تمرکز کنم. مقداری نظام اخلاق اسلامی را که از شهید مطهری آموخته بودم برایش توضیح دادم، گفتم ما سه قوه عقل (حساب‌گر و فهم خوب و بد و عاقبت‌ها)، شهوت (جذب آنچه به آن میل و نیاز داریم) و غضب (دفع آنچه برایمان بد است و از آن بدمان می‌آید) داریم. باید شهوت و غضب را به قدر نیاز طبیعیشان راضی کرد و عقل را هم تقویت کرد. شما تا ازدواج نکنی، تفریح سالم برای خودت جور نکنی شهوت و غضبت طغیان می‌کنند و زور عقلت به ‌آنها نمی‌رسد، عقلت هم باید با فکر، عبادت و مطالعه تقویت شود تا بتواند تو را به تعادل برساند. تعادل که داشتی زورت به خودت می‌رسد، آنچه از خوب و بد عقلت حکم می‌کند را پیروی می‌کنی. ..... 🔗توضیحات شهید مطهری در مورد نظام اخلاق اسلامی. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

از جمله روایت‌هایی که در میان شیعیان و اهل سنت در کشورهای مختلف اسلامی، شایع و همه به گوششان خورده است، روایت منقول از پیامبر اکرم است که: «حب الوطن من الایمان» خیلی‌ها هم دست و پا زده‌اند بر مبنای آن سخن و قلم فرسایی کنند! اما چنین حدیثی نه در منابع حدیثی شیعی و نه اهل سنت، وجود ندارد بلکه در برخی کتب علمای متاخر شیعه و سنی، بدون ذکر هیچ سندی آمده است. این کلام اگر بخواهد مقابل نگاه جهان شمول و دغدغه‌مند برای امت اسلام و نوع بشر باشد ‌و مرزهای جغرافیایی را در مقابل مرزهای ایمانی تقویت کند، باید به دنبال یک دسیسه شیطان و دشمنان در نشر و تبلیغ آن بود! اسلام ضرباتی که از تعصبات قومی و قبیلگی و ملیت و کشور پرستی خورده است از کمتر دشمنی خورده است‌. اسلامی که دعوت به هجرت و برابری همه انسان‌ها و لزوم دفاع از همه سرزمین‌های اسلامی و هزینه کردن برای حمایت از همه مسلمین دارد، چندان با این نوع نگاه‌ها قابل جمع نیست! بله اگر این روایت بخواهد تقویت کننده حس خدمت به منطقه خود بدون نفی دیگران، حس دفاع از سرزمین خود، بدون انکار حق باشد، حدیث خوبی است. اگر بخواهد به معنی رضایت انسان از انتخاب خداوند نسبت به وطن و قوم و سرزمینمان باشد، حرف خوبی است. ..... 🔻مطلب مرتبط: شعر نقشه جغرافیا محمد کاظم کاظمی ..... 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

نمونه‌ای از مضمون صحیح و هماهنگ با فرهنگ دینی از عشق به وطن. از امیرالمؤمنین عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ روایت است: 👈 «عُمِّرَتِ اَلْبُلْدَانُ بِحُبِّ اَلْأَوْطَانِ» شهرها با دوست داشتن سرزمین‌ها آباد شد. @ayat_va_revayat

در دعای ۳۷ صحیفه سجادیه حضرت سجاد (علیه السلام) در دعا می‌فرمایند: 👈 «فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ» سپاس‌گزارترین بندگانت از سپاسگزاری‌ات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است. ما هر کار هم کنیم باز حق شکر نعمات خداوند را نمی‌توانیم بجای آوریم، اما می‌توانیم همین ناتوانی و تقصیر خودمان در شکر را به خداوند عرضه کنیم و خداوند همین عرض تقصیر را عوض شکر نعماتش می‌پذیرد. بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندیش کس نتواند که به جای آورد. @ayat_va_revayat

در دعای سوم صحیفه سجادیه، امام سجاد بر فرشتگاه الهی سلام و درود می‌فرستند. در این مناجات‌ها معلوم می‌شود خداوند فرشتگانی دارد که دائما و بدون وقفه کارشان تسبیح خداوند است، بدون اینکه خسته و وامانده شوند. فرشتگانی که دائما در حال یا مقام سجده هستند، فرشتگانی که دائما در مقام رکوع و مشغول ذکر هستند. دانستن این مطلب چند آورده برای ما دارد: یکی اینکه بدانیم خداوند لنگ نیایش و عبادت ناقص و مختصر مثل منی نیست و نیایش و عبادت کنندگانی آنچنان دارد و درنتیجه به نیایش یا عبادت خود عجب پیدا نکنیم. یکی اینکه بدانیم عالم الهی تشریفات و با حساب و مراتب مشخص است، بی‌حساب و رعایت تشریفات متناسب با خودمان، نمی‌توان مراحل قرب الهی را طی نمود و در نتیجه به دنبال راه‌یابی از طریق مشخص شده از سوی خداوند با رعایت تشریفاتش شویم. یکی اینکه بدانیم در این عالم تنها نیستیم و عالم پر است از موجوداتی که همه خادم و تحت امر خداوند هستند، کسانی که در جبهه ما و دلسوز و کمک‌کننده به ما هستند و درنتیجه احساس تنهایی و شکست در هیچ شرایطی نداشته باشیم. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

از پیامبر صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ روایت است: 👈 «مِنْ سَعَادَةِ اَلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ اَلْمَسْكَنُ اَلْوَاسِعُ» از سعادت انسان مسلمان داشتن خانه بزرگ است. شاید بگویید خب اینکه طبیعی است خانه بزرگ خوب است و سعادت می‌خواهد گفتنش چه نکته‌ای دارد؟! اما وقتی این مطلب از طرف دین تایید می‌شود جلو انحرافات مختلف به اسم زهد و ساده‌زیستی و کم‌مصرفی و راحتی و مدرن و... گرفته می‌شود. از نگاه فردی یعنی اگر می‌توانی خانه‌ای بزرگ در جای ارزان‌تر پیدا کنی نرو در یک خانه کوچک در یک جای گران زندگی کن. از نگاه مدیریت اجتماع یعنی به دنبال ساخت خانه‌های بزرگ باشید. خانه وقتی بزرگ شد بچه‌ها می‌توانند با مادر و خواهر و بردار همه باهم بازی کنند، می‌تواند درخت و دام یا طیور داشته باشد و در جهت تولید خانگی و بستر پرورش بهتر اطفال از جهات مختلف کمک‌کننده باشد. البته در این جهات باید تعادل را هم رعایت کرد گاهی هم خانه‌های خیلی خیلی بزرگ مشکلاتی دارد. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

صلوات بر امام صادق @ayat_va_revayat

در آیات ۵ و ۶ سوره مبارکه انشراح، خداوند تبارک و تعالی وعده‌ای بسیار آرامش بخش به ما داده است. بعد از هر سختی دو آسایش برای شما فراهم خواهم کرد. «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» بی‌تردید با دشواری آسانی است. «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» [آری‌] بی‌تردید با دشواری آسانی است. مفسرین می‌گویند: از این جهت که عسر به معنای سختی در این دو آیه به صورت معرفه آمده است ظاهر آن یکی بودن آن است و از این جهت که یسر به صورت نکره آمده است تکرار آن حتما دلالت بر تعدد آن دارد. پس هر عسری برایتان پیش آمد نگران نباشید و منتظر باشید و بگردید دو یسر که خداوند برایتان خواهد فرستاد را پیدا کنید.🌷😊🌷 @ayat_va_revayat

یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) از ایشان می‌پرسد و حضرت پاسخ می‌دهند: خداوند اجتماع مردم از مشرق و مغرب براى انجام مراسم حج را به چند علّت واجب نمود: ۱: بين مسلمين و اهل قبله تعارف و شناخت حاصل شود. ۲: به واسطه مسافرت از شهرى به شهرى كه معمولا تجارت و سوداگر به همراه آن مى‌باشد هر قوم و طائفه‌اى از بهره و سود مادى منتفع شوند. ۳: به واسطه آن حمله داران و صاحبان شتران و مراكب استفاده برند. ۴: آثار رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اخبار آن جناب دانسته شده و مذاكره گشته و فراموش نگردد. اگر هر قوم و طائفه‌اى در شهر خود مانده و به منظور انجام مراسم حجّ‌ از آن خارج نگردند هلاك شده و شهرها ويران گشته و ارباح و سودها زائل گرديده و اخبار و روايات مأثوره از معصوم عليه السّلام محو گشته و احدى بر آنها مطّلع نمى‌گردد، اين است علّت ايجاب و تشريع حجّ‌. @ayat_va_revayat

امام صادق (علیه‌السلام) به مناسبت وجوب حج این حرف‌ها را می‌فرمایند: «وَ لَوْ كَانَ كُلُ‏ قَوْمٍ‏ إِنَّمَا يَتَّكِلُونَ عَلَى بِلَادِهِمْ وَ مَا فِيهَا» اگر قرار باشد که هر جمعیتی، هر ملتی فقط به خودشان، به مسائل کشور خودشان به مسائل شهر خودشان بپردازند به آنها فقط تکیه کنند و اهمیت بدهند؛ هَلَكُوا؛ از بین می‌روند. 🔹اگر شما ندانید در دنیا چه میگذرد، ضعیف می‌شوید. هَلَكُوا، تعبیر امام صادق علیه‌السلام: «وَ خَرِبَتِ الْبِلَاد» همان کشور خودتان منطقه‌ی مورد نظر خودتان هم نابود میشود، خراب میشود. «وَ سَقَطَ الْجَلَب‏»، جلب یعنی درآمد؛ درآمدهای ملّی‌تان هم کاهش پیدا میکند. باید بدانید در دنیا چه خبر است. 🔹«وَ سَقَطَ الْجَلَبُ وَ الْأَرْبَاحُ وَ عَمِيَتِ الْأَخْبَار» از دنیا بیخبر می‌مانید. باید نگاه کنید به دنیا. دنیا چه خبر است. 🔹اینکه ما تکرار می‌کنیم مسئله‌ی دشمن‌شناسی را، دشمن را بشناسید روش‌های دشمن را بشناسید، کارکرد دشمن را بشناسید، مقدار پیشرفت دشمن را بشناسید، ضعف دشمن را بشناسید قوّت دشمن را بشناسید بر این اساس است. امام خامنه‌ای ۱۴۰۲/۲/۲۷ @ayat_va_revayat

دوستی از معنای عصمت اهل بیت می‌پرسید. می‌گفت چطور اهل بیت از خطا هم معصوم هستند؟ اگر واقعا اهل بیت چنین بودند، می‌رفتند دور از حکومت در یک روستایی چیزی با یارانشان، مدینه فاضله‌ای می‌ساختند، چرا نرفتند؟ جواب من توضیح فضای ظلم و تقیه‌ی اهل بیت بود طوری که حضرات حتی اگر می‌خواستند از بطن جامعه خارج شوند امکانش نبود. دو روز بعد از آن گفتگو به این روایت برخوردم. 👈 «إمام صادق سلام الله علیه وقتی در مدینه زندگی می‌کنند، به یکی از شیعیان خود که به ملاقات ایشان آمده است، می‌فرمایند: از تنهایی و پریشانی خود در میان مردم مدینه به خدا شکایت می‌کنم، تا زمانی که شما [ شیعیانِ کوفه و...] می‌آیید و می‌بینمتان و به شما انس می‌گیرم. ای کاش این ظالمِ سرکش [منصور دوانیقی] مرا رها می‌کرد تا در طائف حصاری سنگی بنا کنم و به همراه شما در آن ساکن شوم و به او [منصور] ضمانت می‌دادم که هرگز از جانب ما هیچ گزندی به او نخواهد رسید.» @ayat_va_revayat

از امیرالمؤمنین عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ روایت است: «اَلْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ وَ لاَ يَنْفَعُ اَلْمَسْمُوعُ إِذَا لَمْ يَكُنِ اَلْمَطْبُوعُ» علم دو نوع است، علمى كه مطبوع است و علمى كه مسموع است، علم مسموع سودمند نيست مگر اينكه مطبوع شده باشد. معنای اولیه و ظاهری مسموع یعنی شنیده شده و مقابل آن معنای مطبوع آمده است. برای مطبوع دو معنا وجود دارد: یکی: «نوشته شده» دیگری: «ما نشاَ عليهِ الطبع ثم توسَّعوا فيهِ لكل ما يستملح بهِ» آنچه از طبیعت و سرشت انسان نشات می‌گیرد سپس فرا می‌گیرد هر چیزی را که موافق میل است. اگر معنای دوم را برای مطبوع درنظر بگیریم یعنی علمی که از درون می‌جوشد پس معنای علم مسموع می‌شود آنچه از خارج از طبیعت و درون انسان تحصیل می‌شود. اگر معنای اول را بگیریم علم مطبوع می‌شود نوشته شده و علم مسموع می‌شود شنیده شده. شاید حضرت امیر استعمال لفظ در اکثر از معنای واحد می‌کنند و هر دو معنا را مد نظر دارند و هر دو معنا به نظر می‌آید. استاد شهید مطهری این کلام حضرت را به معنای علم گرفته شده از خارج و علم جوشیده از درون معنا می‌کنند.👇 https://eitaa.com/ayat_va_revayat/203

دو نوع علم جمله‌ای دارند امیرالمؤمنین كه در نهج البلاغه است و من مدت‌ها پیش، ذهنم متوجه این مطلب شده بود و شواهدی هم برایش جمع كرده‌ام. می‌فرمایند: «اَلْعِلْمُ عِلْمانِ (و در یك نقل دیگر: اَلْعَقْلُ عَقْلانِ): عِلْمٌ مَطْبوعٌ وَ عِلْمٌ مَسْموعٌ (یا: عَقْلٌ مَطْبوعٌ وَ عَقْلٌ مَسْموعٌ) وَ لایَنْفَعُ الْمَسْموعُ اِذا لَمْ یَكُنِ الْمَطْبوعُ.» علم دو علم است: یكی علم شنیده شده یعنی فرا گرفته شده از خارج، و دیگر علم مطبوع. علم مطبوع یعنی آن علمی كه از طبیعت و سرشت انسان سرچشمه می گیرد، علمی كه انسان از دیگری یاد نگرفته و معلوم است كه همان قوّه ابتكار شخص است. بعد می‌فرماید: و علم مسموع اگر علم مطبوع نباشد فایده ندارد، و واقعا هم همین جور است. این را در تجربه‌ها درك كرده‌اید؛ افرادی هستند كه اصلاً علم مطبوع ندارند. منشأ آن هم اغلب سوء تعلیم و سوء تربیت است، نه اینكه استعدادش را نداشته‌اند. تربیت و تعلیم جوری نبوده كه آن نیروی مطبوع او را به حركت درآورد و پرورش بدهد. 📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

در شعری منسوب به امیرالمؤمنین علیه السلام از دیوان منتسب به ایشان آمده است: «دواؤك فيك و ما تشعر و داؤك منك و ما تنظر و تحسب أنّك جرم صغير و فيك انطوى العالم الأكبر و أنت الكتاب المبين الذي بأحرفه يظهر المضمر» دوای دردهایت درون خودت است و نمی‌دانی دردهایت هم از خودت است و نمی‌بینی گمان می‌کنی یک جرم کوچکی هستی اما درون تو تمام عالم‌های بزرگتر پیچیده شده است تو همان کتاب آشکاری هست که با حروف و کلماتش پنهان‌ها آشکار می‌شود. این شعر اگرچه انتسابش به حضرت قطعی نیست اما مضامینش چنان بالا و موافق بالاترین معارف الهی است که نزد بسیاری از علما مقبول واقع شده است. من این ابیات را آنقدر از علمای مختلف در سخنانشان شنیدم که حفظ شدم. خلاصه آن هم این که مبدا همه تحولات بیرون درون خودمان است، این درون ما هم عالم‌ها است و سیرها باید در آن کرد، به قول استاد ما برخی درون خودشان مسافرت‌ها می‌روند. اگر شناخت و تسلط بر درون‌مان پیدا کنیم شناخت و تسلطی بر بیرون هم برایمان حاصل می‌شود. 📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

دیروز دعایی آموختم که احساس می‌کردم اسم اعظم را با آموختنش، آموخته‌ام. خیلی شاد شدم. در کارهای اداری لابد دیده‌اید وقتی صدتا مدرک و مقدمه و طی مراحل از شما می‌خواهند و شما برخی از مقدمات و شرایط را نداری یا اصلا داری ولی بالاخره از طی مراحل خسته می‌شوید و از کار بازمی‌مانید اما فلانی یک آشنا دارد همه کارهایش حل می‌شود! یا یکی پیدا می‌شود خودش پیگیر کارتان می‌شود و مشکلتان حل می‌شود. چنین درخواستی را امام سجاد علیه السلام از خداوند می‌کنند و می‌گویند خداوندا طاقت مشقت و صبر بر آن را ندارم، قدرت بر تنگ دستی ندارم، پس روزیم را دریغ نکن و به کسی وانگذارم. 👈 الهی «تَفَرَّدْ بِحَاجَتِي ، وَ تَوَلَّ كِفَايَتِي» خدایا خودت تنهایی بدون نگاه به هیچ مقدمه و شرایط و ...، خودت به دنبال رفع حاجتم باش و سرپرستی ام کن به آن قدر که ظرفم پر شود و کفایتم کند. 📌 با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat