«آیهجان»
✍ نویسنده: #مرجان_اکبری
همچو خورشید به ذرات جهان قسمت کُن/ گر نصیبِ تو ز گردون، همه یک نان باشد.
«صائب تبریزی»
#ابوطلحه_انصاری، یکی از یاران #پیامبر (ص)، در #مدينه #نخلستان و باغی زيبا داشت که زبانزد همه بود. در آن باغ، چشمهی آب صافی بود که هر وقت پيامبر (ص) به آن باغ میرفتند، از آن آب ميل میکردند و #وضو میگرفتند. پس از نزول آيهی ۹۲ #آلعمران، ابوطلحه خدمت پيامبر آمد و گفت: «میدانيد که محبوبترين اموال من در همين باغ است و میخواهم آن را در راه خدا انفاق کنم تا ذخيرهای برای آخرتم باشد.» پيامبر فرمودند: «آفرين بر تو، آفرين بر تو! اين ثروتی است که برای تو سودمند خواهد بود.» سپس فرمودند من صلاح میدانم که آن را به خويشاوندانِ نيازمند خود بدهی. ابوطلحه به دستور پيامبر عمل کرد و آن باغ را ميان بستگان خود تقسيم کرد.
خداوند در آیهی ۹۲ آلعمران، به یکی از نشانههای #ایمان اشاره کرده، مىگوید: «شما هرگز به حقیقت برّ و نیکى نمىرسید مگر اینکه از آنچه دوست دارید در راه خدا #انفاق کنید» (لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ).
انفاقی انسان را به مراحل بالای قرب به خداوند میرساند که انفاق از «مِمّا تُحِبُّونَ» باشد. #حضرت_علی (ع) در بستر پیامبر (ص) خوابید، از جان خود مایه گذاشت و #سلامت او را تأمین کرد. گذشت از هر چیز اعم از مال و جان و آبرو، میشود انفاقِ «مِمّا تُحِبّونَ».
وقتى #حضرت_زهرا عليهاالسلام را در شب #عروسى به خانهی شوهر مىبردند، فقيرى از حضرت پيراهن كهنهاى درخواست كرد. فاطمهی زهرا به ياد آیهی «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ ...» افتاد و پيراهن عروسیاش را به او بخشيد.
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
«سعدی»
#تفسیر_آیه
#آلعمران_92
#ماه_رمضان
#ماه_مبارک_رمضان
🌺 آیهجان: آیههایی که به جان نشستهاند.
@ayehjaan