eitaa logo
مجله میدان آزادی
68 دنبال‌کننده
156 عکس
15 ویدیو
0 فایل
هنر میدان آزادی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 قاب نقد فیلم میدان آزادی قسمت دوم از جشنواره چهل و دوم فجر فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی «جواد عزتی» ویدئو با کیفیت اصلی را اینجا ببینید. 8⃣8⃣ @azadisqart
جان تروبی نویسنده و نظریه‌پرداز داستان، در کتاب معروف خود با نام «آناتومی داستان» در فصلی با عنوان «هفت گام اصلی در ساختار داستان» به تبیین هفت مرحله‌ی اصلی که تغییر و تحول یک قهرمان را تبیین می‌کنند و باعث می‌شوند او را عمیقا باور کنیم و دوست داشته‌ باشیم می‌پردازد؛ هفت مرحله‌ای که فارغ از سیر داستان باید در درون قهرمان اتفاق بیفتند تا او نهایتا به یک آدم جدید تبدیل شود. این هفت مرحله عبارتند از نیاز، آرزو، حریف، نقشه، نبرد، مکاشفه‌ی نفس و تعادل جدید. 🔹در مجال کوتاه بین دو نیمه‌ی بازی حساس با کویت (که باخت می‌تواند به قیمت جان رزمندگان در جبهه تمام شود) دهداری بالاخره به مکاشفه‌ی نفس دست می‌یابد، از پافشاری بی‌موردش بر بازی زمینی دست برمی‌دارد و دستور جدیدی به بازیکنان می‌دهد که مایه‌ی تعجب آن‌ها اما باعث پیروزی تیم فوتبال ما می‌شود. متن کامل ریویوی فیلم پرویزخان را بخوانید. 8⃣9⃣ @azadisqart
▪️اسکار در حال صدساله شدن است. درست مثل یک پیرمردِ فرتوت اما ثروتمند و مشهور. اسکار مشهورترین جایزه سینمایی جهان است و برای بسیاری از مخاطبان عمومی سینما یک ملاک معتبر برای تماشای فیلم. اعتبار این جایزه که از سال 1929 برگزار می‌شود به راحتی به دست نیامده و به راحتی هم فرو نمی‌ریزد، درست مثل پیرمرد ثروتمندی که آنقدر پول جمع کرده که پس از مرگ هم تا سال‌های سال فرزندانش می‌توانند بر سر سفره‌اش بنشینند و از اعتبارش بخورند و نامش را همچنان بزرگ بدارند. ▫️اگر بسیاری از جایزه‌های سینمایی جهان دوست دارند و دست و‌پا می‌زنند تا با ارزش‌های هنری یا انسانی شناخته شوند (چه به حقیقت چه به ریا و فریب) اسکار به راحتی با دو ویژگی شناخته‌شده و از اینچنین شناخته‌شدن هم ابایی ندارد، یکم: «فهم و تبلیغ سینمای عامه‌پسند» و دوم: «ترویج، تبلیغ و ستایش ارزش‌های آمریکایی و حتی سیاست‌های کوتاه‌مدتِ دولت‌های وقت آمریکا».  فرمایشی‌ترین، دستوری‌ترین، فریب‌کارترین و سیاست‌زده‌ترین جایزه هنری جهان اسکار است، اما این چهار ویژگی ضربه خاصی به هیمنه این جایزه نمی‌زنند تا وقتی مثل همیشه گران‌ترین و پرسروصداترین جایزه نیز همین اسکار باشد، که هست. سرمقاله پرونده اسکار را با مروری بر تاریخچه و کارنامه دیروز و امروز اسکار بخوانید. 9⃣0⃣ @azadisqart
▪️ «زندگی‌های گذشته» قصه‌ی عشق است. یک قصه‌ی عشقی ساده و معمولی که شبیهش را زیاد در کتاب‌ها و فیلم‌ها و قصه‌ها دیده‌ایم. اصلاً شاید شما را یاد «در حال و هوای عشقِ» وونگ کار وای هم بیندازد، چون به هر حال در ماجرا پای نفر سومی هم وسط است و فیلم هم کره‌ای است؛ همان‌طورکه یاد من انداخت. اما مسئله فقط این قصه‌ی تلخ و شیرین نامکرر (یا مکرر؟) نیست، مسئله مصیبت‌های متفاوت آن در زمان‌های مختلف است. مسئله شکل آن در زمانه‌ی ماست. اگر که چندصد سال قبل آقای حافظ عزیز ما با دو قدم فاصله از محبوبش در شیراز جمع‌وجور آن روزگار، غزل‌ها درباره‌ی دوری و دیری معشوق می‌گفت، حالا ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که ممکن است دوست دوران کودکی‌ات که اتفاقاً کسی است که اولین قرار عاشقانه‌ی زندگی‌ات را هم با او گذاشته‌ای و بعد از دوازده سال و بیست و چهار سال هنوز دوستش داری، در جایی آن‌قدر دور و با چنان اختلاف زمانی‌ای زندگی کند که ساعت خواب او با ساعت بیدار شدن تو یکی باشد. متن کامل ریویوی فیلم زندگی‌های گذشته را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣1⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در همه دوره‌ها انتخاب بهترین بازیگر نقش اول همیشه با انتقادها و تاییدهای اهالی هنر همراه بوده است چراکه چنین انتخابی دارای یک فرمول مشخص و یک قالب همیشگی نیست. از ابتدای اهدای جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در اسکار یعنی از سال ۱۹۴۹ هفت بازیگر توانسته‌اند بیش از یک جایزه دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه تنها به دو بازیگر تعلق دارد. جک نیکلسون با ۱۲ بار نامزدی و ۳ بار کسب جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد در صدر این جدول قرار دارد. پس از آن دنیل دی لوئیس است که با ۷ بار نامزدی و ۳ جایزه‌ رتبه‌ی بعدی را از آن خود کرده است. مارلون براندو، تام هنکس، اسپنسر تریسی، جین هاکمن و داستین هافمن نیز هر یک دو بار برنده‌ی جایزه‌ی بهترین نقش اول مرد در اسکار شده‌اند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول مرد اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣2⃣ @azadisqart
🔸فهرست: جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن در همه دوره‌ها از ابتدای اهدای جایزه‌ی بهترین بازیگر زن در اسکار –یعنی از سال ۱۹۲۹- چهل و چهار بازیگر توانسته‌اند دو جایزه و یا بیشتر دریافت کنند. این آمار در بین دریافت‌کنندگان ۳ جایزه و بیشتر تنها به ۳ نفر کاهش پیدا می‌کند! کاترین هپبورن (برنده‌ی چهار جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، فرانسیس مک‌دورمند (برنده‌ی سه جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن)، اینگرید برگمن (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن)، مریل استریپ (برنده‌ی دو جایزه‌ی بهترین نقش اول زن و یک جایزه‌ی بهترین نقش مکمل زن) رتبه‌داران این جایگاه در میان بازیگران زن هستند. فهرست بهترین بازیگران نقش اول زن اسکار از ابتدا تا کنون را در پرونده اسکار ببينيد. 9⃣3⃣ @azadisqart
در سال ۲۰۲۳، یک استاد دانشگاه آمریکا با رنگ پوست نسبتاً سیاهش، دچار تبعیض است. اما این مطلب هر چقدر هم برای آمریکا و اساساً انسانیت شرم‌آور باشد، برای یک فیلم، مطلب جدید و جذابی نیست. حرف فیلم این است که خود آفریقایی-آمریکایی‌ها نیز تا حدی به این نوع نگاه دامن زده‌اند/می‌زنند و امروزه رمان‌هایی را می‌نویسند که نه راجع‌به سیاه‌پوست‌ها که راجع‌به «سیاهی است». اینکه فقر و فلاکت و پایین ‌بودن جایگاه سیاه‌ها در رمان‌ها و فیلم‌ها باعث می‌شود سفیدهایی که عذاب وجدان دارند آرامش پیدا کنند و برای این آثار ایستاده کف بزنند عجیب نیست؛ آنچه عجیب می‌نماید بازی خود آفریقایی-آمریکایی‌ها در وسط میدان این بازی هویتی است. داستانِ «داستان آمریکایی» پیرامون ماندن و لق زدن میان سه نوع هویت از سیاه‌پوستان است: «آنچه دوست دارند باشند»، «آنچه واقعاً هستند» و «آنچه سفیدها از زیست و هویت سیاه‌ها می‌پسندند». این حرکت آونگی میان هویت‌های مختلف حتی تا پایان‌بندی فیلم هم ادامه می‌یابد و بیننده قرار است به «داستان ‌بودن» کل این حرکت پی ببرد و برای هریک از هویت‌‌های مذکور، یک مدل مجزای پایان را هم ببیند. متن کامل ریویوی فیلم داستان آمریکایی را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣8⃣ @azadisqart
«منطقه‌ی مورد علاقه» که از رمان اقتباس شده و ساخت آن هم چندین سال طول کشیده، ساخت کمپانی خوب A24 است. تازه می‌توان با کمک نظریات هانا آرنت هم درباره‌اش حرف زد، ولی هیچ کدام از این‌ها اهمیتی ندارد. چون فیلم داستان ندارد. خالیِ خالی‌ است. مانند خود اردوگاه آشویتس، خالی و بی‌سکنه است. فیلم در خود اردوگاه و حوالی آن ساخته شده و دو بازیگر اصلی دارد: زاندرا هولر و کریستیان فریدل. فیلم را جاناتان گلیزر ساخته است. او پیش از این، سه فیلم دیگر ساخته بود که آن‌ها نیز کم‌وبیش هنری هستند. هرچند این سه اثر هم داستان قابل توجهی ندارند ولی به لحاظ ظاهر کار و باطن کار که معنی و معنا باشد، چیزی برای عرضه دارند. اما این فیلم آخر واقعاً تهی است. نه اینکه من و تو و مای مخاطب، هنوز آماده نشده‌ایم و اثر زیادی عظیم و کبیر است و به مداقه‌ی بیش از حد و عرق‌ریزانِ روح نیاز داشته باشد، نه. فیلم، بی‌مایه است و بی‌مایه فطیر است. نامزد اسکار شده است؟ بله، چون ضد آلمان و نازیسم و هیتلر است، چون اسکار سیاسی‌ است، چون اسکار به پای ونیز و کن نمی‌رسد- که البته آن‌ها هم سیاسی‌اند (قضایای اوکراین و روسیه را به یاد بیاورید)- منتها در کن هنر بیشتر فهمیده و ارج گذاشته می‌شود. متن کامل ریویوی فیلم منطقه مورد علاقه را در پرونده اسکار بخوانید. 9⃣9⃣ @azadisqart
مهمترین نکته در نقد و بررسی یک فیلم تاریخی یا سیاسی، این نیست که این فیلم چه چیزهایی را نشان داده یا چگونه نشان داده؛  بلکه نکته‌ی اصلی  این است: این فیلم چه چیزهایی را نشان نداده و چگونه نشان نداده. مخصوصا اگر قرار باشد قضاوت و صداقت و شرافتِ آن فیلم و مولفانش را به قضاوت بنشینیم. اوپنهایمر نولان مثل بیشتر فیلم‌های مشابه خود، قهرمانِ آمریکایی‌اروپایی را در جهان و ذهنیت آمریکایی‌اروپایی روایت می‌کند؛ مثل اکثریتِ مطلقِ فیلم‌های قهرمان‌محورِ غربی در دهه‌های اخیر، این قهرمان غربی یک نبوغ و برتری عجیب دارد، یک انگیزه‌ی قوی و یک فکر جاه‌طلبانه و خارق‌العاده و برتر دارد، روابط خاص و پیچیده و متفاوتی با آدم‌های پیرامون خود دارد، وجدان و عذاب وجدان و اضطراب دارد، با مشکلات و موانع و سختی‌ها و دشمنی‌های زیادی مواجه می‌شود، هم کارهای خوبی انجام می‌دهد هم کارهای بدی، بالا و پایین و سیاه و سفید زیاد دارد، خاکستری است، خیلی خاکستری است، اما سرانجام موفق می‌شود! و به همین دلیل سرانجام دوست‌داشتنی و قابل ستایش و احترام است. یعنی موفقیت، قدرت و به سرانجام رساندن پروژه در اینگونه فیلم‌ها همواره بر خوب‌بودن و درست‌بودن ترجیح دارد.  متن کامل یادداشت فیلم اوپنهایمر را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣0⃣ @azadisqart
نوام چامسکی متفکر برجسته‌ی آمریکایی در توصیف جنایاتی که دولت امریکا در طول بیش از یک قرن در حق سرخ‌پوستان ساکن آن کشور مرتکب شده است می‌گوید: «ایالات متحده یک جامعه‌ی مستعمراتی بود. استعمار وحشیانه‌ترین شکل امپریالیسم است. باید این واقعیت را نادیده می‌گرفتیم که داریم به قیمت کشتار بومیان آمریکا ثروتمندتر و آزادتر می‌شویم؛ این است «گناه نخستین» جامعه‌ی آمریکا. سپس بردگی بخش بزرگی از جامعه؛ این است گناه دوم. و ما هنوز داریم با پیامدهای این دو زندگی می‌کنیم. و سپس نادیده گرفتن کار استثمار شده، فتوحات آن سوی آب‌ها و...». تعبیر «گناه نخستین» از نوام چامسکی که مورد استقبال اندیشمندان آمریکایی دیگر هم قرار گرفته است نشان‌دهنده‌ی یک عذاب وجدان و احساس گناه عمیق در تاریخ آمریکاست که شاید غیرقابل درمان باشد. چرا‌که می‌دانیم این تعبیر یک تعبیر مذهبی است در وصف گناهی که حضرت آدم علیه‌السلام انجام داد و باعث خروج او از بهشت شد. در باور مسیحی، هر فردی گناهکار به دنیا می‌آید و چامسکی این مفهوم را استخدام کرده تا بگوید کشور آمریکا گناهکار زاده شد و پس از گناه اول، در همان ابتدا مرتکب گناه دوم و سوم و… هم شد. متن کامل ریویوی فیلم قاتلان ماه کامل را اینجا بخوانید. 1⃣0⃣1⃣ @azadisqart
«آناتومی یک سقوط» محصول سینمای فرانسه است که در سال ۲۰۲۳ منتشر و پخش شده‌ و در لیست نامزدهای اسکار حضور داشته است. این فیلم با صحنه‌ای از روز عادی خانواده‌ای سه‌نفره آغاز می‌شود. مادر خانواده که به نظر می‌رسد نویسنده‌ی مشهوری است، در حال مصاحبه با یک دانشجو است؛ پسرِ تقریباً نابینا درگیر آماده شدن برای رفتن به پیاده‌روی است و پدر در اتاق زیر شیروانی مشغول تعمیرات خانه است. مصاحبه‌ی مادر به‌خاطر صدای بلند موسیقی پدر متوقف می‌شود و بیننده در این بخش احساس می‌کند که زیر پوست این فضای آرام، احتمالاً تنشی خفته است. تنشی که با پیدا شدن جسد پدر که از پنجره‌ی زیر شیروانی سقوط کرده، آشکار می‌شود. همین سقوط، پرونده‌ی یک داستان معمایی‌جنایی را باز می‌کند. پدر چرا سقوط کرده ‌است؟ آیا صرفاً یک اتفاق بوده؟ قصد خودکشی داشته؟ یا مادر خانواده که تنها فرد حاضر در صحنه است، او را به قتل رسانده؟ در طی داستان ظن سوم تقویت می‌شود و ژانر فیلم از یک داستان معمایی به‌سوی یک درام خانوادگی می‌رود و در هر مرحله بخشی از لایه‌های پنهان زندگی زناشویی «ساندرا» و «ساموئل» را آشکار می‌کند. متن کامل ریویوی فیلم آناتومی یک سقوط را در پرونده اسکار بخوانید. 1⃣0⃣4⃣ @azadisqart