eitaa logo
ازندریان خبر ( تاسیس 1402)
1.4هزار دنبال‌کننده
14.2هزار عکس
6هزار ویدیو
109 فایل
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ 🌎▒▓█▇▆▅▄▃▂ ✍ خبرهای شهر ازندریان ،ایران،جهان، اجتماعی،فرهنگی،مذهبی،اقتصادی سیاسی و علمی، دا نستنیها، نیازمندیها،مفقودی،تبلیغات و.....
مشاهده در ایتا
دانلود
ازندریان خبر ( تاسیس 1402)
👇👇👇
‍📓📓📓📓📓📓📓📓  📓📓 📓 ✍ قبل از تاسیس مدارس در آموزشگاه های خانگی بود به نام ،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا (آقا میرزا) و استاد زن را یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان فرزند که مردم از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه – مدرسه – مدرسه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، ،دبیرستان و هنرستان ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر 🙏با تشکر از /میرزایی https://eitaa.com/azandaryan2
ازندریان خبر ( تاسیس 1402)
👇👇👇
‍📓📓📓📓📓📓📓📓  📓📓 📓 ✍ قبل از تاسیس مدارس در آموزشگاه های خانگی بود به نام ،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا (آقا میرزا) و استاد زن را یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان فرزند که مردم از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه – مدرسه – مدرسه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، ،دبیرستان و هنرستان ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر 🙏با تشکر از /میرزایی https://eitaa.com/azandaryan2
ازندریان خبر ( تاسیس 1402)
📓📓📓📓📓📓📓 📓📓 📓 ✍ قبل از تاسیس مدارس در آموزشگاه های خانگی بود به نام ،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا (آقا میرزا) و استاد زن را یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتب دار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان فرزند که مردم از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه – مدرسه – مدرسه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، ،دبیرستان و هنرستان ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر 🙏با تشکر از زحمات فراوان https://eitaa.com/azandaryan2
169_62343368426694.m4a
3.85M
💎💎💎خدمت همه کاربران گرامی💎💎💎 حاجاقای میربهمنیان،امام جماعت مسجد چهارده معصوم شهر ازندریان یه کانالی راه اندازی کرده که هرروز علاوه بر اینکه «مهم ترین احکام شرعی مورد نیاز و روز جامعه» رو در کانالشون بارگزاری میکنه. مطالب و پرسش های مهم روز اعم از «اعتقادی »،«اخلاقی» وحتی «مسائل مهم روز جامعه» رو تو‌کانالشون داره. باعث افتخاره که عضو کانال سدید بشید. «بخشی از سخنرانی شب شهادت آقاامام رضا علیه السلام،حجت الاسلام میربهمنیان» ،حجت خداست ناب بدعت در دین 🌱 🌱 https://rubika.ir/S_H_Mirbahmanian