‍ ‍ ‍ ‍ 📓📓📓📓📓📓📓 📓📓 📓 #ازندریان_کهن_دیار #با_سلام......... ✍به  طور ساده و عامیانه به قسمتی از آداب و رسومی که در سالهای نه چندان دور باعث ارتباطات گرم و صمیمی در روستای #ازندریان می شد می پردازیم ، امیدوارم مورد پسند عزیزان واقع گردد. در روزگاران نه چندان دور مصارف آب آشامیدنی ،استحمام ،شستشوی و آبیاری  مردم #ازندریان از ارتفاعات الوند سر چشمه گرفته وبه وسیله نهری معروف به #موموخان_آرخه(نهر مومن خان) که از رشته کوهای الوند کوه #کلاه_قاضی سرچشمه گرفته و بعد از طی مسافتی بیش از  ۱۵ کیلومتر  با عبور از اراضی روستاهای #ارزانفود، #علی_آباد، #بابارود و در آخر روستای #عشاق و پارک توریستی تفریحی الوند کنونی (جنگل) #ازندریان گذشته و به مصارف مردم روستای #ازندریان می رسید، قسمتی از این آب و قنات جنگل برای مصارف آب #حمام_حاج_علی_سلطان لوله کشی و استفاده می‌شد و بقیه هم برای آبیاری باغات و مزارع استفاده می گردید. برای آب آشامیدنی بیشتر از قنوات ،کهریز ،چشمه ها  و ...غیره  استفاده می می کردند. برای دسترسی بهتر به چند محله روستا این آب تقسیم بندی و برای هر محله لوله کشی جداگانه ای بود. که  به زبان محلی #کریز گفته می شد . تا جایی که یادمان می آید. چند تا از  خروجی های آب آشامیدنی در چند محله وجود داشت که مردم محل از آن  استفاده می کردند * یکی از این محله ها محله بالاست (خسلوخ)که در حال حاضر هم بعد از گذشت ده ها سال آب این کریز  در جریان بود. یکی دیگر ازاین کریز ها در محله #مسجد_جامع و کنار این مسجد بود. که برای این محل بسیار حائز اهمیت بود . کهریز #حاجی_آباد که به نام همین منطقه نام گرفته در کنار حمام قدیمی #حاج_علی سلطان‌   و پارک حاجی آباد که جدیدا هم ثبت آثار ملی و میراث فرهنگی شده  وجود داشت چشمه ای دیگر به همین نام در نزدیکی حمام پای کوه وجود دارد که هنوز هم از آن استفاده می شود. البته منبع اصلی چشمه حاجی آباد از قنات موجود در دل کوه سرچشمه می‌گیرد. یکی دیگر از خروجی ها در کنار مسجد شیخ محمد آقا #رضیئی که یکی از بانیان حفظ  ونگهداری  این قناتها بود وجود داشت . .غروب که می شد زن و بچه و دختر و پسر ها برای آوردن آب از خروجی این قنات ها و کهریزها جمع می شدند و برای پر کردن ظروف خود شور و نشاطی بر پا می شد که نگو و نپرس. هر کی زور و اعتبارش بیشتر بود زودتر ظرفش رو پر می کرد و می رفت .البته به پیر زنها و پیر مردها احترام گذاشته و دختر پسرای دم بخت هم برای هم  #ناز و #کرشمه می آمدند و همدیگرو اونجا  ديده و نشان میکردند تا جایی که ابیات زیادی در این باره سروده شده بود.   مانند این شعر که #دخترا_میخوندن :      💕 #بولاق_باشنده_دورمه  ( یعنی سر چشمه نشین)   💕 #بولاقه_بولاندرمه (  چشمه را گل آلود نکن ) 💕(#منه_سنه_ور_مز_لر (  منو به تو نخواهند داد  ) 💕 #قاش_و_گز_دولاندرمه ( چشم و ابرو تکون نده )و...... اما با احداث تصفیه خانه و منبع ذخیره  آب رسانی و لوله کشی  به منازل استفاده از این قناتها و کهریزها به سرعت به فراموشی سپرده و یاد و خاطره آن در ذهن کسانی که دیده بودند مانده است. از بحت اصلی دور شدیم لای روبی و تمیز کردن مسیر حرکت آب که از دامنه کوه الوند سرچشمه گرفته و در فصل زمستان دچار مشکلاتی مثل مسدود شدن ،از بین رفتن و کنده شدن لوله ها و نهرها و آب بندها و پر شدن قناتها  می شد .که با هماهنگی دو تن از  #روحانیون فعال به نام های #حاج_آقا_لطیفی و #شیخ_محمد_آقا که با بلند گوی مساجد اعلام و برای لایروبی و تمیز کردن مسیر آب از مردم کمک می گرفتند. فردای آن روز  پیر و جوان با در دست داشتن بیل و کلنگ و ......به طرف جنگل و باسازی مسیر آب حرکت می کردند. این مراسم از زمانهای خیلی قدیم بین اهالی این روستا مرسوم بود. به این ترتیب که در اواخر فروردین  ماه که زمینهای کشاورزی نیاز به آبیاری داشت اهالی با کمک و اتفاق یکدیگر از جایی که مسیر آب شروع می شد، تا انتهای مسیر را که بتوسط برگ و گل و لای مسدود شده بود را با سلام و صلوات تمیز و لایروبی میکردند  این کار یک #شکر_گذاری نیز محسوب می شد .چون با اینکار مردم روستا با امید به برداشت محصول بیشتر از خداوند متعال به خاطر فراوانی آب روستا شکرگذاری میکردند. توی مسیر هم کلی شاخه و برگ و تنه درخت که توسط باد و طوفان وسیل شکسته  و جوی ها و نهرها رو مسدود کرده بود بتوسط اهالی جمع آوری و پاک سازی می شد.   پیر مردها و افراد مسن برای روحیه دادن به جوانان و در رفتن خستگی شان خاطراتی زیبا را تعریف و تا انتهای مسیر اهالی روستا رو  همراهی و تشویق میکردند.   با تشکر فراوان از زحمات 🙏 #محمود_شهریار  #منصور_میرزایی ‌❀‌┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄❀     https://eitaa.com/azandaryan2    

‍📓📓📓📓📓📓📓📓  📓📓 📓 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی بود به نام #مکتب،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از #منصور/میرزایی #محمود_شهریار https://eitaa.com/azandaryan2

‍ ‍ ‍ ‍ #ادامه_قسمت_اول رفتن به مهمانی­های شبانه(اصطلاحاً، شب­ نشینی) و خوردن شوچره : از کارهای متداول و مورد پسند اهالی شهر #ازندریان است. شب ­نشینی در اواخر پاییز و فصل زمستان بیشتر از ماه های دیگه صورت می­گیرد. چرا که عموما در روستاها بعد از برداشت محصول در فصل پاییز اوقات فراغت و بیکاری روستائیان آغاز شده و تا پایان زمستان ادامه پیدا می­کند. خانواده ­ها در شب­های بلند زمستان به دیدار اقوام، آشنایان و دوستان رفته و با صمیمیت و لذتی خاص به گفتگو می ­پردازند. در این شب­ نشینی ­ها زنان در یک طرف کُرسی، کودکان در کنار هم و مردان خانواده نیز در طرف دیگر کرسی که با گرمای حاصل از هیزم ، ذغال یا جدیدا بیشتر از برق برای گرمایش استفاده میشود به صورت دسته جمعی نشسته‌ وگفتگو می­کنند. از همه چیز صحبت می­شود. گاهی فقط چند نفر از بزرگترها صحبت می­کنند و گاهی نیز بر سر موضوعی خاص، همه گ­ی حاضران از بزرگ و کوچک اظهارنظر می ­نمایند؛ ولی معمولا یکی از مردان با تجربه و حاضر در مهمانی که باسوادتر و خوش­ سخن ­تر از سایرین است بیشتر از همه صحبت می­کند. افراد ابتدا از کارهای روزانه خود صحبت می­کنند و در خلال آن، خاطراتی نیز از #درگذشتگان و یا خاطرات سال­های قبل خود را بیان می­ نمایند. بیان داستان­های افسانه­ ای و یا حوادث تاریخی که ازندریانیها به آن #مَتل می­گویند یکی از مهمترین مواردی است که در این مهمانی­ ها صحبت می­شود. این داستان­ها که توسط بزرگترها و باسوادترهای محفل بیان می­شود معمولا بسیار جذاب و شیرین است و حین بیان آن سکوت مطلق بر جمع حاکم شده و همگی سراپا گوش می­شوند. #شِوچِرَ : از ضروریات شب­ نشینی ­ها در #ازندریان ، تناول انواع و اقسام خوردنی­های لذت­ بخش است که در فارسی به آن «شَب چَره» و در #ازندریان «شِوچِرَ» می­گویند. ترتیب کار به این صورت است که بعد از خوردن چای و کمی گفتگو ، زن میزبان به اندرونی رفته و با یک مَجْمَعه(یا مجیمه) بزرگ که حاوی بشقاب ­هایی از تنقلات رنگارنگ است وارد اتاق مهمانان می­شود و بشقاب­ها را به طرز مناسب بر روی #کرسی و در مقابل مهمانان و سایر افراد قرار داده و با تعارف و اصرار از آن­ها درخواست می­کند که این تنقلات را میل کنند. شِوچِرَ در #ازندریان از خوردنی­های مختلف تشکیل شده این خوردنی­ها عبارتند از: مغز گردو، مغز بادام، مغز هسته­ زردآلو، ، شاهدانه، نخودچی، کشمش، برگه، آلو، سنجد، گندم بو داده، سیب، انگورو باسلق و ... . خانواده­ هایی که وضع مالی بهتری دارند تنقلات دیگر همچون پسته، انواع تخمه هندوانه و ... را نیز برای پذیرایی از مهمانان خود تهیه می­نمایند. تقدیم به همه همشهریان #ازندریانی،هموطنان گرامی، خانه هایتان پر روزی، دل هایتان شاد شاد #یلداتون_مبارک🌸🍃 با تشکر فراوان از زحمات 🔰 #محمود_شهریار #منصور_میرزایی ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ 🌎▒▓█▇▆▅▄▃▂ ✍اجتماعی،فرهنگی،مذهبی،اقتصادی سیاسی و علمی ‌┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄ با سلام به هموطنان و همشهریان گرامی و ارجمند ، ممنون می شویم دوستان و آشنایان خود را جهت ارتقاء سواد رسانه ای و روشنگری به کانال مردمی و خبری شهر #ازندریان دعوت و از مطالب مفید و مرتبط با خبر های شهر خود و #جهان اطراف با خبر شوید 🔰 ࿇⊱ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟ ⃟ ⃟ ⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟🌸⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⊰࿇ ﻟﻂﻔﺎ ﻧﺸﺮ و اطلاع رسانی نمائید سپاسگزاریم 🙏اﺯ ﻟﻂﻒ و ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺷﻤﺎ سروران گرامی ﻛﻤﺎﻝ ﻗﺪﺭ ﺩاﻧﻲ و ﺗﺸﻜﺮ ﺭا ﺩاﺭیم ‌┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄ https://eitaa.com/azandaryan2 ‌╰══◍⃟◍⃟♥️◍⃟🌾•══╯ ‌ ‌

‍📓📓📓📓📓📓📓📓  📓📓 📓 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی بود به نام #مکتب،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از #منصور/میرزایی #محمود_شهریار https://eitaa.com/azandaryan2

📓📓📓📓📓📓📓 📓📓 📓 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی بود به نام #مکتب،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتب دار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از زحمات فراوان #منصور_میرزایی #محمود_شهریار https://eitaa.com/azandaryan2

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ رفتن به مهمانی­های شبانه(اصطلاحاً، شب­ نشینی) و خوردن شوچره : از کارهای متداول و مورد پسند اهالی شهر #ازندریان است. شب ­نشینی در اواخر پاییز و فصل زمستان بیشتر از ماه های دیگه صورت می­گیرد. چرا که عموما در روستاها بعد از برداشت محصول در فصل پاییز اوقات فراغت و بیکاری روستائیان آغاز شده و تا پایان زمستان ادامه پیدا می­کند. خانواده ­ها در شب­های بلند زمستان به دیدار اقوام، آشنایان و دوستان رفته و با صمیمیت و لذتی خاص به گفتگو می ­پردازند. در این شب­ نشینی ­ها زنان در یک طرف کُرسی، کودکان در کنار هم و مردان خانواده نیز در طرف دیگر کرسی که با گرمای حاصل از هیزم ، ذغال یا جدیدا بیشتر از برق برای گرمایش استفاده میشود به صورت دسته جمعی نشسته‌ وگفتگو می­کنند. از همه چیز صحبت می­شود. گاهی فقط چند نفر از بزرگترها صحبت می­کنند و گاهی نیز بر سر موضوعی خاص، همه گ­ی حاضران از بزرگ و کوچک اظهارنظر می ­نمایند؛ ولی معمولا یکی از مردان با تجربه و حاضر در مهمانی که باسوادتر و خوش­ سخن ­تر از سایرین است بیشتر از همه صحبت می­کند. افراد ابتدا از کارهای روزانه خود صحبت می­کنند و در خلال آن، خاطراتی نیز از #درگذشتگان و یا خاطرات سال­های قبل خود را بیان می­ نمایند. بیان داستان­های افسانه­ ای و یا حوادث تاریخی که ازندریانیها به آن #مَتل می­گویند یکی از مهمترین مواردی است که در این مهمانی­ ها صحبت می­شود. این داستان­ها که توسط بزرگترها و باسوادترهای محفل بیان می­شود معمولا بسیار جذاب و شیرین است و حین بیان آن سکوت مطلق بر جمع حاکم شده و همگی سراپا گوش می­شوند. #شِوچِرَ : از ضروریات شب­ نشینی ­ها در #ازندریان ، تناول انواع و اقسام خوردنی­های لذت­ بخش است که در فارسی به آن «شَب چَره» و در #ازندریان «شِوچِرَ» می­گویند. ترتیب کار به این صورت است که بعد از خوردن چای و کمی گفتگو ، زن میزبان به اندرونی رفته و با یک مَجْمَعه(یا مجیمه) بزرگ که حاوی بشقاب ­هایی از تنقلات رنگارنگ است وارد اتاق مهمانان می­شود و بشقاب­ها را به طرز مناسب بر روی #کرسی و در مقابل مهمانان و سایر افراد قرار داده و با تعارف و اصرار از آن­ها درخواست می­کند که این تنقلات را میل کنند. شِوچِرَ در #ازندریان از خوردنی­های مختلف تشکیل شده این خوردنی­ها عبارتند از: مغز گردو، مغز بادام، مغز هسته­ زردآلو، ، شاهدانه، نخودچی، کشمش، برگه، آلو، سنجد، گندم بو داده، سیب، انگورو باسلق و ... . خانواده­ هایی که وضع مالی بهتری دارند تنقلات دیگر همچون پسته، انواع تخمه هندوانه و ... را نیز برای پذیرایی از مهمانان خود تهیه می­نمایند. تقدیم به همه همشهریان #ازندریانی،هموطنان گرامی، خانه هایتان پر روزی، دل هایتان شاد شاد #یلداتون_مبارک🌸🍃 با تشکر فراوان از زحمات 🔰 #محمود_شهریار #منصور_میرزایی ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ❀࿇⊱  ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟꧂☬❁☬꧂ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟   ⊰࿇❀ ✍ #ازندریان_خبر با برنامه های متنوع #اجتماعی، #فرهنگی، #مذهبی، #اقتصادی #سیاسی ، #علمی ، #تبلیغات، #نیازمندیها ، #مفقودی و....در خدمت همشهریان و هموطنان گرامی و ارجمند هستیم ‌ممنون می شویم دوستان و آشنایان خود را جهت ارتقاء سواد رسانه ای و روشنگری به کانال مردمی و خبری  شهر #ازندریان دعوت و از مطالب مفید و مرتبط با خبر های شهر خود و #جهان اطراف آگاه شوید 🔰 ‌‎‌❀‌┄┅┅┅❅🔸❁🔸❅┅┅┅┄❀ https://telegram.me/azandaryan @azandaryan ‌‎‌❀‌┄┅┅┅❅🔹❁🔹❅┅┅┅┄❀ 🙏خواهشمندیم ﻧﺸﺮ و اطلاع رسانی نمائید سپاسگزاریم اﺯ ﻟﻂﻒ و ﻫﻤﺮاﻫﻲ ﺷﻤﺎ سروران  گرامی و ارجمند ﻛﻤﺎﻝ ﻗﺪﺭ ﺩاﻧﻲ و ﺗﺸﻜﺮ ﺭا ﺩاﺭیم ‌ ‌‎‌❀‌┄┅┅┅❅♦️❁♦️❅┅┅┅┄❀   https://eitaa.com/azandaryan2 ❀࿇⊱  ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟꧂☬❁☬꧂ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟⃟⃟ ⃟⃟⃟⃟⃟   ⊰࿇❀

📙📙📙📙📙📙📙📙📙 📙📙 📙 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی به نام #مکتب بود،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی بود که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته گذشته است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ نیاکان و گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از #منصور/میرزایی #محمود_شهریار https://eitaa.com/azandaryan2

📙📙📙📙📙📙📙📙📙 📙📙 📙 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی به نام #مکتب بود،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی بود که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته گذشته است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ نیاکان و گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتبدار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از #منصور/میرزایی #محمود_شهریار ❁┅┅┅┄❀‌❀‌┄┅┅┅❅❁ @azandaryan🆔

📘📘📘📘📘📘📘📘 📘📘 📘 #ازندریان_کهن_دیار #مدارس_ازندریان ✍ قبل از تاسیس مدارس در #ازندریان آموزشگاه های خانگی بود به نام #مکتب،  مکتب‌ خانه آموزشگاهی است که در آن معمولاً یک استاد علوم اسلامی به کار آموزش می‌پرداخت، مكتب‌خانه‌های قدیم، پایه‌های مدارس امروزی هستند. اگرچه بین مكتب و مدرسه فاصله زیادی است و این فاصله ماهیت این دو را بكلی از هم تفكیك می كند، اما ریشه‌های «مدرسه»های امروزی به نحوی در مكتب‌خانه‌های از یاد رفته دیروز است و شناخت این ریشه‌ها، شناخت شاخه بزرگی از فرهنگ گذشته ماست. مكتب‌خانه تا دو سه نسل پیش تنها كانون آموزش اجتماعی بود، از این رو مجموعه‌ای از حال و هوای جامعه و آداب و سنت‌های اجدادی ما در آن منعكس بود. سیری در رسوم و ارزشهای مكتب‌خانه از دیدگاه‌های بسیاری می‌تواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. در مکتب خانه استاتید در صورت مرد بودن، مکتب دار یا آخوند یا #آمیرزا (آقا میرزا) و استاد زن را #خانم_باجی یا ملاباجی می‌گفتند. مکتب دار معمولا بجز شهریه دانش آموزان، از راه عریضه نویسی، کاغذ نویسی و کاغذخوانی (نامه نگاری)، استخاره و همچنین رسیدگی به امور جزئی شرعی اهالی نیز در آمد داشت.  سن آغاز تحصیل برای کودکان پسر حدود پنج سالگی بوده‌است. پس از آموختن هجا و ابجد (الفبای عربی)، شاگرد باید یک کله قند به عنوان هدیه برای استاد می‌برد. آموزش بعدی روخوانی جزء آخر قرآن (عم جزء) بوده و در همین حین نیز خواندن یک کتاب فارسی (معمولا گلستان سعدی، کتاب جودی، خاله سوسکه، عاق والدین، ترسل) به کودک آموزش داده می‌شد. این فرایند تا هنگامی که کودک هشت ساله شود ادامه می‌یافت و پس از آن به پسران نوشتن می‌آموختند. علاوه بر نوشتن حروف، حساب و شرعیات (بر اساس رساله مرجع تقلید زمان) نیز به پسران آموخته می‌شد. پایان دوره آموزشی (که معمولا پایان اطلاعات مکتب دار نیز بود) در اینجا فرا می‌رسید مکتب دختران آموزش خواندن برای دختران مجاز بوده. ولی دختران نباید نوشتن می‌آموختند. و معروف بوده «دختر، مشق که بلد شد، کاغذپرانی می‌کند» (یعنی نامه عاشقانه می‌نویسد.) همچنین دیدن دستخط دختر توسط نامحرم گناه بوده‌است. از سوی دیگر دختران در هشت یا نه سالگی وقت شوهر کردنشان بود. بنابراین معمول نبوده که دختر به غیر از خواندن چیزی یاد بگیرد. از ابزارهای اولیه آموزشی مکتبخانه تنبیه بدنی بود. فلک و شلاق  بیم دادن از زیرزمین پر از عقرب نیز از تنبیه هات معمول مکتبخانه‌ها بوده‌است. برای #دختران معمولا از فلک استفاده نمی‌شده‌است. نیشگون گرفتن و سوزن پشت دست زدن، تنبیه معمول دختران بود. قانون تغییرناپذیر چوب و فلک و کتک و تنبیه از لوازم اولیه و حتمی هر مکتبدار بود .زمان پهلوی دست مکتب دار همیشه دو ترکه وجود داشت، یکی کوتاه برای بچه هایی که پای میز آمده در دسترسش بودند و یکی بلند، جهت آن ها که اجازه ی گریز به خود داده کنار می کشیدند . از وظایف پدران و مادران بود که ناهار و شام و امثال شیرینی عید، میوه، بادبزنِ تابستان و  ذغال برای زمستان ،  علاوه بر کله قند، کاسه نبات، پارچه های پیراهنی، چارقدی، چادرنمازی، چادر سیاه برای ملاباجی و قواره های قبایی، عمامه ای و شال و ردا و نعلین برای ملا مکتبدار که به مناسبت یاد گرفتن هر یک از دروس و از بر شدن هر یک از سوره های قرآن کریم و فرا گرفتن هر یک از باب های گلستان، جهت سپاسگزاری پیشکش ببرد. تاسیس مدارس . در قانون فرهنگ مصوب 1290 (ه .ش) آمده است که مدارس و مکاتب چهار نوع است: الف. مدارس ابتدایی روستایی ب. مدارس ابتدایی شهری ج. مدارس متوسطه د.مدارس عالی در سال 1313 دوره‌های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی (6سال)، اول متوسطه (3سال)، دوم متوسطه (3سال) بوده است. در  #ازندریان هم سال 1313 مدرسه ابتدایی روستایی تاسیس گردید و مدرسه #چوبینه_ازندریان که بعد از مکتب خانه ها تاسیس شده بود رونق گرفت و دختران و پسران زیادی در این مدرسه با سواد شدند جالبه بدونین معلم این مدرسه هم #ازندریانی بود اونم کسی نبود جز مرحوم مغفور شادروان #سعید_افقی فرزند #میرزا_هادی_افقی که مردم #ازندریان از این خانواده همیشه به نیکی یاد می کنند. مخصوصاً مرحوم شادروان #مجید_افقی #ازندریانی که خدمات فراوانی در تاسیس شهرداری #ازندریان و خیابان کشی و بافت شهری انجام دادند . با افزایش جمعیت و تاسیس مدارس آموزش متوسطه و هنرستان و دبیرستان هم به آن اضافه گردید . در حال حاضر مدارسی چون  مدرسه #توحید – مدرسه #شهداء – مدرسه #تکیه ( قلعه)- مدرسه ابتدایی و راهنمایی #انقلاب یک و دو _اسلامی ،بعثت یک و دو ، #مهدیه ،دبیرستان و هنرستان #امیر_کبیر ،احسان الزهراء و مدرسه خیرساز جدید الحداًث #رسول اکرم(ص) و.... فعالیت دارند . به امید  بستر و فضای آموزشی بهتر برای شهر #ازندریان 🙏با تشکر از زحمات فراوان #منصور_میرزایی #محمود_شهریار   https://eitaa.com/azandaryan2