eitaa logo
💚عزیزم حسین💚
3.1هزار دنبال‌کننده
6.1هزار عکس
5.1هزار ویدیو
123 فایل
ا ﷽ ا تکثیرکانال تکثیرعشق ناب 💚 تمام ذرات وجودم عشق ناب فاطمی است والحمدلله فاطمه ای که هستی اش هست به ماسوا دهد رزق اگرکه میدهد به یمن اوخدا دهد ای عشق سربلندکه برنیزه میروی از حلقه کمندتو راه گریز نیست کانال دیگر: @yaraliagham @qalalsadegh135
مشاهده در ایتا
دانلود
2. روضه.mp3
2.85M
قسمت دوم : اَلسَلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا النَّجمُ الزّاهِر ( علیه السلام ) 16/5/1398
دیده در کودکی اش داغ کبوترها را تبر و سوختن جان صنوبرها را راوی مقتل سرخی ست که می سوزاند شرح آن صفحه به صفحه همه دفترها را تیغ بی مهر عطش بود و لب کودک ها دیده او چهره ی شرمنده ی مادر ها را عمه را دیده که در بی کسی عصر حرم گره بر روی گره می زده معجر ها را آنکه خود درد کشیده ست فقط می فهمد پای پر آبله و گریه ی دختر ها را مقتل از جانب او گفت که عمه جانش دیده بر زیر گلو کندی خنجر ها را ناگهان در وسط هلهله ها می چیدند روی سرنیزه ی بی رحمی خود سرها
خون رگ های پاره را دیدی لطمه ی گوشواره را دیدی سر سرنيزه ها سر طفلی آتش گاهواره را دیدی بر تن پاره پاره ی جدت رد ده تا سواره را دیدی وسط کوچه ی یهودی ها کربلای دوباره را دیدی با همین چشم های بارانی ازدحام و نظاره دیدی دست و پایت اسیر سلسله بود خنده ها و اشاره را دیدی کف پای رقیه چندین بار زخم سنگین خاره را دیدی در خرابه به روی سنگ و کلوخ مرگ ماه و ستاره را دیدی وسط قتلگاه با دل خون بدنی پاره پاره را دیدی ناله هایت همیشه پنهانی ست ابر چشمت همیشه بارانی ست...
آه یادم نمی رود هرگز غم جانسوز غارت خلخال حمله ی نابرابر لشکر به زنان و به خیمه و اطفال صحنه اش بین صحن چشمانم میدهد زجر هر شب و روزم ذوالجناح آمد از دل میدان با دو صد زخم بر سر و کوپال چه بگویم از آن غروب غریب در هیاهوی نیزه و شمشیر تنی از روی شیب قربانگاه غلت می خورد تا ته گودال چه بگویم که تیزی خنجر به روی حنجری فشار آورد یک نفر بین قاتلانش شد بر سر سر بریدنش جنجال هم غرورم شکست هم قلبم آن زمانی که دختری خسته از روی ناقه بر زمین افتاد دشت تاریک بود و رفت از حال
هجوم ِ موجِ بلا را به چشم خود دیدم غروبِ کرببلا را به چشم خود دیدم به سر زنان پیِ عمه به روی تل رفتم ذبیحِ دشتِ منا را به چشم خود دیدم میانِ آن همه نیزه به دست در گودال سنان ِبی سروپا را به چشم خود دیدم به زورِ نیزه زِرِه را ز تن در آوردند مُرَملٌ بدماء را به چشم خود دیدم زقتلگاه همه دستِ پُر که می رفتند به دوشِ خولی عبا را به چشم خود دیدم زمان حملة آن ده سوارِ تازه نفس غبارِ رویِ هوارا به چشم خود دیدم میانِ پنجة هر نعل تازه و میخش لباسِ خون ِ خدارا به چشم خود دیدم سلام بر بدنِ بی سری که عریان شد تنِ به خاک ،رها را به چشم خود دیدم میانِ طایفه ها رأسها که قسمت شد سرِهمه شهدا را به چشم خود دیدم عمو که خورد زمین رویِ حرمله واشد تمام واقعه هارا به چشم خود دیدم به پشتِ خیمه به دنبال ِ قبر اصغربود شکارِ رأسِ جدارا به چشم خود دیدم فرارِ دختری آتش گرفته در صحرا میانِ هلهله را به چشم خود دیدم گذشته از همه اینها به شهرِ بد نامان زمانِ قحطِ حیارا به چشم خود دیدم میانِ مجلسِ نامحرمان وبزمِ شراب ورودِ آل عبا را به چشم خوددیدم تَهِ پیالة خود را کنارِ سر می ریخت قمار وتشتِ طلا را به چشم خود دیدم ضریحِ صورتِ جدم دوباره ریخت به هم شتابِ چوبِ جفارا به چشم خود دیدم عزیز کردة زهرا کنیزِ مردم نیست اشارة دو سه تا را به چشمِ خود دیدم
هر سال عرفه دلم می‌گیره از هجر تو دم به دم می‌گیره آشفته و بی‌قرار و خسته بازم دلامونو غم می‌گیره توی شب غم سحر نیومد امید چشای تر نیومد بازم منم و چشم انتظاری خورشید من از سفر نیومد دلتنگی‌مو جمعه‌ها میارم تو محراب جمکران می‌بارم اما همه آرزومه آقا آخر رو پای تو سر بذارم لب تشنه ولی تشنه‌ی نورم احساس می‌کنم که از تو دورم باشه دل من شبیه سنگه اما برا تو سنگ صبورم دلخسته‌ام از فراق و غربت کاشکی دعاهام بشه اجابت کاشکی یه شب جمعه بیائی در سایه‌ی تو بریم زیارت وقتی تو حرم قیامتیه وقتی که شب زیارتیه آتیش می‌گیره دل از فراقش سهم دل من بی‌طاقتیه بی‌تاب بهشت عالمینم در حسرت بین‌الحرمینم دلتنگ طواف کربلا و دلتنگ زیارت حسینم روضه می‌گیره بوی گل یاس قلبم می‌شه غرق شور و احساس وقتی می‌شه حرف لب تشنه دل پر می‌زنه تا کف‌العباس
لبیک که در دل عرفات است و منایم لبیک که از خویش نمودند جدایم لبیک که سر تا به قدم محو خدایم لبیک که امروز ندانم به کجایم پرواز کنان زین قفس جسم ضعیفم گه در جبل الرحمه و گه مسجد خیفم آن وادی سوزنده که دل راهسپارش پیداست دو صد باغ گل از هر سرخارش دارند همه رنگ خدائی زعبارش هر کس به زبانی شده همصحبت یارش قومی به مناجات و گروهی به دعایند از خویش سفر کرده در آغوش خدایند این جا عرفات است و یا روح من آن جاست هم شده آتشکده هم دیده دو دریاست پای جبل الرّحمه یکی زمزمه بر پاست این زمزمه فریاد دل یوسف زهراست این سوز حسین است که خود بحر نجات است می سوزد و مشغول دعای عرفات است دیشب چه شبی و چه مبارک سحری بود ما غافل و در وادی مشعر خبری بود در محفل حجاج صفای دگری بود اشک شب و حال خوش و سوز جگری بود هر سوخته دل تا به سحر تاب و تبی داشت اما نتوان گفت که مهدی چه شبی داشت ای مشعریان دوش به مشعر که رسیدید آیا اثر از گمشدهۀ شیعه ندیدید؟ آیاد دل شب نالۀ مهدی نشنیدید آیا زگلستان رخش لاله نچیدید؟ آن گمشده مه تا به سحر شمع شما بود دیشب پسر فاطمه در جمع شما بود امروز به هر خیمه بگردید و بجوئید گرد گنه از آینۀ دیده بشوئید در داخل هر خیمه بگردید و بجوئید یابن الحسن از سوز دل خسته بگوئید شاید به منی چهرۀ دلدار ببینید از یار بخواهید رخ یار ببینید امروز که حجاج به صحرای منایند از خویش جدایند و در آغوش خدایند لب بسته سراپا همه سرگرم دعایند در ذکر خدا با نفس روح فزایند کردند پر از زمزمه و ناله منی را یک قافله بگرفته ره کرب و بلا را این قافله از عشق به جان سلسله دارند این قافله با قافله ها فاصله دارند این قافله جا در دل هر قافله دارند این قافله تا مسلخ خون هر وله دارند این قافله تا کعبۀ جان خانه بدوشند از خون گلو جامۀ احرام بپوشند هفتادو دو حاجی همه با رنگ خدائی از مکه برون گشته شده کربلائی از پیر و جوان در ره معشوق فدایی جسم و سرشان کرده زهم میل جدائی اصغر که پدر بوسه زند بر سرو رویش پیداست شهادت زسفیدی گلویش خیزید جوانان که علی اکبرتان رفت ریحانۀ ریحانۀ پیغمبرتان رفت از مکه سوی کرب و بلا رهبرتان رفت گوئید به اطفال علی اصغرتان رفت ای اهل منا شمع دل ناس کجا رفت از کعبه بپرسید که عبّاس کجا رفت ای اهل منی کعبه پر از نور و صفا بود دیروز حسین بن علی بین شما بود سیلاب سرشکش به رخ و گرم دعا بود از روز ازل کعبۀ او کرببلا بود امروز به هجرش همه گریان بنشینید فردا سر او را به سر نیزه ببینید در مکّه بپرسید ز زن های مدینه زینب به کجا رفت کجا رفت سکینه کلثوم چرا ناله برآورده ز سینه کو دختر مظلومۀ زهرای حزینه ای دخترکان یکسره با شیون و ناله خیزید و بپرسید کجا رفته سه ساله زین قافله روزی به مدینه خبر آید کرببلا و بلا زینب خونین جگر آید با آتش هفتادو دو داغ از سفر آید از منبر و محراب نبی ناله برآید تا حشر از این شعله بلرزد دل (میثم) تنها نه دل (میثم) جان همه عالم
در پیش تو از شرم ، آبم کرد کوفه من آبرو دارم خرابم كرد کوفه لبریز خون کردند رویم را ،عزیزم بردند اینجا آبرویم را عزیزم مجبور بودم بچه هایم را سپردم با دست خود دستِ حرامی ها سپردم باور نمی کردم مرا از پا درآورد من مرد بودم کوفه اشکم را درآورد باور نمی کردم برایم چال کندند اینجا برای کُشتنم گودال کندند من فکر می کردم وفا دارند افسوس ... یا لااقل قدری حیا دارند افسوس ... در کوچه هایش که غم یکریز دارد دیوار هایش سنگهای تیز دارد در شامِ کوفه آفتابت را نیاور جان علی اصغر ،ربابت را نیاور من فکر می کردم تو را چاره بیارند شش ماهه آید چند گهواره بیارند تا تَرکه های خیزران میسازد این شهر از چوب گهواره کمان میسازد این شهر کوفه هوایِ میهمانش را ندارد دندان که تاب خیزرانش را ندارد از شانه ات پایین نیاور دخترت را این راه پُر خار است جانش را ندارد در دست هم وزنِ تنش زنجیر دارند زنجیر تنگ است استخوانش را ندارد یک پا به ماه است آه همراهت، نیاریش یک پا به ماه است و توانش را ندارد ای وای از تیر سه شعبه بدتر اینکه جُز حرمله دستی کمانش را ندارد
دوباره آمده ام ، بنده ای گنهکارم... تمامِ آبرویم را به تو بدهکارم... قبول کن عملم را ، بضاعتم این است قبول دارم همیشه وبال و سَربارم... ببین نشسته ام حالا کنارِ سفره ی عشق شبیهِ ابر ، برای حسین میبارم... حسین یارِ من است و منم غلامِ حسین خوشا به حالِ منی که حسین شد یارم قسم به خونِ گلوی حسین ، یا اللّٰه! ببخش معصیتم را ، ببخش رفتارم اگر حسین نباشد ، کجا رَوَد دلِ من؟ که بی وجودِ گل فاطمه ، گرفتارم میان روضه دلم میرود همان جا که ، دو دست بر کمرش گفت : «ای علمدارم... بلند شو که سکینه عجیب مضطرب است بلند شو نفسم ، ای همه کس و کارم بلند شو ، کمرم تیر میکشد عباس... ببین که خنده کنان ، میدهند آزارم! صدای خواهرم از خیمه میرسد بَر گوش که ناله میزند: عباس... میر و سردارم»
(ع) 🔘🔘🔘109🔘🔘🔘 بند1⃣ مرغ دلم امشب شده ،مدینه زائر پر میزنه توی بقیع ،مثه یه طائر به سینه و سر میزنه ،از داغ و هجر یادگارکرب و بلا ،امام باقر .... این آقامون ،همدم اشک و گریه بوده او شاهدِ ،ظلم بنی امیه بوده همبازیه ،کودکیه رقیه بوده یه عمری سوخت ،یاد غم گلای پرپر یاد تن ،ارباًاربا علیه اکبر به روی نی ،دیده سرِ علیه اصغر آه و واویلا •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• بند2⃣ میسوزه کل بدنش از زهره کینه آتیش گرفته جیگرش میونه سینه یه عمره گریه کرده با داغه حسین و روضه ی غربت علی توی مدینه ...... ای وای من،روی تنش رده طنابه خاطره ی، کوفه و شام براش عذابه گریه کن ،روضه های بزم شرابه ناله میزد،یاد حسین با حاله مضطر چون دیده بود،تو بزم مِی یزید کافر با چوب میزد، رو لب و دندون مطهر آه و واویلا 💠💠💠1⃣0⃣9⃣💠💠💠 •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• (احسان)
روضه میخوانم از زبان کسی که خودش داغ کربلا دیده در حوالیِ قتلگاه حسین خولی و شمر بی حیا دیده باقرالعلم اینچنین فرمود جدّ ما را به پنج حربه زدند لشگری با تمام بی رحمی به غریبی هزار ضربه زدند یک نفر با هجوم شمشیرش عده ای با هزار سر نیزه بر تنش زخم بی شماره نشست تیر بر تیر نیزه در نیزه یوسف افتاد بین صدها گرگ پنجه هایی پلید چنگش زد آنکه بی تیر بود و بی نیزه از همان راه دور سنگش زد یوسف افتاد بی رمق در خاک پیش چشم اله و محبوبش بی حیایی رسید و با کینه زد به زخم حسین با چوبش دادِ زینب بلند شد اینجا: پسر مادر مرا نزنید تن صد چاک و بی دفاعش را دیگر اینگونه با عصا نزنید 🖋مجتبی شکریان
عبدالرضا محمدی: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم نوحه سنگین - شهادت امام محمد باقر علیه السلام - سبک قلبم پر از... حالا که شبِ شهادته حالا که وقتِ زیارته صحنِ خاکی تو خلوته دِلبرِ دلها صورت می ذاره رویِ خاکا می باره از غصه و غمها دو تا چشمِ مادرت زهرا گریونه آقا رویِ لبام روضه یِ دلِ بی قرارت یِه زائرم نداری کـنارِ مزارت نَفَس نَفَس می زنی به یاد بی کفنی این دَمِ آخر نمی ذاره چکمه شو رویِ سینه ت دشمنی غریب مادر وای غریب مادر حسین ۴ غریبونه روضه می خونه دلـمـو داره می سوزونه به یاد گوشه یِ ویرونه با آه و گریه نمـی ره از یادِ این آقا که دق کرد پایِ سرِ بابا پیشِ چشمِ شور شامیـّا عمه رقیه ابرِ بهاری میشه با گریه و ناله به یادِ شامِ بلا به یادِ سه ساله موی خاک آلوده و ... لباس پُردوده و ... مهمونِ تازه گریه یِ غَساله و ..‌. کبودیِ لاله و ... تشییع جنازه وای غریب مادر حسین ۴
🏴 علیهالسلام ➖➖➖➖➖➖➖ بند1 شده آواره دلشوره داره چشاش برای غربتت همش میباره جلوی انظار که میشه آزار با دست بسته بردنش میون انظار برگرد که... روی بوم خونه ها سنگه برگرد که... لشکری آماده جنگه برگرد که... تو ذهن کوفیا نیرنگه باشه بیا ولی تنها همش ی دورغه اونامه و امضا باشه بیا ولی آقا زینب رو نیاری میون نامردا حسین...وا... ➖➖➖➖➖➖➖ بند2 مسلم تنها میون اعدا به زیر لب میگه حسین نیا به اینجا کوچه پر درد کوفی نامرد با درهمی فروختنت مردم دلسرد برگرد که... دارن تو فکرشون جسارت برگرد که... شنیدم از حمله و غارت برگرد که... تو خون اینها نیست نجابت آقا خبرداری اینجا برای سر تو قرارایی دارن آقا شنییدی میخوان که برا علی اصغر سه شعبه بیارن حسین...وا... ➖➖➖➖➖➖➖ بند3 میترسم اما برای زن ها توکوچه بازاراش پره از چشم چرونا شدم چه حیرون وقتی که از اون شنیدم هی میگفت میخوام کنیز ارزون برگرد که... یکی قول گوشواره داده برگرد که... خنجر شمر شده اماده برگرد که... سنان برا قتل تو شاده برگرد جون بی بی زهرا میمیره سکینه تو بازار شام برگرد رقیه نبینه چوب و لب و دندون تو بزم حرام حسین...وا... ➖➖➖➖➖➖➖
❣﷽❣ 🍂 🍁 با غم و غربت شبای آه اومده بوی محرم میگن از راه اومده صدای یوسف از دل چاه اومده دادازغریبی2 (شکسته قلب عالم وآدم نشسته تو دلای ما ماتم)2 کشتن امام مارو باز با سم با سم کینه... آه ای مدینه... (تو این داغ، اگه بمیریمم کمه این شبها، شروع ماه ماتمه آی عشاق! محرمه محرمه)2 🍂‏ای آقا، شهید شام وکربلا (دلا میسوزه برا غربت شما2 برای قبر زار و خلوت شما چرا نمردیم تو شهادت شما ای وای بر ما صد وای بر ما)2 (با زهر کینه گشته ای مسموم ز غربتت زهرا شده مغموم مولای کربلائی مظلوم مظلوم و تنها... مانند زهرا...)2 (‏این شبها، بقیع تو اوج غربته قبر تو، مث همیشه خلوته با اینکه، امشب شب شهادته)2 🍂‏یامولا، شهید شام وکربلا دلا گرفته برای کرب وبلا رو لبمونه نوای کرب وبلا ما هم بشیم کاش فدای کرب و بلا فدای اکبر... فدای اصغر... (همونجایی که لاله شد پرپر2 شد پاره پاره مشک آب آور)2 از روی تل صدای وای مادر حسین غریبه2 شد زنده، دوباره روضه ی فدک2 شما و رقیه رو زدن کتک 🍂یامولا یا لیتنا کنا معک ◾️◾️◾️◾️◾️
بسم الله الرحمن الرحیم مناسب برا اول مجلس ‍ به مهرت یا حسین جان گلم را حق سرشته است نه تنها ذکر آدم که ذکرهرفرشته است حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب نبود آدم تو بودی دل ازعالم ربودی تو مقصود ازوجودی حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب بگریم درعزایت شده دل کربلایت بود دینم ولایت حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب شده کارم غم تو غم تو ماتم تو بنازم پرچم تو حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب تو محبوب خدایی عزیز مصطفایی ذبیحٌ بالقفایی حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب دل افروزی حسین جان ستم سوزی حسین جان تو پیروزی حسین جان حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب تو خود معنای عشقی تو خود مولای عشقی توسرتا پای عشقی حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب تو رمز و رازعشقی تو از آغازعشقی تو خود اعجازعشقی  حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب هرآنکس با تو پیوست دل ازغیر تو بگسست شد ازمیخانه ات مست حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب ندادی تن به ذلت تودادی درس عزت به هفتاد و دوملت حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب عیان کردی وفا را نشان دادی خدا را تو نوری ماسوا را حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب جهان مات از قیامت همیشه زنده نامت بَرَد زینب پیامت حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب شهامت چون برادر شجاعت را چو حیدر صبوری را چو مادر حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب چوکرد او خطبه آغاز جَرَسها ماند از آواز بکوفه کرد اعجاز حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب چراغ کاروانی پناه بی کسانی که زهرای زمانی حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب عزیز عالمینی به زهرا نورعینی به ذکر یا حسینی حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب حدیثت گر بخوانم بسوزد استخوانم نباشد در توانم  حسین آرام جانم، حسین روح و روانم حسین سالار زینب، حسین غمخوارزینب شعر از استاد هاشم شکوهی
4_5940444012413454021.mp3
7.91M
‍ هدیه به امام باقر صلوات واحد سنگین شهادت امام باقر شعر رضا نصابی به نفس حاج حسین امید علی گودال قتگاه و راس جدارو دیدم بدنه غرق به خون شهدا رو دیدم به زور نیزه زره را زتنش بیرون کرد ته گودال بدنه خون خدارو دیدم اقام اقام اقام صدای استخون و صدای سم مرکب گردو خاک و غبار روی هوارو دیدم غارت خودو علم غارت پیراهن را مشک پاره شده و دست جدارو دیدم اقام اقام اقام در لباس اسیری با دستای بسته من دور عمه سنان بی سر پارو دیدم یک نفر گفت کنیز و دلم و اتش زد توی بازارای شام قحط حیارو دیدم اقام اقام اقام رضا نصابی @majmaozakerine
تن بى سر شده چون بيکس و بى يار شود بازى دست اراذل سر بازار شود ترسم اين است بلايى که سر من امد بين گودال سر جسم تو تکرار شود پوشيه ،چادر، خلخال، النگو، معجر همه را کوفه نامرد خريدار شود من نديدم سر خونى نشده در اين شهر کودک و پير کسى وارد دربار شود سنگ از بام کند کار عمود اهن همه سرها به خدا مثل علمدار شود سر هر کوچه کمى از بدنم ريخته است خاک راه پسر حيدر کرار شود سر بر نيزه و سنگ و چقدر چشم چران دختر فاطمه بد جور گرفتار شود سر دروازه حسين منتظرات ميمانم تا که اى نيزه نشين لحظه ديدار شود حنجر پاره شده ارثيه ی پهلو شد نوک نيزه اثرش چون نوک مسمار شود قاسم نعمتی @rozeh_1
ای داد بیداد از غریبی از اسیری.. من‌ روی بام قصرم‌ و تو در‌مسیری من‌مَردم اما پیش هر نامرد رفتم آواره شب تا صبح با پادرد رفتم چه زود عهد خویش را با ما شکستند یاد حسن کردم نمازم‌ را شکستند نان تورا خوردند و دنبال یزیدند مثل علی من را به هرکوچه کشیدند این زخم لب این کاسه ها اصلا بهانه ست من تشنگی را دوست دارم‌ عاشقانه ست! اینها که میگفتند عبد‌ خانه زادند.. از شیعیان مخلص ابن زیادند.. با چوب دستی زد به لبهای کبودم اقا فقط من فکر لبهای تو بودم این‌قوم‌ از کینه دلی لبریز دارند در دستهاشان سنگهایی تیز دارند دادم عقیقم‌ را که فکر شر نباشند تا بعد ازین دنبال انگشتر نباشند خیلی مراقب باش این کوفه سراب است هرکوچه اش مثل بنی هاشم عذاب است پایین میوفتم‌ تا که تو پایین نیوفتی! از بام می افتم که تو از زین نیوفتی! من شمر را دیدم که‌ دنبال خطر بود چشمم به آن خنجر که بسته بر کمر بود آقا خلاصه من به جرم عشق مردم یاد تنور افتادم اصلا نان نخوردم.. سيدپورياهاشمي @rozeh_1
فریاد من ز گوشه ی دارالاماره است جسمم به روی خاک زمین پاره پاره است آقا نیا که کوفه پر از چشم بی حیاست اینجا نگاه هرزه سوی گوشواره است پُر می شود ورودی این شهر از جفا پیش اسیرِ خسته که بی یار و چاره است قومی که نیست عهد و وفا در مرامشان حرفی اگر زدند ز طعن و شراره است باید خبر دهم به صبا تا که بشنوی: کوفی به فکر غارت یک گاهواره است ترسم که زینبت به اسارت رود... نیا ترسم ز نیزه ای که به دست سواره است عریان چو می شود بدنی، زیر مرکب است بر روی نیزه همره تو شیرخواره است مسلم فدای معجر و موی مخدرات ذکرم "نیا حسین" به میخ قناره است کار فروش تیر زیاد است بین شان حرف کنیز و برده به اینجا هماره است یارب نوای من برسد بر پسر عمو شاید دگر نرسد نیزه در گلو علی احمدیان جنت @rozeh_1
پسرفاطمه افتاده ز پا یاور تو پیکرم باد به قربان سر و پیکر تو با تو اینقدر بگویم که دگر کوفه میا می زند موج؛دورویی،نشود باور تو کوچه هایش چقَدَر مثل مدینه تنگ است بود ذکر لب من نام خوش مادر تو جان زینب تو میا کاش ز ره برگردی بیم دارم به اسارت برود خواهر تو بعد تو نیّت این کوفی بی دین این است که بریزند به خیمه به سرِ دختر تو مثل تسبیح که پاره شود ازهم آقا ترسم آن است بریزد به زمین اکبر تو قصد دارند بخندند به زانو زدنت قصدشان است ببینند دوچشم تر تو خولی از بهر سرت نقشه کشیده برگرد قصد دارد که به خورجین بگذارد سر تو محمود اسدی(شائق) @rozeh_1
کوفه شد چشم و مرا گرم تماشا شده است یار بی یاور تو بی کس و تنها شده است بین این شهر زبانزد شده نیرنگ میا صحبت از غارت انگشترت آقا شده است قدر یک دشت به همراه عبا داشته باش سخن از ریختن یوسف لیلا شده است من ازآن خنده ی تلخ عدویت دانستم کز برای سر شش ماهه چه غوغا شده است نعل تازه به سم مرکبشان می کوبند صحبت از تنگی گودال در اینجا شده است تا که طفل تو نرفته به کنیزی برگرد حرف نامحرم و دردانه ی نوپا شده است مثل آن کوچه که زهرای جوان گیر افتاد مسلم آزرده در این کوچه چو زهرا شده است من شنیدم که به دیوار سر فاطمه خورد در دلم روضه ی صدیقه ی کبرا شده است محمود اسدی @rozeh_1
شبیه ابر بهاری به ناله می بارم صدای قافله ات را به گوش دل دارم شنیده ام که مسیرت عوض شده داری به سمت کرب و بلا می روی و می باری کنار اکبر و عباس و قاسمت بودی چقدر دل نگران محارمت بودی به چشم می خورد از دور نیزه ها انگار به پای زینبت افتاده لرزه ها انگار به دشت کرب و بلا بوی سیب می پیچد صدای ناله و آهی غریب می پیچد حذر کن از سفر کربلا بیا برگرد ببین سکینه و حال رقیه را برگرد سه شعبه های مهیبی برایت آوردند چه نیزه های عجیبی برایت آوردند چه نقشه های پلیدی کشیده اند اینها برای پیرهن پاره یوسف زهرا سرت حواله ی سر نیزه ها در این صحرا تنت به نعل ستوران مقطع الاعضاء زدند بر تن تو با هزار و صد حربه جدا شده سر تو با دوازده ضربه چه شد که این همه از هم تنت گسست اینجا چقدر روی زمین استخوان شکست اینجا مسعود اکثیری @rozeh_1
الهی کام ناکامان بر آید شب هجران بیماران سر آید غم تنهایی و درد جدایی ز هر درد و غمی غصه سر آید ◀️امروز دل بده با هم بریم مدینه ـ در خونهٔ دختر غریب ابی عبدالله ـ آی دختر دارا ـ یتیم دارا ـ خدا نکنه دختر چشم انتظار بابا باشه ـ لحظه به لحظه چشمش به دَره گفت خدایا رحم کن بر حال زارم که عمر رفته بار دیگر آید ز دشت کربلا سوی مدینه دوباره ناله پیغمبر آید آخ منو وصل پدر هیهات هیهات مرا کی اینجا دست یاور آید که عباس آن عموی تاجُ دارم چو اکبر نوجوان از در درآید قربون اون دختری که تو مدینه چشم انتظار بابا حسینش بود ـ کی میشه بابام بر گرده ـ دلم تنگه بابا ـ خدا نکنه بابایی سفر بره دیر کنه ـ خدا نکنه اتفاق برا عزیز کرده ات بیفته (ای بابا) ◀️(اینو بگم برا اون کسایی که داغ بابا دیدن) آخ دخترا قدر بابا رو بدونید درد بی پدریُ نمیدونید هر کسی بابا داره غم نداره چیزی توی این جهان کم نداره الهی هر کی سفر کرده داره کسی براش خبر بد نیاره ⬅️بیاد اون دختری که وقتی کاروان میخواست بره مدینه ـ میخواستن از مدینه بیرون بیان همه دور بسترشو گرفتن ـ بابا حسینش اومد ـ عمو عباسش اومد ـ عمه جانش زیصلمد ـ همه دور لستر جمع شدن ـ همه دارن خداحافظی میکنن ـ دیدن فاطمه صغری داره غریبانه گریه میکنه .... شاید درد دلش این بوده باشه بابا جون منو همراه کاروان ببرید(عزیز دلم راه دوره تو مریضه ای) ـ عمه زینب دلم میخواد همراه کاروان بیام عمه ـ منو اینجا نزارید ـ ... امان امان صدا زد میخواید برید برید اما منو از حالُ روزتون با خبر کنید ⬅️دختری را که پدر در سفر است روز و شب چشم امیدش به در است هر صدایی که ز در می آید به گمانش که پدر می آید همه کوشند ز بیگانه و خویش پی دلجویی آن طفل پریش ⏪امان از اون لحظه ای که خبر دار شد دیگه بابا نداره خبر شهادت بابا براش آوردن امان از اون لحظه ای که صدا زدن فاطمه جان بی برادر شدی نبودی تو کربلا هر طرف بدن علی اکبر و بابات گرفت یه طرف دیگه رو زمین می اومد....... آخ پدرت بی کسُ بی یاور بود تک و تنها به سر نعش علی اکبر بود همه سهل است ز یک واقعه خون است دل من خاک غم بر سر من باد ز گفتن خجلم (چی شده مگه چه خبر برام آوردی الهی خبر بد برات نیارن) فاش گویم پدرت از ستم شمر سنان کشته شد با لب عطشان به لب آب روان
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 سايباني براي خاک بقيع حائلي بين آفتاب آن جا بوي غربت هزار سالي هست که از آن خاک مي رود بالا غم ميان دلم چو زائر شد غصه دار امام باقر شد * زهر دادند عمق جانت را تيره کردند آسمانت را و گرفتند با شراب زهر قوت دست مهربانت را مگر آن چشم ها نمي ديدند بال پرواز بي کرانت را دم آخر مرور مي کردي روضه ي درد بي امانت را به خدا چشم هاي تو مي ديد رخ نيلي عمه جانت را داغ بازار شام يادت بود بارش سنگ بام قوم يهود * در ميان شلوغي و فرياد بين آشوب شهر سنگ آباد وقت آغاز سنگ باران ها عمه زينب نجاتمان مي داد پيش چشم رباب بي کودک پيش باباي بي کسم سجاد تازيانه به هر طرف مي برد کودکان را چو کاه بر روي باد ديدم آنجا تمام غم ها را زخم زنجير پاي بابا را * امام باقر (ع) روضه 🔻🔻🔻🔻🔻 🌐 https://www.beharalashar.ir 🔺🔺🔺🔺🔺 💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 @beharalashar
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 شبانه آمده ام در حرم طواف کنم شبانه آمده ام شاید اعتراف کنم چه سال ها که سپردم به دست ایّام ات چه روزها که پریشان گذشتم از نام ات چقدر در گذر از سامرا گذر کردم چقدر راه تو را از تو دورتر کردم! فقط شمایل تو دور اِن یکادم بود فقط امام دهم بودن ات به یادم بود! که ناگهان تب یک ماجرا دچارم کرد که غافلی ز تو برگشته هوشیارم کرد! نشستم و غم دوری بهانه دستم داد غریبی ات به زمینم زد و شکستم داد *** دخیل بسته ام ات با دلی که مجنون است ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است بگو مرا به غم عشق مبتلا کردی بگو که حاجت این بنده را روا کردی به دل شکستگی ام یک نظر کنی کافی ست لبی به خواندن این شعر تر کنی کافی ست جهان به یاد تو با یک اشاره می سوزد همین که قلب مرا شعله ور کنی کافی ست تو خالصانه ترین لحظه ی دعای منی به قدّ قطره ی اشکی اثر کنی کافی ست ببین که تشنه ی قدری هدایتم آقا مرا به نام خودت مفتخر کنی کافی ست! زمانه خانه ی باطل شده ست بعد از تو جهان پر از متوکّل شده ست بعد از تو! چه بغض ها که در این بارگاه زندانی ست چه ناله ها که پر از عقده های پنهانی ست مناره های تو با غـــــم کنار می آیند دوباره از ســــفر انفجار می آیند! دوباره دامن این شهر شعله ور شده است کبوتر حرم ات راهی سفر شده است پناه می برم از غم به صحن آرام ات به جایگاه هزاران شهید گمنام ات! قلم رسیده به جایی که بی رمق شده است غم ات حکایتی از سوره ی فلق شده است!1 چه سنگ ها که دل ات را شکسته می خواهند که عاشقان تو را دست بسته می خواهند مرا مباد غم ات لحظه ای رها بکند دلا بسوز که سوز تو کارها بکند دلا بسوز که آتش به روی دین زده اند که عشق را سرِ هر کوچه بر زمین زده اند شب است و ماه به دامان چاه افتاده شب است و کوچه به روزی سیاه افتاده شب است و پنجره های همیشه خاموش اش شب است و غربت مردی نشسته بر دوش اش چه مردی؟! آینه ی دلشکسته ای از نور نشسته زل زده در چشم آسمان از دور نشسته بر تلی از دردهای بی حـــدّش نشسته سر بگذارد به دامــــن جـــدّش نشسته تا ببرد با غـــــرور نام ات را رسانده اند به دست اش جهان سلام ات را تو برگزیده، تو ناصِح، تو هادی النّوری2 و مانده تا به زبان آورد کدام ات را! چنان شبیه به پیغمبری که در دل او بنا نهاده خدا مسجدالحرام ات را!3 به پایت آمده سوگند می خورد روزی بگیرد از شب این ظلم انتقام ات را! فضای صحن تو امشب غمی نهان دارد تمام مقبره ات بوی جمکران دارد! روا نباشد از اینجا غریب برگردم که از شفاعتتان بی نصیب برگردم مرا همین منِ مست از گناه مگذارید مرا به حال خودم بی پناه مگذارید... شاعر : زهرا شعبانی امام هادی (ع) مدح 🔻🔻🔻🔻🔻 🌐 https://www.beharalashar.ir 🔺🔺🔺🔺🔺 💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 @beharalashar