ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقیقُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَهُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ .. #شرح_نهج‌البلاغه #گزیدۀ_شب_پانزدهم #سیمای_استانی_همدان #نهج‌البلاغه(۱۰) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

عمر گران می‌گذرد .. وقــت را غنیـمت دان آن قـــدر کــه بتـوانــی حاصل از حیات ای‌جان، این دم است تا دانی رمضان از ایستگاه نیمه رد شد و من، به گذر عمر می‌اندیشم؛ به اینکه با شتاب می‌رود و به آدمی مجال نمی‌دهد. در ذهنم سخن جناب زکریا(ع) می‌درخشد که از پیری‌اش می‌گوید؛ وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا!(مریم/۴) بسیاری از مترجمان این عبارت را بدین‌گونه به فارسی برگردانده‌اند: «شعله پیری سرم را فرا گرفته است.» استاد خرمشاهی هم با سلیقه تمام ترجمه کرده: «برف پیری بر سرم نشسته است.» معرکه این دو تابلو در ذهنم برپاست، «برف پیری» یا «شعله پیری؟» در جستجوی واژه «شعله»، در لغت‌نامه دیدم فیروزآبادی در قاموس نوشته است: سپیدی دم اسب! «وَاشْتَعَلَ الرَّأْس»، یعنی سپیدی پیری سر را فراگرفته است .. همان که خرمشاهی ترجمه کرد: برف پیری بر سر نشسته است. به قول خواجه: قدر وقت اَر نشناسد و دل و کاری نکند بس خجـالت که ازین حـاصـل ایام بـرد برای نسل ما که همچون رمضان سال ۱۴۰۲ نیمۀ دوم عمر خود را می‌گذراند و آرام آرام برف پیری بر سرش در حال نشستن است، این رمضان، روزها و لحظات‌اش، بیدار باش غریبی‌ است که باید قدرش را بدانیم. قدر سکوت و پیشانی بلند و لبخندهای این ماه تابان را. خداوند را می‌خوانم تا برکاتش را بر ما و بر همۀ درگذشتگان که این رمضان را ندیدند فرو فرستاده، بر استقامت‌ ما بیفزاید و جان‌ ما را از اسارت تن رهایی بخشد! باری، حریف عشق تو بودم، چو ماه نو بودی کنون که ماه تمامی نظـر دریغ مـدار .. ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. راستی حسرت تو را خوردن که روزه را باطل نمی‌کند .. می‌کند؟! https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. حکمت ۲۱: عوامل ناکامی بخش اول: ترس #شرح_نهج‌البلاغه #گزیدۀ_شب_شانزدهم #سیمای_استانی_همدان #نهج‌البلاغه(۱۱) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. در تلخی این حماقت‌های پرتکرار! مرگ هرکسی دردناک است؛ اما اگر این مرگ مربوط به فرد شناخته شده، یا چهره‌ای خاطره‌ساز باشد، دردناک‌تر هم می‌شود. حال اگر آن چهره، مرگی انتخابی و خودخواسته و نکوهیده داشته باشد، تلخی آن چند برابر می‌شود؛ مرگی چنین که نه رفتاری شجاعانه و قابل تحسین، بلکه کنشی از سر ضعفِ شخصیت، روان و ایمان فرد است. اما این تلخی، وقتی تلخ‌تر از زهر می‌شود که ماجرای مرگ آن شخص مبدل به «موج» علیه وطن می‌شود تا حماقت سلبریتی‌هایی مثل #رضا_کیانیان سوار بر آن شود. این واقعیت است که یک رقابت بین سلبریتی‌ها وجود دارد که هر کس علیه کشور و نظام سیاسی آن تندتر بنویسد و یا فحشش آبدارتر باشد مردمی‌تر به شمار می‌رود! حرص و ولع سلبریتی‌ها در پیش قدم بودن برای اظهار نظر دربارۀ هر رخداد ریز و درشتی از همین جهت است. از كسی شنيده بودم «فقط انگل‌ها به جهل و تعصب توده دامن می‌زنند». انگل‌ها موجوديت قابل ذكری ندارند. آنها از جهل و تأیید عوام ارتزاق می‌كنند. حيات آنها بالعرض است و تا وقتی محملی برای رواج جهل باشد، به حيات‌شان ادامه می‌دهند. پرواضح که کیانیان و امثال او هر چقدر هوش بازیگری و #هوش_هیجانی خوبی داشته و در آن ماهر باشند، در #هوش_سیاسی و اجتماعی تعطیل‌ و مرخص‌اند! متأسفانه این روزها، هم باید تلخی فقدان خالق «قصه‌های مجید» را تحمل کرد و هم تلخی حماقت این جماعت موج سوار و کاسب مرگ و امیدکش و انگل صفت را .. ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. در جهان کمیت‌گرای امروز، کمتر کسی پیدا می‌شود که زندگی خود را ارزشمند و معنادار بداند. اغلب به دنبال محاسبۀ ارزش اقتصادی چیزها هستیم و «هنر» و «فلسفه» را به عنوان امری بی‌فایده تمسخر می‌کنیم. اما کسانی هستند که با همین دو چیز، به توانایی معنادار و لذت‌بخش کردن زندگی مجهز شده‌اند .. بیست فروردین، سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم و روز هنر انقلاب‌اسلامی .. #آوینی #سید_مرتضی_آوینی #روز_هنر_انقلاب_اسلامی ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. أَسْهِرُوا عُيُونَكُمْ وَ اَضْمِرُوا بُطُونَكُمْ.‌. وَ خُذُوا مِنْ أَجْسَادِكُمْ فَجُودُوا بِهَا عَلَى أَنْفُسِكُمْ وَ لَا تَبْخَلُوا بِهَا عَنْهَا (فرازی از خطبۀ۱۸۳ نهج‌البلاغه) شب هنگام چشمان خود را بيدار داريد و شكم‌هاى خود را لاغر نماييد و از بدن‌های خود بگیرید و به جان‌هاى خود ببخشيد و در اين گرفتن و دادن بخل مورزيد. #شرح_نهج‌البلاغه #گزیدۀ_روز_هجدهم #سیمای_استانی_همدان #نهج‌البلاغه(۱۲) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. جمع مستان قدر، شب سرمستان و زنده‌دلانِ سوخته‌جان است و نه، شب‌بیدارانِ آداب‌دان. شب اهل باخت است و نه شناخت: «خُنُک آن قماربازی که بباخت هرچه بودش»! آنچه حقیقت و گوهر دیانت است و آنچه خدا به آن نظر دارد، همان جانِ سوخته و نیت افروخته و دلِ باخته است: إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَنْظُرُ إِلَى أَعْمَالِكُمْ وَ إِنَّمَا يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ نِيَّاتِكُم. در چنین فرخنده شبی و مبارک سحری فیض نیایش یک سوخته‌جان از هزار پیرو آداب‌دان افزون‌تر است. شب‌قدر و رسالت آن را نباید [صرفاً] در «همهمه» و در اجرای مناسک خلاصه کرد، و از «زمزمه» و سوز ذکر و درد عشق و خلوت و فراغت و بی‌هوشی غفلت ورزید. به قول خواجه‌شیراز: تسبیــح و خـــرقه، لذت مستی نبخشدت همت در این عمل، طلب از مِی فروش کن بر هوشمند سلسله تنهــا ننهاد دست عشق خــواهی که زلف یار کشی ترک هوش کن می‌شود میان باهوشان بود و ترک هوش کرد؛ می‌توان بین آدم‌ها بود و از همه کس رها بود. برپایی مراسم و اجرای مناسک متاع بازار «دین‌نمایی» و حتی گاه «فضل‌فروشی» است، کارکردش تا لب گور است و انشاءالله که ماجور حق، اما آن نیست که در چنین شبی خدای رحمان از آدمیان می‌طلبد؛ کارشناسان ماهرِ آن جهانی دل را می‌خرند نه گِل را: اندر آن بازار کـه اهـــل محشـــــــرند حسِّ مِس را چون حِسِ زَر کی خرند صـــد جــــوال زر بیـــاری ای غنـــــی حــق بگـویـد «دل» بیــار ای منحنــی ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. 🔻۱۹ رمضان به نام «#روز_نهج‌البلاغه» نامگذاری شده است، اما مظلومیت و مهجوریت این کتاب را در همین رمضان و در این ویدئوی «محمود کریمی» ببینید! 🔻حقا و حقیقتاً ماجرای ما و علی(ع) و میراث او، ماجرای تلخی است. ما سال‌هاست که بیگانگی خودمان از مرام علی(ع) را زیر خروارها مدح و ستایش دفن کرده‌ایم. نصیب امروز ما از علی(ع)، جز مدح و نعت و جشن و عزا، چیست؟ 🔻ما برای غم‌های علی(ع) اشک می‌ریزیم و نامش را بر فرزندان خود می‌نهیم و در عزایش سیه می‌پوشیم و زنجیر می‌زنیم؛ اما به تیغ تأویل و تبعیض، مرامش را هزارپاره کرده‌ایم و از هر پاره سندی ساخته‌ایم برای گفتارها و رفتارهای خود! 🔻ما به علی(ع) جفا کرده‌ایم؛ چون دفتر زندگی‌اش را اوراق کرده‌ایم و هر روز هر ورقی را که به کارمان آید، برمی‌گیریم و همان را برای خلایق می‌خوانیم و باقی را برای روز مبادا نگه می‌داریم یا بر دهان کسی می‌کوبیم که برگی از آن را بر خلاف مصلحت ما خوانده است!! 🔻تیغی که فرق علی(ع) را شکافت، هنوز عریان است و بر بالای سر علی(ع) همچنان می‌رقصد. از در و دیوار، حیله‌های پسر عاص می‌بارد و قساوت‌های فرزند ملجم و برخی از مسؤلان و مدیرانی که نام علی(ع) را می‌پرستند و مرامش را نه. و .. روشن است که: نـام فـروردین نیارد گل بـه بـاغ خانه کی روشن کند نام چراغ؟! #نهج‌البلاغه(۱۳) ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. قصۀ آن «مرد»! 🔻امشب نام «مردی» بر طاق عرش نشسته، می‌درخشد و کروبیان قدس بر او نوحه سر می‌دهند که هیچ ‌یک از افعال و اقوالش برای آسودگی تن و راحتی جسم نبود؛ مردی که به‌ واقع از قدرت و میری پرهیز داشت، مگر آنکه احقاق حقی کند و ظلم ظالمی را ریشه کن سازد: آنکه تن را او بدین‌ سان پی کَند حرص میری و خلافت کی کند؟ 🔻مردی که هیچ‌گاه پا از گلیم انصاف بیرون نگذاشت و عیب دوست و حُسن دشمن را باهم دید. کاه دیگری را کوه نکرد و دروغ خود را پشت قبالۀ مصلحت نیانداخت و راست دیگری را فریب نخواند. 🔻مردی که اگرچه گوی تقوی از فرشتگان ربود و در سیر، ماه را مات خود کرد و دین، از دینداری او رشک خورد و مقدس بود، اما هیچ‌گاه مقدس‌نمایی نکرد. 🔻مردی که می‌دانست سفره دنیا پهن است، حتی برای کسی که بعدها قاتل‌اش می‌شود. حقوق آدمیان را بر حق بودن آنان معلق نکرد. همه را دوست داشت اگرچه از اندیشه‌ برخی بیزار بود. سر کسی را بی‌دلیل نشکست اگر چه با آنچه او در سر داشت دشمن بود، پشت پردۀ هیچ‌کس را نجویید و نقد انگیزه را جانشین نقد اندیشه نکرد. 🔻مردی که آب دهان عَمر را تاب آورد اما تیغ خشم از نیام انتقام بر نیاورد. بر خلیفه دوم چهره برافروخت که چرا در دادگاهش او را به کُنیه صدا زده و طرف دیگر که یک مرد یهودی بود را به اسم خوانده است؛ ابوالاسود دوئلی بزرگ شهر بصره و مداح و یار وفادار و فاضل خودش را تنها یک روز پس از انتصاب، از منصب قضاوت به زیر کشید که چرا صدایش اندکی از صدای متهم بالاتر رفته بود! و اینکه ... تا قیامت گر بگویم زین کلام صد قیامت بگذرد وین ناتمام 🔻آری، او کسی است که پس از قرن‌ها نام مهربان و بزرگش، این شب‌ها دل ميليون‌ها‌ انسان فضیلت‌‌خواه و شریف را ماتم‌زده و سوگوار خود کرده است. ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e

. زندگی پس از زندگی .. زمانی بود که «مرگ»، برای‌مان حکم نهیبِ پرمهیب و ویرانگری را داشت که حتی تصورش مثل آوار بر سرمان خراب می‌شد؛ صدای بلندی که همه صداها را خاموش می‌کرد؛ تازیانۀ سیاهی که بدن‌مان را کبود می‌کرد. اما برنامه «زندگی پس از زندگی» با همت جناب عباس موزون و رسالت و روایت همۀ تجربه‌گران نزدیک به مرگش، اکنون پیغامبری است مبعوث شده برای زندگان تا به یاد آنان آورد کوچکی و حقارت دنیا را، بی‌اهمیتی رنج‌ها و غم‌ها و دل‌خوری‌ها را. و گوش‌زد کند زیبایی دل‌گرمی‌ها و فرصت‌ها و دلدادگی‌ها را و با شکوهی مرگ و آسانی رفتن را اگر واقف منزل باشیم! این برنامه اگر پیامی دارد، جز این نیست که از ذهن و ضمیر خود فرو ریزید غمِ بودن و نبودن را، بهانه‌ای بیابید برای در آغوش گرفتن یکدیگر و دل قوی دارید برای شستشوی روح‌تان، برای تولدی دوباره را .. آری، برنامۀ «زندگی پس از زندگی» به یادمان می‌آورد کوچکی آنچه بزرگ می‌پنداشتیم و بی‌مثال و جایگزین بودن آنچه بی‌مقدار بود در چشم‌هایمان. این برنامه حکم بیداری دارد، وقتی خواب‌ها سنگین است. #زندگی_پس_از_زندگی #دکتر_عباس_موزون #تجربه_نزدیک_به_مرگ ✍️ #علی_خسروی| 👇 https://eitaa.com/joinchat/1114308842C98432b593e