بسم الله 🔵عمل کردن به قرآن کافی نیست؟! امیرالمومنین علیه السلام در یکی از آخرین سخنرانی‌هایش با یادکرد یاران نزدیکش، فرموده است: أَوِّهِ عَلَى إِخْوَانِيَ الَّذِينَ تَلَوُا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوهُ ...#خطبه_183 ای دریغا از برادرانم که قرآن را مى‏خواندند و خوب به كار مى‌بستند... #کلمه_إحکام در این فراز از خطبه معنای لطیفی دارد. برای درک این معنای لطیف، دونکته باید مورد دقت قرار بگیرد: نخستین نکته این است که شهر #کوفه به مثابه‌ی یک دارالقرآن بزرگ، پر از #قاریان قرآن بود! حضرت در چنین فضایی به یاد سرداران بزرگی مانند عمار و مالک و ... افتاده بود و به #قاریان_کوفه هم #تعریض میزد که آنچه مهم است "اِحکام القرآن" است نه #قرائت_قرآن. دومین نکته‌ نیز این است حضرت نمی‌فرمود برادران من به قرآن عمل می‌کردند بلکه می‌فرمود: قرآن را تلاوت می‌کردند و آن را «إحکام» می‌کردند (تَلَوُا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوهُ). إحکام مصدر باب افعال به معنای کاری را متقن و درست و کما هو حقه انجام دادن است.( أَحْكَمَ الأَمر: أَتقنه). قرآن را درست و کما هو حقه به کار گرفتن به چه معنایی است؟ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #با_معارف_نهج،شماره169 https://eitaa.com/banahjolbalaghe