eitaa logo
با نهج البلاغه
3هزار دنبال‌کننده
197 عکس
51 ویدیو
22 فایل
رسیدن به نهج البلاغه هدف نیست، هنر آن است که از دروازه نهج البلاغه بگذریم و به صاحب نهج البلاغه برسیم. کانال با نهج البلاغه فرصتی است برای تامل در نهج البلاغه و آرزویی است برای رسیدن به او. ادمین تبادلات: @sardar_1313 ادمین کانال: @ashaiery
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله 📝📝نقد ترجمه، ارسالی از طرف اعضای کانال «إِذَا قَلَّ أَهْلُ الْفَضْلِ هَلَكَ أَهْلُ التَّجَمُّلِ» () 🌾🍃🌾🌹 چنانکه جناب آقای سید حسین ایرانی از فاضلان حوزه‌ی مشهد، درباره حدیث شریفِ «إِذَا قَلَّ أَهْلُ الْفَضْلِ هَلَكَ أَهْلُ التَّجَمُّلِ» (غرر الحکم) نوشته‌اند، بسیاری از مترجمان گمان کرده‌اند منظور از اهل تجمل بودن، آراستگی و زیبایی است در حالی که منظور از «فقیر اهل تجمل» فقیر آبرومندی است که تعفّف به خرج داده و صورت خود را با سیلی سرخ نگاه می‌دارد. 🔷🔷دقت ایشان دقت ستایش‌برانگیزی است. کلمه «اهل تجمل» درباره فقیران کلمه آشنایی است. در علم فقه هم در ابواب زکات، بین فقیری که معروف به فقر است و فقیری که اهل تجمل و تعفف است فرق نهاده اند و گفته اند منظور از اهل تجمل همین فقیرانی هستند که اهل تعفف هستند و شانشان اقتضا میکند که صدقات حقیر و پست به آنها داده نشود در ذیل آیه «ما تنفقوا من خیر...» هم برخی مفسران کلمه اهل تجمل را آورده‌اند. 👈از نظر جناب آقای سید حسین ایرانی، معنای حدیث شریف این است که: هر گاه اهل بذل و بخشش کم شوند، فقرایی که صورت خود را با سیلی سرخ کرده امّا اظهار فقر نمیکنند، به خاطر عدم رسیدگی، هلاک میشوند. 🔵پیشنهاد ایشان این بود که این حدیث شریف به یکی از صورت‌های زیر ترجمه شود:⏬ 1⃣چون بخشندگان اندک گردند تنگدستان صبرپیشه نابود شوند. 2⃣وقتی بخشندگان کم شوند، فقیرانی که اظهار حاجت نمیکنند، نابود میشوند. 3⃣آن گاه که اهل بخشش رو به اندکی گذارند، آنانکه صورت به سیلی سرخ داشته اند، جان میسپارند. شماره 13 @banahjolbalaghe
بسم الله 📝📝نقد ارسالی از خوانندگان جناب آقای امید مؤذنی از خوانندگان کانال درباره پست فوق👆 ( ، شماره 1) متن زیر را برایمان نوشته اند: ✍سلام علیکم🌹🌹 با سپاس از زحمات ارجمند شما در کانال گرانقدر با نهج‌البلاغة. درباره نکته دقیقی که راجع به روایت «ازجر المسیء...» فرمودید تعدادی از معاجم را بررسی کردم. ظاهرا در معنای کلمه زجر سه ضابط معنایی وجود دارد که توجه به این سه ضابطه، لطافت این تعبیر در بیان امیربیان را بیشتر نشان می‌دهد: ١ـ بازداشتن ٢ـ بیانی و کلامی بودن بازداری (به خلاف مثلا منع که ممکن است با فعل باشد از این رو به نهی شبیه‌تر است تا منع یا ردع یا درء) ٣ـ شدید بودن یا بلند بودن یا رسا بودن (این مقدار در التحقیق و مجمع البحرین به صراحت آمده با استعمالات سایر لغت‌نامه‌ها هم آشکارتر می‌شود) ◀️بنابراین به نظر می‌رسد برای معادل سازی شاید واژه‌ای مانند «نهیب زدن» برای این روایت مناسب‌تر باشد. ازسویی از آنجاکه ثواب نیز بهتر است مطابق استعمال شایع مصدر «أثاب» ترجمه نشود، لذا چنین ترجمه‌ای پیشنهاد می‌شود: 👈با پاداش نیکوکار بر بدکار نهیب بزن. 🔷گویی چنان‌که سگ را با «چخ» نهیب می‌زنند تا نزدیک نشود، برای بدکار نیز پاداش نیکوکار چنان سخنی است که او را از انجام بدی بازمی‌دارد. امیدوارم از اصلاح و تبیین بدفهمی‌های احتمالی بنده، دریغ نفرمایید. التماس دعا شماره 14 https://telegram.me/banahjolbalaghe