انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۵) 🌴 امامت یعنی همان اوج معنای مطلوب اداره جامعه در مقابل انواع و اقسام مدیریت های جامعه که از ضعف ها و شهوات و نخوت و فزون طلبی انسانی سرچشمه می گیرد. 🌴 اسلام، شیوه و نسخه امامت را به بشریت ارائه می کند. یعنی اینکه یک انسان، هم دلش از فیض الهی سرشار و لبریز باشد هم معارف دین را بشناسد و بفهمد -یعنی راه درست را تشخیص دهد- هم دارای قدرت عملکرد باشد -که «یا یحیی خذالکتاب بقوة»- هم جان و خواست و زندگی شخصی برایش حائز اهمیت نباشد اما جان و زندگی و سعادت انسان ها برای او همه چیز باشد؛ که امیرالمومنین در کمتر از پنج سال حکومت خود، این را در عمل نشان داد. 🌴 شما می بینید که مدت کوتاه کمتر از پنج سال حکومت امیرالمومنین به عنوان یک نمونه و الگو و چیزی که بشریت آن را هرگز فراموش نخواهد کرد در طول قرن ها همچنان می درخشد و باقی مانده است. این نتیجه درس و معنا و تفسیر واقعه غدیر است. 🌴 واژه امامت که در اصل به معنای مطلق پیشوایی است، در فرهنگ اسلامی بیشتر بر مصداق خاصی از آن اطلاق می گردد و آن پیشوایی و رهبری در شئون اجتماعی است؛ چه فکری و چه سیاسی. هر جا از قرآن که مشتقات واژه امامت -مانند امام و ائمه- به کار رفته ناظر به همین معنای خاص یعنی پیشوایی امت است. پیشوایی فکری، پیشوایی سیاسی و یا هر دو, پس از رحلت پیامبر و انشعاب فکری و سیاسی مسلمانان که به چند فرقه شدن پیروان اسلام انجامید، از آنجا که نکته اصلی خلافت را مسئله رهبری سیاسی امت تشکیل می داده و واژه امامت و امام سرنوشت ویژه ای پیدا کرد بیش از هر معنای دیگری در مفهوم «رهبری سیاسی» به کار رفت و کم کم معانی دیگر، تحت الشعاع این معنا قرار گرفت؛ به طوری که وقتی در قرن دوم هجری، مکاتب کلامی اسلام یکی پس از دیگری به وجود آمد و گرایش های گوناگون اسلامی را به صورت ایدئولوژی ها و‌مکتب های مرزبندی شده و مشخص درآورد یکی از مسائل مهم همه این مکتب ها را مسئله امامت تشکیل می داد که به معنای رهبری سیاسی بود. در این مسئله، معمولا از شرایط و خصوصیات امام -یعنی حاکم و زمامدار جامعه- سخن می رفت و هر گروه را در این باره عقیده و سخنی بود. 🌴 در مکتب تشیع -که از نظر پیروانش اصلی ترین جریان فکری اسلام است- امامت به همین معنا گرفته می شد و نظریه آن مکتب درباره امام، بدین گونه خلاصه می گشت که امام و زمامدار سیاسی جامعه اسلامی باید از سوی خدا معین و به وسیله پیامبر معرفی شده باشد و باید رهبر فکری و مفسر قرآن و آگاه از همه رموز و دقایق دین باشد و باید پاک و معصوم و مبرا از هر عیب و نقیصه خَلقی و خُلقی و نسبی باشد و باید از دودمانی پاک و پاکدامن تولد یافته باشد و باید و باید... و بدینگونه امامت که در عرف مسلمانان قرن اول و دوم به معنای رهبری سیاسی بود در عرف خاص شیعیان به جز رهبری سیاسی، رهبری فکری و اخلاقی را نیز در مفهوم خود فرا گرفت. هنگامی که شیعه کسی را به عنوان امام می شناخت، نه تنها اداره امور اجتماعی، که راهنمایی و ارشاد فکری و آموزش دینی و تصفیه و تزکیه اخلاقی را نیز از او انتظار می برد و اگر این وظایف از او ساخته نبود او را به عنوان «امام‌ به حق» نمی شناخت و به حسن اداره سیاسی و قدرت نمایی نظامی و سلحشوری و کشورگشایی -که در نظر دیگران معیارهای بسنده ای به شما می آمد- قناعت نمی ورزید. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۶) 🌴 بنابر تلقی شیعه از مفهوم امامت، امام یک جامعه همان قدرت فائقه ای ال ست که حرکت جمعی و‌ منش فردی افراد آن جامعه را توجیه و رهبری می کند و در آن واحد، هم آموزگار دین و اخلاق و هم فرمانروای زندگی و تلاش آنهاست. با این بیان، پیامبر نیز امام است؛ چه آنکه رهبری فکری و سیاسی جامعه ای که خود شالوده ریزی کرده به دست اوست و پس از پیامبر نیز امت را به امامی نیاز هست تا بتواند جانشین -خلیفه- وی و متحمل بار مسئولیت های او -از جمله رهبری سیاسی- باشد و شیعه معتقد است که این جانشینی طبق تصریح پیامبر از آن علی ابن ابی طالب و سپس متعلق به امامان معصوم آن خاندان است. 🌴 این نکته گفتنی است که آمیختگی سه مفهوم «رهبری سیاسی» «آموژش دینی» و «تهذیب روحی» در خلافت و حکومت اسلام -که امامت و حکومت اسلام را دارای سه جنبه و سه بعد قرار داده است چنانکه بعضی اژ متفمرتم برجسته است این زمان به درستی ییان کرده اند- ناشی از آن است که اسلام در اصل این سه جنبه را از یکدیگر تفکیک نکرده و به عنوان برنامه ای از این سه جهت، بر انسان عرضه شده است. پس پیشوایی امت نیز به معنای پیشوایی در این سه جهت است و شیعه به دلیل همین گستردگی معنای امامت است که عقیده دارد امام باید از طرف خدا تعیین شود. 🌴 نتیجه آنکه برخلاف نظر سطحی نگر کسانی که «امامت» را چیزی در قبال «خلافت» و «حکومت» پنداشته و آن را صرفا یک‌ منصب معنوی و روحی و فکری شمرده اند امام در فرهنگ تشیع، «رهبر امت» است؛ هم در امور دنیای و نظم و نسق زندگی مردم و اداره سیاسی و اجتماعی جامعه (رییس دولت) و‌هم در تعلیم و ارشاد معنوی و روحی و گره گشایی از مشکلات فکری و تبیین ایدئولوژی اسلام. 🌴 این مطلب واضح، چندان از ذهن بیشتر معتقدان امامت بیگانه است که ذکر چند نمونه از صدها مدرک قرآنی و حدیثی آن، زاید به نظر نمی رسد: در کتاب الحجه کافی، حدیث مبسوطی از حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) در شناخت امامت و توصیف امام نقل شده است که متضمن خصوصیات پرمعنی . جالبی است. از آن جمله درباره امامت، رشته دین، سامان مسلمانان، آبادگر جهان، سربلندی مومنان، رتبت پیامبران، میراث جانشینان، خلافت خداوندگار و جانشینی پیامبر. درباره امام: افزایش دهنده ثروت عمومی، اجرا کننده مقررات و حدود الهی، پاسدار مرزها، امین خدا در میان خلق، شعله فروزنده بر جایگاهی بلند، صلا دهنده راه خدا، مدافع حریم خدا، به خشم آورنده منافقان، ویرانگر بنیان کافران، عزت بخش مومنان، ورزیده و کاردان در زمامداری، دانای کار سیاست، کمربسته فرمان خدا، خیرخواه بندگان خدا، نگاهبان دین خدا. در روایت دیگری از امام صادق (ع) صراحتا گفته می شود همه امتیازات و نیز همه تعهدات پیامبر را علی و نیز امامان دیگر دارا می باشند.‌ در روایات دیگری از امام صادق، وجپب فرمانبری از اوصیاء یادآوری شده و سپس توضیح داده شده است که اوصیاء همان کسانی هستند که قرآن از آنان با تعبیر «اولی الامر» یاد کرده است. 🌴 صدها روایت پراکنده در باب های مختلف از کتاب های گوناگون، صریحا مفهوم امام و امامت در فرهنگ شیعی را «زمامداری» و «اداره امور امت مسلمانان» دانسته و امامان اهل بیت را صاحبان حقیقی حکومت معرفی کرده است؛ به طوری که برای جستجوگر منصف جای تردید باقی نمی گذارد که ادعای امامت از طرف اهل بیت، فراتر از رتبت فکری و معنوی، دقیقا ادعای حق حکومت نیز هست و دعوت همه جا گستر آنان در حقیقت دعوت به مبارزه ای سیاسی نظامی برای به دست آوردن حکومت بوده است. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۷) 🌴 اگر کسی تصور کند که ائمه نه گانه و هشت گانه از امام سجاد تا امام حسن عسگری فقط به ذکر احکام دین و معارف دین پرداخته و مبارزه سیاسی به شکل های متناسب با زمانشان نداشته اند، حتما غور کافی را در زندگی این بزرگواران نکرده است. 🌴 آن طوری که از حالات آن بزرگواران به وضوح بر می آید و اساسا معنای امامت در اسلام و فلسفه ای که شیعه برای امامت قائل است جز این را هم به هیچ وجه قبول نمی کند و سازگار نیست و اگر ما دلیل روشنی هم بر مبارزه ائمه نمی دانستیم باید معتقد بودیم که ما خبر نداریم، به ما نرسیده و آن بزرگواران مبارزه می کردند و نمی شود ما معنای امامت را آنچنان که در فرهنگ اسلام -نه فقط فرهنگ شیعه- وجود دارد بدانیم و به آن معتقد باشیم و در عین حال قبول کنیم که مثلاً صد و پنجاه سال و یا بیشتر، ائمه در خانه ها نشسته تند و دست روی دست گذاشته اند و فقط دل را به این خوش کرده اند که احکام قرآن و معارف اسلامی را بیان کنند مبارزه سیاسی نداشته اند. چنین چیزی به هیچ‌وجه درست نیست. البته وقتی می گوییم ائمه مبارزه می کردند باید این را بدانیم که مبارزه در هر زمانی به شما خاصی است. گاهی مبارزه با کار فرهنگی، علمی، سیاسی، تشکیل و تحزب و ایجاد سازماندهی و گاهی با کارهای خونین، فعالیت های جنگی و نبرد آشکار است و هر زمان مبارزه به نحوی است. 🌴 ممکن است بعضی اشکال کنند که ائمه چطور برای قبضه کردن حکومت مبارزه می کردند در حالی که با علم الهی خورشان می دانستند که به حکومت نخواهند رسید؛ خب معلوم است، زندگی ائمه نشان داد که اینها نتوانستند به حکومت دست پیدا کنند و جامعه و نظام اسلامی را آنطور که میل و وظیفه شان بود تشکیل دهند. اما چطور ائمه با بیان اینکه این را می دانستند و به الهام الهی از آن آگاه بودند این کار را انجام دادند؟ 🌴 در جواب این فکر باید بگوییم دانستن اینکه به هدف نخواهند رسید مانع از انجام وظیفه نمی شود. شما در زندگی پیغمبر نگاه کنید؛ پیغمبر اکرم می دانستند که در جنگ احد شکست خواهند خورد، می دانستند آنهایی را که در شمال کوه نشانده اند، نخواهند نشست و به طمع غنیمت، پایین خواهند آمد. پیغمبر آن روزی را که به طائف رفت تا بنی ثقیف را هدایت کند و از شرق مکی ها به طائفی ها پناه برد می دانست که طائفی ها با پاره سنگ از او استقبال می کنند؛ اینقدر سنگ به او می زنند که ساق مبارکش خونی می شود و مجبور می شود برگردد. ائمه، همه اینها را می دانستند. امیرالمومنین می‌دانست که در بیست و یکم ماه رمضان به شهادت خواهد رسید اما در عین حال اندکی قبل از ماه رمضان، اردوگاه وسیعی در بیرون کوفه درست کرد برای اینکه به ادامه جنگ با معاویه بپردازد. اگر دانستن امیرالمومنین، موجب می شود که او بر طبق روال عادی و معمولی عمل نکند چرا این اردوگاه را درست کرد؟ چرا این لشکرکشی را کرد؟ مردم را برد بیرون کوفه و منتظر نگه داشت. چرا؟ چه فایده ای داشت؟ اینکه ائمه می دانستند که به حکومت نمی رسند نباید موجب آن بشود که تلاش خودشان را نکنند. باید تلاش و مبارزه بکنند و مثل کسی که نمی داند و اطلاع ندارد چه پیش خواهد آمد تمام کارهای کسی را که نمی داند چه پیش خواهد آمد را باید انجام بدهند‌‌. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۷) 🌴 جریان امامت، از نخستین روز پس از رحلت پیامبر -ماه صفر سال یازده هجری- پدید آمد و تا سال وفات امام حسن عسگری -ماه ربیع الاول سال دویست پ شصت هجری- در میان جامعه مسلمانان ادامه یافت‌. در این مدت، امامت به طور تقریبی چهار دوره را گذرانید و هر دوره با ویژگی هایی از لحاظ موضع گیری امامان در برابر قدرت های مسلط سیاسی. 🌴 دوره اول دوره سکوت یا همکاری امام با این قدرت هاست. جامعه نوپا و جدید الولادة اسلامی با وجود دشمنان قدرتمند و ضربت خورده خارجی و با وجود عناصر تازه مسلمان و درست جا نیفتاده داخلی، به هیچ وجه تاب دودستگی و اختلاف صفوف را ندارد. کمترین رخنه ای در پیکر استوار این جامعه می تواند همچون تهدیدی نسبت به اصل و اساس آن باشد. از طرفی زاویه انحراف واقعیت از حقیقت، آنچنان فاحش نیست که برای کسی همچون امیرالمومنین -که خود دلسوزترین و متعهدترین انسان نسبت به مکتب و جامعه اسلامی است- قابل تحمل نباشد و شاید به همین جهات که از پیش در آینه بینش پیامبر منعکس بود، پیامبر به این شاگرد برگزیده خود فرمان داده بود که در برابر چنین حوادثی صبر و تحمل پیشه سازد. 🌴 این دوره، سراسر بیست و پنج سال میانه رحلت پیامبر اکرم -سال یازده هجری- و آغاز خلافت امیرالمومنین -سال سی و پنج- را در بر می گیرد. آن حضرت در نامه ای خطاب به مصریان، وضع خود را در آغاز این فترت، اینگونه تشریح می کند: «فامسکت یدی حتی رایت راجعة التاس قد رجعت عن الاسلام یدعون الی محق دین محمد -صلی الله علیه و آله- فخشیت آن لم انصر الاسلام و اهله آن ارس فیه ثلما او هدما تکون المصیبة به علی اعظم من فوت ولایتکم فنهضت فی تلک الاحداث؛ نخست از همه جریان ها کناره گرفتم تا آنکه دیدم گروه هایی از اسلام رجعت کرده و به نابودی از اسلام دعوت می کنند. بسم آن بود که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم در اسلام رخنه یا ویرانی ای پدید آید که خسارات آن عظیم تر باشد از موضوع از دست دادن خلافت؛ این بود که به پا خواستن و کمر بستم.» 🌴 زندگی بیست و پنج ساله علی (ع) در این دوره, حاکی از دخالت فعال و کمک و حمایتی است که از روی کمال دلسوزی نسبت به اسلام و جامعه مسلمانان انجام می گرفته است. پاسخ ها و راهنمایی های آن حضرت به خلفای زمان درباره مسائل سیاسی و نظامی و اجتماعی و... در نهج البلاغه و دیگر کتب حدیث و تاریخ نقل شده و شاهد تردید ناپذیری است بر این شیوه در زندگی امام. 🌴 دوره دوم، دوره به قدرت رسیدن امام است. این دوره همان چهار سال و نه ماه خلافت امیرالمومنین و مد ماه خلافت حسن ابن علی (علیهماالسلام) است که با همه کوتاهی و با وجود ملالت ها و دردسرهای فراوانی که از یک حکومت انقلابی غیر قابل تفکیک است، درخشنده ترین سال های حکومت اسلامی به شمار می‌رود. روش های انسانی و عدالت مطلق و رعایت ابعاد گوناگون اسلام در زندگی جامعه همراه با قاطعیت و صراحت و جرات، در این دوره بیش از همیشه تاریخ ثبت و ضبط است. 🌴 این دوره از زندگی امامان، مسطوره و نمونه ای بود برای حکومت و نظام اجتماعی که در دو قرن بعد از آن، همواره امامان شیعه بدان فراخوانده و در راه آن تلاش کرده اند و شیعه همچون خاطره ای گرامی از آن یاد می کرده و دریغ آن را می خورده و رژیم زمان های بعد را در مقایسه با آن محکوم می‌ساخته است. در عین حال درسی و تجربه آموزنده ای بود که می توانست وضع و حال یک حکومت انقلابی و صددرصد اسلامی را در میان جامعه و مردمی تربیت نیافته یا به انحراف کشانیده ش ه نشان دهد و از آن روز، روش های دراز مدت و همراه با تربیت های دشوار و سخت گیرانه حزبی را بر امامان بعدی تحمیل کند. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش نهم) 🌴 دوره سوم، بیست سال میانه صلح امام حسن -سال چهل و‌ یک- و حادثه شهادت امام حسین -محرم سال شصت و یک- است. پس از ماجرای صلح، عملا کار نیمه مخفی شیعه شروع شد و برنامه ای که هدفش تلاش برای بازگرداندن قدرت به خاندان پیامبر در فرصت مناسب بود آغاز شد. این فرصت طبق برآورد عادی، چندان دور از دسترس نبود و با پایان یافتن زندگی شرارت آمیز معاویه، امید آن وجود داشت. بنابراین می توان دوره سوم را «دوره تلاش سازنده کوتاه مدت برای ایجاد حکومت و رژیم اسلامی» نام داد. 🌴 و بالاخره چهارمین دوره، روزگار تعقیب و ادامه همین روش در برنامه ای دراز مدت است؛ در زمانی نزدیک به دو قرن و با پیروزی و شکست هوایی در مراحل گوناگون و همراه با پیروزی قاطع در زمینه کار ایدئولوژیک و آمیخته با صدها تاکتیک مناسب زمان و مزین با هزاران جلوه از اخلاص و فداکاری و نمودارهای عظمت انسان طراز اسلام. 🌴 مهمترین چیزی که در زندگی ائمه به طور شایسته مورد توجه قرار نگرفته، عنصر «مبارزه حاد سیاسی» است از آغاز نیمه دوم قرن اول هجری که خلافت اسلامی به طور آشکار با پیرایه های سلطنت آمیخته شد و امامت اسلامی به حکومت جابرانه پادشاهی بدل گشت، ائمه اهل بیت مبارزه سیاسی خود را به شیوه ای متناسب با اوضاع و شرایط شدت بخشیدند. این مبارزه بزرگترین هدفش تشکیل نظام اسلامی و تأسیس حکومتی بر پایه امامت بود. بی شک تبیین و تفسیر دین با دیدگاه مخصوص اهل بیت وحی و رفع تحریف ها و کج فهمی ها از معارف اسلامی و احکام دینی نیز هدف مهمی برای جهاد اهل بیت به حساب می آمد. اما طبق قرائن حتمی، جهاد اهل بیت به این هدف ها محدود نمی شد و بزرگترین هدف آن چیزی جز «تشکیل حکومت علوی» و تأسیس نظام عادلانه اسلامی نبود. بیشترین دشواری های زندگی مرارت بار و پر از ایثار ائمه و یاران آنان، به خاطر داشتن این هدف بود و ائمه از دوران امام سجاد و بعد از حادثه عاشورا به زمینه سازی دراز مدت برای این مقصود پرداختند. 🌴 در تمام دوران شد و چهل ساله میان حادثه عاشورا و ولایتعهدی امام هشتم، جریان وابسته به امامان اهل بیت -یعنی شیعیان- همیشه بزرگترین و خطرناکترین دشمن دستگاه های خلافت به حساب می آمد. در این مدت بارها زمینه های آماده ای پیش آمد و مبارزات تشیع که باید آن را «نهضت علوی» نام داد به پیروزی های بزرگی نزدیک گردید اما هر بار موانعی بر سر راه پیروزی نهایی پدید می آمد و غالبا بزرگترین ضربه از ناحیه تهاجم بر محور و مرکز اصلی این نهضت، یعنی شخص امام در هر زمان و به زندان افکندن یا به شهادت رساندن را نیز حضرت، وارد می گشت و هنگامی که نوبت به امام بعد می رسید اختناق و فشار و سخت گیری به حدی بود که برای آماده کردن زمینه، به زمان طولانی دیگری نیاز بود‌. 🌴 ائمه در میان طوفان سخت است حوادث، هوشمندانه و شجاعانه تشیع را همچون جریانی کوچک اما عمیق و تند و پایدار از لابلای گذرگاه های دشوار و خطرناک گذراندند و خلفای اموی و عباسی در هیچ زمان نتوانستند با نابود کردن امام، جریان امامت را نابود کنند و این خنجر برنده همواره در پهلوی دستگاه خلافت فرورفته ماند و به صورت تهدیدی همیشگی آسایش را از آنان سلب کرد. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش دهم) 🌴 وجود امیرالمومنین از جهان متعدد و در شرایط گوناگون برای همه نسل های بشر یک درس جاودانه و فراموش نشدنی است؛ چه در عمل فردی و شخصی خود و چه در محراب عبادتش؛ چه در مناجاتش چه در زهدش؛ چه در نحو و غرق شدنش در یاد خدا و چه در مبارزه اش با نفس و شیطان و انگیزه های نفسانی و مادی. 🌴 این جملات از زبان امیرالمومنین در فضای آفرینش و فضای زندگی انسان همچنان پرطنین است: «یا دنیا... غری غیری»؛ ای جلوه های دنیا، ای زیبایی های پرجاذبه، ای هوس هایی که قویترین انسان ها را به دام خود می کشید؛ بروید کس دیگری غیر علی را فریب دهید. علی بزرگتر و بالاتر و قوی تر از این حرف هاست. بنابراین یکایک انسان های بیدار، در لحظه لحظه زندگی امیرالمومنین و در ارتباطش با خدا و معنویت، درس های فراموش نشدنی پیدا می کنند. 🌴 و باز در بعد دیگر، جهادش برای برپاداشتن و به پا شدن خیمه حق و عدالت بود یعنی آن روزی که نبی اکرم بار رسالت را بر دوش گرفت از اولین ساعات، یک مبارز و مجاهد مؤمن و فداکار -که هنوز در دوران نوجوانی بود- در کنار خود پیدا کرد و او علی بود. تا آخرین ساعات عمر با برکت پیامبر، مجاهدت در راه برپاداشتن نظام اسلامی و بعد حفظ کردن آن، لحظه ای امیرالمومنین را فارغ نگذاشت. چقدر مبارزه کرد؛، چقدر خطرها را به جان خرید و چقدر در راه مبارزه برای اقامه حق و عدل محو بود. آن وقتی که هیچکسی در میدان نمی ماند او می ماند؛ آن وقتی که هیچکس به میدان قدم نمی گذاشت او می گذاشت؛ آن وقتی که سختی ها مثل کوه های گران، بر دوش مبارزان و مجاهدان فی سبیل الله سنگینی می کرد قامت استوار او بود که به دیگران دلگرمی می بخشید. برای او معنای زندگی همین بود که از امکانات خداداده، از قوت حسنی و روحی و آزادی و کلا از آنچه که در اختیار اوست در راه اعتلای کلمه حق استفاده کند و حق را زنده نماید. با قدرت اراده و بازو و جهاد علی، حق زنده شد. 🌴 اگر شما ملاحظه کنید که امروز مفاهیم حق و عدل و انسانیت و مفاهیمی که برای انسان های هوشمند در دنیا باارزش است و این مفاهیم، مانده و روز به روز قوی تر و راسخ تر شده است به خاطر همان مجاهدت ها و فداکاری هاست. اگر امثال علی ابن ابی طالب -که در طول تاریخ بشر بسیار نادرند- نمی بودند امروز ارزشهای انسانی وجود نداشت؛ عنوان های جذاب برای بشرست، جذابیت نداشت؛ بشر، زندگی و تمدن و فرهنگ و آمال و آرمان و اهداف والا نداشت و بشریت به یک حیوانات وحشی و درنده تبدیل می شد. بشریت به خاطر حفظ آرمان های والا، مرهون امیرالمومنین و انسان های والایی در حد اوست. آن جهادها این اثر را داشت. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۱۱) 🌴 بعد دیگر از زندگی امیرالمومنین در میدان حکومت است. آن وقتی که این انسان بزرگ اندیش و بزرگ بر مسند قدرت و حکومت دست پیدا کرد در آن دوران کوتاه، کاری کرد که اگر سال های سال، مورخان و نویسندگان و هنرمندان بنویسند و تصویر کنند، کم گفته اند و کم تصویر کرده اند. وضع زندگی امیرالمومنین در دوران حکومت، قیامتی است. اصلا علی معنای حکومت را عوض کرد. 🌴 او تجسم حکومت الهی، تجسم آیات قرآن در میان مسلمین، تجسم «اشدا علی الکفار رحماء بینهم» و تجسم عدل مطلق بود‌. او فقرا را به خود نزدیک می کرد «کان یقرب المساکین» و ضعفا را مورد رعایت خاص قرار می داد. برجستگانی که با پول و زور و بقیه وسایل مطرح شدن، خودشان را به ناحق مطرح کرده بودند در نظر علی با خاک یکسان بودند. آنچه در چشم و دل او ارزش داشت ایمان، تقوا و اخلاص و جهاد و انسانیت بود. با این مبناهای باارزش، امیرالمومنین کمتر از پنج سال حکومت کرد. قرن هاست که درباره امیرالمومنین می نویسند و کم نوشته آمد و نتوانسته اندازه درست تصویر کنند و بهترین ها معارف به عجز و تقصیر خودشان هستند‌. 🌴 بزرگترین خصوصیت او تقواست. نهج البلاغه او کتاب تقواست و زندگی او راه و رسم تقواست. این آیه شریفه «و من الناس من یشرس نفسه ابتغاء مرضات الله» در شأن امیرالمومنین نازل شده و تأویل این آیه، علی ابن ابی طالب است. آیه می گوید: در میان مردم کسانی هستند که جان خودشان را، وجود خودشان را، یعنی عزیزترین سرمایه ای که هر انسانی دارد، این سرمایه عزیز انحصاری غیر قابل جبران -که اگر این را دادی دیگر به جای این چیزی نمی آید- بعضی ها همین سرمایه را، همین موجودی را یکجا می دهند برای اینکه خشنودی خدا را به دست بیاورند؛ فقط همین‌ «ومن الناس من یشری» می فروشد، می دهد «نفسه» جان خود را، وجود خود را «ابتغاء مرضات الله» هیچ هدف دیگری، هیچ مقصود دنیوی، هیچ گرایش و انگیزه خودخواهانه ای در بین نیست؛ فقط و فقط برای جلب رضای خدا؛ اما خدا هم در مقابل اینچنین ایثار و گذشت، یقینا بدون عکس العمل شایسته نمی ماند «والله رئوف بالعباد» خدا به بندگان خودش رأفت دارد. این مصداق کاملش امیرالمومنین علی ابن ابي طالب است. من این بعد را بیان می کنم‌. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #حکومت #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۱۲) 🌴 شما تاریخ زندگی امیر المومنین را نگاه کنید؛ از کودکی از آن وقتی که در نه سالگی یا سیزده سالگی به نبوت رسول اکرم ایمان آورد و آگاهانه و هوشیارانه، حقیقت را شناخت و به آن تمسک جست، از آن لحظه تا لحظه ای که در محراب عبادت مثل سحرگاه روز نوزدهم ماه رمضانی، جان خودش را در راه خدا داد و خشنود و خوشحال و سرشار از سوی به لقاء پروردگار رسید در طول این پنجاه سال تقریبا یا پنجاه و دو سه سال، از ده سالگی تا شصت و سه سالگی شما بینید یک خط مستمری وجود دارد در شرح حال زندگی امیرالمومنین و آن خط ایثار و از خودگذشتگی است؛ در تمام قضایایی که در طول این تاریخ پنجاه ساله بر امیرالمومنین گذشته شما نشانه ایثار را مشاهده می کنید از اول تا آمر؛ حقیقتا این درس است برای ما و ما -من و شما- که علی گو و علی جو و معروف در جهان به محبت علی ابن ابی طالب هستیم باید درس بگیریم از امیرالمومنین؛ صرف محبت علی کافی نیست؛ صرف شناختن فضیلت علی کافی نیست. 🌴 بودند کسانی که در دلشان به فضیلت علی ابن ابی طالب اعتراف داشتند شاید از ما هم که هزار و چهارصد سال فاصله داریم با آن روزگار بیشتر یا همان ها یا بعضی شأن در دل، علی را به عنوان یک انسان معصوم و پاکیزه دوست هم می داشتند اما رفتارشان رفتار دیگری بود چون همین خصوصیت را نداشتند؛ همین ایثار را، همین رها کردن منیت را، همین کار نکردن برای خود را، هنوز در حصار خود گرفتار بودند و علی امتیازش این بود که در حصار «خود» گرفتار نبود. «من» برای او هیچ مطرح نبود؛ آنچه برای او مطرح بود. وظیفه بود و هدف بود و جهاد فی سبیل الله بود و خدا بود. 🌴 اولی که امیرالمومنین در اوان کودکی به پیغمبر ایمان آورد مورد ایذاء و تمسخر همه در شهر مکه قرار داشتند. یک شهری را شما فرض کنید مردمی که به طور طبیعی هم اهل توسل به خشونتند. مردم متمدن با نزاکت آهسته برو آهسته بیایی که نبودند؛ یک مردم خشن اهل برخورد، اهل اصطکاک، سر کوچکترین چیزی دعوا بکنند، به شدت متعصب نسبت به عقاید باطل. در یک چنین جامعه اینطوری، یک پیامی از سوی یک انسان بزرگی مطرح شده که همه چیز این جامعه را می برد زیر سوال؛ عقایدشان را، آدابشان را، سنت هاشان را. خب طبیعی است که همه با او مخالفت می کنند و قشرهای مختلف با او مخالفت کردند. توده های مردم هم با پیغمبر مخالفت کردند. از یک انسان اینجوری و یک پیام اینجوری با همه وجود دفاع کردن و به آن پیوستن، این از خودگذشتگی می خواست. این اولین قدم از خودگذشتگی امیرالمومنین بود‌. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #حکومت #پیامبر_اسلام #حضرت_محمد #ایثار #ازخودگذشتگی #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۱۳) 🌴 سیزده سال در کنار پیغمبر در سخت‌ترین مواقع، علی ابن ابی طالب ایستاد. درست است که هجرت رسول اکرم، هجرت از روی اجبار و ناچاری و زیر فشار قریش و مردم مکه بود اما آینده روشنی داشت. همه می دانستند که این هجرت، مقدمه کامیابی هاست. مقدمه پیروزی هاست. درست در آنجایی که یک نهضت از دوران محنت دارد وارد دوران راحتی و عزت می شود در همین لحظه که همه معمولا تلاش می کنند زودتر خودشان را برسانند اگر بتوانند از مناصب اجتماعی چیزی را بگیرند جایگاهی پیدا بکنند در همین لحظه امیرالمومنین آماده شد تا در جای پیغمبر در بستر پیغمبر در شبی ظلمانی و تاریک بخوابد‌ تا پیغمبر بتواند از این خانه و از این شهر خارج بشود. توی آن شب، شب کشته شدن آن کسی که در این بستر می خوابد تقریبا قطعی و مسلم بود این جور نبود که حالا چون من و شما قضیه را می دانیم، می دانیم که امیرالمومنین در آن حادثه به شهادت نرسید بگوییم که آنجا همه می دانستند؛ نخیر؛ مسأله این است که در یک شب ظلمانی در یک نقطه معینی یک کسی، بناست کشته بشود، قطعی است. می گویند این آقا برای اینکه بتواند از اینجا خارج بشود باید کسی در آنجا به جای او باشد تا جاسوس ها که نگاه می کنند احساس کنند کسی در آنجا هست. کی حاضر است؟ این ایثار امیرالمومنین، خود یک حادثه فوق العاده مهم است اما زمان ایثار هم بر اهمیت آن می افزاید. زمان کی هست؟ آن وقتی که بناست این دوران محنت به سر بیاید، بناست بروند حکومت تشکیل بدهند؛ راحت باشند. مردم یثرب ایمان آوردند منتظر پیغمبرند. همه این را می دانند. در این لحظه، این ایثار را امیرالمومنین می‌ کند. هیچ انگیزه شخصی باید در یک چنین انسانی وجود نداشته باشد تا اقدام به یک چنین حرکت بزرگی بکند. 🌴 بعد وارد می شوند به مدینه؛ جنگ ها و مبارزات شبانه روزی حکومت تازه پا و جوان پیغمبر شروع می شود؛ دائما جنگ می‌شود؛ این خاصیت آنچنان حکومتی است. دائما برخورد، از قبل از جنگ بدر، برخوردها شروع شد تا آخر دوران زندگی پیغمبر در این ده سال، چند ده جنگ و برخورد، پیغمبر اکرم با کفار و‌انواع و اقسام کفار و شعب کفار داشت ‌ در تمام این دوران ها، امیرالمومنین به عنوان پیش قراول به عنوان ف آیی درست کس و پیشمرگ پیغمبر، آنچنان که خود امیرالمومنین بیان می کنند و تاریخ هم این را نشان می دهد در تمام این مراحل و صحنه های خطرناک حضور داشته «و لقد واسیته بنفسب فی المواطن التی تنکص فیها الابطال و تتاخر فیها الاقدام» آنجاهایی که من در کنار پیغمبر ماندم و جانم را سپر بلای او کردم که قهرمانان . شیرمردان در آنجا پایشان می لرزید و مجبور به عقب نشینی می شدند. در شدیدترین مراحل، امیرالمومنین ایستاد؛ هیچ برایش مطرح نبود که اینجا مطرح است‌. بعضی ها با خودشان فکر می کنند که ما خوب است جان خودمان را حفظ کنیم تا بعداً برای اسلام مفید واقع بشویم؛ امیرالمومنین هرگز خودش را با اینگونه معاذیر فریب نداد و نفس والای امیرالمومنین فریب بخورد نبود. در تمام مراحل خطر در خطوط مقدم، امیرالمومنین حاضر بود. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #حکومت #پیامبر_اسلام #حضرت_محمد #ایثار #ازخودگذشتگی #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

انسان دویست و پنجاه ساله (بخش ۱۴) 🌴بعد از آنی که دوران پیغمبر به سر آمد, رسول اکرم رحلت کردند به نظر من سخت ترین دوران های امیرالمومنین، آن روزها بود‌. آن روزی که پیغمبر عزیز و بزرگوار بود و می رفتند در سایه او مجاهدت می کردند مبارزه می کردند که روزهای شیرینی بود، روزهای خوبی بود. روزهای تلخ، روزهای بعد از رحلت پیامبر است که روزهایی است که گاه گاه قطعات فتنه، افق دیدها را چنان مظلم می کرد که قدم از قدم نمی توانستند بردارند آن کسانی که می خواستند درست قدم بردارند. در یک چنین شرایطی، امیرالمومنین بزرگترین امتحانات ایثار را داد. 🌴 اولا در هنگام رحلت پیامبر، امیرالمومنین مشغول انجام وظیفه شد نه اینکه نمی دانست اجتماعی وجود دارد یا ممکن است وجود داشته باشد که سرنوشت قدرت و حکومت را در جهان اسلام، آن اجتماع تعیین خواهد کرد. مسئله برای این نبود برای امیرالمومنین، برای او آنچه مطرح نیست خود است. 🌴 بعد از آنی که مسئله خلافت استقرار پیدا کرد و مردم با ابی بکر بیعت کردند و همه چیز تمام شد امیرالمومنین کناره گرفت. هیچ جمله، کلمه و بیانی که حاکی از معارضه امیرالمومنین با دستگاه حکومت باشد از او شنیده نشد. آن روزهای اول چرا؛ تلاش می کرد شاید بتوان آن چیزی که به عقیده او حق است و باید انجام بگیرد را به کرسی بنشاند؛ بعد که دید نه، مردم بیعت کرده اند و قضیه تمام شد. ابی بکر شد خلیفه مسلمین، اینجا امیرالمومنین به عنوان یک انسانی که ولو معترض است هیچگونه از قبل او برای این دستگاه، ضرری و خطری و تهدیدی وجود ندارد در تاریخ اسلام شناخته می شود. 🌴 امیرالمومنین در این دوران -که خیلی هم نبود، مدت کوتاهی این دوران طول کشید شاید چند ماهی- فرمود: «لقد علمتم انی احق الناس بها من غیری» می دانید که من از همه مردم به خلافت شایسته تر هستم. این را خود شما هم می دانید. « و والله لاسلمن» . سوگند به خدا دست روی دست خواهم گذاشت و تسلیم خواهم شد. «ما سلمت امور المسلمین» تا وقتی که احساس کنم امور مسلمین با سلامت در جریان است، تا وقتی که می بینم کسی مورد ظلم قرار نمی گیرد «و لم یکن فیها جور الا علی خاصة» تا وقتی که به مردم ظلم نمی شود و در جامعه ظلم و جوری وجود ندارد؛ فقط من مظلوم واقع شدن در جامعه؛ تا اینجور است من هیچ کاری به کار کسی ندارم هیچ مزاحمتی، هیچ اعتراضی نخواهم کرد. 🌴 بعد از مدت کوتاهی، شاید چند ماهی بیشتر نگذشته بود که ارتداد گروه هایی شروع شد؛ شاید تحریکاتی هم بود. بعضی از قبایل عرب احساس کردند که حالا پیغمبر نیست، رهبر اسلام نیست، خوب است که یک ایرادی، اشکالی درست کنند و تعارضی بکنند . جنگ و دعوایی راه بیندازند و شاید هم منافقین تحریکشان می کردند. بالاخره جریان «رده» پیش آمد -یعنی ارتداد عده ای از مسلمین- جنگ های رده شروع شده اینجا که وضع اینطور شد امیرالمومنین دید نه، اینجا دیگر جای کنار نشستن هم نیست؛ باید وارد میدان شد به دفاع از حکومت. در اینجا می‌فرماید: «فامسکت یدی» من بعد از آنی که قضیه خلافت پیش آمد و ابی بکر خلیفه مسلمین شد من دست کشیدم، نشستم کنار. این حالت کناره گزینی بود. «حتی رایت راجعه الناس بد رجعت یرید محو الاسلام» دیدن عده ای از مردم دارند از اسلام برمی گردند، می خواهند اسلام را از بین ببرند، اینجا دیگر وارد میدان شدم. امیرالمومنین وارد میدان شد به صورت فعال؛ در همه قضایای مهم اجتماعی، امیرالمومنین بود. #حادثه_غدیر #ولایت_امیر_المومنین #حکومت #پیامبر_اسلام #حضرت_محمد #سکوت #ایثار #ازخودگذشتگی #خلافت #روزهای_تلخ #کتاب_انسان_دویست_و_پنجاه_ساله #رهبر_معظم_انقلاب 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

❇️ اینکه در بعضی تعبیرات -درباره غدیر- گفته شده «عیدالله الاکبر» از همه اعیاد بالاتر است چیست؟ ☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️ #غدیر #ولایت #امامت #امیرالمؤمنین #مولا_علی #رهبر_معظم_انقلاب #آیت_الله_خامنه_ای 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom

🍁 دنیا دور از امیرالمومنین است چون او را نمی شناسد.. ☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️🍃☀️ #غدیر #ولایت #امامت #امیرالمؤمنین #مولا_علی #رهبر_معظم_انقلاب #حجت_الاسلام_دارستانی 💢معاونت امور بانوان بنیاد غدیر استان قم💢 @banovan_bonyadghadir_qom