#داستان_واقعی #روایت_انسان #قسمت_چهارصد_نود_نه🎬: یوشع در نود سالگی جانشین موسی شد، کم‌کم نسل قدیم بنی اسراییل همان ها که بت پرستی فرعونیان را دیده بودند و تجملات مصریان بر ذائقه ی بدنشان خوش نشسته بود، آنها که تمرد می کردند از اوامر پروردگار و در کنارش آن کودکان نامشروعی که زمانی در بنی اسراییل به دنیا امدند همه و همه دارفانی را وداع کردند و تمام نسل قبل از بین رفته بودند و همه قوم از نسل جدید، متولدین و بزرگ شدگان تیه بودند. تنها یوشع و کالب از نسل قبل بودند که تمام وقایع از مصر تا تیه را به نسل جدید منتقل کرده بودند. فرصت تربیتی فوق العاده ای در اختیار یوشع بود که این نسل از ابتدای رشدشان نزد انبیاء بزرگ شوند و تمام عهد و میثاقها را بپذیرند و به آن پایبند باشند. واین اراده ی خداوند بود تا نسل سرکش از بین بروند و نسلی مؤمن پا به دنیا نهند تا برنامه های خداوند را به پیش ببرند، آری صبر خداوند زیاد است و اگر ما در این زمان امر ظهور را وانهیم و امام زمانمان را فراموش کنیم، دیری نمی پاید که ما هم دچار تیه می شویم و خداوند امام زمانش را نگه می دارد تا نسلی در خور سربازی او روی زمین پا بگیرد در زمان یوشع بزرگترین کاری که نسل قبل موفق به انجام آن نشد ورود مومنانه به ارض مقدس بود که سرانجام باید انجام می شد و حتما به صورت جمعی و قومی باید این اتفاق می افتاد، این نسل فرصت مغتنمی داشت که شانس خودش را برای ورود مؤمنانه به ارض مقدس امتحان کنند. دو اتفاق این ورود را برای بنی اسرائیل در دسترس قرار داد. اول این که امپراطوری مصر تحت فرمانروایی آمن هوتپ سوم در حال زوال و فروپاشی بود و کنعان و فلسطین نیز در حالت آشوب و ناپایداری بودند، شاهان دست نشانده آمن هوتپ به طور پنهانی با مهاجمان از شمال و شرق در ارتباط بودند و این برای بنی اسرائیل سخت کوش و صحرانشین که عمری برای چنین زمانی تعلیم دیده بودند، لحظه بسیار مناسبی بود که وارد شوند و سرزمین موعود را به تصرف در بیاورند. دوم این که از بنی اسرائیل نسل جوان و مومنی به وجود آمده بود که تجربه مصر، بت پرستی و لذت های خاصی که در مصر بود را در خاطر نداشتند و افراد سختی کشیده ای بودند. پس خودشان نزد یوشع و کالب آمدند و آمادگی خود را برای ورود به ارض مقدس اظهار کردند. آن ها میخواستند کار ناتمام نسل قبل را تمام و کوتاهی آن ها را جبران کنند. جوانان بنی اسراییل به صورت خود جوش گروه گروه به خیمگاه میعاد وارد می شدند و برای وارد شدن به ارض مقدس اظهار آمادگی می کردند و یوشع هم همچون موسی از آن ها پیمان گرفت که فرماندهی او را بپذیرند، عهدهایشان را تجدید کنند و آماده ورود به ارض مقدس شوند، همانا که عهد همان عهد قبل بود و باید نسل جدید بنی اسراییل هم برتری محمد و آل و اصحاب او را به تمامی میپذیرفتند. بعد از این بیعت، اعلام آمادگی و آرایش نیرو بلافاصله و در چشم بهم زدنی عصر حیرت و سرگشتگی تمام شد و ناگاه «تیه» به پایان رسید، گویا که آنان در خواب بودند و الان چشم گشوده بودند و تا چشم گشودند خودشان را در آستانه ورود به ارض مقدس و در مقابل دروازهه ی اریحا یافتند. شور و شوقی در بین همه افتاده بود و حکم خداوند بود که همه با هم می بایست به ارض مقدس داخل شوند و این ورود یک ورود همگانی و البته مؤمنانه بود و خداوند شرطی را برای ورود از دروازه ای که چون نور میدرخشید، گذاشته بود که هر کس این شرط را نمی پذیرفت نمی توانست از آن دروازه عبور کند ادامه دارد... #طاهره_سادات_حسینی @bartaren 🌕✨🌕✨🌕✨🌕✨