#مدافع_عشق #قسمت_نهم  فضا حال و هوای سنگینےدارد. یعنے باید خداحافظـے ڪنم؟ 😔 ازخاکی که روزی قدمهای پاڪ آسمانےها آن را نوازش ڪرده... باپشت دست اشڪهایم را پاڪ میڪنم😢 در.این چند روز آنقدر روایت از آنهاشنیده ام ڪه حالا میتوانم بہ راحتے تصورشان کنم دوربین را مقابل صورتم میگیرم و علی اکبر را میبینم، اڪیپـے ڪه از 14 تا 50 ساله درآن در تلاطم بودند،جنب و جوش عاشقـے...ومن درخیال صدایشان میزنم. آهای #معراجی_ها❣...🌹 برای گرفتن یک عڪس ازچهره های معصومتان چقدر باید هزینه ڪنم؟.. و نگاه های مهربان شان ڪه همگـے فریاد میزنند :هیچ❣...هزینه ای نیست!فقط حرمت خون مارا حفظ ڪن...حجب را بخر، حیا را به تن ڪن.نگاهت را بدزد از نامحرم❣😭 آرام میگویم: یڪ...دو...سه... صدای فلش و ثبت لبخند خیالے شان❤ لبخندی ڪه طعم_سیب میدهد❣ شاید لبهایشان با سیب حرم ارباب رابطه ی عاشق و معشوق داشته😢💔 دلم به خداحافظـے راه نمیدهد، بےاراده یڪ دستم رابالامی آوردم تا... اما یڪے از شما را تصور میڪنم ڪه نگاه غمگینش را به دستم میدوزد... _👈 با ما هم خداحافظی میڪنے؟؟ خداحافظے چرا؟؟... توهم میخوای بعد از رفتنت ما رو فراموش ڪنے؟؟....خواهرم تو بـےوفا نباش👉 دستم را پایین می آورم و به هق هق می افتم؛ احساس میڪنم چیزی درمن شڪست. ریحان_قبلی_بود غلطهای_روحم_بود... نگاه ڪه میڪنم دیگر آنهارا نمیبینم... شهدا بال و پر بندگی هستند وخاڪے ڪه زمانـے روی آن سجده میڪردند عرش میشود برای توبه.. تولدم_تکرارشد... ڪاش ڪمڪم ڪنید ڪه پاڪ بمانم... شما را قسم به سربندهای خونی تان... 💞 درتمام مسیر بازگشت اشڪ میریزم...بےاراده و از روی دلتنگے....😢 شاید چیزی ڪه پیش رو داشتم ڪار شهداست... بعنوان یڪ هـــدیه... هدیه ای برای این شڪست وتغییر هدیه ای ڪه من صدایش میڪنم: علے_اکبر❤ ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشق #قسمت_دهم 🌹 صدای بوق آزاد در گوشم میپیچد شماره را عوض میڪنم #خاموش! ڪلافه دوباره شماره گیری میڪنم بازم #خاموش فاطمه دستش رامقابل چشمانم تڪان میدهد: _ چی شده؟جواب نمیدن؟ _ نه! نمیدونم ڪجا رفتن ...تلفن خونه جواب نمیدن... گوشے هاشونم خاموشه، ڪلیدم ندارم برم خونه😖 چندلحظه مڪث میڪند: _ خب بیا فعلا خونه ما❣ ڪمے تعارف ڪردم و " نه " آوردم... دو دل بودم...اما آخر سر در برابر اصرارهای فاطمه تسلیم شدم 💞 وارد حیاط ڪه شدم، ساڪم را گوشه ای گذاشتم و یڪ نفس عمیق ڪشیدم مشخص بود ڪه زهرا خانوم تازه گلها را آب داده.🌹 فاطمه داد میزند:مـــامـــان...ما اومدیم... و علی اکبر یڪ تعارف میزند ڪه: اول شما بفرمائید... اما بـے معطلے سرش را پائین مے اندازد و میرود داخل. چند دقیقه بعد علےاصغر پسر ڪوچڪ خانواده و پشت سرش زهرا خانوم بیرون می آیند... علےجیغ میزند و می دود سمت فاطمه ..خنده ام میگیرد چقدر شیطــون! زهرا خانوم بدون اینڪه با دیدن من جابخورد لبخند گرمی میزند و اول بجای دخترش بہ من سلام میڪند! این نشان میدهد ڪه چقدر خون گرم و مهمان نوازند... _ سلام مامان خانوم!...مهمون آوردم... " و پشت بندش ماجرای مرا تعریف میڪند" - خلاصه اینڪه مامان باباشو گم کرده اومده خونه ما! علےاصغر با لحن شیرین و ڪودڪانه میگوید:اچی؟خاله گم چده؟واقیهنی؟👶 زهراخانوم میخندد ووبعد نگاهش راسمت من میگرداند _ نمیخواهی بیای داخل دختر خوب؟ _ ببخشید مزاحم شدم.خیلے زشت شد. _ زشت این بود ڪه تو خیابون میموندی!حالا تعارفو بزار پشت درو بیا تو...ناهار حاضره. لبخند میزند ،پشت بہ من میکند و میرود داخل. 💞 خانه ای بزرگ، قدیمے و دوطبقه ڪه طبقه بالایش متعلق به بچه ها بود. یڪ اتاق برای سجاد و علی اکبر،دیگری هم برای فاطمه و علےاصغر. زینب هم یڪ سالے میشود ازدواج ڪرده و سر زندگےاش رفته. از راهرو عبور میڪنم و پائین پله ها میشینم، از خستگے شروع میڪنم پاهایم را میمالم. ڪه صدایش از پشت سر و پله های بالا به گوش میخورد: _ ببخشید! میشه رد شم؟ دستپاچه از روی پله بلند میشوم. یڪےاز دستانش را بسته بود همانے ڪه موقع افتادن از روی تپه ضرب دیده بود😓 علےاصغر از پذیرایـے به راهرو مےدود و آویزون پایش میشود. _ داداچ علے چلا نیمیای کولم کنے؟؟ بےاراده لبخند میزنم،به چهره اش نگاه میڪنم،سرخ میشود و ڪوتاه جواب میدهد: _ الان خسته ام...جوجه من! ڪلمه جوجه را طوری گفت ڪه من نشنوم...اما شنیدم!!! 💞 یڪ لحظه از ذهنم میگذرد: "چقدرخوب شد ڪه پدر و مادرم نبودن و من الان اینجام".😆 💞 ✍ ادامه دارد ... «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشق #قسمت_یازدهم ❤ #هوالعشــــــق 🌹 مادرم تماس گرفت: 👈حال پدربزرگت بد شده...ما مجبور شدیم بیایم اینجا (منظور یڪے از روستاهای اطراف تبریز است)... چند روز دیگه معطلے داریم... برو خونه عمت!...👉 اینها خلاصه جملاتے بود ڪه گفت و تماس قطع شد 💞 چادر رنگـے فاطمه را روی سرم مرتب میڪنم و به حیاط سرڪ میڪشم. نزدیڪ غروب است و چیزی به اذان مغرب نمانده. علی اکبر لبہ‌ی حوض نشسته بود، آستین هایش را بالا زده و وضو میگرفت . پیراهن چهارخانه سورمه ای مشڪے و شلوار شیش جیب! میدانستم دوستش ندارم❣ فقط...احساسم بہ او، احساس ڪنجڪاوی بود... ڪنجڪاوی راجب پسری ڪه رفتارش برایم عجیب بود❣ "اما چرا حس فوضولے اینقد برام شیرینه😐 مگه میشه ڪسے اینقدر خوب باشه؟" مےایستد، دستش را بالا مےآورد تا مسح بڪشد ڪه نگاهش بمن مےافتد. بسرعت رو برمیگرداند و استغفرالله میگویـد.... اصلاً یادم رفته بود برای چڪاری اینجا امده ام... _ ببخشید!...زهرا خانوم گفتن بهتون بگم، مسجد رفتید به اقا سجاد گوشزد ڪنید امشب زود بیان خونه... همانطور ڪه آستین هایش را پایین میڪشد جواب میدهد: بگید چشم! سمت در میرود ڪه من دوباره میگویم: _ گفتن اون مسئله هم از حاجـے پیگری ڪنید... مڪث میڪنـد: _ بله...یاعلــے! 💞 زهرا خانوم ظرف را پر از خورشت قرمه سبزی میڪند و دستم میدهد _ بیا دخترم...ببر بزار سرسفره... _ چشم!...فقط اینڪه من بعد شام میرم خونه عمه ام!... بیشتر از این مزاحم نمیشم. فاطمه سادات ازپشت بازو ام را نیشگون میگیرد _ چه معنےداره! نخیرشما هیچ جا نمیری!دیر وقته... _ فاطمه راست میگه...حالا فعلا ببرید غذاها رو یخ ڪرد.. هردو از آشپزخانه بیرون و به پذیرائےمیرویم. همه چیز تقریباً حاضر است. صدای #یاالله مردانه ڪسے نظرم را جلب میڪند. پسری با پیرهن ساده مشڪے، شلوار گرم ڪن، قدی بلند و چهره ای بینهایت شبیه او! ازذهنم مثل برق میگذرد_اقاسجاد_! پشت سرش او داخل می آید و علےاصغر چسبیده به پاهایش کشان کشان خودش را به سفره میرساند❣ 💞 خنده ام میگیرد! چقدر این بچه بہ او وابسته است💗 نکند یکروز هم من مانند این بچه بہ او... ✍ ادامه دارد.... «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »

#مدافع_عشق #قسمت_دوازدهم ❤ #هوالعشـــق ❣❤️❣❤️❣❤️❣ پتو را ڪنار میزنم، چشمهایم را ریز و به ساعت نگاه میڪنم."سه نیمه شب!" خوابم نمیبرد...نگران حال پدربزرگم... زهرا خانوم اخر کار خودش را کرد و مرا شب نگه داشت... بہ خود میپیچم... دستشویـے درحیاط و من از تاریڪـے میترسم! تصورعبور از راه پله و رفتن به حیاط لرزش خفیفـے به تنم میندازد. بلند میشوم ،شالم راروی سرم میندازم و با قدمهای آهسته از اتاق فاطمه خارج میشوم. در اتاقش بسته است. حتماً آرام خوابیده است! یڪ دست را روی دیوار و با احتیاط پله ها را پشت سر میگذارم. آقا سجاد بعداز شام برای انجام باقـے مانده ڪارهای فرهنگے پیش دوستانش به مسجد رفت. علی اکبر و علےاصغر در یڪ اتاق خوابیداند و من هم همراه فاطمه. سایه های سیاه، ڪوتاه و بلنداطرافم تڪان میخورند. قدمهایم را تندتر میڪنم و وارد حیاط میشوم. /چند مترفاصلس یا چند کیلومتره؟؟😨😰/ زیر لب ناله میڪنم:ای خدا چقد من ترسوام!... ترس ازتاریڪےراازڪودڪےداشتم. چشمهایم را میبندم و میدوم سمت دستشویـے ڪه صدایـے سرجا میخڪوبم میڪند!😐 ❣❤️❣❤️❣❤️❣ صدای پچ پچ...زمزمه!!... "نکنه...جن!!!😲" از ترس به دیوار میچسبم و سعے میڪنم اطرافم را در آن گنگـے و سیاهـےرصد ڪنم! اما هیچ چیز نیست جز سایه حوض ،درخت و تخت چوبـے!!😮 زمزمه قطع میشود و پشت سرش صدایـے دیگر... گویـے ڪسے دارد پا روی زمین میڪشد!!! قلبم گروپ گروپ میزند، گیج ازخودم میپرسم:صدا از چیـــه!!!! سرم را بـے اختیار بالا میگیرم..روی پشت بام.سایه یڪ مرد!!! ایستاده و بمن زل زده!!نفسم درسینه حبس میشود. یڪ دفعه مینشیند ومن دیگر چیزی نمیبینم!! بـے اختیار با یڪ حرکت سریع از دیوار ڪنده میشوم و سمت در میدوم!! صدای خفه درگلویم را رها میڪنم: دززززدددد...دزد رو پشت بومهه..!!!دزدد..!! خودم راازپله هابالامیڪشم !گریه و ترس باهم ادغام میشوند.. _ دزد!!! دراتاقت باز میشود و او سراسیمه بیرون مـےآیـد!!! شوڪه نگاهش رابه چهره ام میدوزد!! سمتش می روم ودیوانه وارتڪرارمیڪنم:دزددد...الان فرااارمیڪنههه _ کو!! به سقف اشاره میکنم وبالکنت جواب میدهم:رو...رو...پش...پشت...بوم..م.. فاطمه و علـےاصغر هر دو با چشمهای نگران از اتاقشان بیرون مـے آیند.. و او با سرعت از پله ها پایین میدود... ❣❤️❣❤️❣❤️❣ ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »

#مدافع_عشق #قسمت_سیزدهم ❤ #هوالعشــــق  دستم را روی سینه ام میگذارمهنوز بشدت می‌تپد فاطمه کنارم روی پله نشسته و زهرا خانوم برای آروم شدن من صلوات میفرستد. اما هیچ کدام مثل من نگران نیستند! بخودم که آمدم فهمیدم هنگام دویدن و بالا آمدن از پله هاشالم افتاده و او مرا با این وضع دیده است!!! همین آتش شرم به جانم میزد!! علےاصغر شالم را از جلوی در حیاط مےاورد و دستم مےدهد. شالم را سرم میڪنم و همان لحظه علی اکبر با مردی میانسال داخل می آیـد... علےاصغرهمین ڪه اورا میبیند بالحن شیرین میگوید: حاچ بابا!! انگار سطل آب یخ روی سرم خالے میکنند مرد با چهره ای شکسته و لبخندی که که لابه لای تارهای نقره ای ریشش گم شده جلو مےاید: سلام دخترم! خوش اومدی!! بهت زده نگاهش میکنم بازم گند زدم!!! آبروم رفت!!! بلند میشوم،سرم را پایین میندازم... _ سلام!!...ببخشید من!..من نمیدونستم که.. زهراخانوم دستم را میگیرد! عیب نداره عزیزم! ما باید بهت میگفتیم که اینجوری نترسی!!حاج حسین گاهـے نزدیڪ اذان صبح میره روی پشت بوم برای نماز..وقتی دلش میگیره و یاد همرزماش میفته! دیشبم مهمون یکی از همین دوستاش بوده.فک کنم زود برگشته یه راست رفته اون بالا 😊 باخجالت عرق پیشانی ام را پاک میکنم، بزور تنها یڪ ڪلمه میگویم: _ شرمنده...‌😢 فاطمه به پشتم میزند: _ نه بابا!منم بودم میترسیدم!! حاج حسین با لبخندی که حفظش کرده میگوید: _ خیلے بد مهمون نوازی ڪردم! مگه نه دخترم!! وچشمهای خسته اش را بمن میدوزد. ❣❤️❣❤️❣❤️❣ نزدیک ظهراست گوشه چادرم را با یک دست بالا میگیرم و با دست دیگر ساڪم را برمیدارم. زهراخانوم صورتم رامیبوسد _ خوشحال میشدیم بمونی!اما خب قابل ندونستی!😊 _ نه این حرفا چیه؟؟دیروزم ڪلـے شرمندتون شدم😔 فاطمه دستم رامحکم میفشارد: رسیدی زنگ بزن!! علےاصغر هم باچشمهای معصومش میگوید:خدافس آله👶 خم میشوم و صورت لطیفش رامیبوسم.. _ اودافظ عزیزخاله خداحافظـے میڪنم، حیاط راپشت سرمیگذارم و وارد خیابان میشوم. علی اکبر جلوی در ایستاده است ،کنارش که می ایستم همانطور که به ساکم نگاه میکند میگویـد خوش اومدید...التماس دعا قرار بود مرا برساند خانه عمه جان. اما ڪسـے ڪه پشت فرمان نشسته پدرش است . ❣❤️❣❤️❣❤️❣ یڪ لحظه ازقلبم این جمله میگذرد. #دلم_برایش.... وفقط این کلمه به زبانم می آید: محتاجیم...خدانگهدار ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »

#مدافع_عشق #قسمت_چهاردهم ❤ #هوالعشــــق چند روزی خانه عمه جان ماندگار شدم در این مدت فقط تلفنـے با فاطمه سادات در ارتباط بودم! عمه جان بزرگترین خواهرپدرم بود و من خیلـے دوستش داشتم. مادرم بلاخره بعد از پنج روز تماس گرفت... صدای گوشخراش زنگ تلفن گوشم را ڪر میڪند. بشقاب میوه ام را روی مبل میگذارم و تلفن را برمیدارم. _ بله؟ _ مامانـےتویـے؟؟...ڪجایـےشما!خوش گذشته موندگارشدی؟ _ چراگریه میڪنـے؟؟ _ نمیفهمم چےمیگیـــــ.... صدای مادرم درگوشم میپیچد! بابابزرگ...مرد! تمام تنم سرد میشود! اشڪ چشمهایم را میسوزاند! بابایـے...یاد ڪودڪـے و بازی های دسته جمعـے و شلوغ ڪاری درخانه ی باصفایش!... چقدر زود دیرشد. حالت تهوع دارم! مانتوی مشڪےام را گوشه ای از اتاق پرت میڪنم و خودم را روی تخت میندازم . دوماه است ڪه رفته ای بابابزرگ! هنوز رفتنت را باور ندارم! همه چیز تقریبا بعد از چهلمت روال عادی بخودگرفته! اما من هنوز...😔 رابطه ام هرروز با فاطمه بیشترشده و بارها خود او مرا دلداری داده. باانگشت طرح گل پتویم را روی دیوار میڪشم و بغض میڪنم😢 چندتقه به در میخورد. _ ریحان مامان؟! _ جانم مامان!..بیاتو! مادرم بایڪ سینـے ڪه رویش یڪ فنجان شکلات داغ و چند تکه کیک که در پیش دستـے چیده شده بود داخل می آید. روی تخت مینشنید و نگاهم میڪند. _ امروز عڪاسـے چطور بود؟ مینشینم یک برش بزرگ ازکیک را در دهانم میچپانم و شانه بالا میندازم! یعنـے بد نبود!😒 دست دراز میکند و دسته ای از موهای لخت و مشڪےام را ازروی صورتم کنار میزند. باتعجب نگاهش میڪنم: چقدیهو احساساتی شدی مامان😐 _ اوهوم!دقت نکرده بودم چقدر خانوم شدی! _ واع...چیزی شده؟!😓 _ پاشو خودتو جم و جورڪن، خواستگارت منتظره ما زمان بدیم بیاد جلو!.و پشت بندش خندید کیک به گلویم میپرد به سرفه میفتم و بین سرفه هایم میگویم... _ چی...چ...چی دارم؟ _ خب حالا خفه نشو هنو چیزی نشده که! _ مامان مریم تروخداا...من کہ بهتون گفتم فعلاً قصد ندارم😠 _ بیخود میکنی!پسره خیلیم پسر خوبیه! _ عخی حتماً یه عمر باهاش زندگی کردی _ زبون درازیا بچه! _ خب کی هس این پسر خوشبخت!؟ _ باورت نمیشه...داداش دوستت فاطمه! باناباوری نگاهش میکنم! یعنـے درست شنیدم؟ گیج بودم . فقط میدانستم که منتظرش میمانم. ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشــــق #قسمت_پانزدهم ❤ #هوالعشــــق خیره به آینه قدی اتاقم لبخندی از رضایت مےزنم. روسری سورمه ای رنگم را لبنانـے مےبندم و چادرم را روی سرم مرتب میڪنم! صدای اِف اِف و این قلب من است ڪه مےایستد! سمت پنجره میدوم، خم میشوم و توی ڪوچه رانگاه میڪنم.زهراخانوم جعبه شیرینی را دست حاج حسین میدهد. دختری قدبلند ڪنارشان ایستاده حتماً زینب است! فاطمه مدام ورجه وورجه میڪند! "اونم حتماً داره ذوق مرگ میشه😂" نگاهم دنبال اوست! ازپشت صندوق عقب ماشین شان یک دسته گل بزرگ پر از رزهای صورتی و قرمز بیرون مےاورد. چقدر خوشتیپ شده ای😍 ❣❤️❣❤️❣❤️❣ قلبم چنان درسینه میڪوبد ڪه اگر هر لحظه دهانم را باز کنم طرف مقابل میتواند آن را درحلقم بوضوح ببیند! سرش پایین است و با گلهای قالی ورمیرود! یک ربع است که همینجور ساکت و سر به زیر است! دوست دارم محکم سرم رابه دیوار بکوبم😐 بلاخره بعدازمکث طولانـےمیپرسد: من شروع ڪنم یا شما؟ _ اول شما! صدایش را صاف و آهسته شروع میڪنـد _ راستش...خیلـے با خودم فکر کردم که اومدن من به اینجا درسته یا نه! ممکنه بعد از این جلسه هر اتفاقی بیفته...خب...من بخاطر اونیڪه شما فڪر میڪنید اینجا نیومدم! بهت زده نگاهت میکنم,, _ یعنی چی؟؟؟😓 _ خب."مِن و مِن میڪند" _ من مدتهاست تصمیم دارم برم جنگ!..برای دفاع! پدرم مخالفت میڪنه... وبہ ییچ عنوان رضایت نمیده. از هر دری وارد شدم. خب...حرفش اینکه... با استرس بین حرفت میپرم: _ حرفشون چیه؟!! _ ازدواج کنم! بعد برم.یعنی فکر میکنه اگر ازدواج کنم پابند میشم و دیگه نمیرم... خودش جبهه رفته اما.نمیدونم!! جسارته این حرف،اما...من میخوام کمکم کنید...حس میکردم رفتار شما بامن یطور خاصه.اگر اینقدر زود اقدام کردم...برای این بود که میخواستم زود برم. "گیج و گنگ نگاهش میکنم." _ ببخشید نمیفهمم!😐 _ اگر قبول کنید...میخواستم بریم و بخانواده بگیم اول یه صیغه محرمیت خونده شه...موقت!اینجوری اسم من توی شناسنامه شما نمیره. اینطوری اسماً، عرفاً و شرعاً همه ما رو زن و شوهرمیدونن.. اما...من میرم جنگ و ... و شما میتونید بعد از من ازدواج کنید! چون نه اسمی رفته...نه چیز خاصی! کسی هم بپرسه.میشه گفت برای آشنایی بوده و بهم خورده!! یہ چیز مثل ازدواج سوری😔 " باورم نمیشود این همان علـےاکبراست! دهانم خشک شده وتنها با ترس نگاهت میکنم...ترس از اینڪہ چقدر با آن چیزی که از تو در ذهنم داشتم فاصله دارد!!" _ شاید فکر کنید میخوام شما رو مثل پله زیر پا بزارم و بالا برم!اما نه! من فقط کمک میخوام. " گونه هایم داغ میشوند. باپشت دست قطرات اشکم را پاک میکنم" ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشــــق #قسمت_شانزدهم ❤ #هوالعشـــق یک ماهه که درگیراین مسئله ام!..که اگر بگم چی میشه!؟؟؟ " در دلم میگویم چیزی نشد...تنها قلب من شکست!... اما چقدر عجیب که کلمه کلمه اش جای تلخی برایم شیرین بود! او میخواهد از قفس بپرد! پدرش بالش رابسته! و من شرط رهایـے اش هستم !... ذهنم آنقدر درگیر میشود که چیزی جز سکوت در پاسخش نمیگویم!! _ چیزی نمیگید؟؟...حق دارید هر چی میخواید بگید!!... ازدواج کردن بدنیست! فقط نمیخوام اگر توفیق شهادت نصیبم شد...زن و بچم تنها بمونن.درسته خدا بالا سرشونه! اما خیلـے سخته...خیلی!... من که قصد موندن ندارم چرا چند نفرم اسیرخودم کنم؟؟ " نمیدانم چی شد ولی پرسیدم: _ اگر عاشق شید چی؟؟!!! جمله ام مثل سرعت گیر هیجانش راخفه میکند!شوکه نگاهم میکند! این اولین باراست که مستقیم چشمهایم را نگاه میکند و من تا عمق جانم میسوزم! بہ خودش می آیـد و نگاهش را میگردانـد. جواب میدهد: _ کسی که عاشقه...دوباره عاشق نمیشه! " میدانستم عاشق پریدنـه! اما...چه میشود عشق من در سینه اش باشد و بعد بپرد" گویـےحرف دلم را ازسڪوتم میخوانـد... _ من اگر ڪمڪ خواستم...واقعا کمک میخوام! نه یه مانع!....از جنس عاشقـے! " بـے اختیار لبخند میزنم... نمیتوانم این فرصت راازدست بدهم. شاید هرکس که فکرم رابخواند بگوید #دختر_تو_چقدر_احمقی ...اما...اما من فقط این را درک میکنم! که قرار است مال من باشـد!!...شاید کوتاه...شاید... من این فرصت را... یا نه بهتراست بگویم من او را به جان میخرم!! #حتی_صـــوری ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشـــــق #قسمت_هفدهم ❤ #هوالعشــــــق چاقو بزرگے.ڪه دسته اش ربان صورتے رنگے گره خورده بود دستش میدهند و تأڪید میڪنند ڪه باید ڪیڪ را #باهم ببرید. لبخند میزنـد و نگاهم میڪند،عمق چشمهایش آنقدر سرد است ڪه تمام وجودم یخ میزند... بازیگر_خوبی_هست.😔 _ افتخار میدی خانوم؟ و چاقو را سمتم میگیرد... در دلم تڪرار میڪنم خانوم❣ 😢..خانومِ تو!...دو دلم دستم را جلو بیاورم. میدانم در وجود تو هم آشوب است. تفاوت من با تو عشق ووبـےخیالیست‌❣ نگاهش روی دستم سرمیخورد... _ چاقو دست شما باشه یا من؟ فقط نگاهش میڪنم. دسته چاقو را در دستم میگذارد و دست لرزان خودش را روی مشت گره خورده ی من!... دست هر دویمان یخ زده. با ناباوری نگاهش میڪنم. اولین تماس ما...چقدرسردبود!😭 با شمارش مهمانان لبه ی تیزش را در ڪیڪ فرو میبریم و همه صلوات میفرستند. زیر لب میگویـد: یڪےدیگه.!و به سرعت برش دوم را میزند. اما چاقو هنوز به ظرف کیک نرسیده به چیزی گیر میڪند❣ با اشاره زهراخانوم لایه روی ڪیڪ را ڪنار میزنـد و جعبه شیشه ای ڪوچڪے راوبیرون میڪشـد. درست مثل داستانها. مادرم ذوق زده بمن چشمڪ میزند. ڪاش میدانست دخترڪوچڪش وارد چه بازی شده است. در جعبه را بازکمیڪنـد و انگشترنشانم را بیرون میاورد. نگاه سردش میچرخد روی صورت خواهرش زینب. او هم زیرلب تقلب میرساند:دستش کن! اما بـےهیچ عڪس العملے فقط نگاهش میڪنـد... اڪراه دارد و من این را به خوبـے احساس میڪنم. زهراخانوم لب میگزد و برای حفظ آبرو میگوید: _ علـــےجان!مادر!یه صلوات بفرست و انگشتر رو دست عروست ڪن❣ من باز زیر لب تکرار میکنم.عروست!عروس علی اکبر! صدای زمزمه صلواتت را میشنوم. رو میگردانـد با یڪ لبخند نمایشـے،نگاهم میڪند، دستم را میگیرد و انگشتر را در دست چپم میندازد. و دوباره یڪ صلوات دسته جمعـےدیگر. ❣❤️❣❤️❣❤️❣ ✍ ادامه دارد ... «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج»

#مدافع_عشــــــق #قسمت_هجدهم ❤#هوالعشـــق فاطمه هیجان زده اشاره میڪند: _ دستش رو نگهدار تو دستت تا عکس بگیرم. میخندد و طوری ڪه طبیعـے جلوه کند دستش را کنار دستم میگذارد... _ فکر کنم اینجوری عکس قشنگ تر بشه! فاطمه اخم میکند: _ عه داداش!...بگیر دست ریحانو... _ تو بگیر بگو چشم!..اینجوری تو کادر جلوش بیشتره... _ وا!...خب عاخه... دستت را بسرعت دوباره میگیرم و وسط حرف فاطمه میپرم _ خوب شد؟ چشمڪی میزند ڪه: _ افرین بہ شما زن داداش... نگاهش میکنم. چهره اش در هم رفته. خوب میدانم که نمیخواست مدت طولانـے دستم را بگیرد... هر دو میدانیم همه حرڪاتمان صوری و از واقعیت به دور است. اما من تنها یڪ چیز راومرور میڪنم.وآن هم اینڪه او قرار است ۳ ماه همسر من باشـد !واینڪه ۹۰ روز فرصت دارم تاقلب اورا مالڪ شوم. اینکہ_عاشـــقی_کنم_اورا!! اینڪه خودم را در آغوشش جا کنم. باید هر لحظه تو باشـے و تو!❤ فاطمه سادات عڪس را که میگیرد با شیطنت میگوید: یڪم مهربون تر بشینید! و من ڪه منتظر فرصتم.سریع نزدیڪت میشوم...شانه به شانه, نگاهس میڪنم. چشمهایش را میبندد و نفسش را باصدا بیرون میدهـد. دردل میخندم ازنقشه هایـے که برایش ڪشیده ام. برای او ڪه نه! برای_قلبش💞 در گوشَش آرام میگویم: _مهربون باش عزیزم!... یکبار دیگر نفسش را بیرون میدهـد. عصبی هست.این را با تمام وجود احساس میڪنم. اما باید ادامه دهم. دوباره میگویم: _ اخم نڪن جذاب میشی نفس!😁👫 این را که میگویم یڪ دفعه از جا بلند میشود ،عرق پیشانی اش راپاڪ میکند و به فاطمه میگویـد: _ نمیخوای از عروس عکس تکی بندازی!!؟؟؟ ازمن دور میشود و کنار پدرم میرود!! فرار_کردی_مثل_روز_اول! ❣❤️❣❤️❣❤️❣ اما تاس این بازی را خودت چرخانده ای! برای پشیمانـے #دیـــر است ❣❤️❣❤️❣❤️ ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »

#مدافع_عشــــــق #قسمت_نوزدهم ❤ #هوالعشـــق خم میشوم و به تصویر خودم در شیشه ی دودی ماشین پارک شده مقابل درب حوزه نگاه میڪنم. دستـے.به روسری ام میڪشم و دورش را بادقت صاف میڪنم. دسته گلـے ڪه برایش خریده ام را با ژست در دست میگیرم و منتظر به کاپوت همان ماشین تکیه میدهم. آمده ام دنبالش مثل #بچه_مدرسه_ایا😂 میدانم نمیخواهد دوستانش از این عقد باخبر شوند! ولی من دوست داشتم #شیرینی بدهد آن هم حسابـے😂 در باز میشود و طلاب یکےیکے بیرون می آیند. میبینمش درست بین سه،چهار تا از دوستانش در حالیکه یک دستش را روی شانه پسری گذاشته است و باخنده بیرون می آیـد. یک قدم جلو می روم و سعی میکنم هرطور شده مرا ببیند. روی پنجه پا می ایستم و دست راستم را کمی بالا می آورم. نگاهش بہ من میخورد و رنگش به یکباره میپرد! یڪ لحظه مکث میکند و بعد سرش را میگرداند سمت راستش و چیزی به دوستانش میگویـد. یڪ دفعه مسیرشان عوض میشود. از بین جمعیت رد میشوم و صدایش میزنم: _ آقا؟آقا سید؟ اعتنا نمیکند و من سمج تر میشوم _ اقا سید!علی جان؟ یڪ دفعه یکی ازدوستانش با تعجب به پشت سرش نگاه میکند. درست خیره به چشمان من!😐 به شانه اش میزند و با طعنه میگوید: _ آسیدجون!؟یه خانومی کارتون داره ها! خجالت زده بله میگویـد ،ازشان جدا میشود و سمتم می آیـد. دسته گل را طرفش میگیرم. _ به به!خسته نباشید آقا! میدیدم که مسیر با دیدن خانوم کج میکنید! _ این چه کاریه دختر!؟ _ دختر؟منظورت همس... بین حرفم میپرد _ ارع همسر!اما یادت نره صوری! اومدی آبرومو ببری؟ _ چه آبرویـے؟؟.خب چرا معرفیم نمیکنے؟ _ چرا جار بزنم زن گرفتم در حالیکه میدونم موندنی نیستم!؟ بغض به گلویم میدود.نفس عمیق میکشم _ حالا که فعلا نرفتی! از چی میترسی!از زن صوریت! _ نه نمیترسم!به خدا نمیترسم!فقط زشته!زشته این وسط با گل اومدی !اصلاً اینجا چیکار میکنی؟ _ خب اومدم دنبالت! _ مگه بچه دبستانی ام!؟...اگر بد بود مامانم سرویس میگرفت برام زودتراز زن گرفتن! از حرفش خنده ام میگیرد😁!چقدر با اخم دوست داشتنی تر میشود. حسابی حرصش گرفته! _ حالا گل رو نمیگیری؟ _ برای چی بگیرم؟ _ چون نمیتونی بخوریش! باید بگیریش (وپشت بندش میخندم) _ الله اکبرا...قرار بود مانع نشی یادته؟ _ مگه جلوتو گرفتم!؟ _ مستقیم نه!اما.. همان دوستش چندقدم بہ ما نزدیک میشود و کمی آهسته میگوید: _ داداش چیزی شده؟...خانوم کارشون چیه؟ دستش را باکلافگی در موهایش میبرد. _ نه رضا،برید!الان میام و دوباره باعصبانیت نگاهم میکند. _ هوف...برو خونه...تا یہ چیز نشده. پشتش را میکند تابرود که بازوانش را میگیرم... ❣❤️❣❤️❣❤️❣ ✍ ادامه دارد ... ╰━━🌷🕊🌼🕊🌷━━╯ «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »

#مدافع_عشــــــق #قسمت_بیستم ❤ #هوالعشـــق پشتش را میکند تا برود که بازوانش را میگیرم... یڪ لحظه صدای جمعیت اطراف ما خاموش میشود تمام نگاه ها سمت ما میچرخد و بهت زده برمیگردید و نگاهم میکنید نگاهت سراسر سوال است که _ چرااینکاروکردی!؟آبروم رفت! دوستانش نزدیک می آیند و کم کم پچ پچ بین طلاب راه می افتد. هنوز بازوانش را محکم گرفته ام. نگاهش میلرزد...از اشک؟نمیدانم فقط یڪ لحظه سرش را پایین میندازد دیگر کار از کار گذشته. چیزی را دیده اند که نباید! لبهایش و پشت بندش صدایش میلرزد _ چیزی نیست!...خانوممه. لبخند پیروزی روی لبهایم مینشیند.موفق شدم! همان پسر که بگمانم اسمش رضا بود جلو میپرد: _ چی داداش؟زن؟کی گرفتی ما بی خبریم؟ کلافه سعی میکنید عادی بنظر بیاید: _ بعدن شیرینیشو میدم... یکی میپراند: _ اگه زنته چرا در میری؟ عصبی دنبال صدا میگردد و جواب میدهد: _ چون حوزه حرمت داره.نمیتونم بچسبم به خانومم! این را میگوید،مچ دستم رامحکم در دست میگیرد و بدنبال خود میکشد. جمع را شکاف میدهد و تقریبا به حالت دو ازحوزه دور میشود و من هم بدنبالش... نگاه های سنگین را خیره به حالتمان احساس میکنم... به یک کوچه میرسیم،می ایستد ومرا داخل آن هل میدهد و سمتم می آیـد. خشم ازنگاهش میبارد.میترسم و چندقدم به عقب برمیدارم. _ خوب شد!...راحت شدی؟...ممنون از دسته گلت... البته این نه!(به دسته گلم اشاره میکنی) اونیو میگم کہ آب دادی _ مگه چیکار کردم؟ _ هیچی!...دنبالم نیا.تا هوا تاریک نشده برو خونه! به تمسخر میخندم! _ هه مگه مهمه برات تو تاریکی برم یا نه؟ جا میخوری...توقع این جواب رانداشتی _ نه مهم نیست...هیچ وقتم مهم نمیشه.هیچ وقت! و بہ سرعت میدود و ازکوچه خارج میشود... دوستش دارم و تمام غرورم را خرج این رابطه میکنم چون این احساس فرق دارد... بندی است که هر چه در آن بیشتر گره میخورم آزاد ترمیشوم. فقط نگرانم نکند دیرشود..هشتادوپنج روز مانده... ❣❤️❣❤️❣❤️❣ ✍ ادامه دارد ... «#اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج »