eitaa logo
بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی
5.4هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
1هزار ویدیو
653 فایل
ناشر اختصاصی آثار تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی کانال رسمی @bonyadtarikh تازه های پایگاه: http://iranemoaser.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰یاشاسین خمینی (درود بر خمینی)، بیز بوشاهی ایستمیروخ والسلام (ما این شاه را نمی خواهیم) 🔅 روایتی از حماسه ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ مردم تبریز (۱) 🔹با فرا رسیدن چهلم شهدای ، خود را برای برگزاری مراسم ختم و انجام حرکتی جدی علیه رژیم پهلوی آماده می‌کردند. در این میان، گروه‌های مختلف دانشجویی و بازاریان و در رأس آن‌ها، روحانیان اهمیت ویژه‌ای داشتند. اعلامیه‌های مراجع تقليد قم که روز چهلم حماسه ۱۹ دی را عزای عمومی اعلام کرده بودند در سطح شهر توزیع شد. اعلامیه‌هایی نیز از سوی علما و روحانیان استان صادر و بر در و دیوار شهر نصب گردید. 🔸آیت الله قاضی طباطبایی نیز با صدور اعلامیه ای - که چند نفر از علما نیز آن را امضا کرده بودند اعلام کرد که در روز بیست و نهم بهمن مجلس ختمی در مسجد حاج میرزا يوسف ( ) برگزار خواهد شد و از عموم مردم برای شرکت در آن مراسم دعوت به عمل آورد، متعاقب آن دانشجویان دانشگاه تبریز هم با صدور اعلامیه ای یاد شهدای ۱۹ دی قم را گرامی داشتند: 🔹 «ما یاد شهدای نوزدهم دی ماه قم را پیوسته گرامی می داریم و از همه دانشجویان و دیگر انسان‌های آزادی خواه می خواهیم روز شنبه ۲۹ بهمن ۵۶ روز چهلم آن شهدا را تجلیل نموده، با آرامش و در مراسمی که به این مناسبت در هر کجا تشکیل شود شرکت کنند دانشجویان مبارز مسلمان» 🔸 در روز ۲۹ بهمن۱۳۵۶ شهر تبریز به حالت تعطیل درآمد. سکوت حاکم، حاکی از آن بود که شهر در یک اعتصاب عمومی به سر می‌برد. بازار، مغازه ها و اکثر نانوایی ها تعطیل بودند و دانشجویان هم با ترک ، خود را برای شرکت در مراسم آن روز آماده می‌کردند. همگام با مردم، مأموران حکومتی و مسئولان امنیتی نیز در گوشه و کنار شهر استقرار می یافتند. گویا آنان نیز از نوع رفتار و تب و تابی که در چهل روز اخیر در بین مردم حاکم بود باخبر بودند و برگزاری مراسم چهلم شهدای قم را مجلس عادی و معمولی تصور نمی کردند؟ 🔹صبح روز شنبه، 29 بهمن 1356، با آنکه ساعت برگزاری مراسم ده تا دوازده صبح اعلام شده بود، مردم زودتر از وقت مقرر به سمت به حرکت در آمدند اما در کمال ناباوری درهای مسجد را بسته یافتند. این عمل برای مردم درک پذیر نبود. عده‌ای پلیس مقابل مسجد تجمع کرده بودند و افراد را از ورود به مسجد باز می داشتند. هر لحظه بر تعداد جمعیت افزوده می شد و در عین حال مأموران کلانتری می کوشیدند آنان را پراکنده سازند. 🔸سرگرد حق شناس، رئیس کلانتری شش تبریز، به مردم حاضر در جلوی مسجد اعلام می کرد که امروز در این مسجد هیچ خبری نیست، هرچه زودتر متفرق شوید. اما مردم مقاومت می کردند. در گزارشی که بعدها هیأت ویژه رسیدگی به حادثه ۲۹ تبریز تهیه کرده بود مسئول باز نکردن درب مسجد سرایدار آن عنوان شده بود که نتوانسته بود خود را به موقع به مسجد برساند. این در حالی است که مشهدی محمد عرفان، خادم مسجد، روز قبل از آن از سوی از برنامه مطلع بود و همان روز هم . قبل از ساعت ۱۰- خود را به مسجد رسانده بود اما با خیل عظیم جمعیت و ممانعت پلیس از باز کردن درب مسجد روبه رو شده بود. واقعیت امر آن بود که مسجد به دستور استاندار وقت، ، بسته شده بود. 🔹از روز قبل از ۲۹ بهمن دانشجویان تصمیم گرفته بودند کلاس های درس را به منظور شرکت در مراسم مسجد قزلی در این روز تعطیل کنند. عده ای از دانشجویان هم که در دانشگاه حاضر شده بودند از ساعت ۹ صبح با دادن شعار و شکستن شیشه‌های ساختمان های داخل دانشگاه و آتش زدن کیوسک گارد دانشگاه با چوب‌هایی به طرف شهر در حال حرکت بودند. 🔸در مقابل مسجد قزلی جمعیت افزایش یافته بود و آنها هر چه اصرار می کردند در مسجد باز شود، مأموران به دستور حق‌شناس اجازه این کار را نمی دادند. تعدادی از دانشجویانی که آن روز به جای حاضر شدن در دانشگاه به جلوی مسجد آمده بودند تا در مراسم شرکت کنند آرام آرام به خشم آمدند. یکی از آنها که نام داشت به حق شناس اصرار زیادی کرد که درب مسجد را باز کند، سرانجام میان آنان مشاجره‌ای در گرفت و حق شناس آشکارا در بین آن همه جمعیت به خانه خدا و مردم حاضر در جلوی مسجد توهین کرد و تجلا این توهین را تحمل نمود و در مقابل عمل حق شناس سیلی محکمی به گوش او نواخت. حق شناس از اقدام آن دانشجو به شدت عصبانی شد به گونه ای که بلافاصله كلت کمری اش را در آورد و سینه را نشانه رفت و با شلیک یک تیر او را به شهادت رساند. @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.
🔰یاشاسین خمینی (درود بر خمینی)، بیز بوشاهی ایستمیروخ والسلام (ما این شاه را نمی خواهیم) 🔅 روایتی از حماسه ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ مردم تبریز 🔹با فرا رسیدن چهلم شهدای ، خود را برای برگزاری مراسم ختم و انجام حرکتی جدی علیه رژیم پهلوی آماده می‌کردند. در این میان، گروه‌های مختلف دانشجویی و بازاریان و در رأس آن‌ها، روحانیان اهمیت ویژه‌ای داشتند. اعلامیه‌های مراجع تقليد قم که روز چهلم حماسه ۱۹ دی را عزای عمومی اعلام کرده بودند در سطح شهر توزیع شد. اعلامیه‌هایی نیز از سوی علما و روحانیان استان صادر و بر در و دیوار شهر نصب گردید. 🔸آیت الله قاضی طباطبایی نیز با صدور اعلامیه ای - که چند نفر از علما نیز آن را امضا کرده بودند اعلام کرد که در روز بیست و نهم بهمن مجلس ختمی در مسجد حاج میرزا يوسف ( ) برگزار خواهد شد و از عموم مردم برای شرکت در آن مراسم دعوت به عمل آورد، متعاقب آن دانشجویان دانشگاه تبریز هم با صدور اعلامیه ای یاد شهدای ۱۹ دی قم را گرامی داشتند: 🔹 «ما یاد شهدای نوزدهم دی ماه قم را پیوسته گرامی می داریم و از همه دانشجویان و دیگر انسان‌های آزادی خواه می خواهیم روز شنبه ۲۹ بهمن ۵۶ روز چهلم آن شهدا را تجلیل نموده، با آرامش و در مراسمی که به این مناسبت در هر کجا تشکیل شود شرکت کنند دانشجویان مبارز مسلمان» 🔸 در روز ۲۹ بهمن۱۳۵۶ شهر تبریز به حالت تعطیل درآمد. سکوت حاکم، حاکی از آن بود که شهر در یک اعتصاب عمومی به سر می‌برد. بازار، مغازه ها و اکثر نانوایی ها تعطیل بودند و دانشجویان هم با ترک ، خود را برای شرکت در مراسم آن روز آماده می‌کردند. همگام با مردم، مأموران حکومتی و مسئولان امنیتی نیز در گوشه و کنار شهر استقرار می یافتند. گویا آنان نیز از نوع رفتار و تب و تابی که در چهل روز اخیر در بین مردم حاکم بود باخبر بودند و برگزاری مراسم چهلم شهدای قم را مجلس عادی و معمولی تصور نمی کردند؟ 🔹صبح روز شنبه، 29 بهمن 1356، با آنکه ساعت برگزاری مراسم ده تا دوازده صبح اعلام شده بود، مردم زودتر از وقت مقرر به سمت به حرکت در آمدند اما در کمال ناباوری درهای مسجد را بسته یافتند. این عمل برای مردم درک پذیر نبود. عده‌ای پلیس مقابل مسجد تجمع کرده بودند و افراد را از ورود به مسجد باز می داشتند. هر لحظه بر تعداد جمعیت افزوده می شد و در عین حال مأموران کلانتری می کوشیدند آنان را پراکنده سازند. 🔸سرگرد حق شناس، رئیس کلانتری شش تبریز، به مردم حاضر در جلوی مسجد اعلام می کرد که امروز در این مسجد هیچ خبری نیست، هرچه زودتر متفرق شوید. اما مردم مقاومت می کردند. در گزارشی که بعدها هیأت ویژه رسیدگی به حادثه ۲۹ تبریز تهیه کرده بود مسئول باز نکردن درب مسجد سرایدار آن عنوان شده بود که نتوانسته بود خود را به موقع به مسجد برساند. این در حالی است که مشهدی محمد عرفان، خادم مسجد، روز قبل از آن از سوی از برنامه مطلع بود و همان روز هم . قبل از ساعت ۱۰- خود را به مسجد رسانده بود اما با خیل عظیم جمعیت و ممانعت پلیس از باز کردن درب مسجد روبه رو شده بود. واقعیت امر آن بود که مسجد به دستور استاندار وقت، ، بسته شده بود. 🔹از روز قبل از ۲۹ بهمن دانشجویان تصمیم گرفته بودند کلاس های درس را به منظور شرکت در مراسم مسجد قزلی در این روز تعطیل کنند. عده ای از دانشجویان هم که در دانشگاه حاضر شده بودند از ساعت ۹ صبح با دادن شعار و شکستن شیشه‌های ساختمان های داخل دانشگاه و آتش زدن کیوسک گارد دانشگاه با چوب‌هایی به طرف شهر در حال حرکت بودند. 🔸در مقابل مسجد قزلی جمعیت افزایش یافته بود و آنها هر چه اصرار می کردند در مسجد باز شود، مأموران به دستور حق‌شناس اجازه این کار را نمی دادند. تعدادی از دانشجویانی که آن روز به جای حاضر شدن در دانشگاه به جلوی مسجد آمده بودند تا در مراسم شرکت کنند آرام آرام به خشم آمدند. یکی از آنها که نام داشت به حق شناس اصرار زیادی کرد که درب مسجد را باز کند، سرانجام میان آنان مشاجره‌ای در گرفت و حق شناس آشکارا در بین آن همه جمعیت به خانه خدا و مردم حاضر در جلوی مسجد توهین کرد و تجلا این توهین را تحمل نمود و در مقابل عمل حق شناس سیلی محکمی به گوش او نواخت. حق شناس از اقدام آن دانشجو به شدت عصبانی شد به گونه ای که بلافاصله كلت کمری اش را در آورد و سینه را نشانه رفت و با شلیک یک تیر او را به شهادت رساند. 🆔 @Bonyadtarikh
📌حماسه ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز و گزارش هیأت ویژه نظام شاهنشاهی ⭐️ به مناسبت سالروز رویداد ۲۹ بهمن در تبریز 🔷 اگرچه عموما سرنوشت انقلاب ها، جنبش ها و حرکت‌های اجتماعی در مرکز رقم میخورد اما این بدین معنا نیست که حرکت‌های مردمی در دیگر شهرها، در تعیین سرنوشت جنبش های اجتماعی کم اثر و این حرکت ها فاقد مبانی تئوریک است. 🔶 تبلور عینی اهمیت و ویژگی و منطقه را در دوره معاصر، در همراهی مردم این شهر با به رهبری در سال های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۷ و می توان مشاهده کرد. در نهضت جریان اسلامی، شهر تبریز به عنوان یکی از مراکز ثقل فعالیت های انقلابی به شمار می آمد و در طول نهضت فراز و فرودهای زیادی را پشت سر گذاشت. بارزترین جلوه همراهی تبریز و مردمان آن با انقلاب اسلامی در قیام ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تجلی یافت. قیامی که در واقع اساس و بنیان قیام های بعدی قرار گرفت. مهمترین تاثیر این قیام، پاسخی عملی به ادعاهای بود که خود را مظهر وحدت ملی و سرنگونی‌اش را ناممکن می‌دانست اما توالی قیام های و تبریز نشان داد که عزم و اراده آهنینی برای براندازی رژیم محمدرضا شاهی استوار گشته است 🔷 در ۱۷ دی ۱۳۵۶ ، مقاله توهین آمیزی با عنوان «ایران و استعمار سرخ و سیاه» و با نام مستعار منتشر ساخت. در این مقاله، با بیشرمی تمام به ، مرجع بزرگ شیعیان جهان، اهانت شده بود. در بررسی علل انتشار آن مقاله، در شرایط سیاسی-اجتماعی آن روز، آن هم در روزنامه سراسری می توان چنین استنباط کرد که مقاله فوق عکس‌العملی از سوی و عوامل وابسته وی علیه امام خمینی به عنوان رهبر نهضت اسلامی بوده است. 🔶 سلسله حوادثی را به دنبال داشت که به پیروزی منجر شد. بزرگداشت اربعین شهدای حماسه در قیام تاریخی تبریز متجلی شد و به دنبال آن برگزاری چهلم شهدای این قیام تاریخی در یزد، جهرم، مشهد، اصفهان و دیگر شهرهای ایران، شیرازه رژیم را در هم ریخت. 🔷 در روز ٢٩ بهمن ١٣٥٦ شهر تبريز به حالت تعطيل درآمد. سكوت حاكم، حاكى از آن بود كه شهر در يك اعتصاب عمومى به سر مى برد. بازار، مغازه‌ها واكثر نانوايى ها تعطيل بودند و دانشجويان هم با ترك دانشگاه، خود را براى شركت در مراسم آن روز آماده مى كردند. همگام با مردم، مأموران حكومتى و مسئولان امنيتى نيز در گوشه و كنار شهر استقرار مى يافتند. گويا آنان نيز از نوع رفتار و تب و تابى كه در چهل روز اخير در بين مردم حاكم بود باخبر بودند و برگزاری چهلم شهدای قم را مجلس عادی و معمولی تصور نمی کردند. 🔶 با آنكه ساعت برگزارى مراسم ده تا دوازده صبح اعلام شده بود، مردم زودتر از وقت مقرر به سمت به حركت در آمدند اما در كمال ناباورى درهاى مسجد را بسته يافتند. اين عمل براى مردم درك پذير نبود. عده‌اى پليس مقابل مسجد تجمع کرده بودند و افراد را از ورود به مسجد باز می داشتند. هر لحظه بر تعداد جمعيت افزوده مى شد و در عين حال مأموران كلانترى مى كوشيدند آنان را پراكنده سازند. سرگرد ، رئيس كلانترى شش تبريز، به مردم حاضر در جلوى مسجد اعلام می‌كرد كه امروز در اين مسجد هيج خبرى نيست، هرچه زودتر متفرق شويد. اما مردم مقاومت می‌کردند. در گزارشى كه بعدها هيات ويژه رسيدگى به حادثه ٢٩ تبريز تهيه كرده بود مسئول باز نكردن درب مسجد سرايدار آن عنوان شده بود كه نتوانسته بود خود را به موقع به مسجد برساند. واقعيت امر آن بود كه مسجد به دستور استاندار وقت، ، بسته شده بود. 🔷 یکی از دانشجویان جمع شده به نام، ، در مقابل درب مسجد اصرار زيادى كرد كه درب مسجد را باز كند. سرانجام ميان آنان مشاجره اي در گرفت و حق شناس آشكارا در بين آن همه جمعيت به خانه خدا و مردم حاضر در جلوى مسجد توهين كرد و تجلّا اين توهين را تحمل ننمود و در مقابل عمل حق شناس سيلى محكمى به گوش او نواخت. از اقدام آن دانشجو به شدت عصبانى شد به گونه اى كه بلافاصله كلت كمرى اش رادر آورد و سينه محمد تجلّا رانشانه رفت و باشليك يك تير او رابه شهادت رساند. 🖇 متن کامل مقاله را در وبسایت رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانش‌نامه انقلاب اسلامی مطالعه فرمائید 🆔 @Bonyadtarikh