⭕️هشدار!
🔴یادداشت هشدارآمیز تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی نسبت به مذاکرات وین و توطئه امضای برجام2 توسط تسلیم‌طلبان
🔹تیم مذاکره‌کننده که امروز در « #وین » به گفتگو نشسته‌اند، از نظر ملت ایران، عناصر بدپیشینه‌ای‌اند که #داغ_ننگین_برجام را برجبین دارند. این تیم #خودباخته و #ساده و #لوده (با دید خوش بینانه) با همدستی جاسوسان بی‌وطنی مانند #شعبانی، #دری، #موسوی و... سرمایه هسته‌ای ایران را در مذاکرات با جهان‌خواران غربی برباد دادند، راکتور اتمی اراک را زیر خروارها سنگ و سیمان دفن کردند، نزدیک ده هزار کیلوگرم ذخایر اورانیوم غنی شده را از کشور بیرون بردند و به حیثیت، شخصیت، آبرو و استقلال ملت ایران آسیب جبران‌ناپذیری زدند و فرزند نامشروع و ناپاک «برجام» را زاییدند و بر دامان ایران نشاندند.
🔸اکنون نیز از سوی غرب زده‌هایی که آمریکا را کدخدای دنیا می‌دانند مأموریت دارند در مذاکره و معامله با جهان‌خواران جنایت پیشه و فریب کار غربی فرزند نامشروع دیگری به نام «برجام2» به بار آورند و ملت ایران را بیش از پیش به روز سیاه بنشانند.
🔹از #مجلس_محترم_شورای_اسلامی انتظار آن است پیش از آنکه فرصت ازدست برود، به رویارویی با تسلیم‌طلبان برخیزند و دست رد بر سینه نامحرمان زنند. تیم مذاکره‌کننده نشان داده است که در گفتگو با فریب‌کاران غربی جز وادادگی و بر باد دادن سرمایه کشور توانی ندارد. انسان عاقل از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود «العاقل لایلسع من جُحر مرتین»
سید حمید روحانی ۱۴۰۰,۱,۲۱
🔻 رسانه‌های رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
🔴دروغ پردازان و شورش علیه دادگاه تاریخ
🖊نقدی بر سخنان بی اساس محمد علی ایازی در خصوص کتاب شریعتمداری در دادگاه تاریخ/1
🔹فردی به نام #عبدالرحیم_اباذری در تاریخ ۱۴فروردین۱۴۰۱ مطلبی را در کانال شخصی خود منتشر کرد و با اتکا به افسانه‌بافی، سعی کرد همزمان هم #رژیم_پهلوی و هم عنصری بدسابقه همچون #سیدکاظم_شریعتمداری را یک‌جا تطهیر کند. محور یادداشت وی به ظاهر نقد بخشی از کتاب « #شریعتمداری_در_دادگاه_تاریخ » نوشته حجت‌الاسلام و المسلمین #سیدحمید_روحانی بود. گفتنی است پس از انتشار یادداشت تحریف‌آمیز اباذری، آقای #محمدعلی_ایازی در یک گروه مجازی، تحریف‌های هم‌قطار خود را تکمیل کرد و چنین ادعا کرد:
🔸«مرحوم امام به مجرد خبردار شدن از انتشار کتاب [شریعتمداری در دادگاه تاریخ] که با تیراژ ۱۰۰هزار بود از طریق اینجانب به آقای #فاکر ناشر دستور دادند بلافاصله این کتاب خمیر شود. ایشان به شدت از انتشار این کتاب ناراحت شدند و آن را توهین به #مرجعیت دانستند.»
🔹از آنجا که محور یادداشت آقای اباذری و هم‌چنین ادعای دروغ آقای ایازی؛ کتاب «شریعتمداری در دادگاه تاریخ» است؛ ضروری می‌نماید که گزارشی مختصر از این کتاب ارائه شده؛ ادعای آقای ایازی به بوته نقد گذاشته شود.
🔸کتاب شریعتمداری در دادگاه تاریخ نوشته حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی در تابستان ۱۳۶۱ ه.ش.؛ در ۱۸۴صفحه منتشر شد و به سرعت به چاپ دوم (مهر۱۳۶۱ه.ش.) و چاپ سوم (آبان۱۳۶۱ه.ش.) رسید. تیراژ این کتاب تاریخی در چاپ اول ۴۰.۰۰۰ نسخه، چاپ دوم: ۱۰۰.۰۰۰ نسخه و چاپ سوم: ۲۰۰.۰۰۰ نسخه رسید.
🔹با توجه به مقدمه مختصر ذکر شده؛ چند اشکال واضح به ادعای بی‌مستند ایازی وارد است:
چاپ اول شریعتمداری در دادگاه تاریخ در ۴۰.۰۰۰ نسخه بوده است. آقای ایازی ادعا می‌کند که امام به مجرد با خبر شدن از انتشار کتاب دستور به خمیر کردن آن دادند اما سؤال این‌جاست که با توجه به جوّ ملتهب سال ۶۱، که بی‌خبر ماندن امام از نشر چنین کتابی را بسیار بعید می‌نماید، طبعا باید امام بعد از همان چاپ اول دستور به خمیر کردن می‌دادند و اگر به راستی امام دستور خمیر کردن کتاب را داده بودند، چطور این کتاب به چاپ دوم و سوم رسید؟!
🔸 آقای ایازی ادعا می‌کند تیراژ کتاب در تاریخی که دستور به خمیر شدن داده شده، ۱۰۰.۰۰۰ نسخه بوده است. همان‌طور که گفته شد، این تیراژ مربوط به چاپ دوم بوده است. بنابراین بر فرض که امام از چاپ اول بی‌خبر مانده باشند و دستور به خمیر کردن چاپ دوم کتاب را داده باشند؛ باز هم روایت آقای ایازی مخدوش خواهد شد چراکه بعد از چاپ دوم(۱۰۰.۰۰۰ نسخه) نه تنها کتاب جمع‌آوری و خمیر نشده بلکه تیراژ آن در چاپ سوم به دو برابر افزایش یافته است.
🔹 اگر امام دستور چنین برخوردی با کتاب «شریعتمداری در دادگاه تاریخ» داده بودند یقینا طرفداران شریعتمداری و مخالفان چهره‌های انقلابی این دستور را سر دست می‌گرفتند و از دهه شصت تا کنون بارها و بارها از طریق رسانه‌های مختلف خود آن را منتشر می‌کردند اما نه تنها تا کنون به این اقدامات دست نزدند بلکه برای مخدوش ساختن این کتاب، به برخی مطالب موهوم و دروغ‌پردازی‌های واهی (از جمله تهمت پشیمان شدن نویسنده کتاب!) دست زده‌اند که نشانگر دست‌خالی بودن این جماعت است!
🔸 علاوه بر نکات فوق؛ بر اساس خاطرات موجود، امام خمینی قدس سره الشریف نه تنها شریعتمداری را حائز شرایط مرجعیت نمی‌دانست بلکه مسلم بودن وی را نیز زیر سؤال برده بودند. این ماجرا به صورت تلویحی؛ حتی در خاطرات مخدوش فردی همچون آقای حسینعلی منتظری نیز درج شده است:
🔹« یک شب که ما با امام جلسه داشتیم در آن جلسه همه مسئولین، آقای #هاشمی، آقای #خامنه‌ای، آقای #موسوی_اردبیلی، آقای #موسوی نخست وزیر و #احمد_آقا هم بودند، در ضمن صحبت‌ها من این مطلب را به امام گفتم که:
🔸“چه اشکال داشت طبق وصیت آقای #شریعتمداری که به آقای #صدر گفته بودند تو بر من نماز بخوان در آن نیمه شب اجازه می‌دادند آقای صدر بر آقای شریعتمداری نماز بخواند، این به کجای انقلاب لطمه میزد؟ ولی حالا که نگذاشته‌اند آقای صدر همه این جریانات و جریان بازداشتش را در یک جزوه هفتاد هشتاد صفحه ای نوشته است، خیلی هم محترمانه نوشته به کسی هم توهین نکرده است، اما این نوشته در تاریخ میماند و بعد در آینده حضرتعالی را محکوم می‌کنند، می‌گویند آقای خمینی نگذاشت به یک نفر مرجعی که رقیبش بود نماز بخوانند”؛ وقتی من این حرف را زدم امام ناراحت شدند و جمله تندی راجع به آقای شریعتمداری گفتند که من خیلی تعجب کردم و حکایت از این داشت که ذهن ایشان را نسبت به آقای شریعتمداری خیلی مشوب کرده اند»(خاطرات منتظری، ج۱، صص۴۸۲-۴۸۱)
🔊به رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
حرکت مردمی یا توطئه؟
لغزش‌گاه 88
پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 1
آیا حوادثی که در پی انتخابات ریاست جمهوری در تهران روی داد، حرکتی مردمی بود یا توطئه‌ای از پیش تعیین شده؟
🔹حرکت اولیه بعد از انتخابات در تهران جنبه #احساسی و مردمی داشت و بسیاری از مردمی که به خیابان آمده بودند، از کسانی بودند که به آقای #موسوی رأی داده و بنا به دعوت او و همدستانش به خیابان‌ها آمدند و به سبب تبلیغات دروغین، بر این پندار بودند که همه ایران، همانند تهران به نامبرده رأی داده‌اند، از این رو، به اعتراض برخاستند؛ اما دیری نپایید که حقایق روشن شد و #مردم_تهران دریافتند که در شهرستان‌ها اکثریت به موسوی رأی نداده‌اند، از این رو، آن‌هایی که دنبال غرض‌ورزی، فتنه‌گری و آشوب و بلوا نبودند و صرفا از روی احساسات و علاقه به میدان آمده بودند، خود را کنار کشیدند. لیکن در این جریان چند نکته را نباید از نظر دور داشت:
🔸1. رهبری و هدایت حرکت را #توطئه‌گران بردوش داشتند و نقشه و برنامه‌های آن را نیز از پیش تدارک دیده بودند. توطئه برپایی آشوب و بلوا، ایجاد هرج و مرج و ناامنی، کشاندن کشور به ورطه جنگ داخلی و سیاست #لبنانیزه_كردن_ایران و رویارویی با اركان نظام (مقام رهبری) و اصل ولایت فقیه، دیر زمانی بود که از سوی سازمان‌های جاسوسی برون مرزی و گروهک‌های وابسته، ورشکسته و بیگانه‌زده درون مرزی، دنبال میشد، دسیسه‌های مرموزانه مشارکتی‌ها در #مجلس_هفتم در چند برهه و سرانجام راه انداختن تحصن و اعتصاب در مجلس که با بی‌اعتنایی مردم، به رسوایی و بی‌آبرویی آنان منجر شد، گوشه‌ای از توطئه دیرینه‌ای بود که از خارج و داخل دنبال میشد.
🔹2. عناصر ضد انقلاب و گروه‌هایی که نقش نیروهای #پیاده‌نظام_امریکا را در ایران بازی می‌کنند در این جریان فعّالیّت‌های ویرانگری داشتند و با چراغ سبز برخی از سفارتخانه‌ها و مراکز جاسوسی، به نام «مردم»، به جنایات ننگینی دست زدند؛ آشوب و بلوا به راه انداختند، به جان و مال مردم تجاوز کردند، آتش‌سوزی به راه انداختند، به پایگاه‌های نظامی و انتظامی یورش بردند و خسارت‌های سنگینی بر مردم وارد کردند.
🔸3. مردمی که در تهران در تظاهرات اعتراض‌آمیز شرکت کردند، یک سوم کسانی بودند که به آقای موسوی در تهران رأی داده بودند و حتی اگر ادعای مخالفان و معاندان را بپذیریم که می‌گویند «جمعیت میلیونی»! باید بگوییم نیمی از کسانی بودند که به نامبرده در تهران رأی داده بودند، بنابراین، شرکت این تعداد از افراد، ادعای دروغ مدعیان تقلّب را ثابت نمی‌کند و نمی‌تواند درمان درد آنان باشد. اینکه برخی از ورشکسته‌ها اینجا و آنجا می‌گویند و تکرار می‌کنند که «بله مردم از میدان امام حسین تا میدان آزادی فریاد میزدند رأی من کو؟» خود را به زیر سؤال می‌برند و لودگی و بی‌خردی خود را به نمایش می‌گذارند، زیرا اگر این ادعا را بپذیریم که از #میدان_امام_حسین تا #میدان_آزادی آکنده از تظـاهرکنندگان بود - که نبود - تازه نیمی از قریب 2 میلیون افرادی بودند که طبق اعلام رسمی ستاد انتخابات، به میرحسین موسوی رأی داده بودند، بنابراین، «رای من کو؟» چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟
منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص215-212
🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db
حرکت مردمی یا توطئه؟
لغزش‌گاه 88
پاسخ مورخ خبیر انقلاب اسلامی به شش پرسش چالشی پیرامون فتنه 88 / 1
آیا حوادثی که در پی انتخابات ریاست جمهوری در تهران روی داد، حرکتی مردمی بود یا توطئه‌ای از پیش تعیین شده؟
🔹حرکت اولیه بعد از انتخابات در تهران جنبه #احساسی و مردمی داشت و بسیاری از مردمی که به خیابان آمده بودند، از کسانی بودند که به آقای #موسوی رأی داده و بنا به دعوت او و همدستانش به خیابان‌ها آمدند و به سبب تبلیغات دروغین، بر این پندار بودند که همه ایران، همانند تهران به نامبرده رأی داده‌اند، از این رو، به اعتراض برخاستند؛ اما دیری نپایید که حقایق روشن شد و #مردم_تهران دریافتند که در شهرستان‌ها اکثریت به موسوی رأی نداده‌اند، از این رو، آن‌هایی که دنبال غرض‌ورزی، فتنه‌گری و آشوب و بلوا نبودند و صرفا از روی احساسات و علاقه به میدان آمده بودند، خود را کنار کشیدند. لیکن در این جریان چند نکته را نباید از نظر دور داشت:
🔸1. رهبری و هدایت حرکت را #توطئه‌گران بردوش داشتند و نقشه و برنامه‌های آن را نیز از پیش تدارک دیده بودند. توطئه برپایی آشوب و بلوا، ایجاد هرج و مرج و ناامنی، کشاندن کشور به ورطه جنگ داخلی و سیاست #لبنانیزه_كردن_ایران و رویارویی با اركان نظام (مقام رهبری) و اصل ولایت فقیه، دیر زمانی بود که از سوی سازمان‌های جاسوسی برون مرزی و گروهک‌های وابسته، ورشکسته و بیگانه‌زده درون مرزی، دنبال میشد، دسیسه‌های مرموزانه مشارکتی‌ها در #مجلس_هفتم در چند برهه و سرانجام راه انداختن تحصن و اعتصاب در مجلس که با بی‌اعتنایی مردم، به رسوایی و بی‌آبرویی آنان منجر شد، گوشه‌ای از توطئه دیرینه‌ای بود که از خارج و داخل دنبال میشد.
🔹2. عناصر ضد انقلاب و گروه‌هایی که نقش نیروهای #پیاده‌نظام_امریکا را در ایران بازی می‌کنند در این جریان فعّالیّت‌های ویرانگری داشتند و با چراغ سبز برخی از سفارتخانه‌ها و مراکز جاسوسی، به نام «مردم»، به جنایات ننگینی دست زدند؛ آشوب و بلوا به راه انداختند، به جان و مال مردم تجاوز کردند، آتش‌سوزی به راه انداختند، به پایگاه‌های نظامی و انتظامی یورش بردند و خسارت‌های سنگینی بر مردم وارد کردند.
🔸3. مردمی که در تهران در تظاهرات اعتراض‌آمیز شرکت کردند، یک سوم کسانی بودند که به آقای موسوی در تهران رأی داده بودند و حتی اگر ادعای مخالفان و معاندان را بپذیریم که می‌گویند «جمعیت میلیونی»! باید بگوییم نیمی از کسانی بودند که به نامبرده در تهران رأی داده بودند، بنابراین، شرکت این تعداد از افراد، ادعای دروغ مدعیان تقلّب را ثابت نمی‌کند و نمی‌تواند درمان درد آنان باشد. اینکه برخی از ورشکسته‌ها اینجا و آنجا می‌گویند و تکرار می‌کنند که «بله مردم از میدان امام حسین تا میدان آزادی فریاد میزدند رأی من کو؟» خود را به زیر سؤال می‌برند و لودگی و بی‌خردی خود را به نمایش می‌گذارند، زیرا اگر این ادعا را بپذیریم که از #میدان_امام_حسین تا #میدان_آزادی آکنده از تظـاهرکنندگان بود - که نبود - تازه نیمی از قریب 2 میلیون افرادی بودند که طبق اعلام رسمی ستاد انتخابات، به میرحسین موسوی رأی داده بودند، بنابراین، «رای من کو؟» چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟
منبع: انقلاب اسلامی؛ پرسش‌ها و پاسخ‌ها، صص215-212
🔊 رسانه رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی👇
https://eitaa.com/joinchat/861732881Cb60e54e1db