مرتضی همیشه مراقب #علم بود. یک دفتر همراهش داشت که هر چیز مفیدی- اگر چه داستان باشد- می شنید، #یادداشت می کرد و #فیش نویسی های الفبایی و موضوعی اش به راه بود. هر کتابی هم که می خواند حاشیه اش را پر می کرد از یادداشت هایش. #علامه_طباطبایی می گفت: هر وقت مرتضی سر درسم حاضر می شد از شدت شوق و شعف، حالت #رقص به من دست می داد. به خاطر اینکه می دانستم با بودن او هر چه می گفتم، هدر نمی رفت. #شهید_مرتضی_مطهری #سیره_علمی_شهدا #راههای_موفقیت_در_تحصیل کتاب مرتضی مطهری؛ نگاهی به زندگی و مبارزات استاد شهید مطهری، نوسنده: میثم محسنی، ناشر: میراث اهل قلم، نوبت چاپ: هفتم؛ بهار ۱۳۹۱؛ صفحه ۱۷. @boreshha 🌍http://www.boreshha.ir/

يك كسى #عالم است و از راه #علم به جامعه خدمت مى‏كند و در حقيقت از كانال علم از فرديت خود خارج مى‏شود و به جامعه مى‏پيوندد؛ شخصيت فردى‏اش از مجراى علم با شخصيت اجتماع متحد مى‏گردد، آنچنان كه قطره با دريا متحد مى‏گردد. عالم در حقيقت جزئى از شخصيت خود را يعنى فكر و انديشه خود را با اين پيوستن به اجتماع جاويد مى‏كند. يك نفر ديگر #مخترع است، از طريق اختراعش به جامعه مى‏پيوندد؛ خدمتش به اجتماع اين است كه فن خودش، صنعت خودش، و خودش را از راه صنعتش در اجتماع خودش جاويد مى‏كند. يكى هنرمند است، مثلًا شاعر است، خودش را از طريق فن و هنرش جاويد مى‏كند. يك نفر #معلم اخلاق است، اندرزگوست، خودش را از راه اندرزهاى حكمت‏آميزش كه سينه به سينه منتقل مى‏شود، در جامعه جاويد مى‏كند. يكى هم #شهيد است، از راه خون خودش، خودش را در اجتماع جاويد مى‏كند، يعنى خون جاويد در اجتماع به وجود مى‏آورد. به عبارت ديگر، يكى به فكر خود ارزش و ابديت و جاودانگى مى‏بخشد و آن عالم يا #فيلسوف است، يكى ديگر به فن و #هنر يا صنعت خود ارزش و ابديت و جاودانگى مى‏بخشد و آن فنّان و صنعتگر يا هنرمند است، و ديگرى به حكمتهاى عملى و راهنماييهاى خود؛ اما شهيد به خون خود، و در حقيقت به تمام وجود و هستى خود ارزش و ابديت و جاودانگى مى‏بخشد. #خون_شهيد براى هميشه در رگهاى اجتماع مى‏جهد. در حقيقت هر گروه ديگر به قسمتى از مايملك خود جاودانگى مى‏بخشد و شهيد به تمام مايملك خود. #شهید_مرتضی_مطهری #دیدگاه_شهدا #شهید_شناسی مجموعه‏آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏24، ص: 463-464. ✂️برش ها - پایگاه جامع سیره شهدای جهان اسلام @boreshha