eitaa logo
اندیشکده برهان
156 دنبال‌کننده
74 عکس
1 ویدیو
3 فایل
Borhan_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶 وقتی سرنوشت مذاکره در میدان جنگ رقم می‌خورد! 🔺 نگاهی به تأثیر سیاسیِ اقدام شهادت‌‌طلبانه‌ی در 30 تیر 1361 ✅ حقیقت آن است که به طور کلی، سرنوشت هر مذاکره‌ای، با عرصه‌ی میدان و عمل گره خورده است. فرد، گروه، حزب یا حتی یک کشور، به هر میزان که در عرصه‌ی میدانی دستش پُر باشد، به همان میزان قدرت چانه‌زنی‌اش پای میز افزایش خواهد یافت. شهادت شهید «عباس دوران» در جریان ، نمونه‌ای تاریخی از این مفهوم را به تصویر می‌کشد. 🔹 در جریان جنگ هشت‌ساله‌ی ایران و عراق، بسترهای دیپماتیک مختلفی جهت انجام مذاکرات فی‌مابین فراهم شد. یکی از این بسترها، تصمیم دولت عراق مبنی بر برگزاری «هفتمین کنفرانس کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها» در تابستان 1361 در بود. ایران مخالف برگزاری این کنفرانس بود؛ زیرا که برگزاری این کنفرانس در بغداد، عملاً پیروزی‌های ایران در عرصه‌های میدانیِ جنگ را ناکام می‌گذاشت. بنابراین ایران از مسیر دیپلماتیک، دغدغه‌ی خود درباره‌ی اجلاس مورد نظر را به سمع سران غیرمتعهدها رساند. اما عراق ـ که با امن نشان دادن شهر بغداد، در صدد جلب رضایت سران بود ـ نهایتاً توانست موافقت آن‌ها را جلب کند. 🔹 در چنین اوضاعی، سران کشوری و لشکری ایران تشکیل جلسه دادند تا برای این مسئله چاره‌ای بجویند. آنچه مورد توافق همه بود «لزوم ناامن نشان دادن عراق و آسمان شهر بغداد» بود تا از این طریق، سران کنفرانس را متقاعد کنند که بغداد شهر امنی برای برگزاری این کنفرانس نیست! به دنبال این تصمیم، سرهنگ خلبان «عباس دوران» مأموریت یافت تا پایتخت عراق را ناامن نماید. بدین ترتیب، «عملیات بغداد» در تاریخ 30 تیر 1361 اجرایی شده و با موفقیت به پایان رسید: هم پالایشگاه «الدوره» مورد اصابت موشک قرار گرفت و هم دیوار صوتی بغداد شکسته شد. متأسفانه آتش سنگین سامانه‌ی پدافندی بغداد، جنگنده‌های ایرانی را مورد اصابت قرار داد و ، پس از Eject کردنِ منصور کاظمیان در کابین عقب، هواپیمای تحت فرمانش را به هتلی که قرار بود میزبانی اجلاس را داشته باشد، کوبید.... 🔹 بعد از این عملیات بود که دوباره دیپلماسی ایران فعال شد. آنچه در مناسبات سیاسیِ بعدی رخ داد، تغییر مکان برگزاری هفتمین کنفرانس غیرمتعهدها بود. ابتدا سازمان وحدت آفریقا اعلام کرد که بغداد محل مناسبی برای گردهمایی غیرمتعهدها نیست و پس از آن، کوبا هم اعلام کرد که کنفرانس سران در بغداد تشکیل نخواهد شد! سرانجام در سپتامبر 1982، فیدل کاسترو طی نامهای رسماً اعلام کرد که اجلاس بعدی در «دهلی نو» تشکیل خواهد شد و همه‌ی کشورهای عضو با این تصمیم موافقت کردهاند. 💡 موفقیت در ناکام گذاشتن بعثی‌ها در میزبانی اجلاس سران غیرمتعهدها، نشان‌دهنده‌ی آن است که در هنگامه‌ی جنگ، مناسبات سیاسی و روابط دیپلماتیک به شدت متأثر از وضعیتی جنگی و موفقیت در عرصه‌ی نظامی و میدانی است. بی‌شک اقدام شهید عباس دوران و هم‌رزمانش، در کنار اقدامات سیاسی وزارت خارجه‌‌ی وقت، توانست این موفقیت را رقم بزند. 👈🏻 متن کامل مقاله در پایگاه اندیشکده برهان: 👉🏻 http://borhan.ir/5376 ✍🏻 💠اندیشکده برهان💠 🆔 @BORHAN_IR