🔶 لزوم بازنگری در «سبک زندگی رمضان»
🔺 نگاهی تاریخی ـ آئینی به #سبک_زندگی ایرانیان در ماه مبارک رمضان
🔹 اهتمام به تهجّد و شبزندهداری، در فرهنگ قرآنی و نیز سیرهی رسول اکرم و اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم صلواتالله)، بسیار سفارش شده است. اما این توجه و اهتمام، در برخی از ایام سال حالت ویژه پیدا میکند، مِنجمله در ایام ماه مبارک رمضان؛ همانگونه که در فرازی از خطبهی نبی اکرم (ص) در آخرین جمعهی ماه شعبان نیز به فضیلت شبهای #رمضان در قیاس با شبهای دیگر سال اشاره شده: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ… و لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی….»
🔹 اهتمام جدّی به فضایل شبهای رمضان و تعظیم شعائر آئینی ـ اجتماعیِ این شبها، لزوم تغییری جدی در سبک زندگی این ماه را میطلبد. به بیان سادهتر، برای آنکه بتوان مبتنی بر آموزههای قرآن و عترت، به بهترین نحو ممکن از فضایلِ #شبهای_رمضان بهرهمند شد، لازم است سبک زندگی این ماه متناسب با این مطلوب، دستخوش تغییر شود. واقعیت آن است که سبک زندگی فعلی ایرانیها، خصوصاً متأثر از سبک زندگی مدرن، تناسبی با شبزندهداریِ ماه رمضان نداشته و تقریباً بسیاری از مؤلفههای سیاسی و اجتماعیِ کشور همچون ساعات کاری مراکز دولتی و… تناسبی با این موضوع ندارند. ایرانیِ روزهداری که میخواهد از فضایل شبانهی این ماه بهره گیرد، باید شرایط اجتماعیِ متناسب با آن، در روز برایش فراهم باشد؛ مثلاً شدت و زمان کار روزانهی او ـ از سوی دستگاههای ذیربط ـ تا حد امکان کاهش یابد تا بدین ترتیب، جدّیت او در تعظیم شعائر شبانهی رمضان، تکریم شود. اینها همه در حالیست که اگر نگاه کوتاهی به تاریخچهی سبک زندگیِ مردم ایران در سدهی اخیر انداخته شود، مشاهده خواهد شد که تا همین چندی پیش، اِحیاء شبانه و شبزندهداری رمضان، امری کاملاً عادی و پسندیده بوده و به جدّ مورد توجه قرار میگرفته است.
🔹 تاریخ گواه است که ایرانیانِ مسلمان، در گذشتهی نهچندان دور، برای آنکه بتوانند احیاء شبانه را در حیات اجتماعی و آیینیِ خود در ماه رمضان نهادینه کنند، سعی میکردند کار روزانه را نیز متناسب با حیات شبانه تنظیم کرده و بلکه تقلیلش دهند....
hmp.me/ckp0
👈🏻مطالعه متن کامل مقاله در پایگاه اینترنتی اندیشکده برهان:
👉🏻 http://borhan.ir/4647
✍🏻 #محمدمهدی_سلامی_پوریان
#گروه_تاریخ
#ماه_رمضان #سبک_زندگی_رمضان
💠اندیشکده برهان💠
@BORHAN_IR