eitaa logo
بُت شناسی
1.9هزار دنبال‌کننده
275 عکس
247 ویدیو
21 فایل
🖎نقد و آگاهی در زمینه فِرق انحرافی از ثقلین، نقد تصوف و غلات، نقد مخربین اعتقادی شیعه. بدون خط قرمز در چهارچوب ثقلین instageram.com/botshenasi↩ ❎برای حمایت از کانال خارج نشید.❎
مشاهده در ایتا
دانلود
امام حسن علیه السلام هم کریم و حرم ندارد و شیر جمل است! امام حسین علیه السلام هم که فقط کربلا دارد و گنبد و اربعین! امام سجاد علیه السلام تا امام عصر روحی فداه هم چون در جنگی شرکت نکردند پس به کار آقایان نمی آید! امام رضا علیه السلام هم که فقط برات کربلا می دهد! حضرت رقیه سلام الله علیها خدا است! اربعین جا ماند ما و جا نمانیم! حضرت زینب سلام الله علیها هم خدا است! حضرت اباالفضل علیه السلام هم که چشم های قشنگی دارد! ابروهای کمان و قد بلند و ساقیِ مِی و باده ایشان! حضرات علی اکبر و قاسم علیهما السلام هم که خوشگل اند و جنگ آور! حضرت زهرا سلام الله علیها هم اسپانسر است و مُزد عزاداری می دهد! فضائل عملی و علمی و مکارم اخلاق و بکاء و خوف از خداوند و معصومین علیهم السلام چه؟ الان بعضی هیئات چهارده الی پانزده خدا دارند! چهار هیئت و مداح و منبری به جان دین افتاده اند و آبروی شیعه را برده اند! وقتی مداح به خود زحمت نمی دهد که پای منبر بنشیند وقتی وارد مجلس می شود که منبری باید برود، باید از کجا یاد بگیرد؟ بعضی منبریان هم از این اشخاص دفاع می کنند.جالب است یکی از منبری ها به دیگر منبری ها گفته بود: به مداحان کاری نداشته باشید، اگر این مداحان نباشند شما کجا می خواهید منبر بروید و خرج زندگی خود را تامین کنید! جالب است که همین آقا مدعی رازقیت اهل بیت علیهم السلام است، اما خودش باور ندارد بلکه مداح را رازق خود می داند! باید گریست به حال این جامعهء شیعه که اینگونه مبتذل شده است. یکی به ناموس ما بگوید خوشگل و عشق‌منی و شراب ناب منی چه می‌کنیم؟ بعد این ها را می شنویم و می‌گوییم دمش گرم ترکوند! منتظرند آهنگی از مطربی بیرون بیاید و جای شهین و مهین آن عباس و حسین بگذارند و بخوانند! وقتی هیئتی وار دین یادبگیری! عاقبت این می شود! جالب است همین الان که این متن خوانده می شود هزاران فحش به حقیر داده اند و مدعی اند به نوکر امام حسین علیه السلام حرف نزنید چون شامل آیه تطهیر است! بعد همین اشخاص علما شیعه از‌ کلینی تا الان را به فحش می کشند! نمی دانم آنها نوکر امام حسین علیه السلام نیستند؟ فقها را فحش می دهند که وادی عشق حالیشان نیست! همین اشخاص که خود را نماینده تام الاختیار امام حسین علیه السلام می دانند، با هم شوخی ناموسی می کنند! فحش ناموس نقل و نبات دهانشان هست! جهل مقدس ( که در این زمینه مطلب می گوییم) با ذوقگرایی اشخاص این بازار یوسف را به وجود آورده است! یک مرد پیدا نمی شود که تو دهان چند نفر از این ها بزند و ساکتشان کند! شیعه را به ابتذال کشیدند و ایستادیم و تماشا میکنیم! از بیوت حضرات مراجع هم که صدایی در نمی آید! دیگر محرم سوز و حزنی ندارد به برکت وجود کاسبان! مستمعین هم که فقط تماشاچی هستند و چیزی نمی گویند! این وسط قربانی امام حسین علیه السلام است! کاش یکم روی امام حسین علیه السلام تعصب داشتیم! ▫️قطعاً اشخاص با اخلاص و متدین در میان مداحان و منبریان هست و این متن شامل عده ای می باشد. @BotShenasi
💡 جهل مقدس معنی کلمه جهل یعنی ندانستن، بی علمی. کسی که بر مطلبی جهل دارد باید با پرسش جهل خود را برطرف کند. ما بر خیلی از امور جهل داریم و باید به متخصص و عالم آن امر رجوع کنیم. یک نوع جهل داریم به نام جهل مرکب، جهل مرکب، مقابل جهل بسیط بوده و به این معنا است که انسان چیزی را نداند و به نادانی خویش نیز توجه نداشته باشد، بلکه اعتقاد داشته باشد از کسانی است که به آن امر آگاهی دارد، مانند کسانی که اعتقادات فاسد دارند و خیال می کنند به حقایق آگاه اند، در حالی که در واقع نادان‌اند.‌ چون در خیال دانستن است، به سخن صحیح که او را از جهلش فارغ می‌کند هم گوش نمی دهد! اگر این جهل مرکب یک رنگ و لعاب دین بخورد، اسم آن جهل مقدس می شود! امری را که در دین نیست را خیال می‌کند که از دین است و او مومن و منتقدین خود را مخالف دین می داند! به حرف هیچ شخصی هم گوش نمی دهد و خود را در جایگاه عالم می داند! اساس و پایه دین او جهل است و سخن دین را به باد استهزاء می گیرد! خطرناک ترین نوع جهل، جهل مقدس است. بسیار در جامعه ما فراگیر است. در امر دینداری آن هم اعتقادات، باید تحقیق کرد، به عالم صحیح العقیده برای تببین و پاسخ به شبهات رجوع کرد. دین خودتان را به عالم ربانی عرضه کنید، اگر اشکال در عقیده شما هست، برای شما بیان کند. این جهل مقدس نمودش در جلسات هیئات بیشتر است. طرف می گوید: چون مداح یا منبری در مجلس امام حسین علیه السلام عملی یا سخنی را گفته و انجام داده، پس دارای عصمت می شود و هر نقدی بر رفتار و گفتار آنها و حتی مستمعین، نقد امام حسین علیه السلام است! میگوییم این جوان که وارد هیئت شده است، باید بر معرفت و دانش او افزوده شود، اما شما جای آن عقاید کفرآمیز و شرک آلود یاد او داده اید! می گوید: مهم این است هیئت بیاید! خروجی مهم نیست! همین که دو ساعت زیر بیرق امام حسین علیه السلام است، کفایت میکند! آیا حرف دین هم همین است؟ در جهل مقدس هدف، وسیله را توجیه می کند! میگوییم: اقا روی منبر آیات و روایات را بگویید، فلانی چشم برزخی داشت، روی دستش راه می رفت که نشد منبر؟ می گوید: مردم حوصله ندارند! بارها عزیزان و اساتید فریاد کشیدند، کفر گویی و شرک فضیلت نیست! اما با جهل مقدس می گویند: بر منکر فضائل لعنت! می گویی اقای فلانی که شما مُرید آن هستید، شاید اشتباه هم بکند، می گوید شما نمی فهمی! چون پایه دینداری او بر اساس جهل و توهم است، با کشف و کرامت سازی و تخیلات می خواهد سرپوشی برای آن قرار دهد. لذا تاب شنیدن سخن دین را ندارد و اسم جهل خود را دین گذاشته است! دین اسلام چهارچوب و قانون دارد. دارای خطوط قرمز است، باید این قوانین و خطوط قرمز رعایت شود. (در این زمینه مطلب ارائه می دهیم) با جهل مقدس نه دینداری می توان کرد و نه از دین حمایت‌. پس راه آن کسب دانش از سرچشمه علم یعنی روایات نورانی اهل بیت علیهم السلام و آیات قران است. @BotShenasi
💡 قانون در یک بزرگراه در حال رانندگی هستید سرعت مجاز اعلام شده برای رانندگی مثلا صد کیلومتر است. اگر شما با سرعت قانونی حرکت کنید، شامل جریمه تذکر نمی شوید، اما اگر با سرعت دویست کیلومتر رانندگی کنید، دوربین های راهنمایی و رانندگی شما را جریمه می کند. مامور مربوطه شما را بازخواست می‌کند و شما نمیتوانید مطابق میل خود با هر سرعتی خواستید رانندگی کنید و بگویید با " تخلف من به کسی ربط ندارد " چون غیر از جان خود، جان مردم را هم به خطر می اندازید. اگر با سرعت مطابق میل خود رانندگی کنید و شما را توبیخ کنند حق سرزنش کسی را ندارید و نمی توانید به مامور بگویید " دلم خواست با این سرعت بروم! " یا " هر کس هر طور خواست رانندگی کنم" مامور می گوید: قانون صد کیلومتر است و شما حق سرپیچی ندارید، اگر ناراحت از توبیخ هستید باید به قانون عمل می کردید و سزای بی قانونی توبیخ است. چون احتمال دارد شما کمی جلوتر با ماشین چپ کنید و به دیار باقی بشتابید و چند نفر را هم به کشتن بدهید. این مثال را بیان کردیم تا بگوییم، بساط امام حسین علیه السلام در عین وسعت قانون دارد و دل بخواه و عشقی نیست. بی قانون نیست که هر کس هرطور خواست عزاداری کند، قانون دارد. امروز ما مجلس امام حسین علیه السلام را یک جای بی در و پیکر می دانیم که هر کس هر کاری دوست داشت انجام دهد. رستوران نرفتیم که مِنو مقابل ما قرار دهند تا بر اساس میل خودمان چیزی انتخاب کنیم. بساط امام حسین علیه السلام قانون و خطوط قرمز دارد. باید مطابق قوانین آن مجلس برگزار شود. هر کس مطابق میل و سلیقه خود حق ندارد که عملی انجام دهد. باید طبق فرمان اهل بیت علیهم السلام عمل کنیم. اما امروز در جلسات خطوط قرمز را رد کردیم، این عمل هم به ما ضرر می زند و هم نسل بعدی را هم منحرف می کند. مانند کسی که با سرعت زیاد در حال نزدیک شدن به یک دیوار بِتُنی است. عاقبت مشخص است! باید به چنین شخصی تذکر داد. شعائر و ادبیات صوفیه و غلات در هیئات بیداد می‌کند! لحن مطربانه در هیئات که هر روز بیشتر می شود! اشعار سخیف دور شان اهل بیت علیهم السلام! مجلس اهل بیت علیهم السلام پادگان نیست هر روز در آن گردان و گروه درست کنیم. یک نوع سبک خواندن و سینه زنی در آن ابداع کنیم. مجالس جای حزن و بکاء به جلسات عاشقانه و هیجان انگیز تبدیل شده است. هزار تُن شیر و یک فضله موش! خراب میکند! با این سرعتی که ما در حال رانندگی هستیم، جزء خسارت و جریمه چیزی عایدمان نمی شود. هر کس هر گونه دلش خواست عزاداری کند، که سنگ روی سنگ بند نمی شود. شاید یکی خواست در مجلس برقصد! یکی خواست شُرب خمر کند! یکی خواست آلات موسیقی بیاورد! بعد بگوییم تو کار امام حسین علیه السلام دخالت نکنید! باید قوانین جلسات رعایت شود‌. کسی حق عبور از خطوط قرمز ندارد. سلیقه من و شما مطرح نیست‌. همه باید مطابق امر اهل بیت علیهم السلام عمل کنند. اهل بیت علیهم السلام ما را امر بر بکاء، جزع، لطمه، گریبان چاک زدن، صرخه زدن کردند، کجا فرمودند سه ساعت هروله کن و سینه بزن برای هیجانات شخصی؟ با مِی و مستی سینه زدن نامش عزاداری نیست. با شمع و گل و پروانه سینه زدن اسمش عزاداری نیست. با مصائب اهل بیت علیهم السلام باید به سر و سینه بزنیم. سعی ما باید بر احیاء شعائر و امر اهل بیت علیهم السلام باشد، نام امیال و سلایق شخصی خودمان را دستگاه امام حسین علیه السلام نگذاریم. چرا یک مداح به خودش اجازه دهد که سبک اهل طرب را در جلسه مطهر امام حسین علیه السلام بخواند؟ تا چند سال پیش استفاده از سبک های موسیقی را تکذیب می کردند، اما قبح آن شکست و الان با کمال وقاحت می گویند که بله ما گاهی استفاده می کنیم! امروز فقط خود ما خسارت نمی بینیم، بلکه نسل های آینده را هم به ابتذال و خطر می اندازیم. با بدعت باید مبارزه کرد. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله: إِيَّاكُمْ وَ لُحُونَ أَهْلِ الْفِسْقِ وَ أَهْلِ الْكَبَائِر. امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلوات الله علیه وآله نقل می فرماید: بر حذر باشید از لحن ها و سبکهای اهل فسق و اهل گناهان کبیره. 📚 الکافی، الاسلامیه، جلد ۲ ص ۶۱۴ @BotShenasi
توصیه‌ های آیت الله العظمی روحانی به مداحان و وعاظ از سخنوران دینی می خواهم که تمام تلاش خود را در راه نشر معارف ائمه معصومین علیهم السلام ، بیان احکام شرعی و تحکیم باورهای دینی به کار بگیرید... حضرت آیت الله العظمی سید محمدصادق روحانی همزمان با فرا رسیدن ماه محرم نكاتی را به منظور برگزار شدن هر چه باشكوه تر مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) خطاب به وعاظ و مداحان، یادآوری کرده اند که با هم می خوانیم:   توصیه به منبری‌ ها و وعاظ:   1) دقت شود که هدف اساسى از منابر شريف حسينى و هيأت‏ هاى معظم عزادارى احياى امر اهل بيت‏ عليهم السلام از طريق بیان مظلوميت و مصيبت‏ هاى ايشان و تبيين ارزش‏ ها و اصول آنها مى ‏باشد؛ در نتيجه اگر موضوع سياسى، ابعاد شرعى و دينى داشته باشد در سايه موازين شرعى، پرداختن به آن در منبر صحيح مى‏ باشد و الا بیان مسایلی صرفا سیاسی صحیح نیست.   2) از سخنوران دینی می خواهم که تمام تلاش خود را در راه نشر معارف ائمه معصومین (علیهم السلام)، بیان احکام شرعی و تحکیم باورهای دینی به کار بگیرید. همچنین با استفاده از ادله نقلی محکم و استدلال های عقلی به شبهات انحرافی پاسخ دهید تا از طرفی، باورهای مؤمنان را محکم تر از گذشته گردانید و از سوی دیگر ضمن اثبات اصالت منبر و کارآمدی آن، بی پایه بودن ادعاهای افراد مغرض مبنی بر ناتوانی و ناکارآمدی منبر حسینی در بیان معارف الهی را بر همگان آشکار نمایید.   3) در راست و دروغ بودن روضه‌ ها، يك مطلب که در كتب متعدد موثق، آمده باشد يا در يك كتاب موثق آمده باشد كافی است و اگر در كتاب موثقی مطلبی به صورت غير مشهور آمده باشد، خواندن آن به عنوان روضه و مصيبت جايز است.   توصیه به مداحان:   1) ذاكران و مداحان كه بعضی روضه‌ ها را با آهنگ‌ های موسيقی يا قريب به آن می خوانند؛ توجه کنند موسيقی مطلقا حرام است ولو در روضه خوانی باشد.   2) خواندن مصيبت، مثلا روايت اهل بيت علیهم‌ السلام به صورت خودمانی و به قصد اشك ريختن، چنانچه مصيبت مجعول نباشد؛ يعنی در كتب تاريخ و روايات ذكر شده باشد، اشكال ندارد، بلكه خوب هم هست.    3) استفاده از سبك‌ های خواننده‌ ها (چه خواننده‌ های غربی و چه داخل كشور) برای مداحی اهل بيت عليهم السلام؛ چنانچه توأم با موسيقی و غناء باشد، جائز نيست، در غير اين صورت اشكالی ندارد.   4) خواندن اشعاری كه می گويند: «خدای من حسينه»، «مستم و حيدر پرستم»، «رب بی نياز من يا ثارالله» و...؛ كفرآميز است و بدون ترديد خود آن امام (علیه السلام) از اين اشعار ناراحت می شوند. حيف است مجلس عزاداری (كه آن قدر فضيلت و ثواب برای خواننده و شنونده و تشكيل‌ دهنده آن مجلس ذكر شده) مبدل به مجلس معصيت بشود. حتما پرهيز كنيد.   5) شنيده ‏ام در ايام عزادارى و ذكر مصيبت حضرت سيدالشهداء عليه السلام مطالب غلوآميز بسيار رایج شده است و به همين دليل بهتر است در هنگام مداحى منابع آن را براى مردم ذكر كنيد و توضيح دهيد كه از كتب و منابع موثق و مجاز استفاده مى ‏كنيد. مداحى منصب بزرگ و بسيار بافضيلتى مى ‏باشد و شايسته است كه با مطالب غير مشروع و غير صحيح آن را خدشه دار نكنيد. http://www.rohani.ir/fa/ndt/610/%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87--%D9%87%D8%A7%DB%8C--%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%88%D8%B9%D8%A7
اقطاب صوفیه | حسن بصری روایت شده است که حضرت زین العابدین علیه السلام حسن بصری را در سرزمین منی دید که مردم را موعظه میکند. آن حضرت ایستاد و به او فرمود: " وعظ خود را متوقف کن تا از حالی که داری پرسش کنم. اگر فردا مرگ به سراغت آید، آیا تو از آن چه میان تو و خدای توست، راضی هستی؟ گفت: خیر. فرمود: ایا قصد داری خود را از حالی که هستی به حالی که از آن راضی باشی، برسانی؟ حسن بصری سر به زیر انداخته و پس از مدتی گفت: این سخن را میگوین، اما حقیقتی ندارد. فرمود: ایا امید به پیامبری پس از محمد صلی الله علیه و اله داری؟ که در همراهی با او برایت سابقه ای بماند؟ گفت: نه. فرمود: آیا به سرایی جز این دنیا امید داری که به آن جا بازگردانده شوی و در آن به عمل بپردازی؟ گفت: نه. فرمود: آیا فرد عاقلی را دیده ای که این حال تو را، برای خودش کافی دانسته و به آن رضایت داشته باشد؟ پس تو چگونه با این حال که بدان راضی نیستی، و در فکر تغییر آن هم نیستی، و امید نداری که پیامبری هم بیاید، و سرای دیگری نیز وجود ندارد که در آن عمل شایسته انجام دهی باز هم به موعظه مردم میپردازی؟ " راوی میگوید: وقتی آن حضرت رفت، حسن بصری گفت: این شخص که بود؟ گفتند: علی بن الحسین علیهم السلام پس حسن بصری گفت: اینان از خاندان علم و دانش اند. پس از این ماجرا، دیده نشد که حسن بصری مردم را موعظه کند. 📚 الاحتجاج، ج ۲ ص ۳۱۳_۳۱۴ @BotShenasi
امام سجاد علیه السلام آشپز مجلس روضه لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ علیهما السلام لَبِسْنَ نِسَاءَ بَنِي هَاشِمٍ السَّوَادَ وَ الْمُسُوحَ وَ كُنَّ لَا يَشْتَكِينَ مِنْ حَرٍّ وَ لَا بَرْدٍ وَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ علیهما السلام يَعْمَلُ لَهُنَّ الطَّعَامَ لِلْمَأْتَمِ؛ هنگامی كه حسين بن على عليهما السلام به شهادت رسيد، زنان بنى هاشم لباس هاى سياه و جامه هاى خشن از جنس پشم پوشيدند و از گرما و سرما شكايت نمى‌كردند و پدرم على بن الحسين عليهم السلام [به علت مشغولیت آنان به عزادارى]، دائما برای آنان غذا آماده می‌کرد. 📚المحاسن، ج2، ص420، ح195.
💡«خطبة البیان» معتبر نیست! مرجع فقید شیعه مرحوم آیت الله سیّد محمّد سعید حکیم(ره) در پاسخ به سؤالی پیرامون اعتبار «خطبة البیان» و «الخطبة الکوثریة»،این دو خطبه را فاقد سند معتبر دانسته اند: * ما مدی صحّة «خطبة البیان» و «الخطبة الکوثریة» المرویتان عن الإمام عليّ(علیه السلام)؟ ✍الجواب: لم تثبت الخطبتان المذکورتان عندنا بطریق معتبر ! 📓الفتاویٰ(أسئلة و أجوبة)؛ج۱ص۴۰۲ @BotShenasi
تفسیری که از شناخت اهل بیت علیهم السلام گفته می شود، برگرفته از آیات و روایات نیست. ما اهل بیت علیهم السلام را از جایگاهی که خداوند برای آنها قرار داده و در حد فهم ما در آیات و روایات وارد شده است، پایین کشیدیم. امروز امامت را یک نگاه عاشق و معشوق می دانند نه امام و ماموم! این تفسیر عاشق و معشوقی از امامت همان دیدگاه صوفیه است. که همه چیز در معشوق خلاصه می شود! نتیجه این دیدگاه وحدت وجود است که همه چیز را معشوق بدانند! @BotShenasi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
|اعتراض به سَبک های سَبُک ترانه ای توسط مرجعیت شیعه! پ.ن: ما باید مجالس روضه برپا کنیم ودر مصائب معصومین علیهم السلام اشک بریزیم. اما متاسفانه مجالس عزاداری بصورت آهنگین برگزار میشود و خلاف سیره اهل بیت علیهم السلام عمل می کنیم @BotShenasi
💡 غالیان در نزد اهل بیت علیهم السلام رجال الکشی مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّیِّ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُوسَی بْنِ سَلَّامٍ عَنْ حَبِیبٍ الْخَثْعَمِیِّ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَاسْتَأْذَنَ عَلَیْهِ رَجُلٌ حَسَنُ الْهَیْئَةِ فَقَالَ اتَّقِ السَّفَلَةَ فَمَا تَقَارَّتْ بِیَ الْأَرْضُ حَتَّی خَرَجْتُ فَسَأَلْتُ عَنْهُ فَوَجَدْتُهُ غَالِیاً ابن ابی یعفور نقل کرده: در محضر امام صادق علیه السّلام بودم که مردی خوش سیما اجازه ورود خواست، حضرت فرمودند: از مردمان پست بپرهیز! بر زمین قرار نگرفتم و خارج شدم و در مورد آن مرد جویا شدم. معلوم شد او مردی غالی است. 📚 بحارالانوار، جلد ۲۵، صفحه ۳۰۰ 
رد الغلاة- شیروانی.pdf
1.52M
ردّ الغلاة میرزا شریف شیروانی کتابخانه مجلس: ۱۴۴۹۵/۴ ۱. شیروانی در این رساله نکات جالبی در نقد غالیان بیان کرده است. ۲. در حاشیه نسخه، شخصی شیروانی را به باد ناسزا گرفته و او را به ناصبی بودن متّهم کرده که یادآور روحیه غالیان و تفویضیان روزگار ما است! خواننده خود با خواندن متن رساله می‌تواند تهمت مُحَشّی را ارزیابی و داوری کند. ۳. متن رساله -علی‌رغم محتوای نسبتاً قوی- از نظر عربیّت ضعیف است و نویسنده در عبارات خود گاه از الگوهای زبان فارسی پیروی کرده است. ۴. در این رساله نکاتی افزون بر کتاب مرغم الغلاة فارسی نیز دیده می‌شود؛ با این که بیشتر مطالب مشترک است. @BotShenasi
🔍 اقطاب تصوف | فرقد سَبَخی ✍ فَرقد سَبَخی از شاگردان حسن بصری به شمار می آید‌. اطلاعات زیادی از وی در دسترس نیست. ابن ابی الحدید، در " شرح نهج البلاغه"، داستان دیدار وی با امام حسن علیه السلام را بدین صورت نقل می کند: 🚩 روزی فرقد سبخی به نزد حسن بن علی علیه السلام آمد، حضرت لباسی از خز به تن داشتند، در حالی که لباس فرقد، از پشم بود. امام حسن علیه السلام به او فرمودند: مَا بَالُکَ تَنظُرُ اِلَیَّ، و عَلَیِّ ثِیَابُ اَهلِ الجَنَّهِ، وَ عَلَیکَ ثِیابُ اَهلِ النَّارِ؟ اِنَّ اَحَدَکُم لَیَجعَلُ الزُّهدَ فِی ثِیَابِهِ وَ الکِبرَ فِی صَدرِهِ فَهُوَ اَشَدُّ عُجباً بِصُوفِهِ مِن صَاحِبِ المِطرَفِ. تو را چه می شود که به من می نگری، در حالی که من لباس اهل بهشت را پوشیده ام و تو لباس اهل دوزخ را به تن کرده ای؟! البته به هرکس از شما که زهد را در لباسش قرار داده و کبر را در سینه اش، عُجب او به واسطه لباس پشمینش بیش از کسی است که لباس خز به تن دارد. 🚩 نقل است که وقتی حماد به بصره وارد شد، فرقد سبخی با لباس پشمین به دیدنش آمد. در این هنگام حمّاد به او گفت: این نشانه مسیحیّت را از خود دور کن. 📚الکوکب الدّرّیّه، جلد۱، ص ۳۹۴ 📚شرح نهج البلاغه، لابن ابی الحدید، ج ۱۸، ص ۲۶۲-۲۶۳ 📚تاریخ تصوف اسلامی، ص ۳۱ / پیدایش و سیر تصوف ۱۴۵ @BotShenasi
«يا أبَتاهُ، مَنْ ذَا الَّذي خَضَبكَ بِدِمائكَ! يا أبَتاهُ، مَنْ ذَا الَّذي قَطع وَ رِيدَيْكَ! يا أبتاهُ مَنْ ذَا الَّذي أَيتمني علي صِغَر سِنّي! يا أبَتاهُ، مَنْ بَقي بَعْدَك نَرْجوه؟ يا أبَتاهُ، مَنْ لِلْيتيمة حَتّي تَكْبُر» «پدر جان، كي تو را با خونت خضاب كرد! اي پدر كه رگهاي گردنت را بريد! اي پدر، كي مرا در كودكي يتيم كرد! پدر جان، بعد از تو به كه اميد وار باشيم؟ پدرجان، اين دختر يتيم را كي نگهداري و بزرگ كند!». و از اين سخنان با او گفت، تا اينكه لب بر دهان شريف پدر نهاد و سخت بگريست تا غش كرد و از هوش رفت. چون او را حركت دادند از دنيا رفته بود.(به شهادت رسید) اهل بيت چون اين بديدند، صدا به گريه بلند كردند و داغشان تازه شد، و همه از زن و مرد بر آن آگاه شدند و گريستند 📚انوار الشهادة / 244، رياض القدس: 2/326
https://t.me/botshenasi/11601 توضیح درباره حدیث جعلی تنویر الایمان پیرامون شهادت ثالثه در اذان و تهمت غالیان به شیخ صدوق (ره) 🎙علی عادل‌زاده
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
نقد شبهه تعطیل که غلات، صوفیه و شیخیه به آن تمسّک کرده‌اند 🎙استاد سید محسن هندی 0:00 تقریر شبهه غلات و صوفیه و شیخیه 1:31 هدف اصلی دعوت انبیا 2:08 حد وسطی بین خالق و مخلوق نیست. 3:10 خود اهل بیت ع چه کسی را عبادت می‌کنند؟ 4:09 لفظ پرستیده نمی‌شود اما مدلول الفاظ حقیقتاً پرستیده می‌شود. 5:26 التفات به ذات خدا حقیقی است. 6:16 تنزیه از تنزیه، عین تشبیه و شرک است. 9:21 جمع‌بندی بحث درباره معبود و مخاطب ایاک نعبد
شدتِ بغض عایشه به اهل بیت علیهم السلام ابن عباس می‌گوید: من اولین کسی بودم که بازگشتم. ناگاه سر و صداهایی شنیدم، می‌ترسیدم امام نسبت به جنگ با افرادی که می‌آیند تعجیل نماید. آنگاه شخصی را دیدم که فتنه و شر از او احساس می‌کردم، وقتی او جلوتر از همه آمد دیدم وی عایشه است که با چهل سوار می‌آید، او بر استری زین کرده سوار است و جلوی همه بود و آنان را به جنگ امر می‌کرد. هنگامی که چشم عایشه به من افتاد گفت: ای پسر عباس! نزد من بیا، نزد من بیا. شما در دنیا جرأت پیدا کرده و هر مرتبه یکی پس از دیگری مرا آزار می‌دهید. می‌خواهید شخصی را وارد خانه من کنید که من وی را دوست ندارم. من در جوابش گفتم: وا مصیبتاه! یک روز بر استر سوار می‌شوی و یک روز بر شتر. می‌خواهی نور خدا را خاموش کنی. با دوستان خدا می‌جنگی، بین رسول خدا و حبیبش (امام حسن) حایل می‌شوی و نمی گذاری جنازه وی را نزد جدش دفن کنند، بازگرد. زیرا خدا کار را درست کرد و جنازه امام حسن را نزد مادرش (فاطمه بنت اسد) به خاک سپردند، به خدا قسم که امام حسن به لطف خدا نزدیک و شما از خدا دور شدید. وا مصیبتاه! برگرد، آنچه که تو را خوشحال می‌کند دیدی!. ابن عباس می‌گوید: عایشه با صوتی خشمناک متوجه من شد و با بلندترین صدا فریاد زد: آیا جنگ جمل را فراموش کرده اید؟ ای پسر عباس! شما افرادی کینه توز هستید. من گفتم: آری و اللّه، اهل آسمان‌ها هم جنگ جمل را فراموش نکرده اند، پس چگونه می‌شود اهل زمین آن را فراموش کرده باشند. سپس عایشه در حالی بازگشت که این شعر را می‌خواند: عصای خود را انداخت و به مسافرت نرفت. همچنان که به وسیله آمدن مسافر چشمش روشن می‌شود.   📚بحارالانوار ج ۴۴ ص ۱۵۳
ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام أَرَادَ أَنْ یَدْفَنَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ جَمَعَ جَمْعاً فَقَالَ رَجُلٌ سَمِعَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام یَقُولُ قُولُوا لِلْحُسَیْنِ أَنْ لَا یُهْرِقَ فِیَّ دَماً لَوْ لَا ذَلِکَ مَا انْتَهَی الْحُسَیْنُ علیه السلام حَتَّی یَدْفِنَهُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله. وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: أَوَّلُ امْرَأَةٍ رَکِبَتِ الْبَغْلَ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله عَائِشَةُ جَاءَتْ إِلَی الْمَسْجِدِ فَمَنَعَتْ أَنْ یُدْفَنَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهما السلام مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود: وقتی امام حسین علیه السلام تصمیم گرفت پیکر امام حسن علیه السّلام را نزد پیامبر اکرم اسلام دفن نماید و گروهی را جمع کرده بود، مردی گفت: از امام حسن علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: به امام حسین علیه السلام بگویید: به خاطر من خونی نریزد. اگر این وصیت نبود، امام حسین دست بر نمی داشت تا جنازه آن حضرت را نزد پیامبر خدا به خاک بسپارد. امام صادق علیه السّلام فرمود: اولین زنی که بعد از پیامبر خدا بر استر سوار شد، عایشه بود که وارد مسجد شد و نگذاشت جنازه امام حسن را نزد رسول خدا به خاک بسپارند. 📚بحارالانوار جلد ۴۴، صفحه ۱۵۰
💡 تصوف حلولی (صحو و سکر) ▫️عامّه مسلمانان و همچنین فقها و متکلّمان در باب این گونه اقوال ، مسامحه و اغماض نشان نمی دادند و کلام بایزید را که سُبْحانی ما أعْظَمَ شَأنی می گفت و قول حلاّج را که بانگ أنا الحق می زد ، دعاوی رعونت آمیز خوانده و به همین سبب ، در تکفیر آن ها تردید نمی کردند . آن چه گاهی خشم و نفرت فقها و اهل ظاهر را نسبت به بایزید بر می انگیخت ، مربوط به همین حال سکر و غلبه این حالت بر وی بود . ▪️عمده مشکل صوفیه را می توان از ناحیه صوفیان سکر دانست . هر چند سخنان شطح آمیز ، پیش از بایزید ، از ابراهیم ادهم و رابعه عدویه نیز نقل شده است ، امّا شطحیات صوفیانه در کلام بایزید ، رنگی بسیار تند یافت چنان که حتّی سخنان حلاّج و شبلی هم تندتر و بی پرواتر از کلمات وی نبود . با وجود آن که حلاّج ، جانش را تقریباً بر سر همین شطحیات خویش نهاد ، امّا به هر حال شطحیات صوفیانه با نام بایزید ، پیوند و ارتباطی خاصّ یافته است . ▫️ سخنان بایزید به گونه ای بود که حتی شیخی صوفی به نام ابن سالم بصری ، آن را متضمّن کفر و در ردیف دعاوی فرعون یا بدتر از آن تلقّی نمود . شطحیاتِ گستاخانه بایزید بعد ها برای کسانی از صوفیه که تندروی و بی پروایی او را فاقد بودند ، اسباب دردسرشد ، و ناچار در تأویل آن ها سعی وافری نمودند ، و حتّی جنید به تأویل بعضی از آن ها پرداخت تا صوفیه را از تهمت های گران برهاند . حلاّج ( م ۳۰۹ ق ) نیز در شمار صوفیان سکر محسوب می شود . وی نخست از شاگردان جنید بود ، امّا در پِی مجادله ای که در موضوع صحو و سکر با جنید داشت ، سرانجام جنید به او گفت : ▫️ به زودی تو را بر سر چوب آویزان می کنند . از این رو ، حلاّج از جنید جدا شد و ارتباطش با صوفیه بغداد قطع شد . به نظر می رسد که اجتناب صوفیه بغداد از ارتباط با حلاّج ، برای عدم گرفتاری و جلو گیری از عواقب سخنانی بود که حلاّج ، بی پرده بیان می کرد . در جریان محاکمه حلاّج ، حتّی صوفیه بغداد و یاران جنید نیز نسبت به وی ، علاقه ای نشان ندادند ، به طوری که وقتی نظر ابومحمّد جریری ، یکی از مشایخِ صوفیه صحو را درباره حلاّج پرسیدند ، پاسخ داد : حلاّج ، کافر است ، و باید او را کشت . در آخرین محاکمه حلاّج ، از میان صوفیان بغداد فقط ابن عطاء آدمی ، مشهور به ابوالعبّاس ، نسبت به وی هم دردی نشان داد . خواجه عبداللّه انصاری ( م۴۱۸ ق ) معروف به 《 شیخ الاسلام 》 در 《 طبقات الصّوفیة 》 می نویسد : ▫️نظر مشایخ صوفیه در مورد حلاّج مختلف است . بیشتر ایشان ، وی را رد می کردند مگر سه نفر از ایشان : ابوالعبّاس عطا ، شیخ ابوعبداللّه خفیف و شیخ ابوالقاسم نصرآبادی . @BotShenasi
💡 تصوف حلولی (صحو و سکر) در میان صوفیه سکر، شطحّیات شبلی حتی گاهی از آنچه بایزید و حلاج نقل شده است، گستاخانه تر است، اما با لحن و گفتاری شاعرانه تر بیان شده است. شبلی می گفت: من و حلاج یک اعتقاد داشتیم، فقط جنون من مایه نجاتم شد، و عقل حلاج او را به هلاکت افکند. بعد از مشکلات و لطماتی که در قرن سوم، صوفیان سکر به ویژه حلاج با آن مواجه شدند، بزرگان صوفیه توصیه کردند که از افشای اسرار، و گفتنِ بی پرده شطحیات خودداری گردد، واگر در بیان ها ضرورتی احساس شود، از رموز و اصطلاحاتی مخصوص استفاده شود تا صوفیه از اعتراض و حمله فقها و علما در امان بمانند. شیوه شبلی در بیان شطحیات، و طریقه حفظ جان خود، حاکی از این تغییر روش و اِعمال تقیّه می باشد. صوفیه تا مدت ها در حالت تقابل صحو و سکر به سر می بردند. اما آن صوفیه ای که در بدو امر تحت عنوان صوفیان صحو به مقابله با صوفیان سکر می پرداختند و حتی به تکفیر آنان حکم می نمودند، مشی خود را عوض نموده، به تدریج در جهت تاویل شطحیات صوفیان گذشته برآمدند تا شطحیات اهل سکر را هم سو با سخنان اهل صحو قلمداد نمایند، و لذا به تبیین و تفسیر و بیان سازش آن سخنان با ظاهر شریعت و تعالیم اسلامی پرداختند. به عنوان مثال هجویری که خود را صوفی صحو، و پیرو جنید می دانست. در " کشف المحجوب "، کتابی دیگر از خود معرفی می کند که در شرح کلمات حلاج نوشته است، و در آن به علوّ کلام حلاج استناد نموده و صحت حالش را ثابت نموده است. بدین ترتیب باب تاویل و توجیه در شطحیات صوفیه سکر باز شد، اما انجام این امر به قواعدی نیاز داشت که صوفیه را به تدوین آنها تشویق می ساخت. نیکلسون در لزوم وجود قواعدی برای فهم شطحیات می نویسد: " فهم معناب حقیقی شطح بر قواعد تاویلی استوار است " اگر کسی از قواعد تاویل در شطحیات آگاه باشد، می تواند به تبیین معنای واقعی شطحیات بپردازد، و تعارضات تصوف و شرع را در دیدگاه خود برطرف کند. ادامه دارد ان شاء الله @BotShenasi
⭕️ فضیلت سرپرستی ایتام دوران غیبت! حضرت امام مجتبی عليه‌السلام فرمودند: 🔹فضیلت كسى كه يتيم آل محمّد را كه از موالیان خود جدا شده و در جهل فرو رفته است را سرپرستى می‌كند و او را از جهلش بيرون می‌آورد و امور مشتبه را برایش روشن می‌سازد، بر كسى كه يتيمى را سرپرستى می‌كند و به او آب و غذا می‌دهد، مانند برترى خورشيد بر ستاره‌ی سُهیٰ (ستاره كوچكى است از ستارگان دبّ اكبر) است. 💠 «قال الحسن بن علي عليهماالسلام: فضل كافل يتيم آل محمد المنقطع عن مواليه الناشب في تيه الجهل يخرجه من جهله ويوضح له ما اشتبه عليه على (فضل) كافل يتيم يطعمه ويسقيه كفضل الشمس على السهى.» 📜 تفسیر الامام العسکری علیه‌السلام، ص۳۴۱ احتجاج (أبومنصورطبرسی)، ج۱، ص۱۶ @BotShenasi
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
استاد شیخ جواد عبدی: شرکت در جلساتی که اشعار غلو آمیز و کفر می خوانند حرام شرعی است. @BotShenasi
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سخنان سراسر اشتباه هلالی! چهل مرتبه زیارت مشرف شدن بسیار ناچیز است. اهل بیت علیهم السلام امر فرمودند که حداقل سالی یک بار به زیارت مشرف شویم! اگر بیش از سه سال ترک زیارت کنیم عاق می شویم! بعد آقای هلالی بدون تخصص! بدون علم! خلاف روایات می گوید: به جایش به فقرا برسیم! کدام عمل خیری به اندازه زیارت و خرج در راه امام توصیه شده است؟ چرا دین خود را دست مداح میدهید؟ آقای هلالی شما در چه جایگاهی هستید که مقابل کلام امام معصوم، کلام خود را ملاک قرار می دهی؟ کامل الزیارات خوانده ای؟ فقیه هستی؟ چه کاره هستی که اینگونه برای ما فتوا صادر می کنی؟ هیچ ثوابی در دنیا مانند زیارت نیست و هیچ خیری قابل مقایسه با زیارت نیست. آن چیزی که دل بخواهی شده است رفتار شما مداحان است. پای مداح از گلیم دراز ترشده و کسی جرات ندارد به مداح تذکر بدهد. اما دوره آن تمام شده حق خزعبلات گویی ندارید لطفاً سکوت کنید @BotShenasi