🔴میمون بن القاسم الطبرانی النصیری از عالمان نصیری غلات علیهم لعائن الله در کتاب مجموع الاعیاد خود می‌آورد 📛روز عاشورا در محرم یک عید اسلامیست که روز فرح و سرور است 📛امام حسین علیه السلام در این روز شهید نشدند بلکه زنده هستند و ایشان مانند حضرت مسیح ع عروج کردند و شخصی مانند ایشان به قتل رسید 📛به شعری از خصیبی لعنة الله علیه استناد میکند که در مصرعی گفت : کعیسی و هو عیسی لا فرق بینهم (امام شهید نشد بلکه قضیه اش مانند حضرت عیسی است بلکه اصلا او خود حضرت عیسی است زیرا اسم الله الظاهر یکیست و آن شخصیت محمدیّه است و اصل خمسه اسماء خمسه هستند که اشخاص النبی هستند و فروع هویات همگی عائد به این اسماء اصول =همان وحدت در کثرت فلاسفه و صوفیه) 📛به شیعیان طعن میزند که این جهال شیعه در عاشورا عزاداری و سیاهپوشی میکنند در حالی که روز بهجت و فرح و سرور و خوشحالی است 📚مجموع الاعیاد ص ۱۰۷ الی ۱۱۵ #جهاد_با_غلات #ریشه_غلات_تصوف

🔴حسین بن حمدان الخصیبی علیه اللعنة و العذاب در الرسالة الرستباشیة (الابلیسیة که از اصلی ترین کتب او و در نزد غلات بمنزله قرآن است) خود چنین می آورد: 💢اشخاصی هستند که در ظاهر مورد ذمّ و تقبیح واقع شده اند لکن باطنا وجهی حسن دارند که محمود و ممدوحند ⛔️در شمار افرادی که حسب نظرش باطنا ممدوح و حسن الوجه هستند [ابن ملجم قاتل امیر المومنین علیه السلام] را ذکر میکند و میگوید: ابن ملجم از مختبرین بوده که باطنی ممدوح و محمود دارد. ⏺ایضا از جمله اعتقادات او قیام اشخاصی بغیر المعصوم علیه السلام است که دعوت به ولایت و طاعت ایشان میکنند که این داعیان حجت بر مقصّره اند ⭕️یاد شعری از مولوی علیه ما علیه افتادم که راجع به ابن ملجم گفت (او آلت حق و رشحه ایی از رشحات و جلوه ایی از جلوات حضرت حق است و هیچ طعن و ذمی بر ابن ملجم نیست بلکه از آن باب که فاعل حقّ است محمود است) آلت حقی تو فاعل دست حق چون زنم بر آلت حق طعن و دق 📚مثنوی دفتر اول بخش ص۱۶۷ #جهاد_علیه_غلات

🔴در کتاب پرتحریف و مجعول [الهفت] که ظاهرا اولین بار توسط اسماعیلیان منتشر شد،که از منابع مشترک بین بعض فرق ضالة همچون:|غلات-اسماعیلیه-بعض فرق صوفیه سنیة| است مجموعه ایی از انحرافات و کفریات تحت عنوان مفضلیات (الروایات المرویة عن مفضل بن عمر) ارائه شده که بیانگر اتمسفر فکری مفضلیة معاصر با این راوی میباشد که حقّا دربردارنده اسرار غالیان و انحرافات بی حد این فرقه کافرة است 💢از جملة اکاذیب مندرجه در این کتاب ناشریف ◀️بحث تناسخ است که از عقائد مسلمه غلات و رأسهم خصیبی میباشد⬅️ در تصویر موضع شاهد میبینید (الامام یدخل فی الابدان) که نص در مسئله تناسخ بالمعنی الاعم و حلول است ◀️همین مطلب را مقدمة تهیئة میکنند برای ذکر این مسئله که امام حسین علیه السلام شهید نشدند بلکه مشبه شدند و مثل حضرت عیسی علیه السلام رفعه الله لذا فرد مقتول غیر امام است ◀️و ایضا در داستانی جعلی این مطلب را ذکر میکنند که حضرت جبرئیل (خواهیم گفت حسب عقیده غلات جبرئیل که بوده!) به نزد ابن سعد رفت و گفت:وای بر تو میخواهی خدای اولین و آخرین را بکشی؟کسی که خالق آسمان ها و زمین و ما بینهما است ❌شرک خالقیت غیر الله مفصلا نقد خواهد شد

🔴غلات علیهم لعائن الله که منهجشان جز کذب و افتراء بر نفوس مقدسة معصومین علیهم السلام نیست کتابی وضع و جعل [ساخته اذهان فاسد غلات] کرده اند بنام (الهفت) و آن را روایت *مفضل بن عمر الجعفی* از امام صادق علیه افضل الصلاة و السلام میدانند 💢 از جمله مفاسد مذکوره در این کتاب ظلمانی مسئله عدم شهادت امام حسین علیه السلام است که با داستانی جعلی قضیه شهادت مولای مظلوم مارا تشبیه به حضرت مسیح علیه السلام میکنند و میگویند : امام حسین علیه السلام شأنش اجلّ است که به دست کفار شهید شوند لذا او شهید نیست و کماجری در قضیه حضرت مسیح ایشان هم مشبّه شدند و شبیه به قتل رسید نه خود امام علیه السلام 📚الهفت ص۹۸ الی ۱۰۰ 🔻🔻امّا راجع به شهادت حضرت سلام الله علیه به روایت ذیل توجه فرمایید #جهاد_علیه_غلات

وحشت آن دو نفر از شب قدر عن أبی‌عبداللّه علیه السّلام قال: کان علیّ علیه السّلام کثیرا ما یقول: ما اجتمع التّیمیّ و العدویّ عند رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و هو یقرأ: «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» بتخشّع و بکاء فیقولان: ما أشدّ رقّتک لهذه السّورة فیقول رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم: لما رأت عینی و وعی قلبی و لما یری قلب هذا من بعدی فیقولان: و ما الّذی رأیت و ما الّذی یری؟ قال: فیکتب لهما فی التّراب «تَنَزَّلُ اَلْمَلاٰئِکَةُ وَ اَلرُّوحُ فِیهٰا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ» قال: ثمّ یقول: هل بقی شیء بعد قوله عزّ و جلّ: «کُلِّ أَمْرٍ» فیقولان: لا، فیقول: هل تعلمان من المنزل إلیه بذلک فیقولان: أنت یا رسول اللّه فیقول نعم فیقول: هل تکون لیلة القدر من بعدی؟ فیقولان: نعم، قال: فیقول: فهل ینزل ذلک الأمر فیها؟ فیقولان: نعم، قال: فیقول: إلی من؟ فیقولان: لا ندری فیأخذ برأسی و یقول: إن لم تدریا فادریا، هو هذا من بعدی قال: فإن کانا لیعرفان تلک اللّیلة بعد رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم من شدّة ما یداخلهما من الرّعب! از امام صادق علیه السّلام روایت است که امیرالمؤمنین علیه السّلام بارها می‌فرمود: هرگاه آن (تَیمی و عَدَوی) نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله گِرد می‌آمدند، ایشان «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» را با خشوع و گریه می‌خواند. آنگاه آن دو می‌گفتند: چقدر نسبت به این سوره خشوع بخرج می‌دهید؟ رسول خدا می‌فرمود: برای آن چیزی است که چشمم دیده و دلم دریافته است و برای اینکه قلبِ علی علیه السّلام پس از من می‌بیند. آن دو گفتند: چیست آنچه شما دیدی و آنچه او می‌بیند؟ حضرت برای آن دو روی خاک می‌نوشت: «تنزل الملائکة و الروح فیها بإذن ربهم من کل امر.» سپس می‌فرمود: آیا پس از این که خداوند فرمود: «کُلِّ أَمْرٍ» چیزی باقی می‌ماند؟ آن دو می‌گفتند: نه. ایشان می‌فرمود: آیا می‌دانی چه کسی است که آن امر به او نازل می‌شود؟ می‌گفتند: شما ای رسول خدا. ایشان می‌فرمود: بله. سپس می‌فرمود: آیا شب قدر پس از من هست؟ می‌گفتند: بله. می‌فرمود: آیا آن امر در آن شب نازل می‌شود؟ می‌گفتند: بله. می‌فرمود: به چه کسی؟ می‌گفتند: نمی‌دانیم. سپس رسول اکرم دست بر سر من گذاشت و فرمودند: اگر نمی‌دانید، بدانید که آن شخص پس از من همین است. همانا آن دو، آن شب را پس از رسول اکرم خوب می‌شناختند، به جهت هراس سختی که به جانشان می‌افتاد. 📚الكافی، ط_الاسلامیه، ج ۱، ص ۲۴۹ 📚بصائرالدرجات، ط_أعلمی، ص ٢٤٤ علامه مجلسی ذیل این روایت می‌نویسد: «و الرعب إما لأخبار النبي صلى‌ الله‌ عليه‌ و آله بنزول الملائكة أو بمحض النزول بالخاصية أو بإلقاء الله سبحانه الرعب في قلوبهم لإتمام الحجة.» ترس آنان یا بخاطر خبر دادن پیامبر صلی الله علیه و آله از نازل شدن ملائکه بوده؛ یا بخاطر نازل شدن ملائکه بر شخص خاصی که می‌شناختند (حجة الله)؛ یا بخاطر این بوده که خداوند متعال ترسی در دل آنان ایجاد می‌کرد تا حجت بر آنان تمام شود. 📚مرآة العقول، ج ۳ ، ص ۸۷ . #شب_قدر . @BotShenasi

قال امیرالمومنین علیه السلام : مَا زِلْتُ مَظْلُوماً مُنْذُ قَبَضَ اللَّهُ نَبِیَّهُ صلی الله علیه و آله. . بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله همواره مظلوم بوده ام. . 📚  بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الایمه الاطهار علیهم السلام جلد ۲۸، صفحه ۳۷۳ . عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ: مَا زِلْتُ مَظْلُوماً   من پیوسته مظلوم بوده ام.

💡 شاخصِ ایمان ● حضرت امام باقر عليه السلام فرمودند: ▪️ «إِنَّ الله عَزَّ وَ جَلَّ نَصَبَ عَلِيّاً عَلَماً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ فَمَنْ عَرَفَهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ جَهِلَهُ كَانَ ضَالاًّ وَ مَنْ نَصَبَ مَعَهُ شَيْئاً كَانَ مُشْرِكاً وَ مَنْ جَاءَ بِوَلاَيَتِهِ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ» ▪️ همانا خداي عز و جل، علی (عليه‌السلام) را عَلَم و نشانه‌ای ميان خود و آفریدگانش قرار داده است. هر كه معرفت او را داشته باشد، مومن است، و هر كه انكارش كند كافر است و هر كه او را نشناسد گمراه است و هر كه برای دیگری در کنار او مقامی قائل شود، مشرك است، و هر كه ولايت او را [در قیامت] بیاورد، وارد بهشت می‌شود و هر که دشمن او باشد، وارد جهنم گردد. 📚کافی، ج2، کتاب الایمان و الکفر، ص388، ح20 #امیرالمومنین @BotShenasi

▪️قرب الاسناد به سند معتبر از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است: ▪️ ابن ملجم را به نزد امام حسن عليه السّلام آوردند، آن ملعون گفت: با خدا عهد كرده بودم كه پدر تو را بكشم، وفا به عهد خود كردم. اگر خواهى مرا بكُش و اگر عفو كنى مى‌روم به نزد معاويه او را به قتل مى‌رسانم و تو را از شرّ او راحت مى‌دهم و باز به نزد تو مى‌آيم. حضرت فرمود: تو را زود به جهنّم مى‌فرستم. پس او را پيش طلبيد به دست مبارك خود گردن آن ملعون را زد. ▪️«أَنَّ الْحَسَنَ قَدَّمَهُ لِيَضْرِبَ عُنُقَهُ بِيَدِهِ، فَقَالَ: فَقَدْ عَاهَدْتُ اللَّهَ عَهْداً أَنْ أَقْتُلَ أَبَاكَ وَ قَدْ وَفَيْتُ، فَإِنْ شِئْتَ فَاقْتُلْ، وَ إِنْ شِئْتَ فَاعْفُ، فَإِنْ عَفَوْتَ ذَهَبْتُ إِلَى مُعَاوِيَةَ فَقَتَلْتُهُ وَ أَرَحْتُكَ مِنْهُ ثُمَّ جِئْتُكَ. فَقَال: لَا حَتَّى أُعَجِّلَكَ إِلَى النَّارِ. فَقَدَّمَهُ فَضَرَبَ عُنُقَهُ.» لعنت خدا بر ابن‌ملجم حرامزاده و تمام دشمنان اهل بیت علیهم السلام. #امیرالمومنین #امام_حسن 📗قرب الاسناد، ص ١٤٤ و جلاء العیون، ص ٣٧٢

این ذکر را مداوم بگویید.

💡متکلم خبیر مرحوم شیخ محمد جواد خراسانی: در شرح روایت زیر چنین میگوید: عن البزنطی انّه قال: قال رجل من أصحابنا للصادق جعفر بن محمّد علیه السّلام: قد ظهر فی هذا الزمان قوم یقال لهم الصوفیة فما تقول فیهم؟ قال علیه السّلام: انّهم أعداؤنا فمن مال الیهم فهو منهم و یحشر معهم، و سیکون أقوام یدّعون حبّنا و یمیلون الیهم و یتشبّهون بهم و یلقّبون أنفسهم بلقبهم و یأوّلون أقوالهم، ألا فمن مال الیهم فلیس منّا و انّا منه براء، و من أنکرهم وردّ علیهم کان کمن جاهد الکفّار بین یدی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم. 📚 سفینه البحار و مدینه الحکم و الاثار مع تطبیق النصوص الوارده فیها علی بحار الانوار - مجلد ۵، صفحه ۱۹۸ ▪️بزنطی میگوید خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﭘﻴﺪ ﺍﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺻﻮﻓﻰ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﺸﺎﻥ میفرمایید؟ ▪️ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻴﻞ ﺑﻄﺮﻑ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺤﺸﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻄﺮﻑ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪ (ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﮕﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ) ﻭ ﺗﺸﺒﻪ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﻭﺭﺯﻧﺪ (ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻭﺵ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎﺯﻧﺪ) ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻠﻘﺐ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻠﻘﺒﻬﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺎﺭﻑ، ﻋﺎﺷﻖ، ﻭﻟﻰ، ﺳﺎﻟﻚ، ﻣﺠﺬﻭﺏ، ﻣﺠﻨﻮﻥ و ﺑﻴﺪﻝ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺫﻟﻚ) ﻭ ﺗﺄﻭﻳﻞ ﻛﻨﻨﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎن رﺍ (ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ، ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ: ﻣﺮﺍﺩﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﻭ ﻣﻰ، ﺑﺎﺩﻩ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻭ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﺮﺍﺩﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﻠﺎﻥ ﻓﻠﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻓﻠﺎﻥ ﻓﻠﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ) ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻴﻞ ﻛﻨﺪ ﺑﺴﻮﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ (ﻳﺎ ﺑﺘﺸﺒﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻠﻘﺐ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻠﻘﺒﻬﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺘﺄﻭﻳﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ) ﭘﺲ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮﻯ ﻭ ﺑﻴﺰﺍﺯ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻛﺴﻴﻜﻪ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﺸﺎﻧﺮﺍ ﻭﺭﺩ ﻛﻨﺪ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﺎ ﻛﻔﺎﺭ ﺑﺠﻨﮕﺪ. ▪️ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺷﺮﻳﻒ ﺑﻌﻠﺎﻭﻩ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﺮ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﺴﻪ ﺍﻣﺮ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻭﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺳﺆﺍﻝ ﺭﺍ ﻭﻯ (ﻗﺪ ﻇﻬﺮ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ) ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺂﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺗﺼﻮﻑ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺍﻭﺍﺋﻞ ﻗﺮﻥ ﺩﻭﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﭼﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﻤﻌﻨﻰ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺑﺪﻋﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺣﺪﻭﺛﺶ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺷﻜﺎﺭﻳﺶ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺗﺼﻮﻑ ﻟﺎ ﻣﺤﺎﻟﺔ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺳﺒﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺰﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ، ﺩﻭﻡ ﺁﻧﻜﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ (ﺳﻴﻜﻮﻥ ﺍﻗﻮﺍﻡ) ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺂﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺋﻤﻪ علیهم السلام ﻳﻜﻨﻔﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻪ ﺻﻮﻓﻰ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﻋﻴﺎﻥ ﺗﺸﻴﻊ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻳﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﭘﻴﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﺳﻮﻡ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺣﻀﺮﺕ (ﻭ ﻳﺘﺸﺒﻬﻮﻥ ﺑﻬﻢ ) ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺪﺍﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺻﻮﻓﻰ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺻﻮﻓﻰ ﻣﺎﺑﻨﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺘﺸﺒﻪ ﺑﺼﻮﻓﻴﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺧﺘﻮﻣﺎﺕ ﻭ ﺍﺩﻋﻴﻪ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻭ ﻣﻨﺘﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺎﺕ ﻭ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻭ ﺗﺄﻭﻳﻠﺎﺕ ﻭ ﺗﺸﺒﻪ ﺑﺎﻟﻘﺎﺏ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺷﺮﻳﻒ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺻﻮﻓﻰ ﻣﺂﺏ‌ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺣﻜﻢ ﺻﻮﻓﻴﺎﻧﻨﺪ. 📚ﺍﻟﺒﺪﻋﺔ ﻭ ﺍﻟﺘﺤﺮﻑ، ﺍﻟﺒﺪﻋﺓﻭﺍﻟﺘﺤﺮﻳﻒ، ﺹ: 113 💡 موارد داخل پرانتز در ترجمه شرح مرحوم خراسانی می باشد. #تصوف #صوفیه @BotShenasi