🔶در دوره #صفویان، ارتباط و رفت و آمد حکومت با غرب و میسیونرهای مذهبی و دیپلمات های کشورهای غربی آن زمان، موجب شد آنها به همراه خود #نقاش، #معمار و... هم بیاورند. این رفت و آمدها سبب گردید ایرانیان کم کم با دنیای #مدرن و دستاوردهای آن آشنا شوند. 🔷این مسئله از دوران #قاجار سرعت بیشتری پیدا کرد؛ هر چند که هنرمندان، همچنان سعی میکردند سنت را نیز فراموش نکنند. سپس هنرمندی چون #کمال_الملک، #نقاشی ما را کاملاً به صورت مدرن درآورد. در سرزمینهای دیگر جهان اسلام مانند #ترکیه یا شمال #آفریقا هم تقريباً همین اتفاق افتاده است و بسته به اینکه محافل هنری چه واکنشی داشته اند، این تحولات متفاوت است. 💢در این میانه #مدرنیسم، ایرانیان بسیار موفق عمل کرده اند؛ زیرا ایرانیان یک ویژگی #فرهنگی هنری دارند و آن اینکه همواره بهترین عناصر یک اثر #هنری یا یک تفکر را گرفته و آن را ایرانیزه می کنند و سپس به استفاده از آن مبادرت می ورزند. در هنرهای جدید هم وضع به همین منوال بوده و همچنان هم در حال پیشروی است و نتیجه اش را بعدها خواهیم دید. 📖کتاب #فلسفه_هنر_اسلامی به کوشش #محمد_آسیابانی #هنر #هنر_دینی #هنر_اسلامی 📌@canoon_org

🔶 تمامی ایدئولوژی های مدرن با گزارۀ پایۀ «انسانگرایی» بنیادگذاری شده اند. انسان گرایی انسان محوری یا اومانیسم مفهوم جدیدی است که انسان مدرن به منظور پایه ریزی تفکرات دانش سیاسی و اجتماعی خود برگزیده است. مطابق این برداشت عالمی فراتر از دنیایی که انسان در آن زندگی می کند انکار می شود یا به شدت مورد تردید قرار می گیرد در این جهان نیز تنها موجود فعال مايشا همانا انسان است زیرا تنها او است که می تواند سوژه یا فاعل شناسایی بشود. 🔷 از این رو، قدرت تصرف در امور عینی (ابژکتیویته) و امور ذهنی (سوبژکتیویته) را دارد. انسان مدرن با فرض این که جهانی فراتر از این دنیا برای زیستن وجود ندارد، در تکاپوی ساخت دنیای جدیدی (مدرن) بر مبنای اصالت انسان یا انسان محوری بر می آید. شالوده دنیای جدید انسانگرا را (ایدئولوژی) طرح ریزی می کند. زیرا دنیای جدید تنها به نیروی عقلانیت بشر قابلیت تحقق پیدا می کند و فاعل شناسایی و سوژه هم قبل از انجام هرگونه مهندسی اجتماعی شروع به ایده پردازی نموده تا از آن ایده برای مهندسی اجتماعی (ساخت جهان مدرن) الهام بگیرد بدین ترتیب پای ایدئولوژی در دنیای جدید به میان می آید. 🔻انسان مدرن ایدئولوژی های سیاسی را با همان گزارۀ پایۀ( انسانگرایی) پدید می آورد تا منبعی معرفت را برای مهندسی اجتماعی باشند. حال، دموکراسی یکی از آن ایدئولوژی های سیاسی مدرنی است که توسط انسان مدرن با معنا و مفهوم جدیدی بازخوانی و احیا شده است. مفهوم حکومت مردم یا دموکراسی در نظام معنایی جدید ایدئولوژیکی شده است. یعنی به ایده یا عنصر ذهنی الهام بخش تبدیل شده که بنیاد آن بر انسانگرایی است. دموکراسی در مفهوم جدید خود هیچ ارتباطی با دنیای عینی که یکی از موجودات آن مردم است ندارد مردم سالاری جدید از همان ایده ذهنی خود الهام می گیرد و به مردم عینی ساکن در کوچه و بازار کاری ندارد. 🔺مردم عینی انسانهای گوشت و خوندار کاملاً متکثر است و همۀ آنان انسانگرا نیستند کسانی از آنها به آدمیان #عشق و #محبت می ورزند و افرادی شرارت می کنند؛ برخی دیو خویند و برخی فرشته خو؛ عده ای بر پایه ایمان به خداوند عمل می کنند و تعدادی بر پایه کفر و الحاد زندگی می کنند؛ اشخاصی اهل ظلم و ستم هستند و برخی دیگر اهل آزادگی و کرامت انسانی می باشند. 🔘 بنابراین، مردم عینی لزوماً بر پایه انسان گرایی، رفتار فردی و جمعی خود را تنظیم نمیکنند. آری! از مردم ذهنی (سوبژکتیو) چنین توقعی میتوان داشت زیرا آنان بر پایه ایده ای تصویر شده اند که انسانگرایی #جوهرۀ آنان است. بدین ترتیب می توان گفت که دموکراسی در مفهوم جدیدش بدون التزام به انسانگرایی ممکن نیست اما دموکراسی به مثابه شیوه حکومتی چطور؟ آیا رویکرد دوم دموکراسی نیز ملتزم به انسانگرایی است؟ پاسخ این پرسش کاملاً روشن است. ◻️ باید ملاحظه کرد که دموکراسی شیوه حکومت داری چه نوع حکومتی است. اگر شیوه حکومتی دولتهای مدرن ایدئولوژیک باشد. طبعاً بدون التزام به انسانگرایی : پذیرفته نمی شود #لیبرالیزه شدن دموکراسی دقیقاً به همین معنا است یعنی: شيوه حکومتی که مبنای انسان گرایانه پیدا کرده است. اما اگر دموکراسی شیوه حکومتی در نظام سیاسی اسلام باشد، بدون التزام به انسان گرایی ممکن می باشد. 💢لیکن به این نکته مهم میتوان اشاره کرد که #دموکراسی به مثابه شیوهٔ حکومتی در نظام سیاسی معطوف به مردم عینی و در خدمت آن است، نه خدمت گزار و معطوف به مردم ذهنی که معلوم نیست ارزش واقعی آن تا چه اندازه می باشد خدای اسلام، خالق مردم عینی گوشت و استخوان دار است نه خالق مردم ذهنی شریعتی هم که از سوی خداوند سبحان نازل شده برای تنظیم نظام معیشتی و اخروی همین مردم عینی است شریعت اسلامی معطوف به مردم ساخته و پرداخته ذهن بشری نیست. 📖کتاب #پارادوکس_روشنفکرانه به کوشش #داوود_مهدی_زادگان #مدرن #مسئله #ایدئولوژی #اومانیسم #ابژکتیویته #انسانگرایی #دموکراسی #سوبژکتیویته 📌@canoon_org

🔶 همواره وام گیری های فکری از سوی وام دهنده بدون بهره نیست. این وضعیت در دو حالت ممکن است پیش آید؛ حالت اول آن جایی است که وام گیرنده فکری در ازای استفاده از انتقادات وارد بر تجدد، مبانی فکری خود را در رهن و گرو وام دهنده (تجدد) می گذارد. وقتی چیزی به عنوان وثيقه واگذار شود، مادامی که آن چیز در رهن دیگری است، از منشأ اثر بودن می افتد. 🔷 ممکن است وام گیرندگان فکری در ازای سود بردن از انتقادات پست مدرنیستی تجدد، مبانی خود را برای مدتی تعطیل کرده، در رهن وام دهندگان بگذارند. طبیعی است که در این شرایط، همواره مصرف کننده این انتقادات خواهند بود، نه تولید کننده آن؛ زیرا مبانی اسلامی را به منظور استفاده از انتقادات پست مدرنیستی تجدد در رهن گذاشته اند. ⭕️ در این شرایط برای تولید معرفت، چاره ای جز استفاده از مبانی تجدد غربی یا مبانی دیگر تمدنها نیست. لذا معرفتی که از این رهگذر تولید می شود، اسلامی نبوده که همان اندیشه مدرن و بسط آن خواهد بود. اما حالت دوم صورتی است که وام گیرنده فکری، مبانی تمدنی خود را در ازای استفاده از انتقادات پست مدرنیستی تجدد، تعطیل نکرده و در رهن تجدد نگذاشته است. 💢 ليکن این مبانی یا در نزد وام گیرنده خاموش است و هیچ التفاتی نسبت به آن نمی شود و یا اساسا توانایی هم آوردی با تجدد را ندارد. لذا به سادگی حاشیه نشین می شود و توليد معرفت غير مدرن، ناممکن است. بنابراین وام گیرندگان فکری باید به این نکته اساسی التفات کنند که نه مبانی خود را تعطیل کنند و نه آنها را به حال تعطیل واگذارند. باید مبانی خویشتن را فعال کرد تا شرایط تولید معرفت ممکن گردد. 📖 کتاب #پارادوکس_روشنفکرانه به قلم #داوود_مهدوی_زادگان #مسئله #اسلام #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن 📌@canoon_org