بسم الرب علی المرصاد
✍ سابقهٔ یهودیان آنوسی در ایران 🕎
#تحلیل
⚠️ فیلم بالا که معلوم نیست متعلق به چه زمانی است دلالت‌های متنی و فرامتنی مهمی دارد:
1⃣ نفوذ فائق یهودیان در اقتصاد ایران در دروهٔ پهلوی را نشان می‌دهد.
2⃣ نمونه‌ای است از پدیدهٔ #یهودیان مخفی یا آنوسی که در بسیاری از ملل غربی و شرقی حضور دارند و بسیاری از آن‌ها نسل اندر نسل آیین یهودی خود را مخفی می‌کنند و مخفیانه به نفع منافع #یهود_بین‌الملل عمل می‌کنند. بله. برای آشنایان با تاریخ یهود این الگویی بسیار آشنا است و اصلاً تازگی ندارد. در این خصوص شمار را به تحقیقات ارزندهٔ عبدالله شهبازی ارجاع می‌دهم.
3⃣ شاهدی است بر امکان قوی (قریب به یقین) استمرار حضور یهودیان مخفی بعد از #انقلاب در #اقتصاد ایران و به تبع تأثیرگذاری سیاسی، امنیتی، اطلاعاتی و فرهنگی آن‌ها.
4⃣ این پدیده‌ای بسیار موذی است چون از چند جهت چالش‌زا است:
۱. طرح آن بلافاصله با اتهام #یهودی‌ستیزی از طرف یهودیان رو به رو می‌شود.
۲. شناسایی یهودیان مخفی بسیار دشوار است.
۳. اعتقاد به حضور یک گروه قومیتی منسجم اما مخفی زمینه را برای اتهامات بی‌پایه علیه افراد غیریهودی نیز فراهم می‌کند؛ چنان که در کشور ما بسیاری از شخصیت‌های موجه متهم شدند که یهودی آنوسی هستند! کاملاً ممکن است خود یهودیان مخفی رقبای غیریهودی خود را متهم به آنوسی بودن کنند تا به آن‌ها ضربه بزنند!
↩️ نتیجه: در حقیقت این پدیده یک بازی دو سر برد برای قوم #یهود است. یا ملت میزبان از حضور آنوسی‌ها خبردار نمی‌شود یا اگر شود با مجموعه‌ای از چالش‌ها مواجه است: شناسایی آنوسی‌ها چنان که گفته شد بسیار دشوار است. عمومی شدن اعتقاد به حضور آنوسی‌ها باعث بدبینی نابه‌جای بسیاری از مردم و نخبگان نسبت به همه چیز و همه کس از جمله حکومت می‌شود. جو ترس و ناامیدی ایجاد می‌شود. مخالفین را در معرض اتهام یهودی‌ستیزی قرار می‌دهد. برای یهودیان فرصت مظلوم‌نمایی ایجاد می‌کند. افشاگران را با خطر توطئهٔ مخفی آنوسی‌ها رو به رو می‌کند و ... حالا با توجه به این پیچیدگی‌ها است که متوجه می‌شوید چرا مسؤولان کشور ما هرگز در خصوص این پدیده علنی صحبت نمی‌کنند اما این موضوع همیشه از دغدغه‌های ثابت نهادهای اطلاعاتی و امنیتی ما است!
❓اما راه‌حل چیست؟ هر راهکاری غیر از راهکار معرفتی و فرهنگی در برابر جریان فائق و چقر یهود بین‌الملل محکوم به شکست است چنان که در آلمان نازی دیدیم که چه طور با بسیج امریکا به وسیلهٔ یهودیان امریکا علیه آلمان نازی چه دماری از روزگار ملت آلمان در آوردند و چه افسانه‌های که در خصوص عملکرد نازی‌ها نساختند و یهودی‌ستیزی آلمان را تبدیل به درس عبرتی فراموش‌ناشدنی برای تمام ملل کردند طوری که غرب یهودی‌ستیز قبل از جنگ را تبدیل به غرب یهودی‌دوست امروز کردند!
💡منظورم از راه‌حل چیست؟ راه‌حل ناظر به یک سری شاخص‌های معرفتی است: ۱. باید معارف حق و مواضع حق را دائماً در جمیع عرصه‌ها اعم از داخلی و خارجی، اقتصادی و فرهنگی، سیاسی و امنیتی شناخت. ۲. باید به این مواضع حق ملتزم بود و از آن‌ها دفاع کرد. ۳. مواضع تقیه و مصلحت و اولویت را درست تشخیص داد. ۴. در چنین شرایطی کار برای تمام عناصر آشکار و پنهان دشمن که بخواهند خلاف مصالح جامعهٔ اسلامی عمل کنند دشوار می‌شود چون در شرایطی که معیارها و شاخص‌های اعتقاد و عمل صحیح مشخص است، عناصر مغرض نمی‌توانند حرف و کار اشتباه خود را پیش ببرند چون آن‌ها همیشه با ظاهر موجه نفوذ می‌کنند اما افکار و رفتار غلط را ترویج می‌کنند.
@criticalknowledge 🧬 دانش حیاتی
بسم الرب الحکیم الغیاث المستغیثین
✍️ تحلیل فلسفی-الهیاتی از مد شلوار پاره
#فلسفه_اجتماع #الهیات_تحلیلی
یک #تحلیل_فلسفی را به تحلیل اجتماعی بالا از کانال خرمگس اضافه می‌کنم.
پوشیدن شلوار پاره به وضوح عملی نابهنجار است. انسان فطرتاً از چیز ناقص و معیوب گریزان است مثل لباس پاره یا غذای فاسد یا صدای خشن و تند. حالا اگر لباس نابهنجار و صدای خشن تند (مثلاً در موسیقی‌های هِوی متال) عادی شده اما غذای فاسد نه، دلیلش این است که دومی برای طبع نامطبوع و بیمارزا است اما دو تایدیگر مستقیماً در طبع انسان اثر سوئی ندارند.
اما چرا چنین چیزی در #دوره_مدرن مد و جذاب می شود؟
این را بر اساس فرهنگ الحادی/مادی‌گرای مدرن می‌شود خیلی منطقی توضیح داد. انسان ذاتاً دنبال امر جدید است. به عبارت دیگر انسان جدید طلب یا نو طلب است. امور تکراری برای انسان ملال‌آور هستند. البته امور جدید باید به نحوی لذت‌بخش هم باشند اگر نه مثلاً یک نوع درد یا بیماری جدید برای انسان مطلوب نیست. با این حال حتی امور لذت‌بخش، خصوصاً لذاتی که کمتر به تن وابسته هستند (بر خلاف غذا) به هر حال ملال‌آور و تکراری می‌شوند. البته غذا هم اگر در یک وعده زیاد بخوریم ملال‌آور می‌شود لذا برای لذت بردن از بهترین غذا در یک وعده هم محدودیت وجود دارد. این مقدمه اول.
دنیا و هر چه در آن هست به هر حال برای انسان تکراری می‌شود. مقدمه دوم.
نتیجه: انسان دنبال لذت‌های جدید و غیرتکراری است (در عرف از این تعبیر به تنوع‌طلبی می‌شود) اما چون همه چیز در دنیا تکراری می‌شود، لذت‌های مشروع نیز بعد از مدتی تکراری و ملال‌آور می‌شود. وقتی لذت‌های مشروع تکراری می‌شوند انسان فقط در لذت‌های نامشروع می‌تواند لذت جدیدی بیابد! نتیجه این که پوشیدن لباس نابهنجار لذت‌بخش می‌شود.
اما چه لذتی در پوشیدن یک شلوار پاره و زشت ممکن است وجود داشته باشد! شلوار پاره گرچه زشت هست اما بخشی از بدن صاحب آن را نشان می‌دهد که باعث لذت تنانه می‌شود.
اما لذت دیگری هم دارد که حکماء از آن تعبیر به لذت وهمی می‌کنند. لذت جلب توجه! انسان دارای حب نفس است و از این که مورد توجه قرار گیرد لذت می‌برد. به علاوه چنین انسانی از شجاعت شکستن کلیشه‌های دیگران لذت می‌برد چون شجاعت لذت‌بخش است.
می‌ماند که البته چنین شجاعتی حکیمانه نیست و مصداق تهور است و شکستن کلیشه‌های اخلاقی هم نوعی سرشکی و طغیان اخلاقی.
نتیجه الهیاتی: مادی‌گرایی و فقر معنوی ناگزیر سر از نابهنجاری در می‌آورد. انسان مؤمن اگر ایمان زنده‌ای داشته باشد همیشه در معرض تجلیات رحمانی حق است و در تجلیات حق به قول عرفا هیچ تکراری نیست پس انسان مؤمن هیچ وقت از ایمان و خدا خسته نمی‌شود چون خدا به عنوان مبدأ کمالات بی‌نهایت هیچ وقت تکراری نمی‌شود!
نتیجه اخلاقی: بدون معنویت زندگی اخلاقی پایدار نخواهد بود! انسان از فرط تنوع‌طلبی ناسوتی و دنیایی همه رفتارهای احمقانه را برای نو بودن آن انجام خواهد داد یا از موضع لذت‌هایی بالاتر این لذت‌های پست‌تر را ترویج خواهد کرد.
نتیجه فلسفه تاریخی: انکار مبدأ بی‌نهایت هستی، ناگزیر انسان یا تمدن را در مسیر انحطاط بیشتر از یک انحطاط ایستا قرار می‌دهد. به عبارت دیگر هر چه قدر از زمان جدایی بشر از دین بگذرد، انحطاط بیشتر می‌شود. طبق این معیار می‌توان پیش‌بینی کرد ده سال دیگر از اکنون انحطاط بیشتری وجود خواهد داشت مگر علت این انحطاط یعنی فقر معنوی درمان شود.
نکته سیاسی: مبدأ سیاسی اصلی این انحطاط در دنیای مدرن فعلاً ایالات متحده است که از طریق قدرت رسانه مظاهر این انحطاط الحادی را در دنیا پخش می‌کند. می‌دانیم که رسانه‌ها و صنایع فیلم‌سازی امریکا عمدتاً دست افراد لیبرال، سکولار و ملحد هست؛ اغلب هم #یهودیان ملحد لیبرال! پس می‌بینیم اینجا هم ملازمه بین فقر معنوی و انحطاط اخلاقی مشهود است.
@criticalknowledge 🧬 دانش حیاتی