رو به درگاه تو چون آورده ام بر درخت عشق بُن آورده ام هر کسی در عشق حرفی می زند من ولی غیر از سخُن آورده ام اذن ده تا باشمت من در رکاب خطبه هایت را اذُن آورده ام من به جای فاعلاتن فاعلن عاشقاتن عاشقُن آورده ام من نثار مقدم عشق خدا جیشی از بین مدُن آورده ام با ولایت از عذاب آخرت سنگری همچون بتُن آورده ام من پناه ای عسکری در حشر بر صاحب علم لدُن آورده ام #سید_عسکر_رئیس_السادات بیست اردیبهشت نود و پنج آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #امام_حسین

آمده بهر نجات ما حسین سرور است، اشباب جنت را حسین کن نظر ابناء احمد در کتاب یک حسن، ابن دگر مولا حسین پادشاه بخشش و جود و کرم نور خامس، زاده ی زهرا حسین ناخدای کشتی امکان حسین بر شریعت زینت زیبا حسین نیست در محشر از او محبوبتر باب بخشش را ،نماید وا حسین آن که غرق بوسه شد حلقوم او از لبان زینب کبری، حسین آن که بر طاغوت دون هیهات گفت مرگ را ،بگزید بر دنیا حسین از حسین ابن علی گفتن چه سخت نقص الفاظ است عذرم،  یا حسین عسکری هيچش نباشد گر به کف غم ندارد در قیامت با حسین #سید_عسکر_رئیس_السادات سال ۷۸ آخرین بازنگری ۶ فروردین۹۹ #امام_حسین

یک ترم بیا کرب و بلا برداریم یک واحد ایمان و حیا برداریم با حضرت عباس ادب پاس کنیم هم طعم وفا را کمی احساس کنیم استاد معارف بوَد آن بنده ی ناز در معرکه غافل نشد از یاد نماز بر کرسی صبر است که زینب استاد بر کرسی اخلاق نشیند سجاد این حوزه یک استاد جوان هم دارد از تیره ی شمشادقدان هم دارد شش ماهه کهنسال مسیحی زاده یک زنگی شیداشده ی آزاده یک دختر کوچک که دهد درس حجاب تا حال به هر مساله ای داده جواب مشروط شدی مشورتی با حر کن پیمانه ی خود را تو به جبران پر کن #سید_عسکر_رئیس_السادات دوم آبان نود و چهار #امام_حسین #کربلا #حضرت_اباالفضل #محرم

خوشا به حال دل من حرم اگر برود ز هر درش که برانند از دگر برود "طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی" ولی همیشه مگس از پی شکر برود "سواد دیده ی غمدیده ام به اشک مشوی" که نقش خال تو ما را کی از نظر برود "ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار" کجا که بی سر زلف تو ام به سر برود "مکن به چشم حقارت نگاه در من مست" نه آبروی شریعت به این قدر برود "من گدا هوس سرو قامتی دارم" که دست در کمرش جز به سیم و زر برود "تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری" وفای عهد من از خاطرت به در برود؟ "سیاه نامه تر از خود کسی نمی بینم" چگونه زندگیم بی حرم به سر برود "به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید" چو باشه کی ز پی صید مختصر برود نصیب کرب و بلا کن به عسکری مولا بیا رضا بده او نیز یک سفر برود  #سید_عسکر_رئیس_السادات سال نود و سه #امام_حسین #کربلا

شب جمعه ای به ذهنم برسید این چرایی شب جمعه ها چه دارد که بود شب گدایی ز خودم سوال کردم، چه کند رضا گدا را؟ تو بگرد در جوابت پی شاه با سخایی چو سلام بر تو دادم به خود این خطاب کردم چو به کوزه آب داری ز پِیَش روان کجایی؟ شب جمعه هاست مخصوص شه گدا نوازت و تو را چه جای پرسش تو که سالها گدایی! برو ای گدای مسکین در خانه اش دوباره که گدای او نماید بَرِ عالمی خدایی برو ای گدای مسکین در خانه ی کسی که ز خدا به پاکبازی بنمود دلربایی برو ای گدای مسکین در خانه ی حسینی که نمود عسکری را به عنایتش هوایی #سید_عسکر_رئیس_السادات بیست و ششم شهریور نود و پنج #امام_حسین

ای هیچ بکوش تا شوی بلکه همه ای قطره برو تا برسی به علقمه در این دو سه روز بر خودت هیچ مپیچ فردوس بخر فقط تو با یک کلمه عشق است زیارت حسین بن علی باشد که نیابی به دو عالم صدمه سوگند نهال روح ما بی بار است گر از شجر عشق نگیرد قلمه ای عسکری ارباب، حسین است اگر عشق است ورود تو به جمع خدمه  #سید_عسکر_رئیس_السادات اسفند نود وچهار آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳  #امام_حسین

از زمین های خدا کرب و بلا ما را بس بین مردان خدا خون خدا ما را بس ما ز یاران که نه از خیل غلامانت هم بشویم از همه ی مرتبه ها ما را بس آید از عشق و جوانی سخنی گر به میان عشق سالار و امام شهدا ما را بس هر کسی یار و مددکار گزیند بر خویش مدد از دست علمدار شما ما را بس هر که در حشر به جهد و عملی می نازد گر بگویند حسینی است به ما ما را بس #سید_عسکر_رئیس_السادات بیست و سوم اردیبهشت نود و پنج آخرین بازنگری ۸فروردین۹۹ #امام_حسین

"اگر آن ترک شیرازی ، به دست آرد دل ما را " چه دارم تا به او بخشم ، که مارا هست او مولا ز اربابی عجب نبود، اگر هم بنده بنوازد که مولا میکند بخشش، نه چون ما بی سر و پاها "هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد" چو هستم هست از او من بر او سازم چه را اعطا سمرقند و بخارا را، سر و دست و تن و پا را اگر حتی دهم اورا تمام روح و هم اجزا به او من باز برگردانده ام آن را که خود دادم که عودت باشد این کار و نگوید عاقلش اعطا اگر چه این عمل هرگز نباشد کار ناچیزی که بر اهدا نمی گردد کسی این گونه بی پروا اگر هم شاعری می سازد از این دست بخششها زبانی باشد و آن را نمی سازد کسی اجرا فقط این کار از احمد و فرزندان او آید حسین اینگونه می بخشد تمام هستی خود را تو را ای عسکری تنها همین آید که شکر آری که گردد از سر شکرت برت حق مرحمت افزا #سید_عسکر_رئیس_السادات ششم مهر نود و پنج  #امام_حسین

ای کاش حسینم بپذیرد به گدایی تا از همه عالم بکنم قصد جدایی من نوکریش را ندهم بر شهی دهر صد سیر جهان نیست برم کرب و بلایی مانند کبوتر شده ام جلد به کویت هی پر بزنم سر بدهم شور و نوایی ای نام تو اکسیر شفا بر همه آلام دل بی تو ندارد به خدا هیچ صفایی ای خسرو خوبان که قتیل العبراتی با اشک نمایی تو ز جان عقده گشایی با نهضت اشکت شده چشمان جهان باز افراشته چون پرچم تو نیست لوایی تو صید نمودی دل من یا که تو را من گر صید منم نیست مرا قصد رهایی هر چند که من عبد سیه روی خدایم بنما نظری تا که شوم پاک ولایی لبیک اگر گفت تو را عسکری ای کاش می خاست به نصر تو در آن روز صلایی #سید_عسکر_رئیس_السادات یازدهم مهر نود و پنج آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #امام_حسین 

از آن زمان که کرد گرفتارمان حسین آورد بر حبیب سزاوارمان حسین او شد برای ما همه آئینه ی خدا عاشق نمود بر رخ دادارمان حسین تنها درستکار ز مهرش نبرده سود در هم خرید خوب و خطاکارمان حسین ما ریزه خوار سفره ی گسترده اش شدیم شد در مسیر عشق جلودارمان حسین ما سینه می زدیم اگر در عزای او بگشود هر زمان گره از کارمان حسین ما را ندید کوه خطا و به صرف چای آقا نمود و شهره ی بازارمان حسین او خیر مطلق است جدا ما ز امر خیر بر آن نمود این همه وادارمان حسین ما آبرو ز نام شریفش گرفته ایم از این شده است پایه ی پرگارمان حسین ای عسکری اگر چه سرش رفت روی نی سر می نهیم بر سر سردارمان حسین #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت بیست و پنجم گفت همراه مذری ابن سلیم بعد حج بودمان چنین تصمیم برسانیم خویش را به حسین تا از احوال او خبر گیریم در همین ره حوالی زروُد از کسی که ز کوفه می آمد خواستیم از وقایع شهرش ما دو تن را که باخبر سازد گفت سوگند بر خدای بزرگ من نبستم برای رفتن بار که جسد های مسلم و هانی شد کشان در میانه ی بازار ثعلبیه غروب بود که ما به حسین این خبر رسانیدیم او به لب راند ذکر استرجاع اشک را بر محاسنش دیدیم سوخت از این خبر بنی هاشم همرهان امام هم گریان می رسید از خیام هم بر گوش صوت جانسوز شیون نسوان بعد آرام گشتن مجلس ما نمودیم این چنین عنوان این خبر گویدت بیا برگرد یاوری نیستت در آن سامان ناگهان بازماندگان عقیل معترض گشته این چنین گفتند از عدو انتقام می گیریم تا که جان هستمان به حق سوگند این سخنها به طول انجامید چشمها بود بر لب مولا تا که فرمود زندگانی را نیست خیری دگر پس از آنها #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۲ شهریور ۹۷ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۲۵ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت بیست و ششم ثعلبیه سوالی از مولا شد ز تفسیر سوره ی اسرا آنکه دعوت کنیم هر امت با امامی که هست بر آنها گفت گاهی امام بر امت هست الحق معلم و هادی گه امامی به روی امت خویش می گشاید مسیر الحادی آری آری دوگونه هست امام که بخواند به راه کج یا راست در پی هر کدام خلقی را عاقبت نار و جنتی ماواست این چنین می کند فریق فریق آیه ی هفت سوره ی شوری در سعیرند پیروان بدی پیروی حق به جنت الاعلی #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۳شهریور ۹۷ آخرین بازنگری۱۲ تیر ۱۴۰۲ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۲۶ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت بیست و هفتم ثعلبیه امام را قولی است گوییا هست پاسخی به سوال یا جوابی برای سرزنشِ جاهلی اهل دعوی و جنجال در مدینه اگر که می بودیم داده بودم نشان به خانه ی خود رد پای جناب جبرائیل آن محلی که وحی نازل شد تا برادر شود تو را معلوم بی گمان مهد علم خانه ی ماست ما ندانیم و دیگران دانا؟ هرگز، این خود ز غیر ممکن هاست بله این اعتراض یک داناست می کنند ادعا چو نادانان صاحب خانه هست اعلم بر آنچه دارد به خانه اش پنهان #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۳ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۲۷ #امام_حسین

در این زمانه که دلها اسیر اغیارند به دسته های عزای تو دلخوشم تنها #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۶ تیر ۱۴۰۳

از مدینه تا کربلا قسمت بیست و هشتم ابن حیدر رسید چون به شقوق مردی از اهل کوفه را پرسید که در آن شهر وضع مردم چیست در چه اندیشه کوفیان را دید گفت فرزند نیک پیغمبر متحد گشته اند این مردم با شما تا مخالفت سازند تا که باشند جزو حاربکم گفت اینگونه در جواب، حسین بی گمان است امر دست خدا آنچه خواهد خودش کند اجرا او به کاری است هر زمان پیدا بیت هایی به روی لب آورد آن خداجوی بعد از این مجمل زندگی هست پر بها و نفیس هست پاداش حق ولی افضل ترک باید نمود گر اموال پس چه زشت است حال مَن یبخل رزق هر کس اگر بود معلوم حرصِ کمتر به کسب آن، اجمل این بدنها مسافر مرگند پس به شمشیر گر بود بهتر آل احمد درودتان که خبر دارم از بینتان روم دیگر #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۴ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۲۸ #امام_حسین

از مدینه تاکربلا قسمت بیست و نهم در زباله امام نامه به دست کرد بر کاروانیان اعلام خبری بس تاثر آور را از خیانت به یاوران امام هانی و ابن یقطر و مسلم کارشان شد به شهر کوفه تمام (کشته گشتند آن سه تن گر چه با شهادت رسیده اند به کام) خوب ای یاوران بیاندیشید یاوریمان به کوفه قطعا نیست برود هر که خواست ،چون بر او حقی از ما دگر به گردن نیست گفت با پیروان حقیقت را که نبود اهل حیله و ترفند این چنین شد که خالصان ماندند در زباله زباله ها رفتند #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۵ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۲۹ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت سی ام می رسد چون به بطن اَلعقبه گوید این گونه او به همراهان من نمی بینم از برای خودم غیر مقتول گشتنم پایان دیده ام چون به خواب ای یاران به من آورده حمله خیل سگان از همه سخت تر سگی ابقع جسم من را کشیده بر دندان پیرمردی در آن میان پرسید به کجا می روی بگو ای مرد داد پاسخ به کوفه گفتش باز از همین جا قسم به حق برگرد که نیاید تو را به استقبال بی گمان غیر نیزه و شمشیر این جماعت چو فتنه را خواباند راه آن شهر را تو پیش بگیر گفت از من که هیچ مخفی نیست آنچه از ما وقع تو فهمیدی امر ایزد نمی کند تغییر بر گریزش که راست تمهیدی تا نریزند بر زمین خونم بر ندارند از من آنها دست تا مسلط کند بر آنها حق آنکه بسیارشان نماید پست #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۷ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۰ #خطبه_ها_و_نامه_ها #امام_حسین ابقع؛ سیاه و سفید

از مدینه تا کربلا قسمت سی و یکم می کند امر بر ذخیره ی آب ابن حیدر چو می رسد به شراف پیش از آنکه شمس بر آید بیش از احتیاج و حد کفاف حر رسد با هزار همراهش میهمان است اگر چه نا خوانده گر چه نامهربان ولیکن هست تشنه ی راه و خسته و مانده مهربان گفت آبشان بدهید تا نمایید اسبشان سیراب آب بر یال و پایشان بزنید برده گرما ز طفلکیها تاب گفت شخصی از آخرین افراد مانده بودم در آن میان مغفول تا به دادم رسید آن خوشرو شد به سیراب کردنم مشغول گفت تا من شتر بخوابانم من حجازی ولی نفهمیدم تا عراقی به من خودش فهماند بعد مشغول آب گردیدم تشنگی تاب برده بود از من آب بر روی صورتم پاشید گفت بفشارمش نفهمیدم دهن مشک را خودش چسبید ظهر شد بر موذنش فرمود که اذان و اقامه کن جاری گفت با حر که همرهی باما؟ یا نمازی جدا تو بگزاری گفت در پاسخ سوال حسین با شماییم من و یارانم در صفوف شما و یارانت ابن حیدر نماز می خوانم داد بر سیف تکیه بعد نماز جامه ای ساده نیز بر تن داشت گفت حجت تمام شد که حسین امر دادار را زمین نگذاشت من نگشتم به سویتان راهی مگر از بعد خواهش بسیار آن همه پیک و نامه ی دعوت که نباشد اماممان ای یار گر وفادار عهد و پیمانید بنمایید عهدتان تجدید راضی ار نیستید از آمدنم باز گردم اگر که بگذارید بله این حرف حق جواب نداشت آنکه را هست عزم خبط و خطا غرق بود آن سپه به بحر سکوت سنگ آمد ز ننگشان به صدا #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۸ شهریور۹۷ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۱ #خطبه_ها_و_نامه_ها #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت سی و دوم گفت بعد از نماز عصر حسین به سپاهی که با حر آمده بود در نماز اقتدا به او بنمود هم به او سخت پشت پا زده بود ایها الناس حق ز خود راضی می نمایید از ره تقوا تعرفوا الحق لاهله یعنی حق بود حق صاحبش تنها ما که هستیم اهل بیت رسول بر ولایت به امتیم اولی از همه اهل ادعایی که ظلم سازند و دشمنی خدا گر در این راه می کنید اصرار روی گردان شوید تا از ما گر به غیر از قرار خود هستید روی گردان شوم ز شهر شما چون به اینجا رسید حرف امام گفت حر از قرار بی خبریم که دو خورجین ز نامه آوردند تا حقیقت شود بر او تفهیم #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۹شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۲ تیر ۱۴۰۲ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۲ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت سی و سوم برمگرد و به کوفه نیز مرو گفت حر بعد جر و بحث زیاد برگزین راه سومی تا من چاره جویی کنم ز ابن زیاد من امیدم بود به درگه حق که نگردم به جنگ تو وادار کشته گردی ولی تو بی تردید دست بر سیف گر بری، هشدار بعد هشدارِ همره تهدید داد پاسخ به حر مرا ای مرد می هراسانی از قیافه ی مرگ بیش ازینم بگو چه خواهی کرد پاسخت شعر مومنی اوسی چونکه بنمود عزم نصر رسول مانعش بود چون پسر عمش کرد او را به این سروده خجول من کنون سوی مرگ خواهم رفت بر جوانمرد مرگ خواری نیست جهدش ار دین بود، بجوید حق هدفش گر تباه کاری نیست جان شیرین اگر سپر سازد تا کند حفظ، جان خوبان را دور گردد ز راندگان درش نکند میل بر حرام خدا می کنم جان خود به او تقدیم شویم از زندگی دنیا دست جنگ سختی چو هست من را با دشمنی که بزرگ و آماده است زنده مانم نمی شوم نادم گر بمیرم نمی شوم مغبون بر تو اما همین بودکافی که بمانی چنین حقیر و زبون #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۹ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۳ #امام_حسین

. دومین روز از محرم بود کاروان در احاطه ی عدوان می رسد بر زمین رملی و پست دور آن تپه ها و نخلستان کرد پرسش امام از یاران نام این سرزمین چه می باشد عرض کردند کربلا مولا گفت بر حق پناه می باید گفت باید پناه بر او برد از هجوم هزار حزن و بلا ما همین جا فرود می آییم که خدا وعده داده‌است به ما به خدا این همان مکان باشد این محل قرار اشترهاست آن محل خیمه ها شود بر پا آن طرف تر محل مقتل ماست به زمین خون ما شود جاری در همین گوشه از زمین خدا که نبی گفته ام که می شکنند در همین جا حریم حرمت ما چونکه یاران او پیاده شدند با سلاحش حسین شد مشغول زمزمه می نمود شعری را که ازآن گشته بود سنگ ملول آمدت روزگار بس به شتاب چه فراوان پگاه و شام سیاه که درآن کشته گشت طالب حق هیچ نایافتت تغیُّر راه بر خداوند باز می گردد در دو عالم تمام امور هر چه موجود زنده در دهر است از همین راه می نماید عبور ام کلثوم ناله ها سر داد وا محمد، علی و وا اُمّا وا حسن وا حسین و وای به ما از بلایای سخت بعد شما آمد از شهر کوفه باز خبر لشکری آید از برای قتال جریان واضح است بر همگان نبود بر حسین هیچ مجال خطبه ای خواند امام بر یاران گفت بی پرده بعد حمد و ثنا آخر کار ماست کشته شدن گر چه باطل عدوست حق با ماست وای مردم مگر نمی بینید حق رها گشته می شود پامال نهی از منکری نمی گردد فعل معروف رفته از اعمال مومنی گر بخواهد از خالق مرگ را این زمانه حق دارد مرگ باشد سعادت و ماندن هست با اهل ظلم ننگ ابد سوی من نامه ها فرستادید آمدم تا به سوی شهر شما بر سر عهد اگر نمی مانید به کناری روید از ره ما کوفیان در جواب همچون سنگ پای وجدان و دینشان همه لنگ عافیت جو و پست، بنمودند بر تن خویش جامه ای از ننگ #سید_عسکر_رئیس_السادات سیزدهم مهر نود و پنج آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت سی و چهارم چون رسیدند منزل بیضه بر حسین علی مجالی بود تا بگوید به جمله ی مردم که نبی خدا چنین فرمود هر که سلطان جائری بیند که حرام خدا حلال کند بشکند عهد حق و با سنت با تمام توان جدال کند آنکه در بین بندگان خدا برود راه دشمنی و گناه نشود معترض به قول و عمل می شود در قیامتش همراه امویها نموده اند رها ایها الناس اطاعت از الله فرض آورده اند چونکه به خویش تبعیت ز رانده ی درگاه این جماعت فساد را ترویج می نمایند و حد حق تعطیل فیء را می کنند بهره ی خود و حلال و حرام را تبدیل من سزاوارتر ز آنانم که بدادند این چنین تغییر جمله احکام آن شریعت را که شد از جهد جدم عالمگیر بگذریم ار از این حقایق، آن پیکها نامه ها و دعوتها که شما سوی من فرستادید بود مضمونشان جز این اما بود صحبت از این تعهد که بنمایید کوفیان یاریم مکِشیدم به دامن خواری مکنیدم به دشمنان تسلیم گر به این عهد خویش پابندید به سعادت رسید و رشد وکمال من حسینم چو، ابن دخت رسول ابن مولا علی، ز زمره ی آل من که همراه با شما هستم اهلتان را هم اهل من همپا بنمایید پیروی از من تا شوم اسوه ای برای شما گر شکستید عهد و پیمان را از شما نیست این خطای جدید پدرم هم برادرم ،مسلم غیر این از شما به چشم ندید نامدارید در شکستن عهد نشدید آن فحول را یاور می کنندش فریب خورده خطاب آنکه عهد شما کند باور شادتان می کند خطا کردن هیچ سودی نمی برید اما خود شکستید با شکستن عهد بی نیازم کند خدا ز شما والسلامی که داد در پایان سوخت بدجور قلب ناظم را که نداند چگونه از خجلت نفتادند کوفیان از پا #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۹ شهریور ۹۷ آخرین بازنگری ۱۸ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۴ #امام_حسین فَىْءِ: ثروت و حقوقى كه به آل پيامبر اختصاص دارد جائر؛زورگو بیضه؛ به معنی سفید و روشن است. این منزلگاه هموار و بی گیاه و وسیع و فراخ بود که به همین سبب به آن بیضه می گفتند.

از مدینه تا کربلا قسمت سی و پنجم مردی از کوفه محضرش آمد به رهیمه حسین چون که رسید اسم او بود ابو هِرَم آنجا این چنین از امام خود پرسید ای جناب رسول را فرزند از چه گردیده ای چنین مجبور حرم جد خویش بگذاری و شوی از حریم آن تو به دور داد پاسخ، ابا هرم، بر من اموی ها جسارت‌ آوردند هی شکستند احترامم را ناسزاها نثار من کردند من نمودم به جور آنها صبر باژ بردند مال من آنها صبر کردم این ستمها را عزم کردند کشتن من را آمدم پس ز شهر خود بیرون تا امان یابم از گزند لئام خواهدم کشت این جماعت پست به خداوند گر چه سرانجام بعد از قتل من خدای علا می چشاند به جمله ی آنها طعم خواری و ذلت بی حد تیغ تیز و تسلط اعدا تا مسلط کند کسی را حق که کُشد هم کِشد به ذلتشان خوارتر از رجال قوم سبا که زنی رانده بودشان فرمان گفتگوی امام داد نشان باشد او بر شهادتش آگاه آنکه دارد خبر از آینده خبر از راه و هم خبر از چاه #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۵مرداد ۹۹ آخرین بازنگری ۱۷ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۵ #امام_حسین

از مدینه تا کربلا قسمت سی و ششم با طرماح یادگار عدی۱ مجمع و عمرو ۲و سعد، ابن هلال۳ گشته بودند راهی از کوفه تا بر آنها مدد کند اقبال در عذیب الهجان۴ به او گفتند ابن پاک پیمبر دادار این طرماح پیش از این دیدار خواند از شوق دائم این اشعار «شتر من مشو دمی رنجور تا رسانی بهین سوارت را نزد آن مرد، که کرم او را در نژاد و سرشت دارد جا» «آنکه آقاست، حر و آزاده سعه ی صدر از خصائل اوست انتخاب خدا به خیر الامور حافظش تا ابد بماند دوست» داد پاسخ پس از قسم به خدا دارم امید اراده اش بر ما، خیر باشد، اگر چه کشته شویم یا که گردیم چیره بر اعدا کرد پرسش امام از کوفه طرز فکر و مرام مردم آن داشتند عرضه ابن پاک رسول بر تو هستند در پی عدوان رشوه های عظیم ابن زیاد بر بزرگان کوفه شد اعطا سایرین با تو قلبشان اما هست شمشیرشان علیه شما چون که از قتل قیس گفتندش گفت بر عهد خویش ثابت ماند آیه ی بیست و سوم احزاب را در آن لحظه روی لب می راند خواند او را ز من قضی نحبه که به پیمان حق وفا کردند منتظر دسته ای دگر، بلکه دین خود را به دین ادا کردند در کمین گاه های این دنیا پای پیمان خویش پائیدند عهد حق را بدل نیاوردند تا به آخر به گرد توحیدند گفت اینجا حسین ابن علی در دعایی به خالق دلبند که بر آنها و ما خداوندا بزند عاقبت جنان لبخند پس بهشت برین عطا فرما بر همه یاوران حق یارا هم بهین گنجهای اجر که هست بر در رحمت تو بی همتا چون طرماح بر بیان آمد کرد او را خطاب یابن رسول چون که می آمدم ز کوفه برون تا نباشم میان قوم جهول اجتماعی ز کوفیان دیدم چون ز مقصودشان شدم جویا پاسخ آمد برای جنگیدن با حسین زاده ی رسول خدا به خداوند ای عزیز رسول از همین جا از این سفر برگرد مطمئن نیستم که از کوفه به کمک آیدت ولو یک فرد این گروهی که شاهدش بودم خود کفایت کند شکست تو را گر چه هر لحظه ای که می گذرد گردد افزوده تر بر آن اعضا پس به همراه من بیا احبا مسکن و موطن قبیله ی طی در پناه جبال مرتفعش دشمنی بر تو غالب آید کی؟ از سلاطین جنگجوی عسان تا سفید و سیاه عاجز ماند دست دشمن به این مکان نرسید در مصافش سرود فتح نخواند غیر از این ویژگی که من گفتم گر توقف کنی در آن ده روز جمع سازم حدود بیست هزار مرد جنگی که سازدت پیروز گفت در پاسخش امام چنین به تو و قوم تو دهد حق خیر هست با کوفیان مرا عهدی جز وفا کی روم به راهی غیر بستن عهد بسته راهم را دیگر امکان بازگشتن نیست می نشینیم تا زمان گوید که سرانجام ما به دنیا چیست؟ از حضور امام رخصت خواست چون طرماح عزم او را دید تا رساند بر اهلش آذوقه حیف از بزم عشق خسران چید او جدا شد برای مال و عیال از امام ارچه مدتی کوتاه آمد اما نیافت فیض شهید سینه اش گشت بیت حسرت و آه #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۳ تیر ۱۴۰۲ آخرین بازنگری ۱۸ تیر ۱۴۰۳ #از_مدینه_تا_کربلا #قسمت_۳۶ #امام_حسین ۱:طرماح بن عدی ۲:عمرو بن خالد ۳: نافع بن هلال ۴:عذیب الهجانات

آیا تو بابای منی ای سر چرا بی بدنی این گونه خونین دهنی دارم تو را من سخنی قاتل تو را شد چه کسی؟ من ذا الذی ایتمنی؟(۲) دیگر شدم پیره زنی از جور این قوم دنی منزل به منزل به خدا دشمن مرا زد، زدنی! قاتل تو را شد چه کسی؟ من ذا الذی ایتمنی؟(۲) ریشت چرا خونین شده کشته به دور از وطنی شانه به مویم نزنی یا والدی کلمنی! قاتل تو را شد چه کسی؟ من ذا الذی ایتمنی؟(۲) وقتی که بر بی پدری شیون کنی موی کنی با زجر هم همسفری مهمان بیت الحزنی قاتل تو را شد چه کسی؟ من ذا الذی ایتمنی؟(۲) دنیا ندارد پدرم بی تو برایم ثمنی دیگر ز پیشت نروم من خالقی الهمنی قاتل تو را شد چه کسی؟ من ذا الذی ایتمنی؟(۲) #سید_عسکر_رئیس_السادات ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ #حضرت_رقیه #امام_حسین