eitaa logo
دانشجو
473 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
4هزار ویدیو
105 فایل
راهی برای بروز بودن دانشجویان عزیز @daneshgahiyan لینک کانال دانشجو نگاشته های آل یمین لینک کانال در سروش https://splus.ir/aleyamin https://eitaa.com/aleyamin ارتباط با مدیر کانال https://eitaa.com/alyamin
مشاهده در ایتا
دانلود
حدیثنا: 🤔آيا در ما خیری هست یا نه؟! 🌿…عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: 🍃«إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً فَانْظُرْ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اَللَّهِ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفِيكَ خَيْرٌ وَ اَللَّهُ يُحِبُّكَ وَ إِنْ كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اَللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فِيكَ خَيْرٌ وَ اَللَّهُ يُبْغِضُكَ وَ اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.» 📚الکافي، ج۲، ص۱۲۶ 🔶از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«هرگاه خواستی بدانی که در تو خیری هست، به قلبت نگاه کن؛ 👈اگر (قلبت) اهل طاعت خداوند را دوست دارد و با اهل معصیت خداوند دشمنی دارد، در تو خیری هست و خداوند تو را دوست دارد 👈و اگر با اهل طاعت خداوند دشمنی دارد و اهل معصیت خداوند را دوست دارد، در تو خیری نیست و خداوند با تو دشمنی دارد 🔸هرکس [در آخرت،] همراه کسی است که او را دوست دارد.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona 🔰کار فرهنگی با هر امکاناتی ♦️در مدتی که حضرت یوسف (علیه‌السلام) در زندان به سر می‌بردند، رفتاری از خود بروز داده بودند که سایر زندانیان به ایشان اعتماد یافته بودند؛ 🔺چنان‌که به‌فرموده خداوند وقتی آن دو نفر خواب‌های عجیبی دیدند، نزد ایشان رفتند و گفتند ما تو را از «احسان‌کنندگان» یافته‌ایم و به‌همین‌دلیل نزد تو آمدیم تا خواب‌هامان را تعبیر کنی؛ 📖«وَ دَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَ قَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ» (یوسف:۳۶) ❓سؤال این است که مگر حضرت یوسف در زندان فرعونِ مصر چه اموال و امکاناتی داشته‌اند که با آن به زندانیان «احسان» می‌کردند و اعتماد و محبوبیت می‌خریدند؟ 🌿...عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِنّٰا نَراكَ مِنَ اَلْمُحْسِنِينَ»، قَالَ: «كَانَ يُوَسِّعُ اَلْمَجْلِسَ وَ يَسْتَقْرِضُ لِلْمُحْتَاجِ وَ يُعِينُ اَلضَّعِيفَ.» 📚الکافي ج ۲، ص ۶۳۷ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که در مورد این سخن خداوند (عزّوجلّ): «إِنّٰا نَراكَ مِنَ اَلْمُحْسِنِينَ»[یوسف:۳۶]؛ «ما تو را از "احسان‌کنندگان" می‌دانیم»، فرمودند: 🔸«[حضرت یوسف (علیه‌السلام) در زندان]؛ 👈برای کسی که وارد می‌شدند، جا باز می‌کرد، 👈برای نیازمند قرض می‌کرد (تا به او بدهد) 👈و به ناتوان کمک می‌کرد.» 📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️گاهی ما امکاناتی داریم که آن را ناچیز می‌دانیم. لااقل وقتی کسی از ما کمکی می‌خواهد، - چون چندان دغدغه یاریِ او را نداریم، - به امکانات بالقوه‌مان توجه نداریم. 🔺حضرت یوسف در زندان اموال و روابطی نداشته‌اند تا به دیگران کمک کنند، اما در مجلسی که نشسته بودند، جایی داشتند که می‌توانستند آن را به دیگری دهند، می‌توانستند در کاری به دیگری کمکی کنند؛ دستی بگیرند، آبی برسانند، چیزی را بشویند، سایه‌ای فراهم کنند یا… خودشان چیزی نداشته‌اند اما می‌توانستند از دیگری قرض کنند و به نیازمند دهند. 🔷یکی از اطرافیان مرحوم علی صفایی حائری (عین.صاد) نقل کرده است (نقل به‌مضمون): 🔹روزی یکی از دوستان نیازی داشت و در حضور ایشان از من درخواست کرد و من نداشتم و گفتم ندارم. در همان ایام، مدتی بود از مرحوم صفایی می‌خواستم به منزلم بیایند. آن‌روز هم اصرار کردم و ایشان پذیرفتند. وقتی منزلم آمدند، سنگ تمام گذاشتم؛ میوه‌ای خریدم و برای شام ماهی تهیه کردم. 🔹ایشان وقتی سفره را دیدند، سرد شدند و برخوردشان تغییر کرد! علت را که جویا شدم، گفتند: تو که می‌توانستی چنین سفره‌ای فراهم کنی، چرا آن‌روز به آن رفیقمان کمک نکردی؟ گفتم: دستم خالی بود، اما در بازار آشنایی داشتم و این ماهی را از او نسیه گرفتم. 🔹گفتند: امکانات تو، فقط آن‌چیزی که در دستت هست، نیست. تو آبرویی هم داری که می‌توانی برای رفع گرفتاری کسی گرو بگذاری و قرض بگیری و به برادرت دهی! 🤲خدایش بیامرزد. خودش وقتی از دنیا رفت، بسیار مقروض بود؛ مبالغی که برای تأمین زندگی دیگران قرض کرده بود، نه برای خودش.
هدایت شده از حدیثنا
💠اذکارِ هنگام عطسه؛ پیش‌گیری‌کننده از بعضی دردها 🌿…عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع: «مَنْ قَالَ إِذَا عَطَسَ «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» عَلَى كُلِّ حَالٍ لَمْ يَجِدْ وَجَعَ الْأُذُنَيْنِ وَ الْأَضْرَاسِ.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۵ 🔶از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«کسی که هنگام عطسه کردن، در هر حالتی (که بود،) بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ»، هرگز دچار درد گوش و دندان نمی‌شود.» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ فِي وَجَعِ الْأَضْرَاسِ وَ وَجَعِ الْآذَانِ: «إِذَا سَمِعْتُمْ مَنْ يَعْطِسُ فَابْدَءُوهُ بِالْحَمْدِ.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۶ 🔶نقل شده است که امام صادق (علیه‌السلام) در مورد [پیش‌گیری از] درد گوش و درد دندان فرمودند: 🔸«هرگاه شنیدید کسی عطسه کرد، شما اول به او بگویید: «الحمد لله».» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنْ أَبِي أُسَامَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «مَنْ سَمِعَ عَطْسَةً فَحَمِدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ ص وَ أَهْلِ بَيْتِهِ لَمْ يَشْتَكِ عَيْنَيْهِ وَ لَا ضِرْسَهُ.» ثُمَّ قَالَ: «إِنْ سَمِعْتَهَا فَقُلْهَا وَ إِنْ كَانَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ الْبَحْرُ.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۶ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«کسی که صدای عطسه‌‌ای را بشنود و خداوند (عزّوجلّ) را حمد کند و بر پیامبر و اهل‌بیتش (صلوات‌الله‌علیهم) صلوات فرستد، هرگز دچار بیماری (دردِ) چشم و دندان نمی‌شود.» 🔶بعد، حضرت فرمودند: 🔸«اگر صدای عطسه را شنیدی، این را بگو، حتی اگر میان تو و عطسه‌کننده دریایی فاصله بود.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona
هدایت شده از حدیثنا
💠در مذمت قاه‌قاه خندیدن 🌿…عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: 🍃«الْقَهْقَهَةُ مِنَ الشَّيْطَانِ.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۶۴ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«قهقهه1️⃣، از [جانبِ] شیطان است.»2️⃣ •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنْ خَالِدِ بْنِ طَهْمَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: 🍃«إِذَا قَهْقَهْتَ فَقُلْ حِينَ تَفْرُغُ: «اللَّهُمَّ لَا تَمْقُتْنِي».» 📚الكافي، ج۲، ص۶۶۴ 🔶از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«هرگاه قهقهه زدی، وقتی از آن فارغ شدی، بگو: «اللَّهُمَّ لَا تَمْقُتْنِي»؛ «خداوندا! بر من خشم مگیر!»» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنِ الْحَسَنِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: 🍃«ضَحِكُ الْمُؤْمِنِ تَبَسُّمٌ.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۶۴ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«خنده‌ی مؤمن، تبسّم است.» 📝پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ 1️⃣قهقهه: خنده‌ی بلند، طولانی و شدید. 2️⃣به نظر می‌رسد قهقهه و خنده‌ی سرمستانه، از این جهت منسوب به شیطان است که از غفلت نشأت می‌گیرد و غفلت می‌زاید. 👈چنان‌چه پیش‌تر در مطلبی با عنوان «چرا هنگام عطسه، باید خداوند را یاد کرد؟» در توضیح این حدیث رضوی که «خمیازه از جانب شیطان است و عطسه از جانب خداوند (عزّوجلّ)» [الكافي، ج۲، ص۶۵۴] عرض شد که: 🔹«عطسه، نشانه «سلامت» است و در مقابل؛ خمیازه، نشانه «کسالت» است. شیطان، دوست‌دار کسالت است؛ چراکه انسانِ کسل، نشاط عمل ندارد، حال عبادت ندارد، آمادگی فهم ندارد و از همه مهم‌تر: قلبش دچار «غفلت» است و از حالت «ذکر» دور است.» 🔰مطلب مرتبط پیشین 📌«چرا هنگام عطسه، باید خداوند را یاد کرد؟» 📌https://dastvar.blog.ir/1403/06/23 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona
هدایت شده از حدیثنا
👌اگر مردم به این واقعیت توجه داشتند، هیچ‌کس با دیگری اختلاف پیدا نمی‌کرد! 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«اگر مردم می‌دانستند که ابتدای خلقت چه‌گونه بوده است، هیچ دو نفری با هم اختلاف نمی‌کردند؛1⃣ 👈به‌راستی که خداوند (عزّوجلّ) پیش از آن‌که مخلوقات را بیافریند، فرمود: «آبی گوارا باش!2⃣ از تو بهشتم را و اهل طاعتم را خلق می‌کنم. و (نیز) فرمود: «آبی شور و تلخ باش! از تو آتشم (جهنمم) را و اهل معصیتم را خلق می‌کنم.» 👈سپس به آن دو (آب گوارا و آب شور تلخ) دستور داد که با هم بیامیزند (مخلوط شوند.) از همین روست که از مؤمن، کافر متولد می‌شود و از کافر، مؤمن. 👈بعد، خداوند مقداری گِل از سطح زمین برگرفت و آن را به‌شدّت درهم مالید؛ چنان‌که تبدیل به ذرّاتی (مثل مورچه‌هایی ریز)3⃣ شدند که روی زمین می‌خزیدند.4⃣ 👈آن‌گاه به اصحاب یمین5⃣ فرمود: «به‌سوی بهشت حرکت کنید، با سلامتی!» و به اصحاب شِمال6⃣ فرمود: «به‌سوی آتش (جهنم) حرکت کنید و من باکی ندارم!» 👈بعد، دستور داد آتشی برپا شود. آن‌گاه به اصحاب شِمال فرمود: «وارد آتش شوید!» آن‌ها از عظمت آتش وحشت کردند (و وارد نشدند.) 👈آن‌گاه به اصحاب یمین فرمود: «وارد آتش شوید!» آن‌ها وارد شدند. آن‌گاه خداوند (به آتش) فرمود: «سرد و سلامت باش!» پس آتش سرد و سلامت شد.7⃣ 👈آن‌گاه اصحاب شِمال عرض کردند: پروردگارا! فرصتی برای جبران بده! خداوند فرمود: «فرصتی دوباره دادم. پس وارد آتش شوید!» آن‌ها (جلو) رفتند، اما از عظمت آتش وحشت کردند (و وارد نشدند.) 👈از همان‌جا طاعت و معصیتِ (پروردگار) ثابت شد.8⃣ 👌پس این‌ها نمی‌توانند از آن‌ها باشند و آن‌ها نمی‌توانند از این‌ها باشند.» 📚الكافي، ج۲، ص۶ 📝پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ 1⃣با توجه به مفاد این حدیث که در ادامه ملاحظه خواهید کرد، گویا در این‌جا مقصود از اختلاف، اختلافاتی است که میان «اهل طاعت» و «اهل معصیت» رخ می‌دهد. 2⃣این جمله (کُنْ...)، جمله‌ای امری است که خداوند برای «خلق اشیاء از هیچ»، آن را به‌کار گرفته است. گاهی ما با استفاده از مواد اولیه و قطعاتی که از پیش آماده شده، چیزی درست می‌کنیم. اما خداوند از هیچ (عدم)، چیز جدیدی خلق می‌فرماید و برای این کار، کافی است که بفرماید: «کُنْ»؛ «باش» (وجود داشته باش). 3⃣در متن حدیث از واژه‌ی «ذَرّ» استفاده شده که به‌معنای «ذرّات ریزی که پراکنده می‌شوند» می‌باشد؛ مثل: غبار پراکنده در هوا، انوار خورشید که در فضا پراکنده‌اند، بذر گیاه که روی زمین می‌پاشند، ذرّات نمک که روی غذا می‌پاشند، مورچه‌های ریزی که روی زمین می‌جنبند و… بنابراین انسان‌ها در «عالَم ذرّ» شبیه به چنین‌چیزهایی بوده‌اند. 4⃣امام باقر در حدیث دیگری، (به نقل از پدرشان امام سجاد علیهماالسلام) اتفاقاتی که در فاصله برگرفتن گِل از زمین تا ایجاد آن ذرّاتِ مورچه‌مانند و تقسیمشان به اصحاب یمین و اصحاب شِمال، با تفصیل بیش‌تری توصیف فرموده‌اند؛ «به‌راستی که خداوند (عزّوجلّ) مُشتی گِل، از همان گِلی که حضرت آدم (علیه‌السلام) را از آن گرفته بود، برگرفت. آن‌گاه آن آب گوارای شیرین را بر آن ریخت. بعد، آن (گِل) را تا چهل صباح رها کرد. بعد، آن آب شور تلخ را بر آن ریخت و تا چهل صباح آن را رها کرد. آن‌گاه وقتی آن گِل به‌هم آمیخته شد و دَم کرد (تخمیر شد)، آن را به‌شدّت درهم مالید. آن‌گاه (فرزندان آدم علیه‌السلام) مانند ذرّاتی پراکنده، از یمین (سمت راستِ) آن و از شِمال (سمت چپِ) آن (گلِ وَرز داده‌شده) خارج شدند. خداوند به همه آن ذرّات دستور داد که وارد آتش شوند. پس اصحاب یمین وارد شدند و آتش بر آنان سرد و سلامت شد، اما اصحاب شِمال از ورود به آتش سر باز زدند.» (الكافي، ج۲، ص۷) 5⃣مقصود از «اصحاب یمین» که اصطلاحی قرآنی است، مؤمنان و اهل طاعتِ پروردگار هستند. 6⃣مقصود از «اصحاب شِمال» که اصطلاحی قرآنی است، کافران و اهل معصیتِ پروردگار هستند. 7⃣در حدیث دیگری از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: «به‌راستی که (از میان اصحاب یمین) اولین کسی که (از پروردگار اطاعت کرد و) وارد آتش شد، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود.» (الكافي، ج۲، ص۷) 8⃣یعنی از آن زمان بود که مُهرِ اهل طاعت بودن یا اهل معصیت بودن بر آنان زده شد و سلوک و سرنوشتشان در دنیا (بر اساس همین تصمیم کلیدی) مشخص شد. 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona
🔰چه اذکاری برای عطسه‌کننده و شنونده‌ی آن توصیه شده است؟ 🌿…عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: «إِذَا عَطَسَ الرَّجُلُ فَلْيَقُلِ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ لَا شَرِيكَ لَهُ» وَ إِذَا سَمَّتَ الرَّجُلُ فَلْيَقُلْ: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ» وَ إِذَا رَدَدْتَ فَلْيَقُلْ: «يَغْفِرُ اللَّهُ لَكَ وَ لَنَا» فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص سُئِلَ عَنْ آيَةٍ أَوْ شَيْ‏ءٍ فِيهِ ذِكْرُ اللَّهِ فَقَالَ: «كُلُّمَا ذُكِرَ اللَّهُ فِيهِ فَهُوَ حَسَنٌ.»» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۵ 🔶از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔸«هرگاه مردی عطسه کرد، بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ لَا شَرِيكَ لَهُ» 🔸و هرگاه آن مرد این ذکر را گفت، به او گفته شود: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ» 🔸و هرگاه به آن مرد (عطسه‌کننده) پاسخ داده شد، بگوید: «يَغْفِرُ اللَّهُ لَكَ وَ لَنَا» 👈چراکه از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مورد یک آیه‌ای یا یک موضوعی که در آن «ذکر خداوند» بود، سؤال شد. 🔸ایشان فرمودند: «هرآن‌چه که در آن خداوند ذکر شود، نیکو است.»» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ قَالَ: كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِذَا عَطَسَ فَقِيلَ لَهُ: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ» قَالَ: «يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَ يَرْحَمُكُمْ» وَ إِذَا عَطَسَ عِنْدَهُ إِنْسَانٌ قَالَ: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ». 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۵ 🔷از سعد بن ابی‌خَلَف نقل شده است: 🔹امام باقر (علیه‌السلام) وقتی عطسه می‌کردند، به ایشان گفته می‌شد: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ». 🔸ایشان نیز می‌فرمودند: «يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَ يَرْحَمُكُمْ». 🔸همچنین وقتی انسانی نزد ایشان عطسه می‌کرد، می‌فرمودند: «يَرْحَمُكَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ». •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «عَطَسَ غُلَامٌ لَمْ يَبْلُغِ الْحُلُمَ عِنْدَ النَّبِيِّ ص فَقَالَ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ» فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ ص: «بَارَكَ اللَّهُ فِيكَ».» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۵ 🔶از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: 🔹«پسربچه‌ای که به سن بلوغ نرسیده بود، نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عطسه کرد و گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ». 🔸پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز به او فرمودند: «بَارَكَ اللَّهُ فِيكَ».» •┈┈••✾•🌿🌺🌿🌺🌿•✾••┈┈• 🌿…عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ قَالَ: عَطَسَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» ثُمَّ جَعَلَ إِصْبَعَهُ عَلَى أَنْفِهِ فَقَالَ: «رَغِمَ أَنْفِي لِلَّهِ رَغْماً دَاخِراً.» 📚الكافي، ج۲، ص۶۵۵ 🔶از مِسمع بن عبدالملک نقل شده است: 🔸امام صادق (علیه‌السلام) عطسه کردند و فرمودند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» 🔸بعد، انگشت خود را روی بینی‌شان گذاشتند و فرمودند: «رَغِمَ أَنْفِي لِلَّهِ رَغْماً دَاخِراً»؛ «بینی‌ام در برابر خداوند برخاک‌مالیده است، مالیده‌شدنی همراه با خواری.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona