خانه سیادت دوره تاریخی: تخمینی صفوی تاریخ ثبت در آثار ملی ایران: 9 آذرماه 1389. شماره ثبت: 29424. مساحت: 1243 مترمربع. مکان: خیابان 17 شهریور، جنب فرهنگسرا بعثت. خانه ابوالحسن سیادت ‏خانه از طریق یک هشتی و دالانی دراز به حیاط مسططیلی و بزرگ ‏می‏رسد. بنای اصلی در سمت شمال واقع شده و دارای یک تالار در وسط و دو اطاق سه دری در دو طرف آن است. این خانه یکی از مجموعه خانه‏های مختار‏ها است. مختارها از صاحب منصبان صفوی تا قاجار بوده‏اند که بعدها خانه مذکور توسط آنها در اختیار سادات میردامادی قرار داده شد. در اصل سادات میردامادی در محله درمحکمه تمرکز داشتند. خانه مذکور در نهایت به عماد سیادت رسیده است. ابوالحسن سیادت ملقب به عماد، روحانی خوش فکر و بانی اولین دبستان سده در سال 1302‏بود. نقل از کتاب جاذبه های خمینی شهر، محمدعلی شاهین

زنان سده در قرن گذشته چه محصولاتی تولیدمی کردند؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ گزارشی از بازرس شهرداری سده به تاریخ 28 شهریور 1317 وجود دارد که محصولات غیر کشاورزی منطقه را در این سال در سده ثبت کرده است . براساس این سند دباغی، قالی بافی، گیوه چینی، پارچه بافی، کرباس بافی و تولید چادر شب تولیدات عمده سده بوده است. برپایه گزارش سال 1317 بازرس، 3000 جفت گیوه تولید و200 نفر برای تولید آن به کار اشتغال داشته اند که حداقل نیمی ازآنها زنان بوده‏اند. کرباس محصول دیگری بوده است که 1500 نفر زن به آن مشغول بوده اند. حاصل دسترنج این زنان تولید کننده، 9000 متر کرباس بوده است. گزارش نشان می دهد برای بافت 5000 متر چادر شب 10 زن دست و پنجه را بالا زده بودند. اما در همین برهه زمانی 21600 متر پارچه در سده توسط سه استاد کار و شاگردانشان به تولیدات شهر افزوده می شد که ظاهرا به خارج کشور فرستاده می شده است. قالی بافی در سده وجود داشته و 7 نفر استاد با 50 کارگر هنرمندانه به تولید تخته قالی‏ها مشغول بوده‏اند. می توان ادعا کرد 50 نفر این هنرمندان همگی زن بوده اند. دباغی در این گزارش در صدرجا گرفته و میزان محصول آنرا 24 تن آمده است. افراد شاغل آن 4 نفر استاد و6 نفر کارگر ذکر شده است. البته شواهد تاریخی و اسناد دیگر نشان می دهد افراد متعددی در این حرفه به طور پراکنده در گوشه و کنار شهر فعال بوده واین کار همراه با محصولات جانبی آن از قبیل زهتابی و تولید چرم و محصولات چرمی ازمشاغل اصلی منطقه محسوب می شده است. برخی از محصولات این حرفه مانند پوست و زه حتی به خارج کشور صادر می شده است. اما عمدتا کار به دست مردان صورت می گرفته است. ناگفته نماند که زنان در این سالها به مشاغل دیگری به طور پراکنده از قبیل نخ ریسی، بند تنبان بافی، سرشیرزنی، شال بافی، سرمه سازی، تولید سفیداب، نانوایی و صابون سازی اشتغال داشته اند که درگزارش آقای بازرس شهرداری به آنها اشاره نشده است. https://eitaa.com/danehnameh

برروی این سنگ قبر 320 ساله چه نوشته است؟ ووووووووو در قبرستانهای خمینی شهر از جمله قبرستا ن ورنوسفادران و گارد سنگ قبرهای چندین صدساله وجود یکی از آنها از قرن یازدهم است مرحوم مغفور اقا رحیم ولد ابدال درگذشت بتاریخ غره شهر جمادی الاخری ۱۱۱۶(مهر 1083 خورشیدی) شعر روی قبر هر که آمد گل ز باغ زندگانی چید و رفت آمد و بر سستی عهد جهان خندید و رفت ای خاک تیره دلبر ما را عزیز دار که نور چشم ماست که در بر گرفته ای نقل از موزه مجازی دانشنامه شهرستان خمینی شهر http://daneshnam.ir /

هرجا کار خیر بود او هم حضور داشت /////// با کمال تاسف هفته گذشته یکی از نیکو کاران و کارآفرینان شهرمان دار فانی را وداع گفت. حاج محمود گلکار کنشگر فعال در زمینه های خیریه ای، فرهنگی و اقتصادی بود. اعتقاد و باورش به این سه موضوع همراه با وطن دوستی و تعلقش به زادگاه از او یک شخصیت خاص ساخته بود. شخصیتی که هرگاه خبری در خصوص مسایل فرهنگی، اجتماعی، عمرانی و اقتصادی در شهر بود او هم بود. وی با توان مدیریتی بالا و خستگی ناپذیر کار چندین خیریه در موضوعات محتلف را پی می گرفت و با همه توان همراه دیگر خیرین در رفع آنها تلاش می کرد. وقتی صحبت از ساخت فرهنگسرای بعثت به میان آمد از نخستین کسانی بود که پا به میدان گذاشت. همواره در توسعه و تکمیل خیریه خدماتی تحقیقاتی بھداشتی درمانی حضرت رسول(ص) کوشا بود. تلاشهای زیادی در کمک به سر انجام رسیدن سرای سالمندان فرزانگان کرد. مرحوم گلکار با توجه به بعد اقتصادی خویش باور داشت که با خود اتکایی زنان بی سرپرست ویا بد سرپرست به جای کمکهای موقتی باید آنها را توانمند کرد و این تفکر سبب شکل گیری در خیریه انجمن همیاران سلامت خانواده شد. او ودوستانش همواره گامهای بلندی در امورخیر برمی داشتند.به زودی زندگینامه این فعال اجتماعی از دست رفته دربخش خیران دانشنامه خمینی شهر بارگذاری می شود. روحش شاد https://eitaa.com/danehnameh

ریشه نام بلوار دکتر ابوالبرکات چیست؟ ؟؟؟ این بلوار نامش را از یکی از مشاهیر پرآ وازه شهر مرحوم دکتر سیدرضا ابوالبرکات دیباجی گرفته است. وی در سال1309 متولد و در دهم شهريور 1365 در گذشت. دارای تحصیلات حوزوی و دانشگاهی، دکترای معقول و منقول بود • فیلسوف، استاد دانشگاه، حافظ کل قرآن، نویسنده، شاعر، فعال فرهنگی و اجتماعی از عناوین اوست. فعالیت ها:  تدریس در حوزه و دانشگاه از جمله دانشگاه های جندی شاپور و اصفهان  شرکت در تکمیل و تجهیز مراکز درمانی شهر  ساخت و تعمیر دو باب حمام  شرکت در راه اندازی حوزه علمیه دارالزهرا  شرکت در راه اندازی انجمن خيريه محلی  عضو فعال انجمن ادبی سروش  تولیت حسینیه مسجد امام جعفر صادق (ع) از سال54 تا زمان فوت تالیفات: تارخ و ادبيات ايران، تفسير دو جزء اول قرآن،شجره نامه سادات ديباجي، هزاران بيت شعر، مقاله اي در حرکت جوهري، مقاله اي در برهان صديقين، مقاله اي درباره مسلمانان اسپانيا اطلاعات بیشتر ازhttp://daneshnam.ir /

محله قائمیه در دهه 1340 تعدادی از ساکنین بومی از ورنوسفادران به ویژه محلات گاردر و گارسله در زمین های بایر شمال محله گارسله و حاشیه رشته قناتی که از این منطقه می گذشت و در حاشیه جاده تاریخی دوشاخ مبادرت به ساختن خانه کردند. این منطقه خارج از محلات اصلی شهر و زمین نسبت به آنها ارزان بود. این منطقه در حاشیه خیابان های سلمان فارسی، استاد طلایی و حافظ فعلی واقع می باشد. از آنجا که تنها منطقه نام دار نزدیک این منازل کشارگاه شهرداری بود، محل به کشتارگاه معروف شد. از دهه 1350 به تدریج تعدادی از مهاجرین بختیاری هم در این منطقه ساکن شدند. پس از انقلاب قطعه زمین بزرگی در ادامه همین مکان توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تقسیم بندی و به نیازمندان جهت خانه سازی واگذار شد.( گفتگو با برات طاهری از بازرسان بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در اوایل انقلاب). در سالهای بعد نام کشتارگاه به قائمیه تغییر یافت و اکنون در حوزه شهرداری ناحیه دو واقع می باشد. خیابان های سعدی، مولوی، هاتف، عطار در این محدوده واقع می باشد. منطقه‏ای که در دهه 1340 شکل گرفت و کشتارگاه نامیده شد در سال 1397 به پارک پیروزی در شرق، بلوار باغبان در غرب، میدان نماز در شمال و خیابان استاد طلایی در جنوب محدود می باشد. https://eitaa.com/danehnameh

آبادیهای ماربین منطقه ماربین روزگاری متشکل از حداقل 58 آبادی بود. امروزه حدود نصف این آبادیها به نواحی شهرداریهای اصفهان پیوسته و مابقی شهرستان خمینی شهر با اضافه شدن محلات جدید را به وجود آورده اند. به تدریج و به ترتیب حروف الفبا پیشینه آنها معرفی می شود. البته در کتاب نام ها و نشانه ها، نگارش محمدعلی شاهین وسایت دانشنامه خمینی شهر به طور مفصل به این موضوعات پرداخته شده است. {{{{{{ فردوان پیشینه و موقعیت جغرافیایی در توصیف های قدیمی از این آبادی ماربین آمده است: فردوان دهی است از دهستان ماربین بخش سده شهرستان اصفهان، واقع در نه هزارگزی خاور سده متصل به شوسه اصفهان به تهران. ناحیه ای است جلگه ای، معتدل و 326 تن سکنه دارد. از زاینده رود مشروب میشود. محصولاتش غلات، پنبه، تنباکو، حبوب و صیفی است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند. جمعیت فردوان 696 نفر درسر شماری سال 1345 بوده است. فردوان اکنون از محلات شمالی اصفهان و با مساحتی بالغ بر 300 هزار متر مربع در حوزه شهرداری ناحیه 8 قرار دارد. آستان قدس رضوی مدعی مالکیت بخشی از زمین‌های این محله است. ریشه نام فردوان نام واژه فردوان مرکب از( فر+دو+ان) است. (ف) در فارسی منقلب از (پ) و (د) منقلب از( ت) می باشد. پس می توان فردوان را پرتوان خواند. پرتو صورت دیگری از پرتوه است که بعدها (پهلو) شده که پهلوی از آن منشعب شده و در نهایت به معنی پرتوان است.با این ریشه یابی لغوی می توان گفت فردوان به معنی جایگاه قوم پرتوان می باشد. نقل از کتاب نام ها و نشانه ها محمدعلی شاهین https://eitaa.com/danehnameh