🔰بايد های #تحصيل #علم ⬅️🔴 #غزالي و راهزنان 🔴➡️ (غزالي) دانشمند شهير اسلامي، اهل طوس بود (طوس قريه اي است در نزديكي مشهد). در آن وقت؛ يعني در حدود قرن پنجم هجري، نيشابور مركز و سواد اعظم آن ناحيه بود و دارالعلم محسوب مي شد. طلاب علم در آن نواحي براي تحصيل و #درس خواندن به نيشابور مي آمدند. غزالي نيز طبق معمول به نيشابور و گرگان آمد و سالها از محضر اساتيد و فضلا با حرص و ولع زياد كسب فضل نمود. و براي آن كه معلوماتش فراموش نشود و خوشه هايي كه چيده از دستش نرود، آنها را مرتب مي نوشت و جزوه مي كرد. آن #جزوه ها را كه محصول سال ها زحمتش بود، مثل جان شيرين دوست مي داشت. بعد از سال ها، عازم بازگشت به وطن شد. جزوه ها را مرتب كرده در توبره اي پيچيد و با قافله به طرف #وطن روانه شد. از قضا قافله با يك عده دزد و راهزن برخورد. دزدان جلو قافله را گرفتند و آنچه مال و خواسته يافت مي شد، يكي يكي جمع كردند. نوبت به غزالي و اثاث غزالي رسيد. همين كه دست دزدان به طرف آن توبره رفت، غزالي شروع به #التماس و زاري كرد و گفت: غير از اين، هرچه دارم ببريد و اين يكي را به من واگذاريد. دزدها خيال كردند كه حتما در داخل اين بسته متاع گران قيمتي است. بسته را باز كردند. جز مشتي #كاغذ سياه شده چيزي نديدند. گفتند: اينها چيست و به چه درد مي خورد؟ غزالي گفت: هرچه هست به درد شما نمي خورد، ولي به درد من مي خورد. به چه درد تو مي خورد؟ اينها ثمره چند سال تحصيل من است. اگر اينها را از من بگيريد، معلوماتم تباه مي شود و سالها زحمتم در راه تحصيل علم به هدر مي رود. راستي معلومات تو همين است كه در اينجاست؟ بلي. علمي كه جايش توي بقچه و قابل دزديدن باشد، آن #علم نيست، برو فكري به حال خود بكن. اين گفته ساده عاميانه، تكاني به روحيه مستعد و #هوشيار غزالي داد. او كه تا آن روز فقط فكر مي كرد كه طوطي وار از استاد بشنود و در دفاتر ضبط كند، بعد از آن در فكر افتاد كه #كوشش كند تا مغز و دماغ خود را با #تفكر پرورش دهد و بيشتر فكر كند و تحقيق نمايد و مطالب مفيد را در دفتر ذهن خود بسپارد. غزالي مي گويد: (من بهترين #پندها را كه #راهنماي زندگي فكري من شد، از زبان يك #دزد راهزن شنيدم) 📚 #احسن_القصص📚 قصه‌های زیبای معنوی https://eitaa.com/dastan_latifeh