💠خوشبختی مجازی 🖋️زهرا وافر در صفحات مجازی که چرخ می‌زنم، اولین سؤالی که به ذهنم می‌رسد این است که چرا هیچ‌وقت این حجم از خوشبختی و سعادت و شادی که در دنیای مجازی مشاهده می‌کنم، در عالم واقعیت نمی‌بینم؟ حداقل برای منی که به اقتضای شغلم مدام با غم و رنج مردم سر و کار دارم، تماشای زندگی آدم‌ها در فضای مجازی که معمولاً چیزی جز نمایش ثروت و عشق و زیبایی و ... نیست، تعجب‌برانگیز است. دنیای واقعی کدام است؟ همان‌که من هر روز با آن سر و کار دارم؛ دنیایی که در آن هرکس دردی و رنجی دارد، یا دنیایی که آدم‌ها در فضای مجازی نشان می‌دهند؛ خوشبختی محض و زیبایی خالص؟! صفحه‌ای را می‌بینم که زنی هر روز از یک گوشه خانه‌اش عکس می‌گذارد، از یک وسیله دکوری گران‌قیمت و زیبا، هدیه‌ای که جدیداً «همسری» یا «عشق جان» برایش خریده، عکس کودکش که همیشه خدا مرتب و آرام است و عجیب این‌که نه خانه را کثیف می‌کند و نه به این‌همه وسایل دکوری ریز و درشت در گوشه و کنار خانه دست می‌زند! عکس‌های خودش را می‌بینم در لباس‌های فاخر و رنگارنگ و با آرایش‌های آن‌چنانی و ژست‌های مکش مرگ ما! و بعد خیل لایک‌زنندگان و تحسین‌کنندگان! فضای مجازی پر شده از صفحات آدم‌های خوشبخت با زندگی‌های کامل و بدون عیب و نقص؛ اما سؤالی که ذهن مرا به عنوان روانشناس درگیر می‌کند، این است که چه «نیازی» باعث شده که این فرد به ظاهر خوشبخت، تصمیم بگیرد داشته‌هایش را به نمایش بگذارد، یا به عبارت بهتر به رخ دیگران بکشاند؟ بدون شک یک «خلأ»، یک کمبود یا عقده در درون شخصیت این فرد وجود داشته که او تصمیم گرفته برای پر کردن آن، دست به چنین نمایشی بزند. یک انسان طبیعی که از کمبود یا عقده‌ای رنج نمی‌برد، هرگز نیازی نمی‌بیند که زندگی خصوصی خود را در برابر دیدگان دیگران به نمایش در آورد. فقط آدمی که سال‌ها حسرت دیگران را خورده، دوست دارد تصویری از خود ارائه دهد که دیگران حسرت او را بخورند! آدمی که در زندگی حقیقی به اندازه کافی احساس خوشبختی نمی‌کند، فکر می‌کند با خوشبخت نشان دادن خود به دیگران و گرفتن تأیید از آن‌ها، می‌تواند به یک خوشبختی خیالی دست پیدا کند! حواسمان باشد که گول شادی‌ها و خوشبختی‌های فضای مجازی را نخوریم. هدف ما از زندگی بر روی این کره خاک، هرگز تحقق بخشیدن به چنین نمایش مبتذلی نیست. ما آمده‌ایم که بسیاری از اوقات، به بهای انسان‌تر شدن «رنج» ببریم و سختی بکشیم؛ که خداوند فرمود: لقد خلقنا الانسان فی کبد همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 ✍️@dastneveshtehapsy

ما جماعت روانشناس هم برای بهتر کردن حال مردم، جز کلمه چیزی در چنته نداریم. کلمات تمام دار و ندارمان هستند و ما خوب می دانیم که کلمات تا چه حد می توانند شفابخش یا ویرانگر باشند. کلمات زیبا را از یکدیگر دریغ نکنیم... #زهرا_وافر کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

💠بازگشت به فضیلت گرایی 🖋️زهرا وافر وقتی از دخترک 13 - 14 ساله ای که رو به رویم نشسته بود پرسیدم: "چرا دیگه نمی خوای درس بخونی؟" پاسخی داد که برایم بسیار آشنا و پرتکرار بود: "درس خوندن سخته، آخرش هم به هیچ جا نمی رسی، عوضش می خوام اینفلوئنسر بشم، هم به راحتی معروف می شم و هم پولدار!" پرسیدم: "حالا چه جور می خوای اینفلوئنسر بشی؟" گفت: "کاری نداره که، عکس های قشنگ از خودم می ذارم، کلیپ های مسخره بازی و دابسمش با دوستهام درست می کنیم، عکس ها و کپشن های عاشقانه می ذارم و... خیلی راحته!" با خودم فکر کردم این چندمین نوجوانی است که به من گفته آرزویش اینفلوئنسر شدن است؟ حسابش از دستم خارج شده... به نوجوانی خودم فکر کردم... زمان ما این طور نبود، آدم ها اگر می خواستند به شهرت برسند و نامشان بر سر زبان ها جاری شود، یا باید مثل علی دایی آقای گل می شدند، یا مثل رضازاده رکورد می زدند، یا در زیبایی و هنرنمایی لیلا حاتمی و پرویز پرستویی می بودند، یا در علم پرفسور حسابی یا در قوت قلم محمود دولت آبادی و قس علی هذا... حالا اما این طور نیست، شما برای رسیدن به شهرت و مزایایی همچون ثروت که به دنبال آن خواهد آمد، فقط کافی است روحیه "نمایش گری" داشته باشید. باید اهل ثروت نمایی، بدن نمایی، خوشبخت نمایی، و خلاصه به نمایش در آوردن هر چیزی باشید که مردم دوست دارند "ببینند". از به نمایش درآوردن بدن و زیبایی گرفته تا به نمایش درآوردن غذاهای رنگارنگی که می خورید یا روابط عاشقانه ای که دارید و در غیرقانونی ترین شکل ممکن، به نمایش درآوردن فرزندان زیر 18 سال خودتان در حالات مختلف. اینها راههای میانبر و ساده ای هستند برای به شهرت رسیدن هر انسانی که به هر دلیلی نتوانسته است خودش را در دنیای واقعی به جایی برساند. دنیای مجازی به دنیایی تبدیل شده که در آن انسان های بی فضیلت و بی هنر به واسطه روحیه نمایشی که دارند به راحتی رشد می کنند و انسان هایی که واقعا حرفی برای گفتن دارند، مهجور واقع می شوند. همه این ها را گفتم که بگویم بیایید برای آینده فرزندانمان نگران باشیم. قبل از اینکه دیوانه وار پیج های نمایشی را فالو کنیم، قبل از اینکه خودمان به این گرداب تن دهیم و شروع کنیم به به نمایش درآوردن هر چیزی که دیگران دوست دارند ببینند، به این فکر کنیم که آیا این آینده ای است که برای فرزندانمان آرزو می کنیم؟ آیا دوست داریم فرزندانمان به جای اینکه اهل علم و هنر و فضیلت شوند، اینفلوئنسر یا شاخ فضای مجازی شوند؟ وقتی با لایک یا فالو یا هر رفتار این چنینی دیگر از شاخ ها و اینفلوئنسرها حمایت می کنیم، در واقع نسل بعد و چه بسا همین نسل حاضر را به این سمت و سو سوق می دهیم... حداقل من یکی که برای فرزندانم آرزوهای دیگری دارم... @dastneveshtehapsy

💠حزن و عشق 🖋️ زهرا وافر چه خوش بی مهربونی هر دو سر بی که یک سر مهربونی دردسر بی اگر مجنون دل شوریده ای داشت دل لیلی از او شوریده تر بی نوجوان که بودم، وقتی این رباعی باباطاهر را خواندم تعجب کردم؛ از اینکه یک نفر آرزو کند ای کاش در این دنیا اصلا عشق و محبتی وجود نداشت، چرا که عشق مایه دردسر است. منظورش را نفهمیدم تا آن زمانی که مادر شدم، آن روزی که دیدم این عشق عمیق به فرزند چه قدر زندگی را برایم سخت تر کرده،که اصلا چه قدر عشق مایه غم و غصه است، به مراتب بیشتر از آنکه مایه لذت باشد. سهروردی اعتقاد داشت که حُسن و حُزن و عشق ملازم همدیگرند و عشقی نیست که در کنارش حسنی و حزنی نباشد، و چه اعتقاد درستی. ما آدمها عشق را تجربه می کنیم و این تجربه زندگی را برای ما سخت تر خواهد کرد، اما به نظر من باز هم به تجربه اش می ارزد. همیشه با خودم فکر می کنم زندگی بدون عشق، مثل یک فیلم آرام اما سیاه و سفید است و زندگی همراه با عشق، یک فیلم پر ماجرا و غم انگیز ولی رنگی... کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

🧕🏻 دکتر زهرا وافر ✅ نویسنده‌ و مترجم کتب روانشناسی، مدرس دانشگاه ✅ درمان اختلالات بالینی بزرگسالان ✅ دانش آموخته‌ی ممتاز دانشگاه تهران و علامه طباطبایی جهت تنظیم وقت حضوری 👇👇 ☎️ ۰۲۵۳۲۹۴۱۸۰۰ کلینیک زندگی به رنگ خدا☝️ 🆔 تنظیم نوبت غیرحضوری پیام به آیدی 👇 @ashena_64 کانال دست نوشته های یک روانشناس در ایتا 👇 @dastneveshtehapsy

بیرون ز تو نیست هرچه در عالم هست در خود بطلب هرآنچه خواهی که تویی... یا ای دل بجوی در خود هم درد و هم دوا را... کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

💠 با معضل روانشناس‌نماها چه کنیم؟ 🖋️ زهرا وافر به تک تک جملات گوهربار استاد #سعید_عزیزی توجه کنید! ایشون که گویا اخیرا در فضای مجازی به عنوان روانشناس اسلامی 🤦‍♀ معروف شدند و چپ و راست کلیپ دُرافشانی هاشون به دست من میرسه، نکات جالبی گفتند: «بچه چشم و اطاعت رو از مادرش یاد می گیره، قانونه!» ایشون بعد از هر یک از جملاتشون تاکید می کنند که (قانونه!)، میشه بفرمایید این قوانین رو دقیقا از کجا درآوردید؟ از کدام نظریه علمی، کدام پژوهش معتبر؟ حتی کدام آیه یا روایت؟ در ادامه افاضاتشون می فرمایند «خدا به مادرها توصیه میکنه که جلوی بچه هاتون به آقاتون زیاد چشم بگید!» استاد بزرگوار میشه بفرمایید خداوند در کدام آیه قرآن، حدیث قدسی یا حداقل روایتی به مادرها گفته جلوی بچه هاشون زیاد به آقاشون چشم بگن؟ نکنه مستقیما به خودتون الهام شده؟! 🤔 اما اوج شاهکارگویی ایشون اونجاست که میگه «اگه خانمی میگه بچه ام حرف گوش کن نیست می تونم قسم بخورم خودت مشکل داری چون بچه ات چشم رو از یکی باید یاد بگیره دیگه!» استاد هیچ به این فکر کردید این تراوشات ذهنی شما، این خزعبلات بی پایه و اساس تون چه آتشی میتونه تو زندگی خیلی ها ایجاد کنه؟ پس اگر بچه ای حرف گوش کن نیست شما (قسم می خورید) مشکل از مادرش بوده چون (ولایت پذیر) نبوده؟ والا جان گاتمن که 40 سال در زمینه روابط زوجین «پژوهش علمی » انجام داد این قدر با (قطعیت) حرف نمی‌زنه! والا کسی که چهار کلاس سواد آکادمیک درست و حسابی داشته باشه، سر سوزنی نگاه علمی داشته باشه این قدر با «کلیت» و «قطعیت» حرف نمیزنه. والا کسی که واقعا به اسلام پایبند باشه این قدر حرف های من در آوردی خودش رو توی دهان خدا نمی ذاره! با این همه چرت و پرتی که در عرض کمتر از یک دقيقه فرمودید مرزهای چرت و پرت گویی رو جا به جا کردید! اینها تراوشات یک «ذهن کودکانه» است نه ذهن بالغی که قدرت تفکر نقاد داره... و البته که به مزاق «ذهن های کودک» - به خصوص از نوع مذکر- خوش خواهد آمد. راستی در مورد مردهایی که به لحاظِ روانی بیمار یا خیانتکار یا معتاد و... هستند چیزی نگفتید؟ همسران اونها هم باید مدام چشم بگن و «ولایت‌پذیر» باشن تا بچه هاشون چشم گفتن رو یاد بگیرن؟ اصلا کی گفته بچه خوب و سالم یعنی بچه «چشم‌گو»؟ آقای عزیزی! دوست دارم بدونم دقیقا از کدام دانشگاه مدرک گرفتید؟ یک تنه هم روانشناسی را به ابتذال کشاندید هم اسلام را خراب کردید... کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

خواهشا دست به دست کنید تا برسه به دست صاحبش...

در نخستین دهه قرن بیستم، پل الریخ برای مبارزه با سیفلیس، به تهیه دارویی موفق شد که آن را ۶۰۶ نامید. این دارو، ترپونما پالیدوم، اسپیروکیتی را که عامل سیفلیس بود مسموم می کرد. این دارو به آن دلیل ۶۰۶ نام گرفت که پیش از آن، الریخ ۶۰۵ داروی دیگر تهیه کرده بود که هیچیک از آنها موثر واقع نشده بود. به این ترتیب می‌توان چنین فرض کرد که الریخ با ۶۰۵ شکست مواجه شده بود اما پایداری کرده بود. تقریباً تمامی امور خطیر زندگی از آن رو که شکست های بسیاری را در بر دارند، همانند داروی ۶۰۶ هستند... 💠از کتاب کودک خوش بین. نوشته مارتین سلیگمن. کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

💠 چه طور روانشناس واقعی را از روانشناس دروغی تشخیص بدهیم؟ 🖋️ زهرا وافر در مورد حرف های بی پایه و اساس و ساختگی آقای عزیزی، به عنوان یک روانشناس بر خودم لازم میدانم نکاتی را روشن کنم: وقتی در اینترنت سرچ کردم متوجه شدم ایشان به عنوان کارشناس به صدا و سیما هم دعوت شدند! وای بر صدا و سیما که در معرفی روانشناس های دروغین به مردم پیشکسوت است... همین صدا و سیما بود که در برنامه های مختلف، از خندوانه گرفته تا دورهمی، آقای انوشه را به عنوان «دکتر روانشناس» دعوت کرد و به شهرت رساند و در نهایت سازمان نظام روانشناسی اعلام کرد که ایشان اصلا مدرک روانشناسی معتبر ارائه نداده است .. درست به همان ترتیب که شهرام اسلامی را به اسم «دکتر اسلامی» دعوت کردند و به شهرت رساندند و بعد سازمان نظام - با سالها تاخیر - دروغین بودن او را هم اعلام کرد... جالب اینکه خود من هم به صدا و سیما دعوت شدم و برایم عجیب بود که اصلا کسی از من «مدرک» نخواست! در تمام طول برنامه «دکتر» خطاب شدم و به مردم به عنوان دکتر معرفی شدم در حالی که قبل از برنامه تاکید کرده بودم من دانشجوی دکتری هستم و هنوز مدرک نگرفتم، لطفا مرا دکتر خطاب نکنید... حاضرم قسم بخورم اگر هیچ مدرک روانشناسی نداشتم هم کسی نمی فهمید، چون گویا برای صدا و سیما مدرک مهم نیست، کافی است شما را «معرفی» کرده باشند! این نکته را گفتم که بدانید اگر کسی در صدا و سیما به عنوان روانشناس یا دکتر معرفی شد، لزوما روانشناس یا دکتر نیست!!! اما به عنوان یک روانشناس آکادمیک، یعنی کسی که مدرک و رویکرد علمی دارد به شما می گویم که تشخیص روانشناس واقعی از روانشناس نماها آسان است، زیرا: یک روانشناس واقعی هرگز با «قطعیت» و «کلیت» حرف نمی زند، چون در نگاه روانشناختی این به نوعی نشانه «خطای شناختی» است. اما روانشناس‌نماها بسیار «کلی» و «قطعی» حرف می زنند و برای همه آدمها و همه زندگی ها نسخه واحدی می پیچند، که نشان می دهد نه تنها علم ندارند، که شکر خدا خطای شناختی هم دارند! نکته بعد اینکه، روانشناس واقعی برای تمام حرف هایش «سند» دارد، یک نظریه علمی یا پژوهش معتبر یا حداقل تجربه بالینی قابل اعتنا... اما روانشناس ‌نماها تراواشات ذهنی خودشان یا حرف های بی پایه و اساسی که از این و آن شنیده اند یا در کتب غیر علمی خوانده اند را به خورد مردم می دهند! سوم اینکه، روانشناس نماها با «اغراق» و پر سر و صدا حرف می زنند، هیجانات را تحریک می کنند و «ترس‌فروشی» می کنند، زیاد وعده و وعید می‌دهند؛ وعده موفقیت، زندگی مشترک پر از عشق ، بچه حرف گوش‌کن، حل تمام مشکلات و... اما روانشناس واقعی به جای هیجانات، «تفکر منطقی» را فعال می کند، کسی را نمی ترساند و با وعده های دروغین «وسوسه» نمی کند‌‌‌‌؛ بلکه صرفا از «احتمالات» صحبت می کند. حالا خودتان کمی فکر کنید و روانشناس واقعی را از دروغی تشخیص دهید! کانال دست نوشته های یک روانشناس 👇 @dastneveshtehapsy

از معدود نوشته هایی که دوست دارم به اشتراک بگذارید 👆