eitaa logo
دفاع همچنان باقیست
1.1هزار دنبال‌کننده
36.3هزار عکس
8.3هزار ویدیو
766 فایل
«لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ» مؤمن انقلابی، از صحنه مبارزه کناره‌گیری نمی‌كند. کسانی که از میدان مبارزه عقب‌نشینی می‌کنند، گروهى بی‌ایمان هستند. @Admin_Channel_Defa لینک ادمین
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
4_5821323532545557713.mp3
9.02M
🎧 | زیبا 🎼 یه وقتایی که دلم لنگه عشقه 🎤 حاج محمود 🎪 شب دوم ۹۷ دفاع همچنان باقیست Eitaa.ir/Defa_baghist
✅ فرار از زندان (۵) سرش را به علامت رضايت تكان داد و گفت: «قبلاً مي‌خواهم تعداد كساني كه حاضرند با ما در اين برنامه، تا پاي مرگ همكاري كنند، بدانم و بعد به شرح قضيه بپردازم. برادران! از حالا تا ۵ دقيقه فرصت داريد كمي فكر كنيد و پس از آن، آناني كه حاضر به همكاري هستند، با اشاره من، دستشان را بالا ببرند؛ زيرا قصد من اين است كه طرح بقيه عمليات رهايي را با نظر همكاران خودم بريزم.» بدين طريق، از حدود ۳٠ نفر زندانيان حاضر، تعداد ۱۸ نفر آماده همكاري براي اين فرار دسته جمعي شد. پس از اظهار آمادگي داوطلبان از جان گذشته،‌ به مشورت نشستيم و طرح و پيشنهادهاي مختلفي را مورد بررسي قرار داديم. سرانجام همگي در مورد يك طرح ارائه شده توسط برادر پاسدارمان، كه در حقيقت سرپرستي اجراي اين طرح و اداره آن را هم به عهده داشت، به توافق رسيديم. موضوع بدين قرار بود؛ تعويض نگهبان زندان ما، معمولاً در ساعت ۱۲ هر شب انجام مي‌شد. تعداد نگهبانان سرپرست ما جمعاً بالغ بر ۴ نفر مي‌شد؛ ۲ نفر در كنار ديوار مقابل در زندان و ۲ نفر ديگر هم در بالاي برجك بلند چوبي، واقع در روي پشت‌بام، به نگهباني مي‌پرداختند توضيح اين كه بدليل كوهستاني و دور افتاده بودن منطقه، خيال آنان از اين كه ما تصميم فرار داشته باشيم، از هر لحاظ راحت بود. در نتيجه، براي توالت رفتن - هرچند بار در روز - سختگيري نمي‌كردند. بدين لحاظ، به ما اجازه داده بودند كه براي قضاي حاجت، تحت نظر نگهبانان مقابل درب بزرگ خارج شويم و به تنها توالت مشترك كه براي ما و نگهبانان، در خارج از زندان ساخته بودند، برويم و بازگرديم. به خصوص در روزهاي جمعه كه روز هواخوري ما محسوب مي‌شد، اين آزادي عمل، بيشتر از مواقع ديگر بود. از طرفي، در اين روز، از تعداد نگهبانان دور زندان، به علت مرخصي رفتن تعدادي از آنان، كاسته مي‌شد و به حداقل مي‌رسيد. تصميم گرفتيم به منظور اجراي طرح فرار ۳نفر با تظاهر به بيرون رفتن براي قضاي حاجت، در اواخر روز در همان اطراف يا در پشت تنه درخت‌هاي كهن حوالي توالت خارج از زندان خود را در گوشه‌اي پنهان كنيم و به اصطلاح براي اجراي برنامه كمين كنيم. سه نفر ديگر (يا گروه دوم) با احتياط تمام،‌ كمي ‌آنطرف‌تر در فاصله‌اي نزديك‌تر به عنوان گروه پشتيباني كننده از گروه اول به طريقي در گوشه و كنار كمين كنند و مواظب موقعيت و اجراي صحيح برنامه باشند. گروه اول يا عبارت از من و ۲ نفر ديگر بوديم كه فعلا نام آنان را به خاطر ندارم. گروه دوم برادر پاسدار و ۲ نفر ديگر از برادران داوطلب بودند. تصميم گرفتيم عمليات حمله خود را شب هنگام موقع تعويض نگهباني، پيش از اين كه ۲ نفر نگهبان مخصوص برجك‌ها (هر نفر بالاي يك برجك قرار مي‌گرفت) فرصت كنند از دوستان نگهبان خود جدا شوند و از پله‌هاي برجك بالا بروند، انجام دهيم يعني در همان لحظه‌هاي اوليه تعويض نگهباني و تحويل گرفتن پست‌ها از نگهبانان قبلي و در لحظه‌هايي كه طبق معمول، مشغول گلنگدن زدن و آزمايش اسلحه هستند درست در يك لحظه با اشاره به دست برادر كريمي- رهبر گروه فرار و همزمان با جهش او به طرف نگهباني، و در حال پا گذاشتن روي پله اول برجك، بر سر آنان بپريم و به هر طريقي كه شده آنان را كنيم يا به كلي از پاي درآوريم. تنها اسلحه يا وسيله ما در اين برنامه (چفيه) بود كه آن را چند دور تاب داده كشيده و همچون طنابي ضخيم آماده انداختن به زير گلو و دور گردن نگهبان كرده‌ بوديم تا اين جا همه چيز طبق برنامه به جا و به موقع انجام گرفته بود زمان حمله رسيد و نگهبانان تعويض شدند. نگهبانان جديد سلاح‌ها را از نگهبانان قبلي تحويل گرفتند و مشغول آزمايش و آماده كردن آنها براي رفتن به سر پست‌هاي خود شدند. نگهبانان قبلي كه از سرما يخ زده بودند معطلی را جايز ندانستند و به سرعت مشغول به طرف محل زيست يا پاسدارخانه كه صدها متر آن طرف پشت و پايين تپه بود شدند. در اين موقع ما خودمان را پشت تنه ضخيم درخت‌هاي نزديك به ديوار و توالت زندان پنهان كرده و آماده اشاره برادر كريمي بوديم. نگهبانان برجك، از نگهبانان مقابل در زندان جدا شدند و به طرف منتهي به برجك راه افتادند. نفر اول هنوز فرصت نكرده بود كه روي پله اول پا بگذارد كه پاسدار شجاع ارتش صاحب‌الزمان، همچون عقابي تيزچنگ به رويش پريد و به سرعت بلند را به او انداخت و بدون اينكه كمترين فرصتي به او بدهد را در ميان _قوي خود فشرد و به واصلش كرد. دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist
✅ فرار از زندان (۷) سرانجام به دهكده‌اي به نام رسيديم. من و برادر ، اسلحه به دست، وارد آبادي شديم. درب اولين خانه روستايي را زديم. تقاضاي مقداري نان و يك لنگه كفش پاي راست كرديم. سپس جهت را كه پرسيديم، معطلش نكرديم. ساعت ۶ بعد از ظهر فرداي روز فرارمان بود. تا آن ساعت، كرده و لحظه‌اي نياسوده بوديم. به راه ادامه داديم تا اين كه ساعت ۸ شب بعد، به دهكده ديگري رسيديم. درب يكي از كلبه‌هاي دهقاني را كوبيديم. پيرمردي روستايي به مقابل درآمد. از او سراغ خانه كدخدا را گرفتيم و همراه او به منزل كدخدا رفتيم. نام كدخدا بود. شب را در منزل كدخدا ماندیم تا ساعت ۴ به سوی جاده بانه شتافتيم. ساعت ۸ صبح بود كه به جاده بانه سردشت رسيديم و با يك دستگاه خودرو نيسان، خود را به پاسگاه ژندارمري محل رسانديم. در اين هنگام، يك نفر استوار ژاندارم به نام استوار كه سرگروهباني پاسگاه را به عهده داشت، با مشاهده و اطلاع از وضع ما، برافروخته و هيجان زده، مردانه جلو آمد و خودش وسيله حمل ما را فراهم كرد. حتي براي تأمين امنيت بيشتر، به هر يك از برادران غيرمسلح ما، به امانت، يك قبضه اسلحه با فشنگ تحويل داد و خودش هم از لحاظ اطمينان، سوار بر جيپ شد و ما را تا مركز سپاه پاسداران همراهي كرد. به محض رسيدن به مقر سپاه، به گرمي از ما استقبال كردند. پس از كمي استراحت، به زنجان رفتيم و از آنجا به تهران منتقل شديم. پس از رسيد به تهران، مدت يك ماه و نيم تحت مداوا و درمان قرار گرفتيم. پاهايم از شدت سرمازدگي ورم كرده و از شدت ورم، در حال از هم پاشيدن بود. اكنون كه چندين سال از معالجه‌ام مي‌گذرد، هنوز هم تاب و تحمل كوچكترين خستگي و سرما را ندارد. ساعت از نيمه شب گذشته بود. همه‌مان حلقه‌وار به دور او، روي پتوي كف آسايشگاه نشسته بوديم و اصلا متوجه گذشت زمان نبوديم. هنوز هم ساكت و آرام، چشم به دهانش داشتم. در طول صحبت، تحت تاثير خاطرات تلخش، بارها چهره‌اش در هم و رنگ به رنگ شده بود. به هنگام ذكر خاطرات شكنجه و كشتار دوستانش، اغلب فروغي از خشم و تأثر در چشمهايش زنده مي‌شد. در اين زمان، برخلاف انتظار همه ما، ناگهان قيافه‌اش از هم باز شد! لبخندي كمرنگ بر لبهايش نقش بست و آه سردي كشيد. مقداري از آجيل باقي مانده در ته بشقات را در دهانش ريخت. نگاهي به صورت تك تک حاضرین انداخت و با خوشحالي تمام گفت: بزرگترين پاداشي كه پس از تحمل اين همه محروميت، شكنجه و زنداني بودن نصيب همگي‌مان شد، مي‌دانيد چه بود؟ ، اين اميد همه مستضعفين زمان! با مشاهده چهره قدسي و نوراني و بر ، خستگي و رنجها از تنمان برطرف شد و روح تازه‌اي در كالبد فرسوده‌مان دميده شد. گويي كه خداوند عمر تازه‌اي به ما بخشيد. چند نفر از شيفتگان رهبر سازش ناپذيرمان، به محض مشاهده سيماي نوراني‌اش، تاب تحمل از دست دادند، جسارت كردند و چهره امام خميني، محبوب هم انقلابيون تاريخ انسان‌ها را بوسيدند. او نيز با خوشرويي و عطوفت تمام، دست محبت بر چهره محنت كشيده ما كشيدند و فرمودند:"شما در راه اسلام، اين همه مقاومت كرديد و خدمت بزرگي انجام داديد. صحبتم با اين مبارز قهرمان و رزمنده شجاع اسلام از خطه قهرمان پرور اصفهان، در آسايشگاه " گردان بهداري" پادگان دو كوهه، در حالي كه ساعتي از نيمه شب گذشته بود، به پايان رسيد؛ در صورتي كه او هنوز از خاطرات بعدي‌اش كه چگونه به محض بهبود يافتن، داوطلب اعزام به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد و در چند عمليات رزمي شركت كرد، براي ما نگفته بود. البته خوانندگان عزيز حتما از بقيه ماجراي خونين زندان دولتو، مبني بر بر روي ۲٠٠ نفر از باقي‌مانده بيگناه و فداكار اسلام، فرار كردن دموكراتها از محوطه و دادن " گرا" به ، و همه آنان اطلاع دارند. جنايتي كه روي چنگيز و محمدرضاي خائن را سفيد كرد. راوي: غلامحسين قراگوزلو / خبرگزاري فارس دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist
از خیمه برون چو رسول الله.mp3
8.34M
🔊 📌 سبک 📝از خیمه برون چو رسول الله 👤 حاج محمود ▪️ ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist
🔵 محتوای عربی مداحان اهل بیت ، و در بصره فراتر از مداحی عرفی بود.جهت گیری هوشمندانه،محتوای وحدتگرا و آمیخته با سیاست و مقاومت و در یک کلمه پرهیز از هیات سکولار ویژگی آن بود.تصویری از تشیعی که ذاتا سیاسی است.قابل تقدیر و تشکر است 👤 عبدالله گنجی ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
" خیلی دلم گرفته برای محرمت حسین جان... 💔🥀 " 👤 کلیپ زیبای " دلتنگی " با نوای حاج‌محمود تقدیم نگاهتان