🍂 بانوی شجاع خوزستانی "مجيده نگراوى" كه در زمانِ جنگ با وجودِ همسرِ نابینا ۶ سرباز و افسرِ عراقی را در عملیاتِ آزادسازیِ سوسنگرد (۲۶ آبان ۱۳۵۹) با زیرکی و به تنهایی خلعِ سلاح كرده و به اسارت درآورده بود. ♦️بانو مجیده این خاطره رو اینطور روایت کرده: «وقتی ارتش عراق در حمیدیه شکست خورد، سربازان دشمن با اضطراب و سراسیمه پا به فرار گذاشتند در مسیر خود با تیراندازی به سوی مردم، سعی داشتند از دست آن‌ها فرار کنند، ولی راه رسیدن به مرز رو نمی‌دونستند منم مثل بقیه منتظر فرصتی برای دستگیری نیروی دشمن بودم. زمانی که شش نفر از افراد متجاوز، نزدیک منزل ما رسیدند، به آنها گفتم اگر جلوتر بروید، در محاصره مردم و نیروهای سپاه قرار می‌گیرین و کشته می‌شین، گفتند : پس چه کار کنیم؟ گفتم: فورا داخل خانه بروید و در اتاق پذیرایی بنشینید و اسلحه خود رو درآورید تا پنهان کنم، آنها به گفته من عمل کردن و وقتی خلع سلاح شدند، از پشت، در اتاق رو قفل کردم و مردم رو صدا زدم و با اسلحه غنیمتی آن شش نفر عراقی رو به سوی مسجد بردم.» http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 اشعار من‌درآوردی #طنز_جبهه ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ 🔅 رحیم بنی داودی شب ها که خلوتی گیر می آوردیم، بچه ها خیلی اصرار می کردند که از آن شعرهای طنز من‌درآوردی خودم که باریتم مدحان مطرح و به زبان قنواتی بود بخوانم. یک شب دوره ام کردند و با اصرار می خواستند که بخوانم. من هم دل به دریا زدم و یکی از بهترین اجراها را کردم. در حین خواندن متوجه شدم که فرمانده دسته ضبط صوتی در دست گرفته و پشت چادر و در کنار من در حال ضبط کردن صدا است. وقتی متوجه شدم بچه‌ها زدند زیر خنده و مسعود رحمانی نگذاشت که قطع کنم. آنها از قبل این برنامه را طراحی کرده و با عبدالحسین هماهنگی شده بودند و اصرار بچه ها هم به همین خاطر بود. هر موقع کسل می شدند ضبط را روشن می کردند و با پخش صدا می خندیدند و ادای مرا در می آوردند. این طرح باعث شده بود تا مدت ها سوژه خنده و شادی آنها باشم. ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ کانال حماسه جنوب http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

‌🍂 🔻 #روزهایی_پرحادثه فصل دوم / ۱۴ علیرضا مسرتی ⊰•┈┈┈┈┈⊰• 🔻شهادت حسین بهرامی و جواد داغری ماجرای یکی شدن خون حسین بهرامی و جواد داغری. 🔅سید حمید سیدنور روایت می کند: یکی از خاطرات عجیب و تأمل برانگیزی که در آن روزها شاهد آن بودم، ماجرای آمیخته شدن خون دو شهید بود. بعداز ظهر روز ۳۰ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ علی شمخانی، فرمانده سپاه خوزستان، به همراه عباس صمدی، مسئول بسیج سپاه، و جواد داغری، مسئول آموزش نظامی، با یک لندرور وانت متعلق به سپاه از محل سپاه خوزستان حرکت کردند تا علی شمخانی برای رزمندگانی که قرار بود عملیات امام علی (ع) را اجرا کنند، سخنرانی کند. به سه راهی اهواز - سوسنگرد که رسیدند، صادق محمد پور و من را دیدند که می خواهیم به سوسنگرد برویم. ما را عقب وانت سوار کردند و به طرف سوسنگرد راه افتادیم، بین راه على شمخانی و جواد داغری قرآن می‌خواندند. به محض رسیدن به سوسنگرد، صادق محمدپور یک وانت دیگر را دید و از آنها پرسید به گردان شهید علم الهدی می روند. و آنها گفتند: «بله.» صادق از پشت لندرور به عقب آن وانت پرید و با آنها رفت. بقیه وارد سپاه سوسنگرد شدیم و به طرف سنگر فرماندهی رفتیم. عباس و جواد که با خودشان اسلحه هم آورده بودند، به علی شمخانی گفتند: «ما همراه نیروها می رویم.» علی شمخانی گفت: «نه. شما حق ندارید بروید.» جواد داغری شروع کرد به بحث کردن با علی شمخانی و به زبان فارسی و عربی و شوخی و جدی سعی کرد که او را قانع کند، سرانجام، پس از اصرار زیاد جواد داغری، علی شمخانی به او اجازه داد برود. جواد گفت: «فرماندهی نیروها این طور مرا نمی پذیرد. یک نامه بدهید که من ارائه بدهم.» علی شمخانی گفت: حالا نامه اداری از کجا تهیه کنم و به تو بدهم.» جواد کف دستش را پیش برد و علی شمخانی کف دست جواد امضا کرد، اما به عباس صمدی اجازه رفتن نداد. شب قبل از اعزام نیروها همه در یک ساختمان - که بعدها بیمارستان شهر شد - جمع شدند و علی شمخانی برای ما سخنرانی کرد. بچه های صدا و سیمای خوزستان هم از این برنامه فیلم می گرفتند. پروژکتور و دوربین گاهی از سخنران و گاهی از صورت رزمندگان فیلم می گرفتند. معمولا بچه ها پخش فیلم از صورتشان را مغایر نیت خالصانه ای که برای آن آمده بودند می دانستند، بنابر این دوربین که به صورت جواد داغری می رسید، طوری دستش را جلوی صورت خود گرفت که از چهره او فیلم گرفته انشود. شمخانی در سخنرانی گفت: «امشب مانند شب عاشوراست و شما همچون یاران اباعبدالله، که تا پای جان در رکاب او مانده اید که پا به پیروزی برسید یا جان خود را نثار حسین کنید. پس از این سخنرانی . نیروها به سمت خط مقدم حرکت کردند. به گویش عربی، به جواد داغری گفتم: «در محوری که میروم همراه من بیا.» جواد داغری به من گفت: «من می خواهم همراه حسین بهرامی بروم و امشب خون من با خون حسین یکی شود.» 🔅 صادق کرمانشاهی می گوید: «جواد داغری قبلا در خواب دیده بود که از کوهی بالا رفته و آن طرف کوه به باغ بسیار زیبایی می رسد.» 🔅عباس صمدی نقل می کند: «صبح که به دنبال بچه ها رفتیم، به اولین شهیدی که روی جاده سوسنگرد - بستان برخوردیم صادق محمدپور بود. 🔅سید حمید سیدنور در ادامه روایت می کند: «با صحنه عجیبی روبه رو شدیم. حسین بهرامی در جلوترین نقطه عملیات پیشاپیش همه شهدا افتاده بود و جواد داغری نیز با فاصله چند متری او و دستش به طرف حسین کشیده شده بود و یک جریان خون از پیکر شهید بهرامی به طرف پیکر شهید داغری جاری شده و با خون او در آمیخته بود.» ⊰•┈┈┈┈┈⊰• ادامه دارد #تاریخ_شفاهی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 مصاحبه برادر نظری با شهید جواد داغری چند ماه قبل از شهادتش در بسیج سپاه - اهواز ( این مصاحبه در نشریه آینده سازان سال ۵۹ چاپ شد) 🔻با تشکر از ایشان بخاطر ارسال عکس http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 #ارتفاعات_گاما - ۷۱ خودنوشت حجت الاسلام مهدی بهداروند ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ فشار روی ما هر لحظه بیشتر می شد. مش رحیم که متوجه اوضاع بد نیروها شده بود سریع به جلو آمد و درحالیکه دستم را گرفته بود با ناراحتی گفت چرا رعایت نمی کنی؟ -مگر نمی بینی -تو باید آرام باشی -جسد حسین را دیدی؟ -بهرحال جنگ است -من این حرفها سرم نمی شود -باید سرت بشود -نمی شود -پس برو عقب ناگهان گفتم یک منطقه محدود و اینهمه نیرو؟ حمزه گفت نقطه استراتژیکی است باز سؤال کردم حالا چرا عراق این قدر این جا دفاع می کند؟ هیچکس حرفی نزد حمزه گفت قبل از ما نیروهایی که آن جا بودند در اثر شدت گلوله باران عراقی ها مجبور شدند از ارتفاعات بالوسه تا خاکریز دوم شان عقب نشینی کنند نتیجه اش چه شد؟  عراق پایگاه ها ی دوم و سوم قشن و تپه دوقلو را پس گرفت.  مش حسن گفت جنگ است بهرحال. نگران هیچ چیز نباشید. علی جمالی گفت مهدی برای تجدید روحیه مان فقط سلام به حضرت امام حسین ( ع ) را بخوان. کایدخورده گفت ای رحمت به شیری که خوردی بخوان که شارژ شویم. ساعت ۱۱ شب بود که فرماندهی گفت سریع بروید و آماده رفتن باشید با رفتن مش رحیم، فرماندهی گردان با کوسه چی تماس گرفت ما آماده هستیم فقط اعلام کنید -بگوش باشید ده دقیقه بعد مش رحیم با فرمانده دسته هایش به فرماندهی گردان آمد و گفت ما دچار مشکل شدیم. مش حسن کلاه را از سرش برداشت و گفت مشکل؟ چه مشکلی دارید؟ -برای دسته خط شکن اختلاف شده است. -یعنی چه؟ -هر کدام ازفرماندهان می گوید ما باید اول به خط بزنیم -این که راه دارد -چه راهی؟ -قرعه کشی مش رحیم رو به سه نفر کرد و گفت قبول است -سه نفر گفتند قبول است در قرعه کشی نام یاسم پورمیرزا درآمد و او بلند گفت ای جان خدایا شکرت. ممنونتم. مش حسن گفت مشکل شما حل شد بروید آماده بشوید محمد و علی گفتند ما قرعه کشی را قبول نداریم من گفتم چرا؟ مگر تقلب شده؟ علی گفت نه دوباره بگیرید گفتم یاسم قبول داری -نه -بخاطر من قبول کن -باشد ولی خدا نکند من نباشم -بهر حال باید تابع باشی -باشد بار دوم من قرعه کشی کردم باز نام یاسم درآمد محمد یوسفی گفت تا سه نشه بازی نشه مش حسن عصبانی شد  وگفت جنگه نه بازی من خندیدم و گفتم بار سوم هم باشد. بار سوم باز اسم یاسم درآمد مش حسن فریاد زد سریع بروید و تا یک دقیقه شما را اینجا نبینم با رفتن بچه ها باز مش حسن روی فرکانس کوسه چی رفت و گفت ما آماده هستیم چه کنیم؟ -گفتم که آماده باشید -هستیم -باشد منتظر دستور قرارگاه هستم از حرفهای کوسه چی می فهمیدم که اوضاع اصلاً خوب نیست حشمت در بیسیم می گفت فتح و کربلا عقب بیایند بهتر است. تلفات زیادی دادند کوسه چی می گفت سریع بیایند .حمزه -در حال آمدن است -عجله کن. اوضاع خوب نیست -منتظر دستور قرارگاه هستم آن شب بالاخره صبح شد و ما باز حرکت نکردیم. صبح همه دمق بعد از نماز صبح از هم سؤال می کردیم چه می شود آخر. ساعت هشت کوسه چی بافرمانده گردان تماس گرفت وگفت : دیشب قرار بود بروید ولی صلاح ندیدم بروید جلو -حالا چه کنیم؟ -امشب می روید جلو -مطمئن هستید؟ -بله. حتماً می روید شب هشتم تیر ماه بود که گردان فتح تمام تلاش خود را کرد ولی چیزی بدست نیاورد و مجبور شد عقب برود حشمت پشت بیسیم گفت حشمت حشمت حسن -حسن بگوشم -تو برادر فتح هستی؟ -هستم ساعت ۱۲ ظهر بود که تدارکات مقداری کمپوت آناناس به فرماندهی آورد و به هر کدام ما یک عدد داد. من کمپوت خودم را در داخل یخ دان گذاشتم تا خنک شود ساعت یک وقتی نمازم را خواندم به سراغ کمپوت رفتم ولی دیدم اثری از آن نیست بیسیم چی گردان را صدا زدم و گفتم تو از کمپوت من خبر نداری؟. -چرا ولی می ترسم بگویم -ترس؟ از کی؟بگو نترس. من هستم -بهمن بیرم وند و بهمن راق آن را خوردند -کی؟ -وقتی تو داشتی نماز می خواندی از سنگر که آمدم بیرون دیدم هر دو زیر تانک نشستند و تا مرا دیدند بلند خندیدن که خیلی بهم برخورد. از کنار تانک که یک اسلحه کلاش قرار داشت را برداشتم و آن را مسلح کردم که هر دو فرار کردند. فریاد زدم کجا؟ آناناس دزدها کجا؟ هم خنده ام گرفته بود و هم عصبانی بودم. مش حسن که متوجه من شده بود گفت بیا شریک خودم بشو. ناراحت نباش. ساعت ۷ شب نماز مغرب و عشا را خواندیم و منتظر آمدن دستوری از کوسه چی بودیم. •┈••✾○✾••┈• لینک عضویت کانال حماسه جنوب/ ایتا http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 یا حسین ای تمام باورم 🔻 با نوای حاج محمود کریمی #کلیپ #توسل http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 دیدگاههای بین المللی از جنگ ۸ ساله لایه های پنهان جنگ ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ 🔅 بلژیک و ساخت پایگاه­های نظامی برای عراق َ صدام در ژوئن ۱۹۸۲ قراردادی به ارزش ۸۳۰ میلیون دلار با یک شرکت بلژیکی به نام سیکسکو امضا کرد. هدف از این طرح پر هزینه که به نام رمزی پروژه ۵۰۵ خوانده می­‌شد، آن بود که برای جنگنده­‌های پیشرفته عراقی ۸۰۰ پناه­گاه در عمق ۵۰ متری زمین احداث گردد. سیکسکو که از اعتبارات صادراتی دولت بلژیک استفاده می­‌نمود. طی ۴ سال ۱۷ پایگاه هوایی و چند مقر نظامی در عراق ایجاد نمود. میراژهای عراق در جریان جنگ با ایران از همین پناه­گاه­ها ­خارج می­‌شدند و به پرواز در می­‌آمدند. از دیگر شرکای صدام سایبترا کنسرسیوم بلژیکی بود که با جدیت تمام روی پروژه­های عکاشات و القائم کار می­‌کرد و یکی از بزرگ­ترین کارخانه­‌های آزمایشی و تولید فسفات جهان را در این دو منطقه بنا نمود.(10) ___ [10]. سوداگری مرگ تیمرمن. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 گردباد بی موقع #طنز_جبهه ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ 🔅 رحیم بنی داودی در یکی از شبی برای تجدید وضو به دستشویی هایی که بین گروهان ما و گروهان دیگر قرار داشت رفته بودم . دوسه نفری در صف بودیم از جمله شهید محمدآشنا از بچه های مخابرات. وقتی که نوبت به من رسید و مستقر شدم به یکباره هوا دگرگون شد و گرد و خاک و باد شدیدی به پا شد و از شدت خاک و گردباد چند قدمی خود را هم نمی توانستیم ببینیم. به ناگاه چادر دستشویی از جا کنده شد و من با ترس از دیده نشدن هر طوری بود به سرعت باد، خودم را به پشت تانکر بزرگ آبی که بقیه هم پناه گرفته بودند رساندم. صدای بقیه به گوشم می آمد که می گفتند بیچار کسی که توی دست شویی بوده. و باز جریان دیگری که برای من بخت برگشته در پادگان رقم خورد و این هم به بقیه اضافه شد و به نام من تمام شد.😁 ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ کانال حماسه جنوب http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

‌🍂 🔻 #روزهایی_پرحادثه فصل دوم / ۱۵ علیرضا مسرتی ⊰•┈┈┈┈┈⊰• 🔻ابوالقاسم آریایی روایت می‌کند: در روز ۳۱ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ در محور سوسنگرد عملیات امام علی در حال اجرا بود. بنده با یکی از دوستان، سید مجتبی مرعشی و یا.... از اهواز به سمت سوسنگرد به راه افتادیم. قبل از ورود به سوسنگرد در دروازه ورودی سوسنگرد یک آمبولانس در جلوی خودروی ما بر اثر اصابت توپ دچار آتش سوزی شده بود. یک یا دو سرنشین داشت که دچار سوختگی بسیار شدید شده بودند. یکی از سرنشینان هنوز زنده بود. ما برای کمک به طرف او دویدیم؛ بدن او کاملا سوخته بود، پوستش سیاه و کاملا خشک شده بود؛ با دست نمی توانستیم او را جابه جا کنیم، چون کاملا خشک شده بود و در دستانمان قرار نمی گرفت. پیراهن رزم آن زمان را از تن در آوردم و روی زمین پهن کردم. با احتياط بدنش را روی پیراهن قرار دادیم. دو طرف پیراهن را گرفتیم و به داخل ماشین و سپس به بهداری سوسنگرد منتقلش کردیم هنوز زنده بود و با لبان سوخته و خشک شده خدایش را صدا میزد و مرتب تکرار می کرد: «خدایا...» او دقایقی بعد بر اثر شدت جراحات شهید شد و مدتی بعد فهمیدم که او دوستمان و عزیزمان، عبدالعلی لر، بود بچه های مسجد جزایری پس از این عملیات در روستایی به اسم مالکیه مستقر شدند و عملیات شناسایی خود را گسترش دادند. همزمان با این عملیات عملیاتی در تپه های الله اکبر انجام شد که در مجموع هفتاد تانک و نفربر دشمن منهدم و بیست دستگاه به غنیمت گرفته شد. ۸۴۴ نفر اسیر و ۷۰۰ نفر از نیروهای عراقی کشته شدند. ⊰•┈┈┈┈┈⊰• ادامه دارد #تاریخ_شفاهی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 #ارتفاعات_گاما - ۷۲ خودنوشت حجت الاسلام مهدی بهداروند ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ ساعت ۷/۳۰، فرماندهی گفت یاسم را صدا بزن بیاید با یاسم تماس گرفتم و او سریع آمد و گفت در خدمتم مش حسن نقشه ای را روی زمین پهن کرد و گفت خوب نگاه کن می خواهم مسیر حرکتت را نشانت بدهم -سرا پا گوش. بفرما یاسم از بچه های کوه و کمر بود و می توانست خوب این ماموریت را انجام بدهد و برایمان پیروزی بیاورد. وقتی توجیه او تمام شد و خواست برود دست او را گرفتم و گفتم یاسم کاری دارم -بگو گوش میدهم -حواست به این بچه ها باشد. این ها امانت مردم هستند -مثل چشمهایم از آنها محافظت می کنم -خدا خیرت بدهد ساعت ۱۲ شب شد و همه گروهان در کنار سنگرمان جمع شدن و قرار شد قبل از حرکت من برایشان روضه ای بخوانم. قائد رحمتی، ذکایی مهر، پرویز پور حسینی تا شروع کردم بلند گریه می کردند به طوری که ادامه دادن روضه برایم مشکل بود. بچه هایی که من می دیدم اهل نبرد و جنگ بودند و از هیچ کس و یگانی نمی ترسیدند. به ذکایی مهر گفتم گارد ریاست جمهوری مقابل ما هستند -برای درگیری  با آنها لحظه شماری می کنم -جانم قربان شما -نگو، ما همه سرباز خمینی بزرگ هستیم از این همه دلاوری و مردانگی احساس غرور می کردم و می خواستیم دست و پای آنها را ببوسم. از ۱۲/۳۰ تا ۴ صبح مدام اعلام می شد آماده رفتن باشید ولی خبری نمی شد . نماز صبح که شد با ناراحتی گفتم پس چه شد رفتن؟ مش حسن گفت من هم مثل تو ناراحتم به کوسه چی اعتراضی چیزی بگو -بی خود است -الان چه کنیم؟ -نمازتان را بخوانید -چه طور؟ -با تیمم و پوتین همه نمازمان را با پوتین خواندیم و باز چشم انتظار، مش حسن و بیسیم را نگاه می کردم. عاقبت لحظه موعود از راه رسید. مش حسن صدا زد تمام نیروها سوار لندکروز بشوند . این کلام او تمام نیروها را به وجد آورد و همگی صلوات فرستادند. هنوز دو کیلو متری راه نیفتاده بودیم که عراق شروع به گلوله باران شیمیایی کرد. علی جمالی صدا زد شیمیایی شیمیایی چه کار کنم؟ هیچ ماسک روی کمرت را بزن همه ماسک هایشان را روی صورتشان زدند تا از گزند شیمیایی در امان باشند. جمالی می گفت این نیروهای مقابلمان را می شناسی؟ -نه این ها در والفجرهشت و کربلای چهار هم مقابل ما بودند -عجب. پس انتقام ماشاءالله را از اینها می گیریم -امیدوارم -امیدوار نباش. یقین داشته باش -به امید خدا در نقطه نهایی رسیدیم و قرار بود دسته خط شکن برود جلو. نگاهی به چهره یاسم کردم و گفتم آماده ای؟ -آلان چند روزه آماده هستم -خدا خیرت بدهد صدای حشمت از بیسیم بلند شد که حسن شروع کن کایدخورده صدا زد یاسم حرکت کن. یا علی مدد. دسته یاسم تکبیر گویان به سمت بالای تپه راه افتادند. صدای یا حسین و الله اکبر لحظه ای قطع نمی شد. باران تیر و گلوله روی سرمان بود. سنگری نبود و هر لحظه امکان زخمی شدن یا شهادت مان بود در عرض دوساعت توانستیم از سه ارتفاع عبور کنیم و به نقطه هدف برسیم. یاسم مدام در بیسیم می گفت ما رسیدیم ما رسیدیم حالا چه کنیم؟ مش رحیم می گفت پدافند کنید. صدای درگیری نیروهایمان با نیروهای عراقی در بیسیم می آمد و صدای مردانه یاسم کنار آن بود. مش حسن روی فرکانس او رفت و گفت حسن حسن یاسم. -یاسم بگوشم -چه می کنی؟ -درگیر هستیم -بچه ها چه طورند؟ -همه سرحال و سرپا -مرحبا به شما -من به شما قول دادم -قول تو قول است مرد بزرگ هرچه هوا روشن تر می شد عراقی ها ما را بهتر می دیدند و به سویمان شلیک می کردند. کنار تپه ای ایستادم و جهت مقابلم را که عراقی ها بودند نگاه می کردم. همین طور که نگاه میکردم، نور عباس ماکیانی را دیدم مثل شیر داشت به سمت عراقی هارگبار میزد. صدا زدم مرحبا نورعباس بزن بزن هنوز حرفم تمام نشده بودکه او به زمین افتاد. هرچه صدا زدم جوابی نداد. سریع بالای سرش آمدم که دیدم تک تیرانداز او را زده است. چقدر این صحنه مرا ناراحت کرد. جسدش را بچه ها کناری کشیدند و به ادامه درگیری شان پرداختند. آن قدر عصبانی شدم که تمام خشاب اسلحه ام را رو به عراقی ها خالی کردم. مش رحیم صدا زد بیا کنار خطرناک است. دولا دولا به کنار مش رحیم رفتم و گفتم نورعباس شهید شد. -عجب، کی؟ -همین حالا -خوش به حالش یاسم در حالی که داشت خشاب کلاشش را عوض می کرد پیش ما آمد وگفت مهمات ما در حال اتمام است چه کنیم؟ مش رحیم گفت مشکلی نیست الان می آورند من گفتم یاسم نور عباس هم رفت -حاج آقا همه باید برویم ولی او زودتر رفت آن قدر از این حرف او روحیه گرفتم که از زمین کنده شدم و صورت او را بوسیدم و گفتم حقا که مردی و دلاوری -من سرباز خمینی ام و رزمنده ای کوچک صدای یاسم بلند شد که همه نیروها به جلو حرکت کنید. کسی عقب سرش را نگاه نکند. چقدر این لحظات برایم رویایی بودند. در اوج بمباران و شهادت نیروهایش مثل یک سردار فاتح میدان دارد دستور پیش روی می دهد من هم همراه نیروها جلو رفتم و گفتم باید تا عمق مواضع عراقی

ها برویم. مش رحیم صدا زد تو باید برگردی فرماندهی -ناراحت نباش -تو اجازه جلو آمدن نداری -نگران اجازه من نباش دو ساعتی با نیروهای عراقی درگیر بودیم. هنوز تا رسیدن به نوک ارتفاع سوم فاصله جدی داشتیم. یاسم بی مهابا راه می رفت و می گفت کسی خسته نشود باید قبل از تاریکی هوا ارتفاع را فتح کنیم. من که اوضاع را خیلی مناسب نمی دیدم به مش رحیم گفتم به این پسر لره بگو این قدر سرپا راه نرود -چکارش کنم گوش نمی دهد شاید ده دقیقه نگذشته بود که یکی از بچه ها فریاد زد فقط تیربارچی مانده است. باید برای او فکری کرد یاسم صدا زد الان او را من درستش می کنم مش رحیم با بیسیم گفت یاسم حواست را بده -حواسم است -ولی او نابکار دارد شلیک می کند -الان از کار بی کارش می کنم او خم شد و آرپی جی یکی از بسیجی ها را برداشت تا به طرف سنگر تیربارچی شلیک کند. تا بلند شد گفتم خدایا خودت حفظش کن. چشم از او برنمی داشتم. او تا موشک را گذاشت و داشت شلیک می کرد ناگهان روی زمین افتاد مش رحیم صدا زد یاسم را زدند باورم نمی شد ولی یاسم روی زمین افتاده بود . صدا زدم مش رحیم بپرس خیلی وضع اش خراب است؟ او از بیسیم چی اش پرسید و او گفت کمک کنید او را عقب ببریم شاید یک ساعتی نگذشته بود که از سمت چپ یال دشمن ما را به توپ بست. آنقدر وحشتناک می زد که هیچ قوطی کنسروی هم سالم نمانده بود گفتم ماندنم پیش فرماندهی گروهان صلاح نیست و باید بروم جلو دولا دولا آمدم جلو که شلیک گلوله ای تمام ارتفاع را به لرزه انداخت. از شدت موج آن به گوشه ای پرتاب شدم و حس کردم قطع نخاع شده ام. چند دقیقه ای گذشت که یکی از بچه ها گفت حاجی حسین شهید شد -حسین کیه؟ -حسین طافی -کجا؟ -همین الان با توپ عراقی همراه او به طرف حسین راه افتادم . وقتی بالای سر او رسیدم چشمانم سیاهی می رفت. بدن حسین از وسط دو نصف شده بود. حالت عادی ام را از دست دادم و دیوانه وار بلند شدم و به طرف سنگر تیربارچی ایستادم و هر چه گلوله در خشاب اسلحه ام داشتم شلیک کردم. فشار روی ما هر لحظه بیشتر می شد. مش رحیم که متوجه اوضاع بد نیروها شده بود سریع به جلو امد و درحالیکه دستم را گرفته بود با ناراحتی گفت چرا رعایت نمی کنی؟ -مگر نمی بینی -تو باید آرام باشی -جسد حسین را دیدی؟ -بهرحال جنگ است -من این حرفها سرم نمی شود -باید سرت بشود -نمی شود -پس برو عقب کنارم جنازه های زیادی افتاده بودند. تعدادی مجروح هم گوشه و کنار افتاده بودند و از درد و خون ریزی به خودشان می پیچیدند. گوشی بیسیم را از بیسیم چی مش رحیم گرفتم و با کاید خورده تماس گرفتم و گفتم با عقب تماس بگیر -برای؟ -این همه شهید و مجروح داریم -الان امکان تخلیه انها نیست -روحیه بچه ها ضعیف می شود -پس تو چه کار می کنی آن جا -خودم هم کم آوردم -نه صبورباش کنار یکی از مجروحین نشستم او در حالی که از پای چپ زخمی اش خون می رفت رو به آسمان حرف هایی می زد که نمی فهمیدم چه می گوید نماز مغرب و عشا را با تیمم خواندم و کنار بچه ها ماندم. •┈••✾○✾••┈• لینک عضویت کانال حماسه جنوب/ ایتا http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 با سلام و با عرض پوزش از تکرار قسمتی از متن ارتفاعات گاما، ان شاءالله در شب آینده اصلاح خواهد شد. 🍂

🍂 همه کار کنیم به عشق آقا #احمد_کاظمی #کلیپ http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 دیدگاههای بین المللی از جنگ ۸ ساله لایه های پنهان جنگ ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ 🔅 خمپاره­‌های دو زمانه طرح ولکان کنت تیمرمن محقق و نویسنده آمریکایی: معامله ۱/۶ میلیارد دلاری طرح ولکان یکی از شیرین­ترین معاملات فرانسه با عراق بود. ۸۳ توپی که موضوع قرارداد ولکان بود برای طیف وسیعی از مقاطعه کاران تسلیحاتی فرانسه درآمد تولید می­‌کرد. در همین راستا عراق از شرکت فرانسوی TRT یک فیوز فوق العاده پیشرفته و پیچیده خرید که با نصب آن بر روی دماغه خمپاره، موجب می­‌شد تا خمپاره درست قبل از رسیدن به زمین منفجر گردد. یکی از افراد ارتش فرانسه که خمپاره­‌اندازهای عراقی را در بیابان­های بصره آموزش می­‌داد می­‌گوید: با یک بار آتش آن­ها همه­‌ ایرانی­ها را تا فاصله یک کیلومتری درو می­‌کردند. همین سلاح بود که جلوی امواج انسانی ایران را گرفت؛ درست همانند نبرد "وردن" در جنگ جهانی اول، آن­ها مدام آتش می­‌کردند و ایرانی­ها واقعاً قتل عام می­‌شدند.(11) ___ [۱۱]. سوداگری مرگ تیمرمن. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 در اردوگاه‌های رژيم صدام، همه قوميت‌ها و اقشار حضور داشتند. به طوری كه می‌شود گفت در هر اردوگاه، يك ايران كوچك شده به چشم می‌خورد. وحدت و انسجام اسرای ايرانی كه در ميان آن‌ها، شماری از هموطنان مسيحی، زرتشتی و كليمی به چشم می‌خوردند به گونه‌ای بود كه گاهی اعضای كميته بين‌المللی صليب‌سرخ می‌گفتند «شما در عراق يك جمهوری اسلامی ديگر تشكيل داده‌ايد و اگر پرچم ايران را بر فراز اردوگاه به اهتزاز درآوريد اين حكومت به طور كامل موجوديت پيدا می‌كند.» http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

‌🍂 🔻 #روزهایی_پرحادثه فصل دوم / ۱۶ علیرضا مسرتی ⊰•┈┈┈┈┈⊰• 🔅اسماعیل نویدی می گوید: تلاش بی وقفه، پیشرفت دائمی، شادی وصف ناپذیر، بشاشت صمیمانه و بی ریا، خدمت بدون توقع و خالص، مهربانی بی دریغ، مهر و مهر و مهر... اعتقاد و عملش زلال بود و بی درنگ بر دل می نشست و مخاطب را به تسخیر خود در می آورد و مگر نفرموده است: «الذين آمنوا و عملو الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودا؟ ..و احمد سگوندی به گونه ای بود که همه بی اختیار دوستش می‌داشتند و عزیزش می شمردند. و این عشق و عزت، در پس سالهای طولانی مفارقت و غبارهای تيره فاصله و غفلت، همچنان زنده و پابرجاست. هنوز هم وقتی در پای مزارش می نشینم و می خواهم دلتنگی ام را با نگاه به تصویر چهره معصومش فرو نشانم، خاکستر نشسته بر شعله اشتیاق سالهای دور، می پراکند و آتش قلبم زبانه می کشد و چشمانم را خیس می کند. بنی صدر در آن روز عزل شده بود. اسم عملیات «خمینی روح خدا، فرمانده کل قوا» بود. در این عملیات، رزمندگان ما در عرض یک کیلومتر و تا عمق سه یا چهار کیلومتر پیش رفتند. شرق رود کارون بعد از دارخوین روستای سلیمانیه تا چند کیلومتر نزدیک به آبادان محل این عملیات بود. 🔅 جعفر امیری روایت می کند: عصر روز ۱۹ خرداد سال ۱۳۶۰ بود. بعد از مدتی رکود در جبهه ها خبر آمد قرار است در جبهه دارخوین عملیاتی بشود؛ دوتا اکیپ بنا به دستور حاج احمد خیامی با مسئولیت احمد سگوندی و مجتبی عالمشاه به طرف منطقه حرکت کردند، در ابتدا به همراهی احمد آقا از آمادگی نیروها در دارخوین گزارش تهیه کردیم و از آنجا همراه نیروهای عمل کننده به خط اول در نزدیکی محمدیه، مشهور به خط شیر، عازم شدیم و از کانالی به طول دو کیلومتر که نیروها در اوج گرما تا نزدیکی دشمن حفر کرده بودند - به نزدیکی دشمن رسیدیم.. با آغاز یورش رزمندگان، خطوط اولیه دشمن درهم شکست. با روشن شدن هوا، احمد آقا گزارشی از خطوط اول و اسرا و امکانات زرهی و خودرویی دشمن که در حال سوختن بود گزارش داد. آن روز امام خمینی شخصا فرماندهی کل قوا را به دست گرفته بود. به همین خاطر، رزمندگان برای رسیدن به اهداف عملیات تلاش زیادی از خود نشان دادند. خلاصه، بعد از تهیه گزارش و هماهنگی با اکیپ آقا مجتبی، قرار شد اکیپ ما تا آخرین محل پیشروی نیروها جلو برود. پاتک سنگین دشمن شروع شده بود و مسیر حرکت ما، هم از طرف پل مارد و هم از غرب کارون، به شدت زیر آتش بود. با تلاش زیاد خود را به خطوط اولیه درگیری رساندیم و چند نفر از بچه های سپاه حمیدیه با یک دستگاه موشک تاو تانک های عراقی را هدف قرار می دادند. هوا به شدت گرم بود و به علت آتش شدید امکان پشتیبانی از نیروها وجود نداشت. من هم حتی الامکان، از انهدام تانک ها و پاتک سنگین دشمن همراه با گزارش احمد فیلمبرداری می کردم. یک لحظه احمد سگوندی با تأكيد گفت: «جعفر، روی کاست فیلم ها بنویس مرکز صدا و سیمای اهواز. اگر خودمان طوری شدیم، حداقل امشب روی آنتن تصویری داشته باشیم.» و در همین زمان محل تجمع ما هدف تیر مستقیم تانک عراقی قرار گرفت و کسانی که در آنجا حضور داشتند همه شهید و مجروح شدند. وقتی به هوش آمدم، خودم را از زیر جیپ موشک تاو، که در حال سوختن بود، بیرون کشیدم و دیدم دستگاه دوربین و ویدئو در حال سوختن است. خون روی شدیدی داشتم. نگاه کردم و دیدم هیچ کدام از نیروها سالم نیستند و تانک های عراقی هم از طرف پل مارد به دویست متری ما رسیده اند. در همان لحظه به یاد سفارش احمد افتادم و به طرف جنازه احمد رفتم و کوله پشتی اش را، که کاستها در داخل آن بود، در آوردم. جنازه شهید از طرف سینه به زمین افتاده بود و به علت ضعف جسمانی نتوانستم جنازه را برگردانم. ترک احمد برایم مشکل بود. دوباره خواسته اش یادم افتاد و تصمیم گرفتم رسالت احمد را، که تهیه گزارش و پخش از شبکه بود، با هر قیمتی به پایان برسانم. کوله پشتی را برداشتم و با زحمت زیاد به عقب رفتم و جریان شهادت احمد را به مجتبی عالمشاه گفتم. مجتبی چند بار سعی کرد که جنازه را به عقب انتقال بدهد، اما عراقی ها به آن نقطه رسیده بودند؛ تا اینکه بعد از چهار ماه در عملیات شکست حصر آبادان جنازه مطهر شهید به اهواز منتقل شد. ⊰•┈┈┈┈┈⊰• ادامه دارد #تاریخ_شفاهی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂