. «هم‌سفر با وزیر میراث فرهنگی در اربعین» ✍ فاطمه میری‌طایفه‌فرد اربعین سفر بی‌همتایی است، سفری پر از حس مسئولیت، مسئولیتی که روی دوش آدم بار می‌شود تا برود و وظایفش را به سرانجام برساند. در این سفر کلی ثواب و وظیفه ریخته شده‌، فقط کافی‌است ببینی و مدد بگیری برای هرچه بهتر خدمتگزاری‌کردن، آن‌هم برای حکومت اسلامی. اصلاً قاعده این است که آدمِ قبل از سفر اربعین نباشیم، این سختی شیرین باید برای‌مان انسان‌ساز باشد، انسان‌ساز از جنس تمدن نوین اسلامی. اربعین و راه‌های رسیدن به آن زیاد است، به وسعت مرزهای غربی ایران، اما مرز خسروی را باید جناب ضرغامی تجربه کنند؛ این مرز حال و هوای عجیبی دارد؛ اصلاً پر است از گوهرهایی که از چشم وزیر میراث فرهنگی نباید پنهان شود؛ این حجم از ابنیه تاریخی در هم‌جواری مرز ایران خودش مثنوی مفصل است، اما این‌که چرا این‌قدر تنها مانده‌اند و کسی به حال‌شان نمی‌رسد، دردی مضاعف دارد. راه امام حسین(ع) انسان‌ساز است، جاده وظیفه را مشخص می‌کند، به وسعت همه دل‌های مایل به امام حسین(ع) کار روی زمین مانده است. کار فرهنگی هم آدم خودش را می‌خواهد، حال اگر وزیر باشد که چه بهتر. این راه پر است از گوهرهای تاریخی، این‌جا مخزن‌الاسراری است که نظامی برایش خسرو و شیرین می‌سراید؛ از قصرِ شیرین که در «قصرشیرین» است، از کاخ خسرو که نمی‌دانم نامه رسول دل‌ها در آن‌جا به خسرو رسید یا تیسفون؟ راستش را بخواهید این جاده به ما گِرا می‌دهد؛ گرایی از جنس «طاق‌گرا» که هرچه بخوانی باز هم نمی‌یابی. سؤال این است که آیا کار تحقیقی درست، رویش انجام شده یا نه؟ از علامت‌‌های روی تخت‌سنگ طاق‌گرا، حضور بیگانه را می‌بینیم، اما خودمان کجاییم؟ الله اعلم. کدام باستان‌شناسِ امام حسینی از این‌جا گذر کرده و احساس وظیفه کرده که بیاید و کاری بکند؟ اصلاً اگر بچه‌های‌مان را ببریم و از این‌ها دیدن کنند، چه داریم در اوصاف تاریخ این بناها بگوییم؟ «بان‌قلعه» را باید ببینید، هیچ ندارد، یعنی دارد، ولی زیر خروارها خاک پنهان است، کسی هست که گوهر ناب این قلعه را بیابد؟ قاعده این مرزهای کنونی، نباید بزرگی ایران فرهنگی را از یادمان ببرد؛ ما به اندازه تمام سرزمین‌های ایران فرهنگی، وظیفه داریم که در حفظ و حراست آن کوشا باشیم. حالِ تیسفون چه‌طور است؟ اصلاً به غلط مصطلح، ولی شکاف ایوان مدائن برای‌مان نماد ولادت آخرین پیامبر الهی‌است. اصلاً کاوشی هست یا باید صبر کنیم که یک نفر از آن طرف دنیا بیاید و از زیر خاکش منشور کوروش دربیاورد؟ حال کاروانسراهای شاه‌عباسی چطور است؟ کدام؟ همان‌ها که در مسیر مشایه هستند، حدفاصل مسیر کربلا و نجف، خان‌المصلی، خان النص، خان‌النخیله، همان‌ها که در مسیرهای منتهی به کربلا، راه را هموار می‌کردند برای رسیدن به مرکز هستی، به سوی حسین(ع)، اصلاً این کاروانسراها را بسپارید به دست بچه‌های اربعینی، ببینید چطور آبادش می‌کنند؟ این سرزمین روزگاران کهنی به خودش دیده اما حالا که به نام طریق الحسین(ع) آبرو گرفته، نیازمند دیده‌شدن از طرف مسئولانی است که می‌توانند با حضورشان، با امضایشان، گره‌گشایی کنند، گره‌گشایی از جنس فرزندان اربعینی سیدالشهداء(ع). این چندخط عریضه در حد یادآوری بود برای عزیزانی که اتفاقاً خودشان اهل خدمت‌اند. منتظر حضورتان هستیم. زیارت قبول، سعی‌تان مشکور #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

#معلم_شهید ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲ مصادف با شهادت شهیدی از شهدای والامقام استان قزوین 🌷شهید قدرت الله چگینی سی‌ام دی ۱۳۲۶، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامرضا و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته ادبیات عرب درس خواند. معاون اداره آموزش و پرورش بود. سال ۱۳۵۰ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. دوازدهم شهریور ۱۳۶۰، در قزوین مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. ✍ بخشی از وصیت شهید: با شهادت به وحدانیت اللّه‏ و عدالت مطلقه او و ایمان به معاد و میزان و یقین ... زندگی ام و ذره ذره ی وجود ناقابلم، عشق به ولایت و ذوق معرفت شئون و حقوق آن امامان و فاطمه بزرگ (س) پیوند دهنده ی سلسله نبوت به امامت و پدر گرانقدرش، نبى اکرم (ص) و محبت آنها است که دوازدهمین آن عزیزان، اینک زنده و در میان مردم است و مُسلَّم فقط آنهایی که جان هاى پاک و با تقوى دارند، او را مى‏ توانند دید و مستقیماً با آن حضرت در ارتباطند. 🌹 سایر شهدای استان قزوین که در چنین روزی به شهادت رسیدند، شهیدان والامقام محمد ابراهیم میجوجی ، رستم نجفی، پیام سلطانیان ، بشیر نوروزی، علی کریمی 🍀 یادشان گرامی و راهشان پررهرو شادی روحشان صلوات -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او هم‌سفر با وزیر میراث فرهنگی در اربعین ....قاعده این مرزهای کنونی، نباید بزرگی ایران فرهنگی را از یادمان ببرد؛ ما به اندازه تمام سرزمین‌های ایران فرهنگی، وظیفه داریم که در حفظ و حراست آن کوشا باشیم. حالِ تیسفون چه‌طور است؟ اصلاً به غلط مصطلح، ولی شکاف ایوان مدائن برای‌مان نماد ولادت آخرین پیامبر الهی‌است. اصلاً کاوشی هست یا باید صبر کنیم که یک نفر از آن طرف دنیا بیاید و از زیر خاکش منشور کوروش دربیاورد؟ 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد متن را در خبرگزاری رسمی حوزه بخوانید👇 https://hawzahnews.com/xcqKM @del_gooye

به‌نام‌او اربعین و مسئله بودگی محیط زیست ...اربعین را باید از منظر‌گاه‌های مختلف تمدنی مورد تحلیل و بررسی قرار داد و در سطوح و لایه‌های مختلفی باید به اربعین پرداخت. اربعین می‌تواند به مثابه یک آیین و یک ضیافت عظیم و یا یک فستیوال فرهنگی جلوه کند. اربعین از هر منظر مخاطبان خاص خودش را دارد که که این مخاطبان می‌توانند با آن، هم‌سو شوند، مرتبط و همراه شوند. اربعین در خودش یک سبک زندگی و زیست مؤمنانه دارد که می‌‌تواند در همه عرصه‌های مختلف بسط پیدا بکند، اربعین تمرینی است که در طول زندگی و در تمام نقاط جهان کاربرد دارد...  🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد این متن را در #فکرت بخوانید👇 https://fekrat.net/?p=15121 @del_gooye

به‌نام‌او این دو متن اخیر در دو خبرگزاری #حوزه و #فکرت کار شده‌است. مو‌ضوع متن‌ها با نگاه اربعین و ابعاد گوناگون تمدن اسلامی است. @del_gooye

به‌نام‌او بادی می‌وزد و چه ایمان‌‌هایی که تاب می‌خورد. #هایکو #حاج_سعید_حدادیان -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او «تمدن پلاستیکی» بچه‌ که بودیم با همه بچه‌های فامیل، اسم‌فامیل بازی می‌کردیم. وقتی در دایره واژگان دوران کودکی‌مان اشیاء را پیدا نمی‌کردیم یک «پلاستیکی» آخر هرچیزی می‌گذاشتیم و جای خالی را پر می‌کردیم، درخت پلاستیکی، شیر پلاستیکی، مرغ پلاستیکی و...، اگر هم کسی اعتراض می‌کرد می‌گفتیم: تو ندیدی، هست، بابام برام خریده. یکی از این اشیاء که خیلی بحث‌برانگیز شد، «مرده پلاستیکی» بود که سرش آن‌قدر دعوا شد که کل بازی به‌هم خورد. دیشب از فراق دوری کربلا، داخل نقشه داشتم مشایه را می‌دیدم و نادانسته از حجم تمدن نهفته در کشور عراق، حیرت‌زده بودم و «یافتم یافتم...» سر می‌دادم. یافتن ایران فرهنگی، آن‌سوی مرزهای تحمیلی، برایم شگفت‌انگیز بود. مدائنی که تنها افتاده بود و تمام آثار باقی‌مانده از دوران ساسانی که هیچ اتفاقی برایش انجام نشده‌بود. بغداد باستانی با تمام هویت ایرانی. اما بیشتر از هرکدام، «هترا» مرا به فکر فرو برد و در حیرت این همه عظمت ماندم. هترا شهر باستانی اشکانیان، همان تکّه دورافتاده از ایران کنونی و جاخوش‌کرده در گوشه‌ای از ایران فرهنگی. همان شهر پر از داستان‌های اساطیری که هویت معماری ایرانی را به رخ می‌کشید و سرفراز مانده بود، حتی از هجوم شاپور اول ساسانی، اما زور داعش بیش‌تر بود... داعشی‌ها به مدد ابزار جدید، الهه شهر را سر بریدند و امان از بمب‌هایی که به جان این تکّه از وطن افتاده بود... کی؟ ۱۳۹۳ هجری خورشیدی، همان‌وقت که من یادم نیست همان‌وقت که نمی‌دانم مسئولین هم یادشان هست یا نه؟ هترا به طول اشکانیان تا سال ۹۳ را تاب آورده بود، ولی داعش را نه، داعش دست‌ساخته آمریکا و اروپا، همان‌هایی که مدعی تمدن جهانی هستند، همان‌هایی که گرگِ هار داعش را به سرزمین‌های اسلامی فرستادند. یاد بازی بچگی‌ام افتادم و تلخندی زدم و گفتم مدعیان «تمدن پلاستیکی» دارند هویت بسیاری از سرزمین‌ها را به نابودی می‌کشانند. «تمدن پلاستیکی» واقعاً برازنده آنان است، وقتی که برای به‌ذلت‌درآوردن مردمان بااصالت در سرزمین‌های اسلامی آنان‌ را تحت سخت‌ترین تهاجمات سیاسی و فرهنگی قرار می‌دهند تا شاید کم بیاورند و پا پس بکشند تا شاید پلاستیکی‌بودن هويت‌شان در این هیاهوها گم شود. اما امام حسین(ع) برای‌مان پدری می‌کند و ما را از درون‌مان بیرون می‌کشد و هويت و ارزشمندی‌مان را به عالم نشان می‌دهد. امام حسین(ع) قدرت بی‌انتهای تمدن اسلامی را نشان‌مان می‌دهد. امام هنوز هم «هل من مبارز» می‌طلبد برای مبارزه دائمی و خستگی‌ناپذیر جنود تمدن اسلامی در مقابل تمدن پلاستیکی. 🖊 فاطمه میری‌طایفه‌فرد -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

عکس‌های مرتبط با متن بالا ●الهه شهر هترا ●ایوان شهر هترا، ایران فرهنگی، دوره اشکانی ●ایوان مدائن، پایتخت زمستانی ساسانی در عراق کنونی، ایران فرهنگی @del_gooye

«تمدن پلاستیکی» واقعاً برازنده آنان است، وقتی که برای به‌ذلت‌درآوردن مردمان بااصالت در سرزمین‌های اسلامی آنان‌ را تحت سخت‌ترین تهاجمات سیاسی و فرهنگی قرار می‌دهند تا شاید کم بیاورند و پا پس بکشند تا شاید پلاستیکی‌بودن هويت‌شان در این هیاهوها گم شود. متن در خبرگزاری فارس 👇 http://fna.ir/3eqb2y @del_gooye

به نام او جامعه متکثر و جامعه واحد یکی از موارد مهم در امر حجاب، بررسی همه ابعاد اجتماعی این مقوله است، بسیاری از اشتباهات اجتماعی و رفتارهای کوچک در جامعه، خود عاملی مهم در روند کم حجابی جامعه است. یکی از این موارد که مورد غفلت واقع شده است، مرزبندی نامرئی درباره زندگی اجتماعی متدینین و مردم عادی و مردمان با رفتار اجتماعی غیردینی است. به بیان راحت‌تر، این که همه‌ ساحات اجتماعی نیازمند حضور همه طیف‌های جامعه است. یعنی در هر صحنه از جامعه، حضور همه جنس از مردمان را باید دید. این حرف مصداق نزدیک این ضرب المثل است که مشت نمونه خروار است. آن چه‌ اکنون جامعه ما به عنوان مشکل بدحجابی با آن مواجه است از همین طیف بندی اشتباه است. اشتباهی که مشخص نیست از کی شروع شده است. مشکلی از جنس برچسب زدن به افراد جامعه و تفکیک آنان از هم بدون در نظر گرفتن آنان عنوان یک ید واحد است. ید واحدی که قرار است کارهای بزرگی بکند، اما از درون گاهی دچار دگردیسی می‌شود. هرجامعه‌ای متشکل از افرادی است با سلایق، توانایی و استعدادهای متفاوت که هر کدام از این افراد می‌توانند در مسائل اجتماعی و دینی به روش خاصی عمل کنند. در واقع یک استعداد واحد می‌تواند بی‌نهایت فرد و سلیقه را با خود هم‌راه کند. یک پزشک می‌تواند غیر از پزشکی بسیاری از دیگر شئون جامعه را بپذیرد. می‌تواند به عنوان یک پزشک با رویکرد دینی شناخته شده باشد و یا یک پزشک با رفتار غیردینی. این سخن را می‌توان در همه ابعاد جامعه و همه مشاغل تعمیم داد. بحث اصلی ما از این‌جا شروع می‌شود که در جامعه ایران با تنوع قومیت‌های مختلف و سلایق فراوان چگونه مردم را می‌توان از هم جدا ‌کرد؟ چرا در ایران، این تنوع در مشاغل و دوست داشته‌ها و تنوع تفریحات دیده نمی‌شود؟ به عنوان مثال چرا وقتی حرف از ایران باستان به میان می‌آید، توقع دیدن یک فرد متدین را نداریم؟ چرا در هیات‌ها ومساجد توقع دیدن همه اقشار جامعه را نداریم؟ چرا یک مرز نامرئی بین مردم ما ایجاد شده که ناخواسته آنان را از هم جدا می‌کند؟ چرا وقتی این جدایی رخ می‌دهد دیگر شاهد حضوردو طیف جامعه در مواضع یکدیگر نیستیم؟ این مبحث را می‌توان به عنوان یک نظریه مطرح کرد. حضور همه اقشار جامعه کنار هم می‌تواند از برچسب خوردن افراد جلوگیری به عمل بیاورد. شکی نیست که این به اصطلاح برچسب و دوگانگی در برخی مباحث و حیطه‌ها از ترفندهای دشمنان این مرزوبوم بوده است. زیرا ما معتقدیم یدالله مع الجماعه و وقتی این جماعت از درون به تکثر برسد، دست‌یافتنی‌تر و شکست پذیرتر می‌شود. در موضوع حجاب این قضیه پررنگ‌تر است، زیرا پوشش افراد در حضور اجتماعی بیانگر منش دینی آنان است و پوشش امری تخطی ناپذیر است وقتی پوشش خاصی در محلی مطرح می‌شود قطعا حضور دیگر پوشش‌ها با توجه به مطالب بالا سخت می‌نماید. این سختی از حیث تنهایی و به نوعی وصله ناجور بودن است. پس طبیعی است در بسیاری از مکان‌ها حضور بانوان با پوشش کامل را نداشته باشیم و به طریق اولی موارد دینی دیگر نیز در این اماکن کمرنگ‌تر می‌شود، مثل بسیاری از حدود شرعی و احکام اسلامی‌. هرچه‌قدر محیط از افراد دین‌دار تهی شود، به همان میزان امکان وقوع اتفاقات خارج شرع بیشتر می‌شود. به همین دلیل است که در حکومت اسلامی در برخی از مکان‌ها امکان اجرای قانون حجاب وجود ندارد و یا به سختی همراه است. آن‌چه‌ بیان شد نیازمند زیرساخت‌های بسیار فرهنگی است. حضور همه‌ جانبه در همه عرصه‌ها منجربه کوتاه کردن دست نااهلان از بسیاری از اماکن است. نااهلان در اینجا تعبیر از افرادی است که به راحتی از آب گل‌آلود ماهی طمع خود را می‌گیرند و امنیت را ازهمه افراد جامعه سلب می‌کنند، منهای این‌که افراد جامعه از طیفی باشند. عدم حضور بانوان محجبه در فضاهای اجتماعی مانند رستوران‌ها مراکز خرید پارک‌ها و مراکز تفریحی و سیاحتی باعث شده که هم از یک سو این اجماع در فضای جامعه ایران شکل نگیرد و این فضاها صرفا در تسخیر یک طیف خاص از جامعه درآید و در نتیجه حضور افراد محجبه سخت‌تر می‌شود. از سوی دیگر توهم اکثریت پنداری در این طیف شکل می‌گیرد. نکته آخر این‌که، هرجا صحنه از افراد دین‌دار و مقید به قیود دین خالی شود به همان میزان انجام و اعمال احکام دینی سخت‌تر می‌شود. باید به تمام سلایق و علاقه‌ها احترام گذاشت و هر هنر و یا حرفه‌ی خاصی را برای یک طیف مشخص شخصی سازی نکنیم. برای ایران آباد اسلامی بیشتر از هرزمان در تاریخ، نیاز به افراد متعهد و توانمند داریم. ایرانی که تمام سلایق و توانمندی‌ها در زیر یک پرچم و به عشق ایران تلاش کنند. https://eitaa.com/del_gooye