از نظر روشنفکران ایرانی، در رشته‌های دیگر بدون تخصص نمی‌توان وارد شد. اما همان روشنفکران در عمل و واقعیت، بدون محابا و دقت، درباره «دین» نظر اجتهادی می‌دهند. فی‌المثل این کلیپ را که پیرامون «ولایت و نظریه سیاسی شیعه» است، تماشا کنید. آقای حاتم قادری (صاحب دکترا در حوزه اندیشه سیاسی در اسلام) مدعی است که «انتخاب جانشین پیامبر امری الهی نبوده است». دلیل ایشان نیز این است که «در هیچ‌جای نهج‌البلاغه اشاره‌ای از علی‌بن‌ ابی‌طالب به این مطلب نقل نشده است.» اما دکتر حسن انصاری در پاسخ به آقای قادری درک سطحی‌ و غلط ایشان را به مخاطب منتقل می‌کنند و چنین می‌گویند: «اساسا دین بستری تاریخی دارد. با تکیه بر تاریخی بودن دین، نمی‌توانیم غیرالهی بودن آن را نتیجه بگیریم. در منابع قرن دوم و سوم سخنان امیرالمومنین مبنی بر تاکید پیامبر به جانشینی ایشان آمده است، اما از آنجا که انتخاب امام علی به‌عنوان خلیفه چهارم در نهایت بر اساس مسئله بیعت و سامانه خلافت آن زمان بود، در سخنانشان بیشتر بر همان قواعد تکیه کردند.» در مجموع، با رجوع به سایر نظرات روشفکران درباره دین و آموزه‌های دینی خواهید دید که سطح درک‌شان در این‌باره، غالباً کاملاً ابتدایی است. برای تأیید، حتماً مناظره آیت‌الله علیدوست با دکتر سروش را نیز ببینید. خواهشاً یک دین و اجتهاد را بگذارید برای اهلش باشد! و کم‌سوادی و قشری‌نگری (دربرابر عمق‌نگری) و ساده‌انگاری‌تان (در برابر پیچیده‌نگری) را بیش از این به نمایش نگذارید. 🆔@dolat_qavi

⭕️تفکر «مصاف» در مصاف با عقلانیت انقلابی؛ مانع‌ رشد تفکر «تحلیلی و انتقادی» در ایران ♦️یک مشکل دیگر در ایران امروز، نه افرادی مانند رائفی‌پور، بلکه تفکری است که همه‌چیز را به مقوله‌ی «نفوذ» ربط می‌دهد و عملاً مانع از شکل‌گیری تفکر تحلیلی و انتقادی در جامعه می‌شود. این تفکر مانع از آگاهی نسبت به ضعف‌ها و نیازهای درونی‌مان می‌شود. ♦️ایران امروز با چالش‌های متعدد روبه‌روست: از بحران محیط زیست تا مشکلات اقتصادی، شکاف‌های نسلی، انحرافات جنسی در مدارس و مسألهٔ کارگری و... که همگی به راه‌حل‌های علمی و جامع نیاز دارند که کار چندان ساده‌ای نیست و در صورت عدم پاسخگویی و نادیده‌گرفتن آن‌ها یا پاسخگویی نادرست، در آینده می‌توانند به نقاط انفجار اجتماعی تبدیل شوند. تفکر مصاف [با عقلانیت انقلابی] به جای تمرکز بر حل مسائل عینی و ضروری میدان، ما را به تئوری‌های ولو تا حدی واقعی اما ساده و در مجموع کودکانه‌ای مانند «نفوذی‌بودن افراد» سوق می‌دهد. این تفکر به جای حل مشکلات، مانع از اندیشه‌ورزی و به‌روزرسانی سیاست‌ها می‌شود. ♦️در حوزه اقتصاد، این تفکر ما را از درک روابط پیچیده اقتصادی جهانی و سلطه مالی آمریکا دور می‌کند و به تحلیل‌های سطحی مانند «بانک‌ها را یهودی‌ها و صهیونیست‌ها اداره می‌کنند» می‌پردازد. گویی که هیچ‌چیزی به‌نام «سرمایه‌داری» وجود ندارد. این دیدگاه به جای اینکه واقعیت‌های اقتصادی را برای ما روشن کند، تنها ما را از درک علل چندوجهی و پیچیده‌ی بحران‌های اقتصادی باز می‌دارد. بانک‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها ممکن است به دست افرادی مذهبی (شیعه دوازده‌امامی) اداره شود اما در نهایت، این بانک‌ها روابط اقتصادی خاص خود را تولید می‌کنند. یعنی تنها دیدن سویه‌های الهیاتی کافی نیست و با دیدن سویه‌های اجتماعی متوجه می‌شویم که در امر اداره با مولفه‌ی پیچیدگی مواجه هستیم. ♦️برای حل این مسائل، نیازمند فرآیند‌های تاریخی و زمان‌بر و حضور متخصصان در حوزه‌های مختلف از جمله جامعه‌شناسی، سیاست، سیاست‌گذاری، محیط زیست و اقتصاد گرفته تا روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی اصیل و غیروابسته به بیگانگان هستیم. غرب توانسته است با صورت‌بندی مسائل و اندیشه‌ورزی پیرامون آن‌ها، به پیشرفت‌های قابل توجه خود دست یابد. چینی‌ها نیز در حال حاضر توانسته‌اند با #غرب‌شناسی و درک نسبتاً عمیق از نظام سرمایه‌داری غربی، از تله بدهی‌ و تحریم‌ها بدون #سازش_و_تسلیم فرار کنند و به پیشرفت‌های قابل توجه خود دست یابند. ♦️تفکر مصاف ‌[بخوانید تفکری که در مصاف با #عقلانیت_انقلابی است] همه‌چیز را با رازآلود‌کردن، به نفوذ، فراماسون و دنیای جادویی ربط می‌دهد، و در سایه‌ این مفاهیم، مانع از شکل‌گیری تفکر تحلیلی و انتقادی در مسائل کشور و اصلاح و پیشرفت می‌شود. این تفکر به جای کمک به یافتن راه‌حل‌های اصولی و علمی، توجه جامعه را از مسائل واقعی و ضروری کشور منحرف می‌کند. نتیجه‌ی این تفکر این است که مشکلات ایران بدون پاسخ‌های علمی و جامع باقی می‌مانند. ♦️این دیدگاه به‌طور کلی، در کنار جریان غرب‌گرا و غرب‌زده دو روی یک سکه هستند: یک سوی آن، افراطی به نفوذ دشمنان و توطئه‌های بیرونی (با بیان بافته‌ها یا حرف‌های غیرقابل اثبات و بدون برجسته‌کردن آسیب‌های درونی) می‌پردازد، و سوی دیگر، غرب‌زدگی که بدون نقد جدی به غرب، به پیروی از آن می‌پردازد. در هر دو صورت، این تفکر مانع از شناخت غرب و اندیشیدن عمیق و علمی به مشکلات کشور و جستجوی راه‌حل‌های مناسب می‌شود. 🔻نتیجه ♦️برای غلبه بر مشکلات پیچیده و بحران‌های کنونی ایران، باید از تئوری‌های سطحی و ساده‌انگارانه مانند «نفوذ» فاصله گرفت و به تفکر تحلیلی، علمی و انتقادی روی آورد. جامعه ایران به اندیشه‌ورزی علمی و حضور متخصصان در حوزه‌های مختلف نیاز دارد تا بتواند به راه‌حل‌های پایدار و واقع‌بینانه دست یابد و از تله بحران‌ها رهایی یابد. 🔗نفوذ به قرائت این جریان را عرض کردم و الا در بیانات بزرگان مانند رهبر معظم انقلاب به‌طور معقولانه‌ای بیان شده که حتماً قابل قبول است. 🆔@dolat_qavi

در کنار زبان رمزگشایانه از علامت‌ها در این تفکر، آفت دیگر، موعودگرایی غیرفقیهانه و افراطی و تطبیق‌های جاهلانه و شتابانه است که قبلاً تقدیم شده است. برای غلبه بر مشکلات پیچیده و بحران‌های کنونی ایران، باید از تئوری‌های سطحی و ساده‌انگارانه مانند «نفوذ» فاصله گرفت و به تفکر تحلیلی، علمی و انتقادی روی آورد. جامعه ایران به اندیشه‌ورزی علمی و حضور متخصصان در حوزه‌های مختلف نیاز دارد تا بتواند به راه‌حل‌های پایدار و واقع‌بینانه دست یابد و از تله بحران‌ها رهایی یابد. ❌بهتر است #کارفرماهای_گمنام برای پشتیبانی و چهره‌کردن، از بین #عقلای_جبهه_انقلاب دست به گزینش بزنند. 🆔@dolat_qavi

از آن‌جا که بحث‌های فقهی گسترده‌ و زیادی وجود دارد و از طرف دیگر طرح آن‌ها موجب آشفتگی و کشکول‌‌شدن کانال می‌شود که برای برخی مخاطبان طاقت‌فرسا است؛ از این پس مطالب حوزوی و فقهی را در کانال https://eitaa.com/feqholsiasat دنبال بفرمایید. بحث‌های سیاسی کماکان در همین کانال «دولت قوی» تقدیم خواهد شد. یاعلی.

⭕️پیوند نظر و میدان عمل: چالش‌ها و راهکارهای «تفکر انضمامی» در مقابل انتزاعی‌نگری ♦️امیرالمؤمنین علی (ع) فرد ذهنیت‌گرا و اهل اصالت‌دادن به مسائل انتزاعی و ذهنی نبود. ایشان اهل بی‌مناسبت با دردهای مردم و دور از واقعیت‌های عینی جامعه حرف‌زدن نبود. یکی از نهج‌البلاغه‌شناسان گفته است: «هنر علی‌ابن‌ابیطالب (ع) این است که تمام سخنانش درباره‌ی یک اتفاق حقیقی، عینی، خارجی و جزئی بوده است.» سخن او عینیت‌گرا بود و ناظر به تغییر و عمل، و در شنونده جنبش ایجاد می‌کرد. ♦️اما علی (ع) در عین حال عینیت‌زده نبود؛ یعنی سخنانش آنقدر درگیر زمان خاصی نبود که در زمان‌های دیگر قابل فهم نباشد. به همین دلیل، سخن علی (ع) برای همه‌ی زمان‌ها و نسل‌هاست. 🔻انتزاعی‌نگری در برابر اندیشه «انضمامی» ♦️باید به این نکته توجه کرد که در «تفکر انضمامی»، تنها انتزاعی‌نگری کافی نیست. «تفکر انضمامی» باید در لایه‌‌های «توحیدی»، «بنیادی»، «راهبردی» و «کاربردی» (عملیاتی و نیز میدانی) بیندیشد. شامل آینده‌نگری، تدبیر، و برنامه‌ریزی باشد، دارای قدرت تحلیل و انتقاد باشد. اندیشه‌ای که تنها به توصیف و تبیین اکتفا نکند و وارد تجویز و ارائه نسخه و الگو و مکانیسم گردد. دارای قدرت پیش‌بینی، کنترل و هدایت باشد؛ نه صرفاً تاریخ‌زدگی و تکرار قصه‌ی گذشته‌ها. باید بتوان تأثيرات و مناسبات بین «عرصه نظر» و «میدان عمل» را درک کرد و از آن‌ها برای پیشبرد اهداف اجتماعی استفاده نمود. اگر چنین باشد، باید با این نسبت و تناسب اندیشید و نمی‌توانیم حوادث میدانی و تأثیر آن‌ها بر عرصه‌های اجتماعی و نظری را نادیده بگیریم. 🔻فقدان بینش انضمامی؛ بینش متوازن در لایه‌های توحیدی، بنیادی، راهبردی و کاربردی ♦️نهج‌البلاغه نشان می‌دهد که حضرت علی (ع) انضمامی و راهبردی می‌اندیشند و نه انتزاعی محض. اما اندیشکده‌ها و ذهن‌های ما چگونه‌ می‌اندیشند؟ آیا دغدغه‌ی حل «مسائل عینی» جامعه و میدان را دارند یا تنها مشغول حل نامسئله‌های خود هستند؟ آیا مسائل نظری‌شان مرتبط با عینیت است یا انتزاعی محض؟ نامسئله‌هایی که تنها دغدغه‌ای برای آن‌هاست و هیچ نسبتی با زندگی مردم و شرایط کنونی میدان ندارد. مسائل اولویت‌دار در میدان بر زمین مانده‌اند و این اندیشمندان گرفتار بیماری تفلسف در دنیای فانتزی، کلیشه‌ای یا قدیمی و خیالیِ خود هستند. آن‌ها تفاوت کاغذ با «میدان» را نفهمیده‌اند. ❓سؤال اصلی و نکته مهم ♦️در این‌جا سؤال اصلی مطرح می‌شود: آیا ما باید عرصه‌ی نظر را انتخاب کنیم یا میدان عمل را؟ یا این‌که باید توازنی بین دو ساحت در لایه‌های مذکور ایجاد کنیم؟ با حفظ احترام، اساساً بسیاری از بزرگان ما و جامعه‌ی نخبگانی از یک فقدان بزرگ رنج می‌برند؛ آن‌ها در دنیای انتزاعی و بی‌مناسبت با مسائل عینی میدان و دردهای واقعی مردم غرق شده‌اند. نکته قابل توجه این‌جاست که با نادیده‌گرفتن تحولات میدانی، میدان متوقف نخواهد شد بلکه شما را از کنشگری فعال حذف کرده و به عناصر منفعل و بی‌خاصیت تبدیل خواهد کرد. #میدان #قدرت_تطبیق #تسلط_بر_غرب #تسلط_بر_تراث #تحفظ_بر_اصول_و_مبانی 🆔@dolat_qavi

⭕️بیژن عبدالکریمی: شاهد رشد و نیرومندی جوانان گفتمان انقلاب در دفاع از ارزش‌های انقلاب و جبهه مقاومت 📝به گزارش پایگاه‌ خبری مجال اندیشه، بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه در یادداشتی نوشت: ▪️روزهای پنجشنبه و جمعه 1 و 2 آذرماه 1403 به عنوان کارشناس و استاد داور برای شرکت در یک برنامۀ تلویزیونی با عنوان «جهت» که موضوع آن تبیین ارزش‌ها و راه و روش شهید قاسم سلیمانی بود دعوت بودم. در این برنامه که قرار است طی یازده قسمت بر روی آنتن صدا و سیما رود، یازده تن از پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی، که جملگی مدافعان جوان گفتمان انقلاب و جبهۀ مقاومت بودند، به طرح و ارائۀ فهم و تفسیر خود از شخصیت حاج قاسم سلیمانی طی ده الی پانزده دقیقه پرداختند و هر یک از این ارائه‌ها توسط این‌جانب و برخی دیگر از اساتید مدعو مورد نقد و بررسی قرار گرفت. ▪️تجربه این برنامه برایم بسیار شورانگیز بود. در این برنامه با چشمان خود دیدم و با تمام وجودم حس کردم که نیروهای جوان انقلاب چه‌سان رشد کرده و چه نیرومند برای دفاع از گفتمان انقلاب و جبهه مقاومت به کوشش‌های سترگ نظری و خلق نظریه می‌پردازند. آن‌ها در ارائه‌های‌شان به نقد غرب‌پرستی و غرب‌سالاری و عبور از تفکر اروپامحور (یوروپ سنتریسم)، مقابله با هژمونی آمریکا و دفاع از ایدۀ ظهور امپراتوری بزرگ ایران، بازگشت به خرد ایرانی و دفاع از فرهنگ پهلوانی و فتوت ما ایرانیان در چارچوب‌های گوناگون مطالعات جامعه‌شناختی، اسطوره‌شناختی، زبان‌شناختی، مطالعات ژئوپلیتیک، مطالعات رسانه و... پرداختند و با ادبی بسیار زیبا و ستودنی کوشیدند به انتقادات بسیار تند و رادیکال بنده پاسخ داده یا با آنها صادقانه همدلی و همراهی نشان دهند. ▪️این تجربه بار دیگر مؤید همان نگرش پیشین و مناقشه‌برانگیز من بود که براستی «اصیل‌ترین و حقیقی‌ترین نیروی تاریخی ما در دهه‌های کنونی نیروهای اصیل گفتمان انقلاب هستند» و «تنها با آنها می‌توان از این سرزمین پاس داشت و بر مشکلات و بحران‌های سترگ آن فائق آمد». مقایسه این رستن و رشدیافتگی و بالیدن نیروهای جوان گفتمان انقلاب با لمپنیسم و بی‌فرهنگی و ابتذال بخشی از نیروهای اپوزیسیون و تکرارگویی و روزمرگی‌ بخش دیگری از فعالان و کنشگران سیاسی و اجتماعی ما، حتی در حد شناخته‌شده‌ترین و سلبیریتی‌ترین آن‌ها، برایم بسیار تأمل‌برانگیز بود و فاصلۀ عظیمی را میان این جوانان با رقبای سیاسی و فکری‌شان نشان می‌دهد. ▪️یقین دارم بیان این تجربه باز هم خشم کسانی را برخواهد انگیخت و مرا باز هم به ترس از حکومت، فرصت‌طلبی، وسط‌بازی و غیره متهم خواهند کرد (که این خود نشانه دیگری از همین ابتذال یا ماندن در سطح و ساحت روزمرگی این دسته از افراد بدگو و افترازن است). لذا از همه عزیزانی که عمیقاً و دردمندانه درباره تقدیر این کشور و سرنوشت مردم آن می‌اندیشند و راه نجاتی برای فائق‌آمدن بر مشکلات و بحران‌های آن جستجو می‌کنند صمیمانه می‌خواهم قبل از هر گونه ارزیابی درباره این تجربۀ اینجانب، برنامه «جهت» را ببینند و آنگاه قضاوت بنده را در خصوص نیروهای جوان گفتمان انقلاب ارزیابی نمایند. برنامه جهت در روزهای سوم الی سیزدهم دی ماه از شبکه افق و (اگر فرقه‌گرایی‌ها و جناح‌گرایی‌ها و کوچک‌بینی‌ها چشم مسئولان را در مواجهه با این برنامه کور نکند) شاید در شبکه یک صدا و سیما پخش شود. 🌐 به نقل از پایگاه‌خبری مجال اندیشه؛ @MajaleAndisheh #نیروی_گفتمان_انقلاب_اسلامی #جبهه_انقلاب_اسلامی #نیروی_گفتمان_مقاومت #گفتمان_اسلام_سیاسی_فقاهتی #قدرت #پرسمان #گفتمان #گفتمان‌سازی #زبان #روایت #تصویرسازی ‌🆔@dolat_qavi

سخنان قابل‌تأمل دکتر بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه، که از منتقدان برخی سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی است، اما معاند نبوده و روحیه‌ای آزاداندیش دارد. موضع‌گیری‌های اخیر آقای دکتر بیژن عبدالکریمی را به طور کلی مثبت ارزیابی می‌کنم. ایشان مرز خود را از جریان‌های برانداز و روشنفکرانی که هیچ درک درستی از انقلاب اسلامی ندارند، جدا کرده‌اند. این تغییر در موضع‌گیری به نظر بنده ناشی از روش حکیمانه و روشنگرانۀ رهبر معظم انقلاب درباره‌ی تاریخی که با انقلاب اسلامی پیش آمده می‌باشد است. کسانی که در میدان تفکر قرار دارند، نمی‌توانند موضع‌گیری‌های مانند برخی از روشنفکران را داشته باشند و باید از جریاناتی که در تضاد با انقلاب اسلامی هستند، فاصله بگیرند. ما نیز مانند آقای عبدالکریمی نسبت به برخی از افکار و جریان‌های داخلی نقد و انتقاد داریم، اما در عین حال از شخصیت‌هایی که تفکر و تعمق در مسائل را مد نظر دارند، نباید بی‌توجه گذشت. به عبارت دیگر، موضع انتقادی آقای عبدالکریمی به معنای این نیست که تمامی انتقادهای ایشان با سایر جریانات مشابه است، بلکه ایشان در راستای درک درست از انقلاب و وفاداری به گفتمان آن اشکالات خود را بیان می‌کنند. برخی از اهل علم و اندیشه که تا دیروز بی‌طرف، خنثی و ساکت یا معاند بودند، امروزه از گفتمان انقلاب اسلامی دفاع و حمایت می‌کنند. بالاتر از آن، آن‌ها به نظام استکبار که در رأس آن آمریکا است و نیز جریان‌های برانداز نظام حمله می‌کنند. علت این تغییر موضع را می‌توان در تأثیر سخنان و آموزه‌های رهبر انقلاب و همچنین درک عمیق‌تر امثال آقای عبدالکریمی از انقلاب اسلامی دانست. تذکر این نکته ضروری است که بنده به مجموعه‌ی بینش استاد عبدالکریمی نسبت به انقلاب اسلامی نقد اساسی دارم و ظاهراً ایشان نتوانستند به ماهیت ضد‌توسعه‌بودن انقلاب (توسعه‌ به‌معنای غربی آن) پی ببرند اما عرض کردم که در عین مواجه انتقادی، نباید از شخصیت‌هایی که تفکر و تعمق در مسائل را مد نظر دارند، بی‌توجه گذشت. ضمناً موضع انتقادی آقای عبدالکریمی، تخاصمی و غرض‌ورزانه نیست، بلکه ایشان یاریگرانه و در راستای وفاداری به گفتمان انقلاب انتقادات خود را مطرح می‌کنند. 🆔@dolat_qavi

⭕️جمهوری اسلامی؛ #تهدیدی وجودی برای نظم جهانی مدرن 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️وقتی تفکر اسلامی و پایه‌ی اسلامی به مرحله‌ی عمل رسید و بنا شد نظام حکومتی تشکیل دهد، این با خط‌کشی‌ها و محاسبات رایج نظم مادی جهان ناسازگاری خواهد داشت؛ این چیز قهری و طبیعی است. هر قدر هم ما ظواهر سیاسی را درست کنیم و تنش‌زدایی و امثال آن را مطرح کنیم، مشکل اساسی آن‌ها را از بین نمی‌برد. این را هم می‌دانند که این نظم نوین اسلامی منحصر به یک کشور نخواهد ماند؛ چون جامعه‌ی اسلامی یک جامعه‌ی بزرگ است. الآن تقریباً یک و نیم میلیارد نفر جمعیت مسلمانان است و ده‌ها کشور اسلامی وجود دارد؛ همه‌ی اینها در اصول و مبانی با جمهوری اسلامی مشترکند. اهواء و عواطف ملتها طرفدار جمهوری اسلامی است - اینها را میدانند - و میدانند که اگر این نظام توانست خود را از زیر بار مشکلات خلاص کند و سر بکشد و صدای خودش را به دنیا برساند، آن‌وقت این الگو در نقاط دیگری از جهان هم - که برای آنها بسیار مهم است - تأثیراتی برخلاف میل آنها خواهد گذاشت. 📕بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 1383/12/27 🔗پی‌نوشت: تحقق تفکر اسلامی در قالب نظام حکومتی اسلامی به معنای ایجاد نظم جدیدی است که با نظم مدرن و مادی جهان مغایرت دارد. این نظم جدید که دعوتی جهانی‌ دارد و بر اساس اصول اسلامی ساخته شده، #تهدیدی وجودی برای نظم مدرن و قدرت موجود است. «اگر این نظام توانست خود را از زیر بار مشکلات خلاص کند و صدای خودش را به دنیا برساند، آن‌وقت این الگو در نقاط دیگری از جهان تأثیراتی برخلاف میل آنها خواهد گذاشت»، منظور این است که اگر جمهوری اسلامی بتواند #الگویی برای سایر کشورهای مسلمان و حتی سایر جوامع ارائه دهد، این امر #تهدیدی برای #هژمونی نظم موجود جهانی (که بیشتر بر اساس اصول مادی و دنیوی بنا شده) به شمار می‌رود. آن‌گاه جمهوری اسلامی می‌تواند فراتر از مرزهای یک کشور خاص بر روندهای جهانی تاثير بگذارد. بنابراین، استفاده از اصطلاحات سیاست تنش‌زدایی و تله تنش و... برای سیاست‌های جمهوری اسلامی اگر به عنوان یک ابزار تاکتیکی برای کاهش تنش‌ها و رسیدن به اهداف خاص (مانند مذاکرات هسته‌ای یا بهبود روابط با برخی کشورها) باشد موقتاً مفید است. اما در سطح استراتژیک و بلندمدت، این سیاست‌ها با رویکرد کلی و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی در تناقض هستند و به‌طور کلی پارادوکسیکال (تناقض‌آمیز) است. وجود دو عنصر که در کنار هم نمی‌توانند وجود داشته باشند. «تنش‌‌زدایی» و «جمهوری اسلامی» که به‌دنبال ایجاد نظم عادلانه است و با نظم مدرن در تنش است در تناقض است. استراتژی بلندمدت جمهوری اسلامی بر ایجاد تغییرات بنیادین در نظم جهانی غربی و ترویج اصول اسلامی استوار است. برخی مسئولین ما چه شناختی از انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن دارند که همیشه از اصطلاح تنش‌زدایی استفاده می‌کنند؟ به‌گونه‌ای که از آن یک تاکتیک موقت را نمی‌فهمیم بلکه گویا اساسا استراتژی بلند‌مدت‌شان می‌باشد. 🆔@dolat_qavi

⭕️آمیختگی حق و باطل: راهبرد شیطان برای فریب و گمراهی انسان‌ها ♦️ ... عن أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ قَالَ: خَطَبَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ اَلنَّاسَ فَقَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ اَلْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ اَللَّهِ يَتَوَلَّى فِيهَا رِجَالٌ رِجَالاً فَلَوْ أَنَّ اَلْبَاطِلَ خَلَصَ لَمْ يَخْفَ عَلَى ذِي حِجًى وَ لَوْ أَنَّ اَلْحَقَّ خَلَصَ لَمْ يَكُنِ اِخْتِلاَفٌ وَ لَكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ فَيَجِيئَانِ مَعاً فَهُنَالِكَ اِسْتَحْوَذَ اَلشَّيْطَانُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ وَ نَجَا اَلَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اَللَّهِ اَلْحُسْنَى. 📕نشانی: الکافي، جلد۱، صفحه۵۴، عنوان باب: كِتَابُ فَضْلِ اَلْعِلْمِ، بَابُ اَلْبِدَعِ وَ اَلرَّأْيِ وَ اَلْمَقَايِيس 🌐http://noo.rs/GFYQl ♦️شیطان با آمیختن حق و باطل به گونه‌ای که تشخیص آن‌ها دشوار شود، تلاش می‌کند تا افراد را از راه مستقیم و حقیقت منحرف کند. در این فرآيند، انسان‌ها نمی‌توانند به‌درستی از باطل پرهیز کنند و در نتیجه در دام شیطان گرفتار می‌شوند. این نوع فریب که به‌صورت آمیختگی حق و باطل است، یکی از مهم‌ترین راهبردهای شیطان برای گمراهی و استحکام سلطه‌اش بر پیروانش است. با ایجاد تردید و عدم وضوح میان حق و باطل، انسان‌ها در وضعیت گمراهی قرار می‌گیرند و تشخیص حقیقت و حق از باطل برای افراد دشوار می‌شود. این آمیختگی منجر به شکست در شناخت حق و در نتیجه، سلطه شیطان بر کسانی که از حق و حقیقت دور می‌شوند، خواهد شد. 🔗پی‌نوشت: ✍ در واقعیت، باطل با ترکیب به‌ظاهر موجه و حق‌به جانب ظاهر می‌شود. ترکیبی از حق و باطل و البته با اهداف و اغراض شوم. در درگیری با باطل، اجزا و عناصر او را نه انتزاعی و کلی یا جزیی‌نگرانه و جزیره‌ای بلکه باید در درون یک سیستم و ترکیب دید. #امام_باقر #امیرالمؤمنین #فتنه #اختلاط_حق_و_باطل #پیچیدگی #غرب‌شناسی #موضوع‌شناسی #استحاله #الهیات_مقاومت #فرهنگ_سیاسی_مطلوب 🆔@dolat_qavi

بحث‌های اعتبارسنجی حدیث در کانال فقهی موجود است. 🆔@feqholsiasat

⭕️حاکمیت سیاسی اسلام: چرایی دشمنی قدرت‌های جهانی با انقلاب اسلامی ... اوّلین سؤالی که پیش می‌آید این است که در #انقلاب_اسلامی، چه خصوصیّتی هست که آن را آماج حمله‌ی دشمن قرار میدهد که احتیاج پیدا میشود به اینکه یک پاسداری وجود داشته باشد تا از آن پاسداری کنید؟ کجای انقلاب اسلامی است که موجب این است که دشمنان، پیدا و پنهان صف‌آرایی کنند و ما ناچار بشویم برایش پاسدار فراهم کنیم که از انقلاب حفاظت کند و حراست کند؟ جواب این سؤال جواب روشنی است؛ جواب این است: #حاکمیّت_سیاسی_انقلاب. اسلام خیلی جاها در دنیا هست؛ اسلامی که به گاو و گوسفند استعمارگر و استثمارگر و مستکبر و کمپانی‌های آن‌چنانی هم کاری ندارد، این‌ها هم کاری با آن ندارند؛ اگرچه حالا با همانها خیلی دلشان صاف نیست امّا خب به آنها هم خیلی اهمّیّت نمیدهند. آن چیزی که دشمن را بسیج میکند در مقابل اسلام بِایستد، حاکمیّت سیاسی اسلام است؛ این چیزی است که به همّت ملّت ایران، با رهبری آن مرد بی‌نظیر ــ امام بزرگوار به معنای واقعی کلمه بی‌نظیر بود ــ در اینجا تحقّق پیدا کرد، و دشمنها را در مقابلش به صف‌آرایی وادار کرد: حاکمیّت سیاسی اسلام. خب، سؤال بعدی این است که حاکمیّت سیاسی اسلام مگر چه خصوصیّتی دارد که آنها را حسّاس میکند، آنها را وادار به عکس‌العمل و واکنش میکند؛ این چیست؟ این مهم است؛ باید روی این تعمّق کنیم؛ اینجا است که هر چه فهم ما از انقلاب اسلامی عمیق‌تر باشد، دقیق‌تر باشد، روشن‌تر باشد، همّتمان برای پاسداری بیشتر خواهد شد. ... نظام سیاسی اسلام با ظلم مخالف است، با ظالم مخالف است؛ خیلی ساده. دستور دارد «کونا لِلظّالِمِ خَصماً»؛ به ما گفته‌اند «کونا لِلظّالِمِ خَصماً». امیرالمؤمنین، مظهر اسلام واقعی، وصیّتش به عزیزترین عناصر عالم یعنی دو فرزندش این است که با ظالم دشمن باشید؛ با ظالم خصومت کنید؛ وَ لِلمَظلومِ عَوناً؛ این اوّل. خب اگر یک سیاستی در دنیا، یک دستگاهی در دنیا، یک قدرتی در دنیا بر اساس ظلم بنا شده، خب معلوم است با این نظام مخالف است؛ چون میداند این [نظام] خصمش است. بنای رژیم صهیونیستی بر ظلم است، اصلاً مبتنی بر ظلم است؛ یک ملّت را از خانه و زندگی‌شان بیرون کرده‌اند، [آن هم] نه با پول و درخواست، [بلکه] با تفنگ و با شکنجه و با باتوم، و جای آنها نشسته‌اند. مبنایش ظلم است. خب این رژیم قهراً با نظامی که «کونا لِلظّالِمِ خَصماً» را تابلو کرده و بالای سرش نگه داشته مخالف است؛ طبیعی است. نظام اسلامی با دست‌درازی کردن به منافع ملّت‌ها مخالف است. حتّی اگر در عقیده و رفتار همسان هم نباشند. وَ لَا یَجرِمَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ عَلَىٰ اَلّا تَعدِلُوا؛ در مواجهه‌ی با ملّتها، با دادگری و عدالت رفتار بکنید، حتّی اگر چنانچه با شما هم‌عقیده نیستند. شَنَآنُ قَومٍ، یعنی با شما حتّی مخالفت هم دارند، امّا در برخورد با آنها بی‌عدالتی نباید بکنید. خب، رژیم‌هایی که مبنای کارشان بی‌عدالتی است، اینها طبعاً مخالفند. انگلیس یک روزی ثروتمندترین کشور اروپا بود. از کجا آورده بود؟ از هندوستان، از منطقه‌ی شرقیِ بعد از شبه‌قارّه‌ی هند،‌ از سرزمین‌های آمریکا آن وقتی که در اشغال انگلیس‌ها بود. ثروت با غارت منافع دیگران به دست آمده. فرانسه کشور ثروتمندی شد، توانست کارهای علمی بکند؛ [ثروتش را] از کجا به دست آورده بود؟ از الجزائر، از مراکش، از تونس، از مناطق فرانسوی‌نشین آفریقا یا آمریکای لاتین؛ بقیّه هم همین‌جور. بنای کار اینها بر استثمار بوده؛ چون کشتیرانی بلد بودند، کنار دریا بودند، میتوانستند به اینجا و آنجا بروند، اوّل با حیله و فریب، بعد هم که تفنگ به دست آوردند، با تفنگ توانستند منافع ملّتها را بزور از حلقشان بیرون بکشند. خب پیداست که این دولتها، این قدرتها، این رژیم‌ها با یک نظامی که اساسش بر عدم ظلم به ملّتها و عدم دخالت در کار ملّتها است، با این مخالفند؛ این[جور] است دیگر. حالا فلان به‌اصطلاح تحلیلگر سیاسی می‌نشیند تحلیل میکند که انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، جمهوری اسلامی چه‌کار کرده که فلان کشور و فلان کشور و فلان کشور با آن مخالفند؛ تحلیل میخواهد؟ خب معلوم است. مسئله این است: دستگاه اهریمنی استعمار نمیتواند با نظامی مثل نظام اسلامی خوب باشد. 🌐https://khl.ink/f/53582 #رهبری #جستار #اسلام‌گرایی #گفتمان_اسلام_سیاسی #اسلام_سیاسی #گفتمان_اسلام_سیاسی_فقاهتی #قدرت #قدرت_مولد #زبان 🆔@dolat_qavi