📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض العاشر وجوب الغسل بعد انقطاع الحیض؛ م ۲۷ باب تعارض بین دو تکلیف ضمنی 📅 ۲۵ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۱ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ بعضی در استدلال به ترجیح وضو بر غسل فرموده اند که فریضه بر سنت مقدم می شود در باب تزاحم که استدلال نادرستی است معروف این است که فریضه امری است که در قرآن ذکر شده است و سنت امری است که در قرآن نیامده است. 2️⃣ اینکه غسل حیض چون در قرآن ذکر نگردیده است پس سنت است کلام نادرستی است؛ زیرا اولا عنوان اصل غسل، ملاک است که در قرآن به غسل جنابت اشاره شده است و جنابت و حیض حتی در نیت هم مهم نیست و ثانیا غسل حیض در قرآن آمده است: "فاذا تطهرن فاتوهن" 3️⃣ تقدیم اهم بر مهم در باب تزاحم از باب تقدیم اهم ملاکا و مصلحه است و معلوم نیست امری که در قرآن ذکر شده است ملاک و مصلحت اهمی از سنت داشته باشد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الثالثه: رابطه اصاله الظهور با سایر اصول لفظیه 📅 ۲۵ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۱ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ اصل عدم قرینه یک اصل عملی عقلایی در باب محاورات است که می توان گفت در دو جا هست: اول وقتی است که احتمال وجود قرینه متصله در کلام منقول داده می شود یعنی احتمال می دهیم که ناقل، قرینه موجود در کلام منقول را از روی غفلت یا عمد نقل نکرده است. 2️⃣این که گفته می شود ثقه کسی است که تعمد بر کذب ندارد در ثقه ایست که وثاقتش مقطوع یا مورد اطمینان است نه ثقه ای که وثاقتش بالاماره ثابت شده است 3️⃣در مورد اول نیازی به اصاله عدم قرینه نیست زیرا اگر ناقل، ثقه باشد در واقع و وثاقتش احراز شود (بالوجدان یا بالاماره یا بالاصل)، قولش حجت است و فرض این است که وثاقت ناقل بالاماره احراز گردیده است. 4️⃣مورد دومی که به اصاله عدم قرینه تمسک کرده اند و صحیح نیست در جایی است که احتمال وجود قرینه منفصله در کلام منقول داده می شود؛ در اینجا آن ظهور قبل از فحص لازم در موارد مظان وجود مخصص یا مقید، حجت نیست اما آن ظهور بعد الفحص هر چند که احتمال وجود قرینه منفصله باقی است، حجت است للسیره و لذا بعد الفحص نیازی به اصاله عدم القرینه نیست 5️⃣ در نظر مختار چه در قرینه متصله و چه در قرینه منفصله، اصالة عدم القرینه نداریم؛ بله، گاهی کلام منقول ظهوری ندارد و حق با مرحوم شیخ است از این جهت اما ظهور کلام ناقل بر وجود ظهور در کلام منقول است و همین کافیست مانند اینکه لازم نیست وثاقت ناقل بالوجدان احراز شود و همین که احراز بالاماره وجود داشته باشد کافی است. 🆔@DorusOstadM

🏴صلی الله علی جعفر بن محمد الصادق ⚫️ضمن عرض تسلیت ایام شهادت امام صادق علیه السلام خدمت طلاب محترم ان شاءالله درس استاد در روز شنبه خواهد بود

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض العاشر وجوب الغسل بعد انقطاع الحیض؛ م ۲۸ جواز یا عدم جواز مباشرت بعد انقطاع دم و قبل غسل 📅 ۳۰ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۲ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ در مسئله جواز مباشرت بعد انقطاع دم و قبل الغسل، مقتضای اصل بر جواز است منتهی اماره بر جواز وجود دارد 2️⃣ آیه شریفه " فلا تقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فاتوهن" دلالت دارد بر جواز 3️⃣ اشکال شده که در یطهرن، " یطَّهرن" قرائت صحیح است به معنای اغتسال به قرینه " تطهَّرن" و الجواب علیه: اینکه "تطهَّرن" لزوما به معنای اغتسال باشد روشن نیست بلکه می تواند به معنای اعم از طهارت از خبث دم و طهارت از حدث دم الحیض باشد 3️⃣ سنت یعنی روایات هم دلالت بر جواز مباشرت قبل الاغتسال دارند مانند موثق ابن بکیر و موثق علی بن یقطین که سند و دلالت تامی دارند 4️⃣ در مقابل روایات معارض هم وجود دارد مانند معتبره ابی بصیر که وقتی از حضرت درباره جواز مباشرت با حائض بعد انقطاع دم و قبل الغسل می پرسد، پاسخ می دهد: " لا حتی تغتسل "

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۳۰ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۲ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ تفصیل اول از تفصیلات در حجیت ظهور مربوط به میرزای قمی است که ظعور را نسبت به مقصودین بالافعام حجت می داند لذا کسانی که استراق سمع می کنند از نظر ایشان نمی توانند به ظهور کلامی که شنیده اند، احتجاج کنند. 2️⃣ تفصیل اول درست نیست زیرا سیره بر خلاف آن است و کثیرا در بین مردم به ظهورات کلام توسط غیر مقصودین بالافهام احتجاج می شود. 3️⃣تفصیل دوم می گوید که ظهورات برای کسانی که حجیت دارد که ظن بر خلاف آن نداشته باشند؛ مرحوم میرزا بر این تفصیل اشکال کرده اند که در اغراض تشریعی که محل کلام در بحص ظهورات است به ظهورات کلام متکلم اخذ می شود حتی لگر سامع، ظن بر خلاف داشته باشد و کلام این مفصل تنها در اغراض تکوینی درست است. 4️⃣ تفصیلی باید بین مقام احتجاج و مقام عمل داد؛ در مقام عمل به ظهورات وقتی ظن بر خلاف آن وجود دارد عمل نمی شود چون مقام عمل تابع حالات روانی و روحی افراد است اما در مقام احتجاج به ظهرات احتجاج می شود هر چند ظن بر خلاف آن وجود داشته باشد و فرقی نیست که مقام احتجاج بین مولا و عبد باشد یا احتجاج بین مردم باشد؛ ممکن است که مراد مرحوم نائینی نیز همین مطلب باشد. 5️⃣تفصیل سوم از اخباریین است؛ دو مسلک دارند: مسلک اول، عدم حجیت ظواهر کتاب و مسلک دوم عدم ظهورات برای کتاب است؛ مدعای مسلک اول این است که در قرآن تنها دو حجت وجود دارد: یکی نصّ و یکی ظهوراتی از کتاب که مؤیَّد به سنت باشد اما ظهراتی از کتاب که مؤیَّد به سنت نباشد حجت نیست. 🆔@DorusOstadM

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض العاشر وجوب الغسل بعد انقطاع الحیض؛ م ۲۸ جواز یا عدم جواز مباشرت بعد انقطاع دم و قبل غسل 📅 ۳۱ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۳ 📚موضوع جلسه: 1️⃣استدلال به آیه شریفه بر جواز مباشرت بعد انقطاع دم و قبل الغسل تام است و علی المبنا روایات مانعه اعتباری ندارند 2️⃣اگر از این مبنا دست بکشیم و روایات را متعارض بدانیم، جمع عرفی در نظر مختار بین دو طائفه از روایات وجود ندارد و تعارض و تساقط می کنند و نوبت به رجوع به ظاهر آیه شریفه می رسد که دال بر جواز است. 3️⃣اگر آیه شریفه را مجمل بدانیم نوبت به اصل می رسد؛ اصل استصحاب می گوید که حرمت مباشرت باقی است. این استصحاب مبتلا به دو اشکال است: ۱- تمسک به استصحاب در شبهات حکمیه علی المختار صحیح نیست. ۲- وحدت موضوع که از ارکان استصحاب است وجود ندارد زیرا عرفا فرق است بین حائض دارای دم و مرئه ای که منقطع الدم شده و هنوز غسل نکرده است. وقتی اصل استصحاب جاری نگردید نوبت به اصل برائت می رسد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۳۱ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۳ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ دو وجه عمده بر مسلک اول اخباری آورده شده است: وجه اول، استدلال به آیه «هو الذی انزل علیک الکتاب منه آیات محکمات و اخر متشابهات فاما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه ابتغاء الفتنه و ابتغاء تاویله...» بر عدم حجیت ظواهر کتاب؛ زیرا معنای متشابهات، ظواهر کتاب است. 2️⃣ سه جواب بر وجه اول داده شده است: جواب اول، این است که ظاهر معنای متشابه، ظواهر است؛ پس این آیه می فرماید که ظواهر قرآن حجت نیست که یکی از ظواهر قرآن ، ظاهر خود همین آیه است پس ظاهر این آیه بر عدم حجیت ظواهر کتاب، حجت نیست. 3️⃣این جواب، درست نیست و دو تا مناقشه دارد؛ مناقشه اول این است که به خاطر محذور عقلی که قرینه لبیه است دیگر این آیه خودش را شامل نمی شود؛ زیرا اگر بخواهد خودش را نیز شامل بشود که از حجیت این آیه، عدم حجیت این آیه نتیجه خواهد شد مناقشه دوم: این آیه شریفه، قضیه حقیقیه نیست که ناظر به افراد نباشد بلکه قضیه خارجیه است و معلوم است که ناظر به همه ظواهر در قرآن است مگر ظاهر خود همین آیه. 4️⃣جواب دوم این است که معنای متشابه، ظاهر نیست بلکه ظواهر قرآن از محکمات هستند؛ متشابه یعنی لفظی که دارای معانی باشد با احتمالات مساوی در حالی که معنای ظاهر با غیر ظاهر مساوی نیستند؛ جواب سوم این است که آیه نهی از اتباع متشابهات به صورت مطلق نفرمود بلکه اتباعی که برای فتنه انگیزی باشد را نهی فرمود.

5️⃣وجه دوم و هو العمده: تمسک به روایات بسیاری که از عمل بر ظواهر کتاب نهی فرموده است که صاحب وسائل و محدث نوری مجموعا ۱۲۰ روایت در این باب آورده اند 6️⃣مرحوم صدر این روایات را به سه طائفه تقسیم کرده و هر کدام را جواب داده؛ طائفه اول روایاتی است که می فرماید: قرآن را فقط «من خوطب به» می فهمد که ائمه علیهم السلام هستند و لذا فهم سایرین حجیت ندارد. مرحوم صدر پاسخ داده اند که چطور ممکن است که امام چنین مطلب مهمی را فقط به ضعاف فرموده باشد؟ زیرا تمام روایات این طائفه از ضعاف که عمده ایشان از باطنیه هستند، به ما رسیده است.

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض العاشر وجوب الغسل بعد انقطاع الحیض؛ م ۲۹، ۳۰؛ یازدهم: وجوب قضاء روزه بر حائض 📅 ۱ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۴ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ضابطه در نفقه اموری است که زن در معیشت خود به طور متعارف به آنها احتیاج دارد؛ بنابراین مقداری از اموری که اثر آخرتی دارند نیز داخل در نفقه واجبه ای هستند که به عهده زوج است؛ سفر زیارتی متعارف داخل در نفقه است و همچنین هزینه انجام غسل جنابت و حیض نیز از نفقات واجبه شمرده می شود. 2️⃣قال السید: نماز یا روزه نذر معین اگر لعذر اداء نشد، قضاء واجبست. بزرگان با فتوای سید مخالفت کرده اند و نذری که معین باشد اگر موقع فرا رسیدن نذر، حائض شد کشف حقیقی می شود که این نذر اصلا منعقد نشده است زیرا رجحانی در متعلق نذر نبوده است. فرض کلام سید در مانند کسی است که نذر کرده است که یک روز در ماه شعبان را روزه بگیرد و خودش آن را به آخر شعبان به تاخیر انداخت و اتفاقا در آخر شعبان حائض شد؛ سید در این فرض قائل است که باید قضاء کند و بزرگان مانند مرحوم خویی و حکیم مخالفت کرده اند. 3️⃣سید می فرماید که اگر تیمم بدل از غسل حیض انجام داد مانند خود غسل حیض با حدوث حدث اصغر باطل نمی شود. دلیل سید، مفاد ادله بدلیت و اطلاق آن است؛ وقتی حضرت می فرمایند " التراب احد الطهورین یکفیک عشر سنین" به مفادش و اطلاقش شامل می شود در این که همان طور که غسل حیض یا جنابت با حدث اصغر باطل نمی شد تیمم هم همین حکم را دارد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۱ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۴ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ طائفه دوم از روایاتی که اخباری به آنها استناد کرد، مورد قبولست اما وافی به اثبات مدعای او نیست؛ این طایفه می گوید که ما در فهم شریعت نمی توانیم به ظواهر کتاب اکتفا کنیم و محتاجیم به رجوع به بیانات معصومین علیهم السلام که کلام درستیست. 2️⃣طائفه سوم، روایاتی است که می گوید مراجعه به ظواهر کتاب، تفسیر قرآن به رای است. جواب اول از شهید صدر: وقتی گفته می شد «تفسیر به رای» اصحاب ائمه تعریض به گروهی از عامه که اهل استحسانات بودند را می فهمیدند پس منصرف به ردع از رویه اصحاب ابو حنیفه است. استاد: نفیا و اثباتا راجع به این پاسخ نظری نداریم. 3️⃣جواب مختار: تفسیر قرآن فقط راجع بهه مجملات معنا دارد و الا درباره ظواهر که تفسیر کردن، قولی است که در مقابل ظاهر آیه است و علیه آن حجت وجود دارد؛ تفسیر مجملات نیز فقط از کسی بر می آید که ارتباط با عالم تشریع دارد که ائمه معصومین هستند. 4️⃣مرحوم صدر می فرمایند نه تنها روایات مورد ادعای اخباری وافی به ادعای او نیست بلکه روایاتی داریم که بر علیه ادعای اوست؛ این روایات چهار دسته هستند: ۱- روایاتی که امر کرده است به تمسک به قرآن که شامل تمسک به ظواهر هم می شود. ۲- روایاتی که فرموده شرط صحت شروط ضمن عقد، عدم مخالفت آنان با کتابست ۳- روایاتی که امر کرده است که روایات را به کتاب عرضه کنید و اگر مخالف بود « فاضربوه علی الجدار» ۴- روایاتی که امام در پاسخ پرسش به آیه ای از قرآن استدلال کرده اند.

1️⃣دروس اصول ۱۴۰۱-۱۴۰۲ https://drive.google.com/drive/folders/1BCgrnBeDquSoBgygxaIuw8dsjeskCzjk 2⃣دروس فقه ۱۴۰۱-۱۴۰۲ https://drive.google.com/drive/folders/199jb3SH2QLAo_AAtd8QQwf9m5CKbKgdM 3️⃣خارج اصول سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ https://drive.google.com/drive/folders/1inmla0O2Cf__lAnSVXgC7zQz_yHCiqDK 4⃣ خارج فقه سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ https://drive.google.com/drive/folders/1iobRWTqc8yNgnHqxmzMkkSTBBpSvKl2R 5⃣ دروس خارج اصول سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ https://drive.google.com/drive/folders/1MP_wBA7Kp9PRj9fi-0iM8T5LmUCaOf8- 6⃣ دروس خارج فقه سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ https://drive.google.com/drive/folders/1MJ02VuSjl1MSGBQrGnyNdz287CB4VKUN

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض یازدهم: وجوب قضاء روزه بر حائض 📅 ۲ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۵ 📚موضوع جلسه: 1️⃣سید فرموده است که قضاء صوم واجب چه صوم ماه رمضان باشد يا غير آن باشد بر زن حائض واجبست؛ مراد از صوم واجب غیر ماه رمضان دو چیز است: صوم واجب بالذات و صوم واجب بالعرض. 2️⃣صوم واجب بالذات مانند روزه ای که به خاطر ترک نماز عشاء وارد شده است و علی المبناست؛ این روزه اگر از حائض لعذره فوت شدد، قضاء آن واجبست. 3️⃣قسم دوم روزه واجب معین غیر ماه رمضان، واجب بالعرض است؛ یعنی روزه ای که مثلا بالنذر واجب شده است اما حائض لعذره آن ترک کرده است؛ مثلا نذر کرده که یک روز از هفته را روزه بگیرد و آن را به آخر هفته به تاخیر می انداخت و اتفاقا حائض شد؛ سید می فرماید که قضاء این روزه نیز بر او واجبست. 4️⃣ اگر نذر کند که همه پنج شنبه ها را روزه بگیرد و اتفاقا در یکی از پنج شنبه ها حائض شد شیخ فرموده است که آن یک روز را بعدا قضاء کند و نذرش صحیح است اما مرحوم حکیم نذرش را ساقط شده می دانند 5️⃣مختار این است که روزهایی که متمکن از گرفتن روزه نیست از اول از متعلق نذر او بیرون بوده است و این توجیه بخشی از فرمایش شیخ است و قضاء هم لازم ندارد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۲ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۵ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ در مسلک دوم دو نوع اجمال را برای قرآن قائلند: اجمال ذاتی و اجمال عرضی؛ برای اجمال ذاتی سه وجه آورده اند: الوجه الاول: خداوند متعال برای اینکه انسان ها نیاز به رجوع به امام داشته باشند در قرآن مجمل گویی کرده است تا بندگان برای فهم کلام خداوند مجبور باشند به امام رجوع کنند. و فیه:انگیزه رجوع به امام وجود دارد و نیازی به مجمل گویی در قرآن نیست زیرا اکثر قریب به اتفاق احکام شریعت فقط از طریق سنت استفاده می شود و قرآن فقط کلیات را بیان کرده است. 2️⃣وجه دوم: یک کتاب علمی را عوام نمی فهمند زیرا فاصله علمی بین نویسنده و مخاطب وجود دارد؛ در قرآن کریم این فاصله بی نهایت است. و فیه: برای بیان اوامر و نواهی که محل بحث ماست، فرقی بین بیان عالم و جاهل نیست و هر دو مثلا می گویند: اقم الصلاة؛ بله، در بیان حقایق بهشت و جهنم ممکن است گفتار عالم و جاهل متفاوت باشد. 3️⃣وجه سوم: از شهید صدر به نقل شاگردان ایشان است که قرآن در خلأ نازل نگردیده است و یک آیه در مورد یک واقعه یا پاسخ یک سؤال یا ذهنیتی که در بین مسلمین بوده است نازل می شده است اما این قرائن را عمدا حذف کرده اند تا با کلام قرآنی مخلوط نشود؛ این احتمال در آیات قرآنی جلوی انعقاد ظهور را می گیرد.

4️⃣و فیه: اولا نقل تاریخی خوبی از دوران حیات پیغمبر اکرم و قرآن کریم وجود دارد و همچنین شان نزول و اسباب النزول آن قدر وجود دارد که برای انسان اطمینان می آورد که ظاهر هر آیه ای چیست. ثانیا با وجود همه این احتمالات باز ائمه ما را به همین قرآن موجود ارجاع داده اند پس حجت است. 5️⃣ اجمال عرضی قرآن کریم: علم اجمالی به تخصیص یا تقیید پاره ای اطلاقات یا عمومات قرآن جلو انعقاد ظهور در آیات قرآن را می گیرد

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض یازدهم: وجوب قضاء نماز طواف و آیات و نذر معین بر حائض 📅 ۳ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۶ 📚موضوع جلسه: 1️⃣سید معتقد است که قضاء نماز نذر معین و نماز آیات بر حائض واجبست. اطلاقات و عمومات امر به قضاء تخصیص خورده است به قضاء نماز یومیه برای حائض لذا نسبت به سایر صلوات مثل نماز طواف و نماز آیات و نماز نذر معین، اطلاقات و عمومات وجوب قضاء باقی است. 2️⃣نماز ادائی طواف واجب است در حج تمتع اما آیا اگر فوت شد به خاطر حیض قضاء آن واجب نیست للبرائه. 3️⃣اتمام عمره مفرده علی المختار واجب نیست خلافا للمشهور و لذا نماز طواف جزء مستحب محسوب می شود و اصل در آن جاری نیست 4⃣ در نماز طواف قضاء معنا ندارد؛ در حج و عمره مفرده اگر بخواهد، عمره اش به اتمام برسد باید بعد العذر آن را اتیان کند. 5⃣مثال قضاء نماز نذر معین: حائض نذر کرده بود که یک نماز در هفته جاری بخواند و اختیارا آن را به تاخیر انداخت و اتفاقا در آخر هفته حائض شد؛ سید معتقد است که باید قضاء آن را به جای آورد. نقد: همان نقدی که نسبت به وجوب قضاء صوم وارد بود در اینجا هم وارد است 5️⃣این که اطلاقاتی در باب وجوب قضاء نماز داشته باشیم که شامل نماز آیات نیز بشود درست نیست؛ ادله وجوب قضاء نماز منصرف است به صلوات یومیه و نسبت به غیر صلوات یومیه دلیلی بر وجوب قضاء وجود ندارد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور #الجهة_الخامسه :فی الظهور الشخصی و النوعی 📅 ۳ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۶ 📚موضوع جلسه: 1️⃣جواب از اجمال عرضی: اولا تقریب بیان شده داخل در مسلک اول است نه دوم؛ زیرا با وجود آن علم اجمالی، اطلاقات یا عمومات قرآنی ظهور دارند اما ظهورشان دیگر حجت نیست. ثانیا این اشکال در روایات نیز سرایت پیدا می کند پس در آنها هم باید عدم حجیت ظهورات را قائل شوید. ثالثا بعد از فحص لازم، علم اجمالی حقیقتا منجل می شود. 2️⃣استظهار نوعی حداقل استظهار اکثریت است اگر استظهار کل نباشد؛ مرحوم آقای خویی و مشهور از آیه « فاغسلوا وجوهکم» اطلاق فهمیده اند که ظهور نوعی است اما مختار این است که این قسمت آیه اطلاقی ندارد بنابراین استظهار شخصی بر خلاف استظهار نوعیست. 3️⃣ظهور شخصی، نسبی است به این معنا که ممکن است که ده نفر، ده تا استظهار شخصی مختلف داشته باشند بر خلاف ظهور نوعی که نسبی نیست 4️⃣ نکته اختلاف بین ظهور شخصی با نوعی این است که استظهارات در خلأ اتفاق نمی افتد و تابع عواملی مانند علم سامع به محتوای کلام و علم او نسبت به متکلم و علم او نسبت به رابطه بین کلام و متکلم و همچنین علم سامع نسبت به حکم و موضوع می باشد. 5️⃣حالات روانی اشخاص از ظنون و قطعیات و وهم او در استظهارات او به طور ناخواسته اثر می گذارد.

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض م ۳۱ :اذا حاضت بعد دخول الوقت... 📅 ۶ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۷ 📚موضوع جلسه: 1️⃣سید می فرماید که اگر بعد از دخول وقت، حائض شد و نماز نخوانده بود و به اندازه اقامه نماز با تحصیل شرایط آن وقت داشت، واجبست بعد از ایام عادت، نمازش را قضاءنماید. دلیل سید : هم اطلاقات ادله وجوب قضاء شامل این زن حائض می شود و هم روایات خاصه در این مورد وارد شده است 2️⃣موثق يونس بن يعقوب عن أبي عبد اللّه (ع): «في امرأة دخل عليها وقت الصلاة و هي طاهر فأخرت الصلاة حتى حاضت. قال (ع): تقضي إذا طهرت» 3️⃣این روایت معارض هم دارد که در آن حضرت فرموده اند که اگر فرصت به اندازه ای داشت که موقع دخول وقت طاهر و هم موقع خروج وقت فضیلت، طاهر باشد پس باید نمازش را قضاء نماید اما اگر موقع دخول وقت طاهر بود اما موقع خروج وقت فضیلت دیگر طاهر نبود نیازی به قضاء آن نماز نیست و در روایت حضرت فرمودند که نماز ظهر را باید قضاء کند چون دخول و خروج او طاهرا بوده اما نماز عصر او نیازی به قضاء ندارد زیرا خروج او از وقت فضیلت نماز عصر که در روایت چهار قدم ذکر شده، طاهرا نبوده است. 4️⃣روایت معارض، معرض عنهاست و لذا فی نفسه حجیت ندارد و نوبت به جمع عرفی نمی رسد. 5️⃣سید فرموده است‌ که اگر بعد دخول الوقت بداند که در وقت حائض خواهد شد بر او واجبست که مبادرت به اقامه نماز دلیل :وجوب عقلی امتثال مأمور به 6️⃣اگر می داند که حائض خواهد شد یا در یک ساعت بعد یا در دو ساعت بعد، آیا واجبست که نماز را در همان ساعت اول بعد دخول الوقت بخواند؟ می تواند به تاخیر بیاندازد

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهة_الخامسه :فی الظهور الشخصی و النوعی 📅 ۶ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۷ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ ظهور شخصی در اصطلاح مرحوم صدر، ذاتی و ظهور نوعی در اصطلاح ایشان ظهور موضوعی است. 2️⃣ مرحوم صدر :ظهور نوعی حجت است نه شخصی؛ زیرا ظهور مستفاد از حال متکلم در هنگام تکلم است و متکلم در این حال از ضوابط و قواعد محاوره ای نوعی تبعیت می کند نه نکات و ضوابط خاصی که در ذهن فلان سامع است. 3️⃣و فیه: معیار ، ظهور نوعی تقدیری است نه ظهور نوعی فعلی؛ این دو ظهور گاهی در مقابل هم قرار می گیرند که در آن موارد معیار حجیت، ظهور تقدیری است. 4️⃣ظهور تقدیری یعنی استظهاری که نوع مردم بعد از علم و اطلاعات جدید پیدا خواهند کرد؛ مثلا ظهور نوعی فعلی از «ان الله سمیع بصیر» این است که خداوند، مسموعات را می شنود و مبصَرات را می بیند اما بعد از این که برای ایشان توضیح داده شود که خداوند که جسم نیست که ببیند و بشنود، استظهار ایشان تغییر می کند و جمله بالا را «ان الله عالم بالمسموعات و المبصرات» معنا می کنند؛ ظهور جدید را ظهور نوعی تقدیری نامند. 5️⃣استظهارات شخصی دائما استظهارت نوعی تقدیری هستندو استظهاات تقدیری متعدد می شوند نه استظهارات نوعی. 6️⃣استظهار تقدیری دیگر از آیه مذکور توسط فیلسوف ارائه شده است که هم سمع و بصر بر خداوند متعال محالست و هم علم به مسموعات و مبصرات بلکه خداوند متعال«کالسمیع و کالبصیر»است. 🆔@DorusOstadM

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض م ۳۱ :اذا حاضت بعد دخول الوقت... 📅 ۷ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۸ 📚موضوع جلسه: 1️⃣سید ماتن می فرماید که اگرحائض در اماکن تخییر ترک نماز کرده بود لعذره و فرصت برای اقامه نماز قصری را داشت اما فرصت برای اقامه نماز تام را نداشت، بعد العذر بر او واجبست که نمازش را قضاء نماید :« وفی مواطن التخییر یکفی سعة مقدار القصر» 2️⃣اگر زن حائض که بعد از دخول وقت حیض شده و فرصت برای نماز با طهارت مائیه یا ترابیه را داشت اما فرصت برای تحصیل سایر شرایط نماز نظیر تطهیر بدن و لباس را نداشت، آیا قضاء بر عهده اوست یا خیر؟ پاسخ :سید معتقد است که قضاء بر او واجب نیست :ولو أدرکت من الوقت أقلّ ممّا ذکرنا لا یجب علیها القضاء، وإن کان الأحوط القضاء 3️⃣نظر مختار بر خلاف این نظریه سید است بلکه هم اداء و در صورت عدم اتیان در زمان ادائی قضاء بر این زن واجبست؛ اطلاقات و عمومات ادله ای وجوب اتیان نماز نسبت به کسی که امکان تحصیل طهارت در بدن و لباس ندارد شمولیت دارد

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهة_الخامسه :فی الظهور الشخصی و النوعی 📅 ۷ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۸ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ سؤال دوم: حالا که ظهور نوعی حجت شد، ظهور نوعی در زمان صدور حجت است یا ظهور نوعی در زمان وصول؟ مرحوم صدر پاسخ داده اند که معیار در استظهار، استظهار زمان و مکان صدور است. 2️⃣و فیه: گفته شد که در تعارض بین دو ظهور فعلی و تقدیری، ظهور تقدیری حجیت دارد و این ظهور، زمان بردار نیست؛ الان علماء فیزیک قائلند که زمین به دور خورشید می گردد و لذا آیات شمس و زمین مطابق با این نظریه استظهار می شود و اگر در صد سال بعد نظریه دیگری ثابت گردید، این آیات مطابق آن نظریه استظهار خواهد شد. 3️⃣سؤال سوم :اگر معیار در حجیت ظهور، زمان و مکان صدور است و ما شک کردیم که استظهار فعلی مطابق با استظهار هزار و چهارصد سال پیش باشد، چه کنیم؟ عقلاء اصلی دارند به نام اصالة عدم النقل که آن را از ظهورات تصوری به تصدیقی تسری می دهند. 4️⃣ و فیه: همان طور که گفته شد عقلاء اصلی به نام اصالة عدم النقل ندارند اما غالبا به نکته ندرت نقل یک استظهار، به اطمینان می رسیم که استظهار زمان صدور با استظهار زمان وصول تغییری نکرده است و در موارد شک چاره ای نیست جز رجوع به موارد استعمال الفاظ در زمان صدور تا استظهار آن زمان را متوجه بشویم. 🆔@DorusOstadM

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض م ۳۲ :اذا طهرت من الحیض... 📅 ۸ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۲۹ 📚موضوع جلسه: 1️⃣مرحوم سید می فرماید که اگر حائض در داخل وقت از حیض پاک شد و به اندازه خواندن نماز با تحصیل شرایط آن وقت بر نماز ادائی داشت پس اتیان آن بر او واجبست و اگر اتیان نکرد، قضاء بر او واجبست و اگر وقت او فقط برای خواندن یک رکعت نماز ادائی بود باز بر او اتیان نماز واجبست به خاطر قاعده «لو ادرک». 2️⃣اگر صاحب عذر بتواند نماز را با تحصیل طهارت بخواند اما سایر شروط مانند تطهیر بدن و لباس را نتواند در وقت انجام دهد پس وظیفه او نماز با بدن نجس یا لباس نجس است و اگر نماز نخواند معصیت کرده است و قضاء بر او واجب است اما سید در این فرض اداء و قضاء را احتیاط مستحب دانسته است. 3️⃣سید فرموده است که حائضی که داخل وقت نماز پاک شده است وقت برای یک رکعت نماز با تحصیل شرایط ندارد مثلا نصف رکعت فقط وقت دارد باز احتیاط مستحب این است که قضاء را به جای آورد هر چند اداء بر او واجب نیست 4️⃣مستند این نظر روایات خاصه وارده در مقام است که از حیث سند مشکل دارند وسائل الشيعة؛ ج‌2، ص: 363 2371- 6- «4» وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الرَّبِيعِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا طَهُرَتِ الْحَائِضُ قَبْلَ الْعَصْرِ صَلَّتِ الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ- فَإِنْ طَهُرَتْ فِي آخِرِ وَقْتِ الْعَصْرِ صَلَّتِ الْعَصْرَ. مشکل سندی این روایت، محمد بن ربیع است که توثیق خاص ندارد 5️⃣در روایت بعدی هم محمد بن فضیل توثیق ندارد

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهة_الخامسه :فی الظهور الشخصی و النوعی 📅 ۸ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۹ 📚موضوع جلسه: 1️⃣سوال چهارم :اگر در ظهور نوعی معاصر زمان متکلم شک داشتیم آیا راهی برای اثبات ظهور نوعی هست؟ مثلا در اطلاق جمله از متن وصیت یا وقف نامه شک شده است. مرحوم صدر فرموده اند یک راه این است که ظهور شخصی را اماره بر ظهور قرار بدهیم. 2️⃣اماره بودن استظهار شخصی بر نوعی را قبول نکردیم, زیرا نسبت به استظهارات شخصی دو احتمال وجود دارد: اول این که این استظهارات مبتنی بر معرفت و نکات باشد و شک داریم که استظهار عرف هم متفطن به این معرفت و مقدمات هست یا نیست؟ دوم آن که احتمال وجود دارد که استظهار شخصی ناشی از روحیات و حالات روانی باشد؛ در صورت اول، استظهار شخصی، تقدیری است و گفته شد که استظهار تقدیری اگر در مقابل عرفی فعلی هم باشد بر آن مقدم می شود. در صورت دوم، استظهار شخصی اماره بر نوعی نیست و با این احتمال دیگر استظهار شخصی حجت نخواهد بود. 3️⃣راه دومی که مرحوم صدر بیان کرده اند این است که وقتی مستظهر می بیند که استظهارش مطابق با استظهار علمای دیگر با شرایط مختلف است برایش اطمینان حاصل می شود که استظهار نوعی همین است. 4️⃣و فیه: اگر اطمینان به استظهار نوعی پیدا کرد که خروج از محل بحث است و کلام ایشان درست است. اما بحث در شک در استظهار نوعی بود نه شکی که در مقابلش اطمینان نوعی در کار باشد. 5️⃣مستظهر غالبا می داند که استظهار شخصی او، نوعی فعلی است یا نوعی تقدیری است پس حجت است اما اگر نداند که که یکی از دوتاست دیگر استظهار او حجت نخواهد بود.

📢#‌فقه #فصل_فی_الحیض؛ فصل فی احکام الحائض م ۳۲ :اذا طهرت من الحیض... 📅 ۹ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠 جلسه ۱۳۰ 📚موضوع جلسه: 1️⃣در روایتی موضوع برای اداء نماز زن حائضی که از دم الحیض پاک شده است را «وقت داشتن به اندازه اغتسال» قرار داده است؛ با توجه به این روایت اگر زن حائض در داخل وقت از خون حیض پاک شد وقت به اندازه نماز با طهارت ترابیه داشت دیگر اداء و قضاء بر او واجب نیست. 2️⃣عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ: أَيُّمَا امْرَأَةٍ رَأَتِ الطُّهْرَ- وَ هِيَ قَادِرَةٌ عَلَى أَنْ تَغْتَسِلَ فِي وَقْتِ صَلَاةٍ- فَفَرَّطَتْ فِيهَا حَتَّى يَدْخُلَ وَقْتُ صَلَاةٍ أُخْرَى- كَانَ عَلَيْهَا قَضَاءُ تِلْكَ الصَّلَاةِ الَّتِي فَرَّطَتْ فِيهَا- وَ إِنْ رَأَتِ الطُّهْرَ فِي وَقْتِ صَلَاةٍ فَقَامَتْ فِي تَهْيِئَةِ ذَلِكَ- فَجَازَ وَقْتُ صَلَاةٍ وَ دَخَلَ وَقْتُ صَلَاةٍ أُخْرَى- فَلَيْسَ عَلَيْهَا قَضَاءٌ وَ تُصَلِّي الصَّلَاةَ الَّتِي دَخَلَ وَقْتُهَا 3️⃣روایات، کلام معصومین نیست بلکه نقل به مضمون کلام معصومین است؛ در ما نحن فیه، اگر روایتی نبود حکم بر اساس قاعده این بود که این چنین زنی باید نماز با طهارت ترابیه بخواند مانند همه ذوی الاعذار که نمی توانند نماز با طهارت مائیه بخوانند؛ این که یک عدد روایتی که نقل به مضمون کلام معصوم است و برداشت ناقل از فرمایش معصوم است بخواهد جلوی قاعده ای که برداشت شده از مجموعه از روایات و آیات است بایستد هر چند سندش تامه است، درست نیست. 4️⃣انتهای یک رکعت در چیست؟ یک قول این است که به برداشتن سر از سجده است و قول دیگر این است که به تمام شدن ذکر در سجده

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهة_السادسه :فی حجیت قول اللغوی 📅 ۹ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۳۰ 📚موضوع جلسه: 1️⃣وجوه گفته برای عدم حجیت قول لغوی :۱- آنچه برای فقیه مهم است در استظهار، معانی حقیقیه است اما لغوی در کتابش نمی گوید که کدام معنا، حقیقی است و کدام مجازی و کدام کنایی. و فیه: معیار در استظهار، معانی عرفیه الفاظ است و فرقی ندارد که آن معنای عرفی، حقیقی یا مجازی یا کنایی باشد. 2️⃣شهادت لغوی، شهادت در موضوعات است و در موضوعات خبر عدلین (بینه)لازم است و لذا شهادت لغوی حجت نیست. و فیه: اولا در موضوعات هم مانند احکام، اخبار یک ثقه کافی است ثانیا آن که گفتند در موضوعات، بینه لازم است در حسیات بود نه در حدسیات و شهادت اهل لغت در حدسیات است. 3️⃣وجه سوم از آخوند :قول اهل خبره در سیره وقتی حجت است که اطمینان به صحت اخبار ایشان حاصل شود. و فیه:در سیره قول اهل خبره حجت است هر چند اطمینانی به صحت اخبار او حاصل نگردد. 4️⃣وجه چهارم :بله، در اهل خبره لازم نیست اخبار عدلین در کار باشد اما اهل لغت که اهل خبره محسوب نمی شوند زیرا معانی الفاظ را که عن حس به آن رسیده اند بیان کرده اند اما اهل لغت کسانی هستند که مطلبی را عن حدس رسیده باشند. و فیه :حتی انسان های تحصیل کرده هم نمی توانند معانی واضحی مانند درخت یا ماشین را بیان کنند چه برسد به معانی پیچیده ای مانند اراده، مرگ

5️⃣ وجه پنجم :حجیت قول لغوی بی معناست زیرا استظهار کلام که مجموعه ای از الفاظ است موصوف به حجیت است نه الفاظ در آن و فیه :اگر از توجه به معانی الفاظ در یک کلام با مراجعه به قول لغوی به استظهار رسیدیم، قول لغوی حجت است و معلوم است که اگر به استظهار نرسیدیم دیگر حجیت قول لغوی معنا ندارد.