✡️ راز رابطه شاه و راکفلرها (۵)
💎 شاه و راکفلر، روایت یک دوستی عمیق!
1️⃣ شاه روابط شخصی دوستانهای نیز با #نلسون_راکفلر داشت. در میان اشخاص بی تاج و تخت، نلسون راکفلر یکی از کسانی بود که شاه از مصاحبت با او بسیار خشنود میشد. این مسئله قابل درک بود، زیرا نلسون راکفلر بیش از هرکس شبیه به یک شاه بود. او نیز دربار خودش را داشت که در نیویورک گسترده بود. یکی از زندگینامههایش او را «امپراتور راکفلر» نامیده بود. راکفلر نیز مانند شاه افکار دور و درازی در سر داشت. هر دوی آنها بیاندازه در مورد کشورهایشان و خودشان بلندپرواز بودند. هیچیک دوستان صمیمی نداشتند، ولی هردو #هنری_کسینجر را میستودند.
2️⃣ شاه و راکفلر هردو گاه کتابهایی در تعریف و تمجید از خودشان انتشار میدادند که در ظاهر به قلم خودشان بود ولی در باطن یک یا چند نویسنده مزدور برایشان مینوشتند. هردو بنیادهای عظیم خانوادگی داشتند، هرچند #بنیاد_پهلوی بیش از #بنیاد_راکفلر انتقادهای تندوتیز برمیانگیخت. تفاوت عمده میان ایندو، شخصیت آنها بود. راکفلر مردی بود اجتماعی که تظاهر به صمیمیت میکرد، ولی شاه کنارهگیر و کمرو بود. ضمناً راکفلر نوعی شوخطبعی داشت که شاه بهکلی فاقد آن بود. (۴)
3️⃣ پس از پیروزی انقلاب اسلامی که تقریباً با مرگ «نلسون راکفلر» همزمان شد، #دیوید_راکفلر و کیسینجر بر حمایت کاخ سفید از شاه که آواره شده و تعلیقی خوفناک را تجربه میکرد تأکید داشتند. سفارت آمریکا در ایران به کاخ سفید اعلام کرد که شاه را نپذیرد. با این حال، رایزنیهای دیوید راکفلر و کسینجر باعث شد تا سرانجام با آمدن شاه به آمریکا موافقت شود.
4️⃣ بعدها عیان شد که یکی از دلایل این رایزنی، سهامدار بودن ایندو در #بانک_چیس_منهتن بود که بخش عمدهای از ١٢میلیارد دلار پول ایران در آن ذخیره شده بود. میزان نفوذ راکفلر در محافل آمریکایی، کارتر را هم وسوسه کرد تا در آستانهی انتخابات ریاستجمهوری، با نظر او موافقت کرده و اجازه ورود شاه به آمریکا را بدهد. (۵)
5️⃣ تکیه شاه به منابع مالی سرمایهداران آمریکایی و نیاز او به نفود و قدرت رایزنی آنان از دلایل عمده نزدیکی به #خاندان_راکفلر بود. اقدامی که اگرچه با لابیگری و صرف هزینههای مادی، گاه وزنه تسهیلات مالی و معاملات تسلیحاتی را بهسود شاه سنگین میکرد اما فرجامی قابل اتکا در پی نداشت. شاید تنها لطف این قرابت، حمایتها و اقداماتی بود که «دیوید راکفلر» در ایام آوارگی شاه نسبت به او اتخاذ کرد. هرچند تلاشهای وی برای ورود شاه به ایالات متحده به ضرر آمریکا و شخص کارتر تمام شد و دانشجویان ایرانی که از ورود شاه به آمریکا عصبانی بودند، سفارت این کشور در ایران را تسخیر کردند. امری که در ناکامی کارتر در جلب دوباره آراء آمریکاییان تاثیر بسیاری گذاشت.
✍️ سیدمرتضی حسینی 📚 منابع:
1️⃣ علیرضا ازغندی، روابط خارجی ایران و دولت دست نشانده (57-1320)، تهران، قومس، 1376، ص286.
2️⃣ ازغندی، همان، ص347.
3️⃣ جیمز بیل، شیر و عقاب، ترجمهی فروزنده برلیان، نشر فاخته، 1371، ص258.
4️⃣ ویلیام شوکراس، آخرین سفر شاه، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران، البرز، 1371، ص171.
5️⃣ جیمز بیل، همان، ص 433.