eitaa logo
دروس الشباب
401 دنبال‌کننده
121 عکس
25 ویدیو
53 فایل
محور مباحث این کانال، علوم اسلامی و دروس حوزوی است. باز ارسال مطالب با ذکر آدرس کانال، مجاز است. ارتباط با ادمین: @Ebn_Ahmad
مشاهده در ایتا
دانلود
در قرآن «سراج» در لغت یعنی: - چراغ - هر چیزی که با فتيله و روغن روشن مي شود. و کاربردهای زبانی : راغب اصفهانی گفته: از هر شیء نورانی -اگر چه چراغ نباشد- با تعبیر یاد می شود. سراج در : این واژه 4 بار در قرآن به کار رفته است: 3 بار به معنای : «وَ جَعَلَ فِيها سِراجاً وَ قَمَراً مُنِيراً» (فرقان: 61). و «وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ‏ سِراجاً» (نوح: 16). «وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً» (نباء: 13). و 1 بار برای اسلام رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) كه فرموده: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً. وَ داعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِيراً» (احزاب: 45، 46). خداوند در این دو آیه پیامبر اکرم را با این صفات یاد کرده است: 1. شاهد، 2. مژده رسان، 3. هشدار دهنده، 4. دعوت کنندۀ به سوى خدا، 5. نور دهنده. جالب اینکه در آيات دیگری، از و نیز ( ) ناميده شده اند، مثلا: آیه 15 سوره ماندة می فرماید: «قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ‏» مائده: 15. آیه 157 سوره أعراف: «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ...» آیه 35 سوره نور: «يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ ...» پس خداوند پیامبر را (چراغ) و دین و قرآن را معرفی می کند، معنای جمع بین این آیات این است که: همان طور که نور از سراج (چراغ) ساطع می شود، دین و قرآن نیز پرتوی از وجود حضرتش می باشد. : امير المؤمنين علی عليه السّلام در خطبه 92 نهج- البلاغه درباره آن حضرت فرموده‏ «فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى ... سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوْءُهُ وَ شِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ، وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ». https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
فقه مقدمه ای برای ورود در فقه تفکر و گفتگو دربارۀ سؤالات زیر، باعث روشن تر شدن افق دید شما در تحصیل این دانش خواهد بود: 1. داستان پیدایش علم فقه را بدانید (چرا این علم به وجود آمد؟ اندیشمندان مسلمان با پیدایش این علم در صدد پاسخ به چه سؤالی بودند؟ 2. علم فقه در بین علوم دینی چه جایگاهی دارد؟ و بر سایر علوم چه تأثیری گذاشته است؟ 3. علم فقه ه تأثیری در هویت بخشی صنفی طلاب دارد؟ و وظیفۀ ما نسبت به این علم چیست؟ 4. اسباب توسعه و پیشرفت این علم چیست؟ 5. تارخ گذاری فقه چگونه است؟ و نقاط مبهم و روشن داستان و مسائل این علم چیست؟ 6. علم فقه در زمان ما در چه نقطه ای ایستاده است؟ و چشم انداز آینده اش چیست؟ به عبارت دیگر: از نسل جدید فقه پژوهان چه انتظاری می رود؟ 7. روش تحصیل موفق علم فقه چیست؟ 8. با توجه به گرایش های مختلف علمی و تخصصی بودن علوم، چه میزان فقه بخوانیم؟ یعنی: دانش پژوه هر رشته ای چه میزان فقه و چه کتاب هایی را باید بخواند؟ https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
هندسه فقه رایج ترین تقسیم‌بندی ابواب علم فقه -در آثار فقهای امامیه- دسته بندی محقق حلی در کتاب «شرایع الإسلام» است که کتاب خود را در چهار بخش تدوین کرده است: «عبادات؛ عقود؛ ایقاعات؛ احکام» و شهید اول (متوفی ۷۸۶) در کتاب «القواعد و الفوائد» در توضیح این تقسیم‌بندی و فلسفۀ آن فرموده است: هدف حکم شرعی یا آخرت است و یا دنیا، احکامی که برای سعادت اخروی، تشریع شده است، است و احکام مربوط به سعادت دنیوی بشر نیز بر دو گونه است: نخست: آنکه به تعبیر لفظی(صیغه) احتیاج دارد و خودش به دو گروه تقسیم می‌شود: عقود (عبارت لفظی از دو نفر) و ایقاعات (عبارت لفظی از یک نفر) دوم: آنکه به تعبیر لفظی احتیاج ندارد پس در گروه احکام آورده می‌شود. نقد شهید مطهری: 1. جدا کردن عقود و ایقاعات، سبب شده است که ابواب نکاح و طلاق در دو باب مختلف بررسی شوند با اینکه هر دو مربوط به حقوق خانوادگی است، یكی برقراری پیوند زناشویی است و دیگری گسسته شدن آن، 2. بر اساس این تقسیم بند، اجاره وجعاله با همه قرابت ذاتی و ماهوی میان آن‏ها، به دلیل اختلاف در عقد و ایقاع بودن، از یك‏دیگر جدا شده اند. 3. سبق و رمایه به دلیل این‏كه مشتمل بر عقد است از جهاد كه به خاطر آن تشریع شده، به كلّی جدا شده است، 4. اقرار كه از توابع ‏كتاب ‏القضاء است، در بخشی غیر از بخش كتاب‏ القضا واقع شده است. 5. كتاب ‏القضا و كتاب الاطعمه و الاشربه و كتاب الارث، بدون هیچ‏ مشابهتی؛ به دلیل این كه نه عبادتند و نه عقد و نه ایقاع، داخل در یك گروه (احکام) شناخته شده‏ اند. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
✔️رئیس بیمارستان بغداد در 1100 سال قبل چه کسی بود؟ به مناسبت بزرگداشت محمد بن زکریای رازی و روز : او در 30 سالگی به بغداد رفت و چون دلباخته علم بود، به تحصیل آن پرداخت و سپس به بازگشت و از طرف منصور بن اسحاق حاکم ری، سرپرست بیمارستان ری شد. وی چند سال بعد مجدداً به بغداد بازگشت و ریاست مقتدر به او واگذار شد و در این شهر به چنان شهرتی دست یافت که هرگز سابقه نداشت! از مهم‌ترین آثار او «الحاوی» است که به نظر برخی از «قانون» ابن سینا مهم‌تر است! 🌐 مطالعه زندگی‌نامه محمدبن در پایگاه : noormags.ir/view/fa/articlepage/242329 🌐 مشاهده مقالات مربوط به زکریای رازی و روز در : https://noo.rs/JQ6cT ▫️▫️▫️▫️ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) پیشگام در داده پردازی هوشمند علوم اسلامی www.noorsoft.org
نقش طلاب در آینده جهان، با سخنرانی پرفسور_روح_الَله_رحمانی (استاد هوش مصنوعی دانشگاه تهران).mp3
41.65M
نقش طلاب در ایندۀ جهان پروفسور روح الله رحمانی استاد هوش مصنوعی در دانشگاه تهران دکترای هوش مصنوعی از دانشگاه واشنگتن و دارای تجربۀ مدیریت در شرکت مایکروسافت و نیز آمازون رئیس هیئت مدیره دیجی کالا نکست https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
هدایت شده از دروس الشباب
مَذهَبِ جَعفَری مذهب شیعه اثنی عشری است که استحکام و گسترش آن بیشتر بر پایه معارف رسیده از امام جعفر صادق(ع) صورت گرفت. مذهب شیعه در زمان حیات امام صادق(ع) نیز مذهب جعفری خوانده می‌شده است. همزمان با زوال حکومت مروانیان مردم آزادانه به امام صادق(ع) مراجعه و پاسخ سؤالات فقهی و غیرفقهی خود را دریافت می‌کردند؛ چنانکه ابن حجر هیتمی، فقیه شافعی قرن دهم، گفته است که مردم آنچنان از علم او بهره بردند که آوازه‌اش به همه شهرها رسید. مذهب شیعه از آن رو مذهب جعفری خوانده می‌شود که استحکام پایه‌ها، گسترش مکتب و همچنین رشد فقه شیعه، بیشتر در دوره امام جعفر صادق بوده است. با این حال، مذهب شیعه، در شکل‌گیری و تداوم خود، همواره وامدار پیامبر(ص) و دوازده امام، از امام علی(ع) تا امام زمان(عج) بوده است. روایت‌های بسیار زیادی از امام صادق(ع) درباره مسائل مختلف فقهی و کلامی نقل شده است. چنانکه ابن حجر هیتمی، فقیه شافعی قرن دهم هجری نوشته است، مردم آنچنان از علم او بهره برده‌اند که آوازه جعفر بن محمد به همه شهرها رسید. عالمان برجسته‌ای مانند یحیی بن سعید، ابن جریح، مالک، سفیان بن عیینه، سفیان ثوری، ابوحنیفه، شعبه و ایوب سختیانی از او روایت کرده‌اند. به عقیدۀ برخی تاریخ نگاران علوم حدیث، منتسب کردن مذهب شیعه به امام جعفر صادق(ع)، به دلیل شرایطی بوده است که وی در آن زندگی می‌کرده که مذاهب و مکاتب مختلف ظهور می‌کرده‌اند و متداول‌ترین شیوه برای متمایز کردن مذاهب از یکدیگر، انتساب آنها به کسانی بوده است که یا بنیانگذار آن بوده‌اند، یا در گسترش آن کوشیده‌اند. و گزاره های تاریخی ای وجود دارد که در نیز عنوان جعفری برای مذهب شیعه به کار می‌رفته است. ( ابن قتیبه، المعارف، ص۲۱۵ و حمیری، قرب الاسناد، ص۳۵۷، به نقل از: پاکتچی، «جعفر صادق(ع)، امام»، ص۲۱۱.) جعفر شهیدی -تاریخ‌نگار معاصر-، دوران امامت امام صادق(ع)، از ۱۱۴ تا ۱۴۸ قمری را عصر انتشار فقه آل محمد یا به تعبیر دیگر، روزگار تعلیم و تدریس فقه جعفری دانسته است. به باور وی، در این سال‌ها مدینه چهره دیگری یافته بود. (شهیدی، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۶۰.) به اعتقاد برخی محققان گام نخست در تثبیت مبانی شیعه پس از امیرالمؤمنین(ع) توسط امام حسین(ع) در قیام عاشورا برداشته شد و گام دوم را امام صادق(ع) برداشت و مکتب شیعه را در برابر مکاتب ساختگی امویان و عباسیان بنیان نهاد و تفسیری جامع ازخدا، رابطه مردم با او و انسانِ مورد نظر اسلام ارائه داد و به تبیین اعتقادات عقلانى، اصول اخلاقی و دستورالعمل هاى فردى واجتماعى (فقه) پرداخت و نتیجه اش چنین شد که تشیع داراى شناسنامه رسمى گردید و مذهب شیعه به نام ایشان مزین شد. شهیدی، زندگانی امام صادق جعفر بن محمد(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۶۰-61) https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
اعتبارِ فانی واقعیت باقی به کدام دلخوشی؟ همگی شما عزیزان از آثار و برکت های صلوات خبر دارید. پس ضرورتی ندارد که دربارۀ آثار دنیوی و اخروی صلوات برای شما عزیزان چیزی بنویسم. سعدیا گفتار شیرین پیشِ آن کام و دهان دُر به دریا می‌فرستی زر به معدن می‌بری از واقعی بودن این آثار هم سخن نمی گویم که کار خداوندی همگی از جنس «كُنْ فَيَكُون» است. اما می خواهم حکایتی بگویم و نتیجه ای شگفت تر به محضرتان عرضه کنم: اکثریت مجلس از طلاب تازه وارد و جوانان حوزوی بودند، جمعی نورانی که برای روشن تر کردن دلهای خود و دوستان شان به حوزه آمده اند. این بندۀ روسیاه که به ظاهر بیشتر از آنان قرآن و روایت خوانده بودم، یکی از پیرمردان این جمع بودم و از حضور تاریک خود شرمنده بودم، نزیبد مرا با جوانان چمید که بر عارضم صبح پیری دمید از آنجا بر این جمع فرشته ها حسرت خوردم که خود را به آداب و رسوم اهل دنیا و خوشی های اعتباری، تربیت کرده بودند. با تعجب دید که حاضران، برای تشویق طلاب برتر، کف می زنند. الآن که این را برای شما تعریف می کنم، هنوز هم در عجبم که چه شد؟ چقدر سریع این استحالۀ فرهنگی رخ داده است؟! آخر این «کف زدن» یا «سوت زدن» چگونه می تواند جایگزین صلوات بر واسطۀ عالم خلقت باشد؟ ارزش کف چیست؟ جز این است که اگر برای تشویق باشد، چون صدایش تمام شود، اثرش هم تمام می شود؟! و اگر برای تنبیه یا هو کردن کسی باشد هم با تمام شدن صوتش، اثرش تمام می شود. اما صلوات چه؟ به هر نیتی باشد، اثر واقعی و تکوینی آن در اختیار صاحب امر «کُن فَیَکُون» است. جالب اینکه چون نیت تشویق شونده در پیدایش آن هیچ اثری ندارد، به این راحتی هم از بین نمی رود، مگر اینکه گرفتار هبط شود -أعاذنا الله- بعد از مقایسۀ آثار صلوات و کف، به معنای لهو (دل مشغولی غافل کننده) پی بردم. بیاییم به سنت اصیل خود برگردیم. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
🏴 إنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ دبیر کل حزب‌الله لبنان سیدحسن نصرالله در پی عملیات تروریستی در ضاحيه بیروت به همراه جمعی از یارانش به شهادت رسید. برای شادی روح این بزرگ مرد و همرزمان شهیدش حشرنا الله معه و مع أولیائه https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
هدایت شده از احیاء الأمر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اي واي ما که بانوي اين کاروان زني ست با گريه هاي دائم و با شانه هاي خم» خون منتها نوشت که اين مرگ، نيست مرگ در مرگ اگر غم است،  در اين مرگ نيست غم  گفتند «آن چه ديده اي آن روز، چيست؟» گفت: «زيبايي است آن چه که آن روز ديده ام» مرگي «چنين ميانه ي ميدانم آرزوست» خون باشدم صبوح و «صمد باشدم صنم» https://eitaa.com/joinchat/633799232Cef4f167d81