مرکز تخصصی احیاء امر
*#تاسوعا*
صحنه‌ها یکی پس از دیگری به‌سرعت پیش می‌روند و هر لحظه، یاری بر زمین می‌افتد و غوغایی در قلب‌ها به پا می‌شود امّا تا #عباس_علیه‌السّلام هست، هیچ‌کس تنها شدن #حسین_علیه‌السّلام را باور نمی‌کند.
عباس (ع) مظهر اقتدار حسین (ع) است.
او به‌تنهایی تمام لشکر حسین (ع) است.
او تا هست دشمن نه جرئت نزدیک شدن به حسین (ع) را دارد و نه جرئت نزدیک شدن به حرمش را.
تا او هست، حسین (ع) چاره‌ای دارد.
تا او هست، #زینب (س) دل‌خوش است که برادرش حسین (ع) یاوری دارد.
تا او هست، کودکان و زنان حرم هنوز اسارت را باور نکرده‌اند.
تا او هست همه به گرمی وجود او از فکر قربانی شدن حسین (ع)، از فکر اسارت همچون سکینه (س) و زینب (س) فرار می‌کنند.
*آن‌قدر بودنش آرامش همه است که کسی رفتن و نیامدنش را باور نمی‌کند.*
موقع رفتن به سمت شریعه فرات، اهل حرم برای وداع دورش جمع نمی‌شوند. او که قرار نیست برود و نیاید. قرار است برود و مثل دفعه‌های قبل با آب برگردد. او تمام امید حرم است و با وجود او هنوز عاشقان حسین (ع)، قتلگاه او را باور نخواهند کرد.
*شب و روز تاسوعا که فرامی‌رسد*
همین که روضه‌خوان تمام روضه عباس (ع) را برایت می‌خواند، تمام امیدها ناامید می‌شود. دیگر توانی برای نفس کشیدن باقی نمی‌ماند. مظهر اقتدار حسین (ع)، آن شاه شمشادقدانی که با مژگان، صف دشمنان می‌شکست، وقتی بی‌دست با صورت بر زمین می‌افتد، کار همه تمام می‌شود. همه بی‌تاب و بی‌چاره می‌شوند، از حسین ع که در میدان کمر خم می‌کند و صدای گریه‌اش بلند می‌شود تا زینب (س) و سکینه (س) در حرم و تا تمام عاشقان حسین (ع) تا روز قیامت.
*عباس (ع) که برود.....*
همه باید رفتن حسین (ع) را باور کنند. عباس که برود، همه باید اسارت اهل حرم را باور کنند. عباس که برود، همه بی‌چاره می‌شوند.
*عباس عاشق‌ترین سرباز ولایت بود و وقتی نفس او می‌ایستد نفس تمام عاشقان حسین (ع) خواهد ایستاد.*
*حالا حسین (ع) است و قتلگاهش.......*
و تو قبل از این‌که حسین (ع) به قتلگاه وارد شود، با روضه عباس (ع) به قتلگاه وارد شده‌ای و #جام_فناء را نوش جان کرده‌ای و دیگر نفسی برایت باقی نمانده است.
*شاید سفر اولت همین‌جا به پایان رسیده باشد.*
#دهه_اول_محرم
#کتاب_هم‌سفر_حسین_علیه_السلام📚
#صفحه_۱۰۶
✳️ @heyatiha72
*#علمدار_کربلا*
آن‌ها که در نجف طعم زیارت #امیرالمؤمنین_علیه‌السّلام را چشیده‌اند، دیده‌اند که چگونه *جمال و جلال علی علیه‌السّلام* ، آن‌ها را مست و دیوانه خود می‌کند.
جلالی در اوج و جمالی در اوج.
یک‌بار امواج جمالش، صخره قلبت را از جا می‌کند و بلافاصله موجی از جلالش به‌سوی قلبت رهسپار می‌شود. جمالش آن‌قدر زیاد است که دوست داری او را همچون پدری مهربان در آغوش گیری و جلالش آن‌قدر زیاد است که نمی‌توانی به خود جرئت دهی تا نزدیک‌تر آیی و رودررو به او نظاره کنی. *جمال تمام فضائل با تمام جلالتش در علی ع نمایان است*
*این طوفان توأمان جلال و جمال را شاید بعد از زیارت نجف، باز بیش از همه در صحن عباس علیه‌السّلام تجربه خواهی کرد.* جمال و جلال عباس ع مثل پدرش در اوج است و همه را واله و دیوانه خود کرده است. زیارتش را این‌گونه آغاز می‌کنی: *«اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا اَلْفَضْلِ اَلْعَبَّاسِ اِبْنَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ »* او فرزند علی است در جمع میان جمال و جلال الهی.
♡ از جلالش چه می‌شود گفت؟!
همین‌قدر که سپه‌دار لشکر #حسین_ع است.
با بودنش، خیال تمام اهل حرم آرام است.
از نامش، تن دشمن می‌لرزد.
با رعد شمشیرش، نظام لشکر دشمن از هم می‌پاشد.
دست آخر، در کنار مولایش حسین ع، آن‌جا که تمام شهیدان بر درگاه او آرمیده‌اند، برای خود گنبد و بارگاهی دارد.
♡ از جمالش چه می‌شود گفت؟!
عاشقانه‌ترین داستان‌های اسطوره‌ای را با داستان عباس ع روبه‌رو کنی، رنگ می‌بازد.
شیرین‌تر از عباس ع چه کسی سراغ دارد. برای شهادت و عشق‌بازی میان مولا و سربازش، چه داستانی زیباتر از داستان عباس ع؛ *السلام علیک یا قمر العشیرة.*
*او ماه تمامی در برابر خورشید وجود حسین ع است که از خود هیچ ندارد و فقط آینه جمال حسین ع است.*
وقتی به زیارتش می‌روی، می‌بینی که همه مست زیبایی اویند. در پس هر ناله بر مصیبت عباس ع، نوشیدن جامی از شیرینی لقاء عباس ع است و تو نمی‌فهمی که قلبت، بیشتر در تلاطم *مصائب* اوست یا *جمال و زیبایی* او.
#تاسوعا
#دهه_اول_محرم
#کتاب_هم‌سفر_حسین_علیه_السلام📚
#صفحه_۱۳۷
✳️ @heyatiha72