eitaa logo
مرکز تخصصی احیاء امر
@ehyamr
1.1هزار دنبال‌کننده
393 عکس
49 ویدیو
7 فایل
تا رسیدن به سبک زندگی حسینی اندیشکده مطالعات حسینی روضه خانگی | طرح سدره @sedreh_com فصلنامه مطالعات آیینی «ع» @ainmag_ir محصولات آیینی لواء @lewaa_ir همایش علمی هیأت @heyat_conf 👤 پشتیبانی @ehyadmin
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
مرکز تخصصی احیاء امر
1.1هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
مرکز تخصصی احیاء امر
** 💚💚💚💚 به امامت که سلام می‌کنی، *امام علیه‌السّلام* فقط به‌ظاهر سلامت نمی‌نگرد...... او تا *کُنه قلبت* و *سرّ وجودت* را نظاره می‌کند و می‌بیند که آن سلام از کدامین لایه وجودت برخاسته است. اینجا شاید *انانیّت‌ها* رسوایمان کند. شاید امام ع در کنه وجودمان انانیّتی بیابد که پشت به امام ع کرده و سلام نمی‌کند. آن وقت چه خاکی بر سرمان کنیم و چگونه از این رسوایی یابیم؟ *گریه‌* های بر ، ما را از این رسوایی *نجات* می‌دهد. وقتی در غمش از جام بلایش نوشیدی، وقتی را در کوره غمش ذوب کردی، دائماً احساس می‌کنی که سلامت بر حسین ع عمیق‌تر می‌شود. آن‌قدر که گویی *تمام وجودت یک سلام می‌شود* که یک‌جا به امامت تقدیم می‌کنی و *این‌چنین لذّت سلام بر حسین ع از تمام سلام‌ها بیشتر می‌شود* ♡♡ *«اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ»* ♡♡ 📚 ۸۸ ✳️ @heyatiha72
25 مشاهده
مرکز تخصصی احیاء امر
*شهادت علی اکبر ع* 🇮🇷در جبهه‌ها گاه برخی از رزمندگان عاشق‌پیشه، خود طرز شهادتشان را مشخّص می‌نمودند..... یکی می‌گفت دوست دارد به یاد *سرش برود* دیگری می‌گفت دوست دارد به یاد عباس ع *دستانش برود* یکی به یاد مادرش دوست می‌داشت تا از *پهلو مجروح شود* و ... *همه به آرزویشان می‌رسیدند* . با این حساب، حتماً در صحنه نیز برخی از یاران حسین ع چنین بوده‌اند ولو ما بی‌خبر مانده‌ایم. حتماً این‌گونه بود که این‌چنین صحنه شهادتش از همه بلاها گلگون شده است. او که هنگام رفتن آن‌چنان *عشق فناء* و *لقاء حق* سرمستش کرده بود که حتّی یادش رفت یک دل سیر با پدرش خداحافظی کند........ چه تصمیمی برای صحنه شهادتش در محضر حق داشت که اسبش راه حرم را گم کرد. بدن مجروحش به روی اسب به میان لشکر دشمن رفت تا هر ناکسی شمشیری به او بزند. حتماً او که بیش از همگان مشتاق و سرمست جام لقاء بود، باید إرباً إربا از نوش جان می‌کرد. امّا..... از همه بیشتر سهم خود حسین ع بود. آن‌قدر که قلم تاب نوشتنش را ندارد و *آن‌گاه که قلم اعلی بر أم‌الکتاب، تقدیر او را می‌نوشت از بی‌تابی لرزه بر اندامش افتاده بود.* 📚 ۷۸ ✳️ @heyatiha72
23 مشاهده
مرکز تخصصی احیاء امر
مرکز تخصصی احیاء امر
** صحنه‌ها یکی پس از دیگری به‌سرعت پیش می‌روند و هر لحظه، یاری بر زمین می‌افتد و غوغایی در قلب‌ها به پا می‌شود امّا تا هست، هیچ‌کس تنها شدن را باور نمی‌کند. عباس (ع) مظهر اقتدار حسین (ع) است. او به‌تنهایی تمام لشکر حسین (ع) است. او تا هست دشمن نه جرئت نزدیک شدن به حسین (ع) را دارد و نه جرئت نزدیک شدن به حرمش را. تا او هست، حسین (ع) چاره‌ای دارد. تا او هست، (س) دل‌خوش است که برادرش حسین (ع) یاوری دارد. تا او هست، کودکان و زنان حرم هنوز اسارت را باور نکرده‌اند. تا او هست همه به گرمی وجود او از فکر قربانی شدن حسین (ع)، از فکر اسارت همچون سکینه (س) و زینب (س) فرار می‌کنند. *آن‌قدر بودنش آرامش همه است که کسی رفتن و نیامدنش را باور نمی‌کند.* موقع رفتن به سمت شریعه فرات، اهل حرم برای وداع دورش جمع نمی‌شوند. او که قرار نیست برود و نیاید. قرار است برود و مثل دفعه‌های قبل با آب برگردد. او تمام امید حرم است و با وجود او هنوز عاشقان حسین (ع)، قتلگاه او را باور نخواهند کرد. *شب و روز تاسوعا که فرامی‌رسد* همین که روضه‌خوان تمام روضه عباس (ع) را برایت می‌خواند، تمام امیدها ناامید می‌شود. دیگر توانی برای نفس کشیدن باقی نمی‌ماند. مظهر اقتدار حسین (ع)، آن شاه ‌شمشادقدانی که با مژگان، صف دشمنان می‌شکست، وقتی بی‌دست با صورت بر زمین می‌افتد، کار همه تمام می‌شود. همه بی‌تاب و بی‌چاره می‌شوند، از حسین ع که در میدان کمر خم می‌کند و صدای گریه‌اش بلند می‌شود تا زینب (س) و سکینه (س) در حرم و تا تمام عاشقان حسین (ع) تا روز قیامت. *عباس (ع) که برود.....* همه باید رفتن حسین (ع) را باور کنند. عباس که برود، همه باید اسارت اهل حرم را باور کنند. عباس که برود، همه بی‌چاره می‌شوند. *عباس عاشق‌ترین سرباز ولایت بود و وقتی نفس او می‌ایستد نفس تمام عاشقان حسین (ع) خواهد ایستاد.* *حالا حسین (ع) است و قتلگاهش.......* و تو قبل از این‌که حسین (ع) به قتلگاه وارد شود، با روضه عباس (ع) به قتلگاه وارد شده‌ای و را نوش جان کرده‌ای و دیگر نفسی برایت باقی نمانده است. *شاید سفر اولت همین‌جا به پایان رسیده باشد.* 📚 ۱۰۶ ✳️ @heyatiha72
21 مشاهده
مرکز تخصصی احیاء امر
** آن‌ها که در نجف طعم زیارت را چشیده‌اند، دیده‌اند که چگونه *جمال و جلال علی علیه‌السّلام* ، آن‌ها را مست و دیوانه خود می‌کند. جلالی در اوج و جمالی در اوج. یک‌بار امواج جمالش، صخره قلبت را از جا می‌کند و بلافاصله موجی از جلالش به‌سوی قلبت رهسپار می‌شود. جمالش آن‌قدر زیاد است که دوست داری او را همچون پدری مهربان در آغوش گیری و جلالش آن‌قدر زیاد است که نمی‌توانی به خود جرئت دهی تا نزدیک‌تر آیی و رودررو به او نظاره کنی. *جمال تمام فضائل با تمام جلالتش در علی ع نمایان است* *این طوفان توأمان جلال و جمال را شاید بعد از زیارت نجف، باز بیش از همه در صحن عباس علیه‌السّلام تجربه خواهی کرد.* جمال و جلال عباس ع مثل پدرش در اوج است و همه را واله و دیوانه خود کرده است. زیارتش را این‌گونه آغاز می‌کنی: *«اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا اَلْفَضْلِ اَلْعَبَّاسِ اِبْنَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ »* او فرزند علی است در جمع میان جمال و جلال الهی. ♡ از جلالش چه می‌شود گفت؟! همین‌قدر که سپه‌دار لشکر است. با بودنش، خیال تمام اهل حرم آرام است. از نامش، تن دشمن می‌لرزد. با رعد شمشیرش، نظام لشکر دشمن از هم می‌پاشد. دست آخر، در کنار مولایش حسین ع، آن‌جا که تمام شهیدان بر درگاه او آرمیده‌اند، برای خود گنبد و بارگاهی دارد. ♡ از جمالش چه می‌شود گفت؟! عاشقانه‌ترین داستان‌های اسطوره‌ای را با داستان عباس ع روبه‌رو کنی، رنگ می‌بازد. شیرین‌تر از عباس ع چه کسی سراغ دارد. برای شهادت و عشق‌بازی میان مولا و سربازش، چه داستانی زیباتر از داستان عباس ع؛ *السلام علیک یا قمر العشیرة.* *او ماه تمامی در برابر خورشید وجود حسین ع است که از خود هیچ ندارد و فقط آینه جمال حسین ع است.* وقتی به زیارتش می‌روی، می‌بینی که همه مست زیبایی اویند. در پس هر ناله بر مصیبت عباس ع، نوشیدن جامی از شیرینی لقاء عباس ع است و تو نمی‌فهمی که قلبت، بیشتر در تلاطم *مصائب* اوست یا *جمال و زیبایی* او. 📚 ۱۳۷ ✳️ @heyatiha72
20 مشاهده
مرکز تخصصی احیاء امر
** در اوج بی‌تابی بر غم آن‌گاه که احساس می‌کنی دیگر هیچ‌چیز نمی‌تواند تو را آرام کند، در آن *لحظات اضطرار* که میان از نفس افتاده‌ای و از نوشیده‌ای، ناگاه نور رضایتی الهی در حالتی که *خضوع* و *خشوع* همه قلبت را فراگرفته است شروع به تابیدن می‌کند. رنگ گریه‌ات عوض می‌شود. دیگر برای لحظاتی بلندبلند گریه نمی‌کنی. حالا....... آرام آرام گریه می‌کنی، انگار بالاخره باور می‌کنی که امامت در *مسلخ عشق* فدا شده است و تو به این *مصیبت عُظما* رضایت داده‌ای. البتّه این *گوهر رضا* ، گوهری نیست که ساده به دست آورده باشی. باید اول از او نوشیده باشی، آن‌قدر که *مضطر* شده باشی و آن‌گاه در آن اضطرار، وقتی هیچ پناهی جز حسین ع نیافتی و او را صدا زدی، ناگاه *خضوع و خشوعی الهی قلبت* را احاطه می‌کند و در میان آن خشوع قلبی، *نور رضایت الهی* را می‌بینی. *«اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاكِرين عَلی مُصابِهِم»* . این ذکر «سجده» زیارت عاشوراست و سجده نشان از دارد. 📚 ۱۱۱ ✳️ @heyatiha72
21 مشاهده
مرکز تخصصی احیاء امر
** از آدم علیه‌السّلام تا خاتم صلّی‌الله‌علیه‌وآله از این *تقدیر* باخبر و بر آن گریسته بودند امّا....... روز واقعه این تقدیر آن‌قدر *عظیم* و *ناباورانه* بود که هر لحظه ممکن بود *بدائی* حاصل شود و همچون ماجرای اسماعیل ع حق‌تعالی *از ادامه آن صرف نظر نماید.* کافی بود تا فقط یک لحظه در میان آن‌همه مصیبت، رو به خدایش کند و بگوید: خدایا دیگر بس است و من طاقتش را ندارم. من طاقت إرباً إربا شدن علی‌اکبرم ع را ندارم. من طاقت تیر سه‌شعبه بر گلوی اصغرم ع را ندارم و از همه سخت‌تر من طاقت به اسارت رفتن زینب س و اهل حرمم را ندارم..... حتماً *حق‌تعالی* آن‌قدر عاشق *حسینش* بود که ماجرا را همان‌جا متوقّف می‌کرد؛ امّا...... او *نخواست* و *گذاشت* تا نمایش به درگاه حق با تمام اجزائش اجرا شود. *صحنه به صحنه* و *مو به مو* هیچ مصیبتی جانماند. *پیراهن کهنه‌اش* را هم اگر کسی می‌تواند ببرد حتماً برده‌اند و حتّی *انگشتر* بر دستش را... ، *بوریایی* که کفنش شد و هزاران مصیبت دیگر همه در جای خود و به نوبت در این *نمایش عاشقانه* اجرا شد. او محض بود و نگذاشت تا میلی در قلبش و یا حتّی یکی از اهل‌بیتش ع باعث شود تا ماجرا در جایی *متوقّف* شود و یا *تخفیفی* تقدیر شود. 📚 ۷۶ ✳️ @heyatiha72
1 مشاهده
مطالب بعدی