. #فاطمیه #بعد_از_شهادت_حضرت_زهرا بسوزیم و بسوزانیم با گریه دو عالم را که سوزاندند ناموس رسول الله اعظم را لگد بر شاخه خورد و بار افتاد از درختی که به زیر سایه اش گیرد از آدم تا به خاتم را شب #تشییع زهرا در سکوت کوچه های شهر علی میبُرد روی شانه اش عرش معظم را علی زهرای خود را خاک کرد و زیر لب میگفت از امشب میکِشم من انتظار ابن ملجم را به قدری گریه کرد آن شب به بالای سر قبرش ز قلبش شُست با اشکش خوشی های مجسم را شتاب دست سنگین را فقط مقداد می فهمد چِشیده صبح دفن فاطمه سیلیِ محکم را تمام نخل ها هستند هر شب شاهد اینکه علی در چاه میریزد تمام درد عالم را زنش را عده ای نامرد کوبیدند بر دیوار به که باید بگوید مرد عالم اینچنین غم را همانکه همسرش را زد به طعنه سر سلامت و با تسلیت خود زنده کرد آنروزِ ماتم را #گروه_یا_مظلوم ✍ .

. #شهادت_حضرت_زهرا #فاطميه گریه کنید مادر ما بیگناه بود گریه کنید مادر ما پا به ماه بود حوریه ای که برگ گل آسیب میزدش در قتل او مشارکت یک سپاه بود یک لات هم نبود بگوید در آن میان نامرد، این زنی که زدی بی پناه بود دیگر کسی به چهره ی قبلش نمی شناخت پایین پلک فاطمه از بس سیاه بود از شدت خجالت از هم در این سه ماه راه کلام این زن و شوهر، نگاه بود جای تمام شهر برایش علی گریست جای تمام شهر علی غرق آه بود نگذاشت تا که فاطمه نفرینشان کند ورنه به آه فاطمه عالم تباه بود همصحبتی نداشت دگر بعد فاطمه تنها کسی که گوش به او داد چاه بود رغبت نداشت پا بگذارد به خانه اش راه عبورش از وسط قتلگاه بود #گروه_یا_مظلوم ✍ .

. #فاطمیه #در_و_دیوار همدست شد مسمار با دیوار، با در در بین دود و شعله گیر افتاد، مادر حال و هوای خانه یکباره عوض شد افتاد روی مادر ما بی‌هوا در باید بسوزد در هوای شمع اما... این بار سوزانده پَرِ پروانه را در در پیشِ رو زهرا نبود؟ ای بی حیا میخ در پشتِ سر زهرا نبود؟ ای بی حیا در از آن زمان که مادر ما را زمین زد ما بچه‌های فاطمه قهریم با در از پا درآوردند آخر مرتضی را دیوار، آتش، کوچه و همسایه‌ها، در مسمار شد سر نیزه و تیر سه شعبه در کربلا باقی چوبش شد عصا، در در کربلا زینب گلی گم کرده بود و می‌گشت در گودال دنبال برادر #شهادت_حضرت_زهرا #گروه_یا_مظلوم✍ .

. #امام_حسین محشر همان ساعت که تن به نیزه دادی بود آن لحظه که بر گونه ات از زین فتادی بود یا که همان ساعات حمله به حرم، که تو با یاری نیزه شکسته ایستادی بود ای خاک عالم بر سر دنیای بعد از او محشر زمانی که پسر از دست دادی بود پیر و جوان در کشتنت همدست هم بودند در قتل صبرت بین دشمن اتحادی بود حجم سلاحی که ته گودال افتاده‌ست حتی برای قتل یک لشکر زیادی بود آنقدر آهسته قدم روی تنت می زد گویا برایش سیر در عرش امر عادی بود اصراف در قتل تو کرده کوفی نامرد اینگونه کشتن با چه حکم و اجتهادی بود؟ یک تن نگفت ای شمر بعد از کشتنش دیگر پیش نگاه خواهرش چه جای شادی بود غارتگران را دست پر به کوفه برگرداند جسمت برای دشمنان باب مرادی بود می‌ریخت خون تازه از حلق تو بر نیزه چل منزل از کیفیت ذبح تو یادی بودی معنا ی آیات تو را بر نی نفهمیدند در شام و کوفه حافظان بی سوادی بود با دیدن حال ربابت شامیان گفتند ذبح گلوی اصغرش دیگر زیادی بود #گودال #شب_جمعه #گروه_یا_مظلوم ✍ .

. #فاطمیه #زبانحال_مولا امیرالمؤمنین کار دنیا رو میبینی فاطمه چجوری با من و تو تا میکنه تا میخوایم یکم باهم حرف بزنیم زخمای تنت دهن وا میکنه خنده های تو همه دلخوشیمه من همون علی خوش روی توام بخدا درد توام درد منه نگران زخم پهلوی توام با خودم میگم کی فکرشو میکرد یه روزی تو از علی رو بگیری تو زن جوون خونه ی منی مجبوری که دست به پهلو بگیری نزديك سه ماهه از خونه ی ما صداى بگو بخند نيومده نفست بند اومده اما هنوز خون زخم سينه بند نيومده دل نازکت رو با زخم زبون از همون روز عروسی نیش زدن چِش نداشتن ببینن با هم خوشیم خونه زندگیمونو آتیش زدن غصه مو به کی بگم؟! نمیدونم حق داره دلم اگه آهی داره غصم اینه: میدونستن همه شون این خونه بچه ی توو راهی داره #گروه_یا_مظلوم .

. . #فاطمیه پروانه سوخت در دل شعله...، پری نداشت فرجام عشق عاقبت بهتری نداشت فرهاد را مُصیبتِ شیرین هلاک کرد درد فراق‌دیده که درمانگری نداشت ایمان به بازگشت تو کمرنگ‌تر شده این شهر مثل قبل به تو باوری نداشت گشتم سراغی از تو بگیرم ولی چه سود جز نرخ نان کسی خبر دیگری نداشت از این به بعد یک‌نفری آه می کِشَم دیگر مگو که داغ تو غم‌پروری نداشت پیرم ولی به درد ظهور تو می خورم شاید کسی برای تو چشم تری نداشت سر را برای آمدنت نذر می کنم شرمنده‌ام ، گدای تو سیم و زری نداشت طوفانِ نفس ، قایق روح مرا شکست کشتیِ موج‌‌دیده ی من لنگری نداشت آنقَدر بی ملاحظه ام وقت معصیت!... اصرار بر گناه مرا کافری نداشت من را ببخش ، خادمِ خوبی نبوده ام این روسیاه ظرفیت نوکری نداشت در اوج بی توجهی ام ، دوست دارمت! دلداده ات شبیه به تو دلبری نداشت بیچاره می شدیم اگر فاطمه نبود سَرخورده بود کودک اگر مادری نداشت کیفی نداشت عالم اگر که نجف نبود لطفی نداشت خِلقَت اگر حیدری نداشت فریاد می زنم دمِ ایوان طلا : عــلــی! طعم مِی ضریح تو را ساغری نداشت آشفته ام ، علاج دلم خاک کربلاست شهری که پادشاه شریفش سری نداشت آقا تو را قسم به پناهِ علی ، بیا یاسی که تاب حمله‌ی زجر‌آوری نداشت با ضربه‌‌ی لگد دو سه تا دنده خُرد شد... دیگر مدار اهل کسا محوری نداشت #مناجات_با_امام_زمان عج #شهادت_حضرت_زهرا #فاطمیه #بردیا_محمدی ✍ ........... . #فاطمیه با اینکه پیکرِ پسرش بوریا شود عریان به روی خاک بیابان رها شود با اینکه از قضیّه خبر داشت فاطمه با اینکه دردِ دست و کمر داشت فاطمه پا شد برای امرِ مهمی وضو گرفت آهی کشید و بغضِ بدی در گلو گرفت صندوقچه ی لباس و کفن را که باز کرد نفرین به اهل کوفه و شام و حجاز کرد میدید فاطمه شده پنجاه سال بعد در قتلگاه آمده سرباز اِبن سعد با نیزه اش به روی تن شاه میکشد نقشه برای پیروهن شاه میکشد زهرا که دید واقعه را سوخت عاقبت با آه و گریه پیروهنی دوخت عاقبت با بازوی شکسته ی خود... روزِ آخری با چشم نیم بسته ی خود... روزِ آخری پیراهن حسین خودش را قواره کرد گریه برای آن بدن پاره پاره کرد هر سوزنی که رفت به دستش دلش شکست میدید نیزه ای وسط سینه اش نشست پیراهنش همینکه به زیر گلو رسید در قتلگاه پنجه ی قاتل به مو رسید تا روی پیکر پسرش یک سپاه رفت خولی رسید و فاطمه چشمش سیاه رفت #شهادت_حضرت_زهرا #گروه_یا_مظلوم ................ #رباعی #حضرت_زهرا هرچندکه‌از جان وجهان‌سیر شدم در اوج جوانی‌ام زمین‌گیر شدم با این‌همه‌غم‌که‌دیده‌ام،خوشحالم چون،پای‌امام بی‌کَس‌ام پیر شدم #محمد_قاسمی ✍ .

. باب الحوائج است و مشکل‌گشا اباالفضل شد دستگیر ما با دست جدا اباالفضل در محضرش ندیدم شرمنده سائلی را خیرات می‌کند چون بی سرصدا اباالفضل گرچه مریض ما را دکتر جواب کرده دلواپسی نداریم، داریم تا اباالفضل بعد از شفا گرفتن تثلیث دین خود را یک ارمنی عوض کرد: قبله، خدا، اباالفضل بردار حاجتت را با خود حرم بیاور عرض توسل از تو باقیش با اباالفضل دارم به لب دوباره یاد تمام اموات دردآشنا ابالفضل، ای باوفا اباالفضل شمشیر و شیر و آیات سنگینی بلیات گنجانده در علامات یک کربلا اباالفضل از دشمنش زده سر، پیش حرم سرش خم رزمش بجا ابالفضل، شرمش بجا اباالفضل خالی شده‌ست اما در روضه می‌تواند صدبار پُر کند مشک از اشکها اباالفضل یک کوفه دست میزد در علقمه همینکه دست مبارکش شد از تن جدا اباالفضل داغش کمر شکست از آقای هر دو عالم آن لحظه که صدا زد «ادرک اخا» اباالفضل به صورتی که از آن غم میزدود غم داد با صورت از بلندی افتاد تا اباالفضل کو آن قد بلندش؟ پاشیده بند بندش با نیزه بسکه جسمش، شد جابجا اباالفضل هم دست داده از دست هم پا شده بریده در علقمه چگونه زد دست و پا اباالفضل؟ باید حسین میرفت چون خیمه در خطر بود میزد به سینه میگفت: آه آی خدا ! اباالفضل… چون‌ بود شاه تشنه، بعد از شهادتش آب از کوثر او ننوشید.. ای مرحبا اباالفضل در محضر عقیله، جز بر فراز نیزه بالا نبرد سر را، ای با حیا اباالفضل #گروه_یا_مظلوم ✍ #حضرت_عباس .

🔊 بخش چهارم #روضه | زهر آن گونه اثر کرده به اعضای تنش متن 👇 https://eitaa.com/emame3vom/92611 📋 بلند مرتبه شاه حرم نیفت به خاک *بخش دوم صوت* #روضه_امام_حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بلند مرتبه شاه حرم نیفت به خاک بزرگ قافله برخیز و اسقامت کن به اضطراب نگاه تو شمر میخندد نگاهِ دلنگران کم سوی خیامت کن تمام حنجر خود را نده به خنجر شمر عنایتی به سنان در مسیر شامت کن به پادشاهی‌ات عُریان شدن نمی‌آید میان بخشش خود فکر احترامت کن #گروه_یا_مظلوم ...... زهر آن گونه اثر کرده به اعضای تنم لرزه افتاده در این لحظه تمام بدنم مَردُم این‌ رسم هواداری پیغمبر بود؟! من جگر گوشه‌ی پیغمبر خاتم، حسنم همسرم قاتل من شد به که گویم این غم؟! آری آن گونه غریبم که غریبِ وطنم خون شد آن گونه همه عمر دلم از غصه که برون می‌شود این لخته‌ی خون با سُخنم بس‌که دندان زِ غمِ کوچه نهادم به جگر جگرم پاره شد و ریخت برون از دهنم خواب را بُرد ز چشمان من آن کوچه‌ی غم آن که یک‌ عمر از آن غُصه نخوابیده، منم تیر بر پیکرِ من می‌زند امروز عدو هیچ غارت نشد امّا ز تنم پیراهنم درد دارم ولی از داغ برادر گریه‌م من خودم گریه‌کن کُشته‌ی خونین بدنم #عاصی_خراسانی

. #مناجات_امام_حسین #اصحاب باز #شب_جمعه و موکب نعم الحبیب نام تو بردم وزید از نفسم بوی سیب شور به پا کرده در هیأت انصار عشق روضۀ هل من معین، نالۀ أمن یجیب عشق، نفس‌گیر شد سینه‌زنت پیر شد زود بیا - دیر شد - بر سر نعش حبیب مهلت ما سررسید لحظۀ آخر رسید تا نفسی مانده أوصیکَ بِهذا الغریب «گر بشکافی هنوز خاک شهیدان عشق» می‌شنوی نوحه‌ای در غم شیب الخضیب: «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» :: آتش عشق است و نیست حرفِ صغیر و کبیر در طلبت هستی‌ام سوخت أَجِر یا مُجیر پیر و جوان می‌رسند سینه‌زنان می‌رسند به کربلا با دَمِ «ای که به عشقت اسیر...» شور جوانی‌ست این، سوز نهانی‌ست این تپیده در خاک و خون به پای نعم الامیر راز رشید من است کاش شهیدت شود شیر من از کودکی با غم تو خورده شیر رفت گلم؛ والسلام سایۀ تو مستدام ای دل من در خیام شورِ دمادم بگیر: «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» :: خسته‌ام از این قفس ناله زنم در قنوت أغثنی یا مُخرِجَ یونُسَ مِن بطنِ حوت یار، مرا می‌خرد دل ز قفس می‌پرد عشق، مرا می‌برد تا ملکوت از قنوت عمر من از کودکی سر شده با این امید می‌شوم آیا شهید؟ با تو و در پیش روت؟ قصۀ ما تازه نیست... این زره اندازه نیست... کاش بلندم کند دست تو بعد از سقوط ذکر مصیبات یار خاصه دمِ احتضار می‌دهدم شستشو به جای غسل و هنوط «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» :: نور خدا را ببین در سحرِ کوه طور سوز مناجات کیست؟ یَبعثُ مَن فی القبور گرم نماز شب‌اند دلخوشی زینب‌اند محفل یاران عشق هیأت اصحاب نور دشت، سراسر سکوت وجه خدا در قنوت إنَّ لک فی النهار... آه از آن نفخ صور ناشئةُالیل هم تشنۀ ترتیل توست إنَّ لک فی النهار... آه که یوم النّشور... إنَّ لک فی النهار... رأس تو بر روی نی إنَّ لک فی النهار... رأس تو کنج تنور «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» :: عرش خدا ولوله ارض و سما در قیام «وای حسین کشته شد» روضه همین والسلام ماه محرم کجاست؟ صاحب این دم کجاست؟ سینه‌زنان را ببین در عطش انتقام روضه به آخر رسید گریه ولی ناتمام نالۀ جانسوز کیست از حرمت صبح و شام؟ و أهلُکَ کالعَبید و صُفِّدوا فی الحدید باید از اینجا به بعد روضه بخواند امام «تا تو شدی کشته ما بی‌سر و سامان شدیم» غلغله شد در حرم ولوله شد در خیام «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» :: اول دلتنگی است تازه شب آخری چه کردی ای روضه‌خوان چه کردی ای منبری «ای که به عشقت دچار»... «عجب گلی روزگار»... بر لب ما سال‌هاست که می‌کند دلبری «عشرت عالم فروخت» هر که دمی دید سوخت رأس تو را در تنور خونی و خاکستری «جان یارالی جان حسین حامی قرآن حسین» می‌کُشدم داغ تو... خاصه اگر آذری... با تو اگر سرنوشت برد مرا در بهشت باز بسوزاندم این دو دمِ کوثری: «آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب صورت خود را به خاک» ✍ #حسن_بیاتانی 📝 #امام_حسین .............. #شب_جمعه #امام_حسین اینکه هنوز پشت درم، اینکه سائلم یعنی بزرگواری تو هست شاملم چشم‌ات گرفت چشم مرا در مقام اشک ناقابلم اگرچه، نشستی مقابلم آنقدر در اتاق خودم روضه خوانده‌ام گاهی حسین می‌شنوم از وسائلم من با دلم چقدر برای تو سوختم دلخوش به این امید، بیایی به محفلم گفتم به عشقِ اُم بنین بعد مُردنم هر هفته شنبه روضه بگیرند منزلم محکم اگر برای تو بر سینه می‌زنم مشغول گردگیری آئینه‌ی دلم قبله‌نمای قلب من اصلاً به سمت توست یومیه پنج مرتبه سوی تو مایلم :: ای کاش ماجرای گلویت دروغ بود دنبال یک نشانه میان مقاتلم از بس برای تشنگی‌ات گریه کرده‌ام از روضه‌ی گرسنگی‌ات حیف غافلم #گروه_یا_مظلوم✍ ..... #شب_جمعه #امام_حسین_ع بر من بتاب و جان مرا غرق نور کن  از مشرق دلم به نگاهی ظهور کن چشم امید من به دوتا قطره اشک بود این چشمه خشک مانده، تو آن را نمور کن هرشب بساط ساز من آماده بوده است امشب بساط سوز مرا جفت و جور کن فرزند هیأتی مرا زیر پرچمت از چشم شور مردم بی روضه دور کن   ما مُرده‌ایم بی تو و بی کربلای تو  فکری به حال مردم اهل قبور کن   کردی سفارش آن دو ملک را؛ ولی حسین گاهی هم از کنار مزارم عبور کن   پرونده‌ام پُر است از اعمال بد؛ ولی  تو صفحه‌های نوکری‌ام را مرور کن #محسن_ناصحی ✍ .

. #امام_حسین تو را با خشكي ِ لب ذبح كردند به پيش چشم زينب ذبح كردند تورا با سُمِّ مركب زجر دادند تورا چه نامرتب ذبح كردند   * رويِ جسم تو رفته راه نيزه چه كرده با دهانِ شاه نيزه نشستم پيش جسمت نَه! كناره هزار و نهصد و پنجاه نيزه * در آوردي سر از بالاي نيزه نيفتي ديگر از بالاي نيزه بگو دستِ كسي اطراف خيمه نديدي معجر از بالاي نيزه *** دويدم بين شعله جا نماند كسي در آن شلوغي ها نماند فقط هفتاد و دو زينب نياز است كه طفلي زير دست و پا نماند   #شام_غریبان_امام_حسین شاعر:#حامد_خاکی ✍ ............ کربلا کارگاه زینب بود تازه آغاز راه زینب بود . این که شد دودمان ظلم سیاه اثر دود آهِ زینب بود مُهر خون زد به دفتر عشقش چوب محمل گواه زینب بود گرچه چل روز سرپناه نداشت یک جهان در پناه زینب بود ” و اذالشمس کورت ” شرح روزگار سیاه زینب بود . قتلگاه حسین ، کرب و بلا شام هم قتلگاه زینب بود . پیش یک لشگر مسلح و مست گریه تنها سلاح زینب بود آن تن تکه تکه تکه شده به خدا تکیه گاه زینب بود بدنی که سپاه رویش رفت روزگاری سپاه زینب بود زنده زنده تنی که عریان شد آبرو‌ دار و شاه زینب بود قطره قطره ز دیده دُر می سفت با برادر چنین سخن می گفت : پای هر پنج تن بلا دیدم من تو را روی نیزه ها دیدم . سر یک نیزه ی بلند ، حسین گیسوان تو را رها دیدم . بین جمعیتی که سنگ زدند چهره ی چند آشنا دیدم . غیرت الله ، دخترانت را بین یک عده بی حیا دیدم . به غذا لب نمی زنم دیگر سر سفره سر تو را دیدم . کوچه گردیت کوچه گردم کرد بین این کوچه ها چه ها دیدم . ذره ای از بلای کوفه نشد هر بلایی که کربلا دیدم آه از آن لحظه که زمین خوردی روی جسمت برو بیا دیدم روی تل دست و پای من گم شد تا تو را زیر دست و پا دیدم دور گودال غیر سر نیزه چند تا تکه ی عصا دیدم . بعد از آنكه جدايمان كردند بدنت را جدا جدا ديدم از لباس تنت نمانده نخی تن غارت شده ” اَ انت اخی ” ؟! . جمعی از شعرا #گروه_یا_مظلوم .

. #حضرت_زهرا #فاطمیه دنیا اگر صفا داشت از دخت مصطفی داشت این زندگیِ کوتاه بسیار ماجرا داشت از غربتم همین بس ، در بین بی وفایان تنها گذاشت من‌ را آنکه به من وفا داشت دستان بی حیا زد آئینه ی حیا را رو میگرفت از کور آنقدر که حیا داشت هم در شکست قلبش ، هم کوچه سینه اش سوخت از ضرب سر شنیدم ، دیوار ناله ها داشت وقتی که همسرم را با تازیانه میزد میمردم از خجالت با دستِ بسته، جا داشت نَقلِ شکستنش شد نُقل محافل شهر این ماجرای کوچه خیلی سروصدا داشت یادش به خیر روزی که جمع ، جمع ما بود من هستم آن کسی که در خانه اش کسا داشت آن یارِ دستِ تنها ، دستش شکست اما فهمید اهل دنیا یک دست هم صدا داشت زخم زبان مردم یک درد بی دوا شد اى کاش زخم سینه حداقل دوا داشت از زندگیش زهرا هرگز نگشت دل سیر مسمار همسرم را به این فراق واداشت هر طور بود آمد زهرا میان مسجد با پهلوى شکسته دلشوره ی مرا داشت گاهی پی عیادت ، همسایه ای می آمد زهرا که بود، خانه ، خیلی برو بیا داشت هی گریه پشت گریه هی ناله پشت ناله کافر نبیند ای کاش دردی که مجتبی داشت در کوچه احترام توحید را شکستند از بسکه در جمالش او جلوه ی خدا داشت در روز های آخر بی وقفه بود مضطر دلشوره ی حسین و صحرای کربلا داشت #بعد_از_شهادت_حضرت_زهرا #زبانحال_مولا #گروه_یا_مظلوم ✍ ........ همه ی زندگیم دَرهم و بَرهم شده است حسِ هر لحظه ی من گریه و ماتم شده است سور و ساتِ غمِ دلتنگیِ شبهایم با سر فرو بردنِ در چاه فراهم شده است با من از شهر فقط خندۀ قنفذ باقی است مونسِ بی کَسیم آهِ دمادم شده است راستی فاتحۀ فاتحِ خیبر خوانده است طالعِ مرثیه خوانِ تو، غم و غم شده است آی نیلوفرِ بی رحمیِ این شهرِ حَسود بعدِ تو عادتشان خنده به اشکم شده است خبرِ مرگِ تو بانو، چقدر خواهان داشت! راحتیِ همه با داغِ تو توأم شده است ورمِ دستِ تو بهتر شده انشاء ا...؟ خاک بر سینۀ مجروحِ تو، مرهم شده است؟ با یتیمانِ تو هر روز بساطی داریم گریۀ بر تو به هر چیز مُقَدَم شده است هر طرف می نگرم روضۀ مکشوف به پاست همۀ خانۀ من بعدِ تو زمزم شده است سرِ میخی که در آتش به لباسِ تو گرفت به خدا در نظرم داغِ مجسم شده است احتیاجی به سیاهی زدن از مرگِ تو نیست چند ماه است که این خانه مُحرَّم شده است چاره ام رفته، به حالِ چکنم افتادم بُغضِ سر گشته ام و طاقتِ من کم شده است .............. . حالا كه زخم هاي تو مرهم گرفته است بانو تمامِ خانه ی من غم گرفته است سِنّي نداشتي چقدر پير مي روي! شرم از قدِ هلالِ تو حالم گرفته است كِز كرده خاطراتِ تو را مي كند مرور يك گوشه خانه دارِ تو ماتم گرفته است جز چند تكهي كفني بينِ بُقچه چيست؟ بر ديده مي گذارد و محكم گرفته است بانو گُمان نمي كني اندازهي تو را تابوت سازِ خانه كمي كم گرفته است بوسه حسين(ع)بر كفِ پايِ تو مي زند امشب براي عمرِ كَمت دم گرفته است لحظه به لحظه غسلِ تو را پير مي شوم از زندگي نفس به نفس سير مي شود *** با زخم بالِ پر زدنت سرخ گشته است گلبرگ هاي ياسمنت سرخ گشته است در لحظه هاي شُستنِ از زيرِ پيرهن مثلِ غروب پيرهنت سرخ گشته است چندين و چند جايِ تنِ تو شده كبود چندين و چند جايِ تنت سرخ گشته است اين زخمِ سينه بد قِلِقي مي كند هنوز سرباز كرده و كفنت سرخ گشته است واي شد گِره ز روسريت واي بر دلم از زيرِ گوش تا دهنت سرخ گشته است از بس كه آستين به دهن گريه مي كند از بُغض صورتِ حسنت سرخ گشته است از غُصه سر به چوبهي تابوت مي زنم جان مي كَنم من از تو ولي دل نمي كنم شاعر:#علیرضا_شریف✍ #سبک_من_زینبم_که_در_غم_جانم_نشسته از داغ شش برادر پشتم شکسته .👇

. #مناجات ای که داری به دل وفا به حسین قسمت می دهم بیا به حسین خیرخواهی و رحمتت انداخت گذرم را در این عزا به حسین از مرید گناهکار خودت دل نکن حجت خدا، به حسین حاجت مادر مرا دادی قسمت داد هرکجا به حسین پدری کرده ای و با نفست وصل کردی دل مرا به حسین تو بخواهی همین گدا روزی می رسد صحن کربلا، به حسین گریه ات رفته است قطعا بر گریه ی حضرت رضا به حسین گریه کردی و گریه کن شده ایم گریه با اهل کبریا به حسین ** آه از آن پیرمرد که می زد ضربه ها با نوک عصا به حسین خورد از هر طرف بدون مجال بارش تند سنگ ها به حسین طاقت از دست داد همسر او داد زد ناگهان ربابه: "حسین محمد جواد شیرازی✍ .......... #قتلگاه #امام_حسین پیکرش تا جدا جدا می‌شد کار زینب خدا خدا می‌شد آیه‌ی محکم کتاب خدا زیر خنجر هجا هجا می‌شد روی آن تن که جای بوسه نداشت زخم تازه چگونه جا می‌شد؟ کشتن او که قیل و قال نداشت بخدا بی سر و صدا می‌شد تا که می‌خواست پا شود از جا استخوان شکسته تا می‌شد پیرها با عصا ته گودال بر تنش می‌زدند تا می‌شد پیکرش را که پشت و رو کردند زخم ها تازه داشت وا می‌شد کاش پیش از رسیدن زینب شمر از روی سینه پا می‌شد او که جان جهان به قربانش داشت قربانی از قفا می‌شد مثل دل کندنِ حرم از او سر مگر از تنش جدا می‌شد!! کاش جای دوازده ضربه به همان نحر اکتفا می‌شد وقت غارت شدند شاد، انگار داشت حاجاتشان روا می‌شد #گروه_یا_مظلوم ✍ .