✡️ کابالا چیست؟ (2)
1️⃣ بدین‌سان، مفاهیمی چون «نور»، «سلوک»، «تجلی»، «جدایی»، «وصل» و غیره به #یهودیت راه یافت؛ نخستین تجلی نور در کوه طور بر موسی (ع) است و سپس داوود، نماد نور الهی، به حامل آن در دنیای زمینی و #شخینا [Shekhinah] تجلی روحانی داوود، به حامل آن در دنیای ماوراء زمینی بدل می‌شود. این همان اسطوره سیاسی #خاندان_داوود است که اینک جامه‌ی رازآمیز پوشیده است.
2️⃣ اندیشه‌پردازان مکتب #کابالا، به دلیل زندگی در فضای فرهنگ اسلامی و آشنایی با زبان عربی، به اقتباس از متون مفصل #عرفان_اسلامی دست زدند و با تأویل‌های خود به آن روح و صبغه‌ی #یهودی دادند. این کاری است که #یهودیان در شاخه‌های متنوع علم و دانش انجام دادند.
3️⃣ برای نمونه، به مفاهیم هوخمه [Hokhmah] (حکمت)، کدِش [Kodesh] (قدس)، نِفِش [Nefesh] (نفس)، نِفِش مدبرت [Nefesh Medabberet] (نفس مدبره)، نِفِش سیخلت [Nefesh Sikhlit] (نفس عاقله)، نِفِش حی [Nefesh Hayyah] (نفس حیات‌بخش)، روح [Ru’ah] و غیره در کابالا باید اشاره کرد.
4️⃣ این میراث نه چندان غنی، که #قباله (کابالا) خوانده می‌شد، در سده سیزدهم میلادی به پیدایش #تصوف_یهودی انجامید. تا زمان فوق، کابالا واژه‌ای عام بود و مصداقی مشخص نداشت. نه کتابی به این نام در کار بود نه مکتبی جدّی از #عرفان_یهودی.
5️⃣ از زمان تدوین «کتاب زُهَر / کتاب زوهَر» در اواخر سده سیزدهم میلادی، واژه کابالا به‌طور عمده به این کتاب اطلاق شد و پیروان این مکتب جدید #کابالیست نام گرفتند.
✍️ عبدالله شهبازی
✡️ کابالا چیست؟
1️⃣ #کابالا نامی است که بر #تصوف_یهودی اطلاق می‌شود و تلفظ اروپاییِ «کبّاله» عبری است به معنی «قدیمی» و «کهن». پیروان آئین کابالا یا #کابالیست‌ها این مکتب را «دانش سرّی و پنهان» حاخام‌های یهودی می‌خوانند و برای آن پیشینه‌ای کهن قائل‌اند. برای نمونه، #مادام_بلاواتسکی رهبر فرقه #تئوسوفی مدعی بود که کابالا در اصل کتابی است رمزگونه که از سوی خداوند به پیامبران، آدم و نوح و ابراهیم و موسی، نازل شد و حاوی دانش پنهان قوم #بنی‌اسرائیل بود!
2️⃣ به ادعای بلاواتسکی، نه تنها پیامبران بلکه تمام شخصیت‌های مهم تاریخ، چون افلاطون و ارسطو و اسکندر و... دانش خود را از این کتاب گرفته‌اند. مادام بلاواتسکی برخی از متفکرین غربی، چون اسپینوزا و بیکن و نیوتون، را از پیروان آئین کابالا می‌داند. این ادعا پذیرفتنی نیست و برای تصوف یهودی، به‌عنوان یک مکتب مستقل فکری، پیشینه جدّی نمی‌توان یافت.
3️⃣ مشارکت یهودیان در نحله‌های فکری رازآمیز و عرفانی به #فیلو_اسکندرانی در اوایل سده اوّل میلادی می‌رسد. ولی فیلو واضع مکتب جدید فکری نبود و کار او را باید به ارائه اندیشه‌های دینی #یهود در قالب #فلسفه_یونانی و #فرهنگ_هلنی محدود دانست. به‌عبارت دیگر، فیلو بیشتر یک متفکر هلنی است تا یهودی.
4️⃣ در دوران اسلامی نیز چنین است. نحله‌های فکری گسترده عرفانی که در فضای #فرهنگ_اسلامی پدید شد بر یهودیان نیز تأثیر گذارد و برخی متفکرین یهودی آشنا با مباحث عرفانی پدید شدند که مهم‌ترین آنان یعقوب قرقسانی (سده 4 هجری/ 10 میلادی) است. قرقسانی، ساکن بغداد، از #قرائیون است و به #یهودیت_تلمودی تعلق ندارد. دو کتاب اصلی او نیز به زبان عربی است.
5️⃣ اوج تولید فکری یهودیان در عرصه اندیشه عرفانی در دوران پیش از کابالا، دو رساله سِفر یصیرا (آفرینش‌نامه) و سِفر بهیرا (روشنایی نامه) است كه تلاشی بودند برای ارائه عقاید دینی – سیاسی یهود در قالب مفاهیم عرفانی رایج در دنیای اسلام. بدین‌سان، مفاهیمی چون «نور»، «سلوک»، «تجلّی» و... به یهودیت راه یافت؛ نخستین تجلّی نور در کوه طور بر موسی (ع) است و سپس داوود، نماد نور الهی، به حامل آن در دنیای زمینی، و #شخینا تجلی روحانی داوود، به حامل آن در دنیای ماوراء زمینی بدل می‌شود. این همان اسطوره سیاسی #خاندان_داوود است که جامه رازآمیز پوشیده است.
6️⃣ این میراثِ نه چندان غنی، که قباله (کابالا) خوانده می‌شد، در سده 13 میلادی به پیدایش تصوف یهودی انجامید. تا زمان فوق، قباله (کابالا) واژه‌ای عام بود و مصداقی مشخص نداشت. نه کتابی به این نام در کار بود نه مکتبی جدّی از عرفان یهودی. از زمان تدوین #کتاب_زوهر در اواخر سده 13 میلادی، واژه قباله (کابالا) به‌طور عمده به این کتاب اطلاق شد و پیروان این مکتب جدید #کابالیست نام گرفتند.
7️⃣ کابالا به‌شدت متأثر از فرهنگ اسلامی است و بسیاری از مفاهیم آن شکلِ عبریِ مفاهیم رایج در فلسفه و عرفان اسلامی است. اندیشه‌پردازان مکتب کابالا، به‌دلیل زندگی در فضای فرهنگ اسلامی و آشنایی با زبان عربی، به اقتباس از متون #عرفان_اسلامی دست زدند و با تأویل‌های خود به آن روح و صبغه #یهودی دادند. این کاری است که یهودیان در شاخه‌های متنوع علم و دانش انجام دادند.
8️⃣ آنچه از زاویه #تحلیل_سیاسی حائز اهمیت است، #شیطان‌شناسی و #پیام_مسیحایی این مکتب است و دقیقاً این مفاهیم است که کابالا را به‌عنوان یک #ایدئولوژی_سیاسی معنادار می‌کند.
✍️ عبدالله شهبازی
✡️ اسطورهٔ داوود در تورات تحریف‌شده (٣)
1️⃣ #اسطوره_داوود بنیانی است که اندیشه و ساختار سیاسی #یهودیت بر آن استوار است. مفهوم #برگزیدگی_الهی و #سلطنت_ابدی_خاندان_داوود محوری را پدید ساخته که طی سده‌های متمادی یهودیان #وحدت_سیاسی خود را، به‌رغم پراکندگی جغرافیایی، در پیرامون آن تداوم بخشیده و انگیزش و آرمان‌های سیاسی خود را از آن گرفته‌اند. #خاندان_داوود اسطوره‌ای کاملاً قومی است و نماد قدرت و شوکت #یهودیان به شمار می‌رود؛ و در این معنا حتی با سایر قبایل بنی‌اسرائیل نیز پیوند ندارد.
2️⃣ تدوین‌کنندگان #عهد_عتیق تعمّدی آشکار و شگفت در رواج فرهنگ مبتنی بر #آمیختگی_جنسی (#هرج‌ومرج_جنسی) و تقدّس‌زدایی اخلاقی از پیامبران داشته‌اند؛ و شالوده‌ای را که با داستان رفتار ناستوده ابراهیم در مصر، داستان لوط و دخترانش، آمیزش یهودا و عروسش و داستان‌های مشابه دیگر بنیان نهاده‌اند، تداوم می‌بخشند. سرآغاز اسطورهٔ خاندان داوود به #کتاب_روت می‌رسد.
3️⃣ کتاب روت با داستان مردی از قبیلهٔ یهودا آغاز می‌شود. او در زمان قحطی به موآب می‌رود و در آنجا با زنی، که به بنی‌اسرائیل تعلق ندارد، به‌نام روت ازدواج می‌کند. مرد یهودی می‌میرد و نعومی، مادرش، و روت، بیوه‌اش، سال‌ها در موآب تنها می‌مانند. سرانجام، این‌دو به سرزمین یهود می‌روند و روت در کشتزار یکی از سران قبیلهٔ یهودا، به‌نام بوعز، به کار می‌پردازد.
4️⃣ این دو زن مستمندند. روت به راهنمایی نعومی نیمه‌شب پنهان به خوابگاه بوعز می‌رود، در کنار او می‌خسبد، صبح‌گاه شش کیل جو از او می‌گیرد و به‌عنوان ارمغان برای نعومی می‌برد. این سرآغاز شیفتگی بوعز و وصلت او با روت است. چنین است که روتِ زیبا و نعومیِ محیل و دلاله به ثروت و شوکت می‌رسند.
5️⃣ #بوعز و #روت نیاکان داوودند! بدین‌سان، شجره‌ای که با زنای یهودا و عروسش آغاز شد تداوم می‌یابد و خاندانی را بنیاد می‌نهد که #برگزیدگان_یهوه و رهبران مشروع تمامی بنی‌اسرائیل به‌شمار می‌روند!!
✡️ از تبعید بابلی تا تخریب معبد (١)
1️⃣ در دورانی ١٣۴ساله (از ٧٢٠ تا ۵٨۶ پیش از میلاد)، #خاندان_داوود بر دولت یهود حکومت می‌کرد. در این دوران، #دولت_یهود دولتی است کوچک در کنار شهر-دولت‌های فنیقی (کنعانی) و فلسطینی که سرزمین آنان در حوزهٔ اقتدار دو امپراتوری بزرگ «آشور» و «مصر» قرار دارد.
2️⃣ با مرگ آشوربانیپال، پادشاه قدرتمند آشور، این امپراتوری رو به افول نهاد. از سال ۶٢۶ق.م، #ایرانیان که دورانی طولانی از سلطهٔ خشن #آشوریان را از سر گذرانیده بودند در اتحاد با قبایل سامی کلدانی به‌رهبری نبوپولاسر، تهاجم به آشور را آغاز کردند.
3️⃣ در سال ۶٢٣ق.م شهرهای اصلی آشور به تصرف نبوپولاسر کلدانی و متحدین ایرانی‌اش درآمد. بقایای دولت آشور در سرزمین‌های شمال‌غربی بین‌النهرین استقرار یافتند؛ و به تکاپوی خود علیه کلدانی‌ها و ایرانی‌ها ادامه داده و با حمایت نظامی #نخو_دوم، فرعون مصر، تهاجم به سرزمین‌های از دست رفته را آغاز نمودند.
4️⃣ در این زمان، با ازدواج #بخت‌النصر، پسر نبوپولاسر، با امتیس، دختر هووخشتر، پادشاه ماد، جبههٔ متحد کلدانی‌ها و ایرانی‌ها تقویت شد.
5️⃣ سرانجام، در سال ۶٠۵ق.م ارتش متحد مصر و آشور در جنگی سخت با ارتش کلدانی و متحدین ایرانی‌اش، به‌فرماندهی بخت‌النصر، شکست خورد و به حیات امپراتوری مهیب آشور پایان داده شد. کمی پس از این جنگ بخت‌النصر به جای پدر پادشاه بابل شد.