💢 تفاوت آموزش فلسفه در حوزه و دانشگاه دکتر رضا #داوری اردکانی: ما در کل فلسفه جدید که از ۵۰ سال پیش آشنا شدیم، دیگر مثل #حوزوی‌ها و #غربی‌ها فلسفه نمی‌خوانیم. #حوزوی‌ها اول از یک متن ساده شروع می‌کنند مثلا از شرح منظومه سبزواری شروع می‌کنند بعد کتاب شفا می‌خوانند و ... یعنی ترتیبی است و متن فلسفه را می‌خوانند. الان نمی‌دانم اما در اروپا و آمریکا هم در یک زمانی به این صورت بوده که دانشجویان موظف بودند که متون فلسفه را بخوانند. استاد نمی‌آمده متن را تدریس کند. اگر هم متن را درس می‌داده شرح می‌کرده و سریع می‌گذشته. ما کمتر از این روش پیروی کردیم بیشتر مجمل مجمل خواندیم، #تاریخ_فلسفه خواندیم، ۱۰ صفحه راجع به #دکارت خواندیم، چند صفحه راجع به #هگل خواندیم، چند برگ در مورد #کانت خواندیم. پراکنده خواندیم. اصلا رسم فلسفه جدید خواندن ما که حالا دارد بهتر هم می‌شود. اینطور نبود که متن بخوانیم و از پایه بخوانیم گاهی هم از آخر شروع کنیم. یکی از اساتید که تاریخ علم درس می‌داد، از معاصر درس می‌داد و به گذشته می‌رفت. ما هم گاهی از فلسفه معاصر شروع می‌کنیم چون چشم و دل ما را می‌گیرد بعد ناگزیر به گذشته اش می‌رویم. #فلسفه_اسلامی #فلسفه_غرب

💢 شهرت روايى‏ فراوانى راويان يك حديث، كمتر از حدّ تواتر؛ شهرت روايى، در جايى است كه حديثى را راويان زيادى كه تعدادشان به حد تواتر نمى‏رسد در جوامع كتاب‏هاى روايى نقل كنند، و اين امر باعث اشتهار روايت و استفاضه نقل آن گردد. به بيان ديگر، اگر روايتى از نظر متن، شهرت داشته باشد؛ يعنى عده زيادى از راويان كه شأنشان نقل روايت و احاديث است آن را نقل و در جوامع روايى خود ثبت و ضبط كرده باشند، اين روايت، شهرت روايى دارد. مشهور اصولى‏ها، از جمله مرحوم «آخوند خراسانى»، بر اين اعتقادند كه شهرت روايى از مرجحات باب تعارض ميان اخبار است. برخى از اصوليون معتقدند شهرتى كه موجب قطع به صدور روايت مى‏شود شهرت روايى و عملى، هر دو، است. «1» برخى ديگر از اصولى‏ها اعتقاد دارند كه شهرت روايى از مميزات حجت از لا حجت است، نه از مرجحات باب تعارض. «2» نكته: برخى از اصوليون شهرت روايى را اين‏گونه تعريف كرده‏اند: «و نعنى بالشهرة الروائية اشتهار روايتها بين أصحاب الائمه عليه السّلام» «3»؛ يعنى شهرت روايت در ميان اصحاب ائمه عليهم السّلام را ملاك شهرت روايى و جابر ضعف سند دانسته‏اند. سبحانى تبريزى، جعفر، الموجز فى اصول الفقه، ج 2، 1، ص 272. نائينى، محمد حسين، فوائد الاصول، ج 3، ص 153. فاضل لنكرانى، محمد، كفاية الاصول، ج 4، ص 274. حيدر، محمد صنقور على، المعجم الاصولى، ص 686. منبع: فرهنگ نامه اصول فقه #اصول_فقه #اصطلاح #شهرت ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅╯

💢 شهرت عملى‏ رواج عمل به روايتى توسط عده زيادى از فقها؛ شهرت عملى، به معناى اشتهار عمل به روايتى از جانب عده زيادى از فقها است كه تعدادشان به حد اجماع نمى‏رسد؛ به اين معنا كه مشهور فقها در مقام فتوا و انتخاب رأى و نظر خويش در يكى از مسائل فقهى، آن روايت را مستند قرار داده و با تكيه بر مضمون آن، فتوا داده‏اند. [فوائد الاصول مرحوم نائینی، ج3، ص 153] مشهور فقهاى اماميه اعتقاد دارند شهرت عملى باعث جبران ضعف سند روايت ضعيف، و اعراض مشهور از عمل به روايتى، موجب ضعف روايت صحيح مى‏گردد. برخى از متأخرين با اين امر مخالفت نموده و مى‏گويند: خبر ضعيف فى نفسه حجيت ندارد، و فتواى مشهور نيز حجت نيست؛ بنابراين، انضمام اين دو به هم ديگر، انضمام غير حجت به غير حجت بوده و باعث حجيت خبر ضعيف و جبران ضعف آن نمى‏شود. [مصباح الاصول مرحوم خوئی، ج2، ص 202] ❇️ نكته اول: مشهور اصولى‏ها بر اين اعتقادند كه آن شهرت عملى كه جابر ضعف سند و كاسر صحت روايت است، شهرت عملى قدما است، و قدما، فقيهانى هستند كه در عصر ائمه عليهم السّلام، يا در زمان غيبت صغرى و يا كمى بعد از آن زندگى مى‏كرده‏اند؛ افرادى همچون: پدر شيخ صدوق، شيخ صدوق، شيخ مفيد، سيد مرتضى، شيخ طوسى، حلبى و سلار. [سبحانى تبريزى، جعفر، الموجز فى اصول الفقه، ج 1، 2، ص 273.] ❇️ نكته دوم: نسبت ميان شهرت عملى با شهرت روايى، عموم و خصوص من وجه است، زيرا گاهى يك روايت را عده زيادى نقل كرده‏اند شهرت روايى دارد ولى فقها به استناد آن فتوا نداده‏اند شهرت عملى ندارد زيرا مثلا در مقام تقيه صادر شده است، و گاهى روايتى شهرت روايى ندارد، اما عده زيادى به استناد آن فتوا داده‏اند شهرت عملى دارد و گاهى هر دو را دارد. ❇️ نكته سوم: برخى از اصولى‏ها معتقدند شهرتى كه در باب تعارض بين اخبار وجود دارد و از مرجحات محسوب مى‏شود، شهرت عملى است نه شهرت روايى. [سبحانى تبريزى، جعفر، الموجز فى اصول الفقه، ج 1، 2، ص 273] ولايى، عيسى، فرهنگ تشريحى اصطلاحات اصول، ص 225. محمدى، على، شرح اصول فقه، ج 3، ص 314. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج 2، ص 152. مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج 2، ص 417 و 424. محمدى، ابو الحسن، مبانى استنباط حقوق اسلامى يا اصول فقه، ص 277. خمينى، مصطفى، تحريرات فى الاصول، ج 3، ص 221 و 226. مغنيه، محمد جواد، علم اصول الفقه فى ثوبه الجديد، ص 231. جناتى، محمد ابراهيم، منابع اجتهاد (از ديدگاه مذاهب اسلامى)، ص (116- 115). حيدر، محمد صنقور على، المعجم الاصولى، ص 684. منبع: فرهنگ نامه اصول فقه #اصول_فقه #اصطلاح #شهرت ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅╯

🌐نشست بی‌سابقه حدیث‌پژوهی راوی #اندیشه: امشب کاربران علاقمند به حیطه‌های مرتبط با مطالعات اسلامی، گفتگوی مجازی آیت‌الله سید احمد مددی (https://fa.shafaqna.com/media/2021/04/f5825126-38ad-4da6-b758-c81bc2a1e463-681x681.jpg)؛ استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم با دو تن از اساتید برجسته غربی؛ پروفسور رابرت گلیو (استاد دانشگاه اگزتر) و پروفسور اندرو نیومن (استاد دانشگاه ادینبرا) را شاهد بودند. در این وبینار که به همت کالج اسلامی لندن برگزار شد، مباحثه‌ای درباره نظریه «تحلیل فهرستی» رقم خورد که استاد حوزه قم به ارائه نظرات خود پرداخت و پس از آن، آکادمسین‌ها مستقیماً پاسخ سؤالات خود را از ایشان جویا شدند. در ابتدای گفتگو، آیت‌الله مددی با توضیح درباره برخی مصطلحات علم‌الحدیث و تاریخ تدوین حدیث در اسلام و به ویژه در تشیع، گریزی به دو رهیافت مهم در حدیث‌پژوهی یعنی تحلیل رجالی و تحلیل فهرستی زد. به نظر ایشان، تحلیل رجالی به بررسی وضعیت دقیق وثاقت و ضعف راویان واقع در سلسله اسانید روایات می‌پردازد. به عنوان مکمل رهیافت نخست، تحلیل فهرستی می‌تواند اطلاعات بیشتری از شیوه‌های اعتبارسنجی نزد محدثان امامیه را در اختیار ما قرار دهد. در تحلیل فهرستی با شواهدی از مصادر متقدم در رجال و فهرست همچون رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی، بیان می‌شود که قدمای اصحاب بیش از آنکه به یک روایت و وضعیت رجالی راویان آن توجه کنند، اعتبار کتاب برایشان حائز اهمیت بوده است؛ بنابراین اگر به روایتی هرچند با سندی غیرمعتبر التفات به خرج می‌دادند، از اعتبار کتاب نشأت می‌گیرد. آیت‌الله مددی بر این باور است که نادیده گرفتن موازین اعتبار میراث حدیثی شیعه بر اساس مطالعه فهرستی و کتابشناختی سبب شد تا با پای‌گیری مکتب حله، بررسی رجالی جانشین روش مکمل خود شود و نظریه حجیت تعبدی خبر نیز تدریجاً استقرار یافت. آقای مددی به بحث اجازات کتب نیز پرداخت و اظهار داشت تمرکز بر مسأله کتاب‌های دارای نسخه‌های متعدد، ما را با برخی راویان آن کتاب‌ها همچون ابوسمینه محمد بن علی صیرفی آشنا می‌کند که ای‌بسا به لحاظ رجالی کنار نهاده می‌شوند، اما این کتاب را نقل کرده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد این راویان، صرفاً یک نقل‌کننده‌اند و دخل و تصرفی در کتاب نداشته‌اند. نتیجه آنکه مطالعه در سطح داده‌های رجالی بر پایه اکتفا به ثقه یا ضعیف بودن راویان، نمی‌تواند نمونه پیشین را توجیه کند. افزون بر آنکه توانایی تاریخ‌گذاری احادیث، کتاب‌ها و اجازات را می‌توان در سنت فهرستی جستجو کرد. این استاد حوزه البته تأکید کرد که ایده تحلیل فهرستی مورد توجه عالمان و محققان گذشته نیز قرار داشته است، اما در اینجا نظریه با شواهد و مباحث فراوان پخته‌تر شده و انسجام نسبی یافته است که با تعابیر مختص آقای مددی به نوعی این بحث را از ابداعات ایشان می‌توان تلقی کرد. پس از سخنان آیت‌الله مددی، پروفسور گلیو با قدردانی از حضور ایشان نخستین پرسش را درباره ظرفیت‌های واقعی کاربست تحلیل فهرستی در مطالعه احادیث امامیه مطرح کرد. برای او مبهم بود که چگونه می‌توان با این رویکرد، تشخیص داد که شیخ کلینی در تدوین کتاب الکافی دقیقاً از چه مصادر و منابعی استفاده کرده است. آقای مددی در پاسخ مؤکدا اذعان داشت که امروز دانش ما از تاریخ حدیث و مشخصات کتابشناختی مکتوبات حدیثی با همه محدودیت‌های جبران‌ناپذیر توسعه یافته است. در ضمن این رویکرد خود را از تحلیل رجالی و حتی سایر مطالعات بی‌نیاز نمی‌داند و نمی‌توان تصور کرد با همنشینی رجال و فهرست، تمام مشکلات و ابهامات حدیث مرتفع خواهد شد. همچنین آیت‌‌الله مددی تفکیک میان نگاه مورخ و نگاه فقیه در نظر گلیو را با تمایز میان رویکرد واقع‌گرایانه و حجیت‌گرایانه بازتعریف کرد و تذکر داد که تحلیل فهرستی این استعداد را دارد که فقه به کشف واقعیات تاریخی درباره روندها و رویه‌های اعتبارسنجی حدیث دست یابد. به عبارت دیگر ایشان ادعا کرد با استفاده از این قبیل ابزارها ما می‌توانیم تشخیص دهیم که در ذهن عالمان متقدم امامی همچون شیخ طوسی چه استنباطات و شیوه‌هایی وجود داشته است. به هر حال وبینار امشب که دو ساعت و نیم طول کشید، هرچند از مسائل کلی فراتر نرفت، ولی تجربه تبادل اطلاعات و دانش به ویژه با ایجاد تعامل سازنده میان پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی می‌تواند فرصت بحث‌های بعدی در دانش‌های فقه، حدیث و کلام را فراهم سازد. @rawinews

💢 وبینار تحلیل فهرستی💢 🔰 ارائه: استاد مددی (حوزه علمیه قم) 🔰 گفت‌وگو کنندگان: پروفسور نیومن (ادینبرو) و پروفسور گلیو (اگزتر) 🌐 برگزارکننده: کالج اسلامی لندن فهرست: 00:03 خوشآمدگویی 03:53 مقدمه دکتر جهانگیری درباره کالج اسلامی لندن 10:48 مقدمه کمیل راجانی درباره تحلیل فهرستی 16:15 ارائه استاد مددی (1) 26:47 ترجمه 31:50 ارائه استاد مددی (2) 36:55 ترجمه 41:47 ارائه استاد مددی (3) 48:12 ترجمه 53:43 ارائه استاد مددی (4) 1:00:09 ترجمه 1:08:22 ارائه استاد مددی (5) 1:11:07 ترجمه 1:15:01 پرسش پرفسور گلیو 1:23:48 ترجمه (فارسی) 1:29:21 پاسخ استاد مددی به سوال اول 1:37:31 ترجمه 1:42:42 پاسخ استاد مددی به سوال دوم 1:45:20 ترجمه 1:47:34 پرسش پرفسور نیومن 1:58:58 ترجمه (فارسی) 2:02:04 پاسخ استاد مددی به سوال 2:14:10 ترجمه 2:21:00 پرسش یکی از حضار و پاسخ استاد مددی 2:23:49 ترجمه 2:25:58 صحبت دوم پرفسور نیومن 2:30:58 ترجمه 2:33:31 صحبت دوم پرفسور گلیو 2:37:20 ترجمه 2:40:16 نکات پایانی پرفسور گلیو 2:41:05 ترجمه 2:42:42 نکات پایانی پرفسور نیومن 2:43:02 ترجمه 2:43:46 نکات پایانی استاد مددی 2:48:10 ترجمه و خاتمه بحث ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅╯

قرچک زندان زنان

📝 بعضی از نو آوری های فلسفی مکتب استاد فیاضی 📝 ✅بر گرفته از کتاب نگاهی نو به فلسفه اسلامی ص۳۳.۳۴ ۱. قرار دادن وجود به معنای اعم به عنوان موضوع فلسفه ۲.اعتقاد به عالَم تحلیل ۳.تبیین جدید از نفس الامر ۴.تقسیم علیت به خارجی و تحلیلی ۵.تبیین جدید از اصالت وجود ۶. اعتقاد به موجودیت ماهیت در خارج ۷.تبیین جدید از تشکیک در ماهیت ۸.طرح نظریه تداخل وجودی ۹. اعتقاد به واقعیت داشتن اَعدام وتمایز و علیت واقعی میان آنها ۱۰.تعریف جدید از وجود ذهنی ۱۱.اعتقاد به عدم استحاله امکان بالغیر ابطال قاعده الشی ما لم یجب لم یوجد و اعتقاد به امکان عدم معلول هنگام علت تامه ۱۲.ماهیت داشتن خداوند ۱۳.قرار دادن 《امکان معنایی》به عنوان ملاک اصلی نیازمندی معلول به علت ۱۴.تبیین جدید از کلی طبیعی ۱۵.دیدگاه جدید از عامل تشخص اشیاء ۱۶.طرحی نو در تبیین معقول اولی و ثانی ۱۷.اعتقاد به اتحاد وجودی و تغایر تحلیلیِ جوهر و عرض ۱۸.اعتقاد به ۴ مقوله جوهری و ده مقوله عرضی ۱۹. اعتقاد به حمل " قریب به اولی" به عنوان قسم جدید حمل ۲۰.مجعول دانستنِ وجود به معنای اعم ۲۱.علت غایی نداشتنِ معلول ها ۲۲.تحلیل جدید از مجرد و مادی ۲۳.اعتقاد به تغییر ، حرکت و زمان در مجردات ممکن ۲۴.اعتقاد به معرفت همه مخلوقات حتی مادیات به خداوند ۲۵.تحلیلی نو از عینیت صفات با ذات ۲۶.اعتقاد به علم حصولی پیشین خداوند نسبت به مخلوقات ۲۷.تبیین جدید از برهان وجودی برای اثبات خداوند ۲۸.اعتقاد به دو نفس برای انسان ۲۹.اعتقاد به ولایت تکوینی نفس انسانی بر بدن ۳۰.اعتقاد به کثرت نوعی نفوس هنگام حدوث و بقاء ۳۱.اعتقاد به حدوث نفوس دو هزار سال پیش از ابدان ۳۲.اعتقاد به حرکت جوهری و عرضی در نفوس انسان ها در دنیا و پس از دنیا(برزخ و آخرت) ۳۳. قائل شدن به تفضیل درباره امکان یا استحاله تناسخ ملکی

#جلسه_قرآن_کریم بیان روش تفسیر ساختاری حجت الاسلام استاد فربهی جلسه اول

#انتخابات1400 برای شناخت شخصیت آقای #جلیلی و طرز فکر و عملش و نیز شناخت بقیه اهل سیاست، دیدن این کلیپ بسیار بسیار ضروری و لذت بخش است.

قسمت دوم کلاهی برای وحدت #انتخابات1400 #جلیلی

قسمت سوم کلاه وحدت #انتخابات1400 #جلیلی

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه دوم

💢شهرت فتوايى‏ فتواى عده زيادى از فقها در يك مسئله فقهى، بدون استناد به روايت شهرت فتوايى، به معناى اشتهار فتوايى در يكى از مسائل فقهى در ميان جمع زيادى از فقها است بدون آنكه اين فتوا به روايتى مستند باشد. فرق نمى‏كند كه اين عدم استناد، به خاطر نبود روايت در مسئله باشد، يا دليل ديگرى داشته باشد. ❇️ در اينكه شهرت فتوايى از امارات ظنى معتبر است يا خير، اختلاف وجود دارد. نائينى، محمد حسين، فوائد الاصول، ج 3، ص (154- 153). مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج 2، ص 417. سبحانى تبريزى، جعفر، الموجز فى اصول الفقه، ج 1، 2، ص 273. خمينى، مصطفى، تحريرات فى الاصول، ج 3، ص 221 و (224- 223). مغنيه، محمد جواد، علم اصول الفقه فى ثوبه الجديد، ص 231. ولايى، عيسى، فرهنگ تشريحى اصطلاحات اصول، ص 226. عراقى، ضياء الدين، نهاية الافكار، ج 2، ص 99. محمدى، ابو الحسن، مبانى استنباط حقوق اسلامى يا اصول فقه، ص 277. طباطبايى حكيم، محمد تقى، الاصول العامة للفقه المقارن، ص 224. خمينى، روح اللّه، انوار الهداية فى التعليقة على الكفاية، ج 1، ص 261. ايروانى، باقر، الحلقة الثالثة فى اسلوبها الثانى، ج 2، ص 61. فاضل لنكرانى، محمد، كفاية الاصول، ج 4، ص 271. آخوند خراسانى، محمد كاظم بن حسين، كفاية الاصول، ص 336. حيدر، محمد صنقور على، المعجم الاصولى، ص 687. منبع: فرهنگ نامه اصول فقه #اصول_فقه #اصطلاح #شهرت ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅╯

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه سوم

حفظ عزّت یکی از تجّار درجه اول که با آقایان علما مثل آقای آسید ابوالحسن و حاج آقا حسین قمی حساب و کتاب داشت، پول قابل توجهی برای آقای بروجردی فرستاد، منتهی پول را در پاکت نگذاشته بود. آقای بروجردی آن پول را رد کرد. وجوه آن شخص در وضع حوزه خیلی دخیل بود. برخی به آقای بروجردی اصرار کردند که در این جهت مسامحه کند و آن مبلغ را قبول کند اما ایشان نپذیرفت. مرحوم آقای خمینی به آن تاجر نامه‌ای می‌نویسد و به او تذکر می‌دهد که روش آقای بروجردی مثل آقایان دیگر نیست و باید جهات آداب را مراعات کنید. آن تاجر هم بعداً خدمت آقای بروجردی می‌آید و التماس و خواهش می‌کند که این وجوه را بپذیرد! آقای بروجردی به عزّت روحانیت خیلی اهمیت می‌داد و حاضر نبود زیر بار منّت اشخاص برود. ▪️جرعه‌ای از دریا، ج۳، ص ۴۹۶

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه چهارم

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه پنجم

💢شهرت عملى قدما رواج عمل به روايتى توسط فقهاى نزديك به عصر امامان عليهم السّلام ؛ شهرت عملى قدما، در موردى است كه اشتهار عمل به روايت صدور فتوا به استناد آن در ميان عده زيادى از اصحاب ائمه عليهم السّلام و گذشتگان از فقهاى اماميه محقق شده باشد. ❇️ «قدما» فقيهانى هستند كه يا هم عصر ائمه عليهم السّلام بوده‏اند، يا در زمان غيبت و يا در فاصله كمى بعد از آن مى‏زيسته‏اند كه بزرگانى همچون «ابن جنيد اسكافى، ابن ابى عقيل، على بن بابويه قمى و فرزند بزرگوارش شيخ صدوق، شيخ مفيد و دو شاگرد بزرگوارش سيد مرتضى و شيخ طوسى، ابن زهره، ابو الصلاح حلبى، سلار، قاضى ابن براج و ابن ادريس عجلى (بنا بر نظر برخى)» را شامل مى‏شود. ❇️ مشهور فقهاى اماميه اعتقاد دارند شهرت عملى قدما موجب جبران ضعف سند روايت ضعيف، و اعراض مشهور قدما از عمل به روايتى، موجب ضعف روايت صحيح مى‏گردد، هرچند برخى با اين امر مخالفت نموده‏اند. ❇️ دليل حجيت شهرت عملى قدما، تعبد آنها به مضمون روايات بوده است كه اين امر سبب حصول اطمينان نسبت به مستند بودن فتواى آنها به اين روايت خاص يا روايت ديگرى با همين مضمون مى‏باشد. محمدى، ابو الحسن، مبانى استنباط حقوق اسلامى يا اصول فقه، ص 277. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج 2، ص 152. جزايرى، محمد جعفر، منتهى الدراية فى توضيح الكفاية، ج 4، ص (389- 388). سبحانى تبريزى، جعفر، الموجز فى اصول الفقه، ج 2، 1، ص 273. نائينى، محمد حسين، فوائد الاصول، ج 3، ص 153. مكارم شيرازى، ناصر، انوار الاصول، ج 2، ص 417 و 424. منبع: فرهنگ نامه اصول فقه #اصول_فقه #اصطلاح #شهرت ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅

مردم باید اقناع شوند، مردم باید اقناع شوند، مردم باید اقناع شوند، مردم باید اقناع شوند، #آبان98 #عنابستانی #فتاح_در_تلویزیون #این_رشته_سردراز_دارد 💠به کشکول یک طلبه بپیوندید🔰🔰🔰 🆔 @KashkooleTalabeh

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه ششم

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه هفتم

«سپاس‌گزار» (نه سپاس‌گذار) • «سؤال» (نه سئوال/ سوآل/ سوال) • «شکرگزار» (نه شکرگذار) • «شیء» و نکره‌اش: «شیئی» (نه شی/ شئی) • «علاقه‌مند» (نه علاقمند) • «فروگذار» (نه فروگزار) • «فنّاوری» (نه فن‌آوری؛ چون فنّاوری به معنای آوردن فن نیست، بلکه به‌معنای داشتنِ فن و به‌کاربردنِ آن است) • «مأخذ» جمعش: «مآخذ» • «مبدأ» (نه مبداء) • «مذاق» (نه مزاق/ مذاغ) • «مرهم» (نه مرحم. مرهم همان پانسمان امروزی است) • «مرئی» (نه مریی؛ چون همزه جزو حروف اصلی کلمه است و نمی‌توان آن را تبدیل به «ی» کرد) • «مزبور» (نه مذبور) • «مشکل» (نه مشگل. این کلمه عربی است و نمی‌تواند «گ» داشته باشد) • «مطمئن» (نه مطمعن) • «معتنابه» (نه متنابه. معنایش “درخور اعتنا”ست) • «معذب» (نه موذب) • «منشأ» (نه منشاء) • «ناهار» (نه نهار) • «نمازگزار» (نه نمازگذار) • «وهله» (نه وحله) 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 ✅لطفاً معرفی کانال فراموش نشود. ✅ ارسال متن پیام همراه با لینک باشد. https://eitaa.com/myganj 🌸 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🍃🌿🌸🍃🌼

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه هشتم

فهرست قانون مدنی ایران 💢 جلد اول: در اموال • کتاب اول: در بیان اموال و مالکیت به طور کلی (از ماده 11 تا ماده 140) • کتاب دوم: در اسباب تملک (از ماده 140 تا ماده ) قسمت اول: در احیاء اراضی موات و حیازت اشیاء مباحه (از ماده 140 تا ماده 183) قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات (از ماده 183 تا 808) قسمت سوم: در اخذ به شفعه (از ماده 808 تا ماده 825) قسمت چهارم: در وصایا و ارث (از ماده 825 تا ماده 950) • کتاب سوم: در مقررات مختلف (از ماده 950 تا ماده 956) 💢 جلد دوم: در اشخاص • کتاب اول: در کلیات (از ماده 956 تا ماده 976) • کتاب دوم: در تابعیت (از ماده 976 تا ماده 992) • کتاب سوم: در اسناد سجل احوال (از ماده 992 تا ماده 1002) • کتاب چهارم: در اقامتگاه (از ماده 1002 تا ماده 1011) • کتاب پنجم: در غایب مفقود الاثر (از ماده 1011 تا ماده 1031) • کتاب ششم: در قرابت (از ماده 1031 تا ماده 1034) • کتاب هفتم: نکاح و طلاق (از ماده 1034 تا ماده 1158) • کتاب هشتم : در اولاد (از ماده 1158 تا ماده 1195) • کتاب نهم: در خانواده (از ماده 1195 تا ماده 1207) • کتاب دهم: در حجر و قیمومت (از ماده 1207 تا ماده 1257) 💢 جلد سوم: در ادله اثبات دعوا • کتاب اول: در اقرار (از ماده 1257 تا ماده 1284) • کتاب دوم: در اسناد (از ماده 1284 تا ماده 1306) • کتاب سوم: در شهادت (از ماده 1306 تا ماده 1321) • کتاب چهارم: در امارات (از ماده 1321 تا ماده 1325) • کتاب پنجم: در قسم (از ماده 1325 تا ماده 1335) ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅

#جلسه_قرآن_کریم حجت الاسلام استاد فربهی جلسه نهم ╭┅────────────────────┅╮ 🌐https://eitaa.com/esra_rasane ╰┅────────────────────┅

﷽ #مجعولیت_ادعیه_روزهای_ماه_رمضان 🎙به کلام آیه الله طهرانی قدس سره 💽. منبع:شرح دعای ابوحمزه ١۴١۶ قمری 🖇. جهت اطلاع بیشتر پیرامون این موضوع رجوع شود به‌: • نوروز در جاهلیت و اسلام، ص١١٩ • عمره مفرده، ص٢١ نقل از سیره متقین ♦️ کانال فلسفه و عرفان👇 t.me/PHILO_MYS https://eitaa.com/AGLOESHG