💠 لطیفه ادبی بسیار خواندنی از قرآن کریم. 🔅علّامه حاج ميرزا ابو الحسن شعرانى رضوان الله تعالى عليه در تعليقه ‏اى بر ترجمه نفس المهموم فرموده است: 🔹و من بنده مترجم اين كتاب را با ملحدى اتفاق بحثى افتاد كه ذكر آن فائدت بسيار دارد. 🔸(ملحد) گفت: در قرآن است كه‏ عَلَيْها تِسْعَةَ عَشَرَ (المدثر- 31)، (نوزده نگاهبان بر جهنّم گماشته‏ اند)، اين عدد براى چيست؟ 🔸گفتم: عدد را گاه براى مبالغت آورند و غرض بخصوص آن عدد نيست. چنان‏كه فرمود: إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ‏ (التوبة- 80)، اگر هفتاد بار استغفار كنى براى ايشان خدا آنان را نيامرزد. و در محاورات گوييم: ده بار ترا دعوت كردم به خانه من نيامدى. صد بار ترا نصيحت كردم نشنيدى. 🔸گفت: نوزده عدد اندك است و مبالغه را نشايد. 🔸گفتم: مبالغت در هر جا به تناسب محل است، بر در زندان دو پاسبان بس است هرچند هزار كس به درون باشند، پس نوزده در اينجا مبالغه را كافى است. 🔸گفت: گيرم كه چنين است نوزده چرا اختيار افتاد، ده چرا نگفت؟ 🔸گفتم بزرگتر عددى كه ممكن بود در سياق آيت‏ها آورده شود آورد، زيادتى مبالغت را كه فواصل همه "راء" است‏ "إِنَّهُ فَكَّرَ وَ قَدَّرَ، فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ، ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ، ثُمَّ نَظَرَ، ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ" و همچنين تا "لوّاحة للبشر، عليها تسعة عشر" (که در آخر همه آیات حرف "راء" است). و در اينجا از عشر تا تسعة عشر هريك را مى‏ فرمود مناسب بود، و "تسعة عشر" (نوزده) بزرگ تر عدد مناسب بود، آن اختيار افتاد. 🔸چون اين بشنيد سخت شگفت آمدش و گفت: بسيار در آيات قرآن تفكّر مى ‏كنيد. 🔸گفتم: قرآن براى همين آمد كه تفكر كنند در آن، قوله تعالى: أَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى‏ قُلُوبٍ أَقْفالُها. منبع: هزار و یک کلمه، کلمه 231. #لطائف_ادبی_قرآن @AGLOESHG

دو نکته اولا آیه 30 سوره مدثر درست است نه 31 ثانیا در آیه 31 این توضیح را درباره تعداد نگهبانان جهنم ارائه میدهد وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥِ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻓﺮﺷﺘﻪ‌ﻫﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ. ﺍﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ، ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍی ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ* ﺗﺎ ﺍﻫﻞ‌ﻛﺘﺎﺏ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺠﻴﻞ، ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺍﻳﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻠﻪ، ﺗﺎ ﺍﻫﻞ‌ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ‌ﻫﺎ ﺷﮏ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺳﺖ‌ﺁﺧﺮ، ﺑﻴﻤﺎﺭﺩﻝ‌ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟!» ﺧﺪﺍ ﻫﺮﻛﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﻟﺎﻳﻖ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺍﻳﻦ‌ﻃﻮﺭ ﺑﻪ‌ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻫﺎ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﻛﻪ ﺭﺍ ﻟﺎﻳﻖ ﺑﺪﺍﻧﺪ، ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺲ. ﺑﻠﻪ، ﺫﻛﺮ ﺁﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍی ﺑﻪ‌ﺧﻮﺩﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ. (٣١)

. ✨﷽✨ ⚜ نشست علمی «فلسفه اسلامی در غرب» با حضور محمدصالح زارع‌پور استاد دانشگاه منچستر ⚜ مدیر نشست: گروه فلسفه اسلامی شعبه قم ⚜ زمان: روز دوشنبه، ۲۹ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۶. بصورت مجازی. ⚜ علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به این آدرس (https://www.skyroom.online/ch/irip/mt)، به صورت مجازی در این نشست شرکت کنند. ━━💠🍃🌺🍃💠━━ 🆔 http://eitaa.com/irip_ir https://eitaa.com/AGLOESHG

بسم الله ♨️ موضوع: شگردهای تبلیغاتی اهل باطل در مواجهه با جبهه حق (براساس آیات قرآن کریم) 💢 شگرد اول‌: بی اعتنایی و اعراض 1. الأنعام، آیه 4 وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﺍی ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ. 2. الشعراء، 5 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﺳﺨﻦ ﺗﺎﺯﻩ‌ﺍی ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍی ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍی ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻲ‌ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻨﺪ. 3. يس، 46 وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﻫﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﺍی ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ، ﺍﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ. 4. یوسف 105 💢 شگرد دوم: استهزا 1. البقره، 14 وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﻭﺑﻪ‌ﺭﻭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺍﺳﻠﺎم ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ»؛ ﻭﻟﻲ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ‌ﺻﻔﺖِ ﺧﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻴﻢ. ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ‌ﺍﻳﻢ!» 2. الأنعام، آیه 5 فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺣﺮﻑ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﺳﺪ، ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺶ‌ﺑﻴﻨﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 3. هود، آیه 8 وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﮔﺮ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺁﻥ‌ﺍﻧﺪ، ﻣﺪﺗﻲ ﻋﻘﺐ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﻢ، ﺑﻪ‌‌ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﭼﻪ ﭼﻴﺰی ﻣﺎﻧﻊ ﺁﻣﺪﻧﺶ ﺷﺪﻩ؟!» ﻭﻟﻲ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﺭﻭﺯی ﻛﻪ ﺁﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺳﺮﺍﻏﺸﺎﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ، ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ! ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 4. الأنعام،آیه 10 وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ، ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 5. الحجر، آیه 11 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﭘﻴﺶِ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﻓﺖ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ، ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ! 6. النحل، آیه 34 فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﻧﺘﻴﺠﮥ ﺷﻮم ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎی ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 7. الأنبياء، آیه 41 وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥِ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 8. الشعراء، آیه 6 فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ، ﺁﻥ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩی‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲ‌ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ! 9. الروم، آیه 10 ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﺁﺧﺮﻋﺎﻗﺒﺖِ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺪ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﺷﺪ؛ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ! 10. يس، آیه 30 يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺮ ﻣﺮﺩم! ﻛﻪ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﺮﺍی ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ‌ﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ، ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. 11. الزمر، آیه 48 وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺑﻠﻪ، ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺘﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﻭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 12. غافر،آیه 83 فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻗﺘﻲ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺩﻟﻴﻞ‌ﻫﺎی ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﮎ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 13. الزخرف،آیه 7 وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻟﻲ ﻫﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﺮﺍی ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ‌ﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪ، ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. 14. الجاثية، آیه 35 ذَٰلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا 15. جاثیه، آیه 33 16. احقاف، 26 ادامه دارد...

💢 شگرد سوم: تکذیب، تکفیر و انکار 1. النساء، آیه 140 وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺴﻲ ﺑﻮﺩﻳﺪ ﻭ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻲ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻣﮕﺮ ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺣﺮﻓﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﻧﺪ؛ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻣﺜﻞ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺑﻮﺩ! ﺑﻠﻪ، ﺧﺪﺍ ﻫﻤﮥ ﻣﻨﺎﻓﻖ‌ﻫﺎ ﻭ ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺟﻤﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ. 2.الأنعام، آیه 5 فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺣﺮﻑ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻫﻤﻴﻦ‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺭﺳﺪ، ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ؛ ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺶ‌ﺑﻴﻨﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 3. الشعراء، آیه 6 فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﻳﻦ ﻳﻌﻨﻲ، ﺁﻥ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩی‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻘّﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﻣﻲ‌ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ! 4. الروم، آیه 10 ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﺁﺧﺮﻋﺎﻗﺒﺖِ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺪ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﺷﺪ؛ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ! 5. الأحقاف، 26 وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎً ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﻋﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ.* ﻧﻌﻤﺖ ﮔﻮﺵ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻋﻘﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺭﺍ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ؛ ﻭﻟﻲ ﭼﻮﻥ ﺁﻳﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﮔﻮﺵ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻋﻘﻠﺸﺎﻥ ﺑﻪ‌ﺩﺭﺩﺷﺎﻥ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻭ ‌ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺬﺍﺏ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮﻩ‌ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ. 💢 شگرد چهارم: تهمت و برچسب زنی 1. برچسب گمراه بودن يس، آیه 47 وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ: «ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯی‌ﺗﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺧﺮﺝ ﻛﻨﻴﺪ»، ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻴﺮﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ؟! ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﻭﺭﻳﺪ!» 2. تهمت و برچسب شعر و شاعر بودن پیامبر يس، آیه 69 وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺷﻌﺮ ﻳﺎﺩ ﻧﺪﺍﺩﻩ‌ﺍﻳﻢ. ﺍﺻﻠﺎً ﺷﻌﺮﻭﺷﺎﻋﺮی ﺩﺭ ﺷﺄﻥ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻳﮥ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭی ﻭ ﻗﺮﺁﻧﻲ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﺍﺳﺖ 3. برچسب سحر و ساحری الأنعام، 7 وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ‌ﻓﺮﺽ، ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﺍی ﺭﻭی ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﻲ‌ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﺸﺎﻥ ﻟﻤﺴﺶ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﻳﻦ‌ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺮﻑ‌ﻫﺎی ﺳﺤﺮﺁﻣﻴﺰ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ!» 💢شگرد پنجم: تشکیک و ایجاد شبهه 1. شبهه جبرگرایی النحل، آیه 35 وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﺑﺖ‌ﭘﺮﺳﺖ‌ﻫﺎ ﺑﺮﺍی ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺯﺷﺘﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﻣﺎ ﻭ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰی ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ‌ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﺑﻲ‌ﺍﺟﺎﺯﮤ ﺍﻭ، ﭼﻴﺰی ﺭﺍ ﺣﺮﺍم ﻧﻤﻲ‌ﻛﺮﺩﻳﻢ!» ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩ؛ ﻭﻟﻲ ﻣﮕﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺟﺰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺻﺮﻳﺢِ ﭘﻴﺎم ﺍﻟﻬﻲ، ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ؟! 2. شبهه مشیت الهی يس، آیه 47 وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ: «ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯی‌ﺗﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺧﺮﺝ ﻛﻨﻴﺪ»، ﺑﻲ‌ﺩﻳﻦ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: «ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻛﺴﻲ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺳﻴﺮﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ؟! ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﻭﺭﻳﺪ!» 💢 شگرد ششم: تحریف براساس آیات قرآن کریم، شگرد دیگری در این زمینه سراغ دارید؟!

چند نکته؛ 1) مرحوم علامه قبل از نگارش تفسیر المیزان، در نجف، چند رساله‌ درباره‌ی مباحث منطقی و نیز نبوت نوشت، سپس در تبریز تفسیرالبیان فی الموافقة‌بین الحدیث و القرآن، و نیز رساله‌هایی تحت عناوین، («اثبات ذات‌»، «اسماء و صفات»، «افعال»، «وسائط ميان خدا و انسان»، «انسان قبل الدنيا»، «انسان فى الدنيا»، «انسان بعد الدنيا»، «ولايت»، «نبوت») به‌نگارش در آورد که به تعبیر خود ایشان، «در اين رساله‌ها ميان عقل و نقل تطبيق شده است»(زندگی‌نامه‌ی خودنوشت علامه‌ی طباطبائی)، «...و نشرحه بعض الشرح بالجمع بين البرهان العقلي و البيان النقلي»(الرسائل التوحیدیة ص23) سپس در قم، در کنار تدریس فلسفه، و تألیف بدایه، نهایه و اصول فلسفه، تفسیرالمیزان را نگاشتند. 2) مرحوم علامه در پاسخ کسی که گفته، چه نیازی به خواندن فلسفه‌است؟ می‌گوید: «همه‌ی معارف اعتقادی و عملی بالاجمال یا بالتفصیل در کتاب و سنت هست...اگر بخواهیم در سطح عالی از آن‌ها بهره ببریم ناچار از وضع یک علم و اصطلاحات خاص هستیم»(بررسی‌ها ج2، ص84) و نیز درباره‌ی نقش معارف فلسفی می‌گوید: «این معارف طریق به فهم دین هستند»(همان، ص85)، و لذا تا آخر عمر شریفشان، به تدریس فلسفه در کنار تفسیر اشتغال داشتند. کوتاه سخن این‌که؛ مرحوم علامه‌، پیش از نگارش المیزان نیز اکثر آثارشان تفسیری‌تطبیقی بود، و پس از نگارش المیزان نیز اشتغال فلسفی‌شان ادامه داشت؛ زیرا معتقد به تشفیع برهان و قرآن‌ بود، و شرط لازم برای این تشفیع را همانند ملاصدرا، «کمال در حکمت و شریعت» می‌دانست.(اسفار، ج7، ص327). https://eitaa.com/farbehi

➖سیره امام صادق علیه السلام در ایام گرانی و قحطی 🛑...عَنْ مُعَتِّبٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «وَ قَدْ تَزَيَّدَ السِّعْرُ بِالْمَدِينَةِ كَمْ عِنْدَنَا مِنْ طَعَامٍ؟» قَالَ قُلْتُ: عِنْدَنَا مَا يَكْفِيكَ أَشْهُراً كَثِيرَةً. قَالَ: «أَخْرِجْهُ وَ بِعْهُ.» قَالَ قُلْتُ لَهُ: وَ لَيْسَ‏ بِالْمَدِينَةِ طَعَامٌ‏ قَالَ: «بِعْهُ.» فَلَمَّا بِعْتُهُ قَالَ اشْتَرِ مَعَ النَّاسِ يَوْماً بِيَوْمٍ وَ قَالَ: «يَا مُعَتِّبُ اجْعَلْ قُوتَ عِيَالِي نِصْفاً شَعِيراً وَ نِصْفاً حِنْطَةً فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ أَنِّي وَاجِدٌ أَنْ أُطْعِمَهُمُ الْحِنْطَةَ عَلَى وَجْهِهَا وَ لَكِنِّي أُحِبُّ أَنْ يَرَانِيَ اللَّهُ قَدْ أَحْسَنْتُ تَقْدِيرَ الْمَعِيشَةِ.» 🔰از معتّب نقل شده است: قیمت اجناس در مدینه گران شده بود. امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند: «چه‌قدر غذا نزد ما هست؟» عرض کردم: ما آن‌قدر آذوقه داریم که تا چندین ماه برایمان کافی است. حضرت فرمودند: «آن‌ها را (از انبار) بیرون بیاور و بفروش.» عرض کردم: اما در شهر غذایی نیست. حضرت فرمودند: )«بفروششان.» وقتی آن‌ها را فروختم، حضرت فرمودند: «مانند دیگر مردم، روزانه (غذای همان روز را) بخر.» آن‌گاه فرمودند: «ای معتب! غذای خانواده مرا نیمی جو و نیمی گندم قرار بده. 👈خداوند می‌داند که من می‌توانم خانواده‌ام را به راحتی با گندم سیر کنم، اما دوست دارم خداوند مرا ببیند که (مخارجِ) زندگی‌ام را چه زیبا مدیریت می‌کنم.» 📚:الكافي، ج‏۵، ص۱۶۶ 👈 نکته جالب اینجاست که مدینه و اهالی مدینه همیشه معروف و مشهور بودند که محبت اهل البیت علیهم السلام در دل نداشته اند . حال فرض کنید در جامعه‌ای محبین اهل‌البیت علیهم السلام زندگی میکند باید چگونه رفتار کنیم ❓ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

🔰 منتشر شد: چیستی و نحوه وجود فرهنگ ▫️کتاب چیستی و نحوه وجود فرهنگ اثر حضرت آیت‌الله استاد یزدان‌پناه با همکاری مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی (فتوت) توسط نشر کتاب فردا چاپ شد. 📚 این اثر تلاشی فلسفی برای دست‌یابی به حقیقت فرهنگ و نحوه تقرر آن از منظر فلسفه اسلامی با رویکرد کشف واقع است. کتاب حاضر در حقیقت مربوط به حوزه فلسفه فرهنگ و نگاه‌های کلان و فلسفی به حقیقت فرهنگ است، بی‌آنکه فرهنگ خاصی مدنظر بوده باشد. مؤلف می‌خواهد به همان پدیده‌ای ناظر باشد که هم‌اکنون همگان از فرهنگ مراد می‌کنند، اما پایگاه سخنش، تراث معقول اسلامی است. در این اثر تنها مباحث کلان و اساسی همچون چیستی فرهنگ، عینیت فرهنگ، گستره فرهنگ، لایه‌های فرهنگ و نحوه وجود فرهنگ مورد کاوش قرار گرفته‌اند. ▫️برای تهیه این کتاب با تخفیف ۲۰ درصد تا ۳۱ اردیبهشت‌ماه می‌توانید به فروشگاه اینترنتی نفحات به آدرس ذیل مراجعه نمایید؛ store.nafahat-eri.ir #تازه_های_نشر #فلسفه_فرهنگ #استاد_یزدان_پناه #فروشگاه_اینترنتی_نفحات #معرفی_کتاب #فلسفه #فلسفه_اسلامی 💢 نفحات را در فضای مجازی دنبال کنید؛ | ایتا | آپارات | تلگرام | اینستاگرام |

#لایو 📱گفتگوی زنده #اینستاگرام به‌مناسبت بزرگداشت ملاصدرا 💢 صدرالمتألهین؛ حرکت جوهری و پیامدها 🎙 باحضور: حجت‌الاسلام علی امینی‌نژاد،‌ استاد حوزه و دانشگاه ⏰ یک‌شنبه ۱ خرداد، ساعت۱۹:۱۵ 🔰 پخش از اینستاگرام فکرت •┈┈┈••✾••┈┈┈• #ملاصدرا #فکرت 📌آدرس کانال؛ 🆔 @Fekrat_Net

🔰 بررسی یک تحریف غم‌انگیز تاریخ انقلاب: نظر صریح حضرت امام(ره) درباره شغل اصلی روحانیون و عدم ورود در عرصه اجرا 🔹 حضرت امام قبل از انقلاب کرارا این مطلب را فرمودند که «روحانیون شغلشان یک شغل بالاتر از این مسائل‏‎ ‎‏اجرایی است ـ و چنانچه اسلام پیروز بشود، روحانیون می روند سراغ شغلهای خودشان»(صحیفه ج۱۶ ص۳۴۸) 👈 بعد از انقلاب با دیدن تجریه‌ی بازرگان و بنی ‌صدر و نهضت آزادی، به این نتیجه رسیدند که با سپردن امور به این جماعت کت و شلواری و سکولار، «این کشور به حلقوم امریکا یا شوروی می رود» (همان) 🔹 وقتی دیدند نیروی غیرروحانی متعهد وجود ندارد، راضی شدند که موقتا(تاکید می‌کنم موقتا!) روحانیون وارد عرصه اجرا شوند. ✅ ایشان دو بار تصریح می‌کنند که این حکم موقتی‌ست ولی متاسفانه در کلیپ‌هایی که از امام در این سخنرانی پخش می‌شود، این دو بخش حذف شده‌اند: 1⃣ «و الآن هم عرض می کنم‏‎ ‎‏هر روزی که ما فهمیدیم که این کشور را یک دسته از این افرادی که روحانی نیستند، به‏‎ ‎‏آن طوری که خدای تبارک و تعالی فرموده است، اداره می کنند، آقای خامنه‌ای[رئیس‌جمهور وقت که با اجازه امام، اولین رئیس‌جمهور روحانی بودند] تشریف‏‎ ‎‏می برند سراغ شغل روحانی بزرگ خودشان و نظارت بر امور و سایر آقایان هم همین‏‎ ‎‏طور.»(همان) 2⃣ «ما از‏‎ ‎‏حرفی که در مصاحبه ها گفتیم، عدول کردیم و موقتاً تا آن وقتی که این کشور را غیر‏‎ ‎‏روحانی می تواند اداره کند، آقایان روحانیون به ارشاد خودشان و به مقام خودشان‏‎ ‎‏برمی گردند و محول می کنند دستگاههای اجرایی را به کسانی که برای اسلام دارند کار‏‎ ‎‏می کنند...»(همان) ❗️شاید بگویید خب! هنوز هم زمانش نرسیده و غیرروحانیِ غیرسکولار نداریم و لذا کماکان مصلحت موقتی که امام فرمود وجود دارد! ما عرض خواهیم کرد که به این لیستی که چندین ماه پیش در همینجا منتشر کردیم توجه کنید: ⬅️ لیست روحانیونی که بعد از آن حکم امام تا قبل از دولت سیزدهم در راس قوای مجریه و مقننه قرار گرفتند: هاشمی رفسنجانی کروبی خاتمی ناطق نوری حسن روحانی حضرت آقا ⬅️ لیست غیرروحانیونی که در این دو منصب قرار گرفتند: شهید رجایی حداد عادل احمدی‌نژاد علی لاریجانی قالیباف ✅ خودتان قضاوت کنید! حضرت آقا را استثناء کنید ببینید کدام دسته سکولارتر بودند و کدام دسته متعهدتر؟! پی‌نوشت: ۱.رئیس دولت سیزدهم را در لیست نیاوردیم چون ابتدای کار دولت است و هنوز زمان قضاوت ایشان فرا نرسیده. ۲.نهایتا حتی اگر کسی با ذکر ادعایی عجیب بگوید تفاوتی بین دسته اول و دوم نیست، همین مقدار هم نشانه انقضای زمان تعلیل مرحوم امام است. 💠به کشکول یک طلبه بپیوندید🔰🔰🔰 🆔 @KashkooleTalabeh